Zuiveringen in Praag
De rode revolutie heeft geen kansen maar.
Politie bekeurt Turkijes
vorsten: de voetgangers
Nieuw verslag over
de Griekse situatie
NOG NIETS BEKEND VAN DE POSITIE VAN DOEBTSEK
NOOIT HEB IK TURKEN ZO ZIEN LACHEN
ïl r
V
TE KOOP
OFFICIEEL FRANKRIJK IN DE ZORGEN OVER WILDE STAKINGEN
\"RIJDAG 26 SEPTEMBER 1969
LETDSCH DAGBLAD
PAGINA 23
PRAAG (GPD) Onder de groot-
geheimhouding en de strengste i
iligheidsmaatregelen is het een-1
di rale comité van de Ts.jechoslowaak-
communistische partij gisteren op
mo et Kasteel van Praag bij elkaar
ekomen voor een grootscheepse zui-
ering van progressieven uit de par-
jjgelederen.
Zover gingen zelfs de maatrege-
n dat aan de grenzen toeristen en
ezoekers met beperkte visa het land
iet binnen mochten komen. De
a( laatregel zou aoht dagen van
gracht zijn.
De zitting van het centrale comité
,p ordt begeleid door een grootscheep-
pt i propagandagolf, waar in de or-
ïodoxe communistische verworven-
eden worden geprezen en de onder
oebtsek gevoegde lijn in diskrediet
writ gebracht. Gisteravond werden
door het centrale comité van de
ft irty-afdeling Praag een negental
stuursleden uitgestoten. De belang-
ikste van hen is Bohoemil Simon,
n voormalig lid van het partijpre-
dium onder Doebtsek en behoren-
tot de voormalige intellectuele
ogressieve top. Na de uitstoting
hun partij functies is het voor dit
gental nog niet afgelopen, tegen j
?n zal nog een onderzoek worden
opend. Enkele lagere functionaris-
CI n van de paitijafdeling Praag wer-
n gewoon ontslagen.
Het centrale comité van Praag
im gisteren oer rechtvaardiging van
ze handelwijze een resolutie aan.
larin het bestaan van een „tweede
atrum" in de partij werd onthuld,
pressie op de leiding uitoefende
zich opmaakte om de macht te
ijpen. Het comité rechtvaardigde j
:h achteraf voor haar progressieve
ndelwijze in het verleden (om.
n deelname aan de organisatie van
a geheim partijcongres na de Rus- i
che invasie) door er op te wijzen
slechts een minderheid van de
len verantwoordelijk was voor deze j
len
Welke represailles er nu precies
;en Doebtsek zijn genomen, is op
ogenblik nog niet bekend. Of hij
t als president van het parlement
afgezet en uit de partij is gesto-
is nog niet duidelijk. Geruchten
Hen dat hij zijn zetel in het pre-
lium heeft verloren. Het is opmer-
lijk dat de 250 aanwezigen bij de
inaire vergadering van het cen-
ile comité <191 leden en verder
tegenwoordigers van belangrijke
voor deze beslis-
uit|igen zoveel tijd nodig hebben
ant de te nemen maatregelen zijn
enlijk al lang va^S tevoren door
t partij presidium in een reeks ver- en dat hy, ais hij de kans zou kry-
deringen na overleg met de
lolse en Russische partijleiders
stgelegd en het centrale comité
onder Hoesak net als onder
wotni geen andere keus dan aan
maatregelen zijn fiat te geven.
loe de stemming in het presidium
geweest, is een kwestie van een
elsommetje Weliswaar zijn ei
ier de elf leden van het presi-
im een aantal liberalen (o.w. pre-
ent Swoboia, minister-president
>ernik en Doetsek zelf), maar al- j
nceli
hem vanwege zijn terreurmaatrege
len en de orthodoxe vleugel in de
partij wantrouwt hem om zijn intel
lect en gebrek aan fanatisme.
Hoesak zal dan ook een aantal
heftige en langdurige discussies in
de plenaire vergadering niet hebben
kunnen onderdrukken. Het verzet te
gen de neo-stalinisten is toch nog
sterker geblexen dan algemeen was
aangenomen.
