Stevens was er steeds bij
Ton Vissers veegt scherven bijeen
VERSTOPPING?
Jjomrne Driessens: Waren alle knechten maar zo
TOUR IN UREN
MINUTEN EN
SECONDEN
Faema 's
tactiek
slaagde
Mentor van Van Looy
Aanval van Rudi Altig
Een oude rekening
Fedor den Hertog
weer onstuitbaar
It
JiNojJAG i JULI ly09
*AUiNA 9
LEIDSCH DAGBLAD SPORT LEIDSCH DAGBLAD - SPORT LEIDSCH DAGBLAD SPORT - LEIDSCH DAGBLAD SPORT LEIDSCH DAGBLAD SPORT - LEIDSCH DAGBLAD
liiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiir iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii^jiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiNiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiir
^iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiifiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii
iiL^Jiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii:
Door Fred Racké)
vet
hm BONN (GPD) Eddie Merckx heeft geen bliksemafleider
jodig. De kenners, die elkaar in Maastricht glimlachend toe
knikten en aan hun omgeving breeduit mededeelden, dat Julien
Jtevens uitsluitend met dat doel de rit naar de Maasoevers had
gewonnen, kregen ongelijk. Ploegleider Lomme Driessens,
grijnzend op zijn hotelbed: „We rijden zoals elke ploeg, die een
netopman in goede staat naar de bergen moet brengen. En als wij
Ujan in ons midden een man als Julien Stevens hebben, wel, dan
'fyak je die trui als het koersverloop enigszins gunstig is. En dat
a
zdvas het. Julien reed zó goed, dat hem die etappe haast niet
ion ontgaan. Ondanks het feit dat hij zelf geen centimeter
"lopwerk heeft gedaan. Nooit. En hij is er toch vaak bij geweest,
vandaag, nietwaar?"
Wat listige Lomme onmiddellijk toegegeven moet worden: Stevens
jiras erbij, iedere keer weer als de activiteiten van de „coalitie" dat
fereisten. Maar Julien Stevens, in de ochtenduren nog vijfde in het
assement met een alleszins acceptabele achterstand van 24 secon
den op zijn „baas" Eddie Merckx. rende eigenlijk alleen maar mee
(laar voren omdat juist hij het best reed van alle knechten, die
flerckx tot zijn beschikking had. Driessens: „Waren ze allemaal maar
De equipe rijdt niet formidabel". En vandaar ook: „Het was
lelemaal het strijdplan niet om Stevens naar voren te schuiven als
iliksemafleider. Zo koersen wij niet. Trouwens wat valt er „af te
leiden?" Iedereen ziet toch zeker Merckx? Nee. die etappezege en
bet behoud van de trui was gewoon een meevaller".
sf\ Zoals er meer meevallers zijn in de ogen van de ploegleider, die
'jln de gesprekken altijd weer herinnert aan de grote dagen, die hij
"kende als mentor van Rik van Looy: „Toen hadden we een formi
dabele ploeg. Deze Faema-ploeg wordt het, rond Eddie, maar zover
*Jijn we nog niet. Daarom kunt ge ook nog niet spreken van een
"Waagde tactiek. Dat kon toen, in de grote tijd van Van Looy,
"wel. Dan wist alleman wat hem te doen stond. Nu moeten nog een
iebaar jonge gasten groeien in dit werk. Trouwens. Eddie zelf, daar
heb ik nog genoeg moeilijkheden mee. Steeds moet ik hem zeggen:
"tijd nu maar, alleen maar rijden, ik zoek wel uit wanneer je naar
koren moet gaan. Hij zit maar te roepen in het peloton. Als ik tot
bij hem stuur, dan is het: „Lomme, wie zijn er weg, zijn ze gevaar
lijk, moet ik er niet naar toe?" Hier, zojuist ben ik weer eens op zijn
kamer geweest. Eddie, heb ik gezegd, houd u toch rustig. Laat mij nu
maar bepalen hoe dat allemaal toegaat. Als ik je zeg. dat je moet
gaan, dan is dat het juiste ogenblik". En. weer teruggrijpend in de
herinnering: „Zo was dat met Van Looy ook. En wonnen we niet
alles?"
