„Ibo's dachten dat zij de grootsten waren Conjuctuur 'n hachelijke zaak ROOYAKKERS N.V. FINANCIEEL WEEKOVERZICHT Eerste ooggetuigenverslag uit verslagen Biafra: Is mieneer Van Aken gelukkig Leidsch Dagblad Exclusief MERCEDES-BENZ Sterk begin EATERDAG IT JANUARI 1970 LETOSCH DAGBLAD PAGINA 7 LEIDSCH m DAGBLAD Als ik tijd had zou ik meneer Van Aken, fractieleider van de Partij var. de Arbeid in de Leidse raad, willen vragen: „Meneer Van Aken, bent u gelukkig?" Dat is niet zomaar een vraag en meneer Van Aken is er de man niet naar om zich met een ja- neenmening van die vraag af te maken. Meneer Van Aken zou ook wel gek zijn', om dat zomaar even te zeggen, want hij is politicus, en echt. dan wordt ja-neen-geen mening erg moeilijk. Toch is het een interessante vraag en als ik even voor de heer Van Aken mag antwoorden: ..Nee, hij is vast niet gelukkig". En dat ongeluk- log voelen hangt, volgens mij. samen met de gang van zaken rond het Progressief Akkoord. Daarom kan meneer Van Aken niet gelukkig zijn. Want hij is politicus en fractievoorzitter. Dat betekent dat het hem gaat om macht. Dat is hele maal geen vies woord, maar in de politiek begin je weinig zonder macht. En de PvdA-fractieleider heeft aan macht moeten inboeten nu vier van zijn trekpaarden de afgelo pen maandag zich hebben losge maakt uit zijn groep. Dat betekent minder macht. Dat komt dan door het programma van het PAK. dat stelt dat er niet in het college van B.enW. wordt plaats ge nomen na de verkiezingen van aan staande juni, als er geen meerderheid wordt behaald. Die bepaling plus wat er zo gesteld wordt over het aftre den van wethouders tussentijds, als er niet lekker bestuurd kan worden, Is voorlopig een te grote hindernis voor de PAK-tros gebleken. Daardoor ontstaat er een nare si tuatie in de Leidse raad. Tot voor kort was het voor de leden zelf wel gezellig. De burgemeester en wethou ders deden voorstellen, de raad vond het mooi, maakte wat kanttekenin gen (een bezigheid die tijd en woor den vergt), en Amptmeijer was te gen. Helemaal alleen praktisch. Op vriendelijk-sarrige toon in de oppo sitie. Ach, de tijd is voorbij en terwijl Amptmeijers magen en vrienden nog maar enkele jaren geleden kwamen kijken naar de gebeurtenissen van het hennep zaaien door hun voor man, gaan wij nu op middelbare scholen voorlichting geven over „drugs". Oppositionele Herman heeft kans gezien ditmaal medestanders te vin den in zijn aanval op de „autoritei ten en het gouvernementele denken". ,Het zal er voor hem wel om gaan een frisse wind te krijgen in de vaak in derdaad muffe sfeer van de raads zaal. waar men het o zo graag met elkaar eens is en dat met steeds weer andere woorden vertelt. In het PAK-programma is van die wind iets te vinden. Maar de bepa ling over meerderheden en minder heden en het aftreden van wethou ders is de tegenpartij want die is er nu in het verkeerde keelgat ge schoten. Dat kan ik me voorstellen. Leiden is een gemeente in last. Financieel zit de stad aan de grond, de sociale structuur wordt steeds zwakker. De situatie schreeuwt om een raad die het in grote trekken met elkaar eens is en streeft naar verbe tering van de noodtoestand. Die raad moet, ook wat de bezetting aangaat, sterker worden. Als je kijkt wat er voor het be sturen van een stad als Leiden alle maal nodig is en dan beseft dat raadsleden eigenlijk ook in de gele genheid zouden moeten zijn om alternatieven te geven voor de voor stellen die het college van b. en w. doet... Raadsleden zouden meer moeten onderzoeken, meer moeten aanleunen tegen de bron van intel lect die Leiden rijk is: de universi teit. Nu is het