Hoesak zou het heel wat gemak
kelijker hebben gehad als hij Doebt
sek ertoe had kunnen bewegen zelf
kritiek te oefenen, maar dat is hem
niet gelukt. In een interview met
het Amerikaanse tijdschrift ..Look"
heeft de grote hervormer onlangs
onomwonden te verstaan gegeven
dat hij nog steeds gelooft in een
socialisme met een menselijk gezicht
Stemming
gen, dat ideaal opnieuw zou probe
ren te verwezenlijken.
Door de jongste zuiveringen heeft
Hoesak dat gevaar in iéder geval
bezworen. Met de liberalisering heeft
hij nu definitief afgerekend, aange-i
zien geen enkele prominente liberaal
meer enige invloed in partij of staat
heeft overgehouden. Hoesaks belofte
by zijn ambtsaanvaarding om het j
actieprogramma verder uit te voeren j
zij het in een langzamer tempo, is j
gebroken. Door deze nieuwe golf van i
mutaties in de nationale en federale
regeringen en in het administratieve i
pr(q die presidiumleden die in heil apparaat moet men hoogstens een,
nieuwe terugslag in de produktie I
retariaat zitten, bezitten werkelijk
loed. Dat zijn precies de vier or-
idoxen: Hoesak. Bilak, Strouga'
Piller. De radicaalsten onder lei-
g van Strougal pleitten voor een
ïle verwijdering van Doebtsek uit
openbare leven. Hoesak daaren-
vrezen.
Maar met de beslissingen van het
centraie comité zijn tevens een aan-
tal voorwaarden vervuld voor een
ontwikkeling op lange termijn I
bekeken ten goede. Door Doebt-
De sneltrein ParijsAmster
dam is gistermiddag in hembeek
bij Halle. enkele kilometers ten
j zuiden van Brusel, in botsing ge-
komen met een Duitse tankauto.
Het voorste deel van de trein ont
spoorde. De twee Franse bestuur
ders van de trein werden gedood,
evenals de bijrijder van de tank-
I
Jarenlang in kast Een koop
man uit het Zwitserse stadje Rhein-
felden heeft zich uit angst voor de
Justitie tweeëntwintig jaar lang in
zijn woning verborgen gehouden. De
nu 68-jarige Otto Hausmann had zich
in 1947 schuldig gemaakt aan een
financieel delict en toen besloten te
„verdwijnen". Zijn vrouw hielp hem
daarbij. Kwam er bezoek, dan kroop
hij in een kast. Toen zijn vrouw de
zer dagen ziek werd kwam de zaak
uit. Een buurvrouw ontdekte hem.
Hausmann heeft nu te horen gekre
gen dat zijn misdrijf al een hele tijd
is verjaard.
Meany contra Nixon De voor
zitter van het machtige Amerikaan
se vakverbond AFL-CIO 13.6 mil
joen leden). George Mea ny. heeft
gisteren president Nixon verweten
dat hy zich slechts bekommert om de
winsten der ondernemingen en be
lastingfaciliteiten ten gunste van de
rijken, maar de inflatie wijt aan het
hoge peil van de lonen. Deze rege
ring is gericht op de „big business",
zei Meany. Maar het AFL-CIO zal
zyn strijd voor belangrijke loonsver
hogingen by de komende hernieu
wing van grote arbeidsovereenkom
sten voortzetten.
in heeft geprobeerd matigend op j sek, SmrkoWski en hun naaste me
treden, omdat hij de weerslag
Jsht die een al te drastisch optre-
op het i-och al zo slechte mo-
I van de bevolking zou hebben
,®>r nieuwe verschijnselen van pro-
t of lijdelijk verzet zou hij als
tijleider de verantwoordelijkheid
dragen krijgen en daarvoor is zijn
itie te wankel. De bevolking haat
dewerkers als politici voorgoed uit
te schakelen, heeft Hoesak de oor-1
spronkelijke Russische eisen inge-
willigd en zo van zyn kant alles ge- j
daan om de betrekkingen met de
Sowjet-Unie weer te normaliseren.
Zonder die normale betrekkingen I
heeft Tsjeoho-Slowakije geen levens
kansen, dat is op 21 augustus 19681
bewezen. Wil net land zich politiek
en economisch ooit uit zijn stagna
tie bevrijden, dan zal dat alleen kun
nen lukken in het kader van een
goede verstandhouding met de grote
broers en met diens speciale instem
ming.
AN SALOMONSON.'
auto. Verder liepen dertig trein
reizigers min of meer ernstige
verwondingen op.
