Kloof tussen subcultuur en
cultuur
verkleind
GELDSCHAARSTE AAN DE
HORIZON OLIEINDUSTRIE
Friese
zeeklei
en de
Antillen
Kralingen monument van verdraagzaamheid
Sociale
daad
levert 20
mille op
Zes Europese
uitgeverijen
richten een
vereniging op
Twee Amerikaanse banken zetten het sein op onveilig
Volgende week
overleg over
de melkprijs
ZATERDAG 25 JULI 1970
LE1DSCH DAGBLAD
PAGINA 7
Het onderwys op de Nederlandse
Antillen, tot voor kort een modelbe-
dryf voor de omliggende landen, ziet
zich met ingang van het komende
schooljaar geconfronteerd met een
noodtoestadn als gevolg van een
exodus onder het onderwijzend per
soneel. Op Curasao hebben ruim 100
leerkrachten een enkele reis Neder
land genomen, op Aruba meer dan
50.
Antiliaanse onderwijs-autoriteiten
die de ramp aan zagen komen, on
dernamen in de eerste maanden
van dit jaar enkele ronselreizen
naar Nederland. De contracten die
de overigens schaarse gegadigden
onder ogen kregen, hadden veel
weg van een gelegenheidsaanbie
ding. Drie en vijfjarige contracten
met een zeer royale bonus aan het
begin en aan het einde van de ar-
beidsperiode en bovendien een le
vensverzekering waarvan de premie
grotendeels door de Antiliaanse re
gering betaald zou worden. Leer
krachten op de Antillen berekenden
met een zekere afgunst dat hun
nieuwe collega's „in kort verband"
aan een vijfjarig contract op de An
tillen een aardig huis in Nederlad
over konden houden. Meer dan 25
sollicitanten leverde de ronselactie
echter niet op.
Medio mei kwam de VARA met
een televisie-uitzending waarin Cu
rasao, overigens ten onrechte, werd
voorgeschoteld als een eiland waar
bloeddorstige Antilianen hun kans
afwachten om de macamba's (Ne
derlanders) aan het mes te rijgen.
Vijftien sollicitanten stuurden na de
ze uitzending een telegram waarin
ze ondanks de levensverzekering
voor de eer bedankten.
Weinig of geen plaatsvervangers
dus voor de ruim 150 leerkrachten
die inmiddels Curasao hebben verla
ten. Onverwacht kwam de exodus
zeker niet. De uittocht was in juli
1969 zij het op iets kleinere schaal
al begonnen. De gaten die toen ont
stonden konden met veel kunst- en
vliegwerk nog enigszins worden op
gevuld. Ieder die een krijtje kon
vasthouden heeft in het afgelopen
schooljaar zijn kunnen al op de An
tiliaanse jeugd uitgeprobeerd. Het
arsenaal hulpkrachten is uitgeput.
De oorzaak van de uittocht ligt ze
ker niet op de eerste plaats bij de
onlusten van 30 mei 1969. Het is
veeleer een groeiend gevoel van on
behagen dat vooral de uit Neder
land afkomstige leerkrachten ertoe
brengt om op grote schaal koffers
te gaan pakken. Dezelfde Antiliaan
se overheid die nu luidkeels ach en
wee roept over het wegblijven van
Nederlandse leerkrachten heeft in
het verleden niets ondernomen en
doet nog steeds niets om de op de
Antillen aanwezige leerkrachten te
behouden. In het recente verleden
kwam minister B. Rozendal, in die
tijd gedeputeerde (wethouder) van
Onderwijs op Curasao, tot de duide
lijke uitspraak: „wat mij betreft
kunnen alle Nederlandse leerkrach
ten ophoepelen." Maar ook dit soort
uitspraken is nog maar een kleine
drijfveer achter de exodus. Een An
tiliaanse politicus moet nu eenmaal
zo af en toe een anti-macamba-uit-
lating debiteren om in de running te
blijven. Het grote wrijfpunt ligt in
de structuur van het Antiliaanse
onderwijs. Een slaafse kopie van
het Nederlandse systeem inclusief
de mammoetwet. De Antiliaanse
overheid en ook een zeer groot deel
van de bevolking wil van het dege
lijke Hollandse onderwijs dat ver
uitsteekt boven de omliggende lan
den, niet af. Een Nederlands mulo
of hbs-diploma is op Curasao een
statussymbool. Maar voor de leer
krachten wordt het steeds duidelij
ker dat het Nederlandse onderwijs
systeem voor de Antillen een onmo
gelijke zaak is.
