Schrijvende vissers-
Vissende schrijvers
VISSEN OP ZEE:
spannend, maar
kostbaar avontuur
VEERTIG JAAR
UGDHERBERGEN
Zonwatervis enguldens
.LD-L'IT-LD-UIT-LD-lIIT-LD-UIT-LD-lIIT-LD-UIT-LD-llIT-LD-mT-LD-UIT-LD-lJIT-LD-llIT-LD-llIT-LD-llIT-LD-UIT-LD-UIT-lD-UIT-L
Dodelijke val
van 40 meter
Prins Claus
naar Cape
Kennedy
LE1DSCH DAGBLAD
PAGINA 17
(Door Bram van Leeuwen)
Steeds meer vissers ontdek-
Bhet avontuur van een dagje
weekeinde sportvissen op
Elk seizoen varen er meer
bepen uit met sportvissers,
hun geluk willen beproeven
de visgronden enkele mijlen
de kust. Ook de stranden,
■ekdammen, pierhoofden en
tbavens worden steeds druk
bezet met sportvissers,
oor d'it steeds groeiende fa-
van de Nederlandse sport-
serij bestond behoefte aan
ede lectuur die nu in de vorm
vier hengelatlassen voor de
isserjj zijn verschenen. De
geversmaatsohappij L.- J.
en N.V. gaf vier deeltjes uit
Bhreven door Stef de Bruin
Cor van Heugten, beiden
toriteiten op het gebied van
lectuur.
In drie deeltjes neemt Stef de
min het Waddengebied voor
rekening, terwijl Cor van
ugten in het vierde deeltje de
le groep sportvissers die het avontuurlijke zeevissen hebben ontdekt, breidt zich nog steeds
ff de bemanning" van een willekeurige Scheveningse logger.
visgebieden van de Zeeuwse
delta en de Belgische kust be
schrijft.
Waddenkennel* - bij - uitstek
Stef de Bruin geeft op duidelij
ke wijze en in eenvoudige taal
weer waar de zeehengelaar met,
het meeste succes kan vissen.
Elk stukje viswater wordt aan
een beschouwing onder worpen,
of het nu de straalden van Texel
zijn of de visplekjes van Schier
monnikoog.
Stef de Bruin wydt in het
deeltje over de Afsluitdijk en
Friese en Groninger kust een
beschouwing aan de vervuiling
van het Waddengebied dat bij
zonder interessant is. Verder
vertelt hij de lezer precies
waai* de meeste kansen op suc
ces zijn gelegen en wanneer.
Deze stekkies worden afgewis
seld met adviezen voor boten
verhuur en verkooppunten van
henge lsportartikelen
Elk boekje bevat verder een
groot aantal foto's die de hen
gelaar het water in de mond
doen lopen. Foto's van zeevis
sen die in de aangeduide gebie
den gevangen kunnen worden
en beelden van uitstekende
stekkies. Een zeer belangrijk
onderdeel van de atlassen vor
men de kaartjes van kustgebie
den, afsluitdijk en wadden. Hoe
wel de kaartjes misschien iets
beter van opzet hadden kunnen
zyn: de aanduidingen zijn ze
ker voor verbetering vatbaar,
geven ze een duidelijk beeld
van de mogelijkheden in de be
trokken gebieden.
De serie atlassen wordt ge
completeerd door Cor van
Heugten. die de Zeeuwse delta
met Zuidhollandse eilanden en
de Belgische kust onder de loep
neemt. Het boekje bevat een
schat aan deskundige informa
tie over om. Walcheren, Schou
wen-Du,iveland, Zuid-Beveland
en het Veerse Meer. In afwij
king van de andere deeltjes, be
vat deze bovendien een aantal
zeer fraaie luchtfoto's van de
visgebieden.
ize toeristische rubriek be-
we ditmaal aandacht aan
j derlandse Jeugdherberg
die zojuist haar veer-
bestaan heeft gevierd,
en terug te gaan in de
lenis van deze „centrale"
we naar Petten, waar in
eerste jeugdherberg werd
d. die plaats bood aan ze-
igens en zeven meisjes.
i jaar later, nu, zijn er in
54 jeugdjerbergen, .amen
een half miljoen over-
per jaar. waarvan
Nitenlandse. De veertien bed-
liitgegroeid tot 6500 slaap-
iQ de trekkersorganisatie is
w toeristische onderneming
die nog steeds is af ge
horige mensen.
anno 1969 is niet alleen
'nisatie die zich bezighoudt
exploitatie van jeugdherber-
h zich ook heeft opgewor-
reisbureau. organisator van j
«weken, zeilcursussen, huif-
ïn door Drenthe en vele an-
fóteiten.