In twee dagen Tour heeft de Faema-equipe overigens ook bijna)
alles gewonnen. Toen gisteren, kort na de start al, Altig zijn ver
wachte aanval op de trui plaatste (..Ik ben hem oneervol kwijt
geraakt, ik pak hem eervol terug", zei „Der Rudi" aan de start),
joeg Roger Swerts namens Faema mee in de groep, die Altig om zich
heen verzamelde: een overijverige Franse kampioen Delisle, Polidori,
de Belg Janssens, Raymond Riotte en Jose Samyn. Een groepje met
mogelijkheden, maar niet voor op de lange duur. Dat bleek toen de
koplopers, ondanks versterkingen van de Spanjaarden Galera en
Gomez del Moral na 95 km werden teruggepakt na een actie van de
groten in het peloton, dat toen al, half koers, in stukken brak.
Driessens: „Toen zag ik het al. Er wordt in de eerste dagen van
deze Tour formidabel hard gereden. Er zit niet veel kwaliteit in de
massa van het peloton. Er waren er veel te veel. die moeite hadden
om bij te blijven. Nee. de knechten spelen niet zo'n grote rol. Tenzij
het goede knechten zijn, zoals Julien Stevens".
Die dan ook reageerde, toen het Belgje Poppe een uitval op touw
zette. Met Van Looy en Edi Schutz, de Luxemburger, die zich tot
zijn eigen verbazing nog altijd in een uitzichtrijke positie bevindt,
achterhaalde hij Poppe en dat kwartet kreeg steun aangeboden van
Schutz' ploegmaat Santambrogio en Dancelli, van de altijd listig
meewandelende Wilfried David en tenslotte van de Spanjaard
Perurena. Nog zestig kilometers waren er toen te koersen. Julien
Stevens fungeerde, opnieuw, als rem namens Merckx, maar niettemin
reden de zeven andere bijna twee minuten weg van de groep.
Driessens: „Als ik toen Stevens had laten meerijden, dan zou ik hem
werkelijk als bliksemafleider hebben gebruikt. Dan zou ik hem per
se in die trui willen hebben, want hij stond het dichtst bij Merckx
van alle vluchters. Maar ik liet Stevens niet rijden. Waarom niet?
Ach, dat hoort gewoon niet. Als hij met die anderen mee naar de
streep rijdt tussen de wielen, dan pakt hij toch die trui, nietwaar?
Wel, wat zou hij zijn krachten dan aantasten door ook nog op kop
te rijden?"
Niettemin getrooste Stevens zich wel een bijzondere inspanning.
Op een nijdig heilinkje, toen Van Looy aan het laatste wiel naar
boven wilde klimmen, zat Stevens vóór hem. De Faema-man liet wat
ruimte tussen hem en zijn voorganger, en bleef zitten. Toen de ach
terstand van het koppel Van Looy-Stevens zo'n vijftig meter bedroeg,
spurtte Stevens weg en Van Looy kwam te „zwemmen".
„De oude" kon niet meer reageren: „omhoog" gaat hem daarvoor
in de nadagen van zijn carrière te slecht af, hoe klein de bergjes
ook zijn. „Tja", zei Driessens later, „dat was de vereffening van een
oude rekening. Van Looy had nooit ruzie moeten maken met Ste
vens, twee jaar geleden. Zoiets blijft altijd hangen en nu kwam hij
hem dan tegen". Het terugvallen van Van Looy betekende eigenlijk
de laatste streep door de plannen van Willem 2/Gazelle om in
Maastricht voor „eigen volk" de etappe te veroveren. Hoewel er, on
verwacht toch nog kansen kwamen. Want achter het groepje dat,
nu zeven man sterk, naar bijna drie minuten voorsprong was ge
marcheerd. ontstond opnieuw een reactie. En wéér kwam het tegen
offensief rechtstreeks van de vedetten. Alles wat maar naam had
verenigde zich in een helse jacht: Merckx. Aimar, Poulidor, Pingeon,
De Vlaminck, Janssen, Gimondi, Van Springel, iedereen deed mee
aan het forceren van een enorme breuk in het peloton. Wagtmans
en Ottenbros waren de enige Nederlanders, die nog konden aan
haken bij de groep van ruim dertig, die naar Maastricht daverde,
en passant de kopgroep opslokte en vervolgens om de dagprijzen ging
strijden.
