KreaSivileil
veer één dag
BOKBQKBOr dek dék
IH I 1 V BRAM VAN LEEUWEN,
The sound of the exploding Harley mesjiens
Waar swingt 't
CENWICHT OUDEREN
GEDICHTEN
HEBBEN OOK IETS GEPRESTEERD
rDAG 9 MEI 1969
HET HELE LEVEN KAN EEN BROK
KREATIVITEIT ZIJN.
I ONDER REDACTIE VAN:
I IV HEIN ELBRINK,
VfM/7 \\<U HENRIËTTE V/D HOEVEN,
I j J henk de KAT.
BERT PAAUW.
'(»7 MET DEZE KEER DANK
Cleidsch dagbTad A/, AAN
ROB „TIJGER" DE NOOYER.
A/5 GROTER DAN JE DENKT
Ondergaand pamflet kregen we op ko-
ninginned g in onze handen gestopt op
dat onvergetelijke Step-inn festival:
Voor het eerst is er in Leiden nu ook
eens een mogelijkheid om je gevoelens
die je hebt op kreatief gebied om te zet
ten in daden. Maar het beroerde is dat
dit maar voor één dag is. Daar komen
we natuurlijk niet veel verder mee, want
het duurt weer 365 dagen voor onze lie
ve koningin weer jarig wordt. En dat
duurt veel te lang. Een ander punt is
dat je je kreativiteit ook op andere ma
nieren kunt uiten dan door alleen maar
wat te schilderen en pottebakken. wat
je tenslotte alleen maar voor jezelf doet.
t f
Pom pom. perom pom pom. Hoor je
ons nerveus vin ge rget rommel op tafel?
Pom pom, perom pom pom. Zie je
onze koel takserende blik? Ja, nee, nou
geen uitvluchten! Je hebt alwéér geen
agendaberichten opgestuurd hè?!
Terwijl je toch wist dat Rocky and his
flying Meteors zouden optreden in het
parochiehuis.
Terwijl je wist dat dompteur Saparani
in clubgebouw Ons Doel een sjow weg
zou geven met zijn springende padden.
Waarom dan niet even een berichtje
naar Witte Singel 1, een week voor de
donderdagse plaatsing? Hè jongens, toe
nou.
Tenslotte wordt het LD in 6 van de 10
gezinnen gelezen.
LEVEN IS SCHIJN.
De zuilen van mijn
albasten bestaan uit mijmering
geboren,
het lot:
de drager van het gevreesde uur
de vreugde:
de konipg van leven
zij zullen duelleren in mij
tot ik verslagen ben
totdat de zuilen
tot as verpulveren?
De mijmeringen voor eeuwig
verwelkend.
MORPHEUS IS MACHTIG.
De zaag van slaap
de adem van toen slaapt
en sust
naakt en wat rust verdienend
al m'n schepen met geesten ladend
zij vechten met de storm die ik blaas.
Ik tracht de sluimer weg te
vagen met de bezem
van zonlicht
de grachten van goten.
hemelen van mijn jeugd
zij verdienen mijn ogen can
te zien waar ik sta.
Ik slaap in de oksels van
Morpheus' vrouw.
Ton Jansen,
De Genestetstraat 94
Leiden.
jemonstreren en protesteren": dat is
poordig het „alleen-zaligmakende"
Dl, speciaal onder de jongeren. Al
uet opgehitst door geheimzinnige,
plandse machten, die voor ons land
I goeds in de zin hebben, uiten zij
jllig in de meeste gevallen „loze" kre-
jgEen mens wordt er op den duur be-
kotsmisselijk van
poral de universiteiten en onlangs
de Leidse gemeenteraad, hadden
waar te verduren. Om maar niet te
;en van het oproerkraaiersschandaal
msterdam op Koninginnedag, juist
de indrukwekkende documentaire
Cèderzijds" op de t.v. werd uitgezon-
In Nijmegen en Tilburg nam het
fellectuele" jeugdproletariaat of wat
rvoor doorgaat, het heft in handen,
.welijks droog achter de oren wilde
«voorschrijven, hoe het nu allemaal
geregeld moet worden. En in Am-
lam ging een stelletje klungels de
in de war schoppen, zo maar om de
e geringste aanleiding wordt benut
het „protest", behalve natuurlijk
neer het linkse dictaturen bijv. de
..Nou kijk. ik vind het de enige motor
waar romantiek van uit gaat. Het is een
echte sex-motor. Hij rijdt altijd, maar je
moet 'm wel met gevoel behandelen.