zo dat de raad het col lege van b. en w. volgt en dat de universiteit zijn gang gaat. Bijvoor beeld met het Witte Singelplan, bij voorbeeld met het stopzetten van intellectuele steun aan de schoolad viesdienst enzovoort. Soms is er een professor die zich wezenlijk voor Leiden interesseert en dan gebeurt er ook wat bij de studenten. Dat is bijvoorbeeld het geval met de Leidse biologen; studenten orga niseerden de afgelopen zomer de massale vergadering rond de elek triciteitscentrale Zij gingen in het voetspoor van hun hoogleraar Kuenen, geboren en getogen in Leiden. De Leidse raad is nu te volgzaam, maar het PAK biedt geen oplossing. Integendeel.de sfeer is verhitter ge worden, maar sr wordt nu tijd ver daan aan het uithalen van persoon lijke stunts. Fracties vallen uit el kaar. Raadsleden die zich hebben voorgenomen een wethouder eens echt op zijn bliksem te geven, doen dat maar nies, om niet in het PAK- straatje te komen. Er ontstaat nu al een sfeer van regerinkje en oppositietje spelen. Ondertussen groeien de problemen van de gemeente. Het college van b. en w. praat tenminste nog met minister Schrx over de woningtoe stand. De oppositieleden die er op hebben aangedrongen, dat de burge meester op het Binnenhof zou gaan kamperen om Leidens noodtoestand aan de man te brengen, hebben het te druk om zelf enige pressie op datzelfde Binnenhof uit te oefenen. De aanhangers van meer traditio nele stromingen hebben het van hun kant te druk met te verklaren dat het PAK-programma onhaalbaar, ondemocratisch nog nooit vertoond enzovoorts is. Verder wordt uit hun hoek weinig vernomen. Het is tot nu toe gebleven bij een goed be doelde poging van een WD-com- missie, die wel details vermeldt maar Keen enkele 'ijn heeft. En meneer Van Aken moet van links naai* recnts rennen om te zien of zijn politieKe vrienden nog wel zijn politieke vrienden zijn. Nee ge lukkig is hy niet. JRS (DOOR MAX HASTINGS Biajra ligt aan brokken. De wegen in de verslagen oost-provin cie zijn geblokkeerd door duizenden van honger stervende vluchtelingen. Nog steeds komen eenheden Biafraanse sol daten uit het oerwoud tevoorschijn om zich over te geven aan de federale troepen. De verslagen militairen krijgen ten minste iets te eten, maar de hongerende Biafraanse burgers zijn er erger aan toe. Het Nigeriaanse Rode Kruis heeft on danks alle mooie beloften nog maar heel weinig kunnen doen voor dit ontredderde volk. Voedsel is er voldoende, zo heet het in de officiële verklaringen van de regering in Lagos, maar geen transportmogelijkheden. Van plundering en genocide heb ik niets gemerkt. Gisteren (donder dag) zagen wij (vier Europese journalisten) als eerste verslagge vers kans de Niger rivier over te steken en ver door te dringen in het verslagen Biafra. Wij konden meetrekken met de Eerste Nige riaanse divisie, die doorstootte tot op vijftig kilometer van het vlieg veld Oeli, de levensader van wat eens het trotse Biafra was. Tn On its ja stromen de vluchtelingen samen in de hoop een handje eten te krijgen of hun familieleden terug te vinden. Maar nog vele duizenden hebben hun angst niet kunnen overwinnen en verschuilen zich meer dood dan levend in het oerwoud. Het moet gezegd dat het Nigeriaan se leger, althans in On its ja zich goed gedraagt. Waar mogelijk ver delen zij voedsel onder de bevol king: legerartsen verrichten kunst en vliegwerk om de ellende van de Ibo's een klein beetje te ver lichten. De landingsbaan van Oeli is, in te genstelling tot eerdere berichten, betrekkelijk licht beschadigd. Een paar uur van puinruimen en her stelwerkzaamheden zou voldoende zijn om het vliegveld weer