Het 16 een uiterst ondankbare taak
om de overigens welwillende leer
lingen die buiten de school uitslui
tend papiaments spreken, binnen de
schoolmuren dag in dag uit in het
in typisch Nederlandse wetenswaar
digheden. Het is niet onbegrijpelijk
dat een leerkracht op de Antillen
steeds weer een zekere aversie moet
overwinnen alvorens een enthousiast
verhaal te kunnen beginnen over za
ken als: het nuttig effect van de
Groninger veenkoloniën, of van de
Friese zeekleigebieden met hun
zwartbont stamboekvee. Voor een
op de Antillen geboren leerkracht
geldt dit laatste nog zwaarder dan
voor een Nederlandse leerkracht.
Het is een enigszins absurde situa
tie dat Antiliaanse leerkrachten op
Curasao in het Nederlands les staan
te geven voor Antiliaanse kinderen.
Het zijn daarom niet alleen de uit
Nederland afkomstige leerkrachten
die de Antillen de rug toekeren, ook
onder de Antiliaanse leraren is al
jarenlang een uittocht aan de gang.
Indien alle Antilianen die op dit mo
ment in Nederland bi) het onderwijs
werkzaam zijn naar de Antillen zou
den terugkeren, zou er van een per
soneelsprobleem geen sprake meer
zijn. Een personeelsprobleem dat nu
slechts gedeeltelijk kan worden op
gelost door een reeks noodmaatrege
len.
GERARD HABRAKEN
Van soft drugs, zoals marihuana en hasjiesj nemen steeds
meer deskundigen aan dat ze niet verslavend werken en
minder gevaarlijk zijn dan sigaretten of alcohol. Hard drugs
leiden vrijwel altijd tot verslaving en kunnen op den duur de
dood tot gevolg hebben. Het percentage hard druggebruikers
is ln Nederland in tegenstelling tot het aantal soft-drug
gebruikers gering.
Onder de hard-drugs valt ook de niet verslavend werkende
LSD 25. Het is een middel waarbij de geest als het ware
buiten het lichaam treedt. Allerlei dingen die de gebruiker
onbewust of heel lang geleden heeft opgenomen, kunnen
dan naar boven komen. Het wordt een soort kijken in jezelf.
De gebruikerr ervaart zijn omgeving heel anders dan nor
maal. Dat kan onder ongunstige omstandigheden lelden tot
hevige angstgevoelens, die vele uren kunnen aanhouden. Een
dergelijke toestand wordt flippen genoemd, een slechte trip
dut.
AMSTERDAM/ROTTERDAM „Er is op dit moment een flinke
lading STP op het terrein. Een aantal mensen probeert het hard
aan de man te brengen. Een waarschuwing is wel op z'n plaats.
Deze trips werken verrekt lang en een middel om je reisje te stop
pen bestaat er niet! De STP-trip kost waarschijnlijk veertig gulden
per stuk en is ongeveer tivintig maal zo sterk als LSD, wat dus niet
mis is. Wees erg voorzichtig met de dealtjes. Als je erg in moeilijk,
heden zit, het drugteam is 24 uur per dag bereikbaar op punt 17".
Dit stencil werd verspreid tijdens
het Holland popfestival in het Kra-
lingse Bos. Koos Zwart van Aloha,
vertrouwensman en geweten van de
subcultuur en tijdens het Rotterdam
se feest adviseur van het zeventig
man tellende drugteam (allen me
dewerkers van de stichting Release
die voorlichtingscentra heeft in een
tiental plaatsen in Nederland), zegt:
„Er is byna niks van dat spul in
omloop gebracht. We hebben maar
één STP-geval gehad. De handela
ren kwamen ons laten zien wat ze
hadden. Daardoor wisten we dat er
STP was.