Men neemt aan dat de Duitse
chauffeur en zijn bijrijder niet
goed van de situatie ter plaatse
op de hoogte waren. Omwonen
den hebben verklaard, dat bij een
bepaalde zonnestand het rode
flikkerlicht soms moeilijk te zien
is.
De elektrische lokomotief van
de trein schoot uit de rails en
kantelde honderd meter verder 1
van het talud.
ISTANBOEL Er is hier
deze zomer een wonder gebeurd
de politie is begonnen voetgan
gers te bekeuren. Het is de ont
troning van een vorst. Want de
voetganger was soeverein in
deze stad, de stad was er voor
hem. Weliswaar betekent dat
Turkse woord voor voetganger,
Jaja. ook zoiets als „hulpeloos",
maar dat moet dateren uit de
tfjd dat de Turken nomaden
waren en te paard de steppen
kwamen afzakken. Wie nu hul
peloos zijn, dat zijn de auto's
in deze stad die het verkeer niet
meer aan kan en waarin het
wel voortdurend spitsuur lijkt
te zijn. De Jaja's glippen overal
langs en doorheen steken overal
over en zijn woedend op chauf
feurs die hen in di? bezigheid
storen, hier en daar staan er
in de stad wel woordjes ..voor de
voetganger" (dat is dan jaja ja
in het turks i maar de Turk
zegt „nee" tegen deze bordjes.
Op Karaköj is de onttroning
begonnen. Karaköj is het druk
ke verkeerscentrum aan de
„dure" kant van de Galatabrug
over de Gouden Hoorn, de Hol-
landsche Bank Unie staat daar
dan ook en vele andere banken.
Iedereen moet er wezen of komt
er langs. Men heeft daar enkele
jaren geleden voor schatten
gelds een systeem van tunnels
gebouwd voor de voetgangers,
met winkels, toiletten en wat
niet al. De jaja's maakten er
ook wel gebruik van. vooral als
ze iets kwijt- of kopen wilden.
Maar gewoon oversteken
Turken zijn lenig en die hekjes
was je zo overgesprongen: trou
wens de voetgangersmassa is
machtig en maakte er gaten in.
De politie heeft het grondig
voorbereid. En op een dag was
zij er plotselingde eerste
slachtoffers zullen nog gedacht
hebben dat t was omdat er een
hoge piet langs zou komen of
zoiets. Aan één kant van het
plein is een soort vluchtheuvel,
deze werd bevorderd tot ..val".
Er werd een jeep geposteerd,
tientallen agenten verspreiden
zich over het plein en het spel
van kat en muizen was begon
nen.
Als ik langs «gelukkig alleen
maar langs) kom is de zaak
reeds op een hoogtepunt. Het
is dramatisch: de jaja's lopen
bij honderden in de val, met
open ogen, totaal niets vermoe
dend. Van alle kanten komen
de slachtoffers naar de jeep af
als nachtvlinders naar het
licht, ze worden van de ene
agent naar de volgende doorge
stuurd totdat ze het centrum van
het web gereikt hebben, waai
de sp'oi zit die de administratie
voert over het geheel. Daar
moeten zij vijf lire (f 1.50) beta
len: al gauw heeft zich een rij
gevormd. Het zijn mensen
van alle leeftijden, rangen en
standen. De reacties zijn zeer
verschillend, maar de eerste re
actie is bij allen dezelfde: men
is letterlijk verlamd van ver
bazing. De politie bekeurt voet
gangers? Dat is het eind van
alles. Voor enkele momenten
heeft het woord jaja zijn oude
beteken's teruggekregen.
Bij de jeep beland, hebbende
meesten hun eigen habitus her
vonden. Men berust, men is
woedend-zonder-meer of men
betoogt met argumenten. Voor
de laats ten is er een dikke oom
agent om hen aan te horen en
te weerleggen. Hij doet het. blij
kens zij eigen gesticulaties, uit
voert en met animo, niemand
wordt als nummer beschouwd.
Met één geval is hij tien minu
ten bezig, maar tyd is er in
Turkije altijd. Een andere agent
int de gelden en geeft de bon
nen.
Langs de hekken waar vroe
ger iedereen oversprong heeft
zich intussen een dikke haag
publiek opgesteld dat uitbundig
geniet van het. inderdaad enorm
komische schouwspel. Wie zei
dat Turken nooit vrolijk zijn?