bruik baar te maken. Er is nog geen be gin gemaakt met het heropenen van het vliegveld en zolang dit niet is gebeurd, moet al het voed sel met boten over de rivier de Niger worden aangevoerd. Respect De gevangengenomen Biafraanse of ficieren worden, waar ik dat heb kunnen waarnemen, door hum over winnaars met respect behandeld. In één van de officiersverblijven trof ik bier drinkend de Bia fraanse brigade-generaal Conrad Naaoo. adviseur van het Biafraan se onderhandelingsteam„Ik be treur het dat we niet eerder tot onderhandelingen met de federale regering hebben kunnen komen", zegt Naaoo. Maar onderhandelin gen vergen nu eenmaal een zekere geest van bereidheid tot compro mis. Die is aan geen van beide zij den ooit aanwezig geweest. Er be stond, naar Afrikaanse trant een bijzonder soort van wederzijds ge rechtvaardigde verontwaardiging Naaoo vertelde over de oorlog, van meer dan dertig maanden. „Wij kregen onze wapens via het vlieg veld Oeli. Met al het vet er nog op gingen ze direct naar het front. Een speciale moeilijkheid was dat wij in ijltempo zonder training moesten leren zeker twaalf ver schillende soorten wapens te ge- bruiken. „Een paar weken geleden werden wij strategisch buitenspel gezet, maar toen wij ons tenslotte overgaven, hadden we nog steeds wat munitie en wapens tot onze beschikking". Naai* zijn mening kwam de ineen storting van het Biafraanse front voor de Nigerianen toch nog als een verrassing. „Zij zeiden dat zij zich letterlijk dood zouden vech ten". aldus een Nigeriaans offi cier. „en wij geloofden dat perti nent". Brigade-generaal Naaoo, een paar dagen geleden nog een opperoffi- cier van het Biafraanse leger, nu een gevangene. En ondanks alle gastvrijheid die hij ondervindt ter wijl hij geduldig wacht op trans port naar Lagos, bestaat er geen twijfel over de vraag die de over winnaars zijn. Plezier Nigeriaanse officieren hebben intus sen grof plezier om het bewijs dat buitenlandse pessimisten ongelijk hadden, toen zij na de zege een slachting voorspelden. Zij vinden ook een ruwe vreugde aan hun overwinning op de rebellen, van wie zij walgen omdat di- hen heb ben veracht. „Die Ibo's dachten dat zij de grootsten waren in Afrika", aldus een Nigeriaanse of ficier. „Het is goed dat ze hun les hebben geleerd. Maar een ge vangengenomen Biafraanse offi cier moest in opdracht van de federalen zorgen dat de genera toren voor opwekking van elek trisch licht niet zouden uitvallen. Brigade-generaal Naaoo zegt: „Kijk, daardoor konden we het zo De Engelse journalist Max Hastings, die sinds de ineen storting van het Biafraanse front in opdracht van ons blad getracht heeft het bezette ge bied te bereiken, is daar in ge slaagd. Wij wijzen u er, misschien ten onrechte, op dat ons blad, om de berichtgeving over het Nige riaanse conflict in deze fase zo volledig mogelij ijk te doen zijn, zich de afgelopen dagen heeft verzekerd van de diensten van de joumalistische staven van de Engelse Daily Express en Eve ning Standard. Dit omdat het ons, gezien de lange wachttijd voor visa, op korte termijn niet mogelijk was eigen redacteuren naar Biafra te sturen. lang volhouden. We beschikten over veel hooggeschoolde technici en leerden snel In de federale frontlijn echter zijn de schildwachten nog steeds schrik achtig. Met vooruitgestoken bajo netten roepen zij elke voorbijgan ger luidkeels aan. De soldaten moe ten een voortdurende kastijding met woorden van hun officieren ondergaan vanwege hun eindeloze gestuntel im alles, of het nu gaat I om rijden met militaire trucks of het. bewaken van controlepunten. Nog steeds stromen Biafranen bin nen. die