We hebben hun gevraagd het niet
te verkopen en dat hebben ze ook
vrijwel niet gedaan. Voor de zeker
heid hebben we die waarschuwing
laten uitgaan".
Er ging ook een lijst uit waarin
werd gewaarschuwd tegen gevaarlij
ke verschijnselen van drugs. Zelfs
bij het door de meeste deskundigen
als ongevaarlijk bestempelde has
jiesj en marihuana werden door het
drugteam kanttekeningen geplaatst.
Er werd op gewezen dat verstandig
gebruik ongevaarlijk is, maar dat de
gevaren kunnen zijn: stoned raken en
hevige angst en bij roken eventueel
longbeschadiging.
Zowel politie als GGD bevestigen
dat het drugteam gezag had. En voor
al ook vertrouwen. Bovendien gaven
ze voortdurend voorlichting, iets
waaraan de overheid nog niet is toe
gekomen. Verder werden „beursbe
richten" verspreid, waardoor de
prijzen niet tot astronomische hoog
te stegen.
Hulp
Vijfhonderd man riepen de hulp
van het drugteam in. De meesten
waren gewoon onwel. Zeven moesten
er naar het ziekenhuis, maar dat
was niet altijd een gevolg van drug
gebruik, er was ook een epilepticus
bij. Het was volgens Koos moeilijk
uit te maken of er bij waren die „ge
flipt" waren, een slechte trip hadden
gehad.
Koos: „Het is gemakkelijk om te
zeggen dat het alleen maar toeval
is geweest dat er geen doden zijn
gevallen, want de omstandigheden
voor trippen (o.a. slikken van LSD)
waren bepaald niet ideaal. Er was
weliswaar voldoende eten, maar het
was te duur en te vet. Er waren
mensen die drie tot vier nachten
doorhaalden, dus flink slaap tekort
kwamen. Velen hadden last van in
gewandstoornissen (het gras was
vochtig, tentjes ontbraken vrijwel en
er waren te weinig plastic zeiltjes).
Er was ook te weinig warme thee
te krijgen. Als je wilt trippen moet
je goed hebben gegeten vitamine
rijk en niet vet en goed zijn uit
gerust. Je moet ontspannen relaxed
zijn. Het beste kun je het doen in
een huiskamer met een paar aardi
ge mensen. Dus niet in een massa.
Daarom had ik bijvoorbeeld aan
de organisatoren om honderd meter
tapijt gewaagd. Maar ik heb het
niet gekregen.
Tolerantie
Dr. J. F. Caljé, hoofd van de af
deling psychiatrie en geestelijke hy
giëne van de Rotterdamse GGD en
medisch begeleider van het drug
team, gelooft dat hij een verklaring
heeft voor het feit dat ondanks de
bepaald niet ideale omstandigheden
weinig mensen zijn geflipt. Dat
kwam niet alleen door de preventie
ve en kalmerende invloed van het
drugteam. „Er was duidelijk empa
thie. een gevoelsmatige verbonden
heid in een loyale, tolerante sfeer".
De politie liet zich niet zien. Ter
wijl er elders in Nederland mensen
in de gevangenis zuchtten wegens
overtreding van de opiumwet, trad
de politie niet op tegen de handela
ren in het Kralingse Bos. Er lag een
stapel stencils klaar met „in geval
van arrestatie. Geef je naam en re
den van arrestatie door aan festival-
steward of drugteam voor juridi
sche hulp". De stencils hoefden niet
te worden verspreid.
De angst om opgepakt te worden,
in de cel te worden gesmeten, was
er in het begin misschien nog wel
maar werd al snel zienderogen min
der. Bovendien was er de zekerheid
dat er hulp zou worden geboden als
er om werd gevraagd. Hulp bete
kende volgens Koos meestal „vita
mine, suiker en sympathie".
„Het is helemaal niet nodig
om ooit zelf wel eens te hebben ge
tript om trippers in moeilijkheden te
helpen. De meeste mensen van
„Release" trippen naar mijn weten
ook niet. Wil je mensen in moeilijk
heden helpen, dan moet je vooral
willen helpen. Je moet gewoon aar
dig zijn tegen mensen met wiens mo
tieven Je het soms niet eens bent".
