eemarkt-sporthal Inekka voor ndoor-atletiek? [Begeleiding in de sport moet beter WNAU is niet op de hoogte met mogelijkheden van unieke Leidse hal Bezwaren II. Fokkens Enquete Perspectieven ROPING-DOKTERSTRIKWERDALUCHT HART OVER ZIJN 55 BEVOEGDHEID PLEZIER SPORTKEURING ONONTBEERLIJK [DERDAG 13 MAART 1969 LEIDSCH DAGBLAD 0(1 (Door Bert Paauw» ,EIDEN Sfeerloos, weinig boeiend, niet geslaagd. Zo kwalificeerden de meeste nieuws- dia de op 1 en 2 maart gehouden eerste Nederlandse indooratletiekkampioenschappen. Oor- :en van dit mislukken? Dat zijn er diverse. Daar was in de eerste plaats de slechte inschrij- r van onze topatleten, op de tweede plaats de geringe publieke belangstelling en op de der- ilaats, en dat was wel de belangrijkste oorzaak, de omstandigheden waaronder deze eerste npioenschappen plaatsvonden. Want de oude RAI bleek, de harde arbeid van de Amster- mse organisatoren ten spijt, niet geschikt voor een dergelijk evenement. Een zaal, die te al is om een baan met goede bochten in uit te leggen. Een zaal, waarin de atletes en atleten >r niet verhoogde bochten en tussen pilaren lopen. Een zaal, waarin het verblijf bij koud weer. »r het ontbreken van een verwarming, verre van aangenaam is. Al die factoren maakten maken het voor atleten en publiek niet aantrekkelijk de weg naar de oude RAI in te slaan. eze kampioenschappen ves- \en nog weer eens pijnlijk de dacht op het ontbreken van Ioende accommodatie voor in- r-atletiek in Nederland. Want iet moment is er in Nederland enkele sporthal te vinden voldoende mogelijkheden het bedrijven van indoor- tiek. Maar dut zal niet lang t duren. Met het gereedko- i van de Leidse Groenoordhal de Willem de Zwijgerlaan in xistus. krijgt Nederland, en in eerste plaats natuurlijk Lei- de beschikking over een tke gelegenheid voor de be- mng van tal van zaalsporten, mder indoor-atletiek i unieke van deze gecombineerde narkt - Sporthal is gelegen in de dte: 75 meter. Met de lengte van meter en de hoogte van 19 meter iat de overdekte ruimte, niet slerd" door de aanwezigheid van en. ruimschoots de afmetingen een voetbalveld. Voeg daarbij de irming. de zeer goede verlichting 4 ergelijken met daglicht), de over- 1 aan was- en kleedgelegenheid, toeschouwersgalerijen met uratie. de faciliteiten voor radio televisie en het parkeerterrein dan 1000 plaatsen) en een idea- scommodatie lykt voorhanden te lem de Zwijgerlaan. Dat gebeurt dan eens per week. en wel op vrijdag De vloer van betonasfalt is op een der gelijke "happening" wel berekend, maar is minder geschikt voor de be oefening van sport, en zeker waar het de atletiek betreft. Daarom lijkt de aanschaf van een of andere kunst stof baan een noodzakelijkheid Een tartanbaan zou natuurlijk geweldig zijn maar dat lykt geen haalbare kaart. Een grove berekening van de zyde van de Sportstichting bracht aan het licht dat een 200 meter baan van tartanmateriaal ongeveer een be drag van f 150.000 zou vergen. De heer C. W. M. Gussenhoven, at- letiekvertegenwoordiger in de Raad van Beheer, het gemeentelijk lichaam dat de sportbelangen van Leiden be hartigt met de Sportstichting als uitvoerend lichaamzegt hierover: „Van een kunststofbaan zal niet veel komen. Dat kost veel te veel geld Het is al mooi dat er op de begroting van de Sportstichting f 5000,is uitgetrokken voor de aanschaf van atletiekmiddelen. Het begin is er. Nu moet het verder groeien". Over de mogelijkheden voor de tech nische nummers, waarop Nederland door het ontbreken van voldoende training in de wintermaanden hope loos achteraan hobbelt, zegt de heer Gussenhoven: „In de hal kunnen de nummers hoogspringen, polsstok - hoogspringen en kogelstoten worden verwerkt. Een zandbak is er niet. dus verspringen zie ik niet erg. De aan lopen van de springnummers zullen waarschijnlijk wel van tartan wor den." kt. want aan de Groenoordhal n ook nog wel enige bezwaren. - ten zoals volleybal, basketbal, en Ibal zullen in de hal