Voorbij ganger
Rapport
niet geheim
maar wel
discreet
Ju bileum-expositie
met somber sluitstuk
Actie tegen sluiting uitleenpost
The Fellows 10 jaar
en
altijd
even netjes
de
Fathers
Leiden weet bijna
niets over
Pilgrim
Museum van Nat. Historie
bestaat anderhalve eeuw
Over open
vallende
plekjes
Gymnasium A
Commissie voor de rekeningen
overrappor t-Moorerf:
ZATERDAG 20 JUNI 1970
LEIDSCH DAGBLAD
PAGINA 3
LEIDEN Na drie vergaderingen over het „Rapport van
het onderzoek bij de markt- en havendienst" dat de heer F.
Mooren, hoofd van het bureau organisatie en efficiency van
de gemeentelijke accountantsdienst, aan burgemeester en wet
houders heeft uitgebracht, is de raadscommissie voor de reke
ningen tot de mening gekomen, dat de inhoud van dit rapport
nch er niet toe leent, dat het in de openbaarheid wordt ge
bracht. In dit opzicht schaart zij zich achter de opvattingen
van burgemeester en wethouders.
Over dit „geheim rapport", waar-
uit het Leidsch Dagblad onlangs uit
voerig publiceerde, zegt de commis
sie, dat er geen bezwaar tegen had
behoeven te bestaan als het rapport-
Mooren voor de raad vertrouwelijk
ter inzage zou hebbeen gelegen. Dit
iou hebben ingehouden, dat de direc
teur van de gemeentelijke accoun
tantsdienst gebruik had gemaakt van
tijn bevoegdheid het rapport van
lijn schriftelijk commentaar te voor
den en hij ook schriftelijk van zijn af
wijkende mening blijk zou hebben
gegeven.
De commissie meent, dat kennis
neming van beide rapporten, te we
ten het -rapport - Mooren en dat van
ad de directeur van de gemeentelijke
dif iccountantsdienst, zij het vertrouwe
lijk, het de raad gemakkelijker had
gemaakt om het besluit te nemen
waartoe hij nu na uitvoerige beraad
slaging is gekomen! Het in handen
stellen vain de commissie voor de re
keningen. De uitslag van dit onder
zoek is met voortvarendheid opge
maakt om het stuk nog in de raads
vergadering van a.s. maandag te
kunnen behandelen.
Maandag in raad
De commissie acht het binnen het
terrein van haar taak liggen zich uit
spreken over de financiële mérite
van de beide rapporten. De heer
Mooren heeft tegenover de commis-
verklaard, dat hij wel over enkele
■vraagde stukken beschikte, doch
de vrijheid kon vinden deze over
leggen. Hij voegde er aan toe, dat
het resultaat waren van vertrouwe
lijke besprekingen, hetgeen mee
brengt, dat hij deze stukken ook ver
trouwelijk bewaart. Volgens zijn me
dedelingen zijn ze ten stadhuize be
kend.
Ook heeft de commissie zich laten
Informeren over het vermelde in
J' tapport-Mooren. ten aanzien van
dl{ het annuleren van een aantal orders
voor de veemarktinventaris ten be
drage van f260.000— Een specifica
tie van dit bedrag is namelijk niet
gegeven. De accountantsdienst heeft
ioi jevra
niet t
's- te leg
HU
verklaard, dat dit bedrag vermoede
lijk steunt op een ontwerp-rapport
van de heer Mooren, dat evenwel niet
aan burgemeester en wethouders is
uitgebracht. De heer Mooren heeft
geantwoord, dat de commissie deze
specificatie aan burgemeester en
wethouders moet vragen. B. en w.
zo voegde hij er aan toe, hebben een
lüst, waarop deze specificatie is ver
meld.
De commissie is voorts tot de con
clusie gekomen, dat het rapport-Moo-
ren en dientengevolge ook de kritiek
daarop van de directeur van de ac
countantsdienst allerlei punten be
handelt, zowel op organisatorisch
gebied als op het terrein van de per
soneelsaangelegenheden, de bespre
king waarvan zij niet tot haar taak
rekent. Zij meent, dat de raad de
vraag moet beantwoorden of een der
gelijk onderzoek nodig is. Als de
raad deze vraag bevestigend zou be
antwoorden, zou het onderzoek geen
taak zijn voor de commissie voor de
rekeningen, doch zou dit onderzoek
moeten geschieden door een commis
sie ad hoe, waarvan de leden door
de raad moeten worden aangewezen.
