Welkom thuis' van Gowon:
macabere
bijklank
niet meer zo
Spanje
op Gibraltar
happig
Newyorkse schelm
kinderen
verkopen
liet drie
heroïne
Nigeriaanse wapenspreuk „Eenheid en vertrouwen" blijft wensdroom
LIEVER 1600 MILJOEN TON FOSFAAT DAN EEN KALE APENROTS
WAARSCHUWING
VAN NIXON
AAN HANOI
BONN IN GSPREK MET OOSTELIJK EUROPA
In vogelvlucht
KOERDEN
ZATERDAG 31 JANUARI 1970
LEIDSCH DAGBLAD
PAGINA 9
(Van onze reisredactewr H. Kolb)
LAGOS (GPD) Terwijl de echo's der talloze triomfmar
sen langzamerhand uitsterven, begint Nigerië zich enigszins
beduusd bewust te worden van een zeer zorgelijke toekomst.
Daarbij gaat het niet alleen om het in leven houden van één
tot twee miljoen hongerende Ibo's, maar veel meer nog om het
bewerkstelligen van een soort nationale eenheid met andere
bindmiddelen dan een burgeroorlog.
Generaal Gowon mag dan als
taatshoofd min of meer een natio-
lale figuur zijn geworden, zelfs het
eit dat hij stamt uit een minder-
leidsgroepering wil nog niet zeggen
at de verderfelijke tegenstellingen
ossen de diverse landsdelen en be-
olkingsgroepen ook maar enigszins
ijn verminderd nu de in velerlei op-
ich voorheen zo overheersende Ibo-
evolking met geweld is neergezet
an het begin van de weg terug.
Gezien enkele uitspraken van de
linister van Voorlichting Enahoro,
het de vraag waar zij tenslotte zul-
uitkomen. Woensdag namelijk
erklaarde hij dat het nimmer in de
edoeling heeft gelegen alle Ibo-
mctionarissen in de gelegenheid te
ellen naar hun oude baantjes te
ug te keren. Hij kondigde ook al-
ast aan dat er natuurlijk een ver-
:hil bestaat tussen leiders en mis-
idden. Reden waarom er naar zijn
naak middelen moeten worden ge-
unden om binnen het raam van de
loofde amnestie de leiders van de
jo-opstand toch hun schuld aan te
rijven.
En daarmee krijgt het „welkom
mis" dat generaal Gowon bij de of-
ciéle capitulatie zo gevoelvol uit-
irak toch een wat macabere
jklank aangezien Nigerië nu een-
aal op grond van zijn eigen histo-
niet kan worden aangemerkt als
land waar het recht van de
rerwinnaar mild wordt toegepast.
Geheime geheimen
O
De Nigeriaanse wapenspreuk „Een-
tid en evrtrouwen" lijkt vooralsnog
in ook de korte samenvatting van
n wensdroom in een land waar de
nog heeft onbroken- om zand-
kkenbarricades te slechten of ta-
ntloos getekende affiches van de
uur te scheuren, waarop staat:
loudt onze geheimen geheim". Deze
nsporing lijkt trouwens nog volle-
g van toepassing, want na een eer-
e bezoek van verslaggevers aan de
ïst-provincie zijn de wegen daar-
weer potdicht afgesloten. De
ak om één tot twee miljoen honge-
nde mensen althans zo lang in le-
n te houden tot het leed in cijfers
statistieken kan worden geordend
adequater bestreden, is gigantisch,
aar zelfs al zal het merendeel van
knokige vluchtelingen, die zich
tt hun laatste krachten voortsle-
n langs de wegen van het gevelde
af ra wel in leven blijvenMet
dicamenten noch voedsel kan Ni-
rië zUn toekomst veilig stellen.
