rruim je blik in een werkkamp
Dif jaar twaalf kampen
AVAY
De Beatles zijn dood
let was geweldig
erkkamp
s mijn
te idee
„Pad voor Kraggenburg"
John Astill uit ENGELAND:
Ellen Erichsen uit DENEMARKEN:
Jan van Dalen uit NEDERLAND:
jenis
SIW in Leiden
Konlakten
Voor wie?
HALLO,
6 JUNI 1970
LEIDSCH DAGBLAD
vele soorten werkkampen die
van straf tot opvoedingskam-
yn er ook werkkampen waar
ilkomen vrijwillige basis aan
men. Tijdons de zomermaan-
er door een honderdtal or-
jn landen over de hele we-
mmpen georganiseerd. Deze
iren van twee tot vier weken
ilgemeen drie) en de deelne-
deze kampen werken afhan-
camp. land en organisatie, zes
ir per dag en vijf dagen per
le eerste wereldoorlog is een
>egin gemaakt met deze kam-
antal Amerikaanse en Engel-
«i vormden de FOR. een be-
i christelijk protest tegen
geloofden dat er een betere
n geweld te vinden was om
pp te lossen.
hield de FOR een konfe-
Bilthoven. Op deze konfe-
»ten ze dat één van de belang-
ilnden van de beweging was:
a van een maatschappelijke
n noch het individu, noch een
een ander overheerst of geex-
worden en waarin een
ieder de beste kansen voor verwezenlij
king van zijn leven moest kunnen krij
gen. Na twee dagen praten, zei één van
de aanwezigen, dat er ook iets gedaan
moest worden. Het jaar daarop. 1920.
werd het eerste internationale werk
kamp gehouden. Dat was in Frankrijk,
in het plaatsje Esnes. vlakbij Verdun.
Esnes was tijdens de oorlog voor een
groot deel verwoest en de velden in de
omgeving waren vol bomkraters en on-
ontplofte bommen.
In november kwamen de deelnemers
aan: Fransen, Britten, Zwitsers. Duitsers
(.waaronder twee die soldaat waren ge
weest) Hongaren, en een Oostenrijks en
een Hollands meisje.
In het voorjaar van 1921 hadden ze
de konstruktie van huizen volbracht en
boden de vrijwilligers aan te helpen met
het demonteren van onontplofte bom
men en het opnieuw in kuituur bren
gen van de velden. Maar ondanks een
goed kontakt met de bevolking en een
waardering voor hun werk. werd toch te
verstaan gegeven dat de ..vijanden" van
Frankrijk, de Duitsers en de Oostenrijkse
niet langer konden blijven.
Er was geen keus. Het Ideaal ging
voor alles, zelfs als daardoor het werk
gestopt moest worden. Met het heengaan
van de Duitsers en de Oostenrijkse gin
gen ook de anderen heen. Na vijf maan-
zeggen, dat de tijd die ik
ip doorbracht, de gelukkigste
mij herinner. Ik voel dat dit
Ier van samenleven voor de
it realiseerde ik me niet tij
kamp. maar zo gaat dat al-
erg tevreden bent met het le-
geen tijd om even te stop-
realiseren dat je gelukkig
te door terug te kijken, kan je
het geweldig was.
was een grote faktor. De bes-
mensen te leren kennen is
n iets v erken. Door te werken
Dor een gedeelte afgeleid en
vrijer en natuurlijker tegen-
mensen met wie Je bent. Ik
ik het werk altijd wel prettig
Ry heb, en vooral de rustpauzes
ereen wat te praten. Het bes
meer plezier dan echt plezier
was goed en gezond. Ze heb-
[eexperimenteerd met dieren
sloten in kleine hokken: ze
•tische verschijnselen, net
ensen in de steden. De mo-
is te veel gedwongen zijn le-
;ensachtige hokken te leven,
wonder dat hij te vaak onge-
Het is gezond eens een tijdje
bredere horizon door te bren-
k is het belangrijkste altijd
die bij Je zijn. En wat een
samenstelling hadden we in
Nu we 2o met alle nationali-
elkaar gehutseld waren, leer
de goede en slechte kanten
d en van andere landen, zien.
zeker van dat de grote ver-
id van nationaliteiten ook tot
van dit kamp heeft geleid,
ïrstel dat ze dat nu „interna-
menwerking noemen", maar
as het de vriendschap van in-
lensen van alle landen.
