De kaartenacties van Amnesty Int. «nge, ringe Scholenfeest AWAY Zondag 2 Zondag 3 Schemer Cinderella op reünie van ïax Free Fans GEDICHTEN 5 mei-adie Bestellen Drunken sailor Tegen de „liepen" Lekker vet DERDAG 26 MAART 1970 PAGINA 31 ALL TOGETHER NOW. Dat is voluit geschreven de betekenis van Altona. We hadden dit keer niet over kopij te klagen. Kijk maar eens wat er allemaal op deze pagina staat Een fijn verhaal van Hans v. d. We reld uit Hoogtmade over d'n Ferre Grig nard. We hebben nóg zo'n story van Hans ontvangen, over de Byrds. Dat drukken we volgende week af. De groep Lighthouse luistert het tweede Leidse scholenfeest op met mu ziek van o.a. Steve Win wood. Lees de Al tona. Cathy van Driesten is een toegewijde fan van de meisjesgroep Cinderella, die blijkend haar schrijven heel wat mans is. GEDICHTEN plus een stukje over het werk van Amnesty International Uit dit artikel tje zie je maar weer, dat Altona echt niet over pop hoeft te gaan. Altona is géén jeugdpagina. Iedereen kan de kolommen van Altona benutten, als hij iets in de publiciteit wil brengen. Voor de trouwe lezers nog even dit: we hadden hier graag deel II van de beloofde SOUL-artikelen opgenomen. Helaas zagen we er tot nu toe tevergeefs naar uit. We wachten de post maar af. Ook deze zondag kenmerkte zich weer door neergutsende regen (l-3-1970>. Roodbruine zonneschijn, besluit de middag en daarna zal de avond komen ertussen is de schemering de zon zakt weg in een frisse grijsheid langzaam vergrijst de wereld al gaan overal lantaarns en lampen aan om de nacht te weren die achter de schemering onweerstaanbaar over het land kruipt. (25-2-1970). Donkere nacht onbewolkt, maar de nieuwe maan had het mannetje vrijaf gegeven. (5-2-1970). Leven liefde een lach op Je gezicht lente liefde leven. (3-3-1970). Op de eerste zondag in maart was er voor de bewonderaars van de Tax Free een bijeenkomst ge organiseerd. De belangstelling was groot; uit alle delen van het land stroomden enthousiaste mensen naar Oegstgeest. De Tax-Free bestaat, zoals men waarschijnlijk wel weet, uit twee ex-Outsiders: Wally Tax en Leen- dert Buzz. De derde man van de ze formatie is de Ier Jody Pur- pora. Zachtjes tikt de regen tegen mijn slaap kamerraam, het ls zeker zondag. (22-2-1970). CINDERELLA Wally Tax was met verschei dene andere belangrijke mensen ook op de feestelijke gelegenheid aanwezig. De middag werd muzikaal op geluisterd door de groep Cinde rella uit Oegstgeest, bestaande uit drie enthousiaste meisjes, in leeftijd variërend van achtien tot twintig. Bernardien de Jong (te- verfs de organisatrice van deze gebeurtenis), Betty Raatgever en Renee Sampiemon toonden het aanwezige publiek dat ook een groep volledig uit leden van het vrouwelijk geslacht opgebouwd, heel wat mans is. Hun instrumentarium is tame lijk uitgebreid. Drums, bongo's, basgitaar, sologitaar, dwarsfluit, mondorgel, elektrische piano, met deze instrumenten weten zij on gelooflijk veel te brengen, hun repertoire bestaat voornamelijk uit eigen composities. ARIE DE JONG JR.. AMBACHTSHERENWEG 16, ZOETERWOUDE. WALLY TAX Hoogtepunt van de reünie was een jam-session, waaraan behalve Wally Tax, ook enkele toeschou wers meededen. De jam-session duurde ruim twintig minuten. Zoals later duidelijk bleek was iedereen erg blij met deze mid dag. Voor belangstellenden volgt hier nog het adres van de Tax Free Fanclub: Laan van Aren- stein 39, de presidente zal een ieder met alle soorten van ge noegen inlichtingen verstrekken over de activiteiten van haar fan club. CATHY VAN DRIESTEN, WIJTTENBACHWEG 67, OEGSTGEEST. ge Week vergaderde ln een geestig zaaltje van gebouw Re- h een aantal Leidse leden van sty International. Dat is ;ezegd de internationale or- itie die kaartenacties op touw iet het doel politieke gevange- rij te krijgen, of in elk géval straf te verlichten, secretaris van Amnesty, drs. H. itenberg, zou wat over het werk Imnesty komen vertellen. Hij ich niet intimideren door het af komende bloemetjesbehang, door een klaar meisjeskoortje, p de onderliggende verdieping »ed er in hield met liedjes als up your troubles in your own icsty International