Scheldwoorden hebben geen betekenis meer Magistraal samenspel pianoduo Kontarsky Vera Beths winnares vioolconcours 4 Leo Vroman schreef nieuw toneelstuk »r Efri HALF MOON- TROFEE VOOR NEDERLANDER In twee talen J»; Sandberg lector in Harvard Waarom „leedwezen" over versiering: STAKINGSLEIDER WINT REFERENDl M Dezelfde clubs in finale FA-Cup? gDAG 4 MAART 1969 PAGINA 13 lijkjia c HAARLEM (GPD) Vrijdag a.s. gaat het toneelstuk axFeijenoord van de 31-jarige Gerben Hellinga in iremière bij toneelgroep „Centrum". Ajax verliest. Dat 5 voor Gerben Hellinga minder een probleem dan voor Ljax-minnend Nederland, want de toneelmatch is een econstructie van de verloren wedstrijd in november. 'iet hele stuk door zien we het publiek. Decor is de tri- l*rfune van het Olympisch Stadion, althans een stukje Utlaarvan, dat plaats biedt aan de acteurs en de toneel uimte vult. Hieronder een vraaggesprek met Gerben IQjjlellinga over zijn nog korte toneelschrijverscarrière. f vorige st"k »Lekker blijven i maken. Voor Ajax—Feijenoord hao maffen", niet te kort? j ik drie maanden. Het eerste van d- i duurde een uur, elk idee heeft ^vee bedrijven had ik in drie dagen dgen tijdsduur, dat geldt net zo Praktisoh klaar. Daarna heb ik het ""hii toneel als bii een roman I veranderd voor ik het tweede kon een maand rond gelopen. Toen was het ook in een week af. NEW YORK (ANPi Voor de veertiende maal wordt in New York de Half Moon-trofee uitgereikt Deze jaarlijkse onderscheiding wordt toegekend aan een geboren Neder lander die naar de Ver. Staten is geëmigreerd en die door zijn per soonlijke inspanning bijdraagt aan de goede naam van zijn geboorte-1 land in de V.S. Op dinsdag 4 maart ontvangt de heer Herman J. A. C. Arens deze onderscheiding. De heer Arens werd in 1914 in Nederland geboren. In 1938 vertrok hij naar het voormalige Nederlands-Indië, waar hij tijdens de Tweede Wereldoorlog als vlieg-ir.- struoteur en testpiloot werkzaam was. In 1947 emigreerde de heer Arem naar de Ver. Staten. Hij studeerde er aan de universiteiten van Miami, Virginia en Chicago. De afgelopen zestien jaar ls hij verbonden aan de National Geo graphic Society. De prijs wordt uitgereikt door de Nederlandse consul-generaal in New York, de heer D. van Hamel. bij toneel als bij een roman *3ee van mijn vorige stuk, daar schrijven heb ik meer in. Als ik het aange- ntiehad aan de commercie, waren tis ^gen higekomen die er niet in ler fel. Ik ben een voorstander van lerste economie. Bovendien was >r kinderen, dan is een uur Zijn er technische bijzonderheden? Een monoloog geeft normaal com mentaar op wat er gebeurd is. Bij mij zijn er ook monologen, maar d»e Arena-De Nieuwe Comedie j spelen zich af in de toekomst. De het vaak twee keer achter el- ïjlaiig is AjaxFeijenoord? r de pauze een uur pa* ien, na de pauze ruim tien een Ie wedstrijd het enige thema? lllSPelen dertien mensen, geioof hebben allemaal een eigen gt: (schiedenis. Sommigen staan in tot elkaar, zijn vader en zoon, Dlbngen en zijn meisje, of men- eerste 's avonds na de wedstrijd, de tweede vier maanden later, de derde en vierde een onbepaalde tijd late*-. Het zijn geen flash-backs, maar flash-forwards. Daardoor krijg je een griezelige terugwerkende kracht va:i toekomstige gebeurtenissen, je leert dingen over de mensen die een ge volg zijn van de wedstrijd. Meestal denkt iemand terug, hier vooruit. Een verplaatsing in de tijd. Tech nisch is het een soort .Terzijde' ja een onderonsje van een van de spe- it dezelfde buurt. Dat is niet ierSi ^ie zich even van het ensembie het Ajax-stadion zitte 1de groepen mensen altijd in vak. Dat gaat ook voor het Stadion wel op: ze kopen taartjes altijd via dezelfde ka- oor| een sigarenwinkelier bijvoor- enlheeft zijn eigen vak. Die rela- htwikkelen zich tijdens de wed afwendt, met het publiek. Is er invloed van de filmtechniek? Ja. Het begin is een in-zoom zo als je die bij veel Amerikaanse films ziet: een totaalbeeld dat geleidelijk overgaat in een close-up. Dan ge bruik ik het bevriezingseffect van Amerikaanse t.v.