Van elk nieuw slachtoffer ziet
men het drama in zijn ont
staan-, midden- en ontknopings
periode. luid applaus klinkt op
als er drie mooie meisjes tegelijk
zijn gevangen. Maar Turken
zijn solidair. Ze zouden de jaja's
wel willen waarschuwen, en zij
doen dat ook wel bij enkele
dwazen die nu nog niets in de
gaten hebben en het hekje over
willen; maar verreweg de mees
te slachtoffers komen uit de
dolmoesen, de collectieve taxi's
die hier «ook verboden» hun
menselijke lading lossen en bij
vullen. In het verleden kregen
de chauffeurs daar een hoogst
enkele keer wel eens een be
keuring voor. maar nu zijn het
hun passagiers die het gelag
moeten betalen. Als die dan. na
uit hun verdoving te zijn ont
waakt. merken dat zij ook het
gelach van hun medeburgers
achter de hekken betalen, dan
is d a t het ergste moment. De
meester, kijken zeer verneukt.
Een schrale troost is dat men.
als men eenmaal heeft betaald,
een heel speciale status heeft'
men mag zijn oversteek ver
volgen. men hoeft niet terug.
Enkele toeristen worden op
gebracht. ook zij moeten beta
len. Ze doen het zonder kapso
nes, maar het publiek klakt af
keurend met de tong. Het heeft
veel stijlgevoel: ook om een oud
opaatje wordt niet gelachen,
voor de ouderdom is er altijd
respect in dit land. En met een
nogal radeloze jongen van een
jaar of veertien die kennelijk
geen geld bii zich heeft, heeft
men medelijden. Hij moet ..in
de zak" (in de jeep» en weer
klakt men afkeurend met de
tong. Luid applaus klatert op
als hij er na een minuut of
tien weer uitmag, samen met
een andere jongeman die er ook
in bleek te zitten, ze hebben
bun boete met tijd betaald, voor
één keer was tijd geld in Turkije
Ik ben een uur blijven kijken,
de politie heeft in dat uur ze
ker 2000 gulden verzameld en
nooit heb ik de Turken zo ho
ren lachen. Hoe verkieslijker
toch is een poMtae-pleln boven
een politie-staat.
FRANS VAN HASSELT.
ADVERTENTIE
sinds 1920
tentoonstelling voor hel moderne gexin
HET HUIS
VAN DE TOEKOMST
GARAGE SAUNA ZWEMBAD
in 1 dag met plastic stenen gebouwd.
Te bezichtigen: vrijdag 26, zaterdag 27, maan
dag 29 en dinsdag 30 september a.s.: 's mid
dag van 1-5 uur en 's avonds van 7.15-11 uur
Entree f 2,25. Kinderen f 1,25.
HOUTRUSTHALLEN DEN HAAG
Den HAAG «ANP) „Het is dui
delijker dan ooit dat Griekenland
niet langer voldoet aan de voor
waarden voor het lidmaatschap van
de Raad van Europa. De leden van
de Assemblee behoren daarom al hun
i invloed btf hun regeringen aan te
wenden om te bereiken dat. in over
eenstemming met hun eigen ver-
1 plichtingen, de commissie van mi
nisters op zijn laatst in decem
ber 1969 een definitief besluit neemt
1 inzake de Griekse kwestie. Wanneer
tegen die tyd de Griekse regering
niet niet vrijwillig uit de raad heeft
teruggetrokken, kan de commis
sie van ministers logischerwijze al
leen maar besluiten Griekenland te
schorsen uit zijn recht op vertegen
woordiging in de raad, tot op de da
tum waarop in dat land opnieuw een
democratisch parlementair regime
functioneert".
Dit staat in een rapport aan de
Europese Assemblee, dat is opgesteld
I door de Nederlandse afgevaardigde
M. van der Stoel. Het rapport zal
op donderdag 2 oktober door de
Raad van Europa worden be
handeld.
In het rapport wordt de ontwikke
ling van de toestand sinds januari
van dit jaar ontleed. Het beschrijft
onder meer „de ware aard van het
regime", „de groeiende invloed van
het leger op verscheidene sectoren
van het openbare leven", „de rege-
ringspropaganda en de voorlichting
van het volk", „onderdrukkings
maatregelen", „groeiend verzet tegen
het regime..de grondwet", „het
ontwerp perswet", „de economische
toestand" en „de Internationale po
sitie van het regime". Van der stoel
komt in zijn rapport tot de slotsom
dat „sinds januari 1969 Grieken
land zich niet heeft ontwikkeld ln
de richting van een democratie. Zo
wel in Griekenland als op het in
ternationale politieke toneel schynt
het regime steeds meer geïsoleerd te
raken. Het schynt een politiek te
voeren die neerkomt op het zich ten
koste van alles vastklampen aan de
macht".