Met het uit zijn krachten gescho-
leger van ruwweg honderddui-
ïd man, die redelijk modern zijn
ivapend en althans enige gevechts-
raring hebben, is Nigerië wat zijn
itenlandse politiek betreft ineens
gevreesde buurman geworden in
omgeving waar mer oV' d«or-
an slechts een zeer beperkt ver-
iuwen toekent. Maar het zal ter-
Ie van zijn economie die honderd-
Izend soldaten grotendeels weer
>eten terugleiden naar een burger-
atschappij waarin zij zonder twij-
de vruchten zullen willen pluk-
van hun opofferende va-
rlandsliefde. Het gespikkelde groen
hun camouflagepakken zal als
afdkleur uit het leven van alle dag
(eten verdwijnen, maar het valt te
izen dat demobilisatie op grote
laai de werkloosheid angstaania-
id zal doen groeien. Er zyn uit
recente verleden genoeg voorval-
bekend om te vermoeden dat
irmee gepaard ook de criminali-
zal stijgen.
loe zullen de ontslagen soldaten
geren als Gowon inderdaad de
I's naar hun oude plaatsen zal la-
terugkeren. waar bovendien in-
idels anderen, die geen lat
ren, op hun stoelen zyn gaan zit-
De Ibo's zullen het vermoedelijk
t eens durven, maar het blijft on
kenbaar dat hun persoonlijke ta-
ten en ijver in dit land slechts
Ie kunnen worden gemist,
loe valt een nationale eenheid te
raren als het land steeds meer
steeds kleinere staten" moet wor-
verdeeld teneinde de kwalijke ge-
gen van de traditionele staminde-
g zoveel mogelijk te ontgaan? Ni-
ië was aanvankelijk verdeeld in
ard. Oost en West, doch het heeft
al twalf staten met twaalf maal
onvermijdelijke aantal hoogwaar-
heidsbekleders en twaalf verschil
de soorten prestige en veel meer
twaalf volksgroeperingen, die nog
g niet gewend zyn aan het idee
de stamfilosofie uit de tijd be-
irt te zijn. De militaire leiders,
tijdens de burgeroorlog zo in aan-
i stonden, zullen zeker niet vrij-
ig aanzien hoe hun macht terug
valt tot het uiterst beperkte nut van
een soldaat in vredestijd.
Ongetwijfeld heeft de oorlog ook
vooruitgang gebracht. De industrie is
sneller ontwikkeld en heeft daardoor
iets ongevangen van 't arbeidsvraag
stuk. De oliewinning zal nu in sterk-
toenemde mate revenuen gaan af
werpen. Het is de vraag in hoever
re het volk daarvan gaan profiteren
en in hoeverre niet 'n nog groter cor
ruptie maatschappelijke misvorming
teweeg zal brengen in een nog steeds
voornamelijk agrarisch land dat de
landbouwende bevolking en de bewo
ners van de stedelijke gebieden nog
zal zien uitdijen.
Gowon is niet aan de macht ge
komen als uitvloeisel van een ver
langen naar meer algemene sociale
rechtvaardigheid. Hij werd een ex
ponent van een voorheen onderdruk-
NEW YROK -Reuter» Twee da- j de politie drie schooljongens van 11,
gen nadat de Newyorkse politie drie 13 en 15 jaar arresteerde, die da-
kinderen aanhield die „bijverdien- gelijks op Corey Island zo n 90 doos
den" door verkoop van heroïne, heeft 1 jes heroïne verkochten voor 10 dol-
zij de man gearresteerd die ervan
verdacht wordt de kindern op pad
te hebben gestuurd. Het is de 39'
jarige Victor Santiago, vader van
vier kinderen, die dear officier van
justitie David Epstein wordt verge
leken met Fagin, de figuur uit Char
les Dickens' boek „Oliver Twist", die
een bende kinderen gebruikte om
voor hem uit stelen te gaan. Ep
stein wilde op vrijlating van Santia
go een borgtocht van 50.000 dollar
gesteld zien.
lar per stuk. Deze „bijverdienste" na
schooltijd leverde hun 50 dollar per
dag op.
Bij de inval in Santiago's woning
vond de politie een hoeveelheid he
roïne en marinhuana en de midde
len om narcotica te vervaardigen.
De verdachte kwam 20 jaar gele
den illegaal de Verenigde Staten bin
nen.
Demonstraties in Manilla Bij
maar rechter Gagliano het presidentiele paleis in Manilla
te groep. Voor zyn tegenstander
Ojoekwoe geldt precies hetzelfde.
Daarom is er eigenlky in beginsel
niet zoveel verahderd, sedert de
burgeroorlog tot een einde kwam. Op
die gronden mag men Nigerië dan
ook een moeilijke toekomst voorspel
len, waarin alle explosieve elemen
ten voorhanden liggen die voor de
burgeroorlog gevaar voor het staats
bestel inhielden.
