Soul- en underground- broekers Boufique-mode CAS VAN ES: nief exclusief loufiquetfe JAPONNETJES, DIE JE MET EEN KUSHANDJE VERKOOPT Het begon bij Ravensbergen Jr. KLEINE BEURS EN HET HOGE NOORDEN LOUIS OETS UTERDAG 18 DECEMBER IRAQ 1MB MHHMH DAGBLAD PAGINA If „Ik heb twee soorten broekenkopers'*, zegt Dolf Deprado. die in Leidens enige herenboutique Pompidou de tonen van Jimmy Smith's nieuwste LP laat weer klinken. „Heerlijke muziek om naar te luisteren, maai' om op de broeken terug te komen." lacht de donkere, irn een blauwe ribbeltrui met knoopjes op de schouder gestoken Dolf: „Ik onder scheid de Soul en Undergroundbroeken." Soulbroekkopers zijn wat gedistingeer der. zij dragen broeken met wijd uit lo pende pijpen in kleuren van zwart tot ro se. De undergrounders zijn veel noncha lanter. een broek moet voor deze groep allereerst lekker zitten en ze moeten 'm in hun laarzen kunnen stoppen. Spe ciaal vcor hen zijn dan ook de broeken met nauwe pijpen, kijk maar naar de Levis, teruggekomen". Toch komen er in het kleine zaakja aan de Nieuwe Rijn niet alleen Jongens; ook sportieve meisjes kunnen bij Pom pidou terecht voor een pantalon tegen een redelijke prijs <f 29. - f 45). Dolf kan deze pantalons zo voordelig leveren omdat ze gemaakt worden op het eigen atelier van Panmo NV in Rotterdam, een concern waai'van deze Leidse zaak ook deel uit maakt. Het voordeel van dat eigen atelierwerk is dat men by de broek ook een zelfde colbertjas kan le veren f 70), zodat het door de meeste mama's nog altyd hoog geprezen „nette kostuum" toch lekker kan zitten. Op de schoenen na, kun je by Pompidou hele maal „vernieuwd" naar buiten stappen, want Dolf heeft ook die füne lange Jas sen (f 120>, Par ij se overhemden, Ita liaanse stropdassen en fyne Robin Hoodachtige vesten en truien waar een ■toere ceintuur om wordt gedragen. XW* N y VAH6VSH9P PMTfit&H MteRH De bruinogige Leidenaar mag zelf niet inkopen, anders zou beslist de Ita liaanse herenmode bij Pompidou over heersen. Een beslissing wat de prysca- tegorie betreft kan hij natuurlyk wel nemen. „Een colbertjasje van f69 gaat hier grif van de hand, maar tegen een van f 139 zit ik nog wel even aan te kij ken'' Een ding vindt hy zo verschrikke- keiyk jammer en volslagen onnodig: „Leiden loopt altyd achter by Amster dam en Rotterdam. Als er ln deze ste den iets nieuws wordt gebracht, duurt het altyd nog zeker 14 dagen, soms een maand eer de Leidse jongeman het nieuwe aandurft." Na nog even snel een blik geworpen te hebben op vistram, met bont gevoer de Jassen nemen we afscheid. Met de tonen van Jimmy Smith's verrukkeiyke muziek nog in de oren, sta ik weer op de Nieuwe Rijn, waar een marktkoop man my luidkeels zyn uitstekende boe- rekool aanprijst. Henriëtte v«n der Hoeven maakte voor JYV een tocht langs boutiques In Leiden en omgeving. Zij kwam daarbij tot de conclusie dat deze mo de niet zo duur is als misschien af geleid kan worden uit het uiterlijk van deze zaakjes. De heren-boutiques zijn in Leiden en omgeving maar matig vertegenwoordigd: plannen ir. deze richting bestaan wel. maar heb ben nog geen vaste vorm- „Is boutique-mode echt exclu sief?" Een vraag die ik voorlegde aan Leidens eerste boutique-ist Cas van Els. die vijf jaar geleden de boutique Vionnet opende. „Nee. ex clusiviteit is onmogelijk als je als broodwinning een boutique bent be gonnen. Natuurlijk, in Parijs de bou tique van Sylvie Vartan, veel topless en erg gedurfd, dat is exclusief, maar van deze artiesten is dat een hobby. Al verkopen ze een stuk per maand, dan is het nog niet erg. Onze eerste collectie, vijf jaar gele den. was nog helemaal eigen werk. Mijn vrouw had de modellen ontworpen, ge knipt en genaaid. Het vloog de deur uit, dat hadden we beslist niet verwacht. Hl|i Voor dat büzonder leuke eigen werk jebben we nu geen tyd meer. Mijn zwarte pantalon, dito trui met