Dit hoekje komt men tegen,
aan het slot van een rondgang
door de jubileum-tentoonstelling
van het Rijksmuseum van Na
tuurlijke Historie, dat volgende
maand 150 jaar bestaat. V.l.n.r.
een guagga. een blauwbok, een
dauw en een Kaafyse leeuw. De
laatste exemplaren van uitge
roeide soorten
(foto LD/Holvast)
(Door Henriëtte van der Hoeven, foto's LD/Holvast)
LEIDEN De viering van het Pilgrim Fathers jaar 1970 heeft
de bevolking van Leiden maar weinig gedaan. Voorbijgangers die
wij op straat aanspraken reageerden bijna allemaal negatief of
vrijwel negatief op de vraag: „Weet u wat de Pilgrim Fathers zijn?"
Toch heeft Leiden het een en ander gedaan aan deze viering. In
de Lakenhal is een tentoonstelling ingericht, een deputatie van
Plymouth, de laatste Europese haven die de Pilgrims aandeden
voordat zij naar Amerika gingen, bezocht Leiden. Tijdens hun be
zoek iverd ook de mini-May flow er in de Oude Rijn geplaatst. Vele
Leidse winkeliers hebben bovendien een poster voor de ramen met
de tekst Pilgrim Fathers year 1970. Het heeft allemaal weinig in
druk gemaaktDe reactie van een jonge vrouw, die niet op de
foto wilde is dan ook kenschetsend voor de gedachtengang van vele
stadgenoten „Het is allemaal al zo lang geleden".
LEIDEN Eén van de laatste
bezienswaardigheden die men te
genkomt als bezoeker van de ju
bileum-tentoonstelling in het
Leidse rijksmuseum van Natuur
lijke Historie, is een kleine vitri
ne. Een glazen kastje, dat bijna
onopvallend aan het eind van een
lange gang is opgehangen. De
achterwand is beplakt met don
ker papier. Fel steken daarop de
witte letters af die deze tekst vor
men: „Overgebleven dierenleven
in het jaar 2020". De inhoud van
het kastje: enkel lucht.
Deze vitrine heeft het museum
duidelijk als „teken aan de wand".
Een waarschuwingssein om toch
vooral behoedzaam om te springen
met de flora en fauna die ons nog
resteert.
Want in het rijksmuseum van Na-
LEIDEN „Ze noemen ons wel
eens de „bullenband", omdat de jon
gens er altijd even netjes uitzien".
Dat liet de heer O. Steenbergen, ma
nager van beatgroep The Fellows zich
gistermiddag ontvallen. Het was tij
dens de receptie, die ter gelegenheid
van het tienjarig bestaan van The
Fellows werd gegeven. De band
„wij spelen voor jong en oud, en
daartussenin", zegt de heer Steen
bergen heeft twee maanden gele
den nog opgetreden in het Amster
damse Hilton hotel, waar hen zelfs
aangeboden werd om te „promove
ren" tot huisorkest.
Dit aanbod heeft men echter ge
weigerd. „Wij zijn liever goede ama
teurs, dan slechte profs", zegt drum
mer Henk Doove. Behalve uit een
drummer, bestaat de band uit 3 gi
taristen: Walter Veenstra, Dave
Flippo en Gerard Burgerhout. Zan
geres is Daniëlla, die al vroeg met
zingen begon bij de Leidse Sleutelt jes
De band speelt graag nummers
van The Shadows en The Beatles.
Daniëlla, die in verschillende talen
zingt, houdt van Nana Mouskouri en
Tom Jones.
tuurlijke Historie wordt men er elke
dag met de neus opgedrukt, hoe wei
nig omzichtig de mens zich toont
met de natuur. Dat getuigen bijvoor
beeld een opgezette Kaapse leeuw,
waar de mot in zit, en een Dauw
een zebra-achtig dier», waarvan de
buik slordig aan elkaar is genaaid.
Het is ze niet af te zien. maar deze
twee dieren behoren tot de kostbaar
ste stukken van de gisteren geopen
de jubileum-tentoonstelling. Ze
zijn de laatste exemplaren van hun
inmiddels uitgeroeide soort.
Het gebeurt niet vaak, dat het
rijksmuseum van Natuurlijke Histo
rie zijn schatten prijs geeft aan
het pubhek, zoals nu, ter ere van
het 150-jarig bestaan van het mu
seum. dat volgende maand een feit
is. O mdeze reden is het gebouw aan
de Raamsteeg wel eens schamper be
titeld als „het museum dat geen
museum is".
