Balmain
slechte
komt met
collectie
Ontroerende vertolking
„Das Lied von der Erde"
„Reconstructie" op de plaat
Gelukkigste
grootmoeder
in Nederland
Frank Zappa wellicht
naar Holland Festival
verhipt
VON BRAUN
KRIJGT EEN
FUNCTIE IN
WASHINGTON
BRAND IN
KASINO
DEN BOSCH
Residentie-Orkest met Ernst Hafliger en Birgit Finnila
Bolletje
PAGINA 6
LEIDSCH DAGBLAD
WOENSDAG 28 JANUARI 1978
DEN HAAG (GPD) De heer
Elsendoorn van het Holland Festi-
(Van onze moderedactrice Jos Hagers)
PARIJS (GPD) Met een mode als een kus van de dood,
hebben Balmain en Nina Ricci gisteren op de derde dag van
de Parijse modemarathon, de wereld proberen te shockeren.
De marineblauwe maxi-collectie van „grand old man" Bal
main was niet om aan te zien en bij Ricci, waar men dit week
einde bij hoog en laag volhield dat er genoeg korte zouden
zijn, bleek men met minirokken plotseling creaties met de
zoom één handbreedte over de knie en met maxi-modellen met
de zoom één handbreedte boven de enkel te bedoelen.
Kortom: echte mini's en andere
korte rokken waren gisteren alleen
by Courrèges te zien, die tijdens zijn
win tervakantie op het eiland Guade
loupe dit keer uitsluitend voor tieners
bestemde zomercollectie had ontwor
pen.
Pierre Balmain showde de slecht
ste collectie van zijn leven, waar
door zijn eens zo beroemde modehuis
in één klap tot het niveau van Ma
deleine de Rauch devalueerde. Bal
main denkt dat vrouwe* nog steeds
op klassieke marine blauwe mantel
pakjes zitten te wachten. Creaties
van de allerklassiekste soort met
korte getailleerde jasjes, brede cein
tuurs en wijde plissérokken met
de zoom precies 40 centimeter van
de grond. Kortom: modellen, die
men zelfs in Oost-Duitslandzo ver
zekerde mij een Poolse moderedactri
ce, niet meer zal kunnen verkopen.
In de vrijetijdssector lanceerde
Balmain combinaties van strakke
zwarte truien met een tot vlak onder
de buste opgehesen en met een bre
de witte ceintuur vastgesnoerde
zwart/witte Prince de Galles maxi-
rok. Lekker luchtig voor een vakan
tie op Corsica.
Broekpakken waren er bij Balmain
niet meer bij. Maar daarentegen
maakte hy wel een bijna eindeloze
reeks zwarte gifgroene, beige, zalm
roze mantelkostuums met satijnen-
strikkraagblo uses. Creaties, die even
als Balmain's pretentieloze maxi-jur-
ken met ronde halzen en korte
mouwtjes zo hopeloos ouderwets wa
ren, dat zijn salon al een kwartier,
voor als traditioneel eind de bruid
binnenkwam, begon leeg te stromen.
En zo bar veel miste men er niet
eens aan, want voor 's avonds ont
wierp hij mousseline v-hals-cocktail-
jui'ken met de zomen van de wijdge-
plisseerde rokken dertig centimeter
van de grond. En Balmain's rijke
lijk met kraaltjes geborduurde
WASHINGTON (Reuter) Dr.
Werner von Braun, de 57-jarige Ame
rikaanse raketdeskundige van Duitse
afkomst, heeft een hoge functie bij
het Amerikaanse Bureau voor lucht
en ruimtevaart (Nasa) in Washing
ton gekregen. Hij wordt hoofd van
de afdeling waar de plannen voor
toekomstige ruimtereizen worden op
gesteld.
Op het ogenblik is Von Braun
directeur van het naar George Mars
hall genoemde ruimtevaartcentrum
in Huntsville. waar de Satumus-ra-
ketten voor de maanvluchten werden
ontworpen. Zijn plaatsvervanger, dr.