niet tot hun komen. Die verdrinken een- ig in de zee van ruimte. Verder behalve sportlieden ook koei- M ichapen en meer van dergelijke oeters een onderdak aan de Wil Maria Gommers. één van de weinige toppers tijdens de kam pioenschappen in de oude RAI. De heer H. Fokkens. lid van de Am sterdamse Atletiek Club (AAC) en deel uitmakend van de zes man tel lende adviescommissie indoor-atle tiek van de Koninklijke Nederlandse Atletiek Unie (KNAU) moet, op de vraag wat hy van de Groenoordhal vindt, eerst uitvoerig over de moge gelijkheden van de hal worden inge licht. Blijkbaar is hy en de commis sie. die toch al een jaar bestaat, niet op de hoogte met de bijna voltooide bouw van een indoorhal die uniek voor Nederland, ja zelfs voor West- Europa kan worden genoemd. Een merkwaardige zaak. Want bij een commissie (waar verder nog de he ren Van der Heyden. Vrencken, Hof meester, Holkema en ir. Moormans deel van uitmaken) die in het leven is geroepen om de indooratletiek te stimuleren, mag men dergelijke ge gevens toch wel als bekend veronder stellen. Na de verstrekte informatie zegt de Fokkens grote mogelijkheden in de Leidse hal te zien. In zijn wo ning aan de Abraham Rademakers- straat in het even ten zuiden van Amsterdam gelegen plaatsje Ouder kerk zegt hij: „Het streven is naar vijf a zes verspreid over Nederland liggende wedstrydgelegenheden. Op het ogenblik hebben we eigenlijk geen 1 enkele die aan de eisen voldoet. Daar om ls met de bouw van de Leidse Groenoordhal een eerste belangrijke stap in de goede richting gezet" Door middel van de indoor-atletiek ziet de heer Fokkens goede kansen I het verlepte „mini"-bondje dat de KNAU met haar 20.000 leden is, weer wat op te peppen. Hy zegt: „Het pu- j bliek kan by indoor-atletiek dank zij de compacte ruimte waarin alles plaatsvindt meer met de prestaties j meeleven. Bovendien zijn de maan den januari, februari en maart heel I geschikt voor het bedrijven van wed strijdsport. Het wedstrijdseizoen (mei t/m september) valt, zoals met de meeste zomersporten het geval is, wat ongelukkig. Veel atleten zitten voor overgangsexamens terwijl de meesten ook niet bereid zijn hun vakantie voor de atletiekwedstrijden te verzet ten. In de eerste drie maanden van het jaar heb je daar geen last van. De opkomst bij de trainingen is in die maanden zeer groot. Daarom moeten er goede gelegenheden voor training en wedstryden komen". Waar bestaan de bezigheden van de commissie op dit moment uit? De heer Fokkens: „Op het ogenblik zyn we bezig met een enquête onder de verenigingen om hen te vragen naar de mogelijkheden van indoor- atletiek in hun omgeving". En dan? ..Dan willen we de clubs waar die mo gelijkheden voorhanden zyn, stimu leren tot de organisatie van trainin- gen en wedstryden in dergelijke hal- 1 len. Want om indoor-atletiek ook j voor de atleten aantrekkelijk te ma- I ken, moeten er een aantal topwed- i strijden worden georganiseerd, en 1 niet één zoals dit jaar het geval was 1 <de nationale kampioenschappen). De heer Fokkens vindt wel dat er aan de mentaliteit van de atleten en i atletes nogal het een en ander moet veranderen om de indoor-atletiek tot een succes te maken. HU zegt: „De inschryving van de topatleten bU de nationale kampioenschappen was zeer teleurstellend. Slechts een handjevol (Mieke Sterk. Corrie Bakker, Maria Gommers) liet zich zien. Velen die niet kwamen, hanteerden het argu ment: .diet past niet in onze winter- training. We werken naar een top in de zomer". Maar dat is onzin. Kyk maar eens naar het buitenland. Daar blUven mensen als een Beamon en Foshbury ook het hele jaar in vorm". In leder geval openen zich voor de vaderlandse atletiek en vooral voor de Leidse atletiekolubs met de op 13 sep tember officieel te openen Veemarkt- Sporthal grote perspectieven. Aan AV Holland, de Bataven, AVL en niet in de laatste plaats aan de KNAU de taak door middel van trai ningen en wedstrUden te komen tot een