is vooral be- geworden door de kaartenacties. iat daarby om mensen die (waar sr wereld, want Amnesty is strikt tijdig; het is een humanitaire or- itie zonder politieke of religieuze gen> gevangen zijn gezet, omdat een andere mening op na durfden houden dan in hun land getolereerd wordt. Amnesty komt dus op voor de vrijheid van meningsuiting. De leden sturen elke maand drie kaar ten naar drie gevangenen die drin gend geholpen moeten worden. De adressen en gegevens worden door Am nesty opgegeven. Het effect van deze kaartenacties is zonder meer erg groot, aldus Ruitenberg. Van de 6000 „geadopteerde" gevangenen (vanaf '61 zijn er ruim 2200 vrijgeko men. Van anderen werd de straf verlicht. Vele regeringen blijken uitermate ge voelig voor de publieke opinie in het bui tenland. Amnesty heeft dat inmiddels ervaren. Het is wel zaak dat de kaarten „rede lijk" zijn opgesteld, dat dus de betref fende regeringen niet klakkeloos voor de schenen worden geschopt. Amnesty heeft dat langzamerhand door gekregen en haar taktiek er op afge stemd. De leden worden hiervan steeds op de hoogte gehouden in een (Nederlandsta lig) maandblad. Amnesty, aldus Ruitenberg, wordt door de aangeschreven regeringen nogal eens afgeschilderd als „communistisch". Dat is beslist niet waar. Ook in bladen als de Legerkoerier verschijnen artikelen over het werk van Amnesty. Wil Je nog een beter bewijs hebben? Ruitenberg kwam tevens naar Leiden, omdat Amnesty vat wil doen rond de 5 mei-viering. Wy vinden dat deze viering wat teveel op het verleden is gericht, zei hij. Het is goed dat men zich verheugt over de bevrijding. 25 jaar geleden, maar je moet de konsekwenties daarvan naar het heden doortrekken. Er zijn nog steeds grote aantallen politieke gevange nen, die op de bevrijding wachten. In het kader van deze 5 mei-viering organiseert Amnesty daarom een actie, voornamelyk voor scholieren, maar ook anderen kunnen er aan meedoen, bij voorbeeld personeelsverenigingen. We hopen, aldus Ruitenberg, dat zoveel mogelijk scholen by ons kaarten-pakket ten bestellen Dat zyn pakketten die door Amnesty zyn reeds geadresseerd aan "n politieke gevangene. De scholieren kun nen dan vla deze kaarten hun groe ten en beste wensen overbrengen aan de gevangene. Ook dergelijke wenskaarten komen het lot van de opgeslotene ten goede, dat is in de praktijk wel geble ken. Ruitenberg vertelde nog. dat Amnesty aan oud-burgemeester Kolfschoten van Den Haag heeft gevraagd, of deze 5 mei actie in het feestprogramma kon wor den opgenomen. Nee, zei deze, want de 5-mei viering is een nationaal feest, en Amnesty is een internationale organisa tie. Wie nadere gegevens wil hebben over Amnesty International, moet zich wen den tot postbus 5151 in Den Haag. Ze hebben er ook telefoon: 070-552879. Voor 't bestellen van de kaarten-pak- ketten voor 5 mei. moet men zich wen den tot het adres Prins Hendriklaan 21 in Amsterdam. Hiernaast, broeders en zusters, staat een foto van de Lighthouse: Peter Heemskerk zang/percussionWim Mul der (solo-gitaar/drums), Leo van Berkel tpiano/orgel/bas), Ben de Bruin (bas en solo) en Fred Cohen (drums/orgel Een groep met een eigen sound, zoge zegd. Ze spelen nummers van Steve Win- wood. Steppen Wolf, Led Zeppelin. Light house is te beluisteren op het scholen feest op 3 april in de Stadsgehoorzaal Over dat feest nog het volgende: met scholen heeft het weinig te maken, het is gewoon een pop-avond, door een paai jonge Leidena&rs georganiseerd. Het programma is ondertussen niet mis. Aangekondigd zyn bijvoorbeeld Cu- by met z'n bluesband. Earth and Fire, Spirit of St. Louis. Blue Planet. Carter Millons, terwijl Godfried Bomans ook komt. Verder is er die avond een kunstexpo sitie en ook worden er films gedraaid met Jefferson Airplane en Jimmy Hen- drix. Dat alle6 voor vfjf piek, niet gek hoor. Dus niet vergeten: vrijdagavond 3- april in de Stadsgehoorzaal en ook niet- scholleren zijn welkom. FERRE GRIGNARD -r De Vlaamse zanger uit Antwerpen met de lange ha ren en het „fondsbrilletje" kwam on langs met een nieuwe elpee uit, getiteld Captain Disaster. Geruime tyd hebben we weinig van hem gehoord, maar