-series: de mensen verstarren in de houding waarin ze zijn. Ook is er het effect dat je krijgt als je de tijd van de film evtjn terugzet: eerst heb je bijvoorbeeld de massa gezien, dan zie je de indivi duen in dezelfde gebeurtenis. En dan die flash-forward dat kun je ook zien als een montage-grap. rtoneer overneemt,, wera urge-1 l| IF Daar werd met opzet een' Vind je de tekst het gehele stuk '■'I meoKfl.rnsrrh ce&'neel'rl Han I door belangrijk? u«, In wezen weI- Pe tekst dicteert JUfn de donder niet. Het is abso- het ntme van het ensemble. Dt ftie, denio,-erend bedoeld acteurs houden zich letterlijk aan mijn tekst, dat gebeurt bij andere regisseurs lang niet altijd. •jsinds een jaar oi vijl zes m i Yiosplan. Er is een groep van Hoe regisseert Peter Oosthoek. llde vijftig en de tachtig ma-: Ik heb alt«d ««damt dat regis- lludenten. filmers, beeldende- seurstoneel de beste vorm was. Peter is een stap verder. Hij is geen alwe- wei gcnucti tende magister, die zijn visie projec- KNjn te spelen. Dat gaat dan te- '«rt op de acteurs. Hij gaat uit van %n café bijvoorbeeld, of tegen vakmanschap van zijn acteurs Jing. Acteurs vroeger ook wel, geeft de lijnen aan, de boog, en zijn, en terecht, bang voor j vraagt ze dan zelf in te vullen. Hij ^•es. zegt, dus niet: je moet het zo doen. irfcj[Bij de opbouw van de voorstelling aai bedoel je met het stuk. laat hij ruimte voor persoonlijke Jtunt niet zeggen dat wat je I ra.eativiteit laat hij K vrij Uitein_ tvoren bedoeld hebt. Ik zie nu i deltjk komt de ym.m to in de de_ ■taf. dat ik wilde proberen de tails vast te Ilggen Sollstische ac. fegsheid van het leven te dra-lteurg_ die er e]ke avond wat anders verder. Dat is niet helemaa' zover zal dat meestal niet UNIn één wedstrijd. Maar iets der- j zou kunnen gebeuren. N ^et een parodie? l zeker niet. Je hebt een deel In repetitie gezien waarbij Hep ^elft, die de rol van Allard vaa pheer overneemt, werd inge- j Daar werd met opzet een mechanisch gespeeld. Dan (iet een parodie, maar dat is n de donder niet. Het is abso- iiet denigrerend bedoeld, ïl je zelf voetbal? [sinds een jaar of vijf zes in isplan. Er is een groep van de vijftig en de tachtig mar: identen. filmers, beeldende- snaars, kantoormensen. Daar j **4 er elke zaterdag wel genoeg NEW YORK (ANPI De dichter schrijver Leo Vroman, die als bioche micus in Amerika we'zaam is. heeft voor het Holland-Festival een to neelstuk. „Voorgrond, achtergrond", geschreven. Het stuk, dat in juni zal worden opgevoerd, wordt geregisseerd door Eric Plooyer. In New York vertelde Vroman dat hij enthousiast is over de keuze van Plooyer als regisseur. De auteur, die al jaren lang in de Ver. Staten woont en werkt, is wat zijn artistieke arbeid betreft sterk verbonden met Nederland. Hij nam daarom onmiddellijk de uitnodiging aan voor het schrijven van een stuk in het Holiand-Festival. „Een toneelstuk is iets waarvoor ik een uitnodiging moet hebben", zegt hij, „uit mezelf kom ik er niet toe". „Voorgrond, achtergrond" is Vro- mans tweede toneelstuk. Enkele jaren geleden schreef hij een stuk op uit nodiging van de Utrechtse studen tenvereniging Unitas. Kort voor de opvoering in juni zal Vromans nieu we stuk in boekvorm verschijnen. „In het stuk", vertelt Vroman. „wordt een film verwerkt die zal wor den gemaa";t door s udenten van de Filmacademie onder leiding van An ton Koolhaas. De Amerikaan Bruce Grey zal hieraan medewerking ver