Uit een sociologisch onderzoek, dat
de Stichting Nederlands Instituut
voor Maatschappelijk-Werk-Onder-
zoek (NIMAWO) in opdracht van de
NRC onder bezoekers van het pop
festival instelde, bleek duidelijk dat
de mensen erg aardig voor elkaar
waren. De grote waarde die werd
gehecht aan persoonlijke vrijheid
kwam tot uiting in enkele zeer ty
perende gedragingen: er werd geen
aandacht besteed, laat staan aan
stoot genomen aan andermans ge
drag. zo lang dat niet direct in strijd
kwam met de eigen persoonelijke
vrijheid.
Werkschuw tuig
Ook merkwaardig is de conclusie
dat het „werkschuwe tuig" verre in
de minderheid was. Dat is in tegen
spraak met de conclusie van een
Deens rapport uit 1968, waarin werd
gesteld dat zeventig procent van de
nasj-rokende jongeren in een derma
te toestand van apathie verkeerde,
dat zü hun werk opgaven.
Dr. Caljé gelooft dat het popfesti
val een brug heeft geslagen tussen
cultuur en contracultuur (ook wel
subcultuur genoemd). „Een maat
schappij die zich negatief uit
laat over langharigen drijft de sub
cultuur in een getto, in een sfeer van
illegaliteit, die criminogeen werkt.
Dan gaat het gevaar bestaan dat 'n
aantal jongeren drugs gaat gebrui
ken om zich in de subcultuur staan
de te kunnen houden. Des te gezon
der de maatschappij is, des te ge
zonder is de subcultuur".
Hij gelooft dat het popfestival veel
mensen van de establishment de
ogen heeft geopend, namelijk dat de
subcultuur niet uitsluitend wordt be
volkt door slappe karakters, maar
doorgaans door sensitieve, zeer ge
voelige mensen.
„Ze willen zichzelf en de ander
ontdekken. Veel onoprechtheid van
de ouderen doorzien ze; hun com
promissen slikken ze niet langer. Ze
rebelleren tegen de „nette" midden
standwoning met een sproeiertje op
het gemillimeterde gazonnetje. Veel
hasj-rokers zoeken eigenlijk naar de
wijde open ruimte, naar een toe
stand van vrij zijn in menselijke ge
bondenheid".
Minder angst
De angst voor repressie, voor op
treden van politie en Justitie is vol
gens dr. Caljé na het popfestival
over de hele linie minder geworden.
Hij merkt het onder andere aan het
toenemende aantal mensen dat op
het wekelijkse drug-spreekuur van
de GGD in Rotterdam durft te ver
schijnen. Hij hoopt dat deze sfeer-
verbetering er toe zal bijdragen dat
spoedig voorlichting op de scholen
over drugs zal worden gegeven
het liefst door scholieren zelf dat
de justitie nog gematigder zal optre
den dan ze nu al doet en dat de plan
nen om in Rotterdam een opvang
centrum voor druggebruikers te rea
liseren het gemeentebestuur staat
er zeer positief tegenover spoedig
zullen worden uitgevoerd.
De mensen van Release en de me-
siche begeleiders, onder wie dr. Cal
jé, zijn na het popfestival niet uit
elkaar gegaan. Ze waren veel te blij
elkaar te hebben ontmoet. De link
tussen cultuur en subcultuur blijft
bestaan. Binnenkort komt het drug
team bijeen om al die dingen na te
lopen die tijdens het feest in het
Kralingse bos zijn misgegaan.
Koos: „Het lijkt me dat een ver
gunning voor elk komend pop
festival moet afhangen van de vraag
of er een drugteam aanwezig is".