Intussen landen op het vliegveld
van Lagos meer en meer vliegtuigen
met hulpgoederen, voornamelijk ver
voer middelen die volgens het Nigeri
aanse Rode Kruis gemiddeld bin
nen vier dagen worden ingezet by
voedseltransporten.
Er is voorlopig eten genoeg be
schikbaar, aldus dat Rode Kruis, om
tot maart één miljoen mensen van
bijvoeding te voorzien en driekwart
miljoen' volledig in de kost te nemen.
Het werkelijke probleem schuilt in
de distributie die helemaal opnieuw
moet worden opgezet, omdat het ou
de uitdelingssysteem volledig in el
kaar is gestort.
Voor het onaanzienlijke hoofdkwar
tier van het Nigeriaanse Rode Kruis
in Lagos staat een schamel gekle
de knaap met behulp van een teken-
Voedseluitreiking in Biafra:
het distributiesysteem moet he
lemaal opnieuw worden opgezet.
driehoek zorgvuldig uit te meten hoe
aan de achterzijde van een gloed
nieuwe Britse vrachtauto op een wit
te cirkel een bloedrood kruis moet
worden getekend. De dunne potlood-
lynen waarmee hy zij uitkomsten
vastlegt, tonen onweerlegbaar aan
dat de hulpverlening op gang is ge
komen. Met alles wat daar in Nige
rië aan inefficiëncy bureaucratie en
propaganda aan moet worden toege
voegd.
noemde dit onvoldoende en verhoog
de 't bedrag tot 100.000 dollar. Rech
ter Gagliano zei tegen Santiago, dat
hij hem, zo hy schuldig wordt be
vonden, „geen rustig ogenblik in zijn
verdere leven zal gunnen".
De zaak kwam aan het rollen toen
Weer zelfverbranding Gisteren
is in Perpignan het verbrande
lichaam van een 25-jarige leraar
langs de weg vlak bij de Spaanse
grens gevonden Dit is het negende
geval van zelfmoord door verbran
ding in Frankrijk sinds 17 januari.
Vorstelijk bezoek aan markt
Koning Bouiewijn en Koningin Fa-
biola van België hebben gisteren op
ae exotische markten van Nieuw
Delhi gewinkeld en daar allerlei za
ken. van sieraden tot zyden stola's
en in ivoor uitgesneden olifantjes ge-
xocht. Net als alle andere toeristen
gingen zij van winkeltje to fcwin-
keltje, bekeken de uitgestalde waren
en stelden vragen aan de verkopers.
Ook bezochten zij het kunstnijver
heidscentrum waar souvenirs van
zilver, ivoor en koper vervaardigd
worden.
Philippynen» hebben zich gisteren
gewelddadige demonstraties voorge
daan. toen studenten trachtten de
ambtswoning van president Marcos
te bestormen. De gebouwen van het
p.üeis werden met stenen bekogeld
en een aantal studenten probeerde
het hek over te klimmen. Zij werden
I tegengehouden met waterkanonnen.
Onrust in India In de Indiase
sua at Noord-Harjana heeft de politie
gisteren zes personen doodgeschoten
en velen verwond van een menigte
aie in opstand was geraak tuit pro
test tegen het feit dat premier
Gandhi de betwiste stad Chandigarh
(destijds door La Corbusier ontwer
pen» geheel aan de aangrenzende
staat Per.djaaib heeft toegewezen.
m
(Van onze correspondent)
MADRID (GPD) De Spaanse pers wijdde de afgelopen tijd grote aandacht aan het feit
dat de dekolonisatiecommissie van de Verenigde Naties een resolutie heeft goedgekeurd,
waarin Spanje wordt verzocht een referendum te houden in de Spaanse Sahara en onder
handelingen hierover te voeren met Marokko en Mauretanië.
Soortgelijke resoluties zijn reeds eerder aangenomen en dit was dus niets bijzonders. Het interes
sante was dat de Spaanse afgevaardigdedie in voorgaande jaren altijd had vóór gestemd en erop had
gewezen dat Madrid haar Afrikaanse gebied inderdaad aan het dekoloniseren ivas, zich ditmaal onder
protest van stemming onthield. De Spaanse pers heeft daarop gereageerd door erop te wijzen dat
Spanje ten onrechte is zwartgemaakt in de dekolonisatiecommissie waar zij onder andere door Ma
rokko ervan beschuldigd werd een referendum vooV te bereiden waarvan zijzelf de uitslag kan be
stemmen.