"k het feit. dat de tegenwoor-
gemakkelijker dan vroe
gen vliegtuig stapt om er-
het zonnige zuiden een hotel
'hen heeft de NJHC nog gro-
!thkingskracht op de Neder-
ieugd.
middelde de jeugdherberg
verleden jaar by ongeveer
miljoen overnachtingen
en buitenland. Via de
'daaeling verbleven duizen-
«erlanders in buitenlandse
tergen.
Ilbeid houdt voor de leden
MHC niet dat men, zoals
■bdtel het geval is, lang van
®oet bespreken. Is er plaats
P&jd| gast zonder meer op-
is liet vol dan is dat een ri-
uit de gastvrijheid voort-
samenwerking is tot bui-
Msgrenzen merkbaar.
In 1932 reeds kwam er een over
koepelende organisatie tot stand: de
zogenaamde International Youth Ho-
bel Federation. Daarbij zyn op het
ogenblik zesenveertig landen aange
sloten, samen goed voor twintig mil
joen overnachtingen per jaar.
De bouw van een jeugdherberg en
elk jaar wordt er in ons land een
nieuwe gebouwd, kost op het ogen
blik ongeveer een miljoen gulden. De
overheid geeft daarvoor een subsi
die van 450.000 gulden.
VLISSINGEN (GPD) —De 24-
jarige stellingbouwer, H. A. Thiele.
is vrijdagmiddag van een stelling
gevallen op het terrein van de Kon.
My. De Schelde te Vlissingen. Hy
was op slag dood. Thiele was ge
huwd en had twee kinderen.
Het slachtoffer was bezig met het
verwyderen van een stelling, samen
met een collega. De stelling was on
geveer 40 meter hoog aangebracht.
Bij het verwijderen van de planken
moet Thiele zij"n evenwicht zijn ver
loren. In zyn val raakte hij nog en
kele spanten van een kraan.
DE ENTHOUSIASTE hengelsportliefhebber, die tot de lezers
van deze wekelijkse visrubriek behoren, zullen zich de laatste
weken misschien hebben afgevraagd, of de schrijver die achter
deze verhaaltjes steekt zelf wel eens de waterkant opzoekt of
louter en alleen vanachter zijn schrijfmachine dit opperste
volksvermaak gadeslaat.
Wel, om dit laatste vermoeden maar meteen de (visse)-kop
in te drukken:
Ik heb vorige maand waarschijn
lijk met evenveel spanning op de ope
ning van het visseizoen zitten wach
ten als u. Zelfs zoveel, dat het me
half mei te machtig werd, en mijn
vismaat en ik het besluit namen eens
te onderzoeken of we erin zouden sla
gen wat zeebanket aan de golven te
ontrukken in afwachting van de kan
sen in het zoete water.
HET WAS OP EEN ZONNIGE en
uiterst fraaie maandagmorgen, dat
we voorzien van stevige werphengels
en dito molens en een tas waarin
dikbelegde boterhammen een ther
mosfles koffie niet ontbraken op weg
gingen naar Scheveningen, waar
wanneer ons telefoontje tenminste
goed was overgekomen twee plaats
jes gereserveerd moesten zijn op een
van d'e vele roestige loggers, die deze
dag zou uitvaren met een aantal even
enthousiaste zeevissers.
Hoewel de reder in zyn adverten
ties de sportvissers had verzekerd, dat
elke deelnemer aan de vistocht steeds
over genoeg ruimte zou kunnen be
schikken op het schip en er een ma
ximaal aantal mee zou mogen, bleek
op die vroege morgen uit niets dat
de scheepsbemanning pogingen zou
doen om de grote stroom vissers in
te dammen.
Integendeel. Iedereen die ook
maar even de indruk gaf het tochtje
mee te willen maken werd daartoe
door de bemanning geanimeerd. Zo
kon het gebeuren dat tegen het ver
treksein zo'n ruim dertig vissers langs
de reling stonden, de een met het
grootste optimisme zyn hengeltuig in
gereedheid brengend, de ander met
de vrees in zijn hart dat zyn lijn
straks met vele andere tot een ont
warbare knoop zou worden gevloch
ten ten gevolge van de grote belang
stelling en weer een ander omdat de
man met de pieren nog steeds niet
was gearriveerd.
