1 Pasolinfs simplistische ^enadering van Euripides Verbitterd kunstenaar Jnzin van het geweld „Fanny Hill" is geen Fanny Hill Sfeervolle avonturen [aria Callas groots als Medea Goede spionagefilm Noodlot Twistpunt ^JDALEN31 „The chairman' Magnificent Seven VRIJDAG 6 FEBRUARI 1970 LETOSCH DAGBLAD PAGINA 11 (Door Rudolph Bakker) MOME (GPD) Pier Paolo Pasolini behoort tot de vruchtbaarste regisseurs van de laatste 1 r, en tot die kunstenaars met wie de kritiek weinig kan beginnen. Pasolini's films zullen 1 weinig school kunnen maken als het mogelijk is Fellini na te volgen. Maar terwijl Fellini beeldkunstenaar en goochelaar met symbolen is, die zelf niet altijd precies begrijpt wat loet, is Pasolini het tegengestelde. Pasolini is allereerst een koude, ontledende waarnemer. 5,— figuren vertolken de thema's van een „essay", dat belangrijker schijnt dan de uitwerking 5_rvan in beelden. Callas en Pasolini tijdens de opnamen in Turkije. Wie zich in 1968 gemaakte ..Teore ma" herinnert, denkt aan een reeks figuren, die op blikbaar willekeuri ge volgorde door elkaar konden wor den geplaatst, en die de maker ken nelijk zoveel belang inboezemden, dat hy kwasi opzettelijk vergat rond hen een „echte" roman te compone ren. Ook in zijn nieuwste film. ge ïnspireerd op Euripides" „Medea", doet Pasolini opzettelijk afstand van iedere vorm van vertellen, zoals een verteller de luisteraars in zijn ban kan vangen. Van de sagen rond Me dea en hetgeen Euripides in zijn stuk over deze kleindochter van de zonnegod Helios te berde brengt ge bruikt Pasolini alleen dat. wat tot be wijs van de stelling kan strekken, die hij in zijn nieuwste „essay" heeft ontwikkeld. Deze stelling is. dat een toenaderingspoging tussen twee ver uiteenlopende werelden de ene wreedirrationeel. de andere ge ordend-rationeel op een afschuwe lijke débacle moet uitlopen. «Sommi ge Italiaanse critici willen al verge lijkingen zoeken tussen de zogenaam de derde wereld en onze westerse). Het verhaal van Jason en Medea is bekend. Jason's vader is als ko ning van de troon gestoten door diens broer. Maar deze belooft Jason de troon, als hij in het verre, bar baarse Kolchis het gulden vlies weet te veroveren. Jason vertrekt met zijn vijftig Argonauten en vindt in derdaad het gulden vlies, maar hoofd zakelijk dankzij de hulp van de doch ter van de koning van Kolchis, Me dea. Ze helfpt bijvoorbeeld bij de terugtocht van Jason en zijn mak kers. door haar broer, die op de vlucht is meegenomen, in kleine stuk jes te snijden en op de weg achter te laten. Het inzamelen van de res ten kost de woning zoveel tijd dat Joson, de Argonauten en Medea in tussen de vlucnt is gelukt. Bij de te rugkomst in zijn vaderland blijft zijn oom Jason echter de troon betwisten. Medea weet deze Pelias te doen do den «ook hij wordt in stukjes gesne den). Zy en Jason vertrekken dan naar Korinthe. waar Jason de doch ter van de koning trouwt. Hoewel hij dit kennelijk doet om de benarde economische toestand waarin Medea en hU als vluchtelingen verkeren, te verbeteren, verkeert Medea's liefde voor Jason door dit alle6 in haat. Pas op dit punt in de sage begint het drama van Euripides. Het be schrijft de felle woordenstrijd tussen Jason en Medea. het bericht dat zij door de koning verbannen zal wor den, en haar wraak. Ze schenkt de koningsdochter, die Jasons bruid is geworden, haar kleren die ze in Kol chis droeg, maar de kleren zetten het meisje in brand. De vader, die haar wil redden, sterft in het vuur dat Medea. kleindochter van de zon negod, om zich verpreidt. Ze doodt de beide zoontjes uit haar huwelijk met Jason en verlaat het toneel ten slotte in een door twee draken ge trokken wagen, met medeneming van de gedode kinderen. Pasolini vertelt dit verhaal dat in al zyn ingewikkeldheid veel uitvoeri ger is. op een bijna simplistischer manier vanaf