oetbal in Zuid-Amerika
rtstocht
geloof
Nederlaag Algemene in
dramatische slotfase
Telefoontje van Ard jaagt Noren op kast
Antwerpse
zesdaagse
le en het wereldkampioenschap
Demonstranten voor
lege badmintonhal
"nchiletten
- reserves
)ben titel
ïen
bereik
Vicus Orientis wint ook tweede derby
„Jullie hebben maar één kanshebber, wij gegarandeerd drie..."
LDAG 12 FEBRUARI 1&20
PAGINA 18
OSCH DAGBLAD SPORT LEIDSCH DAGBLAD - SPORT - LEIDSCH DAGBLAD SPORT LEIDSCH DAGBLAD SPORT LEIDSCH DAGBLAD - SPORT LEIDSCH DAGBLAD
Zweden - Zuid-Afrika werd
in jtcheim 's middags gespeeld
lengevat, Zuidamerikaans
zulke fervente, harts-
inhangers, dat emotio-
stingen van het publiek
i tot onbeschrijflijke to-
ircugde en feesten, waar
ver worden overschre-
ook tot een niemand en
ïnde razernij waarbij vaak
vallen.
alpeil staat in Zuid-Ame-
geval op een dergelijk
|dat op zij.n minst één
tans land zich wist te
het eindtoernooi sinds
waarin voor het eerst
Jules Rimet werd ge-
Invloed
(Door Pele)
I JANEIRO Voetballen is meer dan alleen maar
[jran sport in Zuid-Amerika, het is een hartstocht, een
•of. Jammer genoeg laaien die hartstochten bij wed-
10ms zo hoog op, dat de gevolgen tragisch zijn. Een
is zelfs nog niet zo lang geleden de oorzaak geweest
torlog tussen de twee Zuid-Amerikaanse landen Hon-
E1 Salvador. Aan de andere kant moet eveneens wor-
|gd, dat interlands toch wel hebben bijgedragen tot
verstandhouding tussen landen en een versteviging
Jiendschapsbanden.
Mexico is in Midden-Amerika de
enige uitzondering. Een land met
nationalistische aspiraties, waar niet
werd geaarzeld buitenlandse spelers
te importeren om voetbal op een ho
ger plan te brengen. Dat heeft zijn
rente opgeleverd. Vcoral de afgelo
pen drie jaar heeft Mexico grote
vorderingen gemaakt. Het feit, dat
Mexico het eindtoernooi kreeg toe
gewezen, duidt erop, dat ook interna
tionaal Mexico de aandacht heeft ge
trokken.
Een vreemde eend in de bijt is
El Salvador. Na Mexico het tweede
land uit Midden-Amerika dat zich
bij de laatste zestien wist te scha
ren. Eigenlijk is er ook bij ons in
Zuid-Amerika niet zo heel veel be
kend over El Salvador. Toch moe
ten ze daar wel kunnen voetballen
en met grote nieuwsgierigheid zie ik
het optreden van dat land tegemoet,
al zie ik het niet in staat voor enor
me uitschieters te zorgen.
Verrassing
De grootste verassing tot nu toe
is. dat Argentinië in de voorronde
faalde. Onbegrijpelijk voor een land
met zo'n rijke voetbalhistorie. Waar
om mankeert Argentinië in Mexico?
Duizend- en-één redenen komen in
mijn gedachten.
Hebben de Argentijnen in de voor
ronden de kracht van Peru en Bo
livia onderschat? Zijn ze te overmoe
dig geweest? Zyn ze tecnisch achter
uit gegaan, het zijn toch altijd bal-
virtuozen geweest? Hebben de spelers
met internationale ervaring meer be
langen bij de resultaten van hun
club dan van hun land? Faalden de
selectieheren?