De Marokkaanse afgevaardigde
voegde hier aan toe dat Spanje te
gelijkertijd haar medewerking aan de
dekolonisatie van de Sahara had ont
trokken en haar eisen op Gibraltar
had laten varen. Onder de vorige re
gering had de Gibraltar-campagne de
hoeksteen gevormd voor de buiten
landse politiek van Madrid.
Achterban
Voor de achterban gerechtvaar
digd als een zaak, waarin alle Span
jaarden van om het even welke poli
tieke overtuiging de handen ineen
konden slaan en tegenover de we
reldopinie voorgesteld als een bewijs
van de moderne, v»nti-koloniale men
taliteit van Madrid, was de aan
spraak op Gibraltar eigenlijk een
restje van de Falangistische heim
wee naar de goede oude tijd van het
Spaanse „ryk waar de zon nooit on
dergaat"; een poging om het verlo
ren prestige weer te herstellen. Het
was echter een dure bedoening, die
weinig resultaten opleverde en in on
ze 20ste eeuwse wereld bepaald
overtrokken leek. De Spaanse diplo
matie. met haar lange en eerbied
waardige tradities, had de wereld
toch wel wat meer te bieden dan
een Gibraltar-campagne.
De eis van „dekolonisatie" van Gi
braltar noopte Spanje bovendien om
zelf ook vroegere kolonies af te
staan. Zo kreeg op 12 oktober vorig
Iberisch schiereiland) dat al in de
15de eeuw door Spaanse vissers van
de Canarische eilanden werd be
zocht en onder de naam Rio de Oro
Goudrivier) werd gekoloniseerd.
Madrid toonde er weinig belangstel
ling voor, totdat de Engelsen in 1884
dreigden het gebied in te palmen.
Toen werd er een militair garnizoen
naar Villa Cisneros gestuurd. Verder
deed men niet veel aan het weinig
produktieve gebied, totdat generaal
Franco er in 1950 een officieel be
zoek bracht en verbetering beloofde.
De drie omliggende landen. Ma
rokko, Mauretanië en Algerije eisen
alle de Spaanse sahara op als „een
historisch en geografisch" onderdeel
van hun grond gebied; maar geen
van hen zou er vrede mee hebben
dat Madrid het gebied aan één van
de rivalen gaf. Daar is trouwens ook
weinig kans op. In 1958, na een mis
lukte poging van zogenaamd onge
regelde Marokkaanse nationalistische
troepen om het onder de voet te lo
pen. werd de Sahara plotsklaps tot
„overzeese provincie" gebombar
deerd. Toen de Verenigde Naties
bleven aandringen op dekolonisatie,
kreeg het gebied in 1962 interne, au
tonomie met een „raad" van veer
tien notabelen en een president, dia
zich vooral met de socio-economische
ontwikke
ling bezighouden. Volksgezondlieids-
en schoolvoorzieningen zijn, dankzy
de Spaanse vrijgevigheid, bijzonder
„andere belanghebbenden" waarmee
waarschijnlijk de schietgrage noma
de werden bedoeld) een volksstem
ming te organiseren over de toe
komst van het gebied. Maar als men
weet dat de bevolking volgens de
Spaanse lijsten bestaat uit 27.000 per-
(,v,an_™e iT,-EuriopeanenM Atlantische kus* een haven gebouwd
en is men bezig met de constructie
van de langste transportband ter
wei-eld tussen het mijngebied en de
nieuwe haven. De Spaanse staatson-
derneming, die met Amerikaanse
volksstemming zal geloven. Trouwens
hier kwam Madrid in het gedrang
met haar Gibraltarzaak. Haar be
langrijkste stelling in de touwtrek
kerij met Engeland was immers dat
de bevolking van de rots geen recht
had om zelf te beslissen over de
toekomst van het gebied dat duide
lijk een geografisch en historisch on
derdeel van Spanje is. Hoe kon Ma
drid dan eisen dat over de toekomst
van de Sahara besloten moest wor
den door Spanje gunstig gezinde be
woners van een gebied, dat „geo
grafisch en historisch" allesbehalve
bij Spanje hoort.
