Elinkwijk en zijn haat-liefde oor Demka en Werkspoor Peking en Moskou vechten om gunst ij de bewoners van een echte fabrieksbiiurt Arabieren omstuwd door communistische grootmachten Franz Hasil moet rust houden Tafeltenniszege IERDAG 20 DECEMBER 1969 LEIDSCH DAGBLAD PAOINA IS TRECHT Volgens de bewoners van de Elinkwijk-buurt uilen gaan Werkspoor en Demka binnen een jaar ter ziele, it stukje Zuilen ingeklemd tussen wat eens de staalgroot- iten waren, spreekt iedereen er over. Laconiek, nuchter, en, maar zelden opstandig. Ze praten wél, de Elinkwij- maar doen niet veel. Ze wachten af en zullen wel zien wat an komt. Het is een mengeling van trouw aan het bedrijf, acht en het aanvaarden van „wat nu eenmaal zo is". nkeren op Werkspoor en Dem- «tr eren daar ook veelvuldig jlveren of gouden dienstjubi- In de laatste jaren worden ze lldelijk geslagen door af- tgen. die hen even opstandig jaT Maar daarna nemen ze de Hjraad op en blijven, wachtend ^euwe slagen. Ze hebben tot de ren een soort haat-liefde ver ben blij, dat ik er van af ben. nog blijer ben ik, ddt mijn 8r eindelijk ook uitgaat. Hij conciërge aan een school ift. En mijn kleinzoon heeft het ig maar korte tijd bü Werk- uitgehouden. Die jonkies zijn verstandiger dan de ouderen. tbben zich weer in de boot la- jmen. ze laten weer over zich lopen. En wat hebben nou uit- jk de vakbonden kunnen pelen? Wat weten de mensen hadden die fabriek bezet n houden Ei door ifirn Breedveld en SJeter van de Vliet zegt W. de Klein, Werkspoor- Ioneerde sinds vijf jaar na een rerband van 37 jaar. Hij ging drijf uit met een stof long, Bakte voeten en andere fysieke eringen aan onder meer jaren n de gieterij, de „moordafde- uner zal er niet om treuren, dat xx>r verdwijnt. Evenmin doet ivrouw Collé, waarvan de 56- man ruim vijftien jaar bij is. Ze treurt niet, maar „Voor het bedrijf is het jam kan er geen slecht van ver- Het zou toch zonde zijn van van al die bazen, die de ibben opgewerkt tot wat het dochter Ada, kraamverpleeg- l opleiding „Ik zou het erg fals we weg moeten uit deze en een dochter, die gehecht is aan de typische Werkspoor- Demkabuurt, die Elinkwijk is. Vaderbeeld De Elinkwijk-bouw is begonnen in 1913, toen Werkspoor de Am sterdamse afdeling moest uitbrei den en Utrecht een goede vesti gingsplaats was voor de zware in dustrie van die dagen. Daarna kwamen De Muinck Keizer, de Demka. De buurt was toen niet veel meer dan een kaal stuk weiland (Elinck- wijk) aan de Amsterdamsche Straat weg. waar enkele jaren later (1916) begonnen zou worden met de bouw van de St. Ludgerus Noodkerk, die pal tegenover deze wijk staat. De eerste arbeiders kwamen uit Amster dam, Utrecht en omgeving. In die tijd bouwde Werkspoor in de sociale situatie van toen een goede vader voor „zijne werklieden" huizen en in het centrum van de wijk op het Werkspoorplein staan twee zuiltjes, die daaraan nu nog herinneren: „Als herinnering aan de voltooiing van den. woningbouw in 1927 wordt dit plantsoen aangebo den aan de bewoners van Tuindorp Elinkwijk en aan hunne zorgen toe vertrouwd". En vader Werkspoor moet in die tijd vergenoegd en vriendelijk knik- I kend tegen de werklieden met de j pet in de hand door de keurige burgerlijke straatjes zijn gelopen.,.. A Met aan de wanden in de woning de i laboratorium ingedoken en