Ik weet het antwoord niet. Het eni
ge wat ik kan zeggen is, dat het
Argentijnse voetval kan worden ver
deeld in twee periode vóór 1958 en
na 1958 Vóór 1958 beleefde Argen
tinië op voetbalgebied een „gouden
eeuw" en Argentijns voetbal had
zelfs een grote invloed op het Bra-
zilaanse.
Na het falen in Zweden 1958 is
het bergafwaarts gegaan met Argen
tinië. In het begin van de jaren zes
tig was er nog even een opleving.
De Argentijnen veroverden op su
blieme wijze de „landencup" tijdens
een toernooi waaraan ook Engeland,
Portugal en Braizllië deelnamen.
Daarna ging het opnieuw mis. Een
middelmatig optreden in Engeland
en een uitermate teleurstellend jaar
1969.
ed van het Zuidameri-
,bal is ver over de gren-
ar. Menige Europese club
imerikaanse spelers of
n. vooral clubs in Spanje
Jfredo di Stefano is zelfs
Europa een legendari-
geworden en hij heeft
d naar menige triomf ge-
midden-Amerika hebben
gstelling getoond voor de
en op voetbalgebied in
a. Dat moet voor een
worden toegeschreven
opulariteit van baseball,
oetbal nauwelijks van de
t. Serieuze pogingen in
•ika om de voetbalsport
geven, hebben nooit
aten opgeleverd.
DVERTENTIE)
nk in tabletvorm. f 1.-
- LSG II heeft zich een
ingspositie verworven voor
match om de titel van
Jen Philidor III. De LSG-
met ruime cijfers
(voorlopig 6%2M) en
ichijnlijk aan remise
r III genoeg voor de ti-
III moet namelijk in
5\jn laatste wedstrijd te
met 73 winnen om
bemachtigen en dat lijkt
ire opgaaf De belang-
I vindt op 23 febr. plaats.
[Noordwijk I is nog niet
j onderging ae voorlopige
leen wijziging. Eén partij
jun&te van Noordwijk be-
l'nu 33 (voorlopig*.
:de klasse A zegevierde
in de twee hangpartijen
IV, zodat het toch nog
1l/z2 Vi zege voor
taide.
in de tweede klasse B
duidelijk dat er slechts
ididaten zijnBoskoop
ronde vrij was en Lei
dat met één verliespunt
ronde straffen de Leider-
enadeloos Katwijk II af
adant is al bekend. Bo-
zag zich, overigens reeds
positie, gedwongen zich
kken n degradeert uiter-
itallen staan kandidaat
degradatieplaats, al
jnaar uit dat Leithen II en
zich gaan redden. De on-
)d staakte bij 44. maar
5—5 worden. In dat ge
il of Katwijk II het
rekening worden,
le klasse A nam Noord-
de leiding door een forse
Ithen IV <7V£—2%). De
hebben echter slechts
ten voorsprong op Voor
dat de kansen volledig
id heeft.
Buiten het voetbalveld pro
beert Pele een zo rustig mogelijk
gezinsleven te leiden met echtge
note Rosemary en zijn dochtertje.
speelden daarin een grote rol. Mijn
vroeger door iedereen bewonderde
landgenoten Waldir Pereira en Didi,
tevens mijn oude clubgenoot, hebben
daarin een grcot aandeel als club
trainers en bondscoaches.
Pereira en Didi hebben de Peru
aanse voetballers begrip bijgebracht
voor combinaties en gezamenlijke in
spanning aan de hand van een
schat van ervaringen opgedaan in
twee wereldtoernooien, waarin zij
met Brazilië in 1958 en 1962 de hoog
ste top bereikten. De grote vraag is:
heeft Peru voldoende ervaring voor
een groot internationaal toernooi?
Over het Mexicaanse voetbal heb
ik al iets geschreven. Ik wil daar-
nog eens groot voordeel aan toevoe
gen.
De eindwedstrjjden worden Me
xicaanse bodem gespeeld. De Mexi
canen kunnen daardoor rekenen op
massale, niet te onderschatten steun
van hun landgenoten.