lenen". In „Voorgrond, achtergrond" voert de schrijve* zichzelf ter. tonele wer kend aan een toneelstuk als ook zijn vrouw Tineke en hun twee dochters met vrienden en vriendinnen. De tekst is gedeeltelijk in het Ne derlands. gedeeltelijk - in gesprekken van en met jongeren - in het Ame rikaans. Vroman wil het stuk in deze twee talen samen zien opgevoerd. Ge vraagd of hij enkele repetities en de première zal bijwonen, antwoordt de auteur: „Repetities zeker niet. Dat lijkt me voor beide partijen een be zoeking. De première vermoedelijk wel. als de uitnodiging daarvoor op tijd komt. Bij mijn eerste toneelstuk in Utrecht werd ik per zeepost geïn viteerd. Die brief bereikte mij een dag of acht na de eerste opvoering". haar de dimensie geven van maken, dat is ouderwets. Ik ge- GERBEN HELLINGA uiterste economie telijke vrijheid, zijn belangrijker dan de indivi'duelen. Daar wil ik graag mijn individuele vrijheid aan opof feren, al ben ik nog zo'n individua list. W. J. LUKKEN AAP. ook werkelijk heeft. Het voet- Ioof invormgeving in het thea was daarbij aanleiding. ter Maar d(_ projectiereg;„ ttt het iets te maken met „Lek- lijkt me een verouderd principe. Ik ijven liggen maffen", je vorige heb met Hagen Miiller-Stahl ge- j plaat, die een leerling van Brecht is. vorm betreft wel, qua thema Uit wat hij vertelde maak ik op, dat Dan is er de regie. Bij het vo- J ook Breoht al een vormgeving-regis- ^ituk was die consequent volgens'seur, geen projectie-regisseur nam. ^toattingen van Erik Plooyer. Die j Alleen is het Duitse toneel veel te gingen waren niet de mijne, j grondig, het is tenslotte maar thea- in hun consequentie kon ik ze j ter waar je mee bezig bent-. Dar teren, Nu is het anders. De vi - geldt ook voor de literatuur. De regisseur Peter Oosthoek politieke werkelijkheid is belangrijker mijne voor honderd procent j dan de kunst op de kunst. Een kun- invachten ook visueel enorme j stenaar wil allereerst zichzelf uit,-1 drukken, maar dat moet je wel rela tief houden. De behoeften van de massa, brood op de plank en gees-1 CAt het toneel de tribune voor? dat betekent dat de zaal hei Mveld is. Het publiek, dat zijn elers. Als de acteurs de spelers irbeeld voor klootzakken uit ten, is dat tegelijk op de zaal lit. Wat betreft die ruwe taal. Qi eerste plaats gebruik ik op het UI maar eenvijfde van wat je op tbune hoort. De mensen die er |f geshockeerd worden moeten Jjmaar eens naar het stadion j j In de tweede plaats hebben IFoorden geen enkele betekeni- jH Diegenen die ze gebruiken be ll er niets mee, ze uiten er a!- Ahun onlustgevoelens mee. Ik naar gestreefd het gehele stuk leenplaatsen te laten bestaan opeenstapeling van cliché's een nieuwe taal. Ik ben me tooit zo bewust geweest, dat ik aal bezig was dan toen ik dit glschreef. opt je begint te schrijven, heb je igialles in je hoofd? g fe, wel ga je, naarmate je bete» inschrijven, de innerlijke logica ;bir beheersen. Goede voorbeelden Win zijn: .The glass key' en ,The van Hammet. en ,The long van Chandler. Willem Sandberg, oud-directeur van het Stedelijk Museum in Amster- dam. is benoemd tot lector aan de j universiteit van Harvard De heer Sandberg zal zijn functie aanvaarden in september van dit jaar voor de duur van één semester. Hij bekleedt dan het Erasmus lec toraat dat in 1967 aan de Harvard- Universiteit werd opgericht met de financiële steun van Nederlandse in dustrieën en bedrijven, een regerings subsidie en met steun van de Neder landse gemeenschap in de Ver. Sta ten. Het Erasmus-lectoraat heeft tot doel de Nederlandse economie, kunst en geschiedenis te onderrichten. DEN HAAG (GPD» Drs. E. C Visser, lid van de Tweede Kamer voor D '66, heeft minister Luns ge vraagd of hij kan uiteenzetten waar om