„In Nederland is colportage helemaal niet nodig" WINST TOT 300 PROC.' Nou zitten d'r veertig in... dus ik dacht: je gaat je gang maar. Goeie kans dat-ie morgen zelf een pakje Drum bij zich heeft. Zei mijn vriend: „Ik wil toch 's weten waarom die Drum jou zo bevalt. Ik neem er een, goed?" Mooi dat het niet bij die ene bleef. héle beste halve zware. DIRECTEUR VAN DER POST: PAGINA 14 LE1DSCH DAGBLAD MAANDAG 11 AUGUl ZWOLLE (GPD) Het C.C.O., het Consumenten Contact Orgaan, vindt dat het weer hoog tijd wordt de argelozen onder ons te waarschuwen tegen de agressieve verkooppraktijken, die met de intrede van lente en zomer weer torenhoog de kop opsteken. Welbespraakte mannen en soms vrouwen komen aan de huisdeur en voor menige nuchtere Nederlander het weet zet hij een handtekening en zit vast aan een of ander wasapparaat, waarvoor hij dan een keer of drie teveel betaalt. Het kan iedereen overkomen, weinigen zijn tegen de slimme verkoopmethoden, die soms de grens van bedrog en oplichting raken, opgewassen. Dat heeft niet zoveel met intelligentie te maken: 39 Nederlandse hoogle raren hebben zich de afgelopen jaren telefonisch een peperdure encyclopedie laten aansmeren, zonder dat ze er eerst ook maar een bladzijde van hadden gezien! Dezer dagen heeft het C.C.O. (waar in o.a. de vakbonden, de Vereniging van Huisvrouwen en de Consumen tenbond deelnemen) de minister her innerd aan het feit, dat het nu een vol jaar geleden is dat de SER een advies uitbracht over de wenselijk heid en mogelijkheid agressieve en unfaire verkooppraktijken te bestrij den. Maar na de verschijning van dat rapport is er nog niets gebeurd. Zegt ons de directeur van het C.C.O., de heer P. E. M. v. d. Post: „Ze zeggen dat het juridisch allemaal zo moeilijk ligt. Dat zal wel, maar om dat op te lossen zijn er nu eenmaal juristen. En waarom kan het in andere lan den wel? Oostenrijk bijvoorbeeld krijgt binnenkort nieuwe wettelijke bepalingen die de bestrijding aan zienlijk gemakkelijker maken". Directeur Van der Post met sta pels van zich bedrogen voelende con sumenten voor zich op het bureau zegt ook: „Ik heb iets tegen colpor tage. In de eerste plaats is er geen enkele noodzaak voor. We leven met z'n allen in een klein land met een uitstekend distributie-apparaat. Als je iets wil kopen kun je overal te recht en er is dan vrije keuze in alle artikelen die op de markt zijn. Je kunt rustig overwegen of een bepaald artikel tegemoet komt aan je persoonlijke behoeften en aan je fi nanciële draagkracht. De colporteur werkt met de tactiek van de over rompeling. Hij belt aan en begint een glad praatje aan de deur, liefst met z'n voet al binnen. Hij werkt meestal met torenhoge prijzen, die in geen enkele verhouding staan tot de werkelijke waarde van het arti kel dat hij aan de man brengt. Daar op geeft hij dan een fictieve korting en als hij de handtekening onder het contract heeft, heeft hij toch nog 200 of 300 procent winst geboekt". Fantasienamen De namen van de firma's die door de colporteurs, reclame-agenten of hoe ze zich ook mogen noemen, wor den vertegenwoordigd, veranderen een paar keer per jaar. Dikwijls zyn die fantasienamen zodanig gecon strueerd dat ze veel lijken op beken de en vertrouwde merken. De heer Van der Post schat de om?et van wasautomaten aan de deur verkocht tegen veel te hoge prijzen op zo'n vijf- a zesduizend stuks. De verkopers passen alle handige truc jes toe die maar te bedenken zijn om binnen te komen (als ze eenmaal in de huiskamer zijn is het pleit al half gewonnen) In een dorp zeggen ze dat „de dok ter" of „de dominee" zojuist ook zo'n apparaat hebben gekocht. Of ze noe men de naam van een goede vriend of kennis van het slachtoffer als in troductie. Ze blijven vaak tot mid dernacht doorpratenhun enige wens is de handtekening onder het con tract. Een contract bijvoorbeeld van een wasmachine waarvan de winkelwaar de f. 1875.