De afwezigheid van een permanen
te expositie is echter geen zaak die
men het museum kan verwijten, ze:
prof. dr. L. D. Brongersma, de di
recteur van het museum, gister
middag bij de opening van de ten
toonstelling. Prins Willem van Oran
je. de man die 150 jaar geleden het
museum stichtte, had wel degelijk de
bedoeling om het museum voor het
publiek open te stellen. Dat verlan
gen heeft ook altijd bij de directeu
ren van het museum geleefd, maar
men heeft er nooit aan kunnen vol
doen. De noodzakelijke expositie
ruimte ontbrak.
Het gebouw aan de Raamsteeg i6
veel te krap, aldus prof. Brongersma.
Vóór de tweede wereldoorlog werd
het gebouw van het gymnasium aan
gekocht als grote expositie-ruimte.
De oorlog gooide evenwel roet in het
eten, en dit getouw aan de Doeza-
straat moest voor een half jaar wor
den uitgeleend aan het GAB. Het
GAB is er thans nóg gehuisvest
Ook de andere activiteiten in het
museum wetenschappelijk onder
zoek met name komen in de knel
te zitten. De ruimtenood is zo groot
aan het worden, dat prof. Bron
gersma de toestand zelfs als „ge
vaarlijk en onhoudbaar" schetste.
Hulp van de regering achtte op kor
te termijn hij geboden.
Dat zei hij aan het slot van zijn
openingstoespraak waarin hij op
geestige wijze de geschiedenis van
het anderhalve eeuw oude museum
behandelde. Die geschiedenis kan de
daarin geïnteresseerde tentoonstel
lingsbezoeker uitgebreid terug vin
den in het drukwerkje, dat bij de in
gang gratis wordt verstrekt.
Wat is wat doet het rijksmuseum
van Natuurlijke Historie eigenlijk?
Juist omdat het museum zo weinig
aan de weg kan timmeren (af en toe
worden er eens excursie-groepen rond
geleid», zullen vele Leidenaren zich
deze vraag stellen. De Jubileum-expo
sitie poogt een beknopt antweord
te geven.
Het museum is enerzijds een ar
chief van naturaliën, waaruit de ver
scheidenheid van dieren over de he
le wereld in heden en verleden kan
worden afgelezen. In de tentoonstel
ling komt dit bijvoorbeeld tot uit
drukking, door een vitrine met al
leen maar geleedpotigen. echter in
grote variëteit. Anderzijds wordt er
wetenschappelijk onderzoek verricht
op veel terreinen van de natuurlijke
historie.
Bescheiden
De tentoonstelling beslaat één
gang en een door de vakantie vrij
gekomen werkruimte, maar is on
danks deze bescheiden opzet een
bezoek zeker waard. Men ziet er tal
van diertjes op sterk water, een schit
terende collectie vlinders en bijvoor
beeld een kwastvinnige vis, die men
alleen maar als fossiel kende, tot er
twintig jaar geleden één werd ge
vangen vcor de kust van Afrika.
(Van één onzer verslaggeefsters)
LEIDEN Ruim 70 boeken per jaar per
lezer worden' er door de leden van Uitleen-
post, Plantage 6 gelezen. Dat is bijna ander-
li half maal zoveel als er gemiddeld door de
lezers van de openbare biliotheek „Reuvens"
in de Breestraat doorgewerkt wordt. Met
Ingang van 1 augustus a.s. wordt deze uit
leenpost, een onderdeel van de grote biblio
theek opgeheven'. Dan gaat de bibliothecares
se, „met" pensioen en dit was één aanleiding
ioor het bestuur om het bibliotheekje dan
maar te sluiten. Een ander motief: de keuze-
^mogelijkheid en de accommodatie (de biblio-
ondergebracht in een kamertje, dat
r een keukentje is geweest) voldoet
niet aan de eisen, die tegenwoordig aan de
apenbare bibliotheekvoorziening worden ge-
«eld.
De 120 leden zelf zijn het echter helemaal
niet eens met het door het bestuur genomen
besluit. Zij zijn best tevreden met de be
huizing, want mede omdat het zo klein is,
is er tussen mevrouw Legrand en de leden,
in de tien jaar, dat zij er nu werkt, een intens
persoonlijk contakt ontstaan. Zij helpt de
mensen altijd met groot plezier. „Er zijn erg
veel bejaarden bij, die hier bij mij komen
om raad", zegt ze. „En ik adviseer ze dan.
