Nasser ziet onafzienba Jiafra kan nog jaren echten' ISRAËL TECHNOLOGISCH OP DIT OGENBLIK OPPERMACHTIG AFRIKAANSE OEI!WOll) SITUATIE ALS VIETNAM NOC STEEDS GEEN SPOOR MEVR.McKAY G1NA MAAKTE HE T TE BONT rlogs- >eheid igzaam irkbaar s -AG 5 JANUARI 1970 LEIDSCH DAGBLAD PAGINA 13 PARIJS (Reuper) Volgens een in Frankrijk verschijnend links weekblad heelt president Nasser on langs Palestijnse guerillalelders ge zegd, dat een politieke regeling met Israël de Arabische landen voor on afzienbare rampen zou behoeden Het doorgaans welingelichte blad „Afrieasia", dat geen bron opgaf voor dit bericht, meldde dat het Egyptische staatshoofd die opmer king kortgeleden had gemaakt tij dens een ontmoeting met een dele gatie van de Palestijnse bevrijdings organisatie onder leiding van Jasser A ra f a t. 1 „Ik heb altijd geloofd en geloof 1 nog dat het sluiten van een poli tieke regeling ons voor onafzienbare rampen zou behoeden", zo had Nas ser gezegd. „Maar het wordt steeds moeilijker tot zo'n regeling te ko men. De Sowjet-Unie ziet dit in en bevestigde het mij vorige week" De president had daarop de Palestijnse delegatie een realistisch beeld van de militaire toestand geschest, een toestand die gekenmerkt werd door de superioriteit der Israëlische strijd krachten, aldus het blad. Die supe rioriteit kwam vooral in de lucht tot uiting, zo zei Nasser, niet omdat Is raël meer vliegtuigen bezat, maar omdat het over zoveel meer ervaren piloten beschikte. De Egyptische pi loten zouden wel vtff jaar nodig hebben om het niveau van hun te genstanders te bereiken. „Wij zouden dus over vijf jaar pas goed een oor log kunnen beginnen. Maar u moet niet denken dat de vijand al die tijd met de armen over elkaar blijft zit ten. Een paar dagen geleden verna men we dat ue Israëliërs hun aan tal tanks verdubbeld hebben", zo zou Nasser hebben gezegd De Egyptische president had vol gens „Afrieasia" de guerrillaleiders voorts gezegd dat Israël met behulp van elektronische breinen exact de plaats van Egyptische radarstations kon bepalen en dat de Israëlische vliegtuigen ook nog waren uitgerust met anti-radar-apparatuur. „De Is raëliërs kunnen gemakkelijk de bij zonderheden van de nieuwste vin dingen van de Westerse technologie die bovendien vaak in vaktijd schriften worden vermeld aan de weet komen »*n krijgen alles wat ze wensen van de Amerikanen", zou Nasser hebben gezegd. „Het is heel wat moeilijker er achter te komen over welke wapens de Russen be schikken en of die gelijkwaardig zijn aan die welke Israël heeft, zodat wij er wat van hen zouden kunnen vragen". Lange termijn Volgens het blad had Nasser ten slotte gezegd dat de Arabieren Is raël verzet moesten blijven bieden terwijl ze zich op lange termijn voor bereidden op een oorlog door per fectionering van hun bewapening en conventionele militaire strijdmidde len. Mocht een politieke oplossing mogelijk worden, dan moest die ge accepteerd worden op basis van te ruggave door Israël van de in 1967 bezette gebk-üen. maar erkenning van het recht der Palestijnen op voortzetting van de strijd", aldus Nasser volgens het blad. (Van onze correspondent) gerd. Ook kleinere mortieren maken de Biafranen zelf en een soldaat toon de mij vol trots een automatisch geweer dat hij beweerde eigenhandig te hebben gemaakt. Het merendeel van de wapens is echter buitgemaakt op Nigeria- nen. Wapenroof is de voornaamste taak van de troepen aan het front, die zij met succes vervullen. Het blijft echter onbegrijpelijk dat de federalen, die over een tienvoudige overmacht beschikken, deze niet be ter weten te gebruiken. Westelijke militaire waarnemers in Biafra zijn er de laatste maanden herhaaldelijk van overtuigd geweest dat het na jaarsoffensief van Nigerië het einde zou betekenen van Biafra Steeds echter zijn de fanatieke aanvallen van de federalen door het schamele leger van Biafra afgeslagen. Ook de laatste weken hebben de Biafranen stand weten te houden tegen alle prognoses in Honger „De honger is onze ergste vijand", i aldus een jonge Biafraanse kaptein die luiste.l naar de naam ..Laurens". „Dagen zitten wij in de loopgraven j zonder eten. Je