POMPIDOU:
onder druk
(Van onze correspondent)
PARIJS NU ER EVENTJES een adempauze heerst
op Frankrijks sociale front, de treinen en de metro's rijden
weer, maar de post heeft vanmorgen wéér een bestelling
overgeslagen is het moment aangebroken om stil te
staan bij het fenomeen van de „wilde stakingen". Hele
maal gloednieuw zijn ze natuurlijk niet, en de Franse
arbeiders hebben die wilde stakingen anno 1969 evenmin
uitgevonden. Maar dat in de vroege herfst van dit jaar
zulke stakingen aan de „basis" vrywel gelijktijdig in
West-Duitsland, Engeland, Italië en Frankrijk uitbraken,
wijst, gevoegd by hun omvang, wel op een sociaal, eco
nomisch, politiek, sociologisch en bovenal menselijk feit
dat karakteristiek voor onze zo veelbesproken en om
streden Westeuropese consumptiemaatschappij mag
heten.
De stakingen die voor de Eerste Wereldoorlog nog „ille
gaal" waren en het sedertdien in de landen waar het
proletariaat de macht in eigen handen nam, weer gewor
den zyn werden later aan wettelijke banden gelegd,
en door de regeringen dus erkend als legale wapens in
de klassenstrijd. Nederland en West-Duitsland stonden
de laatste decennia wel bovenaan in het wederzyds res
pect voor die legale procedures, die maakten dat een
staking alleen als allerlaatste middel gebruikt mocht
worden door de arbeiders, om hun smalle levensbasis te
verdedigen of te verbreden.
IN FRANKRIJK had. een jaar of vyf geleden, de toen
malige premier en huidige president Georges Pompidou
van het volgzame parlement eveneens gedaan gekregen,
dat arbeiders en bovenal ambtenaren zich pas in een
staking mochten storten, nadat ze hun patroons of de
regering van dat voornemen eerst vijf dagen tevox'en
hadden geïnformeerd. De bedoeling was de regering in
staat te stellen, tijdens die waarschuwingsperiode vast
de meest urgente maatregelen te nemen, om met behulp
van het leger voor de bevolking het zwaarste ongerief
van een transport of andere slaking op te vangen.
Dat verdedigingsarsenaal heeft echter niet heel lang
stand gehouden, en vorig jaar mei waren die voorschrif
ten aan de arbeiders waaraan de vakbonden zich moesten
houden, praktisch al even zovele dode letters geworden.
En toen Ln september van dit jaar, veel eerder dan ver
wacht werd, het offensief zonder officiële oorlogsverkla
ring. opnieuw en spontaan ontbrandde, heeft de liberaal-
gaullistische premier Jacques Chaban-Delmas nog wel
even, zoals dat hoort met sancties gedreigd. Een dreige
ment dat hy wijselijk weer inslikte, toen <x>k hij wel in
zag dat je enkele tien- of honderdduizenden stakende
machinisten of metroconducteurs bezwaarlijk achter de
tralies kan sluiten of op andere wijze „bestraffen" Maar
door die bestraffing achterweg te laten, werd de wilde sta
king „gelegaliseerd" een legalisatie die de regei'ing en
het publiek nu weer veel kwetsbaarder gemaakt heeft,
maar waarmee de vakbondsleiders zich zeker evenmin
kunnen feliciteren.
DE „WILDE STAKERS" die meestal tot de jonge, trots
kistische. anax'chxstische of maoïstische „gauchisten" be
horen. hebben de communistische of socialistische vak
bondsleiders het initiatief uit handen geslagen. De „gau
chisten" en zy niet alleen zijn nog lang niet ver
geten hoe de communistische vakcentrale de CGT vorig
Jaar als laatste bolwei'k gefungeerd heeft om het gaul
listische en kapitalistische regime tegen een dreigende
revolutie te beschermen.
