inestud is weer gestart
iarbra Streisand schittert ,De overgaveegoïsme
Dorp op
s
n slechtst
zonder hoogtepunten
I p
SCHUDEI'S
CITROEN
,ngels chauvinisme
in slapstick-film
MEER DAN 50 UUR FILM EN 4 MILJOEN BEELDJES
n*
ILITSERLAND
[AG KIJKEN
NAAR FILM
AN KUBNICK
Kussen mag niet
A „FUNNY GIRL" NU IN „HELLO DOLLY"
NAAR ROMAN VAN SAGAN
IriANON Terwijl het lied-
>Hello Dolly" in de vertolking
i good-old Louis Armstrong
liddels tot de vergeelde hit-
adesuccessen behoort, heeft
den gisteren de première be
id van de groots opgezette
jmusical van die naam met
Öe hoofdrol de nu 28-jarige
ra Streisand.
Duivelse acht
Gevechtsfilm
„DRIJFJACHT"
Onverwoestbare
Elvis Presley
a tIJDAG 27 FEBRUARI 1970
LEID8CH DAGBLAD
PAGINA 27
MSTERDAM (GPD) —De trom-
met korte films hebben zich
estapeld in het Amsterdamse Kri-
ontheater, waar de Engelse re-
eur Lindsay Anderson (Van
gisteren het startsein gaf
„Cinestud", het voor de vier-
ceer georganiseerde internationa-
sstival van studentenfilms en het
itste van zyn soort in de wereld.
RN AP» De Zwitserse re-
g heeft bekendgemaakt, dat het
ar geleden ingestelde verbod op
vertonen van de Ameri-
se film „Paths of Glory" is in-
kken. Deze film. die gemaakt is
Stanley Kubrick en die speelt
is de eerste wereldoorlog, bevat
ik op de Franse strijdkrachten,
verbod ging in in december 1958,
aar dat De Gaull president van
krijk werd en werd in 1963 ver-
De film mag „nu de toestand zo
iranderd dat het verbod niet
gerechtvaardigd is", worden
>nd.
Wie alles wil zien en vele passé -
partouthouders schijnen dat vast van
plan te zijn —krijgt in de periode
van 26 februari tot en met 4 maart
op z'n minst 191 korte films voort
gezet met een totale vetoningsduur
50 uur, dat wil zeggen dat ruw ge
schat ruim vier miljoen beeldjes aan
zijn oog voorbij flitsen.
Filmscholen en amateurfilmers uit
I 35 landen hebben werk ingezonden.
1 waarbij vooral de Amerikanen, de
I Engelsen, de Fransen en de Duitsers
een belangrijk deel van het program-
J ma vullen. Ook de Nederlandse in
zending is kwantitatief de moeite
waard (19), maar kwalitatief rrvDet
zij erg tegenvallen. Oost-Europa is
I redelijk vertegenwoordigd, de Rus-
1 sen laten echter verstek gaan: de
Cinestud-directie kreeg bericht dat
het werk van de belangrijkste film-
schollen in de Sowjet-Unie niet kan
worden gemist omdat het moet wor-
I den getoond in bijeenkomsten ter her
denking van Lenins honderdste ge
boortedag. Ook de Italianen zijn
ditmaal niet van de partij. Zij wil
len niets meer te maken hebben
met filmfestivals, om dezelfde re
den het commercieel karakter
van Cinestud. waaraan o.a. Philips,
Shell, Agfa, Heineken en Citroen
steun verlenen, kunnen de organi
satoren niet beschikken over de
maagdenhuisfilm. Een andere tegen
valler voor festival-directeur Dick
Sepers en zijn staf van medewerkers
mer Jan Ne mee. een bekende van
Cinestud, die ditmaal in de jury zou
zitten, niet kan komen omdat hij
het land momenteel niet kan verla
ten.