Voor de rest is het net als met een
vrouw: soms moet je haar flink op d'r
donder geven".
Rob Boogert legt uit waarom hij zo
idolaat is van zijn 750 cc Harley David
son, bouwjaar '39. type Liberator. Hij
kan dat nou wel keurig gaan zitten for
muleren: als je precies wilt begrijpen
waarom al die jongens met hart en ziel
verknocht zijn aan hun mesjienes met de
grote sturen, dan moet je eens vragen
of je een keertje mee mag rijden. Ga
eens op dat panzadel zitten, laat de uit
laat eens klappen. Voel die stabiliteit in
de bochten en ervaar dat goddelijk vrije
gevoel als je met je armen wijd over de
weg dendert.
Rob Boogert zegt: „Veel meisjes zijn
knettergek op een Harley. Als individuen
kennen ze je niet. wel als eigenaar van
die gele of paarse Harley."
Rob Boogert is één van de 20 leden
van de Club 750 Leiden. Een club van
Harleyrijders met een bestuur, leden en
donateurs. Deze laatste groep bestaat
voor een groot deel uit meisjes. Trou
wens. onder de leden van de club zijn
ook meisjes die zo'n zwaar monster on
der zich hebben. Ei- is zelfs één lady bij,
die gauw van haar motor af moet glijden
als ze stopt, omdat de mesjien haar an
ders vermorzelt. Ze kan niet eens met,
haar voeten bij de grond.
Goed, de jongens zién er woest uit.
maar ze zijn volgens Rob Boogert toch
ook weer met zo hells als ze lijken. ..De
image in Leiden is een totaal verkeerde.
De jongens hebben al een paar jaar ge
probeerd om de Harleys te presenteren
in de taptoe op 3 oktober. Bij de 3-ok-
tober vereniging kregen we altijd nul op
het rekest. Als je de mensen hoort dat
tuig. die nozems. Wij maken nooit ruzie!
Maar we hebben het al een paar keer
bij de hand gehad dat we met een stuk
of 5. 6 jongens van de club ergens aan
kwamen en dat we er toen niet in
mochten, blijkbaar omdat we er te wild
uitzagen. Ja. wat wil je. Op de motor zit
je in het leer. en als ze dan die grote
laarzen en helmen zien
,De club is op het ogenblik een beetje
aan het verwateren omdat we geen vast
punt meer hebben waar we bij elkaar
kunnen komen. We hebben 5 maanden
in een oud vies hok gewerkt dat. we hele
maal zelf hebben opgeknapt. We hebben
er zelf licht in aan moeten leggen, nieu
we sloten moeten aanbrengen en er een
deur in moeten zetten. Die garage kostte
f 110 per maand. Dat konden we natuur
lijk niet meer opbrengen. We zitten nu
dus zonder sleutelruimte."
De club werd 8 maanden geleden op
gericht met als doel „het kopen, onder
houden en restaureren van Harleys." Er
is een werkelijk schitterend clubblad, dat
..The king of the road" heet. En ergens
willen de jongens door middel van de
club zich aansluiten tegen de monopolie
positie van de importeur van Harley-on-
derdelen. Een nieuwe Harley Electra
Glide bijvoorbeeld kost f 11.000. Dus als
je eens met een toertrip van de club
mee wilt
Het komt er alleen te weinig uit. Op
je werk en je school is van boven al ge
regeld wat je moet doen. En door de ge
hele maatschappij wordt je gedwonger.
niet om kreatief te zijn, nee, maar om
zoveel mogelijk te konsumeren. Of dat nu
in d#> vorm is van brommers of autoos
kopen, pils drinker: of naar konserten
luisteren, het "enige wat is toegestaan,
is dat alles maar in je op te zuigen. Zo
ontstaan er allemaal mensjes waarvan je
precies hun gedrag kunt voorspellen. En
dat heeft helemaaj niets met kreativiteit
te maken.