De vrees van de laatste werd weg
genomen toen even later een auto
vlak voor de loopplank stopte en met
een be wonderens waardij ge ijver con-
serveblikjes met zeepieren begon uit
te delen, die enkele uren tevoren wa
ren gestoken op de Zeeuwse schorren
en banken. Om alle misverstanden
uit te sluiten, voor elk blikje moest
de fikse vergoeding worden betaald
van vijf gulden.
SOMMIGE VISSERS die met wéi
nig welgevallen de glibberige massa
bekeken verwijderden onmiddellijk de
grote stukken krantenpapier, die op
de bodem van het blikje lagen, maar
dat was de grootste vergissing die ze
konden maken want zeepieren heb
ben de reputatie zeer slecht tegen blik
te kunnen en het gros werd dan ook
na korte tijd tot de voorvaderen ver
zameld.
Even na acht uur gaf de grommen
de motor, onder het hevig trillende
dek het sein, dat de vissersmeute zee
zou kiezen al moest er eerst nog wat
stuurmanskunst tentoon gespreid
worden alvorens alle hindernissen
van de Scheveningse haven waren
genomen.
Gelukkig voor de snel zeezieken was
de zee zo glad als een spiegel en verr-
toonde een treffende gelijkenis met
de Kaag op een bijna windstille dag.
Daarom geen vissers die groen en
geel van ellende ever de reling hingen
en steeds hun maaginhoud aan de
golven prijsgaven, maar een potige
hengelaar die een collega een reuze-
formaat plastic-zak toont met de toe
voeging dat die vandaag beslist vol
moet.
Het is tevens zijn laatste poging om
de stemming op te vijzelen want de
hele bemanning is inmiddels druk be
zig alles in gereedheid te brengen voor
het startsein. Myn buurman mon
teert in al zyn enthousiasme zijn
zware werpmolen op de kop aan zijn
werphengel en bemerkt bovendien dat
zijn viskoffertje alleen maar schar-
haken bevat in plaats van de zo be
geerde gulhaken. Met wat spijt in
zyn blik kijkt hij naar de forse ha
ken aan onze onderlijn.
Even verderop staat een beginner
met veel moeite de zeepier aan de
haak te rijgen, maar steeds wanneer
het diertje gespiesd is, blijkt dat hij
zijn bijnaam „leegloper" alle eer
heeft aangedaan. Rond de haak bun
gelt slechts een leeg zieltogend om
hulsel van wat eens een sappige zee-
pier moet zijn geweest.
ENKELE ZEEMIJLEN vol gepruts
en gepriegel verder stopt het schip
en met een ratelend geluid zoekt de
ankerketting een rustplaats op de zee
bodem. De oorverdovende herrie is te
vens het sein voor ons vissers om de
al in gereedheid gebrachte werphen
gel voorzien van ruim drieënhalf
ons lood, twee gulhaken en evenzo
veel scharhaken aan het zilte nat toe
te vertrouwen.
Er zijn vissers bij die met een
stukje lood van nauwelijks een ons
denken de bodem te kunnen berei
ken van dit visrijke zeewater. Ze
worden uit hun zalige vissersdromen
het egale blauw regelmatig werd
doorbroken door een schuimende
golf. Behendig dirigeerde de bebaar
de visser met zijn zware zeehengel de
jonge kabeljauw naar heit schip waar
een andere enthouasiste visser en na
enkele missers in slaagde de vis aan
de scherpe punt te steken en bin
nen boord te hysen.
Een pondje of tien gul klettert even
later op het dek, maar niet lang,
want met een welgemikte slag maakt
hij een einde aan het, vissenleven.
Stuiptrekkend blijft de vis in een
houten kist liggen.
In die kist krijgt hij even later ge
zelschap van een nog iets grotere
soortgenoot, want vrij kort daarop
haalt de kapitein, terwijl hij schijn
baar ongeïnteresseerd het Fabeltjes
krantlied neuriet, de tweede gul bo
ven water. Daarmee heeft hy echter
zijn kruit verschoten en houdt het
evenals de andere vissers op schol,
schar en af en toe een wijting.
VOOR DE MAKREELVANGST is
het nog rijkelijk vroeg in de tijd en
zo slaagde slechts één van de vissers
erin een dergelijke delicatesse te ver
schalken. Rond vier uur vindt de ka
pitein dat het welletjes is; trouwens
de anomo begint wat te verslappen
ook al omdat het getij niet bepaald
gunstig is.
