„LAAT ME NIET LACHEN
mssm
r>r>
-Hart op
-de tong
koek
bp judoka Wim Ruska: sociale begeleiding in de sport
émm
VenhcJk
DAAR STA JE DAN ALS
JE
HAND OP TE HOUDEN
VOOR EEN KWARTJE
?sSt f'
Palermo kreeg
stevige straf
Ujpest Dosza w ipt
Leeds United: 2-0
Te nationaal
Hockeyprogramma
Molentoeniooi
)ERDAG 20 MAART 1969
PAGINA Y.
LEIDSCH DAGBLAD SPORT LEIDSCH DAGBLAD - SPORT LEIDSCH DAGBLAD SPORT LEIDSCH DAGBLAD SPORT LEIDSCH DAGBLAD SPORT LEIDSCH DAGBLAD
-Tt
:Jt
*1 wam
Met de halters
ROME (ANP) Alberto Barb*,
j voorzitter van de strafcommissie van
de Italiaanse voetbalbond heeft snel
en hard gereageerd op de ongeregeld
heden. die zondag plaatshadden by
de ontmoeting PalermoNapels
I (23) Palermo moet zyn volgende
twee thuiswedstrijden op neutraal
terrein spelen, daarnaast is de uit-
slag van Palermo—Napels gewijzigd
1 in 02. De voorzitter van Napels,
Ferlaino, die door opruiende opmer-
Icingen voor het begin van de wed-
i strijd de stemming tot het kookpunt
j had opgevoerd, mag tot 19 september
1969 geen enkele functie in het Ita
liaanse voetbal uitoefenen.
BOEDAPEST «ANP» Bekerhou-
I der Leeds United is gisteravond in de
I kwartfinales van het Jaarbeursste-
dentoemooi uitgeschakeld door Uj-
j pest Dosza (20>. De Hongaren, die
de eerste wedstrijd met 01 hadden
gewonnen, zegevierden ook voor eigen
publiek <40.000 toeschouwers». Soly-
mosi uit een strafschop en Bene
schoten in de 63ste en 75ste minuut
raak.
Glasgow Rangers stapte met een
I been in de halve finales door voor
60.000 toeschouwers in het Ibrox-park
Atletic Bilbao met 41 (21) te
rug te wijzen Gergusan, Penman,
Persson en Stein scoorden voor de
Schotten. Clement! redde de Spaan»
eer.
AMSTERDAM (GPD) ..Fijn, dat ik nu eindelijk iemand
b gevonden, met wie ik echt kan praten. Aan wie ik mijn
eilijkheden, mijn getob kwijt kan". Dat zegt de man, die op
üdooie eentje het complete Japanse eilandenrijk aan het sid-
sn kan brengen, in navolging van de grote judomeester
ton Geesink. Die man heet Wim, Willem Ruska. De grote
>nde krachtpatser. Willem de nachtportier. Zo kennen of
men althans velen hem: Willem de nachtportier. Die velen
dan niet, dat juist deze betiteling bij de vriendelijke
wereldkampioen zwaargewicht judo, dezelfde uitwer-
l heeft als een zeer hongerige worm in een welgeschapen
pel. Het holt het moreel uit van de volumineuze Amsterdam-
li crack. Luister wat hij zegt: „Daar sta je dan als wereld-
ppioen je hand op te houden voor dronkelappen, die hikkend
Is dat niet die wereldkampioen? Dan schaam ik me
Krijg ik een kwartje en kan ik dank u wel zeggen. Je
er voor schobberdebonk. Alsof je als wereldkampioen
[teen zekere image hebt op te houden. Alsof je gewoon niet
jtop een hoger plan zou kunnen en mogen leven".
grote, goede Willem Ruska,
op de tong. wat hem al veel
s heeft opgeleverd, komt in op-
id tegen de klappen, die de maat-
ippy en met name de sportmaat-
ippij hem heeft toegediend. Klap-
waartegen een judoka, die het
i niet op zyn hand heeft, moei
al terug kan vechten. Ruska voel-
rich vorig jaar verraden en „be-
ïn door het publiek „de massa"
je maar naar de top schreeuwt,
sr daarna nog harder schreeuwt
joelt om je zo snel mogelijk van
top af te zien sodemieteren".