on langs stond hy weer in de hitlijsten met zijn „Yama, yama, hey", wat ook op zyn nieuwe elpee is terug te vinden. Het zyn allemaal weer eigen werkstukken op de ze tweede Grignard-elpee, of door „d'n Ferre" bewerkte traditionals, zoals bijv „Down in the valley" ea „The pirate song". Vóór het succes van „Yama. yama, hey" was het lang geleden dat Ferre Grignard in de belangstelling was, om precies te zijn begin '67 Toen was het ..Drunken sailor" waarmee hy hoge ogen gooide. Daarna raakte Ferre wat in de verge telheid. Hij veranderde van platenmerk (van Philips naar Barclay), maar de platen die hij aanvankelijk voor Barclay opnam waren commercieel gezien niet zo'n succes. Pas met „Yama, yama, hey" had Ferre Grignard enige maanden ge leden weer een hit. De oude negro-blues waren in feite de vanken die in hem het vuur ontstaken. Al op de Academie in Antwerpen en ook in mil. dienst (waaruit hy als .onge schikt voor oorlogsvoering" werd ontsla gen) had hij grootse plannen om naar de VS te gaan, waar hij onder de negers wilde gaan wonen. Tegenwoordig spreekt hy daar zelden of nooit meer over, maar het is wel te merken in zijn songs, zoals „On the Bowery" (de Bowery is de ha venwijk van New York. waar de Ame rikaanse clochards samenkomen). Het is ook te merken aan de Amerikaanse plattelandsliedjes, die nog altijd door de neg er bevolking en arme blanke bevolking gezongen worden. In Ferre's stamkroeg, het artiestencafé „De Muze" in Antwerpen, begon hij de ze üedjes alsmede spirituals, skiffle-songs en bluesnummers met zyn fascinerende rauwe stem voor te diagen. Hy vormde een groep musici om zich heen waarmee hij vast ging optreden, eerst op blues festivals en tal van muzikale ..happe nings" en later voor de grammofoon plaat. Er volgden buitenlandse optre dens (o.m. optredens in de Star Club in Hamburg en in de Olympia in Parijs Plotseling volgde er een ware Grignard- rage: „Ring, ring, I've got to sing", maar vooral 'Drunken sailor", *t aloude vers van de heerlyk-zatte zeeman, wer den grote toppers. Ofschoon Ferre Grignard een con tract had met Philips, tekende hy toch een andere overeenkomst met de Franse platenmaatschappij Barclay. Philips had toen vier singles en een elpee van Ferre Grignard uitgebracht. Eenmaal bij Bar clay nam hij als eerste single „La si do"/„Yellow me, yellow you" op. Dat plaatje behaalde helemaal geen hitnote ring, evenals de volgende: „Close your nose if "/„Old Joe Clark". Pas met de derde Barclay-single „Yama, yama. hey" keerde Ferre terug uit de anonimiteit Ferre Grignard heeft de naam onhan delbaar en een anarchist te zyn. Hij is tégen de „tiepen" (Antwerps voor poli tie), oorlog, gezag, beperkende maatrege len, die naar zijn mening ten onrechte zyn, leugens, zoete koek en domme vra genstellers. In het laatste geval doet hi) als of hij nergens wat van begrijpt, maar zyn donkere ogen achter de cirkels van zijn nikkelen brilletje vonken van spot lust! Dan geeft hij wezenloze of sarcas tische antwoorden, of hangt een zonder ling verhaal op waar mensen met een gering ontwikkeld gevoel voor zwarte hu mor geen touw aan kunnen vastknopen. Hij tart de brave burgerij graag door in alles averechts te zijn en demonstra tief voor de dag te komen met dingen waar hy juist een gloeiende hekel aan heeft. Maar wie heel gewoon met Ferre Grignard omgaat en wie zijn in folk gedrenkte muziek waardeert, vindt in hem een wel wat gesloten, maar recht- door- zee- karakter, die massa's vrienden maakt en één Grote Wens heeft: een goede muzikant te zijn en te blyven. Dè.t meent hy werkelijk! Ferre Grignard verdiende goed geld met zijn hits. maar typisch Grignard grinnekend schafte hij zich een oude Rolls Royce aan. om met dit opzienba rende voertuig zijn band met toebehoren van optreden naar optreden te rijden. Zyn „image" veranderde hy nooit: oude lekker vette flambard, afgetrapte schoe nen, houthakkersvest. blue jeans en een weelderige haardos met een ruige baard. Geen anarchist of zoiets, maar gewoon een fijne vrijgevochten troubadour! HANS V. D. WERELD. KERKSTRAAT 24 HOOGMADE

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1970 | | pagina 31