— zou bedragen. Maar daar gaat dan de korting af, een zoge naamde reclamekorting van maar liefst f.700.—. Die dure wasmachine kost de koper dus maar f. 1175. Maar precies dezelfde wasmachine is onder een andere naam in de win kel te krijgen voor f.495.—. Er is bij zo'n koop nog een andere attractie: „Als mevrouw of meneer zelf ook een order bij kennissen of vrienden weet te plaatsen krijgt hij of zij daarvoor honderd gulden. Dat mogen ze tienmaal doen. Ze kunnen dus duizend gulden terugverdienen". Maar als mevrouw werkelijk een gegadigde heeft gevonden en die doorgeeft aan de firma-met-de- mooie-naam, dan verkoopt die firma aan de nieuwe koper een ander soort wasmachine en kan de honderd gul den dus niet wordt uitbetaald. Dat staat duidelijk in de kleine let tertjes. Handigheidjes Het aantal handigheidjes om bin nen te komen is legio. Bijvoorbeeld: de colporteur vraagt naar het laatste cyfer van het paspoortnummer van mevrouw. Het blijkt een negen te zijn. Dat komt mooi uit want juist voor die negens heeft de firma een speciale aanbieding. (Als het een drie of een vijf of elk ander cyfer ook was geweest, was het ook „mooi uit gekomen") Een onzer goede kennissen heeft z'n tuin eens met compost laten be strooien door een man die langs de deur kwam. Hy vroeg wel wat de prijs per emmer was maar verzuim de te informeren hoeveel emmers de tuin wel nodig had. Het kwam hem op f 1200.te «tfaan Zelf zijn we eens op een drukke parkeerplaats in Amsterdam bijna verleid tot het kopen van een coupon kostuumstof. Een heer in een witte Mercedes wenkte ons vriendelijk, als of hij even hulp nodig had of de weg wilde weten. Zodra we bij zijn auto waren begon z'n gladde praatje over coupons die hij zojuist op een of andere textielbeurs had getoond en die hij nu voor een zacht prijsje van de hand wilde doen. Hij maakte een zeer betrouwbare indruk. Hetzelfde soort lieden gaat langs de deuren. Met stoffen of vloerkle den „die op een tentoonstelling ge bruikt zyn en waarover alleen maar wat mannequins hebben gelopen". Ze wapperen soms met indrukwekkende visitekaartjes. Het aantal zich bedrogen voelende kopers is legio. Menigeen in ons land is de ongelukkige bezitter geworden van een set van zes pannen (met zes deksels, staat er ook nog op de order brief!). Voor de prijs van f 895.In elke detailzaak kan men een goede set pannen voor driehonderd gulden kopen. Altijd prys blijven ook de gratis bustochten voor ouden van dagen waarin een maaltyd is geplanned en een causerie over gezondheid. De dame die de causerie houdt, vertelt met verve over het nare Nederlandse klimaat met zyn vochtigheid die ge makkelijk tot rheuma. ischias en asthma leiden. Ze speculeert op de angst die bejaarden nu eenmaal voor hun gezondheid hebben. Daarna word,t een soort warmtedeken ver kocht voor f. 110.tot f. 130— per stuk. Duurder dan in de winkel. En on geschikt, al zegt de gebruiksaanwij zing dat ze gerust de hele nacht of „langere tyd" ingeschakeld kunnen zijn. Want het Duitse etiket vermeldt nadrukkelijk: „nicht unbeaufsigtigt benuetzen". Duizenden van deze „bedvoorverwarmers" zijn op reze manier aan de man gebracht. Zegt de heer Van der Post: „Ik heb de indruk dat directrices van bejaarden tehuizen dikwijls niet kritisch ge noeg zyn als de ouden van dagen zo'n reisje wordt aangeboden". Dreigbrieven Hij duwt me een „contract" in han den dat bestemd is voor een veertien jarig jongetje. Hij heeft zoveel teken talent. heeft een instelling voor schriftelijk onderwijs uitgemaakt. Een meneer .studie-adviseur" is er thuis geweest, heeft van de ouders een handtekening los weten te peute ren waarbij het jongetje ondermeer schriftelijk verklaart zich volkomen bewust te zijn van zyn verantwoor delijkheid! en de prijs is kort en goed f. 1668.