plotseling te voorschijn komen met hun handen omhoog en een uitdrukking vcm plotseling begrijpen op him gezicht. De federale officieren zijn woedend over de ongezonde reputatie, die hun mannen zich met him drasti sche acties hebben verworven. Daardoor, zo weten zfj, werden vele Biafranen gedreven om door ne vechten nadat elke hoop op een overwinning was vervaagd. Nu, terwijl de Oerlikon-kanonnen nog steeds waakzaam op de he mel gericht staan, worden vluchte lingen voor een bioscoop ln Onist- sja in een folterende hitte tesamen gedreven. Er worden pogingen ge daan om een bailey-brug te leg gen tussen de overspanningen van de brug over de Niger, die de te rugtrekkende Biafranen maanden geleden hebben opgeblazen. De reparatie van die brug zal de aan voer van voorraden buitengewoon vergemakkelij ken Filosofisch Terwijl de federale commandant met ons spreekt over de situatie, komt een plaatselijk stamhoofd zich bij hem aandiennen. ..Ik ben chief Okoloeji", zegt hij. terwijl hij een keurig visitekaartje overhan digt. „Ik ben zojuist uit de wil dernis gekomen. Tot juli was ik door de Biafranen gevangen ge zet. Sinds zij mij hebben vrijge laten heb ik geen plaats om naar toe te gaan. Kunt u mij één pond geven voor eten en transport, naar mijn familie?" Het leger gaf hem het gevraagde geld en beloofde hem bovendien #>en vrachtwagen voor de 27 leden j van zijn familie. Hij was echter nog steeds ongelukkig: „Voor de oorlog bezat, ik vier huizen in deze stad", zei hij. „Nu heb ik hele maal niets". „Tja. dat gëbeurt nu eenmaal in oorlogen", zei de federale com- Biafranen te midden van armzalige hutten bezig met mat een maaltijd genoemd zou moe ten worden te maken. Gieren zijn eveneens op zoek naar voed sel. mandant filosofisch. Achter ons staan de muren van zijn hoofd kwartier, mottig van de kogelga ten. En overal daaromheen zijn de huizen en gebouwen van wat eens een der grootste textielcen tra van Nigerië was, beschadigd en geblakerd. Met twee kinderen, een grote mand en een elektrische ven tilator schuifelde een vrouwelijke vluchteling langzaam in de rich ting van de rivier, waaruit de restanten van de brug tragisch omhoogsteken. ADVERTENTTF OEGSTGEEST TELEFOON 01710—51855 UW DEALER MET DE 20 jaar ervaring LEIDEN (GPD) Jongleren met de conjunctuur is een hachelijke zaak, want als men op het ene punt ingrijpt, is er grote kans dat het op een ander punt misloopt. Er zijn uit het re cente verleden volop voorbeelden aan te halen van het falen van regeerders en economen die meenden door bepaalde maatre gelen het economische Utopia te kunnen verwezenlijken. „Man denkt zu schieben, aber man wird geschoben". Vergeten wordt doorgaans dat wel vaart alleen bestaat zolang iedereen erin gelooft. Op het ogenblik dat de welvaartspsychose een einde neemt, houdt het publiek de hand op de zak met het gevolg dat de bestedingen teruglopen, de industrie voorzichtig wordt met investeren, de belastingin komsten dalen en een algemene re cessie onvermijdelijk wordt. Economen van naam wezen dat een dergelijke beweging zich in de Ver enigde Staten zal ontwikkelen en dt$ de invloed daarvan zal overslaan naar de andere industrieel ontwikkel de landen waar momenteel een stille strijd tegen inflationistische ten denties wordt gevoerd. Keynes' weg Met inflatie kan 1 ange tijd een koortsachtige bedrijvigheid worden opgewekt. De Britse econoom Keynes wees indertijd de weg om door geld injecties de werkloosheid uit te ban nen. Tot dusver is er echter nog nie mand geweest, die de juiste midden weg kon wijzen. De Amerikaanse eco noom Paul A. Samuelson, die als één der voormannen van verlicht