de opvoeding van de kleine jongen Jason docr de centaur Cheiron. De avonturen die Jason en zijn Argonauten doormaken, negeert Pasolini zo goed als geheel. Het komt op Medea aan. die wordt ge in troduceeerd op het. moment dat in haar land een heilige rite wordt vol voerd: de offer moord op en jonge ling. die in kleine stukje wordt ge hakt en wiens bloedende lichaams celen groei en oogst moeten bevor deren. Dit is de Medea die Pasolini wil laten zien: een vrouw die is ge vormd temidden van de barbaarse zeden van haar land. Jason daaren tegen vertenwoordigt de ongecompli ceerdheid en blijmoedigheid zelve. Deze eigenschappen vallen samen met de landschappen, waarin hij la ter blijkt thuis te horen. I Terwijl Medea in Sombere, van de i kettingen rinkelende, kleding rond waart in holen en grotten, temidden i van angstaanjagende bergwoningen I als puntmutsen van toverkollen in een dor landschap omhoogsteken, j spelen de tafelen in Korinthie zich in I een heel andere omgeving af. Ter- I wijl Pasolini voor het land van Me- j dea naar Anatolië in Turkije trok, filmde hij Korintie op de Piazza dei Miracoli in Pisaeen voorbeeld van open. geregelde en ongecompliceer- de rechtlijnigheid, en doet hij geen moeite het asfalt te verbergen, waar op de personages zich bewegen. Me dea is in dit Korinthie ongelukkig, en het is de vraag of ze het ook niet geworden zou zijn als Jason haar niet verlaten had. Ze wordt in de voorstelling van Pasolini tege lijk gekweld en geboeid door de stem van haar grootvader, de zon die. voor hij in de zee verzinkt, tot Medea spreekt en haar tot vrese lijke wraak aanzet. Tegen hetgeen zij zal gaan doen verzet ze zich tot het uiterste, en de uitvoering be zorgt haar de vreselijkste kwellin gen. UTRECHT 'GPDi Het is bekend dat Pasolini naar aan leiding van „Zwijnestal" (zijn voorlaatste film. hij voltooide onlangs „Medea") in Venetië bijzonder zwaar is aangevallen ioor linkse studentenbewegin gen. die vinden dat „De Mees ter" het rechte pad van Marx en Mao heeft verlaten Het antwoord van Pasolini is te vinden in het poëtische pam flet „De jeugd aan de macht in de communistische party'. Hieruit enkele citaten jammer vrienden, het is al weer zon twintig jaar gele den dat er gepolemiseerd werd tegen de communistische partij. Jullie zün wat laat. Het is van geen enkele belang dat jul lie toen nog niet geboren wa ren: dat is alleen maar jammer voor jullie. Journalisten uit de hele wereld (inclusief die van de televisie) likken jullie nu zoals we nog steeds in een onvervalst kroeg jargon zeg gen» de reet. Maar ik niet, vrienden. Jullie zien er uit als zoontjes van je vader. Ik haat jullie, zoals ik jullie vaders haat. De appel valt niet ver van de boom. Jullie hebben dezelfde wrede blik. Jullie zijn bang. on zeker, vertwijfeld prachtig, maar jullie verstaan ook de kunst een heerser of afperser te zijn, zeker van jezelf en bru taal. Kleinburgerlijke eigen schappen, vrienden Commentaar van Pasolini tij dens de recente Cinemanifesta- tie in Utrecht: „Ik heb het hier vooral over de Italiaanse studentenbourgeoi- >ie. De rijkeluiszoontjes die op de vuist gaan met de politie. Dat noem ik klassestrijd. Ik ben te gen de politie, maar als ik zie hoe ze slaags raakt, dan weet ik dat arm tegen rijk vecht" Curieus is in dit verband een hoofdartikel in „De Waarheid" van 3 januari, die Pasolini naar aanleiding van zijn houding „middeleeuwse romantische hys terie" verwijt. Een primitieve neiging, schrijft „De Waar heid". om links-zijn te bewijzen door dan zelf maar een arbei derspet uit de vorige eeuw op te zetten. Een anner citaat: er is maar één ding dat studenten werkelijk kennnen: het mo ralisme van hun vader, de ma gistraat oi de vakman, de con formistische brutaliteit van hun oudste broer (die natuurlijk de zelfde kant is opgegaan als va der; Pier Paolo Pasolini