Dgrijk ding dat ik leerde was
iderschap, waar geen bevelen
geven en waar problemen
lat werden, prima werkte, be
nig ander systeem zou kun-
het kamp zou ik niet geloofd
gedacht hebben dat dit op
)u uitlopen. Ik heb veel
en tijdens het kamp gehoord,
JOHN ASTILL
die mij voedsel gaven om over na te
denken.
Het uitbreken uit de dagelijkse omge
ving geeft tegelijkertijd de gelegenheid
met het dagelijkse, geroutineerde leven
te breken. Thuis bekijken de mensen je
als een zeker iemand met bepaalde ge
woonten en het is maar al te gemak
kelijk in zo'n karaktertje te vervallen.
Het is onmogelijk een vast beeld van
iemand te geven en daar altijd aan vast
te houden. De mens is te diep en te ge-
variëerd, de mens kan niet eens zichzelf
kennen, dus kan iemand anders zeker
niet een juist beeld over iemand anders
geven. Deze konstante verandering en
het zien van nieuwe aspekten bij iemand
is één van de grootste plezieren van het
leven. Indien men alles van iemand
wist zou die persoon helemaal niet in
teressant zijn.
Slechts onder de juiste omstandighe
den. b.v. een werkkamp, kan de mens
bloeien en iets bereiken dat dicht by
zijn optimale mogelijkheden ligt.
Sorry, dat ik zo filosofisch ben. Lief
de voor iedereen". JOHN ASTILL
f niet meer hoe ik het gekke
p|e 5 aan een internationaal werk-
1 te nemen om mijn zomerva-
>r te brengen, maar ik weet dat
este idee was van alle minder
gekke ideeën, die ik ooit had.
Ier heb ik drie zulke gelukkige
prgebracht met zulke gekke,
n I bi geweldige mensen.
nu terug denk aan Kraggen-
ik een mengelmoes van: Jonge
bomen, bladeren, bijlen, kinde-
tels. bomen, spades, jonge
an het werk, houten kratten.
Rdmintonrackets. jonge men-
iet praten, bomen, Jonge men
den was het eerste werkkamp afgelopen.
Er is veel gepraat of dit kamp een
mislukking was of niet. De deelnemers
waren er niet in geslaagd by de bewo
ners het idee van „vijanden" van
Frankrijk weg te nemen. Toch is dit
kamp een sukses geweest, omdat hier
na. een aantal andere kampen georga
niseerd werden en al snel wsa er de
eerste werkkamp-organisatie. Service
Civil International de SCI.
Na de tweede wereldoorlog nam de
werkkampbeweging een zeer grote vlucht
Vrijwel geen land ter wereld, of er is
nu tenminste één werkkamporganisatie.
Een aantal organisaties heeft een reli
gieuze, pacifistische of politieke basis. De
meeste streven naar een betere inter
nationale verstandhouding en naar vre
de.
Vormen en doeleinden van werkkam
pen vertonen een bonte verscheidenheid:
men kan kleine groepjes vinden die
sociale arbeid verrichten, en grote „le
gers", die gedurende een paar maanden
per jaar werken aan de opbouw van hun
land in de vorm van massale projekten.
met daartussen nog een heel scala van
mogelijkheden. In veel organisaties is
een diskussie aan de gang over de doel
matigheid van de werkkampen. Er wor
den pogingen gedaan om het werk aan
te passen aan de veranderende omstan
digheden. Speciaal in de geïndustria
liseerde landen is dit het geval.
De grootste internationale werkkamp
organisatie in Nederland is de Stiohting
Internationale Werkkampen te Lei
den, de SIW.
Haar geschiedenis gaat terug tot 1951.
In dat jaar werd het Nederlands Bu
reau voor Werkkampen in het Buiten
land «NBWB> opgericht, oorspronkelijk
slechts met het doel Nederlanders in de
gelegenheid te stellen deel te nemen aan
buitenlandse werkkampen. Bij de wa
tersnood van 1953 besloot men ook zelf
werkkampen te gaan organiseren. Jym-
bool van deze koerswijziging was de
naamsverandering, die tevens een ge
wijzigde juridische vorm tot uitdruk
king bracht. Enige jaren later sloot de
Stichting Internationale Werkkampen
een overeenkomst met het Nederlands
Bureau voor Buitenlandse Studentenbe
trekkingen «NBBS». waardoor voort
aan de SIW de werkkampbelangen van
de NBBS zou behartigen.