frequent gebruik van de hal. En wil men het publiek warm maken voor indoor-atletiek zullen er onder de wedstrUden ook enkele van allure Een beeld van het indruk wekkende interieur van de Groen oordhal. Duidelijk blijken uit de ze foto de grote mogelijkheden, die de hal voor de indoor-atletiek biedt. (Foto LD/Holvast) moeten zyn. Dat men in Leiden echt wel een topwedstrijd kan organiseren, bewijst AV Holland elk jaar weer met haar wedstrijden om de Gouden Spike. Wat de verenigingen natuurlUk het meest interesseert zUn de financiële consequenties daaraan verbonden. Het is zaak de zaalhuur niet te hoog op te schroeven (er gaan ge ruchten over zeer forse bedragen), anders is het voor de clubs niet ver antwoord gebruik te maken van de hal. De nog vaak voorkomende ge- dachtengang bU overheidsinstanties dat exploitatiekosten van een sporthal er via de verenigingen moeten uit komen, ls een foutieve. Want dan wordt een te grote financiële druk op de verenigingen gelegd en bestaat het gevaar dat er van alles in de hal wordt georganiseerd, behalve sport. EIpEN Het is in de sportwereld stil geworden rond lërsoon van de Utrechtse chirurg R. Strikwerda. Onwezen- I stil. Ruim een jaar geleden nam de nu 38-jarige specialist opzienbarend initiatief, dat mede dank zij een verrassende (noeuvre van de Leidse beroepswielrenner Gerben Karstens [de sportpagina's van de dagbladen opmerkelijk veel aan- tht kreeg. tokter Strikwerda had op 5 januari 1968 een bijeenkomst Ihet KNVB-sportcentrum in Zeist) voor beroepswielrenners, fcgleiders, soigneurs en sportjournalisten belegd. Centraal |nt tijdens deze bijeenkomst was de dopingbestrijding. [edaagd door een uitvoerig en (lijk college van de Belgische ex- professor De Vleeschhouwer, r de methode van zUn urine-on- zoek en door inleidingen van de Uo-sportjoumalisten Theo Koo- n en Dick van Ryn ondernam rstens toen een felle aanval op de ■echtse arts. Jn 1963 by de wereldkampioen- lappen in Ronse heb ik van de door KNWU aangestelde medische be- eider doping gekregen", zei Kars- I is Deze beschuldiging sloeg als een n in. Weliswaar wilde de sinds zyn tfeljjk in Prinsenbeek wonende 'rstens niet vertellen wie de medi- begeleider was, maar insiders ken, dat dokter Strikwerda in die r?n bondsarts was. Daar stond hU i Dokter R. Strikwerda, de man JË i het initiatief had genomen voor JÊ ere dopingbestryding. maar ook inan, die vUf jaar eerder stimulan- 1 zou hebben verstrekt aan wiel- nners. De aanwezigen wachtten in span- h?. Dokter Strikwerda nam de hem "kcworpen handschoen direct op. heb nog nooit een renner scha- 6®® iyke stimulerende middelen gege- gyl k Karstens en ook de andere leden 111 de ploeg kregen indertyd van my Wules met oranje gekleurde, ge- m a7We muisjes. Pseudo-doping dus ar* Was *°en van meninB dat zU het e® lenover de andere deelnemers aan [80 'Wereldkampioenschappen, van wie «len wel drogeerden, psychologisch hadden. Ik geef toe. dat ik het 1 dhisch verwerpelUk vindt". lj-j Deze „openbare bekentenis" werd ■ttepteerd. Dat nam echter niet p f. dat andere minder sensatio- Öt. maar toch zeer belangrUke I ""fen, die er op die byeenkomst aan l de orde werden gesteld, wat op de achtergrond kwamen te staan. Ten onrechte. Neem byvoorbeeld de uit niet minder dan 93 vragen bestaande enquête, die dokter Strikwerda onder de aanwezigen hield. De gegevens van deze enquête vormen een goede basis voor verder onderzoek. De Utrechtse arts heeft er ook een rapport over opgesteld, dat hU, vergezeld van en kele aanbevelingen die byzonder nut tig kunnen zyn by de dopingsbestry- ding, aan het ministerie van Cultuur. Recreatie en Maatschappelijk Werk, de Nederlandse Sportfederatie, het Nederlands Olympisch Comité en alle Nederlandse sportbonden stuurde. Het eerste punt. dat in dat rapport werd aangesneden, was een systema tisch georganiseerde voorlichting. Verder werden er vele aanbevelingen gedaan ter verbetering van de do pingcontrole, waarby