Janssen („ik reed niet zo best, dat heb ik altijd op de tweede dag")
probeerde het, Van Springel, talloze anderen. Driessens: „Waarom
wilde Janssen toch wegkomen? Hij kon toch de spurt winnen"?
Maar Janssen wilde meer. Hij wilde het geel. Echter, dat tricot be
hoort in deze dagen kennelijk toch onvervreemdbaar bij de Faema's.
Toen toch, al bijna in Maastricht, een gelegenheidsgroepje ontstond,
was Stevens er wéér. Om te remmen, zoals hij dat Janssen en Van
Springel kort tevoren ook al had gedaan. En toen de overigen, die
men in de uitslag als vlijtige knechten, die op een extra uurloon
azen, terugvindt, toen die dan toch nog vrijuit konden sprinten,
omdat de etappe nu eenmaal niet langer was en de tegenactie
even op zich liet wachten, toen won Julien Stevens dan maar die
sprint en daarmee de geie trui.
„Ge ziet", zei Lomme Driessens, met glimmende oogjes, „het komt
toch wel goed terecht allemaal. Wat zouden we ons toch druk
maken? En weet u, wat zo belangrijk is? Er is hard, heel hard gere
den in die eerste dagen. In ga uit gewoonte bij de streep staan en
ik monster dan die mannen als ze aankomen. Ik kan u zeggen dat
ze er niet fris uitzagen. En bij die mannen die ik bedoel, waren óók
diverse groten. Dat belooft wat. Want Eddie is er nog best aan toe.
En overmorgen zitten we in de Elzas. In de bergen gaat het man
tegen man. Dan kan geen knecht meer bijspringen. Het moet wel
vreemd gaan als daar de trui niet voor Eddie klaarligt. En dat was
onze bedoeling. Niet dat kleine gedoe in de eerste dagen. Dat is
alleen maar aardig voor de supporters".
Tourveteraan Henk Nijdam
heeft gisteren „op zijn tandvlees"
oereden. Jan Janssen roept hem
hier enige bemoedigende woorden
toe.
De uitslag van de 2de etappe, St Magne» en Vianelli fit, Albani) op
Pieters WoluweMaastricht over
181.5 km is: 1. Stevens (Belg. Dries-
sens) 4.35.42 met bon 4.35.22: 2.
Willy m 't Ven iBelg. Cools) z.t. mei
bon. 3.35.32; 3. Harrison (GB. Ca
put» 435.434 Balman ion (It/Pezzi
4.35 44; 5. Wright «GB. Geminiam
435.56» 6 Harm Ottenbros (Ned.
Vissers) 4 35.58; 7. Basso (It, Alhani»
z.t8. Raymond 'Fr, Plaud» z.t
9. Nassen «Belg. Schot te z.t.; IC
Jan Janssen (Ned, Geminiani» z.t.;
11. De Witte «Belg, Cools) 4.35.58
12. Wagtmans (Ned. Vissers»; 13
Dancelli (It, Albani»14. Biancc
lit. Albani»; 15. Merckx (Belg
Driessens); 16. Fontanelli (It, Alba
ni); 17. Van Spnngel (Belg Cools);
18. Paul in 't Veen (Belg. Cools);
19. Perurena (Sp, Machain»; 20. Dt
Vlaeminck 'Belg. Schotte) allen
435.58; 67. Van Looy «Belg, Vissers.
4 41.10; 74. Beugels (Ned, Plaud)
4.4533; 78. Dolman (Ned. Vissers'
4.45.49 83 Karstens (Ned, Plaud)
4.45.49 93. Haast (Ned, Vissers). 97.
v. d. Flaes (Belg. Vissers), 105. Pij
nen (Ned. Vissers) allen dezelfde
tijd 4.45.49 Leen Poortvliet en Henk
Nijdam (beiden Vissers» eindigden
resp. op de 126ste en 127ste plaats
Hun tijd was 4.56.31.
