Laat die drie in oreda nu
maar vrij'
Pink Floyd
geeft concert
in Leiden
Mensen kom toch in de kerk
„Buitenparlementaire
5T i 1 1 rh 1 acties zijn soms
echt noodzakelijk"
Kortste
„preek"
Prof. Nagel over de oorlogsmisdadigers
Geslaagden van
aannemerscursus
Er zit een haar in mijn soep
G. M. SEUGLING 44 JAAR DORPELWACHTER'
99
Grof vuil wordt
niet opgehaald
99
Decorum
agse
Dorpelvvachter
Afscheid
ZATERDAG 20 SEPTEMBER 1069
LEIDSCH DAGBLAD
PAGINA 3
LEIDEN Maar weinig mensen hebben zo heftig, aangrij
pend en verbitterd geschreven over oorlog, verzet en al wat
daarmee samenhing als de Leidse criminoloog prof. W. H.
Nagel, die in de oorlog achtereenvolgens de papieren droeg van
ene Karei Wolters en van ene Carlo Bandinelli en daarvan de
naam Charlie later Charles, overhield. In zijn boek ,,Volg het
spoor terug" treft men talrijke voorbeelden aan van zijn onge
rustheid, betrokkenheid en krachtig naar de oppervlakte stro
mende woede.
Er staat voor hem geen streep onder de periode '40-'45, om
de eenvoudige reden dat er, nu nog, te veel kwalijke manipula
ties uit voortvloeien. De zaak is niet afgedaan zolang nog niet
onderkend en erkend is waar de ellende van die tijd uit voort
vloeide. Zolang blijven dezelfde condities, dezelfde gevaren
mogelijk maken.
Eén voorbeeldje van Charles'
\ejtigheid uit Volg het spoor te-
M": in de twen vijftig gaat hij
so op een avond vroeg naar bed,
net de krant in de hand „om de
viergang van de waaktoestand
mar de slaaptoestand een letter-
he te helpenIn de krant leest
M ju)' dat de Amerikaanse Hoge
Commissaris in Duitsland, Mc-
Clog, in één besluit 21 ter dood
troordeelde oorlogsmisdadigers
\eeft gegratieerd. De beioeegre-
ienen voor die gratie maken hem
io opgewonden dat hij, hoeioel
*1' teer vermoeid, uit bed springt,
mr zijn pyjama een pak aan-
1 \rekt en ?net grote vellen papier
mar een café gaat om er daar
tin woest stuk over te schrijven:
jk zal mijzelf en iedereen te vre-
m geven ivat wij niet lusten,
het zal allemaal op". In de
beweegredenen van McCloy zag
\\j namelijk pure pro-Duitse po-
iiliek en niets anders.
door
J. R. Soctcnhorst
cn
R. D. Paauw
met de grondwet. Er werd in de Ka
mer uitvoerig gediscussieerd over de
ze kwestie, behalve door ds. Zandt
(SGP», die, met de bijbel als zwaard
op zijde, -maar één opmerking
plaatste: „Wie bloed vergiet, diens
bloed zal vergoten worden").
Tweede Kanier
in moeilijkheden wilde komen En uit
het evangelie had hij zeker toch
moeten weten: wie zijn leven ten
koste van alles wil behouden, zal
het verliezen en wie het opoffert zal
het behouden. In de bijbel staat het
meen ik wat anders, maar hier komt
het toch op neer. Bennecke nu ge
neraal en Defregger hulp-bisschop,
ze zijn precies met hetzelfde sop
overgoten. Defregger klaagt nu
bitter dat men in de verwijten tegen
I hem de „Duitse soldaat" wil aantas-
j ten. Dat gehuil valt er goed in in
Duitsland".
Het komt er steeds weer op neer
dat er onvoldoende gezuiverd is.
Tot nu toe is niet bekend wat het
oordeel is va<n prof. Nagel over het
la!<; toorzichtig gelanceerde plan van mi-
^Jfiister Polak om de drie tot levens
zo ang veroordeelde oorlogsmisdadigers
1 3i Breda in vrijheid te stellen. Prof.
I»)! Nagel wil in zijn werkkamer in het
Iriminologisch Instituut, waar elke
rierkante centimeter van zijn
bureau bezet is door papieren of door
151 Kapeltjes boeken, wel eens diep in-
SD pan op de kwestie van de oorlogs
misdadigers.
