SCHRIJFMEUBEL
einde van
narigheid
ouwen-emancipatie
li
'«a
re
vrouw
Jakistan
Royaal betaalde
secretaresses
Moederlijke
overpeinzing
Transparant
Een wandmeubel met bureau-
uitbouw. Voldoende ruimte om
aan te werken en heel veel berg
ruimte. Het geheel neemt toch
maar weinig plaats in. Het wand-
meubel kan naar eigen inzicht
worden uitgebreid. Combinatie
mogelijkheden te over
niv»
•emancipatie is een
Kbverp, waaraan al mil-
schjrden zijn gewijd, ter-
aand eigenlijk goed
fcr mee wordt bedoeld,
ng, ja. En wat moge
inhouden? Dat ook
heten leren kinderen
of toch minstens te
aDat ook vrouwen een
~~\oeten besturenhijs-
tienen of schepen los-
meer intelligente vrouw
H„Dat is onzin. Gelijk-
tekent dat een vrouw
fktL
ena
is waarschijnlijk het
itterende kledingstuk,
K>r vrouwen is ontwor
stel ziet eruit als een
de vrouw van top tot
1 aan het oog onttrekt,
ïoncessie heeft het een
gewerkt stukje, waar
dame kan kijken en
iL Maar de dagen van
Rijn geteld. Steeds min-
ften in Pakistan dragen
ijpnele Mohammedaanse
k. Voor de moderne
wtfce vrouw is de burqa
ntyjl van het verleden.
'ke crises in dit land van
a inwoners hebben de
%an vergaande emanci-
°»en.
Iiatels mevrouw Bhoetto, de
ïw van de voormalige mi-
Buitenlandse Zaken,
et! Bhoetto. die een politie-
e h door het land maakte,
lent Ayoeb haai- man in
Dis wierp,
r. tmw Roekhsana Ali, een
loeder van vier kmderen,
■te pilote van Pakistan is.
vrouw, die zich een weg
|l|n wereld, die tot nu toe
nbnen behoorde, is Kaneez
wJeze 29-jarige huisvrouw
Ji is naar voren getreden
Jge leidster van de haven
man Karatsji. Kaneez. die
•ig dochterje, Sofia, heeft,
ij menigten van 50.000 en
l(Jeetot.
"havenarbeiders vullen de
namer van haar tweeka^
del in Karatsji. Haar man,
>n»t in de nabijheid op een
hvaardt blijkbaar de nieu-
zijn vrouw.
bvatting is eenvoudig", zei
rbeider moet voelen dat
left aan de industrie en het
H, dat hij verdient. Ik ver-
B naar een conflictloze
gjpij, waarin ieder werkman
In voor de vooruitgang van
evenwaardig wordt geacht aan
de man. met inbegrip van haar
specifiek vrouwelijke gaven en
functies. Onze taak als vrouw is
die gelijkwaardigheid te bevor
deren, niet te vechten voor een
vrouwelijke polderjongen of een
mannelijke kraamverpleegster"
Goed. dat klinkt logisch en ik
heb sedertdien om mij heen ge
keken om te zien in hoeverre wij
vrouwen dat ideaal van even
waardigheid nastreven. Maar ik
ben wel geschrokken.
De meeste vrouwen met ivie ik
over emancipatie probeerde te
praten, dachten dat ik het had
over: een baan naast het huis
houden. En sommigen waren
daar vóór. andere waren er te
gen. elke discussie over het
thema kwam tenslotte daar op
neer. Ik bedoelde het echter an
ders. Ik bedoel dit
„Ik zou best weer eens willen
schilderenvertelde een jonge
vrouw. „Gewoon zomaar, voor
mijn plezier. Maar dit flatje is
al zo kleinde kleuters maken
flink rommel met hun speelgoed,
mijn man heeft ook zijn hob
bies. hij knutselt graagals
ik daarbij nu nog een ezel en
verfpotten en tubes en al die
dingen ging voegen, konden we
ons helemaal niet meer roeren".
„Vroeger leerde ik in hoofd
zaak in mijn vrije tijd", vertel
de een andere nog tamelijk jon
ge huismoeder. „Ik was lid van
'n operette-vereniging en zong
in 't koorO, die heerlijke re
petities! En ik collecteerde vaak
voor alles ennog wat. Ik vond
dat er te veel ellende en moei
lijkheden op de ivereld waren en
omdat ik geen geld had om er
iets tegen te doen probeerde ik
er op die manier iaat aan te
verhelpen. Dat kan nu allemaal
Badmode
Voor de vakantiegarderobe: ka
toenen bikini's in pastelkleurige
Schotse ruiten, aangevuld met een
korte zonnejurk in dezelfde stof. Bi
kini's van gelakt nylon in heldere
kleuren, met een bijpassende heup
lange blouson. Combinatiemogelijk
heden ook in bedrukte helancabad-
stofbikini, badpak en bermuda
shorts in corresponderende dessins
en kleuren. De onderdelen van zulke
sets zijn in de meeste gevallen ook
afzonderlijk te koop.