Het wordt daarom tijd dat we ons hier
tegen gaan verzetten en zelf gaan bepa
len waar we behoefte aan hebben er.
zelf gaan zorgen dat die behoefte bevre
digd wordt. Dat is kreativiteit en die
kreativiteit moet met ons hele gedrag
verweven zijn. Die kreativiteit moet niet
alleen gericht worder, op schilderen en
pottebakken. Nee. maar op alle aktivi-
teiten waar je bij betrokken bent en bij
betrokken wilt zijn. Dat is dan zowel bij
je vrienden, je school, je werk, je stad.
je samenleving en noem maar op. In al
die aktiviteiten moet je trachten jezelf
te zijn. zelf bepalen wat en hoe gedaan
moet worden. Dat kan je doen en moet
Je eigenlijk zoveel mogelijk doer: met an
deren, die ook jouw mening zijn toege
daan. Dat betekent dat je zelf in al je
aktiviteiten een stuk kreativiteit aan de
dag moet leggen. NIET dat je anderen
je baas, jé leraar, je ouders, kroegbaas,
bromfietshandelaar, grammofoonhande
laar moet laten bepalen wat goed
voor je is.
■^jèt-Unie of Cuba betreft. Wie zou-
eei»daar eigenlijk achter zitten? Als
fens een magistraat is, die tegen die
igijttgheid zijn stem verheft of waar-
jiwend de vinger opsteekt tegen de
minderheidsgroepen en hen van
jcistósche" methoden beschuldigt, dan
de hel pas goed los en worden de
ïn plotsklaps faliekant omgedraaid,
let. heeft er véél van. dat de Neder-
ders en vooral de jongeren onder hen.
tegenstelling tot de oorlogstijd toen
senheid was. onderling hopeloos ver-
eurd zijn, zodanig als ik nooit, voor
{elijk gehouden had. Het wordt hoe
?er hoe moeilijker van een „Neder-
ise democratie" te spreken. Het ge-
dat er in een ordelijke maatschappij
J» onherroepelijk moet zijn, wordt
meer aangevreten en uitgehold
•r jeugdige, kankerende wroeters, die
3 gevoelens van onbehagen of onlust
ytfde rotste manier botvieren.
•p de oudere generatie?
lie is zo bang als een wezel om haar
*gers te branden of voor „behoudend"
worden aangezien. Dat zou immers
eigen hachje of de partij kunnen
iaden? Tóch zou het goed zijn als
t zij eens haar mond flink opendeed
en zich niet volkomen in een hoek liet
drukken. Er is in onze huidige schijn-
democratie immers nog altijd tijd voor
het „vrije" woord? Of ga ik me daarin
langzamerhand vergissen?
Natuurlijk is het juist als ook de jeugd
zegt wat zij op haar hart heeft, maar
het moet niet gaan op een manier, waar
voor ieder weldenkend mens zich diep
schaamt. Wie uitgerekend op Konin
ginnedag zo schaamteloos te keer gingen,
behoren tot het ellendigste soort. Twee
van hen trachten voor de t.v. hun hou
ding nog te verdedigen en verraadden
meteen hun walgelijke mentaliteit: je
ging er bijna van overgeven
Bij dit al wil ik eindigen met een vro
lijke noot en denken aan het volgende
grapje, dat ik dezer dagen hoorde: „een
man zegt tegen z'n vrouw: ik ben er
vóór de stemgerechtigde leeftijd te ver- H
lagen. Dan kunnen de kinderen ons niet
overal de schuld van geven". Dat „schuld
geven aan de ouderen" is nu aan de orde
van de dag.
