Spotprenten van leven in derde rijk Xk Voor hetzelfde geld Rein Bloem geeft ons onderwijs in poezie f Wfc.. WA 1'sA'' fcfjf <r« VERHEUL - VAN DER MEER, UNIEKE TWEE-EENHEID CAFÉ CFÏME 1.75 Zuidlimburgse politie kuustclieveu op spoor HALBRITTER TEKENT BURGER VAN GEVAARLIJKSTE KANT w,v V j V'vv- 'irA V L H rookt u 20 geurige Café Crème sigaartjes. i OtËl ,w. Ar VX la( en( Deventer sticht antiekmarkt in Maria-kerk KUNST IN HET KORT Toonkunstconcert in Zuiderkerk r -D, A- HENRI WINTERMANS Jeugddagspel VRIJDAG 21 FEBRUARI 1969 LEIDSCH DAGBLAD PAGINA ff M iteiia I. DB 33» BONN (GPD) „Het vervelendste boek van deze eeuw", zo noem de de „Abendzeitung" Kurt Halbritter's „Mein Kampf". Toch bracht deze bundel bitter-meelijwekkende prenten uit het leven van alle dag tijdens Hitiers derde rijk, de uitgevers Baermeier und Nickel al een half miljoen mark op. Kennelijk spreken de tekeningen de Duit iers aan omdat ze nauwelijks beschuldigeneerder een alibi be tekenen voor de hulpeloosheid van de man in de straat (waar ook ter wereld) die gezin met have en goed tegen de politieke stormen wil beschermen. „Erik. denk aan de kinderen, en jij wil toch ook wel eens vooruit ko men". zegt het eenvoudige vrouwtje achter haar naaidoos in haar Bie- dermeierhuiskanier tegen de man die weerstrevend en bonkig uit het raam kennelijk nog niet overtuigd dat hij zich bij de NSDAP moet aan sluiten, of zijn zoon tot de Hitier - jugend zal dienen toe te laten. Of het oude moedertje, dat tijdens het bezoekuur in de gevangenis tegen jhaar kaalgeschoren zoon met het in- ItelleotuelenbriMetje fluistert: „waar om schrijf je ook zulke dingen, ter wijl je weet dat het verboden is". De tekeningen van Kurt Halbritter maken de stille indruk van iemand die veel begrepen en geïncasseerd heeft. Ze tonen geen extreme situa ties. maar getuigen van het gedrag ran de middelmaat, van het gros der onheldhaftigen. dat door dictatoren gemakkelijk wordt overschreeuwd. Bitterder worden de teksten om dat zij al een verdergaande tragiek raken onder de prenten waarin de relaties tussen de Joden niet-Joden in die dagen wordt getekend. Het kiene Jodenmeisje Judith roept voor het tuinhekje naar haar vriendin Marion strik in het haar, joden ster op haar schortje, bal onder de arm maar de moeder van Marion buigt zich uit het raam en zegt dat Judtih maar naar huis moet gaan, omdat „Marion haar moeder moet helpen en daarom nu niet kan spe ten". Gruwelijker nog. omdat het de vinger legt op een soort van on ver- Ie T. geeflijke. maar zeer reële domheid, rlannjn teksten en tekeningen van het poort als die, waarop een voorbij - {ganger zich tot „Herr Stern" wendt, die vertwijfeld voor zijn voordeur staat en dof naar een Jodenster {staart die op zijn stoep is getekend iet het onbeholpen bijschrift „Hier rohnt ein Juden." De voorbijganger •eetot dan de woorden: „Als u Tkeliik geen Jood bent. meneer Stern, dan zou ik een klacht indie- W |nen." De katholieke geestelijkheid komt bij Halbritter slecht af. Hier {heeft de kijker-lezer het gevoel, dat tekenaar iets van zijn serene soe vereiniteit voor een nauwelijks on- Jterdrukte haat heeft ingeruild. De (kindertjes die staan te bidden in de s; het door de kapelaan voorge- gde gebed: „Heil Hitler; in de am van de vader, de zoon en de heilige geest amen." Dan is er de pastoor die in de kerk een vertwij felde en in de rouw gestoken vrouw de troost meegeeft: „Weest u toch niet verbitterd, mijn lieve vrouw en i geeft u toch de Flihrer niet de schuld. Denkt u eens aan de lasten, die deze man te dragen heeft." 