econo misch denken in zijn land geldt, heeft dezer dagen verklaard dat Keynes zo dood is als Newton en Einstein, wier baanbrekende theoriën door het ge wijzigd inzicht zijn achterhaald. Krampachtig vasthouden aan de welvaartsgedachte kan grote gevaren voor de toekomst verwekken. Reeds staat ons land internationaal te boek als de natie, die zich in het afgelopen jaar een grotere mate van inflatie permitteerde dan enig ander land. Voor een deel was dat mogelijk om dat er enige achterstand was ont staan bij andere belangrijke industrie landen, maar anderzijds moesten de industrie en de exporthandelaren de stoot opvangen door de concurrentie positie in stand te houden met verla ging van de winstmarge. Het is het opeten van de eigen koek vóór het deeg gerezen is. Met monetaire maatregelen heeft de Nederlandsche Bank getracht het gety te doen keren. Het discontoratief is in het afgelopen jaar enkele malen verhoogd de banken werden aan ban den gelegd met hun kredietverlening en de kapitaalmarkt werd afge schermd door een stelsel van vergun ningen waaraan de kapitaalsemissies zijn gebonden. teren. In enkele maanden tijds een stijging der investeringskosten van ruim f 31.000 per bed. De rentekosten komen voor Hoorn uit op f30.60 per bed per dag. Geen wonder dat de ziekenhuiskos ten haast niet meer te betalen zyn, want buiten de rente komt er nog zo veel meer kijken om de ligkosten van de patiënten te dekken. Langs fiscale weg Aangezien gebleken is dat conjunc turele ingrepen uitsluitend langs mo netaire weg niet doeltreffend zijn, heeft de minister van Financiën sa men met zijn staatssecretaris een Kosten per ziekenbed De gemeenten klagen ach en wee omdat zij niet genoeg worden toebe deeld uit de uit besparing beschik baar komende middelen, open bare nutsbedrijven moeten op de on derhandse markt een ongekend hoge rente betalen en ziekenhuizen en an dere sociale instellingen weten niet hoe zij het geld bijeen moeten bren gen voor de noodzakelijke uitbreidin gen. Intussen stijgen de toosten hand over hand. Nog maar enkele maanden ge leden leende de Stichting Maas Zie kenhuis voor investeringen, die neer kwamen op een bedrag van f95.700 per bed dat aan de outillage werd toegevoegd. Gerekend naar de rente van 8 3/4 procent, welke voor het aan te trekken kapitaal moest worden neergeteld, kwam dit uit op f23.25 rentekosten per dag per bed. Dezer dagen kondigde de Stichting katholiek ziekenhuis St.-Jans Gast huis te Hoorn een lening aan tegen een rente van 8 3/4 procent teneinde f 126.000 per bed te kunnen inves- wetsontwerp opgesteld, dat voorziet in de mogelijkheid om ook langs fis cale weg in de conjunctuur een be paalde richting af te dwingen. Als de bestedingen harder oplopen dan wenselijk wordt geacht zouden verbruiksbelastingen op korte termijn opgetrokken moeten worden, ter wijl by een economische recessie door belastingverlaging gezorgd zou wor den voor het opvyzelen der bestedin gen. Het zou een conjunctureel Utopia worden indien een dergelijke ingreep mogelijk zou worden. Afgezien van de politieke bezwaren, die er te berde zouden worden gebracht als de minister van Financiën eigenmachtig de teugels zou aantrekken of laten vieren zonder voorkennis van 't par lement, lijkt het een uiterst discuta bele kwestie of het mogelijk is om bij een opgaande conjunctuur de remme aan te leggen. Remmen bij slipgevaar Het zou zijn als de ervaring vaneen deelnemer aan een antislipcursus, die by de eerste slip probeert de rempe daal in te trappen. Gegarandeerd dat zijn wagen dan onhoudbaar gaat rond tollen. Remmen op een gladde baan zijn levensgevaarlijk, weet