Eberhard Rees, wordt nu directeur.
Von Braun heeft in de twede we
reldoorlog in Duitsland een belang
rijke rol gespeeld bij de bouw van de
raketten van het type V-2.
avondjurken voor de variatie dit
keer met trompetnarcismouwen,
kwamen precies tot op de grond.
In de hele Balmain collectie was
evenals bij tot dusver alle couturiers
nog geen bloemetje te ontdekken.
Hij hield het voornamelijk op effen
en geruite stoffen.
Nina Ricci
Nina Ricci's ontwerper, Gerard Pi
part, heeft voor de zomer met z'n
onflatteuze maxi's evenmin voor
bestsellers gezorgd. Dat de Maxi's
overigens best elegant, modern en
draagbaar kunnen zijn, bewezen vo
rige week Valentino en eergisteren
Venet met hun bijzonder mooie pas-
telkleurige strak gestroomlijnde mo
dellen. Maar bij Ricci. waar men de
inspiratie kennelijk uit oude mode
bladen van de zolder opdeed, sloeg
men de plank volkomen mis.
Er waren voor de vakantie natu-
relkleurige saffaripakken met de
zoom ruim een hand breedte onder
de knie. Maar u kunt ook kiezen uit
beige, marineblauw, klaproosrode,
gele en grijze combinaties van bole
rojasjes en asymetrisch gestolen
maxi-overslagrokken.
Geruite modellen die van gestreep
te kragen, gestreepte manchetten en
gestreepte zakken waren voorzien.
Bestond er in Italië en in Parijs bij
Venet 'n duidelijke tendens om voor
de zomer alleen maar kraagloze
mantels of zo u wilt een soort ma-
xivesten te maken, Pipart vindt
trenchcoats met geweldige battle-
dresszakken nog- steeds het mooist.
Broekpakken van het vorig seizoen
og nummer één op Ricci's hitpara
de, heeft men nu alleen nog maar
voor 's avonds en als gevolg daar
van van satijnen in huis. Daarente
gen maakte organza blouses met
poffende mouwen, de hoeden met
voiles en de schoenen met puntneu
zen een glorieuze come-back.
Voor de allerlaatste en de aller
eerste uren van de dag ontwierp Ric
ci zulke romantische jurken dat Ko
ningin Victoria er dolgelukkig mee
geweest zou zyn.
De Parijse moderontwerper Pierre Balmam presenteerde gis
teren dit „nieuwe" model.
val heeft dit weekeinde gesprekken
gevoerd met popmusicus Frank Zap
pa over een eventuele deelname van
Zappa aan het Holland Festival.
De Amerikaanse componist Zappa
die enkele dagen in Nederland ver
bleef, wil een door hem geschreven
concert in Nederland gaan uit
voeren. In principe zou het werkstuk
eerst in Amerika en Engeland wor
den gebracht. Deze afspraken gin
gen echter niet door. Zappa hoopt nu
de wereld- of Europese première in
Amsterdam te kunnen brengen.
De leiding van het Holland Festi
val. dat elk jaar van 15 juni tot 9
juli wordt gehouden, vertelde
belangstelling te hebben vior Zap
pa's werk. Het zal echter nog twee
maanden duren, eer met zekerheid
kan worden gezegd wanneer en waar
het concert zal worden uitgevoerd.
Mochten de besprekingen met
Zappa positief verlopen, dan zal het
Nederlands Symphonic Orkest in
combinatie met Frank Zappa en
zijn groep het geheel gaan uitvoeren.
DEN BOSCH (GPD) Door tot
nu toe volkomen onbekende oorzaak
is gisteravond om half zeven brand
uitgebroken op het toneel van
Stadsschouwburg Kasino in 's-Her-
togenbosch.