1 Twee welgevulde zakenlieden bie- I den elkaar een forse sigaar aan in I de rookkamer van hun club. De een j zegt tegen de ander: „Wees nu eer- j lijk: als we de nazi's niet hadden, dan hadden we de communisten." Uit deze mentaliteit van h et ver weer tegen de eigen persoonlijke be dreiging, met veronachtzaming van de opdracht die men als burger wel licht heeft voor het lot van een klei ner of groter deel van lijdende me deburgers, vond e en generatie van Duitsers de weg van de minste weerstand. Een minder uitgekookt deel van deze strijders om een bestaan zon der moraal bevolkt nu de duizenden kroegen in de Bondsrepubliek en slaat daar de taal uit die Halbritter tn zijn „Mein Kampf" ook nog eens heeft weergegeven, om duidelijk te maken dat niets tot het verleden be hoort en alles te allen tijde opnieuw kan beginnen, omdat de in het derde rijk geschilderde mentaliteit helaas zo menselijk is. Halbritter laat daar om een serie prenten uit het „ver leden" regelmatig onderbreken door een blik op een zeer karakteristieke „Stammtisch" in de Bondsrepubliek. Hetgeen de tekenaar zijn persona ges daar laat zeggen is een bijna klassieke bloemlezing uit al datgene wat iedereen die de Bondsrepubliek langer kent. herhaaldelijk zelf heeft kunnen horen. „We hadden een Führer waarover je van mening kon verschillen, maar we hadden ten minste Ordnung." „het was beslist een boze tijd, maar wat je vandaag de dag aan vuiligheid in onze veel geroemde kranten vindt, dat Is een schandaal," „die hebben tegenwoor dig goed praten, dat kon je toenter tijd toch niet voorspellen." „dat met die Joden was natuurlijk overdre ven," „vriendschap en kameraad schap. waar vind je die nog?" - t ritii? Dimk an iHe Kinder, und du av ills* doch aueh mal «nttr kommen DEVENTER (GPD) De uit de 13de eeuw daterende Maria-kerk of Lieve Vrouwe-kerk in Deventer zal een nieuwe bestemming krijgen. Het voormalige bedehuis waarvan alleen nog maar de mur enovereind staan, wordt een permanente antiekmarkt. De zeven oude pothuisj es aan de voet van de kerk worden bestemd voor antiquairs. De gemeente De venter verleent alle medewerking. De initiatiefnemers hebben het voorbeeld voor ogen van de Londen se Portobello Road, die bekend staat als één grote „antiekmarkt". De enige tijd geleden opgerichte stichting die nieuw leven wilde blazen in de ver waarloosde kerk hoopt in mei te kun nen starten met de antiekmarkt. In principe zal de markt alleen op de vrijdagavonden en de zaterdagen worden gehouden. De organisatoren zijn ervan uitgegaan dat niet al leen het middeleeuwse bergkwartier de nodige aandacht verdient, maar ook de talrijke andere historische ge bouwen in de Deventer binnenstad. An tal Dorati. de dirigent van het Philharmonisch Orkest van Stock holm is benoemd tot de nieuwe eer ste dirigent van het nationale sym- phonie-orkest van Washington. Dorati, die in deze functie. Ho ward Mitchell zal opvolgen, zal in oktober 1970 zijn nieuwe post in Washington gaan bekleden. De dirigent van het Zwitsers or kest gedurende tal van jaren, Ernest Ansermet. is donderdag in Genève overleden. Hij was 86 jaar. Anser met. die het orkest in 1918 oprichtte stond vele malen als gastdirigent voor bekende orkesten over de ge ADVERTENTIE 1 hele wereld. Hij was een der oprich- I ters van het Russische ballet-Dia- ghilew en schreef verscheidene com posities. LEIDEN Men heeft tijdens het musiceren van twee eminente figu ren op het Toonkunstconcert in de Zuiderkerk weer eens kunnen con- j stateren, wat het „volmaakte" in- houdt. De fluitist Koos Verheul en 1 de pianist Jan van der Meer vor- j men een uitzonderlijke „twee-een- I heid": dit duo verwierf zich dan ook j I Halbritter tekent in .Hein I Kampf" meer een mentaliteit dan een afgesloten historie. Hij schildert I een bourgeoisie van zijn gevaarlijk- j ste kant. Want het gaat om een j soort nestdrift, die tot alles leiden i kan, die in het tijdperk van de I straalvliegtuigen eerder als reac- ties sterker wordt, en die men niet alleen onder Duitsers vindt. RUDOLPH BAKKER (Kurt Halbritter: „Adolf Hit- Iers Mein Kampf". uitgeverij Baermeier und Nickel. Frankfort/ Main, prijs DM 16,80). A v "'-Km T in