Het is haast ongeloofwaardig, maar
heus. die ouderen hebben óók wel iets
goeds gepresteerd. Al zul je dat nooit
uit. de mond van die kinder-belhamels
horen OOM THEO
NAAR AANLEIDING van 2 stukjes in
het LD van 25 april wilde ik het een en
ander daaraan toevoegen. De stukjes van
Oom Theo en de verhandeling over
werkkampen vertonen zulke grote gebre
ken dat de functie van een dagblad
wordt ondermijnd. Naar mijn mening
dient een dagblad om informatie te ver
schaffen en dan wel zo dat vele gezichts
punten behandeld worden. Oom Theo
verschaft geen informatie maar laat zijn
persoonlijke aversie tegen drugs de vrije
loop. Hij schuift de grootste informatie
op zij met: „Nu mogen psychiaters of
andere deskundigen op dit gebied ge
wetensvol verklaren dat marihuana to
taal onschuldig is maar en geeft dan
zijn eigen visie. Deze manier van schrij
ven als „ik zal het wel even zeggen"
doet mij als een bepaalde vorm van
hoogmoedswaanzin voorkomen. Het is
bovendien jammer dat onze „Oom" hele
maal niet tot een vergelijking komt tus
sen roken-alcohol-drugs. Tevens de ge
gevens over de door onder invloed van
alcohol verkerende mensen begane mis
daden als schiet-, steek- en doodrij-par-
tijen en die van de drug-gebruiker. Bo
vendien dat alcohol, vrij te koop is, drugs
zijn verboden. Dat iemand die onder in
vloed van alcohol een ander doodrijd»,
dezelfde straf kan krijgen, als hy die
drugs gebruikt. Men kan zich bovendien
Want meestal komt dat er op neer dat
Iwat zij goed voor jóü vinden goed voor
henzelf blijkt te zijn! Op die mar.ier
wordt je belazerd doordat je dingen gaat
doen waarvan je zelf denkt dat het goed
voor jezelf en anderen is. maar intusser:
allerlei vreemde figuren helpt door in
hun straatje te werken. En dat heeft
helemaal niets met kreativiteit te ma
ken. Kreativiteit is zelf bepalen met
anderen waar je behoefte aan hebt
en je daar naar gedragen en niet door
allerlei instanties die jou wel eer.s zullen
zeggen wat goed voor je is.
VOLG NOOIT EN TE NIMMER LEI
DERS EN ANDERE BESLISSERS!
WEES KREATIEF OP JOUW MA
NIER! I 1
Comitee Leefbaar Leiden
afvragen of men het recht heeft om
iemand zyn vrije wil en keuze in te per
ken. Ook als het gaat onder het mom:
,.wy doen het om jullie bestwil". <Dan
zou men ook tabaksartikelen moeten
verbieden en een kind kan ze kopen».
Maar dient niet een ieder voor zich
zelf de keus en verantwoording te heb
ben over wel of niet gebruiken. Voor een
keuze is uitgebreide informatie nodig. Op
de manier van Oom Theo heeft dat wei
nig zin en had hij zich beter aan zijn
eigen leus kunnen houden praat er
niet over. Ten aanzien van de werkkam
pen vind ik dat dit onvolledig is of per
tinente onwaarheden bevat. Zo wordt in
de meeste kampen geen zakgeld ver
schaft maar een inschrijfgeld gevraagd
in Nederland vaak f30. in het buiten
land meer». De juniorkampen staan vaak
alleen maar open voor 16-18 jarigen. Men
werkt er minder en betaalt een hoger
inschrijfgeld. Over het algemeen werkt
men voor kost en onderdak. Sommige
organisaties houden zich ook bezig met
ontwikkelingshulp. Ikzelf begin deze zo
mer aan mijn derde kamp en kan een
ieder die niet bang is om te werken, zijn
talen te spreken, verder enig sociaal ge
voel heeft, aanraden dit te doen. Het is
een bijzonder aangename ervaring.