boomschorssouvenirs aan de vakan- het lukte en het idee werd OVCT*e- ties in Valkenburg ol de Achterhoek. nomen' Duizenden guldens goedko- Werkspoor en Pastoor Schilte ,..de|Jer' maar toch werd ik in '32 onvergetelijke pastoor Schilte". zeg- dae ,v00r Kerstmis op straat gezet, gen nu nog de Elinkwijkers en de Ja' lk mochl wel terugkomen, maar overige Zuilenarenl waren de grote m"at ™eU«in, houden Voor weldoeners en incasseerden daarvoor mun a nooit een cent ex- de eerbied en het respect van de ge?aJu En alVÏ iemand f blJ mensen I w,lde hebben, omdat myn werk te- Er is' niet zo erg veel veranderd j veel was voor eé" dan moast na de crisistijd en de oorlog. Pas- lk mijn pondengeld ,een soort pres toer Schilte Is dood. maar leelt nog P™ voor velen. Deze zoon uit een rijke familie liet het parochie-archief ve- j le en hoge weldoenersrekeningen na en zal dan ook niet licht vergeten p*,», Iinnr huur worden in deze snel verouderende I r V'OOI flUlir Een huisje, tuintje, autootje en de fabriek op de achtergrond. I duktie) len". met die nieuwe man de- wijk. Werkspoor roept voor sommige werknemers nu nog dat vaderbeeld op. al wordt dit steeds meer het beeld van de vader die zijn kinde ren in de kou laat zitten. Er daar zijn sommigen verbitterd van gewor den. Zoals W. de Klein „Toen ik er vijfentwintig jaar was kreeg ik een briefje, dat ik voor vijf tig gulden mocht besteden. Toen ik met pensioen ging heb ik een goed koop souvenirtreintje gehad. Nu krijg ik 75 gulden pensioen in de maand van Werkspoor. Dat is net niet ge noeg om Werkspoor de twintig gul- ,Ik heb wel plezier gehad, maar i den huur in de week te betalen voor naar huis gebeld. Ik dat ik zou moeten verhui- ïllende reacties dus, maar ook |ende mensen. De een is ge leid en heeft niets meer van afvloeiingsregeling aanzit dit huisje. Daar hebben wij dan Werkspoor groot voor gemaakt". „We hebben het aan zien komen. Ze hebben het er zelf naar gemaakt. Er waren veel teveel witte boordjes, die hebben Werkspoor duur gemaakt. Het bedrijf was ook slecht georgani seerd. Ik ben in het bedrijf gekomen in een niet al te beste tijd, vlak voor ndat vader ander werk moet ^at was ^an van arbeiders onder Toen ik in Baarn de eerste ei^ar werkspoor zelf, daar kan ik over Werkspoor hoorde heb geen ^ak over -maken. Ze hebben me uitgebeend tot en met. Ze hebben al les er uit gehaald wat ik had. En nou ben ik op. een stoflong, hart kwaal en slechte voeten". „Maar kijk nou eens wat er staat. Dat is allemaal gedaan met investe- ir te verwachten of te vre- i rjngeni jjjg wij bij elkaar gezwoegd de crisis. Toen was je blij vastigheid j hebben. Daarvoor heb ik met een te hebben en dan blijf je later van- luw van een werknemer, die j kruiwagen gelopen om zand voor de zelf hangen leeftijd dicht tegen een gjetery te scheppen. Toen ik er een Voor degenen, die er nu nog „han- tydje zat, heb ik duizenden voor ze j gen" dreigt een spoedig massaal ont- verdiend. Ze gebruikten voor de giete- j slag. althans zo luidt het gesprek van rij zand uit het buitenland. Ik heb de dag in de buurt. Mevrouw Collé ze het idee aan de hand gedaan om j „Plat gaat het toch, de hele zaak van hier ter plaatse leem en zand te ge- I Werkspoor en Demka. Hier komen bruiken. Na mijn eigen werktyd ben flats op het oude Hercules-terrein. straatjes