Ploegenklaseement tweede etappe.
1. Cools 13.47.38. 30 p.; 2. Driessens
z.t.. 45, 3 Caput 13.4739; 4. Pezzi
13.47.40 5 Geminiani 13.47.52; 12.
Vissers 13.53.06.
Klassementen
Algemeen: 1. Stevens «Belg, Dries
sens) 8.07.02 2. Merckx (Belg. Dries
sens) op 12 sec.; 3. Altig (W.-Dld..
Pezzi) op 20; 4. ex aequo: Grosskosi.
(Fr, Geminiani) en Janssen (Ned,
Geminiani) op 32; 6. Gimondi (It.
Pe^i» op 41; 7. Bracke «Belg. Plaud)
op 43; 8. ex aequo; Poulidor (Fr,
Triomfantelijk lachend flitst ..knecht" Julien Stevens over de
eindstreep in Maastricht.
(Door Kees Pellenaars)
MAASTRICHT (GPD) Wat
een zware rit was dat vandaag
tusseji St. Pieters- Woluwe en
Maastricht. Ja, vooral omdat het
laatste gedeelte over behoorlijk
geaccidenteerd terrein liep.
Zwaar ook, omdat vrij vroeg reeds
een aanval kwam van negen man
uit acht verschillende ploegen.
Die negen koplopers moesten ech
ter op de Cote Sauveniere het
hoofd buigen, omdat men niet
voldoende inhoud bezat. Onmid
dellijk daarop kwam die tweede
aanval van Poppe. waarbij zich
kort daarop Van Looy, Schutz en
enige anderen voegden. Bij deze
tweede aanval bleek duidelijk dat
Faema de wedstrijd uitstekend
controleerde. Bij die eerste ont
snapping van negen werd Roger
Swerts meegestuurd en bij de
tweede Julien Stevens.
Eerlijk gezegd viel het me tegen
dat bij die eerste aanval geen
IIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIH^
iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiHiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiir
Nederlanders zaten. Goed, de
zaak liep op niets uit, maar voor
hetzelfde geld had een negen
man sterke groep tot de finish
een royale voorsprong kunnen
houden. Men kon redeneren dat
de aanval te vroeg werd ingezet,
maar juist nu het een rit naar
Nederlands grondgebied was, had
er een landgenoot bij moeten zijn.
Het was nu zo, dat er in de kop
groep enkele knapen zaten die
het peloton tot grote spoed aan
zetten. Was dat niet het geval
geweest dan had het kunnen ge
beuren, dat de negen man met
een vrij grote voorsprong in
Maastricht zouden zijn aangeko
men.
Ik zei reeds, dat bij die tweede
ontsnapping Faema Julien Ste
vens meestuurde. Dat was goed
gezien, omdat Stevens na Eddy
Merckx de best geplaatste Faema-
man in het algemeen klassement
was. De ploegbelangen werden
dus uitstekend in de gaten gehou
den. De tactiek slaagde volkomen
en Julien Stevens won zelfs. Zo
als ik al zei werd in deze bijzon
der zware rit enorm hard gere
den. Wanneer dit ook in de ko
mende dagen gaat gebeuren, zie
ik toch wel de nodige slachtoffers
vallen.
47; 10. Schutz Lux. Albani) op 49;
11. ex aequo Pingeon (Fr, Plaud),
Wright i GB, Geminiani) en Har-
risson (GB, Caput) allen op 57 sec.;
14. ex aequo W. in 't Ven (Belg,
Coolsen Ocana (Sp> op 59; 16. De
Vlaeminck «Belg. Schotte) op 1.01;
17. Wagtmans (Ned. Vissers) op 1.6,
18 Van Springel (Belg. Cools) op
1.10: 19. Aimar (Fr, Geminiani) op
I.12; 20 ex aequo Balmamon (It
Pezzi) en Lopez Rodriguez 'Sp, Ma-
ohain) op 1.13; 48. Ottenbros (Ned,
Vissers» op 2.27; 61. Timmermans
(Belg, Vissers) op 6.55; 62. ex aequo
Van Looy «Belg. Vissers) op 7.00; 71.
Beugels «Belg, Magne) op 10.43; 75.