JAN VERVER
stukje uit Hitweek zelf. een fragmenta
risch gedeelte gedachtenflarden uit een
«verklaring bfj het verdwijnen" dat je
misschien een beetje wegwijs maakt
Maar het beste kun je Aloha gewoon
een paar keer kopen, als je wilt weten
wat er nou allemaal aan de hand is.
„Hitweek begon 3 jaar geleden te ver
tellen dat deze krant niet lang zou be
staan als de lezers er niet zelf in gingen
schrijven. De krant bestaat nu nog steeds
en nog steeds stroomt de kopij binnen.
Op de één of andere mar.ier is er toch
een image rondom Hitweek ontstaan die
eigenlijk niet meer kan. Er zijn zeer veel
mensen die denken dat Hitweek een
soort wekelijkse Muziek Ekspres is"
„De vragenlijst die we enkele weken
geleden hebben geplaatst is een groot
succes geworden. Honderden lijsten heb
ben we binnengekregen. De eerste resul
taten hebben onze mind geblowd. De
Hitweeklezers willen een totaal andere
krant. We moeten met deze krant stop
pen. Er moet een nieuwe krant komen.
Er kan een andere krant komen. Wat
er verandert kun je in deze krant zien.
Lees de artikelen eens. Steeds meer lie
den in dit land kunnen zich nauwelijks
lekker voelen als ze aan hun toekomst
in „de maatschappij" denken. Als ze rond
zich kijken dan worden ze of misselijk
of bedroefd of ze barsten in een hyste-
ries gelach uit. De grote scheuring in de
popmuziek heeft erg veel duidelijk ge
maakt".
„Het is duidelijk dat Hitweek moet
verdwijnen. Dat er een nieuwe krant
moet komen. Geen popkrant met alge
mene artikelen, maar een krant met uit
stekende pop. Maar we willen geen
krant. We willen een medium waardoor
we elkaar beter leren kennen. Waardoor
we vrienden van elkaar kunnen worden.
Of hebben we elkaar niet hard nodig?"
We weten niet of je Hitweek wel eens
ist- Als dat zo is, dan hoeven we niks
ier te zeggen. Dan heb jij ook de afge
ven weken dat innerlijke trillende ge-i
el gehad, iedere keer dat je je 60 sent-
f er voor neer lei. Zit dat in de lente,
is er écht iets aan 't broeien, een
ïtnming die 't ook in de winter uit-
"nidt?
Wat ons betreft wij hebben nog nooit
sterk de indruk gehad dat er nu wer-
'lijk wat voor de deur staat. Het is
oeilijk te omschrijven. In de 4 jaar die
TOWeek nu bestaat, is die krant uitge
lid van puur popblad tot, ja, tot een
ortement vertolker van alom levende
ïrust- en gelukzalige gevoelens.
Ho, stop. We doen 't niet ook. We
a'van géén analyse geven van dat krank-
hnige Witheek. Kom er zelf maar ach-
,]eT- Probeer vooral de nummers van de
f5*kte 5 weken te bemachtigen, sla de
Ptikelen over bv. de kommune nog eens
dié bij ons een heleboel hebben los-
f
geslagen. Dan begrijp je misschien waar
om het hele Witheeklezerskorps op zo'n
ontzaglijk fijne manier in de war is.
Hitweek oude stempel is met ingang
van vorige week donderdag opgedoekt.
In plaats van een weekuitgave wordt het
een 2-wekelijks blad. Iets duurder, veel
beter. Nou ja, dat is. onzin natuurlijk.
Niemand weet precies wat 't voor een
krant gaat worden. Vast staat, dat-ie
Aloha gaat heten. Ach, wat doet 't er toe.
Het voornaamste is. dat iederéén de
krant maakt. Voor allen, door allen, pre
cies.
Het lijkt wel of we aandeelhouders zijn
zeg, met ons pleidooiend geschrijf voor
Hitweek. Maar zijn we dat ook niet?
De krant is toch ook een beetje van ons?
En van jullie?
De niet-Hitweek-lezers zullen na het
doorlezen van bovenstaand stukje wel
totaal de kluts kwijt zijn, de rode draad
hebben verloren. Daarom volgt hier een