De brandweer, die via de automa
tische alarminrichting werd opgeroe
pen, begon reeds vijf minuten later
met het bestrijden van de brand. De
mannen, er was met groot materieel
uitgerukt, werden ernstig gehinderd
door de enorme rookontwikke
ling. Met diverse stralen werd de
vuurhaard van binnenuit aangegre
pen, maar er kon toch niet worden
voorkomen dat alle requisieten ver
loren gingen.
Verloren ging ook de scheiding tus
sen toneel en de zaal en de kostba
re gordijnen, hingen al spoedig als
brandende fakkels aan hun ringen.
Gevaarlijk werd het toen de brand
tot in de nok van de toneeltoren
voortwoedde en vandaar de zaal
insloeg. Met het inzetten van nog
meer materieel gelukte het echter
het vuur tot het toneel terug te drin
gen, waar tegen half acht het- vuur
geheel onder controle kwam.
ADVERTENTIE
LEIDEN Veel ontroering is
gisteravond weer uitgegaan van
Mahlers meesterwerk „Das Lied
von der Erde", gedragen door
Willem van Otterloo, het Resi
dentie-Orkest. de door ;en door
gerijpte Zwitserse tenor Ernst
Hafliger de beroemde Bach-
Evangelist en de jeugdige
Zweedse alt Birgit Finnila, een
opkomende ster. aan wier zang
echter nog de allerdiepste expres
sie ontbreekt.
Mahler heeft zijn uit 1908 date
rend „Das Lied von dei- Erde" zelf
nimmer kunnen horen. Hij stief op
18 mei 1911, waarna Bruno Walter
de première van deze aan inventies
zo rijke partituur pas op 10 novem
ber van dat jaar in München diri
geerde. Zonder twijfel is hier sprake
van een van de schoonste scheppin
gen van de man, die haar compo
neerde in een crisisperiode, vervuld
als hij toen was van een voortduren
de angst voor de dood, gebukt als hij
ook ging onder tal van zwaarwegen
de moeilijkheden. Daarvan draagt
deze aangrijpende muziek duidelijk
de kenmerken. De verzameling
prachtige teksten uit de door Hans
Bethge gepubliceerde liederen-
reeks „Die Chinesische Flöte" in
spireerde Mahler in deze situatie, zij
het met enige door hem aangebrach
te wijzigingen, tot een geheel, dat,
onderbroken door enkele blijde in
termezzi, doortrokken is van een
onzegbare melancholie. Na alle
smart en wanhoop, na alle innige
weemoed, waarvan deze „lyrische
symfonie" doortrokken is, mondt
zij uit in de vredigheid, de resignatie
HILVERSUM (GPD) De ope
ra „Reconstructie" van de schrijvers
Hugo Claus en Harry Mulisch en de
componisten Louis Andriessen, Rein-
dert de Leeuw, Misja Mengelberg,
Peter Schat en Jan van Vlijmen is
op de plaat vereeuwigd. De onlangs
met steun van CRM, Buma en
Philips opgerichte STEIM (Stich
ting Studio voor Elektro-Instrumen-
tale Muziek) heeft het werk, dat het
hoogtepunt van het laatstleden Hol
land Festival was, op drie elpee's
vastgelegd.
De civiele prijs van f23,50 (daar
bij krijgt men niet alleen de cas
sette, maar ook een tekstboek en een
verhandeling van Louis Andriessen
over de STEIM bij cadeau) is mo
gelijk gemaakt door de non-profit-
basis, waarop men heeft gewerkt:
geen van de uitvoerenden wilde een
vergoeding ontvangen. De NOS stel
de de stereo-opname, die men uit 8
velschillende avonden had gemon
teerd en die in'september vorig Jaar
reeds op de radio te horen is ge
weest, ter beschikking. De persing is
van Phonogram.
Nadelen van deze winstloze opzet
zijn, dat de oplaag beperkt is (1000
elpee's, mocht de belangstelling gro
ter zyn dan wordt de oplaag uitge
breid) en de platen niet in de han
del verkrijgbaar zijn. Men moet hem
via de STEIM bestellen.