de loop der jaren zowel nationale j als internationale faam. i Voor hun doen brachten zij een j tamelijk gematigd programma. Zij j I zijn immers specialisten in de meest I extreme muzieken. waartoe ditmaal j 1 echter alleen Garak 1963 van de Koreaanse componist Isang Yun 1 (geboren in 1917) gerekend kon wor den. Deze is indertijd uit Duitsland ontvoerd op beschuldiging van j spionage voor Noord-Korea en ver- blijft thans na veroordeling tot le- i venslang, in de gevangenis te Seoel, j Zijn atonaal geschreven Garak 1963 j is een opeenvolging van Koreaanse volksmelodieën, die door hem op zeer I persoonlijke wijze zijn behandeld. Merkwaardig te constateren, hoe on- danks een westerse componeertrant, i deze moeilijke muziek, waarin zowel I aan fluitist als pianist de zwaarste eisen gesteld worden, toch in menig j opzicht oosters getint is. Een inte- i ressante kennismaking, die zeker om i herhaling vraagt. j Voor het overige een vrij probleem loos geheel. Allereerst een der talrijke sonates van Carl Philp Emanuel Bach, twee de zoon van Joh. Seb. Bach uit diens JT*\ X "A N i - ,v eerste huwelijk, namelijk die in D. gr. t„ waarin van der Meer de kla vecimbelklank voortreffelijk imiteer de. Ondanks diens enorme produk- tie heeft deze opvolger van Tele- mann als cantor te Hamburg, toch steeds een hoog niveau weten te be waren. Zyn invloed op navolgers is. tot zelfs in de romantiek toe. groot geweest. Vervolgens het Rondo in e moll van Frans Xaver Mozart, de in het stervensjaar (1791) geboren zoon van de geniale Wolfgang. Toen zijn moeder de bijzondere gaven van haar zoon ontdekte, heeft zij hem weer Wolfgang Amadeus genoemd. Zijn noodlot is geweest, dat hij voortdurend in de schaduw heeft ge staan van de grote vader: zijn leven was dan ook een aaneenschakeling van teleurstellingen. ondanks vriendschappen met bekende man nen uit zijn tijd als Schumann, Grillparzer, de Schubertzanger. Spaan e.a. Hij is in 1844 tijdens een kuur in Karlsbad tragisch ge storven. Dit Rondo waarvan het handschrift zich bevindt in de biblio theek van het Mozarteum in Salz burg, toont intussen overduidelijk aan. dat ook hü over belangwekken de compositorische gaven beschikte. In Schuberts lieflijke „Introduktion und Variationen über „Ihr Blümlein alle" bereikte het soepele, vloeiende en briljante samengaan van fluitist en pianist ongeëvenaarde hoogtepun ten. Koos Verheul, wiens stralende toon tot de zeldzaamste gerekend mag worden die wij ooit hoorden. bewees ook in het impressionistische, pastoraal getinte, beroemde Syrinx (pour flüte seule) een waar mees ter te zijn. Getweeën eerden Ver heul en Van der Meer nog Albert Roussel met diens Joueurs dé Flüte (Pan, Tityre, Krishna en mr. de la Péjaude) en tenslotte een opmerke lijke hedendaagse figuur: de in 1916 in Angers geboren Henri Dutilleux, die in 1938 de Prix de Rome behaal de. In diens meeslepende Sonatine, waarin invloeden van Fauré, Ravel en zelfs een enkele maal Strawinsky te onderkennen zijn, kwam het duo tot magistrale prestaties. Th. J. Hannema. (ware grootte) Fijne geselecteerde tabak, verwerkt tot slanke, gave, geurige sigaartjes. Café Crème, van Henri Wintermans. Twintig van die geurige sigaartjes gaan er in een elegant aanbied-blikje. 't Is maar hoe u uw rook-geld besteden wilt 20 voor Goede slag in Echt Ij A Hcd Hitler! lm Namen des IfciSKtyvw*.;!- Amen.