Met het oog daarop is het de
moeite waard naar het verleden te
kijken. Uruguay, Engeland en Italië
veroverden de wereldbeker in eigen
land. Brazilië en Zweden brachten het
in hun land tot de finale en Chili
legde in 1962 op eigen bodem beslag
op de derde plaats. Zo geredeneerd
zou Mexico in het komende toernooi
hoog moeten eindigen.
HAARLEM (GPD) Een klei
ne honderd lede nvan de actiegroep
„Zwarte shuttel" alsmede Haarlemse
scholieren hebben gisteravond voor
'n lege Duinwijckhal gedemonstreerd.
Dat kon ook niet anders, want door
een .slimme" zet van de wedstrijd
leiding was de badminton-ontmocting
tussen Zweden en Zuid-Afrika voor
de Thomas-cup reeds in de middag
uren gespeeld. Dit besluit werd ge
nomen. omdat men ongeregeldhe
den vreesde. Er deden zich echter
geen incidenten voor. Inmiddels staat
wel vast dat de tweede ontmoeting
tussen beide teams vandaag niet in
Haarlem doch zeer waarschijnlijk in
Den Haag zal worden gehouden.
De leiders van de demonstranten,
die zich door het spel van de bad-
mintonbond „grotelijks belazerd"
voelden, hebben aangekondigd dat
zij bij de open-kampioenschappen dit
weekend in Haarlem en de wedstrijd
Nederland —Zuid-Afrika. die vol-
volgende week dinsdag in Den Hel
der wordt gespeeld, actie zullen voe
ren.
Omstreeks half zeven verzamelden
d demonstranten zich bij de toegang
tot het terrein ,dat echter door
politie met dranghekken was afgezet.
Ondanks een te elfder ure verleende
demonstratievergunning waarin stond
dat ze in de omgeving van de sport
hal mochten betogen, kwamen ze er
niet door.
Na het zingen van een parodie op
het Zuidafrikaanse volkslied en een
door handgeklap gescandieerd ..dit
is het begin van de strijd" verlieten
de demonstranten na een half uur
het terrein.
Volgens wedstrijdleider Ter Metz,
die de wedstrijd in overleg met Duin
wijckhal-voorzitter Verhoef vroeger
had laten spelen, waren de actiegroe
pen er op uit geweest de rackets van
de spelers te breken. Ook was hij
bang geweest, dat bij een rel de rui
ten van het gebouw het hadden moe
ten ontgelden.
W. Vrijland bestreed als woord
voerder van de „Zwarte shuttel" op
een in de stationsrestauratie gehou
den persconferentie, dat men enige
vorm van geweld zou gebruiken of
vernielingen aanrichten. „We zullen
voorkomen dat deze dingen gebeu
ren", zei lüj.
Het was de bedoeling geweest een
discussie tussen spelers en het pu
bliek over de apartheidspolitiek uit te
lokken, maar nu dat niet meer ging.
wilde men buiten het gebouw „lu
dieke acties voeren". Op dat mo
ment was niet bekend dat de wed
strijd al bijna was afgelopen.
Nadat bondsvoorzitter Valken had
gezegd, dat hij een discussie over
deze kwestie onnodig vond, had de
actiegroep zondagavond in de woning
van de heer Verbeef in Santpoort
een langdurig gesprek met enkele
officials en het bestuur van de Duin
wijckhal. Er mocht gedemonstreerd
worden .zo werd gezegd, maar dan
wel bulten de lijnen. Dit was voor
de Zwarte shuttel onaanvaardbaar,
aldus W. Vrijland, die toegaf dat de
groep verantwoordelijk was voor de
kreten: „Badminton apartheid" en
„Valken" viespeuk", die op de muur
van de sporthal waren gekalkt.