Spanje had 1600 miljoen goede re
denen om de Sahara niet op te ge
ven: de 1600 miljoen ton fosfaaterts
van een kwaliteit tussen 62 en 75
procent, ofwel de grootste reserve
van dit waardevolle materiaal die er
">r? de hele wereld bestaat. Rio de
Oro, „Goudrivier") is eindelijk een
goudmijntje geworden toen men in
1962 het fosfaaterts ontdekte dat zo
voor het opscheppen lag over een
gebied van 253 vierkante kilometer
ter noordoosten van de hoofdstad El
Aaiun. Sindsdien heeft men aan de
WASHINGTON PARIJS .Reuter»
President Nixon heeft gisteravond
op een persconferentie in Washing
ton de regering in Hanoi ei-voor ge
waarschuwd dat de VS bereid zijn
krachtiger op te treden dan in het
verleden als Noord-Vietnam mocht
pogen de strijd in Zuid-Vietnam te
intensiveren en uit te breiden. Nixon
zei dat de infiltratie van Noordviet-
namezen in Zuid-Vietnam i-n januari
ls toegenomen maar nog niet van
die omvang is dat men rekening moet
houden met de dreiging van een
langdurig offensief.
I De VS. aldus Nixon. zullen tot
uu.p het fosfaaterts gaat exploiteren, nieuwe en krachtige militaire acties
kan rekenen op tweehonderd jaar overgaan als Noord-Vietnam van de
hoogst rendabele arbeid. terugtrekking van de Amerikaanse
troepen gebruik zou maken om de
InrlimtnV str^d op te voeren
1 De Amerikaanse president verklaar-
terwijl Marokko en Mauretanië ver
zekeren dat het er minstens 250.000
zijn (omdat zij al hun nomaden mee
tellen» dan is het wel duidelijk dat
niemand ooit de resultaten van de
In de nieuwe regering kwam de
pritefeuille van Buitenlandse Zaken
uitgerekend in handen van de voor
malige minister van Industrie, de
jonge en dynamische Gregorio Lo
pez Bravo. In de regeringsverkla
ring die weinige dagen later de doel
stellingen van het nieuwe kabinet
omlijnde, schitterde de kwestie Gi-
b -altar door afwezigheid. En dezer
dagen, terwijl in Madrid Falangisti
sche parlementsleden de minister
verzochten klare wijn te schenken
over zijn plannen aangaande Gibral
tar. liet in de Verenigde Naties een
Spaanse afgevaardigde de dekoloni
satiecommissie plechtig weten dat
zij'; land boven alles het beginsel
van het zelfbeschikkingsrecht verde-
aigt. „Niets anders dan de vrijelijk
uitgedrukte wil van de bevolking zal
d? toekomst van de Spaanse Sahara
beslissen." zo verzekerde de afge
vaardigde. die alle pretenties van
Marokko en Mauretanië terzijde
schoof.
Per slot van rekening heeft men
meer aan 1600 miljoen ton fosfaat
erts dan aan een kale Britse apen
rots
de, dat de „vietnamiseringspolitiek"
het steeds meer inschakelen van d«
Zuidvietnamese strijdkrachten bij de
strijd niet gewijzigd zal worden.
De terugtrekking van de Ameri
kaanse troepen hangt af van de vol
gende drie criteria
de kracht van de vijandelijke ac
tiviteit;
de vorderingen by de Parijse vre
desbesprekingen
het tempo van de opleiding van de
Zuidvietnamese strijdkrachten.
Mocht de vijand de resterende
Amerikaanse troepen bedreigen, zo
zei Nixon, dan zullen wij direct rea
geren. wy hebben de middelen daar
toe.
„Als president Nixon vrede en
onderhandelingen wil, zijn wy
daartoe bereid, maar als hij met
geweld druk op ons wil oefenen, zaJ
hij zijn doel nooit bereiken. Op dat
punt zullen wij nooit concessies doen.
Aan hem de keuze". Dit zei gisteren
Le Doec-tho, bijzonder adviseur van
de Noord Vietnamese onderhandelings
delegatie in Parijs en lid van het po
litiek bureau van de Noordvietname-
se arbeiderspartij, by zijn aankormst
in Parys.