Het kwam zó. Mijn man is door omstandigheden sinds enkele
weken gedwongen thuis te werken, (hetgeen ook voor hem
schrijven betekent). En schrijfwerk vraagt niet alleen denk
werk. Maar ook ondermeer een heleboel „rommel", zo noem
ik het tenminste. Overal in de kamer papieren, kranten, tijd
schriften, knipsels en fotomateriaal. Overal, op het dressoir,
de stoelen en natuurlijk op de tafel.
niet meer. Mijn man heeft zijn
wekelijkse kegelavond, hij moet
ook dikwijls overwerken, soms
tweemaal in de week en als
hij dan eens thuis is. wil hij
graag dat ik hem gezelschap
houd. dat spreekt. En op de dag
ben ik bezet door de kinderen.
Misschien, later, dat ik dan
weer eens iets anders kan doen
dan alleen vrouw-en-moeder
zijn
Hier wringt de schoen. De
kinderen mogen spelen, pa mag
spelen, moe moet er maar van
afzien. Zij laat zich een grote
vreugde ontnemenzich in een
hoekje drukken, ze vergeet dat
ze op haar recht kan staan.
Laatst kwam ik bij een moe
der van een groot gezin in de
obligate kleine flatwoning. Ze
toonde me haar volière, vanwe
ge de koude in de gang ge
plaatst. Die gang lag stampvol
speelgoed, neergegooide jas
sen, rondslingerende schoenen
een uitpuilende wasmand, tassen
en wagentjes. Temidden van
die chaos stond de grote vogel
kooi, met lustig hippende, tropi
sche schoonheden.
,JDat is mijn hobby", verklaar
de ze blij. Die vogeltjes bezor
gen me veel extra werk, ze ma
ken verschrikkelijk veel rommel,,
maar ik vind dat je, midden in
de stad op zo'n flat toch een
beetje natuur moet binnenha
len". Ik wist dat haar (vele)
kinderen actieve wezentjes wa
ren en allen hun eigen liefheb
berij hadden: witte muizen, mu
ziek, handenarbeid, auto's
Vandaar dat je er nauwelijks
nog kon lopen in de volgeprop
te kamers en overladen vestibu
le. Toch vond deze vrome het
heel normaal dat ook zij haar
vogeltjes hield, er haar specifie
ke vreugde aan beleefde. Ruimte
of geen ruimteleven was be
langrijker.
Kijk, ook dat is emancipatie:
Je er als vrouw bewust van zijn
dat je dezelfde rechten op spel
en hobbies hebt als alle andere
leden van het gezin. Ik geloof
niet dat deze vrouw haar lief
hebberij nu zag als een uiting
van „gelijkwaardigheid"haar
volière was niet bedoeld als een
demonstratie»-objeeteen bewijs
stuk of een provocatie. In haar
ogen was de aanwezigheid van
de volière even normaal als die
van de gitaren, accordeonsmui
zen en marmotten, werkbank en
tekenspullen van de overige ge
zinsleden. En juist daarom vond
ik haar zo sympathiek en zo'n
prachtig voorbeeld.
THEA BECKMAN
Tot nu toe (maar dat zal echt
niet lang meer duren, dat verzeker
ik U) moet bij iedere maaltijd de
hele reutemeteut inclusief schrijf
machine weer aan de kant om
plaats te maken voor respectievelijk
het ontbijt, lunch- of dinerlaken.
Kortom voor ons donkerblauw ka
toentje met rode biezen. En wanneer
we in de gelukkige omstandigheid
verkeren dat we 's avonds vrienden
of kennissen verwachten mogen,
blijft de tafel in ieder geval smet
teloos. Die wel. U begrijpt de spul
len moeten tóch ergens heen en
liefst niet zo ver weg. dusalles
op het dressoir. Jawel, daar is het
dan ook een „puinhoop".
„Transparant" is deze zomer het
wachtwoord in alle make-up zaken;
de maquillage moet luohtig, door
zichtig en zo natuurlijk mogelijk zijn.