hij het noodzakelijk vond in een onderhoud met de pauselijke pro-nun tius in Den Haag, mgr. Felici, het „leedwezen" van de regering uit te spreken over het karakter van be paalde versieringen op het schrij- versbal en of de uitspraak van de minister berust op een kabinetsbe slissing. De Franse toneelspeelster Bea trix Dussane. die in de jaren dertig bij de Comédie Frangaise successen oogsite in stukken als „Madame sans góne" va nSardou en ..Madame quin- ze" van Sarmont, is op 8G-jarige leef tijd overleden. Na de oorlog organi seerde zij letterkundige avonden in de Comédie Frangaise en het Palais Royal. Voorts schreef zu toneelkritie ken. LEIDEN Met een geheel ge wijzigd, meer op jongeren inge steld programma dan aanvanke lijk in de bedoeling lag, presen teerde zich op het jeugdconcert van Toonkunst in de Zuiderkerk het wereldvermaarde Duitse pia no-duo Alfons en Aloys Kontars ky. Het werd 's middags dus een probleemloos, hoewel boeiend ge heel. Dat kon bijna niet anders, want de gebroeders Kontarsky schudden al sinds jaren hun uit gebreid repertoire heel exclusief uit de mouw. Er zijn slpchts enkele duo's, die technisch zulk een briljante en gees telijk zulk een volgrnpide indruk ma ken, die met zulk een bewonderens waardige klaarheid van exnressie en in zulk een superieure eenheid, alsof slechts één vleugel aan het woord is, de aandacht voortdurend gespannen houden. De jeugd hoorde 's middags een van de sonates die in Bes gr. t. van de beroemde 18de eeuwse compo- I nist-pianist Mazio Clementi (1752- 1832». De zestien walsen voor vier I handen van Joh. Brahms, aan de venijnige criticus Eduard Hanslick gewijd, een onbekend Rondo van Chopin, het enige werk dat hij voor twee piano's componeerde en als feestelijk besluit het heerlijk-meesle- I pende Scaramouche van Darius Mil- haud. Deze was destijds als secretaris j van de Franse gezant in Brazilië. Vandaar de Zuidamerikaanse invloe den, die in deze wellicht oppervlakkig maar toch charmante muziek te on- derkennen vallen. Scaramouche, deels polytonaal geschreven, vindt zijn hoogtepunt in de ritmisch pak- kende „Brazileira", waaraan deze compositie haar grootste succes te i danken heeft. In dit alles toonde het duo Kon- i tarsky zijn nauwelijks of niet te overtreffen kwaliteiten in een magi- I straal samenspel, dat zo moge lijk 's avonds, tijdens het concert voor volwassenen, neg expressiever uitdrukkingskracht verkreeg Toen droeg het programma, al- thans voor de pauze, een veel ge- 1 I avanceerder karakter. Als inzet Debussy's uit 1915 date rend, glashelder gespeeld capricieus „En blanc et noir". Daarna een gro- I te sprong voorwaarts: de door Stra- winski tijdens de oorlogsjaren *43-'44 in Amerika met een geheel nieuw geluid geschreven Sonate voor twee klavieren, voor het eerst in het be vrijdingsjaar in ons land geïntrodu ceerd door het echtpaar Stokvis in Amsterdam en Maastricht. Twee le vendige en zonnige hoekdelen omlijs ten 't gedragen middenstuk: een ko raalachtig thema met vier variaties. Geniaal gecomponeerd: de klank is zodanig inééngevlochten, dat het oor slechts één vloeiing van stem men hoort. De gebroeders Kontarsky, experts in „avant-garde"-muziek als zij zijn, kwamen hierna met een unieke in troductie: de „Structures pour deux pianos" (1962) van Pierre Bou- lez. Gehouden in een aleatorische, punctuele stijl, in tegenstelling tot zijn „Structures" van 1952, welke volkomen serieel zijn. In allerstreng ste vormgeving gaat hiervan een schokkende werking in een ongekend rijke klankendifferentiatie uit, met talrijke nieuwe ontdekkingen. Het lste Chapitre draagt een expressief het tweede een statisch karakter. Welke formidabele moeilijkheden de pianisten, wier partituur speciale no tatie