De heer Vrijland had nog gepro
beerd in discussie te treden met
Zweedse spelers, maar deze ..poli
tiek-onnozele figuren" hadden dit ge
weigerd. Overigens ziet het er naar
uit. dat de actie-groep zich door het
Haarlemse gemeentebestuur aan
een lijntje heeft laten houden.
Aan het begin van de middag was
een vergunning aangevraagd, maar
deze werd pas om half zes verleend.
Wedstrijdleider Ter Metz: „Als ze
ook zaterdag iets willen gaan doen,
dan lijkt het me dat het om een rel*
letje gaat en niet meer om een de
monstratie".
De heer Verhoef: „We wilden ten
koste van alles moeilijkheden voor
komen en deze maatregelen hebben
wij in overleg met de politie ge
nomen".
Overigens levert het feit, dat de
wedstrijd ronder publiek is gespeeld
de bond geen financiële strop, aan
gezien Zweden als oorspronkelijk gast
land (in verband met verwachte
moeilijkheden werd de ontmoeting
naar ons land verschoven* voor de
kosten opkomt. Na de eerste dag
leidt Zweden met 31.
ANTWERPEN (ANP* Jan Jans
sen en Piet de Wit zijn woensdag
in de Antwerpse zesdaagse
hun Zwitserse partner Pfenninger
kwijtgeraakt. Pfenninger was dins
dagavond betrokken geweest bij een
valpartij. Het leek aanvankelijk niet
ernstig, maar toen Pfenninger het na
een urenlange neutralisatie woensdag
weer wilde proberen, bleek het hem
onmogelijk met een gezwollen arm
en een dikke knie het tempo bij te
houden.
Om elf uur 's avonds lagen Post'
Pijnen/Bugdahl met Sercu De Loof^
Alin van Lancker in dezelfde ronde.
De twee Nederlanders en Bugdahl
voerden het klassement aan door een
groter aantal punten.
Opvallend
Opvallend is wel, dat twee Argen
tijnse clubs kans zagen zich in de
finale te spelen voor het officieuze
wereldkampioenschap voor clubs,
Racing en Estudiantes de la Plata.
Daarom geloof ik, dat de moeilijk
heden in Argentinië moeten worden
gezocht bij de selectiecommissie voor
het nationale elftal en niet bij de
clubs en de spelers.
Ik ben er zeker van. overigens dit
jaar een schrale troost voor de Ar
gentijnen. dat de falen van dat
voetballand een goede les is voor
de toekomst, zoals de Braziliaanse
voetballeiders him lesje leerden n in
1950 (Rio de Janeiro*. 1954 (Bern*
1966 (Londen).
Inn Rio de Janeiro verloor Brazilië
tot enorme teleurstelling voor eigen
publiek de finale van Uruquay (1-2),
in Bern schakelde Hongarij de Bra
zilianen (4-2) uit in de kwartfinale
en in '66 strandde Brazilië in groep 3.
waaruit Portugal en Hongarije zich
bij de laatste acht plaatsten. Daar
om. over vier jaar is Argentinië er
beslist weer by.
De kracht van Uruquay stoelt op
de spelers van twee clubs, Nacional
en Penarol. Uruquay heeft door de
jaren heen respect afgedwongen door
temperamentvol en virtuoos voetbal.
Dat land heeft in de internationale
voetbalwereld de weg gebaand voor
de overige Zuidamerikaanse landen.
Het debuut in Europa van Uruquay
was imponerend: Olympisch voetbal
kampioen 1924 in Parijs. In 1928
werd Uruquay vergezeld door Ar
gentinië. De Olympische finanle in
Amsterdam werd 'n Zuidamerikaans
onderonsje. Met Uruquay, in een be-
Pele knielt en barst in tra
nen uit. nadat hij als zeventien
jarige, jonge ster het laatste doel
punt scoorde in de finale om de
wereldbeker in Zweden 1958. Hij
bracht daarmee de stand op 52
voor Brazilië en daar hadden de
Zweden geen antwoord meer op.
si issingswedstr ij dvoor de tweede
keer Olympisch winnaar.