de instruc teur te vertellen. Economen zijn doorgaans eigenwijze lieden, die menen dat zij het pu bliek aan een touwtje hebben, maar psychologen kunnen hen vertellen dat niets moeilijker is dan de reacties van de gewone man te voorspellen en te beïnvloeden. Men weet nooit tevoren hoe het publiek zal reageren. Eén ding staat echter vast dat als getracht zou worden om in een perio de van hoogconjunctuur, welke tevens een spanning op de arbeidsmarkt in houdt, door belastingverhoging de be stedingen af te remmen, de vakbe weging onmiddellijk in het geweer komt om een compenserende loons verhoging af te dwingen. Het gevolg zou zijn dat er een averechtse uit werking zou optreden van hetgeen werd beoogd. Het valt nooit mee om een reef in het zeil te leggen by harde wind. Ver hoging van de loon- en inkomstenbe lasting. de vennootschapsbelasting, de omzetbelasting en de accyns op ben zine met ten hoogste vyf procent mo ge theoretison bezien de juiste me thode zijn om de bestedingen af te remmen, in dp praktijk zou'n derge lijk stelsel onmogelijk te hanteren zijn. Dat heeft de regeringsreactie op de incorporatie van de inflatie in de loonbeweging bij de cao-grootmetaal duidelijk bewezen. Theorie en prak tijk zijn vaak heel uiteenlopende zaken. Ook al menen vele economen dat zij aan d^ voeten van gamaliël heb ben gezeten, dit wil zeggen een wijze leermeester hebben gehad, toch zijn zij er nog niet in geslaagd om de steen der wyzen te vinden voor de juiste conjunctuurbeheersing. Voor het beteugelen van de inflatie is het begrotingsbeleid als middel al weggevallen; door loonkoppeling aan de prijzen in de metaal-cao is ook het loonbeleid uitgeschakeld. Daardoor de krappe geldpolitiek, als conjunctu reel wapen over. Het nare van dat wapen is dat nie mand van tevoren kan zeggen hoe zwaar de wonden zijn, die geslagen worden, of dat het bij een schermut seling kan blijven. DEN HAAG (GPD) Precies tien minuten bleven er donderdag over voor mr. Roelof Ne lissen, de nieuwe minister van Economische Zaken, om tussen afspraken door snel even te lunchen. Het typeert het tempo, waarin hij reeds de eer ste dagen van zyn ministerschap moest werken. Normaal wordt nieu we bewindslieden wel de nodige tijd gegund om zich te oriënteren op de problemen die hen te wachten staan. Voor mr. Nelissen was dat er niet bij. Nog geen 24 uur na zyn beëdi ging werd al van hem verwacht dat hy beslagen ten ijs zou komen in de vaste kamercommissie voor Econo mische Zaken, die ingelicht wilde worden over oe kwestie-Verolme. Mr. Nelissen heeft de vuurproef goed doorstaan. Hij bleek zich goed te hebben ingewerkt en oogstte de waardering van vriend en vijand voor zijn eerst optreden in het parlement. Ook door de persconferentie die op de commissievergadering volg de. sloeg hij zich goed heen. Hij is hard en taai. De enige vrees die men mag koesteren is. dat hij nog eens in een fors conflict met de oppositie verzeild zal raken. Hij is namelijk opvliegend van aard en maakt zich senl kwaad als hij wordt geattaqueerd. Men mag wel aannemen dat de nieuwe minister zUn werk aan het Haagse Bezuidenhout met lood in de schoenen is begonnen. Het was be kend dat hU nu niet direct stond te trappelen van ongeduld om de fail liete boedel van mr. De Block over te nemen. De portefeuille van Eco nomische Zaken biedt een jong en ambitieus politicus, die aan zijn toekomst denkt, op dit moment niet veel aantrekkelijks. Het is niet moei lijk te voorspellen dat er aan het prijzenfront alleen maar gedonder kan komen en dat fusies en concen traties nog de nodige aanslagen op de werkgelegenheid zullen doen. Als mr. Nelissen