De SIW is een orgsnisatie zonder re
ligieuze of politieke bindingen. Het werk
heeft twee aspekten;
Het organiseren van internationale
werkkampen in Nederland. Om dit te
verwezenlijken wordt samengewerkt met
andere Nederlandse werkkamporgani
saties onder de naam OWIN «Overleg
Werkkamporganisaties in Nederland».
Voor het rekruteren van de deelnemers
voor de kampen wordt samengewerkt
met een groot aantal buitenlandse or
ganisaties.
Het uitzenden van Nederlanders
naar internationale werkkampen in het
buitenland. Dit kan uiteraard alleen als
er een zeer nauwe samenwerking is met
de buitenlandse organisaties Al deze or
ganisaties zijn over het algemeen aange
sloten bij het Co-ordinating Committee
for International Voluntary Service.
(UNESCO), in de wandeling bekend als
Co-Co. De Co-Co krijgt financiële steun
van de UNESCO en van de deelnemen
de organisaties. Zo draagt de SIW voor
iedere deelnemer, welke door bemidde
ling van haar aan een internationaal
werkkamp deel neemt, aan de Co-Co een
bedrag van drie kwartjes af
De samenwerkende organisaties zijn
van zeer verschillende pluimage; zowel
fascistische, communistische, religieuze
als neutrale «zoals de SIW» organisa
ties zijn lid van de Co-Co. zowel door
de staat gekontroleerde jeugdbewegingen
als volledig onafhankelijke «zoals de
SIW) organisaties. In principe onder
houdt de SIW met al deze organisaties
kontakt.
De enige maatstaf is of de kampen
redelyk georganiseerd zijn en of er in
de kampen een vrije diskussie tussen de
deelnemers mogelijk is. Verder wordt
de keus aan de deelnemer overgelaten
of hij uitsluitend aan kampen wil deelne
men in landen met een overeenkomstige
regeringsvorm als de Nederlandse, of zijn
blik wil verruimen door ook eens een
kijkje te nemen in een land met een
maatschappelijk systeem waarmee de
Nederlanders van huis uit minder ver
trouwd zijn. De SIW streeft zo ruim mo
gelijke kontakt en na. teneinde zoveel
mogelijk anders denkenden met elkaar
in kennis te brengen. Daaraan ligt de
idee .en grondslag dat internationale
kontakten de internationale verstand-
houdign zullen verbeteren.
JAN VERVER
Dit Jaar organiseert de SIW een
twaalftal kampen. In de Kennemerdui-
nën worden drie kampen gehouden, in
Amsterdam. Garyp-Wartena «Friesland»
Flevo en het Gooi vinden „traditionele"
kampen plaats.
Daarbij hebben dit jaar twee diskus-
sie-kampen plaats t.w.:
In Driebergen zal in samenwerking
met Kerk en Wereld tijdens het kamp
het thema „25 jaar Verenigde Naties"
worden uitgewerkt.
In Mariapeel houdt men zich bezig
met: De onderwijsverschillen en mo
gelijkheden in de Oost- en Westeuropese
landen.
In Markelo een kamp in samenwer
king met de volkshogeschool „Diepen-
daal" gehouden Een groot gedeelte van
de vrije tijd zullen de deelnemers beste
den met het thema: de kreativiteit van
de mens
In Didam heeft een kamp plaats
waarbij de deelnemers afwisselend zullen
helpen met de verpleging van gehan
dicapten en het helpen bij de aanleg van
een tuim met talud.
De kampen staan open voor Jongens
en meisjes in de leeftijd van 18-30 Jaar.
In sommige kampen kunnen reeds 16-
of 17-jarigen deelnemen.
