Wim Hoppezak bewaart met
grimekunst aloud geloof
Koningin en Prins met EEG-top in Leiden
Spelen 0111
te winnen
l „Echte Sinterklazen lachen om de Houten Klazen
+S alles
Vlieland
v. d. WATER
Stoeivast
geroutineerde caissière,
GOUDEN ARMBAND
OF COLLIER
WOENSDAG 3 DECEMBER 1969 LEIDSCH DAGBLAD PAGINA 3
j (Door Henk de Kat)
LEIDEN Bij de Leidse toneelkapper Wim Hoppezak (34)
°juit de Lijsterstraat worden de Sinterklazen en Zwarte Pieten
hoog tempo „gemaakt". De jeugd uit de buurt weet dat. Op
c|de morgen van 5 december staan er drommen opgeschoten
jongens op de stoep te wachten tot de deur weer opengaat. Is
zover, dan klinkt er luid gejuich over straat. De kersverse
'sSinten en Pieten lijken doorgaans helemaal niet zo verguld
fHmet deze spontane bijval. De Klazen vallen voor 't eerst uit hun
rol. Om de vele sjorrende handen te ontwijken, schieten ze met
opmerkelijke snelheid de gereedstaande taxi in, op weg naar
een oord, waar een meer gepaste ontvangst is voorbereid.
Het zijn nu drukke dagen voor
Wim Hoppezak en zyn familie. Dat
begint al half november. Dan houdt
ide duizendvoet/ige Goedheiligman over
aal zijn intocht. De daarop volgende
Saterdagen geven eveneens een ware
run op de sinterklaaskleding te zien,
maar de absolute top ligt toch op DE
De eersten dienen zich op 5 de-
3 cember al om zeven uur's morgens
aan. Zij vormen de stoottroepen van
•Oeen goedgeefs heilleger van Sinten
en Pieten. Mannen in nette colberts
komen bij Wim Hoppezak als bui
telende potsemakers naar buiten, on
herkenbaar voor hun eigen moeder.
De Sinterklazen (veel routiniers) lo
pen isn en uit, alsof in de Lijster
straat het stamcafé van Spaanse
bisschoppen gevestigd is.
Binnen is het op sinterklaasdag een
gezellige boel, verzekert Wim Hoppe
zak. Zijn hele familie helpt dan mee
om de hoge gastien op tijd te bestem
der plaatse te krijgen. Vrijdag heeft
Wim Hoppezak aan het werk
met de penseel, om de man in de
stoel te verouderen tot een grijze
bisschop uit Spanje.
(Foto LD/Holvast)
hy 's morgens 28 Sinterklazen, die
allemaal tussen half acht en negen
uur in het pak moeten.
De moeder van Wim belast zich
altijd met de aankleding van de Sin
terklazen. Wim's vrouw en zusje zor
gen voor de aankleding en het zwart,
maken van de knechten. Wim zelf
neemt het grime-werk van de Sin
terklazen voor zijn rekening. Zelfs de
„jongste bediende" doet mee: Hoppe
zak senior (80) „Hop" vroeger
voor de studenten die het vak
weer van zijn vader leerde en tien
jaar geleden de zaak geheel aan
zijn zoon overdroeg.
Volgens eigen zeggen is de collec
tie mijters, staven, roeden, zwarte-
pieten-pakken en tabbers van Wim
Hoppezak uniek in de regio Leiden.
In de kledingrekken heeft hij liefst
45 tabberds hangen, oplopend van
zachtrose tot purper en al dan niet
met goudstiksel opgewerkt.
Ook in de circa 150 pakken voor
Zwarte Piet treft men veel variatie
aan. Over Piet gesproken: de roe
raakt „uit", vertelt Wim's vrouw.
Wijzend op de hoop takkenbossen:
„Vroeger was die stapel wel drie
maal zo groot. Vooral naar kleuter
scholen nemen ze ze niet meer mee.
De Pieten zijn tegenwoordig lieve
Pieten".
Wim Hoppezak levert Sinterklaas
stelletjes aan tal van verenigingen
en grote bedrijven in Leiden. Zijn
volgeschreven agenda kan daarvan
meespreken. Voor een Sint en een
Piet betaalt men zo rond de vijfen
zestig gulden, onder andere afhan
kelijk van de rijkdom van Sints tab
berd. Een Sint in eenvoudig over
kleed kon wat goedkoper uitvallen,
voor een fraaie oude tabberd be
taalt men iets meer.
Het scihmiinkien is hiier dan bij inbe
grepen, en die kunst verstaat Wim
Hoppezak. „Het aankleden van een
Sinterkalas is wel wat meer dan en
kel een baard omhangen", zegt hij.