Als er bijvoorbeeld *n eenvoudig oud dametje
komt met een boek van Jan Wolkers, zeg ik
haar eerlijk, dat het niets voor haar is en
dat waarderen' ze Juist voor deze bejaarden
zal het een grote strop zijn als zij geen boeken
meer kunnen halen bij de uitleenpost. Ze
komen allemaal uit de buurt en velen onder
hen zijn' niet in staat om helemaal naar de
Breestraat te gaan.
Naast bejaarden, waar de lezerskring voor
het grootste gedeelte (70%) uit bestaat, ko
men er allerlei mensen. Van scholieren tot
intelectuelen toe. Sommige mensen lezen
graag in 't Engels of in 't Frans. Er is zelfs
een mevrouw, die in 't Fries leest. Mevrouw
Legrand: „Jonge moeders met kinderen ko
men altijd op dinsdagmiddag. De kinderen
gaan dan naar de jeugdbibliotheek hiernaast
en de vrouwen komen bij mij boeken uit
zoeken", Mevrouw: Legrand kan ze allemaal
helpen aan de gewenste boeken. Elke week
neemt ze een andere hoeveelheid boeken mee
van de hoofdbibliotheek, waar ze de rest van
de week werkt. Twee gediplomeerde krachten
van de hoofdbibliotheek hebben zich al be
reid verklaard om de taak van mevrouw
Legrand per 1 augustus over te nemen. Met
gebrek aan personeel voor deze uitleenpost
heeft men dus zeker niet te kampen. Het
vervoer van de boeken van de Breestraat
naar de Plantage en vice versa hoeft in de
toekomst ook geen bezwaar te zijn: mevrouw
Bethe-Eigendaal. een trouw lid-lezeres heeft
zich bereid verklaard dit elke week met haar
auto te doen.
Drie andere leden hebben zich verenigd in
een actiecomité. Het zijn de dames E. Kune-
ken, S. P. Nleboer en M. C. Ris-Westendorp.
Zij vertegenwoordigen alle leden van de bi
bliotheek en hebben al 91 handtekeningen
verzameld van mensen, die tegen de ophef
fing zijn. „Zy hadden toch minstens wel de
leden zelf kunen vragen wat zij van de biblio
theek vinden. Alles gaat buiten ons om",
zegt mevrouw Kuneken. Mevrouw Ris: „De
bibliotheek heeft echt een sociale functie
voor de mensen hier uit de buurt. Het is
geen bedrijf, waar winst gemaakt moet wor
den!", eindigt zij verontwaardigd en met de
ze laatste zin ontzenuwt zij meteen het ar
gument, van het bestuur, dat vindt, dat de
uitleenpost teveel geld kost. Het actiecomité
wil met de voorzitter van het bestuur gaan
praten en hem overtuigen van het belang,
dat de bibliotheekvoorziening heeft voor de
leden. .Dit moet natuurlijk wel allemaal zo
vlug mogelijk gebeuren", zegt mej Nieboer.
„want, als zij eenmaal gesloten is, krijgen we
haar heieméé 1 niet meer open".
LEIDEN Een kleine afleve
ring van „Binnenstad onder de
loep", waarin woord en beeld van
de heer P. Kramers, Langebrug
19. Hij maakte de foto en schreef
er dit bij:
De foto geeft een beeld van hoe
het ook zou kunnen en waaraan
een duidelijk tekort is in de bin
nenstad van Leiden: veilige speel-
en bewegingsruimte. Op deze open
plek. waar het MSG-gebomv
heeft gestaan aan de Pieterskerk
gracht, spelen bij mooi weer vaak
meer kinderen dan op de foto en
hun moeders zitten te zonnen.
Mede hierom zijn wij voorstan
der van meer beperking van
autoverkeer in de binnenstad, zo
dat het niet meer nodig is om op
elk openvalend plekje een bWc-
vehd ie bouwen.
Vandaag is er voor de laatste
maal in dit seizoen in de Parochie
kerk van Sint Jan de Doper in Lei-
muiden een jongerenmis, die gezon
gen wordt door het jongerenkoor van
Leimuiden. Ditmaal is het thema
voor de mis .gemeenschap". In sep
tember worden de jongerenmissen
voortgezet.