met nette fjes met uiterlijk niets van spanning en de dreiging, :e de bewoners voelen. Maar ik zie het niet zo zwaar. Het is altijd al rommelig geweest bij Werkspoor en dat was ook al zo voor mijn man er kwam werken. Er is ook een tijd geweest, dat Werkspoor geen geld had om de lonen te be talen. Toen kregen de mensen in plaats van loon een zak witte of bruine bonen, die werden uitgedeeld aan de Muyskenweg. Ja, het is er al tijd een rommeltje geweest. „Maar. wat eerlijk is moet eerlijk blijven, ze waren nummer één van betalen. Dat is toch altijd goed geweest en dan blyf je er natuurlijk wel". Zenuwen „Ik heb wel vaak de zenuwen gehad als er weer eens een aantal mensen werden uitgezet. Nu maak ik me er niet meer zo druk over. Wat ik wel erg vindt is, dat zo weinig mensen georganiseerd zijn. Er kwam hier een vrouw langs om geld voor een ongeorganiseerde, die van de vak bonden geen geld krijgt. Ik heb haar gezegd: „Kindje, ga jij maar weer naar huis want hier zijn we alle maal georganiseerd. En wij betalen toch ook iedere maand acht gulden contributie, niet waar?" Haar onbezorgdheid wordt niet gedeeld door dochter Ada. die duide lijk sceptischer staat tegenover de toekomst van haar vader en minder bereid lijkt te accepteren en de zaak op haar af te laten komen. Ze trekt bedenkelijk haar wenkbrauwen op als haar moeder ondanks alles Werk spoor hoog houdt. Ze wijst op de preek, die pastoor A. Visscher in de Ludgeruskerk aan de Werkspoorsituatie gewijd heeft op het thema: „Hij komt als een dief in de nacht Ze wil in tegenstelling tot velen in de wijk niet slapende afwachten totdat eens het moment komt. Een man, die in het sociaal werk zit, maar liever niet zijn naam ge noemd ziet zegt: „De Werkspoor- en Demkamensen zijn nog al behou dend. Ze hebben een mentaliteit van „als we maar beuren, de rest zal me een zorg zijn". Het is voor hen altijd al zo geweest en vader deed het ook. Ze kennen ook geen echte bezorgd heid want ze houden er rekening mee. dat de gemeenschap wel voor hen zal betalen. Ze zyn nooit anders gemaakt. Ze spreken lovend over pas toor Schilte. die als een Sinterklaas voor hen was En in 't kerkgebouw ligt nog linoleum en hangen gor dijntjes van Werkspoor Demka-klok De kerken de Ludgerus en de Oranjekerk liggen pal tegen over de fabriekscomplexen. In de Ludgeruskerk luidt nog steeds de Demkaklok. de enige in staal gego ten klok van Nederland. Opschrift: „De Duitse diefstal van het brons dat rouw heeft uitgestort, heeft Demka goedgemaakt met vrede ver kondend staal". Volgens de mensen hebben Werk spoor en Demka meer goed te ma ken. Ze kankeren, maar lopen niet weg. Maar daardoor blijven ze de spanning en onzekerheid dragen, waarvan de Zuilense huisartsen kun nen meespreken. „Toen Demka enkele jaren geleden op de wip stond, kwamen heel veel mensen niet met hun klachten bü bü langs. Ze waren doodsbenauwd er wegens ziekteverzuim uitgeduwd te worden. Toen de zaak weer wat ge luwd was. kwamen ze. 