OK „Mijn complimenten voor Jansen en Van Hanegem' We hadden ze kunnen pakken „Kijk 'm daar nou toch eens staan.." 1 Grommend 1\ereo Rocco, meteen van chagrijn vertrokken gezicht: Ernst Happel: meesterbrein achter Feijenoord PONDERDAG 13 NOVEMBER 1969 PAGINA 21 LËÏDSCH DAGBLAD - SPORT - LEIDSCH DAGBLAD - SPORT - LEIDSCH DAGBLAD - SPORT - LEIDSCH DAGBLAD SPORT LEIDSCH DAGBLAD - SPORT - LEIDSCH DAGBLAD (door Ger Bestebreurtje) I MILAAN (GPD) Terwijl de Feijenoord-spelers nog in intieme kring en achter „gesloten deuren" tevreden en met -vreugde terugblikten op het zojuist beëindigde werkstuk en •daarvoor door trainer Happel en andere begeleiders werden gecomplimenteerd, stelde Franco Carraro zich kritisch op je gens zijn miljoenenformatie. De president van AC Milan, ner veus trekkend aan de revers van het modieuze maatpak, oor deelde: „Onze ploeg is momenteel niet op dreef. De spelers zijn ^vermoeid, 't Is beslist niet zo, dat zij 't door dat vroeg gescoorde «doelpunt gemakkelijk hebben opgenomen. De jongens kónden gewoon niet beter. Ik heb het de laatste weken al vaker gecon stateerd. Wat overigens niets afdoet aan de kwaliteit van Feijenoord. De Rotterdammers hebben een zeer goed elftal, nisschien zelfs vergelijkbaar met Manchester United en Celtic, «rroegere tegenstanders van ons. Ik hoop alleen, dat het in de uitwedstrijd met AC Milan beter gaat, dat we dan hersteld zijn van de vermoeienissen. Maar wie weet, misschien is het enige [doelpunt van vanmiddag wel beslissend. Dan heb ik er óók vrede mee". schrikkelijk veel bewondering voor Coen Moulyn, die ik nog nooit zo hard heb zien werken en voor Wery, Kindivall en Hasil. Zij hadden het erg lastig in de aanval, maar zij hebben bijzonder veel en snel ge switcht". Jr Intussen liep ^binnenskamers" een getergde Nereo Rocco grommend angs zijn teleurgestelde discipelen. Sven later oegaf hij zich haastig naar de spelersbus. Met eten van chagrijn vertrokken gezicht. Hij wil de de pers amper te woord staan, maar uit .diplomatieke' overwegingen sprak Rocco dan tóch: „Ja, ja, Mi- Jan was bar slecht. En Feijenoord vond ik erg goed, wat Maldini trou wens al voorspeld had. U mag zeer speciaal mijn complimenten over brengen aan Jansen en Van Hane- gem. Uitstekende spelers". In het Feijenoord-verblijf, waar de telers snel werden gekust door de eer vlug vertrekkende dames, sprok- e Wim Jansen secuur de feiten •n, die hem naar Europese klasse m gestuwd. „Juist tegen zo*n stelde hij rustig formulerend ,wil je een grote prestatie leve- en. Je stelt je er helemaal op in n je leeft er geconcentreerd naar te. Ik vermoedde natuurlijk wel, it Rivera mijn tegenstander zou Een speler met grote kwa- dten, die vooral gevaarlijk is als ij de indruk wekt niet aan het spel te nemen. Je wordt dus ge- steeds aan hem te blijven tn. Ik trok dan ook alleen maar mee ten aanval, als ik zeker wist, dat wij de bal niet kwijt konden Meegevallen Wat Happei had bevolen, zoals hij ook de vertragende acties opdroeg. Van Hanegem nogmaals: „achteraf is het me erg meegevallen en kun je van een goed resultaat spreken. Maai- het had nog beter gekund Wij hebben toch meer kansen gehad dan Milaan?" De Feijenoord-verdedigers en het agressieve middenveld gaven inder daad minder mogelijkheden weg dan de Italianen. „Maar toch", zei maar schalk