„Op sinterklaasdag gaat er onder de
„echte" Sinterklazen (die wij dus he
lemaal aankleden en grimeren) een
enorm gelach op als de zogenaamde
Houten Klazen binnen komen. Dat
zijn Sinterklazen die zelf hun spullen
meebrengen en zich bij ons alleen
laten grimeren".
Overigens: van een felle concur
rentiestrijd onder de Sinterklazen is
geen sprake. Ieder beweert van zich
zelf dat hij de enige echte is. maar
nog nooit zijn twee Klazen daarvoor
met elkaar op de vuist gegaan. Het
gaat er bij Hoppezak gezellig aan
toe. Hoe gezellig, bewijst een tradi
tie waarnaar de oude rotten in het
sintericlaasvsk telken jare weer vra
gen: de erwtensoep achteraf. Ook dit
Jaar zal ze weer staan te dampen.
Het typische is, dat Wim's zoontje
van zes nog in Sinterklaas gelooft.
Mevrouw Hoppezak: „Hij is er wel
gewoon bij als ze zich hier staan aan
te kleden, en zegt dan bijvoorbeeld
rustig: „Hé, uw gesp zit niet goed".
Maar hy gelooft nog dat er maar
één echte is".
Van zélf sinterklaas vieren komt
uiteraard niet veel in huize Hoppe
zak. Het feest wordt min of meer
verschoven naar Kerstmis al krijgen
dc kinderen wel wat bij de schoen
op de ochtend van 6 december.
Voor de heren studenten is Wim
Hoppezak nog 't meest bevreesd.
Speciaal voor hen zijn er stoei vaste
piet-pakken, waar ze geen kwaad in
kunnen, ,,'t Is altijd maar: hoe ko
men je dure spulletjes terug? Vorig
jaar verhuurde ik nog twee kostuums
aan een paar studenten. De andere
dag stond er één timide aan d^ t:
„Meneer Hoppezak, er is iets heel
ergs gebeurd. Zegt u maar wat de
kosten zijn."
Het is buiten kijf dat de sinterklaas
mythe voor een belangrijk deel in
stand wordt gehouden door het werk
van Wim Hoppezak en zijn mensen.
Eén loslatende baard, en er zijn weer
kinderen voorgoed voor het geloof
verloren.
Wims vrouw neemt een Zwar
te Piet onder handen. „De Pieten
zijn tegenwoordig lieve Pieten",
zegt ze. (Foto LD/Holvast)
ADVERTENTIE
Er is een
die zich de St. Nicolaasweek 1969 zal herinneren als de beste week
van het jaar. Zij solliciteerde op deze advertentie, werd aangeno
men en kreeg een
ZÉÉR GOED SALARIS
met alle gebruikelijke sociale voorzieningen en een 5-daagse werk
week ('s maandags vry) in een steeds groeiend, dynamisch bedrijf,
vol afwisseling.
Als U deze caissière wilt zijn, bent U dagelijks (behalve 's maan
dags) welkom van 912 of van 16 uur, of 's avonds na een telefo
nische afspraak.
weet
Nieuwe Rijn 50 Tfn 2 0624 (01710)
Koningin Juliana drukt hier
burgemeester Van der Willigen
de hand. Links mevrouw Van der
Willigen, rechts Lakenhal-direc
teur Wurfbain. Op de foto links
onder: Prins Bemhard, premier
De Jong (links)de Franse presi
dent Pompidou en minister Luns
bijeen. Foto rechts: beeld uit de
Morspoorkazerne, waar de bege
leidende rijkspolitie de maaltijd
gebruikte.
(Van één onzer stadsredacteuren)
LEIDEN Koopavond en het
diner van de Europese top in de
Lakenhal gingen gisteren in het
Leidse verkeer moeilijk samen. Tij
dens de aankomst van de gasten, on
der wie Koningin Juliana en Prins
Bernhard en de Franse president en
mevrouw Pompidou, werd het deel
van de binnenstad tussen Steen
straat en Mare voor het verkeer af
gesloten. Lammermarkt en omge
ving waren als'' parkeerterrein afge
sloten om de auto's van de gasten te
kunnen plaatsen.
Gevolgeen op sommige punten
chaotische situatie in het binnen-
stadsverkeer op deze drukke koop
avond. Gevolgd ook: meer auto's op
het terrein van de Groenoordhal en
meer passagiers in de pendelbussen
van hier naar het hart van het cen
trum.