Voor het deelnemen aan een interna
tionaal kamp van SIW moet men
kontribuant zijn. «kosten f3.50. hiervoor
ontvangt men het zomerprogramma en
het vier maal per jaar verschijnende
SIW-nieuws) en «afhankelijk van het
kamp) een inschrijfgeld betalen van
f 30 of f 52 gulden
Alle inlichtingen over kampen kan het
sekretariaat, Langebrug 5 te Leiden ge
ven. Telefoon 32722. Indien men om fi
nanciële redenen niet aan een kamp zou
kunnen deelnemen, kan ontheffing van
inschrijfgeld worden gegeven.
ELLEN ERICHSEN
sen aan het zingen, zwembad, het zingen
van een motorzaag en de internationale.
Het was geweldig, alles, zoals alle deel
nemers waren: „geweldig!!"
ELLEN ERICHSEN
„Het werkkamp te Kraggenburg dat
in juli plaats had. is naar mijn mening
een geslaagd kamp. Veel ervaring met
zo'n kamp had ik nog niet, .daar het voor
de eerste keer was, dat ik het meemaak
te. Het was voor mij een prettige erva
ring met al deze jongens en meisjes van
allerlei nationaliteiten samen te werken.
En werken dat konden ze!
Mijn eerste gedachten waren, toen ik
hoorde dat er zo'n kamp in Kraggen
burg kwam, wat zullen die studenten nu
uitrichten. Niet dat ik er iets kwaads
mee bedoel; maar Je moet. begrijpen dat
mensen die in zo'n kamp werken, gro
tendeels uit de stad komen «zo. is het
toch?) en het werken met zwaar mate
riaal niet gewoon zyn.
Verder: de samenwerking onder elkaar
was fantastisch, nooit heb ik één klacht
gehoord. Het was voor mij wel eens
moeilijk me verstaanbaar te maken,
maar met een paar goede „tolken" had
ik daar geen moeite mee. Het weer dat
we gehad hebben was fantastisch On
der moeilijke omstandigheden met een
hitte van soms meer dan 30 gr. C.
werd er hard gewerkt, wat voor som
migen niet meeviel, maar de één deed
wat minder en de ander wat meer en
zo ontstond een prachtige samenwer
king.
Verder nog iets over het uitgevoerde
werk: In de bestaande bebossing rond
Kraggenburg is door deze werkgroep een
pad aangelegd over een lengte van plm.
1500 meter en 4 meter breed Het ls de
bedoeling dat het pad verhard wordt en
er z/o een wandelpad voor de bevolking
JAN VAN DALEN
van Kraggenburg ontstaat. Het is een
zeer nuttig werk geweest, waar vele men
sen plezier van kunnen beleven. De mo
gelijkheid bestaat er in de toekomst het
pad nog te verlengen, naar ik hoop en
dat dat weer gebeurt dodr een interna
tionaal werkkamp.
Vriendelijke groeten.
JAN VAN DALEN
Tuinman te Marknesse.
Wel eens een .werkkamp meegemaakt?
Nee? Jan Verver uit Leiden weet er al
les van. Hy schreef voor deze ALTON A
een warme aanbeveling om eens in te
schrijven voor zo'n kamp.
Drie oud-deelnemers aan een werk
kamp zyn dol enthousiast over een der
gelijke vakantie-besteding Lees hun
kampverslag over vorig jaar maar Het
zyn Jan van Dalen. Ellen Erichsen en
John Astill. die te zien zyn op een
paar typische vakantie-kiekjes.
Verder komen we op deze ALTONA
A. C. Koekebakker tegen. Hij heeft een
treurige mededeling te doen: de Beatles
zijn dood. Hun muziek leeft echter voort
in de uitvoeringen van andere groothe
den uit de popwereld.
Tussen twee haakjes: ALTONA is een
algemene pagina, niet alleen bedoeld
om popverhalen op te schrijven. Iedere
lezer kan artikeltjes naar ALTONA «AU
Together Now) sturen over elke denk
baar onderwerp. Doen. Wel tijdig de ko
pij inleveren, svp.
Herman Wijngaard wil bij deze nog
even herinneren aan zijn oproep op de
Altona van enkele weken geleden. Hij is
van plan om Leidenaren die gespecia
liseerd zijn in de één of andere soort
popmuziek, een interview af te nemen.
Dit wordt dan geplaatst op de Altona.
Een interview met twee SOUL-figuren is
enige tijd geleden al afgedrukt. Waar
blijven de undergrounders. heavy roc
kers, soft listeners, en andere kandida
ten? Aanmelden bij de Altona-redactie,
Leidsch Dagblad.