Israel, ..zijn ze lastig, slim vooral. Door de individuele acties met name Het is natuurlijk bedrie- gelijk. omdat zij minder aan de bal wtm zijn. Maar je moet steeds opletten. Dit Italiaanse spel ligt ons echter wel. Knapen als Van Hanegem en Jansen kunnen het goed ophouden en op dezelfde manier spelen. De ge hele ploeg heeft trouwens voortref felijk gevoetbald en de opdrachten, zonder uitzondering, uitstekend uit gevoerd. Vorig jaar was het min of meer „gejaagd door de wind", maar zoals wij vandaag speelden, moeten we toch tot de beste teams van Europa worden gerekend". Waarop de aan alle kanten op duikende Theo Laseroms inhaakte met: „Joh. het sluit bij ons toch; Coen Moulijn glipt langs i Rognoni en de op de grond lig gende Anquiletti. als een bus. Er komt geen vlieg doorheen". Tenslotte, de geplaagde spitsen Wery en Kindvall, die unaniem ver klaarden tevreden te zijn over hun bijdrage. „Het was moeilijk voor ons. Dat wisten we. Je moest remmen en uitzwermen om de dekking te ont lopen. Dat lukte aardig. Op het laatst konden zij ons nauwelijks meer volgen. We hebben het zeker conditioneel en op het punt van de concentratie gewonnen". Schaken In Emmen is het tra ditionele Danlon damesschaaktoer nooi begonnen. De uitslagen van de eerste ronde zijn: Dobson <GBi—Eretova (Tsj.-Sl.) Vil Tuk <Ned.)Timmer (Ned.) v. d. Giessen (Ned.)Lazare- vic (J.-Sl.) uitgest.: Vreeken (Ned.) Jörger (W.-Dld.) Vi—V (door Coen Moulijn) MILAAN (GPD) „Dit zullen toch maar heel weinig mensen verwacht hebben: dat wij domweg beter voetbalden dan AC Milan, de wereldkampioen! En eerlijk is eerlijk, sommige spelers bij ons waren er óók verbaasd over. En dat kon je helaas ook aan ons spel merken. Natuurlijk, wij hebben geweldig gespeeld, alle elf. En het resultaat is enorm. Maar toch vraag ik mij af: moet ons elftal in dit harde cupvoetbal niet nóg een tikje brutaler worden? Komen wij niet net dat kleine beetje lef te kort, dat je nodig hebt om een machtig elftal als AC Milan te kloppen? Want we hadden ze kunnen pakken. Het zat er in. Maar op het beslissende moment missen wij dan de rijpheid, die AC Milan wèl bezit. Is Ove Kindvall net wat te gejaagd, geeft Hasil een „tikkie", terwijl hij toch een loeihard schot in zijn voet heeft. Maar laat ik snel van de negatieve punten afstappen, anders wekt het de indruk, dat ik niet tevreden ben. En zo is het natuurlijk ook weer niet. Want Feijenoord heeft zijn klasse toch duidelijk ge demonstreerd, heeft laten zien, dat het echt niet veel minder is dan AC Milan. Ik beweer, dat als wij vijf keer in San Siro tegen hen spelen, wij beslist geen enkele maal met meer dan twee doelpunten verschil verliezen. En hoe komt het nu, dat wij momenteel zo lekker draaien? Ik heb het al meer gezegd, en ik doe het nu weer: door Happel. Hij slaagde er voor de wedstrijd in om bij iedereen het angstcomplex voor AC Milan voor zover aanwezig uit het hoofd te praten. We waren boordevol zelfvertrouwen. En dat is gebleken. Want toen we snel met 10 achterkwamen, bleven we rustig voetballen, gin gen niet jachten, raakten geen moment in paniek. Al moet ik eer lijk toegeven. Ik kneep hem wel even na die goal. Dat is toch logisch? AC Milan bezit een elftal, dat in staat is, om meteen door te stoten. Maar alleen als de tegenpartij dan in de aanval gaat. Zélf komen doet