—, te betalen in 24 termijnen van bijna zeventig gulden waarvoor een lening moet worden afgesloten by een bank. De volgende dag kregen de ouders spijt. Vader heeft niet betaald. Ad vies van het C.C.O.neem de goe deren nooit af. betaal nooit. Ook niet als de ene dreigbrief na de andere verschijnt. Zoals deze van een firma die wasapparaten aan de deur afzet: „In aansluiten op uw schrijven van dan en dan, delen wij u mee dat uw wasautomaat reeds geleverd had moeten worden in juli 1968. Er is dus byna alweer een jaar verstreken en zo te zien zou er nog geen verandering in uw financiële situatie zijn ontstaan. Dit kunnen en willen wy niet aannemen. U mag dan ook iedereen erby halen, wy zullen indien u geen andere houding gaat aannemen tot actie moeten overgaan. Betaalt u niet contant dan dwingt u ons de zaak in handen te geven aan de deurwaarder voor loon- en/of huisraadbeslag. Let wel, dat dit dan zeer onplezierig voor u gaat worden en u ook veel geld zal gaan kosten. Eventueel sluit u een persoon lijke lening". Na zo'n brief gaat negentig pro cent van de teleurgestelde kopers toch nog door de knieën. Niet doen, zegt het C.C.O. Een van de wensen van het C.C.O.: een schriftelijke cursus moet altyd tussentyds (bijvoorbeeld met een op zegtermijn van drie maanden of minder) opzegbaar zyn. Een van de adviezen van directeur Van der Post: zodra er een handte kening wordt gevraagd (voor wat dan ook: koop van artikelen, verze keringen, spaarkassen, beleggings fondsen». vraag eerst de voorwaar den. Bekijk ze drie dagen lang. Lees ze vyf maal over en de kleine let tertjes tienmaal. Denk er dan nog eens vyf dagen over na en besluit dan pas. Het zou duizenden Neder landers heel wat ellende besparen. Goed vertrouwen Blijft de vraag: hoe komt het dat zoveel mensen er in trappen? Direc teur Van der Post meent, dat de con sument zo zeer gewend is produkter. te kopen van fabrikanten en firma's die wel betrouwbaar zijn, dat gewoon de gedachte niet opkomt dat een tien de pet wel eens onbetrouwbaar zou kunnen zijn. Waarbij dan allerlei psychologische trekjes komen zoals, niet onder willen doen voor een buurvrouw of een vriendin, behoefte aan luxe goederen e.d. Zegt de poli tie: zodra ons weer een geval ter ore komt van leuren aan de deur met stoffen, wasmachines, dekens e.d maken we proces-verbaal op wegens het ontbreken van een ventvergun ning. En we spelen samen met de pers om er tegen te waarschuwen. Van der Post: ik krijg de indruk dat vooral het platteland wordt be werkt. Er worden steeds nieuwe methoden uitgevonden, al borduren ze voort op een oud stramien. Op het ogenblik worden er weer cosme tica afgezet op z.g. house-parties. Hetzelfde gebeurde destijds met Tup- perware (plastic opbergdozen). Het produkt was goed maar te duur. Ons bezwaar is dat men bij de ver koop een sfeer schept van vriendin nen onder elkaar waarbij de een niet voor de ander wil onderdoen. In het algemeen zijn onze bezwaren gericht tegen de agressiviteit. Er zyn win kels genoeg waar men in alle vrij heid zelf een keus kan doen. jf* Ik neem er een, goed? Drum O 27S

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1969 | | pagina 14