Nogal
I tl
„De Pilgrim Fathers zijn in Ame
rika nogal „in". Zij worden be
schouwd als de echte trekkers en
stichters van Amerika, daarom willen
alle Amerikanen ook graag afstam
melingen van de Pilgrim Fathers
worden genoemd".
Hen Groenman (24» Breestraat
121, heeft niet zo'n hoge pet op van
de Pilgrims en van de Amerikanen
en heeft er plezier in zich eens flink
onvriendelijk voor beiden in te laten.
„Het waren mensen, die uit Enge
land naar Nederland vluchtte. Ze
waren nogal orthodoxe en werden
daarom in het Engeland van die tijd
niet gepruimd.
De Mayflower, ja natuurlijk dat is
dat afschuwelijke schip dat hier in
de Oude Rijn ligt".
Studente psychologie mej. L. E.
van Alphen, Klikspaanweg 12, heeft
weieens van de Pilgrims Fathers ge
hoord. De naam dan, verder zegt het
haar helemaal niets. De 21-jarige
Haagse, die in Leiden college loopt
vindt het kennelijk een dwaze vraag.
Met beide handen grijpt zij dan ook
het excuus aan dat ze geen Leidse
is. Maar toch. valt het wel een beet
je tegen dat dit alles is wat er wordt
gevraagd. Bijna alles, want de May
flower komt ook hier weer om de
hoek kijken maar als zo velen heeft
zij het schip wel gezien en zich niet
afgevraagd wat de bedoeling van
dit miniatuur oceaansloepje zou
kunnen zijn.
-e
S5-
Voor de shoiv
De Pilgrim Fathers, nee daar heb
ik nog nooit van gehoord. Of er ge
vraagd werd of hij weieens in Chi
na was geweest zo verbaasd kijkt de
20-Jarige verkoper J. J. Nieuwen-
burg, Bronkhorststraat 12, ons aan.
Ook de naam Mayflower brengt
geen glimp van herkenning op zijn
gezicht. Toch is hij net langs het
scheepje in de Oude Rijn gekomen.
.Jk heb me helemaal niet afge
vraagd wat dat wel kon zijn>. Ik
dacht dat het daar gewoon voor de
show lag".
Met een wat verlegen, veront
schuldigende glimlach loopt hij weg,
om weer aan het werk te gaan.
Iets met religie
„Ja, ik heb er weieens wat van ge
hoord. maar wat de Pilgrim Fathers
nu precies zijn? Het heeft geloof ik
iets te maken met religie".
Mevrouw De Waal (24) Brugsteeg
7, komt met enige moeite tot deze
conclusie. Dit leidt zij af uit de
naam. want ze zegt er nooit iets over
gehoord of gelezen te hebben.
„Of er een plaatje by mag, na-
tuuriyk als 't maar geen geld okst".
Ook op het laatste vraagje, of ze
weieens van de Mayflower heeft ge
hoord. komt een ontkennend ant
woord. Dan loopt ze verder, misschien
gaat ze wel kyken wat die Mayflo
wer nu eigeniyk wel voor een schip
Geloofsovertuiging
De Rynsburgse scholiere Janny
Boerman (14), Collegiantstraat 52,
is de eerste die weieens van de Pil
grim Fathers heeft gehoord.
„Het waren mensen uit Engeland,
die vanwege hun geloofsovertuiging
moesten vluchten. Toen kwamen ze
naar Nederland. Hier hebben ze eni
ge tijd gewoond en zyn toen met de
Mayflower overgestoken naar Ameri
ka. De boot waarmee ze zyn overge
stoken ligt hier in de Oude RUn
Haar vriendinnetje, dat by haar
is knikt instemmend by deze woor
den van Janny. Ook zy weet wat
Pigrim Fathers zyn.
LEIDEN Aan het christeiyk ly
ceum dr. W. A. Visser 't Hooft in
Leiden slaagden voor het eindexa
men gymnasium de volgende kandi
daten: Fransje Enserink, Leiden, An
ke Goedhart, Voorschoten, Arie
Haasnoot. Katwyk, Gerard Huying,
Leiden, Gys Kiep, Nieuw-Vennep
Trudeke van Lint, Voorschoten, Lia
Los, Noordwyk, Arie Jan Mulder Lei
den. Bertien Roehmdse, Noordwyk,
Tineke Roest. Leiderdorp. De exa«
voortgezet.