AC Milan nooit. Van hun speltype wijken ze niet af. Maar ge lukkig trapten wij niet in hun val en bleven ons spelletje spelen. En nu zullen er wel mensen beweren, ja maar, dit was het echte AC Milan niet. Natuurlijk, ze vielen ook mij wat tegen. Maar waar door kwam AC Milan niet in zijn spel0 Omdat wij hen er geen kans voor gaven in het bijzonder door veel te storen en te vertragen, wat vooral Wim van Hanegem goed ligt. De taktiek van Happel was trouwens weer grandioos. We hadden vier man op het middenveld Van Hanegem, Jansen, Hasil en ik en twee spitsen: Kindvall en Wery. Verder moest ik proberen om zo nu en dan Anquilletti, mijn directe tegenstander dus. weg te lokken. Om ruimte te maken voor Hasil, die dan in het gat moest duiken. Het lukte een paar maal aardig. Tussen twee haakjes, die Anquiletti is zonder meer een goede verdediger, maar ik kan toch niet zeggen dat hij onpasseerbaar is. Te hard vind ik hem ook niet. Trouwens, met die hardheid loopt het toch wel los. Ik kan beslist niet zeggen, dat ik ze gemeen vind. Er viel me nog Iets op bij AC Milan: het zijn toch niet die kei harde, ijskouwe kerels als ik verwacht had. Ze werden op den duur ook knapjes nerveus, toen het hen niet mee zat. Op het laatst liepen er heel wat tegen elkaar te kankeren. Maar ja dat merk je niet vanaf de tribune. Nu ik het toch over de tribune heb, wil ik meteen ons legioen van harte bedanken. Onze supporters zijn een geweldige steun geweest. Het mooiste vond ik, dat ze nóg feller gingen aanmoedigen, toen wij achter kwamen te staan. Dat betekende een geweldige stimulans voor ons. En nu dus over veertien dagen de tweede wedstrijd. Kunnen we AC Milan wippen? Ik geloof werkelijk, dat we een goede kans maken. Als we het hoofd maar koel houden. Als we in Rotterdam, opge zweept door het publiek, maar niet gaan jagen. Want dan speel je precies in de kaart van AC Milan, dat natuurlijk weer gaat verde digen. Maar laat ik niet te ver vooruit lopen. Ik neem eerst een borreltje op deze overwinning. Ja, want eigenlijk is die 1—0 neder laag voor ons toch'louter winst ten'. Stomp Gianni Rivera, die zioh even ver gat en Jansen pijnlijk tussen de be nen stompte, werd echter met een ite blessure uit de strijd genomen. Toen werd de uitblinkende kanthalf tegenover Sormani gezet. „Die was nóg lastiger dan Rivera. Vooral in de kopduels, dacht, ik, want dat is voor mij natuurlijk het moeilijkst. |j Maar ze speelden gelukkig weinig door de lucht" Mede daardoor werd óók Sormani. die eveneens afgevoerd werd, dooi de geïnspireerde Jansen subliem :legd. Dus kon hij, Wim Jan- len, ook opvallend veel deelnemen aan offensieve acties: „Ze wilden ons natuurlijk laten komen, om dan, zelf toe te kunnen slaan. Wij zijn inderdaad uitgebroken. Maar alleen als wij dachten, dat het verant woord was en alleen in het tempo, wij zelf bepaalden. Zó had de trainer het ons opgedragen en zó hebben we he« uitgevoerd. Milan is me als ploeg tegengevallen, het is geloof ik, teveel afhankelijk van in' (ttviduele acties". (door Fred Racké) MILAAN (GPD) „Kijk 'm daar nou toch eens staan". Feijenoord-spelers zeiden het in de blij-rumoerende kleed kamer, en er was iets zachts, iets sentimenteels in hun stem, als ze knikten in de richting van Ernst Happel. Hij ging schuil onder een stijlvolle geruite pet en tussen een