Payot haakt erop in met een nieu
we fond-de-teint die „Lumifluid"
heet. In zes tinten, van lichtroze via
diverse beigen tot goudbrons. Jean
ne Gatineau drukt ons op het hart,
ervoor te zorgen dat de huid in de
vakantie niet alleen zon, maar ook
passende voeding krijgt. Met dat oog
merk brengt Gatinaeu een hydratere-
rende „Lait fidral" voor de vrouwen
die het buitenleven beminnen, een
„Gelee fidral" voor de fervente zon
aanbidsters en een crème „Solaire
bleue" voor de gevoelige huid. Alle
maal produkten die het begeerde
„bruin worden zonder uitdrogen"
beogen, en bovendien anti-mousti-
ques zijn. Dat wil zeggen dat er een
stofje in zit, dat muggen en andere
insekiten op afstand houdt.
En zo kwam het.dat we be
sloten tot de aanschaf van een
nieuw meubel. Het was eigenlijk he
lemaal niet de bedoeling zo vroeg in
het jaar al extra geld uit te geven.
We wilden wat sparen, vast voor de
vakantie. De aanschaf van het
schrijf meubel begon echter toch wel
een „bittere" noodzaak te worden.
Na veel wikken en (vooral» wegen
hebben we tenslotte een bureau ge
kocht. Een heus schrijf meubel, met
alles drop en dran. Immers de enige
plaats waar schrijf,rommel" inder
daad thuis hoort.
Vroeger had ik altijd het Idee: als
we ooit nog eens een schrijfmeubel
kopen, dan zetten we het gewoon in
de huiskamer. Staat gezelüg, een
rommelig hoekje in een opgeruimd
vertrekt!). Ook fijn voor degene die
ervan gebruik wil maken, men hoeft
zich tenminste dan niet af te zon
deren in een andere kamer. Maar
na deze ervaring van enkele weken
„man-werkt-thuis" denk ik er toch
wel anders over. Niet over die wer-
kende-schrijvende man hoor. die is
wel gezellig. Maar de rommel hè?
Okee. We nemen een bureau. Dat
is natuurlijk snel gezegd. Maar welk
type. wat voor soort? Zo ontzettend
veel mogelijkheden zijn er niet. Om
te beginnen móet de aspirant-koper
gelijk al onderscheid maken en kie
zen tussen een houten of een stalen
meubel. Is die beslissing eenmaal
genomen, dan is het verder nog een
kwestie van ruimte; de hoeveelheid
laden en kastjes, de grootte van het
bovenblad. Het stalen bureau
schijnt 't op een of andere manier
in efficiency te winnen van zijn
broer; alleen al blijkens het feit dat
er in bijna alle grote bedrijven en
waarschijnlijk ook in de kleinere is
en wordt overgegaan, tot vervanging
van het houten bureau door een
stalen.
Ik kan me voorstellen dat deze
laatste bureaus het op kantoren uit
stekend doen. Voor in huis houd ik
me liever bij het „ouderwetse" hout.
Ook hiervan worden nog steeds bij
zonder mooie, functionele en moder
ne bureaus gemaakt. Toegegeven in
een modern interieur slaat het sta
len meubel geen gek figuur. Wij
zochten toch maar een houten .ge
val". Het werd een vrij royaal
schrijfmeubel. Links een kastje,
rechts drie laden, een min of meer
zwevend bovenblad, stalen poten.
Een eenvoudig bureau, goed ruim
komst af. Houden ons nu intens
bezig met de plaats waar-ie moet
komen. Nog niet zo eenvoudig, vond
ik.
Onzin, meende vriendin Wil,
toen ik met haar onze plannen be
sprak. Jullie hebben toch een grote
slaapkamer? Klopt, dat hebben we,
beaamde ik waarheidsgetrouw.
Ruimte-verspilling, was verder het
commentaar, 't Kan gewoonweg
niet in die flats. Je brengt in een
slaapkamer de tijd grotendeels be
wusteloos door. Verder staat-ie leeg.
ongebruikt. Is toch wèènzin. Je
moet er iets mee doén Doortas
tende Wil heeft er indertijd inder
daad iets mee gedaan. Zy kocht ver
in het verleden alweer, twee bedden,
waarvan ééntje onder het ander ge
schoven kan worden. In de slaapka
mer kreeg nu de naaimachine een
plaats en het bureautje tegen de an
dere wand naast de linnenkast. Zij
maakte kortom van deze slaapka
mer tevens een werkkamer. En
heeft er nooit spijt van gehad, maar
juist veel plezier van dit dubbel ge
bruik van de slaapruimte.
Op haar advies zijn mijn man en
ik onze slaapkamer eens gaan her
indelen. Eerst op papier natuurlijk.