„Ik zou zeggen: laten we ze
fï iaar vr laten. Ik wil wel detaille
ren waarom. In het strafrecht ken
3 en we het noodweer-exces. Daarvan
sprake wanneer iemand de gr en
jen van een normale verdediging
j'WfoVirn/lf alc
rerschrijdt als gevolg van hevige
IImoties. Om een voorbeeld te geven:
je krijgt een klap en je geeft behalve
(Kil en klap terug in je opwinding ook
ent en schop na. Dat laatste is een ex-
maar de rechter zal het je ge
ien je gemoedstoestand niet aan-
OiD ekenen. In mün oratie „Het straf-
i. echt en de onmens" heb ik een an-
ier voorbeeld gegeven: het zou te be-
rijpen zijn geweest als iedereen die
akpu ich in de oorlog had misdragen on
dag ilddellijk na de bevrijding was
12"-' oodgeschoten als gevolg van de
motionele toestand die er toen was.
dl, o'n situatie mag natuurlijk niet te
(t/i ng duren. Als je een klap krijgt,
un je niet een maand wachten om
pot" if schop nog eens te geven. Je mag
gen in niet meer spreken van een je
2 igunde, ontspoorde emotionaliteit.
vond1 n bovendienop die manier zou het
m bende worden. Die gedachte ach-
3e b dat noodweer-exces breng ik nu
ins over op de oorlogsmisdadigers
en i Breda. Wanneer ze direct na de
hele ivrijding waren doodgeschoten dan
ju ik daar akkoord mee zijn ge-
LRTS urn. Maar er ging vijf, zes jaar
r ras ffrheen. Dan mag je iemand, naar
tod gevoel, niet meer executeren,
drie in Breda kregen daarom
ïtie, d.w.z. levenslang. Als dat ge-
iurt, houdt dat tevens in dat je
niet laat doodgaan in de gevan-
s. Op het moment dat iemand
atie krijgt, wordt hij een normale
irangene, op wie de normale ge-
De vraag is of de Kamer de ge-
F motips schiktste plaats is om over gratiëring
te praten. De kans is groot dat het
oordeel al te zeer beinvloed wordt
door de emoties.
Prof. Nagel: „Ik geloof niet in de
volledige oprechtheid van de emoties
zoals we die in de Kamer meema
ken. In dit geval kijkt b.v. de PvdA
eerst rond wat er leeft en gaat die
gevoelens dan vertolken. Als het psy
chologische orgaan vooor deze waar
neming van het Volksempfinden, het
beproeven van het oordeel van de
kiezers, dat zo'n partij heeft, waar
schuwt: ze zijn vóór vrijlating, dan
wordt dat oordeel met dezelfde be
wogenheid in de Kamer gebracht als
wanneer men zich, het tegenoverge
stelde sentiment waarnemend, tegen
de vrijlating wil uitspreken".
Prof. Nagel vindt dat er enorme
huichelarij wordt bedreven als het
onderwerp oorlogsmisdadigers ter
sprake komt: „Die drie in Breda zijn
niet zó belangrijk. Het waren uit
voerders, ze konden hun werk alleen
doen na de verovering door en onder
Pest.
l6tla$ln
allea
>f. Al
0251!
raus
vallen
:78
LEIDEN Wethouder Piena heeft
gisteravond in de Stadsgehoorzaal de
diploma's uitgereikt aan de geslaag
den van de cursus „vakopleiding tot
aannemer".
Het diploma vakopleiding burger
lijke- en utiliteitsbouw werd behaald
door: J. G. van Beek. Hazerswoude;
N. G. H. van Beek, Reeuwijk: P. J.
J. C. Beekman, Zevenhoven: A. Boer,
Boskoop: N. C. va nden Bosch, Al
phen aan den Rijn; J. C. M. Devilee,
Leiden; C. Dissel. Alphen aan den
Rijn; P. J. Doeswijk, Leiden; A. H. P.
Grilmbergen, Valkenburg (ZH); G.
M. M. van der Haar, Stompwijk; T.
C. Hegeman, Ter Aar; C. G. Hogenes,
Alphen aan den Rijn; H. M. van der
Hulst. Voorhout; N. J. van der Hulst,
Leidschendam; J. C. van Iterson,
Rijnsburg; P. N. de Jong. Roelof-
de garantie van de macht van de I arendsveen; Th. Kölker, Aarlander-
Duitse legeraanvoerders. En die wis
ten precies wat de strekking van een
verovering door Hitler was. Daarom
is het belachelijk die drie in Breda
vast te houden en tegelijkertijd een
Bennecke,- eens stafofficier van Hit-
Ier en nu NAVO-commandant, zijn
handen te laten schoonwassen. Man
nen als Bennecke hebben in de oor
log dat morele vacuum laten ont
staan waarin gemoord kon worden.