Ie grote bonk judoka kon daar
tegen. Hij stopte met de wed-
jdsport. Om nog een andere re-
ook. Hij had gedacht, dat hij als
reldkampioen grotere financiële
sslag zou krijgen. Dat nu zyn
je smakelijker gekookt kon wor-
..Maar als me iets is tegenge-
!en, dan was het dat wel. Je
kt, nou hoef ik geen kelnertje of
tier meer te wezen. Nou. ho
Ruska stopte er dus mee.
u men heeft het kunnen lezen:
a Ruska is weer Nederlands kam
en alle categorieën geworden. Hij
ïeer terug. „Ik kon toch niet zon-
Tragedie
Dat is de tragedie van veel sport-
nsen. Ze geven als .ïonge man of
'm al hun tijd, al hun kwaliteiten
hun sport zo goed mogelijk te
«tenen. Ze offeren er vaak zon-
dat ze er in hun jeugdig enthou-
me bij stil staan hun hele
atachappelijke carrière aan op.
begeleiding ontbreekt, de sociale
ffleiding. Wim Ruska: „ik heb
ndenvol geld naar de sport gedra-
Ik er alles voor gedaan om de
i te bereiken. Sociale begeleiding
de sport? Laai me niet lachen.
is er niet. Bij ons, bij het judo.
er niet eens een goede gewone be
tiding".
"UBka, heen en weer schuivend op
1 bankje in een optrek op drie
boven het befaamde journalis-
tosfé (vroeger Scheltema» aan de
«wezyds in Amsterdam, waar hij
Olijks traint, kijkt met duidelijk
;«e dankbaarheid naar zijn blo-
Ede en (vanwege de halteroefenin-
E' zwaar uitademende compagnon
mi de Lange. „Pijn. dat ik nu
®and heb. waar mee ik a Ilea kan
ïraten.
tanand die me steunt. Die de Ka
ft met me doorneemt. Die me
'kundige aanwijzingen kan geven,
k me masseert". Wim de Lange,
het bezit van het diploma CIOS.
*dische massage en de papieren
111 een horecabedrijf te voeren (hij
mteert echter liever, zo te zien. de
titers dan de dienbladen met pils)
U uitgeblazen. Hij wil wel laten blij
ken dat hij het zelf ook prettig
vindt Wim Ruska in zijta piepkleine
(met sauna toegeruste sportschool)
te hebben. Terwijl regelmatig blo
te (vanwege die sauna» mannen om
handdoeken vragen <„Je moest eens
weten, hoe onbekend men hier in
het land nog met sauna is. Er zijn
er, die per sé met zwembroek in de
sauna willen"» vertelt De Lange
over het programma, dat hij met
Ruska heeft samengesteld: „Vijf da
gen in de week gewichtentraining.
Drie maal in de week een loop-trai
ning volgens een bepaald schema,
speciaal voedingsschema, en mas
sage, dat is belangrijk".
centrale training vraag, wil Je me
masseren, dan wordt er maar één
spierparty behandeld. Zo van deze
week de schouders en over veertien
dagen de benen. Wat heb je daar
nou aan? En ze laten je niet twee
uur knokken. Daar moet Je het toch
van hebben".
Ruska geeft toe. dat begeleiding
van individualistische sportbeoefe
naars zoals judoka's zijn, moeilijk
is. „Vlak voordat je de mat op gaat,
zeggen ze: Ga maar even wat hup
pelen. Maak het nou. Ik ga liever
een uurtje slapen voor een wedstryd.
Iedereen wil zich op zy"n eigen ma
nier voorbereiden. Dat kan toch wel
te regelen zijn. Neem nou de wiel
renners. Maar daar wordt zeker
bij de amateurs veel gepraat met
de jongens zelf. Daar wordt ledereen
zoveel mogelijk persoonlijk voorbe
reid".
De wereldkampioen zwaargewicht
heeft vóór de Nederlandse kampioen
schappen veel last van een rugbles
sure gehad. „Ik heb er zes weken
mee getobt. Ik ben naar dokter Ro-
link geweest. Hij heeft me er van af
geholpen. Dat is een geweldige vent.
Wat die allemaal voor sportmensen
doet. Hy staat altijd voor je klaar,
ook al heb je geen a fspraak ge
maakt. Hij praat niet veel. Is eerder
wat stug. Een moord-kerel. En als
je moeilijk zit, behandelt hij je ook
nog zonder iets te vragen".