akceintuur —zit in de verkoop, ik re- ;el hoofdzakelyk de zaken achter de ichermen. Inkopen is een aangelegen- ïeid van de heer en mevrouw Van Es. vaarby de heer Van Es meestal afgaat ip de smaak van zyn echtgenote. DAMESMODE in exclusief jonge stijl». BREESTRAAT I08Q-II2 LEIDEN „Zy heeft echt feeling voor de goed- erkoopbare en modi euzie modellen, daar om nog even op dat eigen atelier erug te komen, als je er de ruimte foor hebt, waar haal je dan de mensen andaan? Modinettes zyn erg moeilijk e krygen. Dat ligt niet zo zeer aan het i perk, alswel aan de opleiding. Op vele I tcholen leren de meisjes nog naaien uit oeken, die hun grootmoeders ook al in landen hebben gehad. Cirkelrokken, trakke rokken, overhemden. Dat is och niet nodig, laat ze beginnen met igentydse hippe, hoewel ik dat een af- ezaagd woord vind, laat ik liever zeg en jonge kleding." Toen ik een uurtje geleden Vionnet innenstapte natuurlijk in de jonge- fdeling (Cas van Es heeft ook een afde- ng voor vrouwen van 35-50 jaar die ich jong willen kleden) zocht het outique-echtpaar juist nieuwe zomer - lodelletjes uit. Gebloemde broekpak- en, dunne doorschijnende blouses en lotte felgekleurde zomerjurkjes gleden oor hun handen; na een week Parijs lel de keus niet zo heel moeilyk. Om- at ik toch nog even wachten moest. ronk ik een kopje koffie en keek naar HU, en van de meisjes die de eer van de ederlandse gastvrouw op de wereld- entoonstelling in Tokio hoog moet hou- Ojen Zij paste een beeldig zwart avond- roekpak, maar toen ik klaarstond om oil iet Cas van Es het atelier in te duiken m even rustig te praten, had zy haar lesluit nog niet genomen. „Mijn kleding is hoofdzakelyk En- II els, de modelletjes zijn jong, je stapt r in en het zit meteen lekker. Boven in Sen liggen de Engelse prijzen vry rede- „Hier heb ik me heeriyk in uitge leefd", Louis Oets, eigenaar van boutique La Rose aan de Breestraat. leunt gezellig over de ballustrade en kykt de zilver met oranje boutique in. waar steeds weer meisjes naar binnen stappen. die rondsnuffelen tussen de jurkjes, pakjes en mantels of er mis schien iets van hun gading by is. De kleine, helemaal met zilver beplakte piaskamertjes zyn doorlopend bezet; wat niet wil zeggen dat iedereen iets naar zyn zin kan vinden. Louis Oets: „Ze mogen by mij gewoon binnenlopen en rondneuzen, prijzen en kwaliteiten ver gelijken. dat vind ik prettig. Ze tonen daardoor duidelijk hun belangstelling voor de kleding. Mensen die een winkel binnenstappen om een japon te kopen en er persé met iets willen uitkomen, kan ik helemaal niet waarderen". „Dit wordt de grote voorjaarsmode," met een enthousiaste zwaai haalt Louis Oets een grys-rood geruite pantalon uit het rek. „We krygen er ook jasje by, ik voel dat het een succes gaat worden. Trouwens we hebben al wat proefballon netjes opgelaten, het resultaat was ver bluffend. in een mum van tyd was al les er uit". Als we even later een slank blond meisje uit de paskamer zien ko men draagt zy de pantalon die de voor jaartopper moet worden. Na een kri tische blik in de spiegel is haar enige commentaar: „Ik geloof dat hy iets te lang is" Het ziet er naar uit dat La Rose goed gegokt heeft. In het rommelige kantoortje „do mein van de meisjes" praten we wat over La Rose en de mode „In het begin heb ik zelf ontzettend veel van deze heeriyk jonge kleding ontworpen, nu doe ik dat nog wel maar lang zoveel niet meer, er zijn tal van andere dingen die de aan dacht vragen. Voor de boutique heb ik de bonthandel en-detail laten schieten. Natuurlyk sta ik ondanks dat ik zelf standig inkoop niet helemaal alleen. Als IIIM 'S Een van de redenen dat Louis Oets iveinig tijd heeft voor ontwerpen, is de metamorfose, die La Rose tegen het voorjaar moet hebben ondergaan. Eigenlijk wilde de heer Oets daar niets over zeggen, maar nu het woord Boutiquette eenmaal gevallen