PIETER V. D. VLIET
AMSTERDAM ROME LAUSANNE
'ANP» Zes Europese uitgeverijen
C. Bertelsman Verlag (Duitsland),
A. B. Bonnier Företagen (Zweden).
Librairle Hachette (Frankrijk), Edi
tions Rencontre (Zwitserland), Ar-
noldo Mondadori Editore (Italië) en
Verenigde Nederlandse uitgeversbe
drijven NV (Nederland) hebben be
sloten een Europese vereniging op te
richten teneinde hun activiteiten op
het gebied van de audiovisuele com-
munlcatiemiddelen te coördineren.
Hiertoe is besloten na besprekingen
in Rome, Amsterdam en Parijs, al
dus een gezamenlijk communiqué,
Geregeld zullen informaties worden
uitgewisseld over audiovisuele pro
gramma's en systemen, alsmede co-
produkties en een gemeenschappelij
ke houding tegenover derden. Het se
cretariaat zal zijn gevestigd te Zü'
rich. Gedurende het eerste jaar
wordt het voorzitterschap be
kleed door Giorgio Mondadori.
DEN HAAG (GPD) Sommige
mensen denken weieens dat de in
ternationale olie-industrie een be
drijfstak is, die bulkt van het
geld. Het zal dan ook voor hen wat
onbegrijpelijk zijn dat twee van de
grootste Amerikaanse bankinstel
lingen, die veel te maken hebben
met de financiering van de oliemaat
schappijen, vrijwel tegelijkertijd een
waarschuwingspijl hebben afge
vuurd. Het gevaar bestaat volgens
de beide banken dat de wereldolie-
industrie in de loop van de jaren'70
krap bij kas komt te zitten. Het zou
dan niet mogelijk zijn om alle inves
teringen te verrichten, welke nodig
zijn om de wereld op langere duur
van de benodigde olie produkten te
voorzien. Dat is 'n heel somber pers
pectief, want olie is en blijft de
spil waar de moderne samenleving
om draait. Door het zoeken naar
en hopelijk in de toekomst het win
nen van de olie in de meest barre
gebieden van moeder aarde nemen
de kosten van de investeringen hand
over hand toe. Bij stagnatie in de
kapitaalsuitgaven dreigt de we
reldeconomie zich op den duur te
gaan gedragen als de auto, die niet
op tijd wordt doorgesmeerd en waar
bij het olieverversen achterwege is
gelaten.
Geldzorgen heeft natuurlijk elk
groot bedrijf dat een periode van
snelle expansie doormaakt, maar dat
behoeft nog niet te betekenen dat
er een accuut liquiditeitstekort dreigt.
Doorgaans wordt tijdig afgeknepen
met de investeringen als de midde
len, welke verkregen worden uit ad-
schrijvingen. reserveringen en ande
re winsthouding, tezamen met het
geen in de kapitaalmarkt kan wor
den opgenomen, ontoereikend is om
alle ambitieuze plannen uit te voe
ren. Dit zal ongetwijfeld het geval
zijn in de olieindustrie waar het al
gauw gaat om bedragen van honder
den miljoenen als er investerings
plannen moeten worden uitgevoerd.
Kas
De Koninklijke Shell groep zal er
zo gauw geen last van hebben, want
bij traditie wordt daar slechts een
beperkt deel van de winst tot uit
kering gebracht, ook al worden de
aandeelhouders bepaald niet verge
ten. Momenteel zit de groep best bU
kas, wel blijkt uit het feit dat de
overname van het Billeton-concern
in contanten kon worden voldaan,
waarna nog ongeveer 90 procent van
de kasmiddelen overbleef.
Dit wil echter niet zeggen dat het
in de toekomst zo zal blijven. De
financiering van de in bestelling ge
geven mammoettankers, de bouw van
raffinaderijen en de uitbreiding van
het chemische bedrijf gaan handen
vol geld kosten.
De olieindustrie is één van de
grootste en tevens één van de meest
gecompliceerde bedrijfstakken in de
wereld. Zy is ook de meest kapitaal
intensieve. 'in de Verenigingde Sta
ten is in de dolie-industrie geïnves
teerd kapitaal per werknemer on
geveer viermaal zo-groot als voor de
industrie als geheel.