Spijl
Vriendelijk
Wim Ruska neemt het gesprek
weer over: „Nu heb ik met De Lan
ge in ieder geval goede sport- bege
leiding. Hoe dat bij de bond is° Wel.
voor een groot toernooi, voor Euro
pese of wereld-kampioenschappen,
kom je eerst een keer in de maand
en dan kort ervoor één keer in de
twee weken bij elkaar.Dat is na
tuurlijk helemaal niks. Het zijn alle
maal heel vriendelijke mannen. Voor
coach Van der Horst is het ook
moeilyk. Maar je kunt natuurlijk
niet zeggen: Ik ga jullie naar een
top coachen. Dat kan niet met een
training van twee uur in de veertien
dagen. Dat is gewoon te weinig. En
wat belachelijk is: Er is geen dokter,
geen medische begeleiding. Over de
verzorging gesproken: als ik by een
Heeft de Nederlandse kampioen alle
categorieën er spijt van, dat hij in
Salt Lake City, toen hij eenmaal we
reldkampioen zwaargewicht was ge
worden. niet heeft deelgenomen aan
de strijd om de wereldtitel alle cate
gorieën, het wereldkampioenschap?
„Ja. nu achteraf wel. Als ik geen
wereldkampioen alle categorieën ge
worden was, hadden ze gezegd: Nou,
Ruska is het ook niet. Dat is de el
lende. Had ik het maar wel gedaan.
Want wat heb ik nu aan die wereld
titel zwaargewicht gehad? Niets. De
volgende keer, in Mexico, zet ik wel
alles op alles voor de titel alle cate
gorieën".
Hoe bereidt hij zich daar op voor?
Gaat hfj naar Japan? Gaat hij naar
hooggelegen gebieden? „Ik heb Van
der Horst horen zeggen dat we ons
misschien in het Franse trainings
kamp in de Pyreneeën gaan voor
bereiden. Het belangrijkste is een goe
de acclimatisering. Ik weet het nog
van Salt Lake City. Die stad ligt in
een dal. Er komt vrijwel geen zuchtje
wind in. En er boven staat een
schroeiende zon. Dat was verschrik
kelijk. De eerste dagen kreeg ik geen
stuiver lucht. Maar vlak voor het
kampioenschap ging het goed".
Over training in Japan heeft Wim
Ruska zyn eigen mening. Ik ben er
geweest, zo'n zeven weken. Dat was
wel leuk natuurlyk en ik heb er een
hoop geleerd. Dat was in 1964. Ik was
toen, In verband met de bondstrama-
lant NJJB-NAJA <ik was van de Na-
janiet in de Olympische ploeg op
genomen, hoewel ik heel sterk was.
Ik kon Gouweleeuw, die wel uitge
zonden was. gemakkelyk hebben. Ik
reisde de ploeg achterna en gooide
alle Japanse universiteitskampioenen
op de mat. Ik versloeg alle captains
van de studententeams. En Gouwe-
leeuw kreeg van al die mamietjes,
zelfs kleinere, op zyn mieter.
Die knapte helemaal af. Ik heb
nooit meer wat van hem gehoord.
Tussen twee haakjes, in de selec
tiewedstrijden had ik hem in acht
seconden gegooid. Maai- je hoeft geen
Jaar in Japan te zyn. Dat is veel te
lang".
de Duiters moesten en zouden vorig
jaar hun revanche krygen voor de
nederlaag die Claus Glahn tegen me
had geleden in de wereldkampioen
schappen. Wat gebeurde er? Glahn
werd in een lichte poule ingedeeld,
ik in een zware. Uiteindelyk kwamen
we in de finale tegen elkaar. Maar
die finale kortten ze in van tien tot
vyf minuten. Dat was beter voor
Glahn. want die hoefde zich alleen
maar staande te houden. De Duitsers
kregen hun zin. Glahn werd algemeen
winnaar.
Ruska in duel met de Japanner
Maejima in de finale van het
toernooi om het wereldkampioen.
schap zwaargewicht in Salt Lake
City.
Ik ga nu nog een poging doen om
een sportschool in een volkrijke
buurt in Amsterdam te begin
nen. Want daar moet je het zoeken.
Misschien loopt zo'n spulletje hier
wel".
Zorg
Anders
Cateh
Ruska in Salt Lake City met de
Wim Ruska is van plan geweest
om catch-as-catch-can te gaan doen.