is een te leurgesteld en verbitterd man. Hij noemt zijn films .sterk pessimistisch". Zyn reactie: „Daarom maak ik alleen nog maar moeilijke films". Die bit terheid heeft zijn wortels in de gehoorzaamheid: aan de maat schappij. het systeem, de meer dere. De pessimistische visie die we uit „Zwijnestal" «Porcile» kunnen nalen. definieert hij als: .Als Je niet wilt worden opgegeten, moet je gehoorza men. Porcile is een radicale, ne gatieve en pessimistische film". Je zou Pasolini bijna een „drop-out" kunnen noemen. Hij heeft zich tot een hyper-indi vidualist ontwikkeld, na films als .Accatone" en „Het Evange lie volgens Mattheus". De Pa solini van nu is een eenling in de Italiaanse filmwereld, die over de jonge Italiaanse ci nema zegt„De Jonge cinema bij ons is zonder stellingname en mening en je kunt hetzelf de zeggen van de avant-garde- literatuur". MARIA MEDEA - CALLAS duistere dwang De moord op haar beide kinderen tegelijkertijd het artistieke hoog tepunt van de film voorzover het de rol van Maria Callas betreft is niet een toonbeeld van botte wraak, maar de capitulatie voor een duis tere dwang uit de andere wereld die zij niet heeft kunnen afschudden. Medea komt tenslotte in de vlam men van het kasteel om. waar zij gewoond heeft en waar ze haar kin deren vermoordde Ook in dit onder scheid met de sage waar Medea door een toverwagen wordt wegge voerd duidt Pasolini op het ver schil tussen zijn „essay" en de oor spronkelijke sage. Hij wil immers het drama van een mens tonen niet van een halfgoed die aan zijn ei gen historie niet ontkomt. En ook bij Pasolini kan men dit dan nog .noodlot' noemen, de gebruikelijke sleutel tot de gebruikelijke klassie ken. De film als „story" maar schetsmatig aangezet steunt op de drie pilaren van het „essay", van een serie onvergelijkelijk mooie land schappen. en op de rol van Maria Callas, voor wie de film gemaakt lijkt, wanneer niet Pasolini daar voor als de koele schaakspeler te veel boven zijn personages zou staan. Met deze drie losse onderdelen blijft de kijker na afloop zitten, en hU kan ze afzonderlijk beoordelen. Callas speelt haar rol zo indruk kend, dat het een banale grap is te veronderstellen dat ze werd ge ïnspireerd bij de gedachte aan Ja son Onassis. Geen enkele opera-lief- hbeber zal „La Callas" ln al haar ac teer kunst ooit zo hebben kunnen be wonderen als in deze „Medea". In haar rol herinnert ze aan hoe het Griekse toneel gedacht is. en hoe het wellicht ook zijn i ndringendste zeggingskracht bezit. De andere rol len in hun samenhang als sym bool van een normalere, geciviliseer de wereld missen, door hun be wust aangegeven moderniteit de dramatische kracht van Gallas en werken juist door deze tegenstelling op enkele momenten enigszins be lachelijk. „Medea" behoort ontegenzeggelij ke tot de paar grote Italiaanse films van het laatste halfjaar. Zij heb ben echter met elkaar gemeen dat ze elk voor zioh niet die inlichtingen verstrekken die het de onvoorberei de toeschouwer mogelijk maakt di rect te begrijpen waar het nu ei genlijk over gaat. Het is een twist punt waarover de gemoederen nog niet uitgeraasd zyn. Film blijft ten slotte een massaprodukt. En wie heeft Euripides gelezen? 07 !AMERA „Adembenemend" noemde onze speciale ver- jjgever vorig jaar in Cannes de film Adalen '31. En dat pre- Q^at kan deze film van de Zweedse regisseur Bo Widerberg erdaad op vele momenten sieren, er» tra, Widerberg heeft zich voor het eerst gewaagd aan een sociale wer kelijkheid. Onderwerp is een staking in het Zweedse stadje Adalen in de crisistijd van 1931. Een staking die zich weken en maanden voortsleept. In korte scenes geeft Widerberg het leven weer van de stakers. Er komt een crisis als de werkgevers na eerst arbeiders van buitenaf voor het werk ingezet, hulp van militairen in roepen om het verschepen van pro- dukten