We schrijven het Jaar negentienhon
derdzeventig Ergens op deze aarde staat
een doodgraver voor vier kisten.
Hij heeft zyn hoge hoed in de
hand. terwijl hij mismoedig naar de vier
kisten staart Rondom en achter hem
staan ontzaggelijk veel mensen. Mensen
met mooie, bontgekleurde en haveloze
kleren aan. Sommigen zitten in het gras
en tokkelen verloren op hun gitaar. An
deren kijken als gefixeerd naar de
vier kisten, die nu langzaam in de grond
verdwijnen.
Als het dennegroen terugspringt, zodat
de kisten aan het oog onttrokken worden
zet een orgel een droevige melodie in:
De Beatles zijn niet meer.
Ik kijk naar al de mensen, die zich
hier verzameld hebben. Ik zie Peter Sel
lers. Hij zette de titelsong «of interes
santer: „titletune") van „Hard day's
night" op de plaat. Door de tekst van
deze plaat te declameren, iets, wat meer
met Lennon-Mc Cartnevcomposities ge
beurde, toonde hy, behalve de simpelde
opbouw van de tekst, ook de humoristi
sche en dubieuze inhoud aan. Als voor
beeld moge het volgende dienen:
Tweede couplet:
so why on earth should I moan,
cos PAUZE when I get you alone,
you know PAUZE I PAUZE feel okay
en verderop:
When I'm home ev'rything seams
to be right.
When I'm home feeling you PAUZE
(ondergronds gegniffel uit de zaal)
holding me PAUZE tigth, tight.
Ik zie ook Cilla Black met haar voor
deze gelegenheid toepasselijke naam».
Zij zette het nooit door de Beatles
zelf opgenomen „It's for you" op de
plaat. Hetgeen zy hiervan maakte, is m.
1. het beste, dat een vrouw van. een
dergelijke compositie kan plegen. Latei-
verscheen echter op een onbekend Ame
rikaans elpeetje dit nummer eveneens,
maar nu «zelfs mijn oude oma werd er
door verrast» door Three Dog Night, ge
produceerd door Gabriel Mekler. «Éven
naar het platenpubje lopen, even luiste
ren. even kopen a Dozen Dunhills
Stateside LSSH 1502).
Met deze zeer swingende versie, die
soms doet denken aan The Four Sea
sons toen ze het nog een beetje zagen
en indringende nummers schreven, door
braken ze hun eigen styl «vergelijk:
„Born to be wild" en „magie carpet
ride"» Three Dog Night bewees hiermee
iets belangrijks, n.l. dat iedere groep en
iedere zanger of zangeres een potentiële
kandidaat was om een Beatles-nummer
op de plaat te zetten
Natuurlijk kende iedereen reeds het
pover gestuntel van byv. Billy J. Kra
mer «Bad to me"), The Fourmost «..Hello
little girl", en Applejacks ..Like drea
mers do", maar men wachtte, en mis
schien deden de Beatles dat onbewust tu
sen twee repetities door ook wel. op de
Grote Jongens.
Voorlopig was daar echter geen sprake
van: de Beatles zorgden ervoor, dat een
familielid van het meisje van Paul Mc
Cartney groot werd «..World without
love" te gek. dat Paul dit zelf niet als
ballade op de plaat heeft gezet». De
Beatles zorgden ervoor, dat Joe Oocker
groot werd <„A little hel pfrom my
friends" niet helemaal waar. want
met „Delta lady" bewees Cocker zijn
klasse, maar onbetwistbaar blijft het feit.
dat de Beatles hem over de grens „on
bekende snabbelaartje bekende artiest"
hebben geholpen». „De Beatles zorg
den ervoor, dat vele groepen met een
schandelijk mager nieuw repertoire hun
composities op al dan niet orginele wijze
konden coveren (Marmelade. Fats Do
mino, etc.).
Iedereen weet, dat het de nooit ge-
ui te wensdroom van LennonMcCart
ney is geweest een nummer door de Sto
nes op de plaat te laten zetten. Ieder
een, die „I wanna be your man' als se
rieuse cover meerekent, denkt waar
schijnlyk ook dat Brian Jones de ove»~
leden broer van Mul Jones is.