Be
v
ETERE betrekkingen tussen
West-Duitsland en het com
munistische blok in Oost-Eu
ropa" blykt meer dan een verkie
zingsleus te zijn: kanselier Brandt
spant zich tot het uiterste in om de
contacten te versterken. Gisteren
begonnen in Moskou de besprekingen
tussen de Westduitse staatssecreta
ris Egon Bahr een van Brandts
belangrijkste adviseurs en de
Sowjetrussische minister van Buiten
landse Zaken Gromiko over een niet-
aanvalsverdrag tussen beide landen.
Dit overleg op ministerieel niveau
was voorafgegaan door drie voorbe
reidende gesprekken van Gromiko
met de Westduitse ambassadeur en
dit beraad beloofde genoeg om
jaar het gebied van Equatoriaal
Guinea zijn onafhankelijkheid en
werd op 1 juli van dit jaar de encla- landen. Geen wonder dat Madrid, toen
ve Ifni teruggegeven aan Marokko. I de zaak van de Sahara in 1966 weer
Deze stappen bezorgden Madrid wel voorkwam bij de VN. een document
■Rahr naar Moskou te laten reizen
goed voor Afrika en steken gunstig pri de besprekingen op hoger niveau
af by de toestanden in omringende voort te zetter. Overigens staat niet
alleen Moskou op het lijstje van
lijke politiek. De kanselier mag dan
bepaalde idealen voor ogen houden,
hy is anderzijds te veel realist om
zich door Oost-Europa de wet te la
ten voorschrijven. Een slappe wel
willendheid jegens de communisten
-s trouwens allerminst noodzakelijk.
West-Duitsland, een kwart eeuw ge
leden diep in de afgrond, is dooreen
ongelooflijke krachtsinspanning om-
noog geklauterd en heeft thans, met
name op financieel en economisch
gebied een zodanige hoogte bereikt,
dat het een gewaardeerde partner is.
Fm dat niet alleen voor politiek-
gelijkgerichte landen als Amerika en
bijv. Nederland, maar ook voor po
litieke antipoden als de Sowjet-Unie
en de andere Oosteuropese staten.
Daarbij komt. dat de communisten
politiek en economie terdege uit el
kaar weten te houden. Economische
contacten laten bepalen door poli-
Over dwangpositie
ook elders in de
steun in de dekolonisatiecommissie
van dp Verenigde Naties, maar met
weinig gunstige gevolgen. Londen
lapte alle VN-bevelen inzake Gi
braltar aan zijn laars. De overhaas
te onafhankelijkheidsverklaring van
Guinea was één van de ooi-zaken
van de politieke onrijpheid die dit
jaar tot een mislukte staatsgreep in
de jonge republiek leidde, waarbij.
Spaanse belangen danig schade op
liepen.
Stemmen
Ondanks de dekolonisatie van Gui
nea en Ifni bleven er bovendien
stemmen opgaan tegen Span jes
macht in de Sahara. Het gaat om
kon tonen waarin 14.000 inwoners
verklaarden dat zij hun banden met
Spanje wensten te behouden en hun
rechten zelfs met eeweld zouden ver
dedigen. Dit laatste was vooral be
doeld als waarschuwing voor de heet
hoofdige nomaden in het achterland,
die sinds jaar en dag de gewoonte
hebben om overvallen te plegen op
nederzettingen. Zy trekken zich niets
aan van grenzen, zitten nu eens in
Marokko, dan wee rin de Spaanse
Saliara of in Mauretanië en laten
zich door iedereen tegen iedereen
helpen.
*4AAAAAAAAAA KAA AAA
"randt, want de bondskanselier wil tieke sym- en antipathieën is blijk-
volgende week een contact als nu
met de Sowjet-Unie ook met Polen
laten beginnen. Moskou-Warschau
het is duidelijk, dat de Oostduitsers
de derde partij in deze reeks zullen
Bevelen
De kolonisatiecommissie besloot
eaan vormen. Bonn verwacht, dat
geslaagde besprekingen met de Sow-
iet-Unie en Polen de Oostduitse lei
der U.bricht zullen bewegen tot een
conferentie over nauwere intern-
Duitse bindingen. Maar zover is het
intussen nog niet. Het is zelfs, on
danks de moeite die Brandt zich
ireeff om dit belangrijke onderdeel
van zijn politike te verwerkelijken,
denkbaar dat het. niet eens zover
komt. Brandts activiteit is dan ook
niet gebaseerd op aan zekerheid
Drenzende verwachtingen, maar veel
eer op de vaste overtuiging, dat het
baar voorbehouden aan „realistische"
volken als het Nederlandse. En wat
de politieke verhoudingen betreft
Moskou wenst garanties in het wes
ten om niet voor onaangename ver
rassingen te komen staan als het in
het oosten, aan de grens met China,
n moeilijkheden zou geraken.