vereist, hier te overwinnen had den, laat zich raden. De traditioneel gebondene zal wellicht vreemd heb ben opgekeken, want Boulez ook Alfons en Aloys Kontarsky als dirigent vermaard behoort tot de nieuwlichters, wier vlucht duize lingwekkend is. De vertolking voldeed aan de hoogste eisen. Tot slot de weg terug naar Brahms diens walsen en van ongekend mees terschap getuigende Variaties op het St. Anthonikoraal van Haydn, met de overweldigende climax, voorstudie tot zijn Vierde Symfonie. Wie kennis genomen heeft van het alvermogen van deze twee pianisten begrijpt dat een toegift, na het ova tionele applaus niet kon uitblijven i een kleine mars van Carl Maria von Weber als markante afsluiting van hun de grootste bewondering af dwingend optreden. Th. J. Hannema jnan' va: Kye' var ftrijf je i vlug? zeggen ze. Ik heb een grote Jktie, ik ben altijd wel met iets maar vlug, nee, al is het we) |dat ze dat denken, werk je? chrijf een deel, herschrijf hei., j dan weer een deel. Mijn nieu- ^tective heb ik bij uitzondering elkaar doorgeschreven. Dat is ^leuker. Daarna moest ik weei cr herschrijven. In veertien dagen -tik de eerste visie. Je schrijft onzin, het kostte me twee om er een boek van lt AMSTERDAM (ANP) Een stu diebeurs ter waarde van 16.000 gulden viel gisteravond als eerste prijs in het tweede nationale vioolconcours 1969 ten deel aan de 22-jarige Vera Beths, leerlinge van Herman Krebbers. De prijs werd haar officieel uitge reikt door de minister van CRM, mej. dr. M. A. M. Klompé, in aanwezig heid van onder meer Prins Claus, in het Stedelijk Museum in Amsterdam. De violiste eindigde 's middags in de finale, waaraan werd deelgenomen door de 18-jarige Christian Bor. de 24-jarige John Helstone, de 22-jarige Vera Beths en de 18-jarige Mieke j Biesta, als eerste. Christian Bor, eveneens leerling van Herman Krebbers, kreeg een prijs j van duizend gulden en de Donemus- j prijs ter waarde van eveneens duizend j gulden. Mieke Biesta en John Helsto- ne ontvingen eveneens een bedrag van duizend gulden. Het Rotterdams Philharmonisch Orkest heeft de eer- ste-prijswinnares uitgenodigd om op 31 maart a.s. als soliste op te treden j op een jeugdconcert onder leiding van Edo de Waart. j De Avro zal van Vera Beths een recital uitzenden. Het nationaal vioolcon- I cours, dat over twee jaar opnieuw I wordt gehouden, stond onder aus- piciën van de stichting studiefonds „Oskar Back" Op de foto wenst Prins Claus de winnares geluk. Geheel 1 rechts Christian Bor. ROTTERDAM (ANP) De Rot terdamse stakingsleider L. van Os in een conflict gewikkeld met an dere bestuursleden van de niet er kende vakbond Onafhankelijke Be drijfsgroep Verkeer (OBV) heeft het referendum gewonnen, dat onder de leden van deze bond is gehouden. De groep-Van Os verkreeg 253 stem men, zijn tegenstanders 207 stem men. De heer Van Os deelde gister avond mee. dat zijn tegenspeleis niet bereid zijn de consequenties uit deze uitspraax van de leden te trek ken. dat wil zeggen, zij zijn niet genegen de eigendommen van de OBV aan de groep-Van O® over te dragen. LONDEN (ANP) De kans be staat, dat. de finale van het toer nooi om de FA-Cup zal gaan tussen dezelfde clubs, die vorig jaar in de eindstrijd zaten: bekerhouder West Bromwich Albion en Everton. De loting voor de halve finales heeft namelijk uitgewezen, dat Everton tegen Manchester City uit komt en West Bromwich Albion de winnaar van de wedstrijd Mansfield j Town tegen Leicester City ontmoet. Beide halve finales worden 22 maart op neutraal terrein gespeeld. IJshockey Tsjecho-Slowakije heeft gisteravond in Praag de vriendschappelijke ijshockevwed- strijd tegen Zweden met 32 ge- wonnen.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1969 | | pagina 13