ziet de vandals" aan de andere kant. die eten genoeg hebben. Soms laten zij dat duidelijk zien. Dan stallen ze grote stapels blikken voor onze ogen uit. Na een aantal dagen moeien wii de loopgra ven uit, oiwel om het eten van de ..vandals" te stelen, of om naai de dorpen te paan. Op dat moment vallen c e fede -alen meestal aan. Om dan met een hongerige maag weer werk te geven, is het moeilijk- i ste. Meestal lukt het ons wel om in huin stellingen binnen te dringen, maar die gevechten om een hap eten kosten veel levens want hun over- macht is groot, je ziet er veel blan- i ken bij, soms liggen de fronten zo dicht bij elkaar dat wij met de fe deralen kunnen praten. Zij houden niet van deze corlop daar komen zij eerlijk voor uit. Zii vertellen dat er veel deserteurs door de Algerijnse officieren worden doodgeschoten. Ook zij zijn moe evenals wij. zij j V.S.-raketten De Amerikaanse regering is voornemens het Congres nieuwe middelen te vragen ter uit breiding van de verdediging tegen ballistische raketten, zo heeft minis ter van Defensie Laird meegedeeld. Er wordt een harde strijd in het Con gres verwacht. Het besluit is een ge volg van het feit. dat de schatting van het aantal Russische raketten van 25 megaton van het type SS-9 te laag ls gebleken. En dit is dan de Londense agent van adel: Lord Strathnaver, die t-z.t. een van de grootste land goederen van Schotla7id zal er ven, maar desondanks, na studie in Oxford en een functie bij Scot land Yard. als gewoon agent in dienst is getreden van de Lon dense politie. Dijkdoorbraak Als gevolg van het bezwijken van een dijk van de 1 rivier de Mendoza in Argentinië, is de gelijknamige stad overstroomd. Volgens de politie zijn er al 33 doden geteld. De rivier was sterk gezwollen door zware regenval. De dijkbreuk geschiedde onverwacht. In sommige delen van Mendoza staat 80 cm wa ter. begrijpen nie* v. aiom zij vechten moeten. Zij zijn veel te slecht ge traind en zij zij?» bang. Zij willen deze oorlog evenmin als wij. Het wordt steeds moeilijker Oorlogsnvoe- heid aan weerszijden, denk ik". Die oorlogsmoeheid wordt lang zaam merkbaar in Biafra, ondanks het verwonde 'lijk hoge moreel van het trotse volk Die spreekt zich voornamelijk uit onder de intellec tuelen die bijna drie jaar geleden hun werk neobevi s> 'igelegd. Zij voe len zich als in een gevangenis opge sloten en zien zo langzamerhnad geen uitweg meer. Zij vormen de enige ontevreden minderheid in dit land dat met de rug tegen de muur voor zUn onafhankelijk! eid vecht, ver moeid maar vo >rlopig nog ongebro ken. LONDEN (Reuter) De filmster Gina Lollobrigida heeft de bestuurders van de Stichting tot in standhouding van' het wild World Wildlife Fund» in Londen van hun stuk gebracht door haar nieuwe collectie van zeven nieuwe bontjassen, waar onder een tijger-maxi. „Wij schatten, dat zij in totaal de vellen van 250 dieren draagt", zei een functionaris van het „World Wildlife Fund". „Er moeten tien tijgers zijn gegaan in die tijger-maxi. Er leven nog slechts 600 tijgers in de wereld. Dat betekent, dat één vrouw éénzestigste van de tijgerbevol king ter wereld draagt". De filmster kwam donderdag voor een televisieshow naar Londen met vijf maxi-jassen (een tijger, een luipaard, twee jaguars en een sabeljas) en twee mink- mini's. Gina beweerde er helemaal niets aan te kunnen doen. „De tijgers in mijn jas waren al dood. Ik heb niets gedood. Als ik de bontjassen niet koop. koopt een ander ze. Hoe dan ook. het is lekker warm. Men zou ook kunnen ophouden met het slachten van kippen". Grensbesprekingen De Chinees- Russische besprekingen over grens kwesties zijn vandaag hervat in een atmosfeer die een ongunstige veran dering heeft ondergaan, aldus het Joegoslavische persbureau Tanjoeg. Asiel gevraagd Dertig Tsjecho- slowaken. onder wie zeven vrouwen, heben gisteren politiek asiel in Italië gevraagd. Zij arriveerden enkele da- I gen geleden in Italië met veertig an- dere Tsjechoslowaken als toeristen en hadden Genua en Florence be-. zocht. (DOOR JAN VAN BEEK) is de wijdse naam voor het enige douane- Svan Biafra. op enkele betrekkelijk veilige mijlen van »veld