Geraamd wordt dat het totale
in de olieindustrie geïnvesteerde ver
mogen in de landen buiten de com
munistische bestuurde gebieden 179
miljard dollars gedroeg. Blijkens een
door de Shell uitgegeven handboek
van de olieindustrie was ongeveer de
helft van het genoemde bedrag in
de Verenigde Staten geïnvesteerd,
terwijl bijna twee/derde in bezit
was van in de Verenigde Staten ge
vestigde maatschappijen.
Nodig
Teneinde de groeide vraag naar
olieprodukten te kunnen dekken
wordt per jaar door de internatio
nale industrie meer dan 19 miljard,
dollar uitgegeven, waarvan 1,3 mil
jard is bestemd voor de opsporings
werkzaamheden. In de periode van
1959 tot 1969 is in totaal 139 miljard
uitgegeven aan installaties, win
nings- en opsporingswerkzaamheden.
De Chase Manhattan Bank heeft
berekend dat er tussen 1968 en 1980
tenminste 225 miljard dollar (f820
miljard) nodig zal zijn en dan is er
nog niet eens rekening gehouden met
de geldontwaarding, zodat het werke
lijk uit te geven bedrag nog veel ho
ger zal zijn.
Tegelijk met de groei van het pro
ti uk tie-apparaat is er een uitbreiding
van de kasmiddelen nodig voor
werkkapitaal. Verleden jaar was de si
tuatie al zo dat de zeven grootste
olieconcerns op hun liquiditeiten
moesten interen om dat de inkom
sten niet groot genoeg waren om al
le uitgaven te bestrijden. Zo werd er
door de zeven grote concerns voor
6420 miljard dollar aan kapitaalgoe
deren uitgegeven.
Hiervan werd 1856 miljoen vol
daan met ingehouden winsten, 3313
miljoen kwam beschikbaar door af
schrijvingen en aan nieuw kapitaal
kon 770 miljoen worden aangetrok
ken. Het gevolg was dat er 481 mil
joen dollar aan de kasmiddelen
moest worden onttrokken.
Een dergelijke ontwikkeling kan
natuurlijk niet tot in lengte van da
gen doorgaan. Daarom zullen de
olieconcerns moeten zorgen dat
er steeds grotere bedragen aan winst
beschikbaar komen, welke in het be
drijf kunnen worden gehouden, aan
gezien de kapitaalmarkten niet meer
in staat zijn om voor de aanvulling
van de financiering te zorgen.
Aan de winsten wordt echter van
alle kanten geknabbeld. Het begint
al in de olieproducerende landen, die
een steeds groter deel van de
opbrengsten voor zich opeisen. De
royalties worden berekend over veel
hogere prijzen dan de oliemaat
schappijen zelf voor de ruwe olie op
de wereldmarkt kunnen bedingen.
Libië is er dezer dagen in geslaagd
om een verhoging van de prijzen op
basis waarvan de royalties worden
berekend af te dwingen. Het is na
tuurlijk het goed recht van elk land
om te trachten zoveel mogelijk van
de bodemschatten te profiteren,
maar de kruik gaat zolang te water
tot hij breekt.
Geldbelegging: Te koop woon
huis in de Denijs van HulleL
Verhuurd voor f 1260,p.j.
Vraagprijs f 17.000— k.k. J.
Drijver, tel. 240894 en H. J. Ne-
lissen, tel. 313355, mak. o.g.,
leden NJB.M.
Te koop leeg huis. Bevatt. ka
mer en suite, geiser, hal m. div.
stoff. Toilet. Voor- en achter
tuin. Schuur, le et. 3 slp.kam.,
badk. m. ligbad, douche, geiser
en toilet, 2e et. kamer op zolder.
Vr.pr. f 59.000,— kJc. Telefoon
313675.
In de omgeving opereert een specu
lant in huizen, die er onlangs met
een brutaal verhaal in is geslaagd
een huis in handen te krijgen en dat
een half jaar later weer met ruim
twintig mille winst te verkopen. Het
geval illustreert, dat goede trouw
soms schandelijk wordt misbruikt.
Wat is het geval? De familie X, be
staande uit echtpaar, twee dochters
en een zoon, woonde al achtentwin
tig jaar in een nu leegstaand pand.