is, mag ik ook een kijk je achter de schermen komen nemen. We komen achter de grote ruimte van La Rose, waar een concentratie van verschei dene boutiques moet komen. Louis Oets heeft dit allemaal zelf uitgedachten met enige hei vers iverkt hij de plannen voor dit modecentrum voor jong-Leiden uit. Wie deze nieuwe La Rose een roos is intussen uitgegroeid tot een boeket binnengaat, kan er van top tot teen in het nieuw uitkomen, niet alleen da- u mes. maar ook heren komen ft hier volledig aan hun trek. Bo- Q vendien kun je er als je net sa- ft laris hebt gehad, een leuke ft Vruik kopen, je platenverzame- Q. hng aanvullen uit de platen- ft' boutique en een leuk cadeautje ft meenemen voor je vriend of ^vriendin uit het kunstnijver- ft fieidszaakje. Een kopje koffie ft, o/ een ander drankje wordt de dorstige boutique-gangers in 1 ten hoekje, vlak bij de ingang, geserveerd in de gezellige kof- lieshop. Louis Oets„Natuurlijk kan ik niet allemaal alleen. Met ver- scheidene collega's uit en ook buiten de star heb ik contact ypgenomen. Iedereen krijgt zijn tigen afdelinkje en kan uitspo- ft ken wat hij wil mits het maar ft fn stijl blijft-" Katwyks eerste boutique staat aan de Drieplassenweg in Katwyk aan Zee en draagt cok die naam. Oorspronkelyk was men begonnen als heren boutique, maar nu, na een half jaar is het uit gebreid tot een gezellige combinatie van jonge heren- en dameskleding. De sfeer, hoe kan het anders, is wat mari tiem gehouden; een groot anker op een de deuren, en aan een stuurrad, dat aan het plafond is opgehangen bunge len allerlei dassen en shawls. Gast- vrouwe in deze modieuze omgeving is mevrouw Ravensbergen, die wordt by- gjestaon door haar 18-jarige zoon en een assistente. „Eigenlijk is Tiet allemaal by mijn zoon begonnen. Hier in Katwyk kon ik geen enkele leuke trui of blouse voor hem krijgen. Toen drong tot my door wat de jongelui hier misten. Een eigen zaakje, waar ze konden rondneu zen, en ideeën op doen. Leiden. Amster dam en Den Haag waren voor de jeugd wat dat betreft een trekpleister, als het daar kan waarom hier niet dacht ik. Omdat ik eigenlyk uit het modevak kom, was het niet zo'n vreselyke toer een eigen zaakje te beginnen". Mevrouw Ravensbergen heeft er voor gezorgd dat de jeugd alles by haar vindt, tot ideetjes voor schoenen toe Er is ook een gezellig barretje waar je fyn met je vriendin kunt praten over die dot van een broek of die meesterlijke shawl, na een geslaagde aankoop kun je op de hoge houten barkruk wat uit blazen van het vermoeiende jurk in jurk uit. Als je niets koopt ook goed. kyk dan naai' de bonte verscheidenheid van mensen die 's zaterdags de Drie- plassen .boutique binnen glippen om eens hun licht op te steken. De klantenkring van de Driepiassen boutique beperkt tot de werkende jeugd en jonggetrouwden. Voor een scholier is een Shubette-jurkje, een merk dat by mevrouw Ravensbergen favoriet is, van f 80 een hele aanschaf. Ik probeer ook wat goedkoper goed te pakken te krij gen, speciaal voor de scholieren; ik ge loof dat ik nu van een Italiaanse fa briek iets aardigs by de kop heb". „Mannen hebben beslist veel smaak", zegt mevrouw Ravensbergen, „eigenlyk zyn ze de laatste tyd pas weer goed aan bod gekomen. Myn zoon helpt al tyd in de herenafdeling, want de jeugd wil door de jeugd gekleed worden". De prijzen in de herenboutique houden on geveer gelyke tred met Pompidou f 40 pantalon, f 35 trui. Wat verscholen in de Katwykse Lou- wersestraat vind ik de Modclub. Een typische scholierenboutique met een ge combineerde dames- en herenafdeling. De nieuwe naam voor het ontmoetings- oentrtimpje voor de modieuze jeugd staat nog niet op de ruiten, maar dat komt allemaal nog. Helena van Duyn, volbloed Katwykse heeft in deze Mod club nog maar kort de touwtjes in handen. Als we in een gemakkeiyke stoel samen een sigaretje roken steekt Helena van wal„de Modclub is speciaal gericht op de Jeugd, die het nog niet zo goed kan betalen, maar toch af en toe een leuk jurkje wil hebben. Neem nou deze polo-jurkjes (f49.