mogelijk te maken. De de monstrerende stakers komen met die soldaten in botsing: er wordt ge schoten en er vallen doden. Vooral in die scenes bewyst Widerberg zich als grandioos filmer. En daarvoor al enkele malen by eerdere confronta ties van bevolking en stakers. Sfeer van nu BO WIDENBERG Juist daar proeft men de sfeer van nu, van de tweede helft van de ja ren zestig, met de toenemende roep om vrijheid, verantwoordelijkheid en medezeggenschap. Widerberg laat de onzinnigheid van het geweld zien; hij laat zijn stakers inpraten op de soldaten, die „in naam der wet" hun plicht doen. De vergelijking met Tsjecho-Slowakije in 1968 ligt voor de hand. Widerberg verdiept zijn documen taire gegeven van 1931 als het wa re met zijn eigen ervaringen als Eu ropees mens van deze tijd. Maar be halve dit programmatisch filmen dat zich keert tegen sociale onrechtvaar digheid en geweld is er meer. Wider berg toont het leven van alledag. Hij laat „tieners" van toen zien. met hun hang naar jazz. met hun ont dekking van de sexualiteit. Dat ge beurt allemaal in een prachtig ver lopend ritme, sterk ondersteund door een bijna idyllisch gebruik van kleur. Humor Adalen "31 blijft steeds boeiend door een forse dosis humor en de op gewekte levensfilosofie van de regis seur, die zich overigens geen illusies maakt over maatschappijhervor ming. In een sober naschrift stelt hy. dat de gebeurtenissen in Adalen in 1931 aanleiding werden tot de val van het conservatieve kabinet, dat toen in Zweden regeerde. Daarna kwamen de sociaal-democraten aan het roer. dat zij nog steeds beheer sen. Maar een standenloze maat schappij hebben zij in Zweden, ei land van welvaart, niet tot stand we ten te brengen, besluit Widerberg. REX De aaneenschakeling van sexfilms, knallende westerns en ver geelde politiefilms wordt deze week in de Rex onderbroken met een van de betere spionage-produkties. In The Chairman <De lange gele scha duw), de kleurenverfilming van de gelijknamige bestseller van Jay Ri chard Kennedy, zorgt Gregory Peck ruim anderhalf uur lang voor een intrigerende ontspanning, die niet al leen bij de trouwe Rex-fans in de smaak zal vallen. Gregory Peck is als dr. John Ha thaway, een Amerikaanse Nobel prijswinnaar die scheikunde doceert in Londen, de rusteloze man waar om uiteraard alles draait. Hij wordt door zyn regering uitgezonden op een top-geheime missie naai- de Chi nese Volksrepubliek, waar driftig wordt gezwaaid met rode boekjes en zyn vroegere leermeester, prof. Soong Li onder druk van de Nieuwe Macht een enzym heeft ontwikkeld. Bij zijn poging om achter de gehei men van dat voor de landbouw-van- de-toekomst machtige enzym te ko men. ontstaan vele spannende, soms ook amusante verwikkelingen, waar in nog flink wat wordt geschoten en er "Dok nog wel een fraai gevormde Chinese te bewonderen valt. Met de samenwerkende regeringen van de Verenigde Staten, Engeland èn Rusland achter zich. zal het ten slotte niemand verwonderen dat „ge legenheids-agent" Hathaway in z'n eentje alle Rode Chinezen te snel af is P.S. Vrijdag- en zaterdagavond kunnen „stoelvaste" Rex-gangers ge rust nog voor een paar uurtjes film bijtekenen: ex-James Bond-vertolker Sean Connery en befaamde Brigitte Bardot zorgen in „Shalako" vcor vol doende film-vuurwerk. Teor rema STUDIO Pasoiini's in Venetië bekroonde werk Teorema i over de liefde en de leegheid en de woestenij van het menselijk bestaan) is gepro longeerd. Het is geen eenvoudige kost die de Italiaanse filmer verschaft. Elk verhalend element in Teorema ontbreekt en zyn bedoelingen -zijn niet overal duidelijk. TRIANON De auteur van het boek „Fannv Hill." J»ohn Cleland, zou wel heel erg vreemd opkijken, wanneer hij gistermiddag de beel den had gezien in het Trianon-thea- ter, die de verfilming moesten zijn van het omstreden boek. In plaats van de prostituee uit vroeger