dokter Strik werda ook stelde, dat de bonden er by de overheid op moesten aandringen, dat er een wettelyke regeling betref fende doping zou worden gemaakt. Het rendement van alle maatregelen zou. zo meende de Utrechtse chirurg, maar gering zyn als niet tegeiykertyd verbeteringen zouden worden aange bracht in het werkklimaat van de wielrenners. Een van de belangrijkste maatregelen, die in het rapport werd aanbevolen, was. dat er "n max'mum aan koersen zou moeten worden vast gesteld, waaraan renners mogen deelnemen. Dokter Strikwerda behandelde in zyn rapport, dat op de situatie in de KNWU betrekking had. ook de bege leiding, die naar zyn mening, nog wel JAN JANSSEN en GERBEN KARSTENS gestampte muisjes in Ronse '63 het een en ander te wensen over liet. Het belangrUkste was, dat de medi sche commissie tot zes of acht perso nen zou worden uitgebreid van wie er één zo mogelyk in vaste of part-time dienst. Voor de verzorgers zou er een i bevoegdheid dienen te komen, waar- I door één- een tweejarige cursussen J met verplichte examens en stages moesten worden georganiseerd. Ver- der waren er betreffende fabrieks- I ploegen de volgende opmerkelyke wensen: a. toezicht op het aantrekken van verzorgend personeel: b. verbinding van een medicus aan de ploeg; c opnemen van clausules in de con-1 tracten betreffende verzekeringen en arbeidsongeschiktheid. De laatste, maar zeker niet de minst belangrijke wens was. dat er een overdekte wielerbaan zou worden gesticht. Een aantal van deze aanbe- velingen zou. zo liet het KNWU-be-1 stuur de heer Strikwerda destyds weten, na voorbereiding worden ge concretiseerd. Nu. een jaar later, blykt echter, niet dat er, naar aanleiding van het' rapport opzienbarende wyzigingen in J de houding van de diverse sportbon- den ten opzichte van de dopingbe-1 I stryding zyn gekomen. Wat is de oor-1 zaak van deze teleurstellende resul taten van het in opzet zo goede ini tiatief? Dokter Strikwerda: „In mei 1968 heb ik dat rapport waarin ook richt- lUnen werden gegeven op welke wyze de dopingbestryding in de regle menten kan worden ingepast, by het ministerie, de NSF. het NOC en de sportbonden ingediend. Wat ik nu wel zou willen weten, is, wat men er mee heeft gedaan". Heeft de heer Strik werda dan geen reacties gehad? „Praktisch niet. Toen ik vorig jaar met het comité topsport op bezoek was by de vaste kamercommissie van C.R.M., werd myn rapport wel even ter sprake gebracht. Verder is nog na die byeenkomst in Zeist de mogelyk- heid geschapen, dat beroepsrenners zich regelmatig by professor Bierste ker kunnen laten onderzoeken. Maar daar is het dan ook by gebleven". Het ligt voor de hand, dat het uit- blyven van enthousiaste reacties één van de belangrykste redenen is ge weest. voor 't besluit van de Utrecht se arts om zyn verdere plannen te la ten varen, ook al zegt hy zelf: „Ja, myn plannen zyn een beetje in de mist blyven hangen. Niet, omdat ik geen steun zou hebben gehad, want de KNWU had my die destyds toege zegd. Maar ik vond zelf, dat ik wat rustiger aan moest doen. Bovendien gaat zo goed als al myn tyd in myn dageiyks werk (naast een praktyk als chirurg heeft dokter Strikwerda nog een Instituut voor physische therapie, heilgymnastiek, massage en physio- therapie en een opleiding voor phy- therapie en een opleiding voor physiotherapeuten) zitten en heb ik dus weinig of geen gelegenheid meer om er andere bezigheden op na te houden". Als men echter weet, dat dokter Strikwerda van 1963 tot '65 KNWU- arts is geweest, van '61 tot '65 club arts van Go Ahead, met welke club hy trouwens nog een geregeld con tact onderhoudt, en in het seizoen '07-'68 gedeelteiyk de medische bege leiding en ook de conditietraining van de SC Gooiland verzorgde, is het duideiyk, dat hy voor de sport altyd tijd zou weten vry te maken. Dat biykt ook als hy stelt: „Ik heb vroeger zelf aan atletiek gedaan. Toen en ook later als begeleidend a' ts heb ik altyd