Het is zinloos die uitvoerders tot hun
dood in de gevangenis te laten en
meneer Bennecke in een Limburgs
kasteeltje borreltjes te laten drinken
met bijv. Prins Bernhard en minis
ter Luns. Dat is een leugenachtige
toestand".
veen; C. M. Langeveld, Alphen aan
den Rijn; H. Langeveld. Alphen aan
den Rijn; P Langeveld, Alphen aan
den Rijn; S. P. M. Maurits, Koude
kerk aan den Rijn; H. G. Niesing,
Noorden; W. Oorschot, Leiderdorp;
F. Paauw, Rijnsburg; F. A. M. van
Rijn, Leidschendam; A van Schie,
Noordwijk aan Zee; G. Schoenmaker.
Leimuiden; N. Schouten. Reeuwijk; I.
J. Senne, Leimuiden; U. A. Spadon,
Warmond; C. H. M Speet, Nieuw-
veen; J. Staal, Leiden; G. Tijsterman
Nieuwkoop; A. Verdoes, Katwijk; M.
N. M. Walraven, Lisse; P. M. M. van
der Werf. Alphen aan den Rijn; W.
J. M. van der Weijden, Zevenhoven.
Voor het diploma vakopleiding
grond-, water en wegbouwkunde
DefrpO'tfpr I Slaagden: T. van der Meijden, Koude-
kerk aan den Rijn: J. G. Schipper,
Alphen aan den Rijn; A. Th. van dei-
Werf, Alphen aan den Rijn.
Prof. Nagel: „Ja, die zuivering, dat
is zo'n politiek geknoei geweest, ook
hier. Als ik daarover begin kan ik
nog wel even doorgaan. Om eens iets
te noemen: met figuren als Staf en
Hirschfeld heeft men erg veel con
sideratie gehad. En de leden van dé
Hoge Raad had men, uitzonderingen
daargelaten, na de bevrijding ogen
blikkelijk oneervol moeten ontslaan.
De Hoge Raad heeft in de oorlog de
unieke functie die zij bezat in de
voorstelling van de mensen, ja in
heel de Nederlandse cultuur, niet
waargemaakt. Het was in feite waar
devoller en rechtvaardiger geweest de
Hoge Raad te ontslaan dan Mussert
dood te schieten. Om kort te gaan:
laat men generaal Bennecke, min of
meer symbolisch, nog een maand ge
vangen zetten met de drie anderen
samen en daarna alle vier de grens
overzetten".
Nobelprijs
Prof. Nagel wil tot slot nog iets
zeggen over de Duitsers, die niet wer
den bevangen door wat wel eens „een
PROF. W. H. NAGEL
vijfjarig moment va.n zwakte" is ge
noemd.
„Ik heb dit jaar bij de herdenking
in Amsterdam gezegd dat de Nobel
prijs voor de Vrede moet worden uit
gereikt aan die Duitsers, die Hitier
niet hebben gehoorzaamd, die het
verdomden om voor hem te moorden
en te plunderen. Die opmerking zal
wel niet goed gevallen zijn in de
kringen die op hoog niveau het con
tact met W.-Duitsland onderhouden.
Want de Duitsers hor ennu eenmaal
dat soort uitspraken niet graag. Ik
vond dat het gezegd moest worden
en dat het door Nederland in Stock
holm voorgesteld moet worden. Het
gaat hier om mensen die voor de
zaak van de vrede werkelijk iets heb
ben betekend.
Beternu nóg iets voor de zaak van
de vrede betekenen. Laat Defregger
maar elke nacht met zijn God en
met zijn schuld worstelen, ^et het
floodlicht op de echte vromen, die
het verdomd hebben te doen zoals
de bisschop deed".
In een gesprek met een zo in
de maatschappij geïnteresseerd
man als prof. Nagel kan het
niet anders of naast het hoofd
onderwerp van gesprek komen
tal van andere zaken aan de or
de. Hieronder samengevat enke
le opmerkingen van prof. Nagel
over twee actuele vraagstukken
en een persoonlijke ervaring in
de politiek.