Dat zou het waarschynlijke einde
hebben betekend van de judoka
Ruska. Waarom was dat? „Ik moest
toch aan eten komen? Moeten myn
vrouw en twee kinderen dan niet le
ven? En in het cafévak vilde ik
toen niet meer. Ik was zwaar teleur
gesteld over de amateursport. Neem
het publiek. In 1967 was ik Neder
lands kampioen worstelen zwaarge
wicht geworden. Vorig jaar verdedig
de ik die titel. Ik kreeg een mannetje
tegenover me. die ik. dat voelde ik,
gemakkelyk kon hebben. Maar wat
gebeurde ei*? Knak. Enkelband ka
pot. Ik verging van de pyn. Dat man
netje maakte er natuurlyk gebruik
van en drukte me tegen de grond.
Een het publiek joelen, lachen en
schreeuwen. Ruska verslagen door
een mannetje. Ze schreeuwden nog
van plezier, toen ik op een brancard
werd weggedragen. Een daar heb je
dan zwaar voor getraind. Ze roepen
Je de gemeenste dingen naar je
hoofd. Dan denk Je, waar doe ik het
allemaal voor? Dan heb je er genoeg
van"
„Ze gaan je als een soort clown
zien, geloof ik. Neem de open Duitse
kampioenschappen. Ik was al vyf
wereldbeker der zwaargewichten, jaar achter elkaar kampioen. Maar
Bij de zwaargewichten speelden ze
het anders. Daar kreeg ik allemaal
belachelyk kleine kereltjes, lichtge
wichten, tegenover me in de poule.
Ik werd voor clown, voor joker ge
zet door de indelers. Glahn. die bang
voor me was. liet zich in zyn poule
door de Duitser Meyer werpen. Ik
kreeg myn revanche niet. Ik was
woedend. Eerst, wilde ik myn prys
afhalen en de lui er mee om de oren
slaan. Toen heb ik gedacht: laat ze
barsten. Anders kost het me nog een
schorsing ook. Dat allemaal en dat
publiek deden me besluiten om er me
te stoppen". Ruska dus naar Ant
werpen. naar de catch - promotor Pete
Brackeniers. „Een van de eerlykste
managers, die ik ben tegengekomen".
Ruska oefende met de catchers. „Die
klemmen en verwurgingen stellen na
tuurlyk niet veel voor. Maar je moet
de zaken wel goed ingestudeerd heb
ben. Goed toneel kunnen spelen. Pijn-
lyke bekken trekken enzovoort. Dd
judobond had me laten weten, dat
myn Judo-carrière gevaar zou lopen
als ik catch zou gaan doen. En toen
ik juist een paar dagen voor mijn
eerste optreden in België het bericht
kreeg, dat ik in Zaandam een stuk
grond van 400m2 kon kopen om een
sportschool te bouwen, zei ik de cat
chers goeiedag".
Weer wachtte Ruska een huizen
hoge teleurstelling. Hij leende geld
van kennissen en dacht met zyn
zwaargewicht wereldtitel judo zo
veel reclame te kunnen maken, dat
hy een druk bezochte sportschool
zou krygen. Maar toen de zaak er
stond, bleek, dat de plek niet gun
stig lag. Moeders durfden hun kin
deren niet goed langs een spoorweg
overgang te sturen op weg naar
Ruska. En vrouwen waagden zich
's avonds liever niet naar het donke
re industrieterrein, waar de sport
school ligt. „Ik hoopte niet meer te
hoeven gaan kelneren. Maar de
school loopt niet. Ik zit in de schuld, j
Daar zit dan de grote Wim Ruska.
op het bankje, diep in de zorgen.
maai- bezeten door zyn sport. Je
zegt „Het is toch wel makkeiyk als
je zo groot en zwaai- bent. Dan ben
je al een eind". Waarop Ruska om
hoog schiet: „Ik ben lang de groot-
I ste en zwaarste niet. onder de
zwaargewichten. Ik weeg maar 100
kilo. Ik vond altijd grotere kerels te
genover me. Ik moet het dan ook
van snelheid hebben. Natuurlyk is
het meegenomen als je flink aan je
gewicht bent. maar judo blyft toch
een subtiel spel. Nu moet ik zeggen,
dat alle spieren bij my op de juiste
plaats zitten" Dat zijn dan gewel
dige spierbundels. Met als een soort
waarmerk een forse tatoeëring.