Blijven over in deze serie de Pool
se cineast Jerzy Scolimowsci, de
Duitse criticus Enne Patalas. filmer
Wim Verstappen, Jan Blokker en
Fred van Doorn, die ongeveer 2500
gulden onder de prijswinnars hebben i
te verdelen. Daarnaast worden nog I
pers- en publiek prijzen toegekend, j
De kwalitatief meest opvallende
films zijn al geselecteerd en wor
den behalve in de normale program
ma's 's avonds laat ook nog in „se
lected programs" vertoond. Vele ma
kers zullen zelf aanwezig zijn, even
als talrijke docenten van filmacade
mies en dergelijke., in totaal rekent
men op 120 buitenlandse gasten.
In juridische zin gelden de verto
ningen tijdens Cinestud als besloten
voorstellingen, omdat de bezoekers,
nadat him namen zijn geregistreerd,
voor 0,00 gulden lid worden van de
vereniging van vrienden tot de stich
ting „Cinestud". Op deze wijze spaart
men heel wat keurloon uit want in
besloten voorstellingen kunnen de
films ongekeurd worden gedraaid en
tevens is het risico vermeden dat
sommige inzendingen worden verbo
den. Zoals b(j voorbeeld het met an
dere films voor de pers vertoonde
Blues People van de Deutsche Film
en Femsehakademie in Berlijn, dat
het zeker bij de keuring moeilijk zou
hebben gehad, daar de makers Scip
Norman. uitgaande van het toneel-
I stuk „Dutchman" de copulatie van
een neger en een blanke vrouw in
beeld brengt bij zijn weergave van
de geschiedenis der blues. Ook de
walgelijkste film van het festival.
„Warum Katzen?" zal de keuring
waarschijnlijk niet hebben „over
leefd". Het thema seksualiteit en
agressie dat Rolf Thissen in deze
agitiefilm aan de orde stelt, wordt
gedeeld via de slachting van een
klein katje, dat in stukken worden
gehakt.
Voor dit programma-onderdeel moe
ten de Cinestud-bezoekers een groot
incasseringsvermogen en een sterke
maag mee brengen.
Christine Burcher, hoofd
rolspeelster in ,The Hard World'
van de Australiër Michael Ro
bertson. De film behoort tot de
inzendingen van Cinestud 70'.
CALCUTTA (AP» De voorna-
melijk communistische regering van
de staat West-Bengalen in India
heeft besloten niet toe te staan dat
kussen in films voorkomt De minis
ter van onderwijs, Jyoti Bhattachar- i
ya verklaarde dat het kussen op het
witte doek misschien grote schade
aan de maatschappij zal^ veroorza
ken. Men meent dat het 'publiek er
gewend aan zal raken met alle ge
volgen van dien.
Kussen in het openbaar is in de
Indiase maatschappij niet toegestaan
en daarom ook niet op de film. On
langs heeft de regering echter een
commissie benoemd om het geval te
bestuderen daar het publiek hier her
haaldelijk om heeft gevraagd. De
ODmmissie is van mening dat het
kussen onder bepaalde omstandighe-
den wel is toegestaan, en de regering
is de tijding dat de Tsjechische fil- houdt nu een peiling in de verschil-
De groots de film ook van op-
Is en hoeveel tienduizenden dol
er ook zijn uitgegeven om het
York van vlak voor de eeuw-
eling in felle kleuren te laten
even; er is één feit, dat er voor
|t gezorgd, dat de film zo'n ge-
|ig succes werd: de talenten
Barbra Streisand.
in 1942 in Brooklyn geboren
>ra. die inmiddels een muur
iilmonderscheidingen moet heb-
en enkele maanden geleden
te zien was in „Funny girl"
t de huwelijksmakelaarster
jr Levi op onnavolgbare wijze
ilte. Dank zij haar sterke per-
hjkheid slaagt zy er in met
1 grote zang- en acteertalen-
deze filmmuscial een eigen di-
Kie te geven.
it gemak waarmee ze de vele
es in deze film brengt en het
dwongen zijn temidden van
lerden acteurs en figuranten
st dat Barbara tot de ere-ga-
vam acteurs en actrices van
Lgenblik behoort. Barbara die
na de opnamen zei, dat ze ver-
Schap voelde met de persoon,
B moet uitbeelden, geeft daar-
öuideüjk blijk in de film. Ze
Woon het jonge weduwvrouw-
iat overal door haar vlotte op-
h liefdesbanden weet te sme-
[maar zelf o zo graag getrof-
pu willen worden door een van
i's pijlen,
b tegenspeler van Barbra
rand is een andere filmper-
I
soonlijkheidWalter Matthau, een
man die al een kleine dertig speel
films in zijn boekje heeft staan.