Twee keer wist Uruquay beslag te
leggen op de Coupe Jules Rimet, Al
maken de Uruguyanen de indruk
ronder tempo te spelen, zij zijn
in staat om plotseling in hoog tempo
los te barsten en hun tegenstanders
als aan de grond genageld te laten
staan.
Momenteel maakt Uruquay een
rustige periode door, maar vastbe
radenheid. moed en techniek maken
van Uruquay in Mexico een niet te
onderschatten tegenstander, in staat
de wereldbeker te grijpen.
Invloed
Peru heeft zijn kracht gedemon
streerd door Argentinië en j Bolivia
uit te schakelen. Twee Brazilianen
LEIDEN Vicus Oriëntis heeft ook de tweede derby van
de Algemene gewonnen, al was het ditmaal wel op het nipper
tje. De Algemene, dat binnen 20 minuten een 50 achterstand
opliep, maar in de tweede helft zijn stadgenoot langzamerhand
achterhaalde (55), zag in een dramatische slotfase een ver
diend en kostbaar punt toch nog aan zich voorbijgaan, toen
Bram Westbroek, die van de teruggekeerde Ruud v. Vliet daar
vóór vrijwel geen kans kreeg, uit een doorbraak scoorde.
Vooral in de eerste helft was Vi
cus Oriëntis een klasse sterker dan
de blauwwitten, die onzeker begon
nen en moeilijk op gang konden ko
men. Reeds in de eerste de beste
aanval was Co. Vavier zijn tegen
stander te snel af, welk doelpunt
amper twee minuten later gevolgd
werd door een afstandtreffer van
Diet Wolters, waarmee de onzeker
heid in de blauwwitte gelederen nog
verder toenam. Ook in de volgende
opstelling toonde. Vicus Oriëntis zyn
meerderheid. Na 12 minuten had Le-
ny Link van afstand succes, terwijl
Conny Carrée 3 minuten later 40
liet aantekenen. Met een vijfde tref
fer. gescoord door Co Vavier, leek
er voor De Algemene niet veel hoop
meer op een aanvaardbaar resul
taat.Pas bij het vallen van het eer
ste blauwwitte doelpunt, gescoord
door Ruud v. Vliet, kwam er wat
meer tegenwicht. Uit een strafworp
(door Bart Lambooy* werd de rust
„met 5—2 ingeluid. Na de rust zet
te de Algemene goed door. Vooral
zijn verdediging gaf maar bitter wei
nig kansen weg. waardoor de aan
val zich veel meer aan zijn taak
kon gaan wijden. Na 9 minuten re
sulteerde dat in een doelpunt van
Wim v. Iterson, die op fraaie wijze
een doorbraak afrondde. Met de ge
broeders v. Vliet en Ineke Thijssen
weer voor de korf leek er voor de
Algemene weer van alles mogelijk.
Ondertussen had Vicus Oriëntis en
kele scoringsmogelijkheden niet be
nut. Na 17 minuten schoot Wim v.
Vliet van afstand raak en de span
ning was weer geheel terug.
Zes minuten voor tijd zorg
de dezelfde speler ook voor de ge
lijkmaker, waarmee de voorsprong
van 5 punten voor Vicus geheel ver
dwenen was. De Algemene was (be
grijpelijk) tevreden met een punt en
ging op balbezit spelen, waarbij zelfs
nog een doelpunt viel (van Liesbeth
Thijssen), dat echter in de ogen van
de goed leidende arbiter Lathijn geen
genade vond. Hoe de wedstrijd ten
slotte zijn dramatische ontknoping
bereikte, werd reeds vermeld. De
Algemene moet nu van Fortuna win
nen om zich in veiligheid te brengen.