Pijnen (Ned) op 11.02; 77. ex aequo
Karstens (Ned) op 11.08; 90. ex
aequo v. d. Flaes (Belg, Vissers) op
II.31; 105. Dolman <Ned» op 1239,
119. Haast (Ned) op 1431; 126.
Poortvliet (Ned» op 24.00; 127. NU-
dam (Ned.) op 25.04
De Fransen Bolley en Chappe, die
na het sluiten van de controle bin
nenkwamen. werden uit de strijd ge
nomen.
Henk Nijdam kreeg een minuut
tijdstraf omdat hij zich had laten
trekken door een auto.
Ploegen: 1 Driessens 26.01 20; 2.
Pezzi 26.01.39; 3. Geminiani 26.02.18;
4. Cools 26 03 09; 5. Plaud 26.03.55;
12. Vissers 26.13.12.
Punten: 1. Basso (ït> 29 p.; 2.
Stevens (Belg) 25; 3. Janssen «Ned»
23; 10. Ottenbros (Ned) 13; 11.
Wagtmans ('Ned) 12.
De prijs voor de strijdlustigs!
renner ging naar de Duitser Rudi
Altig.
ADVERTENTIE
Wist u dat daar hele kleine pilletjes tegen k|#\| IDII A Y
bestaan? Nourypharma In Oss maakt ze: PlwUlilLMA
LANDAU (ANP) Fedor den
Hertog heeft gisteren de eerste etap
pe van de Ronde van Rijnland-
Palts gewonnen. Over de 144,5 kilo
meter van Kaïserslautern naar Lan
dau liet Den Hertog, die afgelopen
zondag nog amateurkampioen van
Noord-Holland op de weg werd. een
tijd noteren van 3 uur, 15 minuten
en 30 seconden (na aftrek van boni
ficatie). Tweede werd de Westduit
ser Becker met een achterstand van
bijna twee minuten. Piet van Katwijk
werd zevende.
De uitslag van de eerste etappe Is:
1. Den Hertog (Ned.) de 144,5 km
in 3.15.30 (met bonificatie) 2. Becker
(W.-Dld.) 3.17.24 (met bonificatie),.
3. Tschan (W.-Dld.» 3.17.54. 4. Bjerg
(Den) z.t., 5. Buerki (Zwi.) 330.36,
7. Van Katwijk (Ned.) z.t.
Gerrie Deijkers, die het afgelopen
seizoen voor NAC speelde, heeft een
contract getekend bij de Tilburgse
eerste divisieclub Willem 2. Daaren
tegen verhuisde de 25-jarige Henk
Vriens, die eenmaal in het Neder
lands elftal uitkwam, naar NAC.
(Door Daan Overhoff)
MAASTRICHT (GPD) —Wat
voor Willem 2 een gloriedag in
zijn nog prille toerbestaan had
moeten worden, werd een com
plete deceptie. „In Maastricht,"
zo had de garde van Ton Vis
sers 's ochtends in het hart van
Brussel nog geroepen, „gaat
Eef Dolman het doen. Hij vliegt
erin en het moet een hele goeie
zijn, die hem vandaag ver
slaat." En in het vaderlandse
kamp liet men er niets aan ge
legen Eef Dolman alvast bij
voorbaat te lanceren. Zijn fiets
werd volledig uit elkaar „ge
trokken" om met extra-lichte
banden, 28-spaaks wieltjes en
de .grote plaat" weer te wor
den gemonteerd.
Ton Vissers vlocht inmiddels
met zijn equipe snode plannen
ineen. „In Maastricht zal een
Nederlander willen winnen.
Janssen zal gaan en Peugeot
rijdt voor Karstens. Op die kna
pen moeten we letten. We rij
den allemaal voor Eef." En
iedereen knikte, terwijl Eef Dol
man wat wezenloos in de ruim
te staarde, zoals htf dat in volle
concentratie pleegt te doen.
.Als het in de aanvang niet te
hard gaat. dan zal ik ei" bij
zijn. Maar ze moeten mij de tijd
gunnen tot na half koers op z'n
minst. Zo niet, dan ben ik ver
kocht."