Vorige week was hy nog in het
Trianon-theater in „Cactusbloem"
te zien. Walter Matthau is een ko
misch acteur, die de „springerige"
Barbra goed tegenspel levert.
Het duo Streisand Matthau
treedt in Hello Dolly vooral op de
voorgrond omdat de acteurs en ac
trices die de bijrollen vervullen, zo
als de Brit Michael Crawford, de
Amerikaan Danny Lockin en de
charmante Marianne Mc Andrew
qua nivéau toch wel een flink
stukje achterblijven. De film is het
zoveelste succes voor Ernest Leh
man. die ook al The Soud of Mu
sic, West Side Story en The King
and I op zijn erelijstje heeft staan.
Twee onderdelen van de film ver
dienen een bijzondere vermelding.
Dat is de zogenaamde „Waiters
Gollop" in restaurant-nachtclub
Harmonia Gardens: een groep kel
ners serveert de chique gasten in
recordtempo. In een perfect uitge
voerde dansshow worden leven
de eenden geserveerd, die ter plaat
se worden afgeschoten wanneer
de gast zijn keuze heeft bepaald
Verder is er de imponerende „street
parade" waarvoor duizenden figu
ranten moesten worden ingescha
keld en waarbij gebruik werd ge
maakt van helikopters en andere
technische vindingen om het kleur
rijke kijkspel op het celluloid vast
te leggen.
Tenslotte nog enkele korte op
merkingen over de filmPieter
Goemans verzorgde de Nederlandse
vertaling van de liedjes in de film,
maar deed dat soms wat al te vry:
Louis Armstrong lijkt nog niet veel
ouder te zijn geworden sinds „High
Society" en de theaterproduktie
van „Hello Dolly" loopt in New
York nog steeds en heeft inmid
dels als bijna 2500 voorstellingen
achter de rug.
l Wil Groot-Brittannië
de EEG of niet? Deze
kwelt gezaghebbende politi-
de laatste tyd meer en
nu blijkt dat hoe meer de
van intreden begint te na-
zich in het good old England
,nke brok chauvinisme en
iting voor „abroad" begint
lifesteren.
I italian job is een filmisch
teïnspireerd door en gemaakt
dit chauvinisme: een En-
•eclameboodschap verpakt in
Ie moppen, mode en automo-
Een film met vaart die on-
de meest onwaarschijnlijke
»s zich handhaaft. Een klas-
Lslapstick" geënt op onze he-
jigse werkelijkheid,
verhaal is als volgt. Een
bende gaat zich (zij het
lelijk wat aarzelend) bezig
met een enorme klus op het
d. Krakertje Croker, die
twee jaar op heeft zitten
Ie leiding en met hem treedt
ikje van de Britse onderwe-
het veld. De Italiaanse ma-
:rt zich uit vaderlandsliefde
Ide Engelsen die vier mil-
Dllar communistisch-Chinees
Barbara Streisand in
Dolly"
Michael Caine als Charlie
Croker, één van de meesterbrei
nen achter The Italian Job.
goud voor Fiat in Turyn willen
pakken.
Hoe dat allemaal gaat is moei
lijk te verklappen maar werkelijk
meesterlijk uitgewerkt. In de
hoofdrollen Michael Caine en Noël
Coward. De belangrijkste rollen
zijn edhter weggelegd voor drie
Mini Coopers die de meest on
waarschijnlijke stunten laten zien.
REX De film die deze week
in Rex draalt, is van het genre
„Harde jongens, sterke knuisten".