Brandts politiek is erop gericht Mos-
kou's dwangpositie uit te buiten,
maar niet op een zodanige wijze, dat
de Sowjet-Unie van overleg afziet.
De huidige kanselier is bereid tot
een politiek van geven en nemen.
Kieshiger. in de oppositie, vreest dat
dan wel de visie van Brandt juist is,
zal pas in de komende maanden aan
het daglicht komen.
gesproken
in de wereld doet
zich dit verschijnsel voor, met
name in Irak. dat de laatste tijd een
lugubere naam heeft gekregen door
een groot aantal terechtstellingen.
Die executies blyken by nader in
zien een duidelijke uiting van zwak
heid. Het regime van Hassan al-Bakr
is er niet in geslaagd de binnenland
se problemen van Irak tot een op
lossing te brengen. Bovendien zyn de
betrekkingen met Perzië zonder meei
slecht. De spanningen in het land
hebben onlangs geleid tot een staats
greep. die echter mislukte: Al-Bakr
kon tijdig ingrijpen, arresteerde een
aantal officieren en liet ze terecht
stellen. Op de achtergrond van deze
zich de nu al vele
strijd met de Koerden
af. die blijven vasthouden aan hun
eis voor een redelijke mate van zelf
bestuur Bagdad heeft daarvan nooit
veel willen weten, vooral omdat het
moorden, waar de Koerden wo
nen. rijk is aan olie. Militaire maat
regelen hebben echter tot nu toe
weinig uitgehaald. Vorig jaar zond
Bagdad twee divisies tegen de Koer
den in het veld. die echter door de
guerrilla-tactiek van de tegenstander
weinig succes konden oogsten. Er
gingen zelfs geruchten, dat de rege
ring besprekingen voerde met
de vertegenwoordigers van de Koer
den en dat er een overeenkomst ge-
HMHH!^H in waard WÊÊJJÊM
een kustgebied van 190.000 vierkan- toch om Spanje te bevelen om met koers als de hu dige te volgen, onge- f liet teveel geven en te weinig nemen tekend zou worden, die de erkenning
te kilometer (bijna de helft van hethulp van Marokko, Mauretanië en acht de resultaten van een derge- wordt. In hoeverre hij gelijk heeft, van de Koerdische staat inhield, i
Volgens berichten uit Libanon kwa
men tal van officieren tegen deze
koers van de regering ln opstand en
besloten naar Bagdad te marche
ren. waar zy echter door trouw ge
bleven legereenheden werden over
meesterd. Opmerkelyk was, dat de
beschuldigingen, die aan de officiële
berichten in Bagdad over de poging
tot staatsgreep gepaard gingen,
geen enkel verwijt aan de Koerden
inhielden. Alleen Amerika, Engeland
Perzië. Israël en binnenlandse „sa
menzweerders en agenten" werden
genoemd. Het ziet er naar uit, dat
Bagdad en de Koerden nu wel
spoedig tot een akkoord zullen ko
men. De regering kan dan de divi
sies uit liet noorden terugroepen,
troepen die zy dringend nodig heeft,
vooral omdat er twintigduizend man
van het Iraakse leger in Syrië en
Jordanië zyn gelegerd. Ook Bagdad
verkeert dus in een dwangpositie en
de Koerden kunnen daarvan gebruik
maken. Vermoedelyk zullen zij de
toezegging krygen. dat het akkoord
van juni 1966 zal worden uitgevoerd,
teen de regering - Al Bazzaz hun
autonomie en amnestie voor de op
sta ndigen beloofde, een belofte die
echter nooit werkeiykheid is gewor
den. Al Bazzaz werd later tot vyf-
tien jaar gevangenisstraf veroordeeld
maar de regering-Al Bakr zou nu
bereid zyn hem vry te laten op voor
waarde, dat hy belooft zich van po
litieke activiteit te onthouden. Het
ziet er voor de Koerden en hun els
van zelfbestuur op het ogenblik dus
beter uit dan ooit tevoren. Aangeno
men althans, dat de toezeggingen
niet oogmaals in rook opgaan
RL