de zaak-Verolme binnen redelyke termyn tot een bevredigende oplossing weet te brengen, heeft hij al veel gewonnen. De wijze waarop een bewindsman start, is vaak belangrijk, omdat de eerste indruk over zijn optre den meestal blijft hangen. Het feit dat mr. Biesheuvel hem bij de for matie in 1967 niet zwaar genoeg vond voor Economische Zaken is mr. de Block zyn hele ministeriële loopbaan door nagedragen. Zyn tweede handicap was zijn stuntelige optreden in de kamer. Mr. Nelissen heeft wat dat betreft betere papie ren. HU kan bogen op een zesjarige ervaring als kamerlid en heeft dus goede contacten in het parle ment, iets wat men niet van elke bewindsman kan zeggen. De politieke invloed, waarvoor mr. Nelissen daardoor in het kabinet kan zorgen, heeft hem tenslotte op deze post gebracht. Het is ook de reden geweest waarom dr. Grapper- haus, de staatssecretaris van finan ciën, werd gepasseerd. Het hele ge doe om de opvolging van mr. De Block valt in wezen terug te bren gen tot een partUtje touwtrekken tussen kabinet en kamerfracties, dat precies een week heeft geduurd. Premier de Jong dacht aanvanke lijk de zaak kwiek te kunnen rege len door Grapperhaus naar Econo mische zaken te dirigeren. Dat minister Witteveen van va kantie moest terugkeren, was dan ook niet omdat hU >n de voordracht van dr. Grapperhaus gekend moest worden, maar omdat de fractievoor zitters van ARP en CHU dwars la gen en een zwaardere figuur op Eco nomische Zaken wilden zetten. Vooral de christelijkhistorlsche fractieleider Mellema heeft de zaak hard gepeeld. HU heeft zich van de aanvang af tegen de benoeming van dr. Grapperhaus verzet en zich niet door De Jong laten ompraten Mel lema had er genoeg van mensen op posten te zetten, van wie hU niet de zekerheid had dat ze zouden voldoen. Hy had de steun van Biesheuvel, die in Grapperhaus alleen maar een verlengstuk ven de liberaal Witteveen zag en niet een tegenspeler die een prijsbeleid zou kunnen voeren zoals de anti-revolutionairen dat voor ogen staat. Het is dan ook niet zo verwonde- lijk dat mr. Geertsema, de fractie leider van de liberalen in de twee de kamer, de kandidatuur van dr. Grapperhaus graag steunde. mr. Geertsema had er alle belang bU Iemand op Economische Zaken te hebben, die het bedrUfsleven niet te snel met een prUsstop zou lastig vallen en die de kwestie-Verolme in zijn geest zou kunnen afhandelen. Dat wil zeggen langs de weg van een rigoreuze sanering van het be drijf. Voorts behoefde mr. Geertsema van dr. Grapperhaus niet te vre zen dat hy straks met een wetsont werp komt aandragen dat de basis legt voor een onderzoek naar de motieve en achtergronden van fusies en concentraties in het bedrUfsleven. De motie Goudzwaard-Nelissen, die de regering het afgelopen najaar op droeg een dergel Uk onderzoek aan te spannen, stuitte indertyd op verzet van de liberalen, die niets in een dergelijk onderzoek zien. Men mag van minister Nelissen aannemen dat hy de motie, waaraan hU als kamerlid zyn naam gaf, ook zal uitvoeren. De nieuwe minister zal de komen de weken door de oppositie stellig ook aan zUn verdere daden als kamer lid worden herinnerd. Men mag echter aannemen dat mr. Nelissen zich tevoren behoorlUk heeft gedekt en de nodige garanties van minister Witteveen heeft geëist. HU heeft reeds laten weten de no dige continuïteit te willen betrachten tussen zUn werk als kamerlid en zUn kamerlid en zUn verantwoorde- lykheid als minister van Economi sche Zaken. Dat zou hU waarschUn- lUk niet hebben gezegd als hU niet de nodige armslag heeft gekregen.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1970 | | pagina 7