Er ztfn in tW geruchten gewe^ -«t
de Beatles een nummer voor de Stones
geschreven hadden en de Stones even
eens één voor de Beatles. Nooit hebbejt
deze geructen in een plaat echter hun
bevestiging gevonden.
Maar. het Ongelofelijke gebeurt. Lang
zaam maar zeker maken verschillende
bekende jongens proefopnames van
Beatles-composities. «Natuurlijk al
leen van LennonMcCartney composi
ties; de composities van Harrison zyn
vaak te progressief en te onduidelijk voor
velen ze hebben dan zeker nooit naar
het van de „With the Beatles" getrok
ken ..Don't bother me" en naar „Bleu
Jay Way" geluisterd).
Jimi Hendrix onmiskenbaare en
reus in ons popwereld je; elke single een
Amerikaans/Engels succes; weinig gesto
len werk (behalve „A long the watched
hour"); eigen sound; image «weigert b.v.
The Monkees, die geplant waren op zijn
Amerikaanse tournee in het voorpro
gramma)
Op de elpee „The great Jimi Hen
drix in New York" staat het nog im
mer poly-interpretabele ..Day tripper".
Hij maakt er iets rukbaars van. John
feliciteert Paul; Paul felciteert John. En
terecht.
Ray Charles boven onze muziek
uitgegroeid: genie schrijft eigenlijk num
mers voor een ander soort publiek; som
mige lennen dan binnen de beatscene.
Laat zich uitstekend begeleiden door een
monstrueus orkest en een heerlijk koort-
tje. Lacht altijd. „Eleanor Rigby" hy
maakt er een eigen interpretatie van,
waarbij hij. zoals gewoonlijk de meiskes
heerlijke dingen op de achtergrond laat
doen. Maakt het nummer onsterfelijk;
geeft het een gevarieerder ritme; stem
verheffingen, tempoversnellingen etc.
Miss Areatha Franklin deed reeds
veel soul in haar repertoire. Maakte in
Amsterdam vooral haar negerfans hele
maal gek. Heeft een goddelijk gevoel
voor ritme. Is na „See Saw" een beet
je weggezakt. Verdient beter.
Ook zy zette „Eleanor Rigby" op de
plaat. Het nummer haalde de Ameri
kaanse Billboard-Top 100. maar kwam
buiten Amerika de winkels niet uit.
Sergio Mendes en Brasil '66 een
ontdekking van de heer H. Alpert cn
z'n Brass. Sergio bleek de bijzondere
gave te hebben, het repertoier van zyn
groep aan te passen aan haar capacitei
ten. Elk nummer kreeg binnen zijn groep
een nieuwe dimensie, een Zuidameri
kaans laagje en een betekenis binnen
een betekenis. Ook hy bekeek Pepper en
coverde ..With a little help from my
friends". Daarbuiten zette hy ook een
nummer van de bekende dubbelelpee op
de plaat en tevens „Norwegian Wood".
Mike Bloomfield en Al Kooper
„Super Session Life" —CBS S66216.
Dubbelelpee. Kant 4; eerste nummer:
„Dear Mr. Fantasy".
Mike en Al bereiken hier het niveau
van Clapton; na een reeks eindeloos ga
ve variaties op het Fantasy-theme. wordt
zonder de oksels te drogen via een sim
pele overgang, die alles behalve sto
rend is, overgegaan op ,,Hey Jude". Wat
hier in een zeer hoge toonsoort gemaakt
wordt, gaat het bevattelijke te boven.
Ook de overgang van „Hey Jude" via
een neutraal tussenstuk terug naar „Fan
tasy" is iets. waar generaties nog jaren
lang over zullen praten.
Deze tendens zal zich voorlopig nog
wel voortzetten. Vooral nu met de elpee
„Let it be" de laatste officiële compositie
van Lennon-McCartney" e eneinde heb
ben gevonden Dit zal voor vele arties
ten een uitdaging zijn een nummer van
deze laatste elpee te coveren. To cover or
not to cover, that's the question.
Als Vera Lynn maar in haar schom
melstoel blijft zitten; wie haar op het
Idee heeft gebracht „Goodnight" te co
veren moeten ze voortaan maar aan-
ichtkaarten laten verkopen.
A. C. KOEKEBAKKER JR.