veel plezier in de sport beleefd". De dopingbestryding biyft hy zo veel mogelyk volgen. „Uit cUfers van d" KNWU blijkt, dat er vorig jaar minder renners op doping zyn be trapt, dan in 1967 Toen leverde vijltien procent van de controles een positief resultaat op. terwyl dat in 1968 zes procent was. Eenzelfde ten dens Ls er in België waargenomen", aio us dokter Strikwerda. Houdt dit nu ook in dat er minder wordt gedrogeerd? De Utrechtse arts meent, dat te moeten betwyfelen ..Er zyn dopingsmiddelen, die door het gebruikelijke urine-onderzoek niet kunnen worden aangetoond. Boven dien vraag ik my af of men de laat ste tyd niet steeds meer met andere preparaten, met name hormonen, is gaan werken. Hormonen zyn overi gens niet minder gevaariyk dan do pingsmiddelen Die preparaten heb ben namelyk een complex van by- w ei kingen en volgens my kan nie mand de gexolgen, die hormonen kunnen hebben, aanvaarden, als die uitsluitend gebruikt worden om sportprestaties te verhogen". De veelbesproken medische bege leiding van de Olympische ploeg is een volgend punt van discussie met de heer Strikwerda. „Ik ben niet precies op de hoogte van het werk, Dr. Rein Strikiverda (38) nog geen reacties" dal de medische commissie van het NOC vóór en tydens de Spelen ver- J richt heeft. Ik kan nu slechts enkele algemene op- en aanmerkingen ma ken. Ik vind. dat by de keuring van sportmensen, die in aanmerking ko- 1 men voor een uitzending op langere termUn de vrouweiyke leden op zwangerschap moeten worden ge controleerd. Zo"n onderzoek dient ge woon een programmapunt te zUn. Verder heb ik helemaal niet begre pen van de affaire rond de uitzen ding van de bokser Henko Baars. In dit geval had men de man eerst thuis neder moeten onderzoeken en hem ty goedkeuring later naar Mexioo n.oeten laten gaan. De fouten, die er zouden zyn gemaakt, zUn naar myn mening, het gevolg van het I feit, dat de ai tsen op parttime basis voor het NOC werkten. Daardoor kan men in bepaalde situaties in tydnood komen. Medische begeleiding in de sport kan niet meer als hobby wor den beschouwd". Hoe het wel moet? „Laten we de Olympische Spelen van 1972 in Mün- c'nen als voorbeeld nemen. In 1971 zullen er in praktisch alle takken van sport dan al voorselecties worden gehouden. Vanaf dat moment moe ten er tenminste drie artsen, in full time dienst, worden ingezet om de kandidaten te volgen en te begelei den". In het rapport, dat dokter Strik werda over de dopingbestryding gemaakt heeft, kreeg de medische sportkeuring ruime aandacht. Wat vindt hy van de sportkeuring? „Voor de Jonge sportbeoefenaars tot dertig Jaar is een twee- tot drie jaarlijkse keuring voldoende. In de praktyk is gebleken, dat er in die jaren by sportmensen geen of weinig lngrUpende wyzigingen voorkomen. Na een ernstige ziekte of een opera tie byvoorbeeld, is een nieuwe keu- r.ng uiteraard wel noodzakeiyk. Het ls eveneens noodzakeiyk, dat de keu ring van mensen ouder dan dertig jaar frequenter wordt uitgevoerd. Verder is het wertseiyk, dat er by de sportverenigingen de instelling wordt gekweekt, dat jongeren al vóór zy aan de training beginnen, medisch gekeurd worocn. Thans verplichten de reglementen slechts, dat men ge keurd is voordat er aan wedstryden wordt deelgenomen". „Voor topsporters zou het boven dien geen overbodige luxe zyn als aan de keuringsbureaus ook psycho logen verbonden waren. De vereni gingen zouden daar ook met de .jnoeiiyke gevallen" terecht kunnen. De sportarts heeft zich de laatste Ja ren reeds een vaste plaats verwor ven Hoe staat dokter Strikwerda te genover de sportpsychologie? „By piofessionals is een psycholoog, net als in het bedryfsleven. noodzakeiyk. Verder is zo'n functionaris uiteraard ook voor de topsport, waarin de be- o°fenaars vaak in meer of minder gr«'te groepen lange tyd voor trai nings- en wedstrydtrips van huls zyn, onontbeeriyk".

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1969 | | pagina 31