Over buitenparlementaire ac
ties: „Die zijn soms noodzake
lijk, als de politiek in het par
lement te vals is en nergens
naar leidt. De politiek van het
parlement stelt niet meer voor
dan de top die men van een ijs
berg ziet. We mogen niet verge
ten dat we de achturige werk
dag destijds ook verkregen heb
ben door buitenparlementai
re acties, met stakingen bijv.
Wanneer het niet anders kan
dan moet dat middel worden
gebruikt. Maar als je in zo'n
zaak als het Maagdenhuis hoort
dat na één nacht bezetting alle
toiletten zijn verstopt en er ge
krast is op schilderijen dan gaat
zo'n actie te ver. Het is formeel
juist dat in zo'n geval veroor
deeld wordt. Onjuist is weer dat
de mensen die aan zo'n actie
hebben deelgenomen moeilijk
heden in hun toekomstige werk
kunnen ondervinden, m.a.w. dat
er maatschapp. consequenties
aan zijn verbonden. Met het
oordeel van de rechter moet de
zaak afgedaan zijn. Als minister
Polak bereid is snel een wetje
te maken dat voor de vrijlating
van de drie in Breda nodig is,
dan kan dat hier ook. <Dan
kan dat ook. tussen haakjes, ten
behoeve van onze dienstweige
raars na de oorlog in Indone
sië
Over het feit dat het straf
recht achter loopt bij de maat
schappelijke ontwikkeling: „Het
gehele probleem dat hier achter
zit, heeft een Franse minister
eens als volgt samengevat: „De
jurist heeft de gewoonte de
maatschappelijke situaties te
toetsen aan de wet, maar wie
toets de wet aan de maatschap
pelijke situaties?" Die laatste
toetsing gaat voorbij aan
de gewone rechter. De Leid
se school in de criminologie
is niet zo beperkt dat zij al
leen let op de misdadiger in zijn
conflict met de wet. We zijn ook
geïnteresseerd in de andere
kant: in de mensen die de wet
ten maken ,en waarom. Maar
we zijn nog pas korte tijd be
zig en de wetten bestaan al zo
lang".
Over zijn lidmaatschap van
een politieke partij
„Ik ben één keer lid geweest
van een politieke partij, de
PvdA. Dat is geen succes ge
weest. Op zeker moment zijn we
met een man of twintig ik
herinner me Donkersloot en
Buskes op het matje geroe
pen omdat wij hoe langer hoe
meer van de partijlijn afweken.
Ik had al fel geprotesteerd te
gen de politionele acties in In-
dië en later had ik de Derde
Weg gedachte mee gepropa
geerd. Wij zijn toen door Vor-
rink uitgescholden en de mees
ten van ons verdwenen uit de
partij. Nee, van een politieke
partij zal ik wel nooit meer lid
worden. Laat mij maar onder
zoek doen aan de onderkant
van de ijsberg".
LEIDEN „Er zit een haar in
mijn soep" is een kostelijk blijspel,
vol tintelende humor. Het was dan
ook niet zo verwonderlijk, dat K en
O gisteravond in de Schouwburg
voor een reprise zorgde. Truden La-
bij speelt de rol van een zakelijk
tienertje en vond ditmaal in Luc
Lutz tot voot kort gaf Ton van
Duinhoven aan deze rol een sterke
glans een goede tegenspeler. Zij
droegen zorg voor op en top toneel,
gelardeerd met luchtig, pikant amu-
sdment. Ook de bijrollen kwamen
deze avond goed uit de verf.
als het
mg ui sgsregels voor het straffen van toe-
Jiksing zijn dus ook het op ja-
stellen. Darom zeg ik: laat die
in Breda nu maar vrij".