Het verhaal is eerlijk gezegd nogal
onbegrijpelijk. maar wie zich
overgeeft aan de taltyke gevechts
acties, komt toch wel aan zyn trek
ken.
Een FBI-agent krijgt opdracht
om een ongrijpbaar dranksmok
kelaar bij de lurven te pakken. Hoe
hij dat zaakje fikst, wordt geheel
aan hem overgelaten. De geheime
agent verzekert zich dan van de
hulp van een aantal ontsnapte ge
vangenen, die in het leven niets
meer te verliezen hebben.
De gevangenen ondergaan een
ijzeren training, als voorbereiding
voor de aanval op de dranksmok
kelaar. Tenslotte gaan ze in de
slag. Ze zien kans de smokkelaar
zo in het nauw te drijven, dat deze
denkend met een concurreren
de organisatie te doen te hebben
een voorstel tot samenwerking doet.
Op dat moment drukken de „dui
velse acht" door.
Ze bereiken uiteindelijk hun doel:
de gevangenneming van de drank
stoker, maar hieraan gaan vele
zware gevechten vooraf.
STUDIO De by Franpoise Sa-
gan eeuwig terugkerende drie
hoeksverhouding heeft ook model
gestaan voor haar roman „La Cha-
made" <De overgave). De Neder
landse titel is niet zo erg gelukkig
gekozen want de schrijfster zelf
zegt over dit werk van haar .ia
Chamade" is de geschiedenis van
een harteklop".
Wat de schrijfster ook voor ogen
heeft gestaan, het is regisseur Alain
Cavaüer niet gelukt haar roman
boeiend te verfilmen. Zonder echte
hoogtepunten kabbelt het hele ver
haal voort, zodat het soms moeilijk
is wakker te blijven. Het gebrek
aan atcie wordt ook niet ge
compenseerd door het gevoel hier
met een geestelijke conflictsitua
tie geconfronteerd te worden. Al
leen de japonnen van hoofdrol
speelster Catherine Deneuve, ont
worpen door Yves St. Laurent, zijn
de moeite waard.
De hoofdfiguur uit deze roman,
Lucile, is een van de favoriete ka
rakters van de schrijfster omdat
zij alleen maar wil leven. Haar
enige ambitie is mooi gekleed te
gaan en probleemloos door de we
reld komen. Catherine Deneuve
geeft een prachtig beel van deze
leeghoofdige, verwende egoïste, die
denkt dat alles en iedereen er
slechts is om haar te amuseren.
Lucile heeft een man gevonden,
die ondanks haar domme grillen,
eent van haar houdt, maar haar
helemaal verkeerd aanpakt. Hij is
gefortuneerd en geeft haai" alles,
zonder daarvoor ook maar de ge
ringste tegenprestatie te vragen.
Helaas wordt Lucie verliefd op een
niet gefortuneerde jongeman, die
ondanks dat hij in het zelfde krin
getje als zij leeft, enkele normale
burger-opvattingen heeft. Dol ver
liefd breek zij met haar oude wel
doener Charles en volgt Antoinne
in zijn .armoede'. Conflicten blijven
niet uit. Als zij ontdekt in verwach-
CAMERA De Duitser Fleisch-
mann legde onlangs op de Utrecht
se Cinemanifestatie veel eer in met
zijn film „Drijfjacht.'' Nu kan in
Camera al beoordeeld worden in
hoeverre dit terecht is. Men zou
kunnen zeggen dat Fleischmann
een streekroman heeft vervaar
digd, filmisch gesitueerd in Neder-
Beieren, in een boerendorp; het
land van de speknekken en de jo
del, maar ook het land waar het
nazisme zijn zwartste triomfen
vierde. Dat gebied en de mensen
die er wonen, schetst Fleischmann
in deze filmische streekroman,
compleet met dorpsgek en dorps-
hoer en de uitgestotene, Abram.