opdringende me nigte vragenstellers: de man van de taktiek. De man, die in Milaan opdook als het meesterbrein achter een Feijenoord, dat hautaine Italianen het aarzelende, maar daardoor duidelijk toe gevende: „een goede ploeg, dat zeker" op de lippen bracht. Ernst Happel zette weer een stap op weg naar internationale erken ning. Theo Laseroms: „Wat een trainer, hè? Eerst pakt hij Ajax, tien dagen later redt-ie het tegen AC Milan. Geweldig". daar een voorbeeld van. Die goal werkté eigenlijk tegen de Europese bekerhouder. Veel te snel voor hen kwam in dat prijsschot de zekerheid, dat de Nederlandse ploeg „wel even" geklopt zou worden. Het grijntje concentratie dat Rocco zijn mannen uit de kleedkamer nog had meegege ven, verdween, aanvallend in ieder geval, op slag. Voeg daarbij het bij zonder goede herstel van de Rotter- opvangen, de AC Milan ook al in de half-verdedigende acties storen. Coen Moulijn, juist hij, werd een hinderpaal, die het steeds wreveli-1 ger opererende Milaan niet zomaar wegspeelde. Op dat zelfde middenveld vond Feijenoord ook zijn kracht om tot „rustig" verdedigen te geraken. De mannen van de achterste linies una- nog vóór hem was. Zelden behoefde „de kromme" naar achteren uit te wijken om zijn tegenstander nog te achterhalen. Op één keer na. In de zevende minuut: toen schoot Combin als sluitstuk van glanzend combina tiewerk, raak. Eenmaal Ernst Happel werd niet moe de in de sfeer van de kleedkamerpraat wat overtrokken „triomf" van de taktiek nog eens uiteen te zetten. Daarbij soms wat bandeloos uitwei dend: „Ach, Feijenoord was de be tere ploeg. Taktisch gesproken liepen de Italianen zich stuk, in techniek was Milan geen haar beter en zyn er niet zeer lange perioden geweest, waarin Feijenoord het speiverloop dicteerde?" ondanks alle voorafgaande ontken ningen, toch schuldig maakte. Feije noord was véél beter, veel „inter- nationaler" dan de wereldkampioe nen hadden gedacht: toen Rocco de verhoudingen met een tempoverho ging wat rechter dacht te gaan trek ken, week de tegenstander g-een me ter. AC Milan was wel degelijk aan geslagen. Verbitterde commentaren van Ita liaanse zijde reppen van een „slecht dammers, die onaangedaan verderniem: „Wij voelden ons schitterend voetbalden, en bewezen is dat óók gesteund. Van Hanegem en vooral het koelbloedige Milan uit het lood j ook Wim Jansen hebben grandioos kan worden gebracht: de precisie gespeeld". Wat waar was. Jansen ging ontbreken. Rivera o.a. begon schakelde brutaalweg eerst Rivera, j opvallend korzelig te worden en dat later Sormani en tenslotte ook inval- leidde weer tot een gemakkelijker ier Fontana uit. Van Hanegem deed. in ,a rbeid gerekend" hetzelfde. Want Feijenoords troetelkind zette zich op het spoor van Lodetti en speelde de man weg. Op zich lag in dat optreden voor Milan al een gro- Perfect onderbreken van Milanese aoties. Zwaartepunt had Dóór ging het om. Happel bedacht, dat het zwaartepunt van te moeilijkheid. Lodetti name- het duel weer —zoals ook in de lijk pleegt zich trouwer van zijn botsing Inter-Milan op het mid- I aanvallende dan van zijn verdedi- de-nveld zou liggen. Hij versterkte gende taak te kwijten. Milan was daar zijn linie opvallend: in de per- terecht uitgegaan van verdedi- soon van Coen Moulijn. De kleine. Acties, die constant afgekapt wei den