Eind vorig Jaar werd het huis te
koop aangeboden door de toenmali
ge eigenaar. Hij vroeg het gezin of
het belangstelling had om het te ko
pen. Dit liep op niets uit, omdat het
huis volgens de bewoner te vee!
moest kosten gezien het vele achter
stallige onderhoud.
Tientallen kopers kwamen een
kijkje nemen. Advertenties stonden
in de krant. Het huis werd door de
eigenaar aangeboden voor f 19.000 als
beleggingsobject, de prijs was laag
naar verhouding van de staat van
het huis, maar dat kwam omdat het
gezin erin woonde en zou blijven wo
nen voor f 1260, huur per jaar. Wie
het zou kopen zou er dus niets aan
hebben voor eigen gebruik.
Eindelijk verwisselde het huis van
eigenaar. En al gauw waren er
strubbelingen tussen eigenaar en be
woners over de uitvoering van nood
zakelijk onderhoud. De nieuwe eige
naar voelde er in eerste instantie
weinig voor om het huis op te knap
pen. Hij vroeg het gezin of het niet
liever een ander huis wilde zoeken.
Zelf zou hy met vier kinderen op een
flat wonen in erbarmeiyke omstan
digheden. zyn vrouw, zo zei
hy, moest misschien wel in een
psychiatrische inrichting als ze geen
gewoon huis kreeg. De kinderen zou
den het al even slecht maken.
De huurder ging bezorgd zyn licht
opsteken by de gemeente, die echter
adviseerde, rustig te biyven wo
nen.
De vrouw van de huurder voelde
echter haar geweten knagen en zei
tegen haar man: „Wat wij doen is
toch eigeniyk ook a-sociaal. Die men
sen hebben dit huis misschien hard
nodig". Toen maakte het gezin een
edelmoedig gebaar. De eigenaar kreeg
te horen, dat de huurders een ander
huis zouden zoeken, zodat hy erin
kon trekken op voorwaarde dat hy
stoffering en dergeiyke voor een
deel wilde overnemen.
De man toonde zich de koning te
ryk en gezin X kreeg een flat van
de gemeente toegewezen met 'n huur
die ruim het dubbele was van de
oude woning. Door de geringere
ruimte moest één van de kinderen op
kamers gaan wonen, hetgeen extra
kosten met zich meebracht. Per 1
mei kon de flat worden betrokken.
De moeder uit het gezin zegt:
„op de dag van de verhuizing stopte
een auto voor de deur Een dame
vroeg me of ze het huis mocht zien.
Ze woonde op een flat met een huur
van f500 per maand, zocht wat an
ders, en had die ochtend in de krant
gelezen dat het huis voor f 59.000 te
koop stond.
Ze vervolgt: „Ik vertelde haar dat
het een misverstand moest zyn, om
dat het huis bewoond zou gaan wor
den door een miserabel gehuisvest
gezin. Maar toen we eenmaal ver
huisd waren, stond het huis weer te
koop. Als leeg huis kon het pand
meer dan het dubbele opbrengen, en
daarvan had de eigenaar geprofi
teerd. Een dergeiyke praktyk kan
huurders, die in eenzelfde situatie
komen te verkeren, alleen maar in
spireren tot het ten volle uitbuiten
van de huurbeschermingswet.
DEN HAAG (GPD) Minister
Nelissen (Economische Zaken) zal
volgende week woensdag zyn vakan
tie onderbreken voor een gesprek
met het Produktschap voor Zuivel
over een mogeiyke verhoging van de
melkprijs met een cent in de gebie
den buiten het westen des lands.
Vorige maand is de bewindsman
akkoord gegaan met een verhoging
van de melkprys in het westen, het
geen leidde tot illegale verhogingen
van de melkprijzen elders in 't land.
De minister wilde echter geen ver
dere beslissing nemen voordat de
resultaten van een onderzoek naar
de rentabiliteit van een aantal zui
velbedrijven ter tafel lagen.
Deze week heeft de bewindsman
deze rentabillteitsberekening gekre
gen. Aan de hand daarvan zal
woensdag nader worden overlegd.