-) 's zomers kun Je ae als Jurk dragen en 's winters staat het reuze leuk op een lange broek. Veel buitenlandse confectie hebben we niet, wel veel eigen atelierwerk." In de he renafdeling, die met zyn donkere kleu ren scherp afsteekt tegen het mode-his torische behang by de dames, hangt een leuk spencerpak voor een soulfiguur. Niet echt een boutique, maar gewoon leuk om zomaar eens binnen te stiefe len is t Kleine Winkeltje van Parlevliet. Mevrouw Parlevliet op de voet gevolgd door een kleuter van 23 jaar. haalt zo gauw ik binnen ben, enthousiast, ty pisch Scandinavische kleding te voor- schyn. Haar kleding is niet afgestemd op de kleine hippe beurs, maar wel apai't. Wie Almedahl wil dragen moet er maar iets voor over hebben. Vooral voor de kerst heeft het Hoge Noorden byzonder fyne kleding in pet to. Wie zou er niet graag in een jump suit blauw met een nuance van goud aan het kerstdiner zitten? Regenkle ding, ook uit Scandinavië is een twee de specialiteit van 't Kleine Winkeltje. Heerlijk fel gekleurde lakjassen. die straks het trieste regenachtige straat beeld wat opfleuren. Uitgekeken in de modeafdeling kan niemand de verleiding weerstaan om wat verder te kyken. Het leuke kera miek, de houten oorbellen en kettingen, vooral in de tyd van cadeauproblemen, na St. Nicolaas, die alle wensen al heeft vervuld, beslist de moeite van een bezoekje waard. Hjk f 50-f 120. Natuurlyk vind ik de Pa ryse mode nog steeds het fijnst, elegant en goed gesneden maar als dan een ja ponnetje f 80 Inkoop kost, moet het f 139 opbrengen om er iets aan te verdienen en als Shu bette ze dan levert voor f 80 verkoopprys Bovendien iets wat ik de Engelsen na moet geven, ze (Turven meer, zyn in hun kleding progressiever. Ook by Vionnet-jong is men berekend op „kleine maatjes" 34-40 maar geluk kig hangt er ook een rek met 42-tdgers, zodat je als dikkertje weieens een maz zeltje kunt hebben. Het ziet er naar uit dat lila en paars deze aomer het modebeeld zullen be heersen. Tydens de shows van de grote Paryse modehuizen, was het ten minste een steeds weer terugkomend beeld. Wie vroeg in het voorjaar by Vionnet binnen loopt zal voor een paar tientjes een grappig Israëlisch jurkje op de kop kunnen bikken. Ook verwacht Vionnet een serie voordelige Boussac de Paris japonnetjes 19.95-f 39.95) waarvoor Van Es de alleen verkoop voor Leiden van heeft. „Ik probeer de prijzen redelijk te hou den, zegt Cas van Es, daarom zit ik ook im een inkoopcombinatie samen met nog 30 andere boutiques door heel Ne derland. Een .boutique moet niet te exclusief zyn, iedereen moet naar binnen durven lopen en kunnen kopen in een gezellige Intieme sfeer. Ik kan niet zeggen dat ik een bepaald soort publiek krijg; wel worden de meisjes steeds vroeger mo debewust. Het gebeurt maar al te vaak dat moeder met dochtertje van een jaar of elf, de hele stad heeft afge sjouwd en dan ten einde raad by my komt. Ze wil in en uit een boutique jurk. Het wordt dan een maatje 34, dat helemaal vermaakt moet worden, maar ze heeft haar zin. Daarom kyk ik steeds uit naar kleine maatjes". Het cyfjarig bestaan (februari) wordt gevierd met een totale verandering van het interieur. Ei' komt in een keldertje, onder de zaak een kleine, maar goed gesorteerde afde ling bonneterie en ook het „gezicht" moet een verandering ondergaan. Dit laatste is geen eenvoudige zaak, want de ambtenaren die moeten waken voor het uiterlyk schoon van de Leidse stra ten. maken het de vooruitstrevende bou- taque-ist niet gemakkelijk. Iedere kleine verandering die de eentonige Bree straat wat zou opflemen, wordt aan een kritisch onderzoek onderworpen, een milimeter over de gemeentelyke schreef en daar zit hy met zyn