Die kamer is inderdaad op het ogen
blik nog vrij vol. Er staan maar
liefst drie kasten in. Daar kan best
- 4i„
Vrouwen die niet Jonger dan ne-
gentine en niet ouder dan vijftig
jaar zijn, vijftig woorden per minuut
kunnen typen, zeer snel een dictaat
kunnen opnemen en een speciale
„zakenopleiding" van zes maanden
achter de rug hebben, kunnen in de
Amerikaanse zakenwereld als secre
taresse alle kanten uit. Zelfs als be
ginneling kunnen ze rekenen op sala
rissen die omgerekend in Neder
lands geld, tussen de driehonderd-
vijftig en de zeshonderd gulden per
week liggen. Voor secretaresses met
de nodige ervaring liggen die bedra
gen nog aanzienlijk hoger, weet Mc
Call's te vertellen. Een secretaresse
I die 'n bepaald aantal dienstjaren
heeft, haar mond kan dichthouden
over vertrouwelijke zaken die op
haar kantoor worden besproken en
zich bovendien op het juiste moment
weet te herinneren of de baas mos
terd dan wel mayonaise op zijn
hamsandwich wenst, is de „droom
figuur" van de Amerikaanse zaken
man. Zo'n secretaresse kan met
salariseisen komen die variëren
tussen ruim zeshonderd en een klei
ne duizend gulden per week. Ze mag
dan ook nog op kantoor verschijnen
in mini-rokken en met lang sluik
haar; iets dat haar nog niet zo lang
geleden haar baantje zou hebben
gekost.
zodat mijn man flink wat spullen
en de schrijfmachine er op en er in
kwijt zal kunnen. Bij de kleinere
bureaus troffen we over het alge
meen wat meer keus in vorm
en model. Maar deze exemplaren
achtten we meer geschikt voor scho
lier of student.
Niet wat wij zochten, maar toch
erg handig en daarom wil ik het ook
even noemen, zijn wandmeu-
bels waarbij het mogelijk is een zo
genaamde secretarie als „onderdeel"
by te voegen. Erg veel ruimte voor
paperassen is er evenwel niet. Wel
ruimschoots plaats voor de schrijf -
machine en wat andere benodigd
heden. 't Is maar een idee
Het nieuwe bureau staat er
nog niet. Er was een levertyd. We
wachten dus met spanning zyn
Een „lekker" fors bureau met
veel bergruimte en een groot bo
venblad (110 bij 55 cm of 130 bij
55 cm). Uitgevoerd in essen. De
laden zijn groen gelakt met
transparante lak.
verandering ln komen. Twee gaan
er so wie so naar de kinderkamer,
waar nog genoeg ruimte is. De ge
makkelijke stoel zal plaats moeten
maken voor een bureaustoel. Da's
geen punt. Op papier vormt het bu
reau geen probleem meer. Nu de
praktyk. Voordat het nieuwe meu
bel arriveert, wil ik de boel toch
eerst hebben verhuisd en orde op
zaken gesteld. Aan die taak ga ik
me dan ook snel, na de laatste punt
hierachter te hebben gezet, wyden.
•kster op het terrein
ws is Gety Afroz. De
,y is een van de eerste
van het nationale pers-
ie Associated Press of Pa-
behaalde haar meester
de journalistiek aan de
:uk van Karatsji en werkt
3(|wee jaar als lid van een
•mie verder geheel uit man-
■E
_>n aantrekkelijk meisje, dat
tri's of de koerta (een jasje;
|r (nauwe pantalon; van
mjk draagt, zei: „Ik geloof
'jannen het in het begin
vonden dan ik. Vroeger
JI zeggen wat ze wilden, nu
)j zich matigen. In het be-
M ze styf. Toen waren we
en een vrouw. Nu zyn we
t vrouwen in het westen
betekenis ïyken, maar in
Efciaar vele vrouwen nog ette
reden achter haar mannen
n haar gelaat nooit laten zien
[Vreemde, komt het neer op
jBohappeiyke revolutie.
(ADVERTENTIE)
DAMESMODE
in exclusief jonge stijl...
BREESTRAAT I08a-ll2 LEIDEN
Ruimte vaar tbril
De Amsterdamse Mannheim-
optiek heeft kort geleden een
show georganiseerd van meer dan
800 verschillende zonnebrillen.
Hier een van de modellen: een
futuristische „ruimtevaartbril
anno 2000", goed voor een ruim
telijke blik.
Bril zonder
glazen, maar met
jaloeziën, welke
goede diensten kan
bewijzen aan
autobestuurders bij
verblinding door
tegenliggers.
o JULI 1969
LfciAJdLil liAübLAD