Oeli. Een met zandzakken versterkte bunker, irnamelijk 's nachts wordt gewerkt, wanneer met de en van de luchtbrug enkele passagiers meekomen. iger wordt met de nodige argwaan, maar wel met enige iding behandeld wanneer zijn komst officieel is aangemeld taan via de diplomatieke vertegenwoordigers van de jonge in Libreville of Sao Tome. Naast de wapens die met de nach telijke luchtbrug, voornamelijk van uit Libreville worden aangevlogen, zijn de Biafranen in huisvlijt eigen wapens gaan maken. Het. meest door de federale troepen ge- vreesd is de „Ojoekwoe-bucket", een vliegende landmijn, die vooral onder grote troepenconcentraties een enor me verwoesting kan aanrichten. Het Ls een pyrainidevormige, soort gra- naatkop die met een op een olie- drum liikend la.iceerapparaat circa achthonderd meter ver geslingerd kan worden en even boven de grond oen enorme explosie veroorzaakt, waarbij vele kilo's dodelijk staal scherp geslepen schroot, schroeven en spijkers worden rondgeelin- LONDEN GPD Na zes aagen was er gedurende dit weekeinde nog steeds geen enkel contact met de ontvoerders van mevrouw Muriel McKay, die vorige week maandag spoorloos verdween uit haar villa in Wimbledon. De enige hoop is thans, dat degenen die mevrouw McKay in hun macht hebben, zullen reageren op een nieuwe dramatische oproep, die haar echtgenoot de krantendi- recteur Alex McKay van zijn ziekbed heeft gedaan tn waarin hij zei be reid te zijn elk losgeld te betalen, i D? mysterieuze telefoontjes zijn de afgelopen dagen doorgegaan, maar er meldt zich nog steeds niemand aan dc andere kant van de lijn. Hoe- j wel er andere iheorieén worden opge- I worpen, \wijlelt de familie- McKay er geen ogenblik aan dat mevrouw Mc- Kay wel degelijk is ontvoerd. Het l'.ikt -echter onwaarschijnlijk dat de reden hiervoor het afdwingen van losgeld is geweest. Zaterdagmo: per: vroeg had de 56- jarige Bill Chiton, een terreinknecht ven de spoitciul" van de Bank van Engeland, de politie telefonisch la ten weten dat hU tijdens zyn rond- j wandehng over de terreinen, die op 6 kilometer afstand liggen van de wo ning van ae familie McKay, twee mannen had gezien die een geblind doekte vrouw In een auto duwden e i daarne met grote snelheid wegreden Het hele gebied werd afgezocht, maar men heeft geen spoor van mevrouw McKay kunnen vinden. :val krijgt hij een bege- orn hem te leiden langs ikkelde labyrint, dat douane heet. Zij heette trotse Jonge vrouw, die iud-lamee jurk door de van petroleumlampen leuriede het motief uit de ello Dolly" achter haar. ijk omdat ik de zenuwen Piling op het vliegveld nog was. „Ik zou dat maar zei pater Jim McNulty het vliegtuig had afge- |||ly was verloofd met een I p de luchtmacht, de 3abies," hij is gisteren ||e„ p|n later zag ik de onbe- 3iafraanse oorlog in en- JJan mij voorbijtrekken, in dorp met een grote lan een belangrijk kruis- vegen tussen de laatste van Biafra. Owerri en imiddels in handen van prevallen. In het seminarie "ssiepost, verzorgen drie inarissen en een dertig- isten dagelijks 25.000 met voedsel van de h Aid. Om kwart voor de Vijfentwintigduizend in beweging. Als een i zij uit het oerwoud siepost opzetten en vul- iek de weg naar Owerri. Is are coming, de vanda- eraan!" Om vijf uur was ■ver je kijken kon vol mensen. De mannen en et wat hen na dertig -jrerven aan huisraad was lil op hun hoofd. De kin- Udig vermagerd aan hun Vwerd geschreeuwd en was paniek, maar toch t moment heerste er een Desertie vrouw, die in Rome n sinterklaasrol vervult Miekoningen op een be- lUber de daken rijdt om n via de schoorsteen Sjes te trakteren, had gestalte aangenomen Moratti (in mini-rok), daken van huizen aan Navojia, een plein in Mar de traditionele gehouden ivordt. Het midden van de rijweg werd door de in schommelende looppas vluchtende mensenmassa vrij gehou den. Om kwart over vijf sloten de eerste Biafraanse soldaten zich bij de vluchtelingen aan. De meesten ongewapend, met verscheurde uni formen en goor verband om handen en benen. Zij waren volkomen ge desorganiseerd en probeerden zich onder de massa te verschuilen. En kele minuten later verschenen Land rovers