Maar de koers richtte zich
niet naar de voorspellingen, die
de „blauwe trein" in het goede
spoor zou houden. Want Lomme
Driessens had met zijn Faema-
mannen zeker zo hard zitten
piekeren en had toen maar be
sloten dat Julien Stevens nu
eens de oppositie tegen Eddie
Merckx diende te beteugelen.
En dus raasde de Belgische
„wonderploegover de kronke
lende wegen om het wielerle-
ger duidelijk te maken, dat hoe
hard er ook wordt gereden. Ed
die Merckx toch „in stelling"
de bergen in zal gaan.
Het scheurde het veld, waar
in de vaderlandse pedaleurs als
snippers naar achteren weg-
fladderden. Oh ja. Harm Otten
bros spurtte hautain tussen de
groten en Rini Wagtmans week
geen meter. Maar Eef Dolman
was er nog niet, toen de be
droevende organisatie achter de
meesters een complete chaos
creërden. En toen hij eenmaal
was gevonden, vele minuten
achter de „slag": „Hoe is het
mogelijk, ik heb er toch echt in
geloofd. Normaal kan ik mij
voor zulke dagen geweldig op
peppen, maar toen ik eenmaal
op de fiets zat, was mijn hele
Instelling verdwenen. Ik was er
niet bij, zoals dat hoort. Ik reed
van achteren in de hoop. dat het
zaakje tegen het eind nog bij
een zou zijn. Dan had ik mij ge
spaard en zou ik nog wat kun
nen maken. Maar ik lette niet
op en toen de groep inderdaad
met nog zo'n veertig kilometer
sloot, toen was ik met mijn
groep allang losgereden. Ik kon
niets maken."
En René Pijnen sloop be
schaamd weg, toen hU zijn fiets
dan eindelijk over de streep had
geduwd. „Ik ben verkouden.
Afgelopen nacht heb ik hele
maal niet geslapen. Op de flets
zat ik voortdurend te snotteren.
Ik had nauwelijks lucht. Al mijn
macht ben ik kwijt. Het is niet
erg dat er zo hard wordt gere
den. als Je maar de tred hebt.
Maar ik heb verschrikkelijk af
gezien. Ik zie het niet meer zo."
Ja. en dan werd Rik van
Looy in de beslissende uren zo
maar losgereden op een van de
tientallen nijdige klimmetjes.
Rik sputterde over het verkeer
de verzet na een gestoken wiel,
maar van het klimmen der ja
ren wilde de grijzende keizer
niets horen.
Henk Nijdam misschien nog
wel. De stille tourveteraan zag
de karavaan zomaar gaan, toen
zijn benen het tempo niet meer
aankonden. In de eenzaamheid,
die de verslagenen op kilome
ters van het spektakel ervaren,
ontmoette NU dam tenslotte
Leen Poortvliet, de debutant,
die door zUn lengte dagelUks de
microfoons haalt. Leen Poort
vliet was gevallen. „Een ploeg
leiderswagen maakte een rare
manoeuvre, waardoor er drie
renners tegen de weg sloegen.
Ik konn ergens meer heen. Een
stuur in mUn bulk en een bloed
uitstorting op mijn dU. Jam
mer, want ik reed fün."
Samen zwalkten zij op de
rand van de sluiting van de
tijdscontrole over de streep.
Een bange Ton Vissers nam
geen risico en protesteerde
maar vast. .Duizenden mensen
liepen voor hen zomaar over de
weg. Ze konden nauwelUks
meer rijden."
Ton Vissers tenslotte schraap
te wat mismoedig de scherven
bUeen. ,Ach. Je leert, dat er in
een dergelijk waanzinnig hard
koersverloop helemaal niets te
spelen valt. Als het zo door
gaat. ligt straks ledereen op de
knieën. We kunnen alleen maar
rUden om bU te blUven. Want
wat hebben wU nu nog? PUnen
valt ronduit tegen. Dan hou Je
alleen Wagtmans over. HU blUft
de troef. Misschien dat hU onze
naam kan redden."
Maar wordt de vaderlandse
equipe gered door het dappere
verweer van één, Ja slechts één
coureur? Het is de troost voor
een nu al vrtJwel verslagene.