Het verkeer werd omgeleid, maar
belangstellende voetgangers konden
de Lakenhal tot op korte afstand na
deren. De politie, kennelijk in de
overtuiging, dat er door de geringe
ruchtbaarheid, die aan dit Leidse on
derdeel van het Europese topgesprek
was gegeven, geen grote belangstel
ling te verwachten viel, was soepel
in haar optreden tegen degenen, die
een glimp wilden opvangen van ko
ningin en prins, van de Franse pre
sident en zijn echtgenote, van pre
mier De Jong, van Willy Brandt, van
minister Luns en al die anderen, die
zowel in glanzende limousines met
eró óchryo
AA-nummers als eenvoudige dafjes
werden voorgereden.
De belangstellenden hebben lang
moeten wachten, want de gasten
waren ongeveer een uur te laat. Ze
hoorden uit een (studenten?) wo
ning op de Oude Vest tot in vele her
halingen op een trompet gespeeld
het Engelse volkslied, kennelijk een
poging om de Europese top muzi
kaal te beïnvloeden
Het diner was in de Grote Pers,
waar persfotografen even hun toestel
om de hoek mochten houden, even
als op het moment, dat Leidens bur
gemeester Van der Willigen en La
kenhal-directeur Wurfbain aan de
hoge gasten werden voorgesteld.
Verslaggevers kwamen niet bin
nen. Het gebeuren in de Lakenhal
was volgens de rijksvoorlichtings
dienst niet iets om over te schrijven.
Zij mochten net als iedere andere
voorbijganger even de door schild
wachten gemarkeerde poort van de
Lakenhal binnenkijken, waar buiten
een plastic afdakje voor bescherming
tegen de regen zorgde en op het
pleintje een plastic tunnel, evenals
de rest van het stelijk museum ver
sierd met planten en bloemen. Uit
Den Haag was een complete keuken
naar Leiden gekomen om dit diner
in de hiervoor drie dagen gesloten
Lakenhal mogelijk te maken.
Ook de „begeleiding" van de gas
ten gebruikte de maaltijd in Leiden.
Vijfenzestig man rijkspolitie was te
gast in de Morspoortkazerne, de bur
gerchauffeurs aten „In den vergul
den Turk".
In het „Leidsch Dagblad" var 29
november staat een kantstukje „Spe
len om te winnen". Als je 't stuk
je leest lijkt het er op, dat de schrij
ver de PAK-partners belachelijk wil
maken; hij heeft er in ieder geval
weinig goede woorden voor over.
Eigenlijk Jammer, dat er zo gerea
geerd wordt op dit stuk werk en dat
de schrijver het lezerspubliek op deze
wiize bespeelde.
Kennelijk is de schrijver niet voor
politieke vernieuwing, of hy is zo
verstard, dat hy het nieuwe altyd
moet verwerpen. Wat is de ver
dienste van het P.A.K.?
Er heeft een politieke discus
sie plaatsgevonden binnen de vier
partyen, die er toe heeft geleid een
verkiezingsprogram op te stellen.
Het moet als een vooruitgang in
het politieke denken gezien worden,
wanneer vier partyen met één pro
gram kunnen komen. Als er dan voor
waarden worden gesteld voor wethou
ders en raadsleden vind ik dat een
vooruitgang.
Dat wethouders door dit akkoord
tot baliediensten gedegradeerd wor
den zie ik niet in; het tegendeel zou
ik zeggen. Juist nu krygen ze de
ruimte om met inzet van heel hun
persoon een program uit te voeren,
want het zou betekenen, dat het
P.A.K. een meerderheid in de raad
heeft.
Baliediensten verrichten de huidige
wethouders; aan hen worden de mid
delen onthouden om een goed op de
toekomst afgestemd program uit t«
voeren.
Het is een verdienste van het
P.A.K. dat het in zyn program we
gen aangeeft hoe wy eventueel aan
deze middelen moeten komen.
Het is te hopen, dat de Leidse
burgery een bewuste politieke keu
ze maakt; dat zy de moed heeft de
P.A.K.-partners de kans te geven te
laten zien wat ze waard zyn.
Een verdienste van het P.A.K is ook
dat ze andere politieke partyen in
spireert tot nadenken. Dit denken zal
ook by deze party en tot progressi
viteit leiden.
Waarmee ik maar wil zeggen, dab
wat de één doet aan de ander nlerts
voorby gaat.
A. Verboom
Javastraat 34
Leiden
ADVERTENTIE
Zoekt U een
voor f 70,- en f 100,- of f 300,-
en f800,-
Haarlemmerstraat 181
HEEFT ZE.
ALTIJD VOORDELIG,
's Maandags gesloten.