't Is nooit" exact na te gaan, maar een feit is dat onzekere situaties zoals ze zich vrij geregeld bü Demka en Werkspoor voordoen. spanningen veroorza ken, die tot psychosomatische klach ten leiden" zegt dr. H. J. W. Vüver van de Amsterdamsche Straatweg. „Toen de boel bü Werkspoor plat ging. kreeg ik een oudere werkne mer op bezoek, die na een van de vergaderingen met de vakbonden en de ondernemingsraad uit het raam van de kantine was gesprongen en daarbü zün enkel had verzwikt. Z'n reactie was: Ik ben blü dat ik m'n poot heb verzwikt, want ik ben het goed zat. Veel klachten komen voort uit onvrede, het gefrustreerd zün in het grote geheel. Dat heeft meer te maken met de organisatie dan met de aard van het bedrijf". Invalide „Onlangs kreeg ik e en man b me, ook van Werkspoor, die in tra nen uitbarstte omdat hem was voor gesteld zich invalide te laten verkla ren; hü had net een hartinfarct ge kregen. Uit een gesprek met de be drijfsarts heb ik begrepen dat die man op was. versleten. Weten dat je invalide bent. grijpt iemand in zün diepste wezen aan. Maar 't was bepaald niet zo dat Werkspoor hem wilde lozen omdat er mensen uit moeten. Die man zou toch wel een hartinfarct hebben gekregen, maar j misschien elders pas over tien Jaar. Maar dat is iets wat Je moeilük bewüzen kan; je kunt het alleen maar veronderstellen". Overigens is er volgens dokter Vü ver bepaald geen sprake van een hausse van psychosomatische klach ten als er bü Demka of Werkspoor iets aan de knikker is. Een arts, die onder de rook van Werkspoor werkt maar zün naam niet genoemd wilde zien, vertelde: Schoorstenen overheersen hei beeld van Elinkwijk, de fcv- brieksbuurt aan de Amster damsche Straatweg tussen Utrecht en Maarssen, waarvan de bouw in 1913 begonnen is. „Het is heus niet zo'n rotfabriek. De mensen worden er niet afgebeuld. Ik zie ze elke dag na hun werk voor bijkomen en dan zün ze niet moe. Het is toch zo dat de werknemers zelf spreken over het sanotorium WerkspoorIk hoor wel eens van mensen dat ze het fabriekswerk ver velend vinden. Maar bü Werkspoor komen niet meer van dat soort klachten voor dan bü andere grote industrieën. Dat er echte Werkspoor- ziekten zouden zün, ls niet waar. Er zün onder de oudere werknemers inderdaad wel wat mensen met stof- longen. Maar op ons totale patiën tenbestand van 4000-5000 zün dat er drie". De schoorstenen van Werkspoor en de massale staalconstructie van de Demka overschaduwen en overheer sen nu nog het beeld van Zuilen en in het büzonder de Elinkwükbuurt. Voor de betrokkenen bewoners mag dit wel zo blüven, maar in hun hart voelen ze wel aan dat eens dit beeld zal veranderen. Ze wachten af. (Van onze correspondent) JERUZALEM (GPD> Peking tracht Moskou de loef af te steken tij zün pogingen om de gunst te win nen van de Palestünen. De Arabische radio-stations, vooral die van de guerrilla-organisaties, maken de laat ste tüd opval'end vaak melding van Chinese berichten, waarin de lof wordt gezongen van „de gewapende actie van het Palestijnse volk tegen de Zionistische agressie". In een of ficiële verklaring van Peking, die 1 eveneens enige malen werd uitgezon- i den. wordt verzet aangetekend tegen i een politieke oplossing van net Ara- I bisch-Israëlische conflict en betoogd dat een permanente liquidatie van het geschil slechts door wapengeweld kan worden bereikt, j Radio Moskou heeft de laatste da gen eveneens haar steunverlening i aan de Palestünse guerrilla's geïn tensiveerd door adhesiebetuigingen u;t te zenden van vakbonden, vrou wengroepen, de ..beweging voor de vrede" en dergelüke met de Arabi sche „vrüheidsbeweging". Eind van