Hij komt in het begin van de
film terug van een onduidelijke
missie in de stad. Die onduidelyk-
heid én de wel duidelijke afkeer
die Abram ondervindt van zyn
moeder, roepen roddels op. Abram.
wordt gezegd, heeft in de gevange
nis gezeten wegens homosexuele
misdragingen. In de primitieve ge
meenschap laaien de hartstochten
hoog op als het lichte meisje Han-
nelore rondvertelt, dat zij van
Abram een kind verwacht. Als
Abram het dorp wil verlaten,
wordt hem dat onmogelijk ge
maakt. want „morgen komt de po
litie hem halen." Een laatste con
frontatie van de vluchtende Abram
met Hannelore leidt er toe. dat de
tot razernij gebrachte jongen het
meisje vermoordt. Een drijfjacht
door het bos volgt. Politie leidt
Abram weg. Geen einde. want
Fleischmann geeft nog één scène
toe: het is kermis, iedereen drinkt
ADVERTENTIE
DU BB 11
GtSTOOKTt
ting te zijn wil zij daar ijlings een
eind aan maken. Antoinne deelt
haar standpunt niet. maar als een
echt verwend kind drijft zij haar
zin door. Na deze moeilijkheden is
het voor haar oude minnaar Char
les (Michel Picolo) niet moeilijk
haar weer terug te lokken in het
gemakkelijk droomwereldje.
blij zijn bier en de hoempa speelt.
Fleischmann heeft zijn gegeven
zeer geloofwaardig weten neer te
zetten. Er zijn scènes die op gran
dioze wijze de primitiviteit van de
toch betrekkelijk geïsoleerd leven
de doprsgemeenschap weergeven.
De moderne tyd wordt er toch wel
in de gaten gehouden, gezien de
gastarbeiders, de beat uit de juke
box. de portables en de brullende
landbouwmachines.
Martin Sperr. die het stuk
schreef dat model stond voor
Fleischmanns film. speelt de rol
van Abram misschien iets te pas
sief. Maar dat doet weinig afbreuk
aan het boeiend filmportret dat
Fleischmann maakte van een
dorpsgemeenschap, die zich van
zijn slechtste kant laat zien.
N V. DE CONDOR - DISTILLEERDERIJ - LEIDEN
De kampioen van
Miami-Beach
LIDO Elvis Presly viert deze
week zijn come-bak in Leiden. Een
geslaagd rentree, want als Scott
Heyward de zoon van de steenrijke
oliemagnaat, is onverwoestbare El-
vis in „Clambake" („De kampioen
van Miami Beach") méér dan al
leen maar de liedjes-zanger, die
tussen zijn songs door in beeld
komt met vele aantrekkelijke va
kantiegangsters. Baby-face Presley
doet een verdienstelijke poging
zichzelf te zijn en doorbreekt daar
door de sleur van zyn film-roman
tiek uit de zestiger jaren.
Na uit het (verwende) ouderlijk
huis te zijn gevlucht ruilt Elvis als
Scott Heyard zijn knalrode sport
wagen (en daarmee zyn status voor
de jagende vrouwtjes) voor de mo
tor van ene Tom Wilson (dolle Will
Hutschins) om vervolgens als de
eenvoudige waterski-leraar door het
vrolijke vakantieleven van Florida
te stappen. Terwijl de speudo-Scott
Heyward temidden van de gebruin
de blondines en brunettes uitgebreid
aan het vieren slaat, besteed Elvis
zijn tijd nuttiger. Hij zondert zich
nogal af van de feestende meisjes
en jongens, al zorgt hij af en toe
(met zyn onafscheidelijke gitaar)
voor het nodige vertier, en knapt
uiteindelijk in zijn eentje een oude
race-boot op.
Palyboy James Jamison (Bill
Bixbyi wordt in de sprankelende
kleurenfilm de grote verliezer: niet
alleen wordt hi), als drievoudig win
naar. in de grote speedboatraee
verslagen, maar ook de mooie
Dianna (Shelly Fabaras), waarop
hy zijn oog heeft laten vallen,
brengt hem een bittere nederlaag
toe.
Dat eenvoudige Elvis beide malen
de grote winnaar is, zal wel nie
mand verbazen.