«Toen in het begin van de jaren
Jltlg de doodstraf voor die oorlogs-
«dadigers werd gewijzigd in le-
tnslang, was daar het een en ander
'er te doen. De minister van Justi-
heeft toen. meen ik, de wrevel
ll0%beren weg te nemen door te zeg-
„Ho. ho, wees niet geschokt, ze
't1 *den niet op jaren gesteld". Dat
:verp! ig onoprecht. Dat had niemand hoe
kerk n nemen. Als je ze tóch levenslang
de gevangenis laat zitten dan heb
eigenlijk geen gratie verleend, dan
sb je hun doodstraf op een laag
'je gezet. U moet de kranten uit
tijd er nog maer eens op naslaan", j
'Half oktober 1952 weid de zaak
n de gratiëring onder minister
inker (PvdA) in de Kamer in dis-
lissie*gebracht. Hij zei toen: „In to-
H is na de oorlog 140 keer de dood-
W uitgesproken. In 3S gevallen is
tn tot executie overgegaan en één
ise Vi tft zich door zelfmoord aan
'voltrekking van de straf onttrok -
I. De honderd personen, die gra-
hebben gekregen, behoren in het
iemeen niet in aanmerking te ko-
(Q voor verdere gratiëring „het
i Jaren stellen". Maar van een wet-
'Üke regeling om verdere gratiëring
te sluiten, wilde de minister niet
'ten, omdat dat in strijd zou zijn
Van Bennecke loopt er
ware een draad naar Defregger?
Prof. Nagel vol afkeer: „Voor dat
mannetje Defregger heb ik alleen
minachting. Hij zegt dat hij sinds
die executies in dat Italiaanse dorp
je elke nacht worstelt met zijn pro
blemen. Maar ik heb hem nog al
tijd niet horen zeggen: „Ik had de
opdracht voor dat doodschieten van
die mensen niet moeten doorgeven". haald. Op 6 oktober zal deze servi-
Hij heeft het gedaan omdat hij het I ce voor het eerst weer worden ver-
wel best vond of omdat hij zelf niet leend.
LEYIDEN In de komende weken
zal het grof vuil niet worden opge-
LEIDEN De zeer vermaarde Engelse undergroundgroep „Pink Floyd"
komt woensdag naai- Leiden. In de Stadsgehoorzaal zullen zij die avond
een zogenaamd luisterconcert geven. Het optreden van de „Pink Floyd"
zal bestaan uit twee delen van één uur.
De organisatior van dit concert, Pro.vadya?-Leiden, verwacht een enorme
belangstelling voor dit voor Leiden 'unieke pop-concert. De „Pink Floyd"
brengt een installatie op het toneel waarmee 360 graden stereo bereikt kan
worden. Het geluid kan dus helemaal rondom gaan. Indien mogelijk zal er
ook met lichteffecten worden gewerkt. Met de komst van de nieuwe solo
gitarist bij" de Floyd, een paar maanden geleden, schijnt het optreden van
de groep een belangrijke wijziging te hebben ondergaan. Sinds Syd Barrett
uit de gelederen is verdwenen, maakt „Pink Floyd" een soort muzikaal
„totaal-theater". Daarin hebben ook de roadmanagers een belangrijk aan
deel. In het twee uur durende optreden wordt een dag uit het leven van
een man uitgebeeld, waarbij ook nummers van de „Pink Floyd"-elpees te
horen zullen zijn. Kaarten voor dit concert zijn verkraijgbaar bij muziek
handel Gé Hofenk.
(Door S. Platteel)
LEIDEN „Goeie morgen ge
meente. Ik heb deze week een
mooi boek gelezen en daaruit zal
I ik u eens enkele fragmenten
I voorlezen" hetgeen geschied-
I de, waarna nog wat gezongen en
I gebeden werd. Het was de kortste
i preek nou ja, preek die de
morgen afscheid nemende koster
van de Lutherse Kerk, de heer
I G. M. Seugling in „zijn" kerk
ooit hoorde.
Het zat diie morgen het is al
lang geleden allemaal een beetje
vreemd. Het was vakantie-tijd en
een dominee van buiten zou komen
spreken Maar al wie er kwam
geen dominee. Zenuwachtige ouder
lingen en een koster, die voorstelde
om maar wat te gaan zingen. Na
een kwartiertje zingen kwam domi
nee binnen. Een vluchtige handdruk
gauw de toga aangetrokken, een
kort gebed, gevolgd door de „preek".
Binnen het uur stond de gemeente
weer op straati
De heer Seugling (72) als koster één
van de trouwste kerkgangers „ik
ontbrak 's zondags nimmer op het
appèl" heeft in de 44 jaar, dat
hij deze functie in grote harmonie
met zijn echtgenote, mevr. Seug-
ling-Oo6tveen (73), uitoefende, niet
minder dan zes predikanten „ge
diend". Het begon in een tijd 1
oktober 1925 dat de Evang. Lu
therse Gemeente nog de beschikking
had over twee plaatselijke predikan
ten, t.w. ds. C. de Meyere en ds.