deze maand vertrekt een delegatie van Palestünse leiders naar Moskou onder leiding van Jasser Arafat. Volgens Arabische pers- en radioberichten heeft de voorbereiding van deze reis nogal wat voeten in de aarde. Sommige sectoren van El Fatah en ot ..organisatie voor de j bevrijding van Palestina" zijn gebelgd over wat zü zien als een aarzeling I iri Moskou om zich openlük achter de Palestünse acties te stellen en me nen. dat het de voorkeur verdient met Peking in zee te gaan. Het is duidelük geworden dat het „Volks front voor de bevrüding van Pales tina" niet aan de Russische reis zal deelnemen. Men is daar kwaad over cc kritiek, die de Sowjet-Unie op de ze organisatie uitoefent wegens haar ontvoering van lünvliegtuigen ci aanslagen op zuiver burgerlüke doe len. Het heeft hier de aandacht getrok ken. dat Rusland de laatste tijd meer en meer „in" raakt in Jordanië Hoessein schijnt het nodig te hebben gevonden om op de Westerse staten pressie uit te oefenen door aan te sturen op ve-sterking van dc banden tussen Amman en Moskou. Meer dar. eens heeft hij erop gezinspeeld, dat, hü gedwongen zou zijn zich tot „an dere bronnen" te wenden, als het westen, en pedaal Washington en Lenden, niet voldoet aan zün ver zoeken om hem in het bezit te stel len van bepaalde categorieën wapens. Bij de officiële ontvangst van een Russische jeugddelegatie, die Jorda nië bezocht, prees minister-president Talhoeni het begrip, dat Moskou aan de dag legt ^oor de Arabische pro blemen „en in het büzonder voor het Palestünse vraagstuk". Bü die- zelfe gelegenheid kondigde de premier aan, dat een delegatie van Jordaanse jongeren nog deze maand een bezoek zal brengen aan de Sowjet-Unie. An dere symptomen van Jordaans-Rus- sische toenadering zijn de aanstaan de besprekingen in Amman met een j Russische delegatie over een lucht- vaartovereenkomst tussen beide lan den, En de aankomst in de Jordaan- se hoofdstad van een kolonel, die als militair attaché verbonden zal zün aan de Russische ambassade. ROTTERDAM (GPD) Een nieuwe tegensiag voor Feüenoord: de Oostenrijker Franz Hasil moet op doktersadvies voorlopig tot januari j rust houden. j Manager Guus Brox: „Wat er pre cies met Hasil aan de hand is, weet j zelfs de dokter op het ogenblik nog niet zeker, maar hü heeft ons aan- geraden hem voorlopig een paax we- ken rust te geven en dat advies vol gen wij uiteraard prompt op". Hoewel Fey en oord de opstelling pas vandaag rijdens een bespre king met de spelers bekend maakt, ligt het in de lün van de verwach ting, dat Guus Haak de Oostenr/ker morgen tegen DOS zal vervangen. O UTRECHT (ANP) Het Neder landse dames tafeltennisteam heeft evenals donderdagavond in Weert, gisteren in Utrecht met 5—3 van En geland gewonnen. In de Nederlandse formatie debuteerde de Amsterdamse Sonja Heltzl. De beste Nederlandse was de 16-jarige Haagse Veronique v. d. Laan die haar partüen alle won. De gedetailleerde uitslagen zün: Sonja Heltzel-Susan Beckwith 17- 21, 11-21, Aukje WyniaLinda Bash- ford 21-8, 20-22, 21-10. Veronique v. d. Laan—Susan Howard 21-18, 21- 16; Wynia—Beckwith 21-10. 18-21, 15-21, Heltzel—Howard 12-21.18-21^ v. d. Laan—Bashford 21-15, 21-13, Wynia—Howard 21-17, 23-21, v. d. Laan—Beckwith 21-16, 21-12.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1969 | | pagina 13