door Fepenoords uitgebalan ceerde defensie en middenveld-bezet ting: die in óe gecombineerde man en positiedekking meedogenloos maar ook „getruct" de talentvolle oppo nent uitschakelde. Sleohts éénmaal klapte de poort open. In die nadruk kelijk als gevaarlijk aangeduide ope ningsfase: toen met name Piet Ro meijn („Ik stond eerst te dicht by Prati, later ging het beter en toen bleek ook, dat hij inderdaad snel ge ïmponeerd is") en Wim van Hane- ?em hun plan nog moesten ontvou- *en. De verbazingwekkend snel her stelde en door de Italianen bewon derend met „artiste" nageroepen1 Van Hanegem over dat begin: „Ik moest van Happel rustig starten kij ken hoe Miian zou spelen. Mijn enige taak was Lodetti vóór me te houden. Dat lukte één keer niet. Die &oal was dan ook mijn schuld. In eens was Lodetti achter me. Waar na ook Israël en Laseroms uit ba lans werden gespeeld". Van Hanegem zou later geen fout meer maken, integendeel, hy groeide nit tot één vaai de beste spelers van h« veld. Omdat hy fel geladen was, ïakkundig „stoorde" en zoveel zelf vertrouwen had, dat hy de tegen- «ander ook z\jn wü kon opleggen •Happel heeft ons er steeds op ge vezen, dat we van de eerste tot de laatste minuut geconcentreerd en attent moesten zijn. Dat waren we cn daaruit blijkt weer dat hij een geweldige trainer is. Ik heb ook ver gend voetbal van de zyde van Feije noord. Wanneer dat ..traditioneel" 'was gebeurd, d.w.z. als Feyenoord zichzelf geheel had opgesloten, dan was Lodetti goud waard geweest >hh |9gBg De Oostenrijkse maestro had Milan". Begrypelyk. Maar toch ook j maar door zyn huidige speelwyze ogenschynlyk gelyk. Maar de ver- 1 weer niet helemaal terecht. De AC allang niet meer met „lichtgewicht" wachtingsvolle toeschouwer dient de b» namelijk een aantal tegenstre- te betitelen linksbuiten moest niet al- hoop op een toekomstig Feijenoord- vende factoren niet overwinnen, om- I leen back Anquiletti opdringen be- succes pas uit te spreken na de ver- l dat Feyenoord daarvoor te goed was. letten, maai- zwervend allerlei op- voor Rocco. Nu niet. Van Hanegem rekening van het aantal factoren.'De vroege treffei van Combin is rukkende lieden in eerste instantie ving hem altijd op als de Italiaan dat óók rechtstreeks met de geringe Milan-winst te maken had. Zoals daar zijn de wonderbaarlijk sterke moreel, die de Rotterdamse elf tot en met het eindsignaal in uiterste concentratie hield, en verder enkele voor Feyenoord gunstige ontwikke lingen rond de Rocco-formatie. Bij voorbeeld: het is waar dat AC Mi lan veel meer moeite had met inzet en concentratie, vanwege het zware programma, dat de ploeg heeft moe- m ten afwerken. Wanneer men op dat punt wil vergelijken, de AC en v Feyenoord hebben zware competitie- duels verwerkt (Roma en Inter, Ajax), maar daarnaast reikten de f| Italianen tweemaal achtereen naar de toppen van hun incasseringsver mogen in de verbitterde gevechten tegen Estudiantes. Dit was hoe dan ook het echte Milan niet. Af gewacht moet echter worden, of die ploeg op korte termyn terugkomt. Als dat niet het geval is, dan heeft Feijenoord mede die come back ver hinderd. Zó voortreffelijk „prikte" de Ne derlandse kampioen, op de momen ten die Milan pas tijdens het duel als uiterst hinderlijk ervoer. Feijenoord maakte schitterend ge7 bruik van de zeker wel „ingeslepen" onderschatting, waaraan de AC zich, Nóg zou Lodetti niet „weggeval len" zijn, als Van Hanegem zijn werk niet technisch zo perfect had gedaan. Steeds weer sloeg de balans door naar de Rotterdammer, naar hèèl Feijenoord (want hier werden ..sleutelduels" uitgevochten), omdat Van Hanegem gewoon een betere voetballer was. Die zich tenslotte op allerlei hulpexpedities kon begeven, omdat Lodetti naar vage, nuttelo ze acties elders afzakte. Zó sterk kreeg tenslotte Feijenoord zijn te genstander in de greep, dat het ook werkelijk kon laten zien dat het kan voetballen. Niet als taktisch geschoolde ploeg alleen, ook tech nisch. Toen was Feyenoord op dat punt tevens de evenknie van Mi ian. Misschien had in die bedrij ven de eenvoudige sportkijker wel gelijk met een simpele bewering: waarom maken ze niet gelyk, waar om proberen ze niet te winnen. Ach, zó geroutineerd is Feijenoord nog niet. Zó flexibel in de geest ook nog niet. Feijenoord had zich op een helse afweerslag ingesteld. Dan is het erg moeilyk om ook nog het winstgevende perspectief scherp afge tekend te zien. Trouwens, daar ligt nog altijd het gevaar. Zo doordron gen waren de spelers van de plot selinge uitvalskracht van Milan, dat zij het risico van ronduit aanvallen niet wilden nemen. Terecht niet. De achtste finales van de Europa cup bestaan nog altijd uit twee wed strijden. Verschil Combin scoort het enige doelpunt in de wedstrijd AC Milan—Feijenoord. Theo van Duivenbode: „Dat is juist het verschil met Milan—Ajax van vorig jaar. Je moest toen in één wedstrijd alles doen. Probe ren Milan te kloppen, aanvallend èn verdedigend. Dat is toen misgegaan. Nu weet ik ook zeker waarom Er is indertijd weinig over uitgelekt, maar na Madrid is hier en daar toch duidelijk het besef gegroeid over wat Ajax toen verkeerd heeft gedaan. Ik had er ook zo mijn eigen ideeën over. Neem alleen dit: je moet er van op aan kunnen, dat sommige spelers van een ander de opvang ERNST HAPPEL .meesterbrein. van een tegenstander zullen overne men. Dat is in Madrid in een aantal gevallen niet gebeurd. Vandaag kon je daar wél op rekenen. Op het middenveld mag er geen Mi lane es alleen aan de bal zijn en opruk ken. Rivera liep in Madrid vaak al leen vele meters met de bal. Van daag niet. Hy niet -niemand. Milan is te bestryden. Als je maar ge concentreerd bent en blijft. Als je het middenveld maar niet prysgeeft. Wy bleven geconcentreerd tot de laatste minuut en toen voetbalden we ook nog op het middenveld. In dit resultaat kan ik gewoon een be vestiging zien, van allerlei gedach ten, die ik daarover toen al heb ge had". Nog altyd rest de return. Feye noord moet zich daarbU evenwel de Celtic-story van vorig jaar herinne ren. In Milaan dwongen de Schot ten een 0-0 af, in Glasgow schoot Prati na één verdedigingsfout (de enige) alle cup-illusies weg. Zal Rotterdam datzelfde te wachten staan? Wellicht. Eén ding zal Mees ster Happel duideiyk voor, ogen staan: slechts eenzelfde concentra tie. die overmoed en jachtig aan vallen uitsluit, kón Feyenoord op 26 november tot een unieke presta tie brengen. Al is ook dit duidelijk: Milans centrum is, tussen alle op gewondenheid voer dit min of meer Rotterdamse succes door, onge schonden overeind gebleven. Dat wéL

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1969 | | pagina 21