Het is gewoon wat beangstigend
om Wim Ruska met de gewichten te
zien spelen, daarboven in het kleine
kamertje aan de Nieuwe Zyds. Als
hy de halter neerzet dreunt de vloer.
Doet hy dat al lang. met die hal
ters? „Ik ben een van de weinige
judoka's, die dit doet, al jaren. Maar
ik deed het eerst op myn eigen
houtje. Ik rommelde maai- wat aan.
Ik heb ln Henk Hoek en Wim Jansen
(goed in grondwerk» beste gespreks
partners over Judotechniek. Over die
techniek raak je nooit uitgepraat.
Wat conditie betreft deed ik maar
wat. Nu heb ik Wim de Lange als
raadgever. Ik noem maar wat: Vroe
ger werkte ik drie keer in de week
als een gek met myn hele body. Die
spieren kregen geen rust genoeg. Nu
neem ik steeds weer een andere
spiergroep onder handen.
HILVERSUM (ANP) Ook
dit jaar zal de Nederlandse Ra
dio Unie (NRU) dagelijks repor
tages verzorgen van de Ronde
van Frankrijk, die eind Juni in
Roubaix van start gaat. In te
genstelling tot vorige jaren zal
de NRU echter dit keer niet sa
menwerken met de Belgische
radio en televisie (BRT). Over
en weer meenden de Belgen en
de Nederlanders van elkaar, dat
zy op de reportages een te na
tionaal accent legden. De beide
omroepen hebben daarom beslo
ten nu aparte reportageploegen
naar de Tour de France te stu
ren.
Heren. Westen, eerste klasse
HGC Kampong; Amsterdam
Schaerweyde; HDMSCHCHHIJC
Laren; BMHC—Hilversum.
Promotieklasse A
TOGO Amersfoort; Kameleon
Hudito; Leiden Hurley; Victo
ria Rapid.
Vierde klasse A
HLC Noordwyk; Siseo Foree-
cate; Oeda Soubuvgh; AMHC '65—
VCL.
Vierde klasse B
Saxenburgers Adelborsten; Ben-
nebroek Terriers; Hoorn Rei
gers.
Dames. Westen, eerste klasse
Gooische Amsterdam; BDHC
HBS; Gooische FIT; Voordaan
Be Fair; Amsterdam Laren.
Derde klasse B
Alkmaar Alliance; Siseo
Randwyck; Leiden HHIJCj
Kraaien Ryswyk.
Vierde klasse B
Saxenburgers Noordwyk; Zuid-
wijck Forescate; HDS De Rei
gers; Bermebroek HLC.
i LEIDEN In de LFC-bestuur»-
kamer la gisteravond de loting voor
1 de eerste ronde van het 20ste Zilveren
Molen-toernooi verricht. De loting
had het volgende resultaat: woensdag
26 maart: Lugdunum—UVV; dinsdag
1 of woensdag 2 april: UVS—Zilver-
meeuwen; woensdag 9 of donderdag
10 april: Volendam (le amateurelf
tal)Uithoorn; dinsdag 15 of woens-
I dag 16 april: LFCStormvogels.
(ADVERTENTIE)
geef ze morgen eens
wat anders mee
bijvoorbeeld een dubbele plak
Verkade Snijkoek met boter
mals en kruidig
Stijf
Ik ben ook nooit meer styf zoals
vroeger". Met gewichten werken. Pe
ter Snyders (u weet wel. die bij de
dankampioenschappen bewusteloos
raakte by een door my ingezette ver
wurging) grinnikt er om: „Je lijkt wel
een body builder, een John Atlas-fi
guur". Maar hy heeft ongelyk. Als
je het goed doet, kweek je er geen
bluf-spieren mee".
Wim Ruska werkt weer hard. On
danks de verguizing door het pu-
I kreeg in mentaal opzicht. Ondanks
bliek. Ondanks de klappen, die hy
het gebrek aan officiële begeleiding.
Wim Ruska is bezeten van de sport.
Van het Judo. Hy mil in Mexico het
hoogste halen, wereldkampioen aller
categorieën. En hy kan het niet la
ten te hopen voor de toekomst:
„Misschien kryg ik dan de financië
le kansen. Want echt. ik wil niet
Traag terug in het café-vak om daar
myn hand op te houden".