F. Makkink. Van de rentmeesters,
die hem uit drie sollicitanten be
noemden, is de heer H. van der
Werf nog in leven. Als koster heeft
I hij in de beginjaren nog de tijd
I meegemaakt van de blank ge
schuurde vloeren van consistorieka
mer en catechisatielokaal en de gas-
kousjesverlichting in de kerk. 't
I Was wel een romantische tijd, doch
er kwam veel werk voor kij
ken. Trappie op trappie af, emmertje j
vol, emmertje leeg
Hoewel hy er zich mee kan verzoe
nen. dat de hoge hoed thuis in de
doos achterblijft, loont hij zich een
voorstander van het zwarte (des
noods geklede) pak. Voor kerkeraad
en collectanten, 't Lijkt thans wel
eens op de veelkleurige rok van Jo
zef. Afschuwelijk!
Na de onder de predikanten De
Meyere en Makkink verlopen
„diensttijd", heeft hij de predikan
ten Bieger, Smit Duyzendkunst en
Haan zien komen en gaan, om in de
huidige predikant, ds. J. Happee, zijn
zesde pastor te begroeten. Met allen
en dit geldt ook voor de organis
ten heb ik steeds goed kunnen
samenwerken, hetgeen in hoge ma
te van belang is voor het goed func
tioneren van de eredienst.
Over het decorum in de eredienst
heeft de heer Seugling ook zo zijn
mening. Het is jammer, dat daarin
de laatste lyd vervlakking optreedt.
Hoewel de heer Seugling nog nooit
een voet op de wielerbaan heeft ge
zet. weet hij alles van een zesdaag
se. Van de kerkelijke zesdaagse dan,
die dan altijd valt tussen Kerst en
Nieuwjaar. Zes dagen is het
dan druk met kerkdiensten en kerst
vieringen. Dat was al zo onder de
predikanten De Meyere en Makkink
en nu weer onder ds. Happee.
In de 44 jaar, dat de heer Seug
ling koster is, heeft hij „zijn" ge
meente mogen begeleiden van
de wieg tot veelal aan het graf. Dit
laatste laat zich verklaren uit het
feit, dat hij nu ook reeds veertig
jaar begrafenisondernemer is. Maakt
hij de balans op, dan loopt het, aan
tal dopelingen in de honderden, ver
leende hij circa 150 maal assisten
tie bij huwelijksplechtigheden en
maakte hij ruim duizend keer een
gang naar het kerkhof.
Veelal, zo vertelde hij ons, voel
de ik mij de dorpelwachter uit
Psalm 84. Ik heb wel aan de ingang
van de kerk gestaan, dat ik tegen
me zelf zei: „mensen kom toch bin
nen". Een volle kerk werkt zo veel
prettiger voor een koster om dan
nog maar niet te denken aan de pre
dikant, die het toch ook niet van
stoelen en banken moet hebben.
De oecumene heeft de heer Seug
ling „de preek is de laatste jaren
actueler geworden" in deze 44
jaar vaak binnen „zijn" kerkmuren
gezien. Behalve dat het kerkgebouw
aan de Hooglandse Kerkgracht
gastvrijheid verleende aan de Week
der Gebeden heeft de Geref. Kerk
(vrijgemaakt) er zeven jaar gekerkt
I Genietend van een welver
diende rust. De heer en mevrouw
I G. M. Seugling-Oostveen in hun
I flatje aan de Opaalstraat.
(Foto LD/Holvast)
vond de Geref. Gemeente er enkele
maanden onderdak, worden er re-
I gelmatig studentendiensten ge
houden en is de kerk ook vier maal
afgestaan voor het houden van een
academiepreek. „Het is bij ons net
het Leger des Heils. Een ieder is wel
kom"
Eén van de vele herinneringen, die
de heer Seugling aan zijn langdu
rig kosterschap bewaart, wil hU
aan ons nog wel kwijt. Het is een
woord van ds. Haan, kort na zyn
komst in Leiden. Mensen, zei - ds.
Haan toen, er staat een haan op de
toren en nu staat er ook een Haan
op de kansel.
Morgen op de vredeszondag legt
het kosterechtpaar Seugling vredig
zijn taak neer. Er wordt dan tij
dens en na de kerkdienst officieel
afscheid genomen van het echtpaar
terwijl gelijkertijd een welkom woreft
toegeroepen aan hun opvolgers, de
heer en mevrouw Betcke, die reeds
korte tyd deze functie vervullen.