Op de terugtocht naar de „landrot
ten" doet het schip nog even het ra
dio-schip Veronica aan waar een
dringende behoefte blijkt te bestaan
aan zeepieren. Wat onwennig en als
ontwakend uit een droom, stappen de
vissers even later aan land. De wat
minder met „buit" bedeelde deelne
mers aan de trip krijgen van de ka-
De gul is bijna binnenboord.
Met enkele handige grepen wor
den de ingewanden verwijderd.
De strijd voor de jonge kabel
jauw is gestreden.
In het hart van Augsburg
vierde onlangs de zgn. Fuggerei
een soort hofje haar 450-
jarig bestaan. Deze misschien
oudste sociale nederzetting ter
wereld werd in 1519 door de Duit
se koopmansfamilie Fugger, die
geld aan pausen en keizers leen
de, voor de armsten der armen
gebouwd. Zij bestond uit vijftig
kleine, in de stijl van die tijd ge
bouwde huizen. In de tijden der
feodale heerschappij als revolu-
ionaire prestatie aangemerkt,
jleef de historisch belangrijke
wijk tot op heden als markante
bezienswaardigheid bewaard. De
oorlog had weliswaar zijn sporen
nagelaten, intussen is de ,,Fug-
'jerei" echter weer met gemo-
ierniseerde woningen in haar
oorspronkelijke toestand terug-
ïébracht. Ook thans wordt de
nederzetting uit de middelen van
een door de Fuggers in het leven
geroepen stichting in stand ge
houden. De jaarlijkse huur
voor een woning bedraagt over
eenkomstig de traditie volgens de
huidige koers in Duitsland 1,72
Dmark.
opgeschrikt wanneeer korte tijd later
een boze collega verderdop uitvalt dat
de lijn verstrikt zit met de zijne.
HET IS NIETT de enige keer dat
het gebeurt. Vooral in de beginperio
de worden er meer verstrikte lijnen
binnengehaald dan vissen. De ont
stemde gezichten verdwijnen naar
mate de eerste vangsten worden ge
noteerd. Het begint wat bescheiden
met mini-wijtingen en scharretjes,
maar er lijkt verbetering in zicht
wanneer het eerste triplet (drie vis
sen tegelijk aan één paternoster)
wordt gemeld.
Inmiddels hebben mijn be aasde ha
ken hun werk niet gemist. De tweede
worp is raak en de onderlijn ver
schijnt boven water met twee wijtin
gen. Ook mijn vismaat takelt het
eerste zeebanket binnenboord. Naar
mate de ochtenduren vorderen en de
bootsman meer overhete en mieren-
zoete koffie aandraagt blijkt dat ze
het toch niet zo goed doen.
Onze hoop, die erop gevestigd was
om vandaag gul mee naar huis te-
nemen, gaat niet In vervulling. Hoe
wel het niet de beste tijd daarvoor
was de meeste gul wordt In het kou
de jaargetijde gevangen hadden we
toch onze zin daarop gezet. Wat e
echter ook van onze zeepieren at, het
was geen gul.
VROUWE FORTUNA was meer op
de hand van de kapitein van het
schip. De bebaarde grijsaard, die
waarschijnlijk zyn leven lang bui
ten het territorium heeft gezwalkt
en nu zyn a.o.w. wat bijspijkert en
pleziertochtjes voor de steeds groei
ende groep zeesportvissers schreeuw
de dat de pikhaak maar eens in orde
gebracht moest worden en meteen
was het hele schip in rep en roer.
Iedereen rende naar bakboord waar
pitein wat schol en schar in de hand
gedrukt en daarmee is het afgelopen.
Vissen op zee is hoewel niet al
tijd een brokje avontuur dat we in
onze drukke maatschappij gelukkig
nog bezitten. Maar voor datzelfde
brokje natuur moet flink in de beurs
worden getast. Een plaatsje op de
boot kost al gauw meer dan vijftien
gulden en dan laat ik nog buiten
beschouwing het geld voor de zee
pieren en de reiskosten. En niet te
vergeten de „oorlam" die u als af
sluiting van deze visdag in het dichts-
bijzijnde cafeetje neemt.
BRAM VAN LEEUWEN
DEN HAAG (ANP) De rijks
voorlichtingsdienst deelt mede. dat
Prins Claus een uitnodiging van de
NASA heeft aanvaard om op 16 ju
li de lancering van de Apollo II op
Cape Kennedy bij te wonen.
ADVERTENTIE
Bruint mèt en zonder zon