met gewapende militaire po litie. Met het geweer in de aanslag werden de wegrennende militairen uit de vluchtelingenstroom gezocht en weer teruggestuurd. In de verte klonken onophoudelijke salvo's uit mitrailleurs en de inslag van mor tiergranaten. Om zes uur lag de missiepost weer geheel verlaten. Er was geen mens meer te zien. Alleen het vuren op de achtergrond was nog te horen. Ook de seminaristen waren door de ron selende militaire politie naar het front gestuurd. Pater Boniny start te de tractor, het laatste vervoer middel da», de missiepost was over gebleven en zei tegen de militaire wachtpost aan de poort: You keep the vandals awav. because I want to come back tomorrow!" „Yes fa ther. don't you worry, we keep the vandals away". De tractor reed weg in de richting van Owerri en de sol daat bleef eenzaam achter. Hij had alleen een witgeschilderde stok om zich mee te verdedigen als dat no dig zou worden. De volgende dag. kon pater Bon ny Inderdaad terugkeren. De zoveel ste federale aanval op het wegen- kruispunt van Okpoeala was afge slagen. Generaal Ojoekwoe vertel de mfj„Als ik in de plaats van ge neraal Gowon had gestaan, dan had ik de commandant var de federale j afdeling die de aanval op Okpoeala heelt geleid, in het openbaar op het marktplein van Lagos laten ophan- gen. Met een zeer verrassende aan val had hij de Biafraanse troepen volledig in paniek gebracht. De weg naar Owerri lag helemaal voor hem open. Maar wat doet de idioot? Hij neemt een belangrijke brug over de IMO-rivier en als hij die heeft, gaat I hij tevreden zitten roken, stopt zijn mannen en vindt het wel genoeg. De- zelfde nacht hadden wij de brug weer in handen. Maar wij zijn door het oog van de naald gekropen. Voor I het eerst hadden de federalen de kans om Owerri weer in te nemen, nadat wij hen er in april uit had- I den verjaagd. Zc gaat het echter altijd. Ze maken de ene fout na de andere, ondanks het feit dat ze nu Algerijnse. Soedanese en Egypti sche officieren als adviseurs hebben". Jaren In Biafra gelooft niemand meer in een militaire overwinning. Dat deed men dertig maanden geleden nog wel. Tachtig procent van het mili taire kader van het Nigeriaanse fe derale leger bestond uit IBO's die bij de onafhankelijkheidsverklaring naar Bialra waren gekomen. Hun opmars, lil augustus werd generaal Gowon gedwongen zijn hoofdkwartier uit Lagos te verplaatsen. Generaal Ojoekwoe Leeft deze onenigheid la ter bestempeld als hoogverraad en vier van zijn legerleiders werden ter dood veroordeeld als Britse en Nigeriaanse agenten. Dat gebeurde op 23 september 1967. Het offensief was echter al verloren en van dat moment af rukten de Nigeriaanse fe derale troepen gestaag Biafra binnen en was elke kans op een Biafraanse overwinning verkeken. Thans Ls de onafhankelijke repu bliek geslonken tot het grondgebied dat de eigenlijke bakermat van de IBO's is. Op een stuk grond, onge veer zo groot als de provincie Gel derland. leven zeven miljoen men sen. het dichtst bevolkte gebied van geheel Afrika, even dicht bevolkt als de vallei van de Chinese Jangtse ri vier. Al gel-oven deze zeven miljoen mensen dan niet meer in hun mili taire victorie, zij zijn er wel van overtuigd dat zij in staat zullen zijn de federale troepen tegen te blij ven houden ZU menen dat zij het tenminste drie tot vier jaar uit zul len kunnen houden. Zij vergelijken zich met de Vietna- mezen, die al negen jaar vechten tegen een overmacht van manschap pen en Amerikaans materiaal en een militaire status quo weten te hand haven. Een soortgelijke situatie als in Vietnam is in de door de fede ratie bezette gebieden van Biafra ontstaan. De federalen bezetten daar alleen dc dorpen langs de wegen. Het oerwoud is ongrijpbaar. Door het oerwoud staar, deze gebieden nog steeds in verbinding met Biafra zelf Biafraanse off ii ieren hebben mij verteld dat in ae jungle een aantal bataljons ve.scholen zijn die het de Nigerianen achtei de frontlinies ui terst inoeilijl* maken. Een dergelijke situatie kan m geheel Biafra ont staan. De IBO's bereiden zich erop

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1970 | | pagina 13