jaren met baaien rokken dartelde over het LIDO „Guns of the magnifi cent seven" is een semi-western van behoorlyk kaliber. Het verhaal waarop de film is gebaseerd is niet ijzersterk, maar het wordt goed ver filmd en de spanning blyft er tot het eind in. Dat is al heel wat. „Guns of the maginificent seven" speelt zich af in het Mexico van de vorige eeuw. De arme boeren bele ven een rampzalige periode door het despotisch beleid van de president, wiens soldaten een ware terreur uit oefenen. Op ten dag wordt de wat oudere vrijheidsstrijder Qumtero ge vangen genomen. Maar voer dat ge beurt ziet hij kans de jonge Maxi- miliano een beurs met een paar hon derd dollar toe te schuiven. Daar mee koopt deze laatste „een team" om Quintero te bevrijden uit het fort „het rattenhol". dat door een zeer onaangenaam heerschap wordt beheerd. Leider van de overval wordt Chris, een stoere Amerikaan, een mooie beheerste man met zenu wen als kabeltouw. De aanval lukt, daar staat uiteraard niemand van te kijken, maar onder de helden val- I len toch ook heel wat slachtoffers. I Ue ijskoude killer LUXOR De liefhebbers van een sfeervolle avonturenfilm kunnen de ze week aan hun trek komen in de Luxor bioscoop. Daar draait „De ijskoude killer" met in de hoofdrol de 'onbewogen Lino Ventura. In het voorprogramma kan men „De naakt- fotograaf" bezien, een kort en ui termate klungelig filmpje over een quasi vlotte fotograaf en zijn model len. De hoofdfilm biedt niet zo bar veel actie, maar bouwt toch wel een zekere spanning op. Het verhaal speelt zich af in een niet met name genoemd Zuidamerikaans land. waar Chico. een Jonge idealist, het volk wil bevrijden van de dictatoriale pre sident. Rital. een beroepsmoorde naar, moet het eigenlijke karwei klaren voor goed geld. Hoewel Chi co en Rital tegengestelde naturen zijn botert het toch wel tussen hen. Geen van beiden zal echter openlijk voor zyn genegenheid uitkomen. Nadat de president is omgebracht, blyken de vrienden van Chico ver raders te zyn. Ze proberen zelf de macht te grijpen en Chico uit de weg te ruimen. Daar steekt Rital een stokje voor. witte doek een Zweeds meisje vlot gekleed in spijkerbroek en wonend in het Stockholm -van-vand aag Het oorspronkelijke verhaal, dat zoveel opzien baarde is door regis seur Mac Ah 1 berg hoofdstuk na hoofdstuk terzijde geschoven en de schaarse originele gegevens over goot hy nog met een extra roman tisch sausje. Geen Fanny die als een Jong meisje in een bordeel be land en daar lichamelijk en geeste lijk ten onder dreigt te gaan. maar een keurig meisje dat haar eerste wankele passen zet op het pad der liefde. Geen gezwam over een „moeilijke tijden" maar een ware Zweedse triomftocht. Na wat heen en weer gehuppel in een massage-instituut voor mannen komt ze al direct in contact met de zoon van een rijke reder. Als het contact verbroken wordt en haar eerste liefde voorbij is, hebben achtereenvolgens nog en kele romances met enkele niet onbe middelde personen plaats, die haar steeds opnieuw overladen met goede zorg en veel geld. Het eind van het liedje is dat ze een flink banksaldo heeft en op heel wat liefdeservaring kan bogen. Dat komt heel goed van pas want regis seur Ahlberg heeft er een fraaie hap py ending aan gebreid. Haar eerste geliefde komt plotseling weer opda gen en met de laatste beelden dry ft Fanny met haar man op een lucht bed in een zwembad rond. De film is in zijn genre zeker niet de slecht ste. maar dat het een verfilming zou zijn van het boek Fanny Hill is natuurlijk een lachertje. Hy betaalt de verraders met gelijke munt, maar met dat al is de revo lutie in het honderd gelopen. De idealistische Chico is een ervaring ryker en Rital vertrekt stilletjes, zo als hij was gekomen. Op weg !>-ar een nieuwe opdrachtgever.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1970 | | pagina 11