De STEIM, waarin de vijf Recon
structie-componisten (de meesten
van hen behoren ook tot de Noten-
krakersgroep) een flinke vinger in
de muzikale pa.p hebben ,moet vijf
honderd elpee's van Reconstructie
verkopen om de gemaakte toosten er
uit te halen. Alles wat daarna aan
de strijkstok blyft hangen, komt ten
goede van het Comité „Solidariteit
met Cuba". Opbrengsten uit de
atueursreohten van Reconstructie en
het tekstboek zijn ook voor dit co
mité.
Er zijn wel plannen voor een her
opvoeding van Reconstructie» maar
het Holand Festival heeft vele daar
aan verbonden „maaren" nog niet
uit de weg geruimd. De moeilijkheid
is dat men Carré niet beschikbaar
kan krijgen. Mogelijk dat er met
medewerking met Brusselse mu
sici tot een opvoering in België ge
komen kan worden.
In Amsterdam is een cassette
met drie Ip's van de opera „Re
constructie" uitgebracht. V.l.n.r.
de componisten Louis Andriessen,
Reindert de Leeuw, Peter Schat
en Jam van Vlijmen.
en de sereniteit van het berustend
wegstervende, vele malen herhaalde
„Ewig, Ewig", waarmee indertijd Ilo-
na Durigo onder de Mahlerpionier
Mengelberg zulke onvergetelijke in
drukken wist te schenken. Het
was hier, dat Birgit Finnila nog wat
bezonkenheid en klankvolume be
treft tekort schoot. Deze opmerking
wil echter geen afbreuk doen aan
de absolute gaafheid van haar meer
naar een mezzo neigend materiaal.
Mahler schonk een reeks exclama
ties van een worstelende ziel, aan
wie noch de wanhopige verscheurd
heid, noch de pure schoonheidsbele
ving is voorbijgegaan. Hij slingerde
tijdens 't componeren tussen doffe
apathie en plotseling fel oplaaiende
levenslust en drang. Vandaar de he
vige contrastwerkingen tussen don
ker en licht. Fascinerend is de zang
met een formidabele inzet al on
middellijk weergeven door Ernst
Hafliger, ook al kon hy zich slechts
met moeite handhaven tegen het
zich aan klanvolume totaal geen
beperkingen opleggende orkest. Fa
scinerend is ook het geraffineerde,
ongemeen veelkleurige instrumentale
palet, soms ook mysterieus gediffe
rentieerd.
Als overheersende waarschu
wing geldt in deze cyclus het „Dun-
kel ist das Leben. dunkel ist der
Tod", door de slechts 50 jaar gewor
den Mahler al zo sterk gevoeld en
voorvoeld. Hoe uitnemend paste het
timbre van Hafiigers stem zich voor
deze woorden.
Al mag de „moderne" mens wel
licht bezwaren hebben tegen deze
opeenstapeling van bespiegelende
gevoelsontladingen, toch ontkomt
hij beslist niet aan de indringende
uitdrukkingskracht, waardoor deze
sublieme zangen zich weten te
handhaven in de stroom van de al-
lesoverkoepende tijd.
Van Otterloo en de zijnen hebben
de talrijke bewogen aspecten van
deze muziek geladen dan wel lieflyk
geschilderd, echter niet altijd reke
ning gehouden met de vocale kracht
van de solisten, zodat deze wel eens
overstemd werden. Daaraan vooraf
gegaan is de blijmoedige „Sinfonia
concertante" voor vier blaasinstru
menten en orkest van Mozart met
Frank Minderaa (hobo), Klaas de
Rook (klarinet), Günther Kliip-
pel (fagot) en Vicente Zarao
(hoorn) als solistische uitblin
kers. Zü kan by volgende uitvoerin
gen nog aan spirituele lichtvoetig
heid winnen, ondanks de reeds be
toonde subtiele fijnzinnigheid.