mooie plan netjes. In boutiques kun je naar harte lust grasduineii tussen pantalons en japonnen, zonder dat je daarbij wordt gestoord door een verkoop ster, die wil weten wat je nu eigen lijk zoekt. Bovendien vind je vaak een klein barretje, waar je iets kunt drinken en luisteren naar fijne mu ziek. (Foto LD/Holvast) ik iets ontworpen heb b.v. deze geruite rokjes met plooien if 29.95' laat ik dit confectioneren en wissel dan uit met andere boutiques buiten de stad, zo blijft het een beetje exclusief. Boutique- kleding mag en behoeft niet duur te zyn. De gemiddelde prijs van onze Ja ponnen ligt tussen de f 40,- en f 80,- natuuriyk zyn er ook duurdere die je met een kushandje verkoopt, maar toch zijn zeker scholieren, kantoormeisjes en studentes, gauwer geneigd twee japon nen van f. 40.- dan een van f 80,- te kopen La Rose is afgestemd op een all round koperspubliek. ook wat de mo dellen betreft: degelyk, sexy of sportief, het heeft allemaal een eigen karakter. Louis Oets en zijn echtgenote, die hem altyd by zijn inkoop-strooptochten vergezeld, zoeken het niet op de grote vakbeurzen. Natuurlijk gaan ze er ky ken. maar als ze weten wat er te koop is schuimen ze de kleinere fabriekjes af, die goed en goedkoop kunnen leveren. Duitsland is een van de grote leveran ciers van La Rose. Louis Oets: de Duit se confectie is fantastisch. Als je een maal de weg naar zo'n fabriekje hebt gevonden, sta je verstelt hoe ze som mige produkten veel goedkoper kunnen leveren dan de Fransen of Engelsen. Bo vendien is de kwaliteit veel beter. Toch. wat modelijn betreft, prefereert Louis Oets de Paryse kleding, maar de prijzen zijn te gepeperd voor een Hol landse beurs, dus wordt Engeland inge schakeld. Ondanks het prijsvoordeel is Louis Oets niet weg van het Engelse goed. Vaak is de afwerking slordiger, al gaat dat beslist niet op voor de D^llv- rockers. die uitstekend zyn. Een ding kun Je alleen maar in Londen krygen, de echte sexykleding. „Daar hebben de Engelsen wel verstand van". Hy haalt een van die dunne, doorschijnende jurk jes uit het rek, die als een huidje om Je heen sluiten. „Voor my hoeft het al lemaal niet. maar sommige erg slanke figuurtjes staat het erg grappig". Enthousiast haalt de blonde, besnorde boutique-ist steeds weer nieuwe hanssop- pakken (f 59,95» mantels (f 89-f 198» naar boven om de kwaliteiten en snit te laten vergelijken. Terwijl hy een snoezig geweven broekpak, met lngerim- peld jakje te voorschyn tovert: „Kyk, dit komt uit de confectiecollectie van Johnny en Sophie, daarvan heb ik het al leen verkooprecht voor Leiden". Mode is een werkwaardig verschynsel, maar de manier van inkopen nog veel vreemder voor een buitenstaander. Ne derlandse mantels genieten in Europa een grote faam en worden op de interna tionale beurzen grif verkocht. Ook de Leidse boutiques verkopen mantels, maar die worden niet in Nederland gekocht, nee de Nederlanders kopen in Parys de Franse confectie-collectie van hun landgenoten. Een probleem waarmee vele boutique- bezoeksters kampen is de maat. Ben Je een beetje aan de flinke kant kun je je met geen mogelykheid in een „veer tig je" wringen. Waarom maken ze die dingen niet een maat groter vraag Je je dan wel eens woedend af. als Je een leuk Jong model opzy moet schyven. Louis Oets heeft daar wel een verkla ring voor. „Het is een puur zakelyke kwestie. Het percentage 42-tigers dat iets jongs, gedurfds aantrekt is veel kleiner dan dat in de 34-40 categorie. De grote re maten draagsters willen wel, maar durven vaak iets te buitenissigs ivoor hun gevoel) niet aan te trekken. Daar om kopan we de grote maten dan ook heel voorzichtig in". Jammer voor de 42-tigertjes, maar een reden te meer eens wat vaker de bruine deur door te stappen en de Zwitserse koebel vrolyk te laten klinken.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1969 | | pagina 11