OSLO 'GPD* Ard Schenk heeft vanuit Da-
vos telefonisch de knuppel in het Noorse schaats-
hoenderhok gegooid. Hij heeft lachend en zo voor
de vuist weg gezegd tegen een aantal Noorse jour
nalisten, dat niet alleen hij alleen in Oslo Dag
Fornaess de voet hoopt dwars te zetten, maar dat
Kees Verkerk en Jan Bols daar evenzeer toe in
staat zullen zijn. Die opmerkingen zijn headlines
geworden in de Noorse kranten van gisteren en
ze liegen er niet om. Sverre Farstad bijvoorbeeld
heeft in zijn „Arbeidbladet" ronduit geschreven
dat hij de woorden van Ard Schenk ernstig
neemt. „Als Kees Verkerk ze had uitgesproken",
aldus Farstad in zijn blad, „ach, Keessie, u weet
het, houdt van stoken, vindt het fijn zijn tegen
stander op de kast te jagen. Maar als Ard het
zegt...."
De insiders in de internationale schaatssport
begrijpen de angst van de Noren. „Kijk", zegt
Sverre Farstad. „we weten best wat Ard ermee
bedoelt. Hij wil zeggen: jullie in Noorwegen heb
ben maar één kanshebber, Dag Fornaess. Wij in
Nederland hebben er gegarandeerd drie. Het ver
velende voor ons Noren is, dat hij nog gelijk heeft
ook. Wij hebben inderdaad alleen Fornaess op
wie wij mogen hopen. De anderen komen te kort
tegenover het Nederlandse trio en de Zweed
Claeson. Magne Thomassen Is een knappe rijder,
maar hij heeft nog nooit de top bereikt. Hij heeft
er aan geroken, maar hij is nooit verder gekomen.
En voor hem beginnen de jaren te tellen. De rest
komt teveel te kort op de 10.000 meter om tot de
serieuze kanshebbers te behoren."
Toer Berg, de van een zenuwaandoening her
stelde Noorse coach, heeft intussen een nieuwe
manoeuvre bedacht om zijn pupillen in het ma
gische Bislet „geladen" aan de start te krijgen.
Voor het eerst in de toch al rijke schaatsgeschie-
denis der Vikingen werd de ploeg gisteravond
naar een angstvallig geheim gehouden plaats (in
de buurt van Oslo» gedirigeerd, waar niemand
toegang verleend zal worden. „We gaan in re
traite", aldus Toer Berg, „om ons consiëntieus op
het grote treffen voor te bereiden. Om vooral op
timaal geconcentreerd aan het wereldkampioen
schap te kunnen beginnen. Pas vrijdagavond ver
laten we het trainingskamp en gaan dan naar
het KNA-hotel, waar alle deelnemers vertoeven."
Maar bekend is inmiddels, dat Dag Fornaess zich
niet naar het „rustoord" zal begeven.
Hij verkiest de eenzaamheid van zijn ge
boorteplaats Hamar boven het gezelschap van de
Noorse ploeg en geeft zich deze dagen helemaal
over aan zijn persoonlijke trainer Johs Tenmann.
Die moet het tóch geschokte moreel van de we
reldkampioen opvijzelen en een speciale methode
bedenken om Fornaess weer te interesseren voor
het schaatsenrijden. Want het ontbreekt de stu
dent in de wiskunde vooral aan belangstelling
voor de ijssport. Misschien is hij al te veel bezig
met het voetballen, waar hij zich medio april
weer serieus aan waagt (als speler van de Noorse
topclub „Skeid"). Misschien ook, en daar begin
nen nu zelfs ook de Noren in te geloven, is Dag
Fornaess mentaal geknakt door een fikse serie
nederlagen dit seizoen. Hij heeft in het verleden
immers herhaaldelijk gezegd, dat hij een geboren
winnaar is en verlies dus moeilijk kan verkrop
pen. Maar deze winter werd het talent uit Hamar
herhaaldelijk „uitgetikt".