OGENSCHIJNLIJK BLIJFT er niettemin een tegen
stelling bestaan tussen dat spontane en revolutionaire
élan dat die wilde stakingen tot hun explosie voert en.
aan de andere kant. de veelal uitermate „burgerlijke"
motieven, die ze moeten rechtvaardigen. De recente
treinstakingen die heel Fi'ankrijk gedurende drie dagen
volledig „spoor"-loos maakten, werden zo gemotiveerd
met de eisen van de dertigduizend machinisten en andere
„rijdende" personeelsleden, hun werkweken met een paar
uur te verminderen en zich op hun vijftigste jaar met
pensioen uit het actieve leven terug te kunnen trekken.
Deze zelfde categorie van ovex'heidsdienaren kan zich be-
X'oemen op de hoogste salarissen van 1300 tot 1700
franken per maand die door de staat aan handenar
beiders worden uitbetaald.
HET ANTWOORD VAN de machinisten luidt, dat zy
met een behoorlijk loon. een autootje in de garage. een
ijskast in de keuken en misschien nog wel een buiten
huisje op het land, nog niet zo heel veel kunnen kopen,
zolang het gevoel bestaat dat zijn levensgeluk of zyn
menselijke waardigheid door zyn arbeidscondities tot stof
wordt fijngemalen, Een argument waaraan men natuur
lek licht of zwaar kan tillen, dat het basisprincipe van
onze welvaartsmaatschappij zelf aan de orde stelt, maar
dientengevolge te .abstract" is. om by het officiële over
leg rond de groene tafel veel zoden aan de dijk te zetten.
WIE BIJ DAT OVERLEG, de vakbonden of de lege
ring. als overwinnaar uit de strijd is getreden, valt dan
ook nauwelijks met zekerheid te zeggen, want beide par
tyen hebben belang by een compromis, dat de wilde
stakers het gevoel kan geven dal zij tenminste hun ge
zicht niet geheel verloren hebben. Want met fiixstratie
zou het onheil nog explosiever worden.
Het fenomeen van die wilde stakingen baart vakbonds
leiders en werkgevers en. niet te vergeten, de regeling,
daarvoor even zware zorgen, al willen ze elkaar openly k
die angst dan ook niet toegeven. Het is eveneens waar.
dat zelfs de communistische vakbondsleideis de wilde
stakingen niet hebben aangemoedigd, al hebben ze zich
evenmin veel merkbare moeite gegeven, het smeulend
vuur van de gauchistische contestatie aan de basis te
blussen.
DE 42-JARIGE SECRETARIS-GENERAAL van de
SGT. Georges Séguy. heeft in een kaderbijeenkomst on
langs een toespeling gemaakt op de mogelijkheid dat
Georges Pompidou zijn zeven jaren zelfs niet vol zou
kunnen maken en over die opmerking hebben zowel de
president der republiek als de premier hem toen zwaar
onder vuur genomen en onder dnik gezet. Met die reac
tie en die beschuldiging van politieke inmenging aan het
adres van de vakbondschef, hebben ze natuurlijk onmid-
delyk weer de onstuimige by val van hun overwegend
reactionaire parlementaire aanhang gekregen, maar
niettemin blijft het twijfelachtig, of het heel verstandig is
geweest dat conflict op de spits te drijven.
WANT NET ALS VORIG JAAR. zouden de gaullis
tische leiders de openlijke of bedekte medewerking
van de CGT mogelijk op korte of langere termijn wel
weer eens heel moeilijk kunnen missen om, in geval van
een algemene en nationale verbreiding van de wilde
stakingsepidemie, de bestaande orde overeind te houden.
Maar van zijn kant zal, hopelijk, ook CGT-chef Séguy
zich bewust mogen zyn van het vuur waarmee hy speelt.
Voor een rode revolutie is onder de huidige omstandig
heden in Frankrijk geen schijn van kans. Maar een
poging in die richting van de zyde der gauchisten die
door Seguy niet tijdig verijdeld mocht worden, zou met
een by na yzeren logica wel moeten voeren tot een fas
cistische of se mi - f ascistisch bewind.
EN SPANJE. PORTUGAL en Griekenland leveren
nog dagelijks het bewijs dat het fascisme, zodra 't zich
eenmaal heeft geïnstalleerd, ook door de communisten
niet zo gemakkelijk weer buiten de deur valt te werken.
Een waarheid waarop Chaban-Delmas in zijn privé-ge-
sprekken met de communistische vakbondsleiders zich
dan ook graag beroept, om hen van hun solidaxiteits-
verplichtingen jegens het gaullistische bewind te door
dringen.
FRANK ONNEN