TH. J-. HANNfiMA
is Bolletje
eierbeschuit
zó lekker?
Ja. dat is ze!
moet je proeven!
Koningin Juliana„I'k ben maar een grootmoeder
NIJMEGEN (GPD) „Ik ben niet zo interessant. Ik ben
maar een grootmoeder", zei een in mantelpak geklede, erg
bezorgd kijkende mevrouw, die gistermiddag omstreeks vier
uur bij het Nijmeegse St. Radboudziekenhuis uit een auto
stapte. Er werd direct vrij baan voor haar gemaakt, toen zij
zich omdraaide om het ziekenhuis binnen te gaan. Het was
Koningin Juliana, van wie een glunderende Prins Carel Hugo
vier uur later met stelligheid zou zeggen: „Rekent u er maar
op, zij is de gelukkigste grootmoeder van het land".
Om acht uur 's morgens was Prinses Irene, slechts in ge
zelschap van haar man, na een doorwaakte nacht per auto
in het Nijmeegse ziekenhuis aangekomen; een ziekenhuis
dat zich nu van een geheel andere kant liet kennen, dan een
maand geleden, toen de Rijksvoorlichtingsdienst er de lakens
uitdeelde om de rust van Prinses Margriet te verzekeren.
Ontvangst en voorlichting werden ditmaal door de uni
versiteit zelf geregeld. Het betekende dat nu geen tientallen
rechercheurs rondliepen om iedereen op een afstand te hou
den, en dat er geen kiekeboe werd gespeeld met misleidend
opgestelde dranghekken, maar dat daarentegen veel voorzie
ningen waren getroffen om de journalisten het werken ge
makkelijk te maken.
Kan een dergelijke dag vlekkeloos verlopen? Stellig niet,
zoals bleek toen na vele uren vergeefs wachten op een tus
sentijds medisch bulletin, een fotograaf het niet langer uit
hield en de perskamer verliet met de mededeling: „En nou
ga ik een foto maken, het kan me niet schelen van wie".
Zijn tocht door het ziekenhuis werd gestuit door een lid
van de bewakingsdienst. De fotograaf, die hem te laat gewaar
werd, schoot een ziekenkamer binnen, dook in bed, en trok
rammelend van alle apparatuur de dekens over zijn hoofd.
,Wat doet u hier?", vroeg de bewaker even later onder de
dekens turend.
„Oh, ik wacht zolang op een collega", zei de fotograaf.
De bewaking had daar onoverkomelijke bezwaren tegen en
de vluchteling werd terugbezorgd in de perskamer.
Het was één van de schaarse oneffenheidjes, die deson
danks vreugde in het leger van de journalisten en ook van de
verpleegsters, die in steeds grotere aantallen om de hoek
kwamen kijken in het vreemde wereldje van nieuwsversprei-
ders.
Ook dat was wederzijds een kwestie van wennen. Toen
bijvoorbeeld een koffie-proevende verpleegster haar buurman
hoorde zeggen: „Koningin Juliana, die hier vanmiddag om
even na vieren arriveerde, zag er moe en bezorgd uit", vulde
zij vlot aan: „Ja, maar ze had een beeldig mantelpakje
aan". Op dat moment werd haar van twintig kanten tegelijk
bestraffend toegeroepen „Stil toch, Herman maakt een uit
zending". Herman wierp haar een woeste blik toe, draaide
aan knoppen en begon opnieuw: „Koningin Juliana, die hier
vanmiddag
Tegen de avond waren de verpleegsters in de perskamer
kind-aan-huis, stapten behendig over apparatuur, schrijven
de en uitzendingen verzorgende journalisten heen en kregen
om kwart voor acht als eersten kelkjes champagne aange
reikt, toen een zichtbaar gelukkige uiterst charmante Prins
Carel Hugo binnenstapte, om een lawine van vragen te gaan
beantwoorden. „Lang zal hij leven", zongen de zusters en er
behoefde geen tolk aan te pas te komen om dat te vertellen.