* Atcrs» des Solmes uhd des (Van onze correspondent) ROERMOND (GPD) —De rijks politie in Echt heeft twee mannen op heterdaad betrapt bij het roven van kostbaarheden uit de kapel van Onze Lieve Vrouwe van de Vrede in het gehucht Schilberg in Echt. De politie hoopt door deze aanhoudin gen zoveel aanwijzingen in handen te krijgen dat een eind gemaakt kan worden aan het werk van een al lan ge tyd in Limburg opereerde bende kunst- en antiekdieven. Al eerder deze maand konden een lid van die bende, de 26-jarige bij een schilderijendiefstal in Heerlen be trokken H. R. uit Schimmert en een heler van in het Belgische Zuten- daal weggehaalde schilderijen, de 28- jarige J. V. uit Sittard, worden aan gehouden en opgesloten. De twee mannen die in Echt hun slag wilden slaan, zijn de 21-jarige W. uit Sit tard en de 31-jarige Z. uit Heerlen. Het duo poogde plateaus met tien tallen zilveren exvoto's uit de kapel te halen. De politie was van dat plan op de hoogte gekomen en had samen met beheerder Chr. Baaten uit Echt een val opengezet. De politiemannen sloegen toe toen de twee dieven juist de eerste twee lijsten met exvoto's van de muur hadden gehaald en op de grond hadden neergezet. Na de diefstal van de kostbare i anna-trits uit de kerk van Nieuw- stadt, de schilderijendiefstal in de I kerk van het Belgische Zutendaal en de roof van een collectie doeken en antiek by de Heerlense bioscoop- exploitant Hirschberg in de laatste maanden van 1968 is in het begin van dit jaar een golf van dief stallen uit kapellen en van weg- kruisen over Limburg gegaan. De laatste weken werd o.m. nog geroofd in Spaubeek (een kruisbeeld), Ur- mond (koperbeslag van de deur van de Ned. Herv. kerk), Wessem (een meterhoog kruisbeeld)Ohe en Laak (koperen kandelaars) en Thorn (An- toniusbeeld) LEIDEN Zondag wordt in een gecombineerde dienst van doopsge zinden, vrijzinnig hervormden en re monstranten in de Doopsgezinde kerk (Pieterskerkstraat 1) voor de tweede maal het jeugddagspel „De I Koninklijke Bruiloft" opgevoerd door een aantal catechisanten uit de drie j gemeenten. Het thema van het spel is ontleend aan de gelijkenis uit Mattheus 22. Voorganger in de dienst is ds. H. van Bilderbeek, doopsgezind predikant te Leiden. Aanvang 10.00 uur. Zich af te vragen wat poëzie is. heeft langzamerhand weinig zin meer. De maatstaven zyn zozeer veranderd dat men de indruk krijgt dat geen twee mensen het over deze vraag eens zyn of kunnen zyn. Be grijp ik het wel dan is de enige maatstaf die men nog aanlegt de in tuïtieve van: is deze strofe, zijn de ze regels, vers of geen vers? Deze maatstaf is, wel beschouwd, nog de minst individuele want de ervaren verzenlezers zijn het gewoonlijk en meer dan men verwachten zou, eens op dit punt. Met de waardering van het vers is het een ander geval. De mogelijkheid dat iemand met stelligheid erkent dat een hoeveel heid woorden wel degelyk een ver* is, maar er onmiddellijk aan toe voegt: „voor mij hoeft het niet* of woorden van die strekking is geens zins uitgesloten. „De Bomen en het Bos" geschreven door Rein Bloem (verwarring met J. C. Bloem lykt me volkomen uitgesloten) is een bundel van heel veel papier en naar verhouding weinig vers. Mocht men zich af willen vragen hoe deze verzen tot stand gekomen zyn dan zou men tot het antwoord kunnen komen: met geestelijk knut selen. Dat antwoord behoeft hele maal niet minachtend of denigre rend te klinken, want iemand die in staat is zoveel er al of niet aan de haren by te slepen als hij een bundel maakt, moet een belezen iemand zijn en belezenheid is steeds een sieraad. Doch terzake. Het grootste gedeelte van deze bundel wordt gevormd door een hoeveelheid strofen genummerd van 1-57. Deze zyn niet achter elkaar af gedrukt doch wel vlot te volgen. Daaraan vooraf gaat een vers van de uiterste simpelheid, bestaande uit tweemaal twee regels waarin de betreffende bomen opgesomd wor den: „Beuken, eiken, dennen, ber ken/ in een samenhang van bos: (regel wit) Zwijn, hert, vos, wezel/ In de samenhang van bomen." Sub tiel is zonder twijfel de vervanging van „een" door „de" in de tweede strofe. Het volgende vers bestaat uit zes korte regels betreffende „De On zalige Bossen." Ik kan het niet cite ren want iedere regel staat in een rechthoek en die rechthoeken zyn niet alle even groot, zodat ik de ma ten er op de mm nauwkeurig by zou moeten geven. Hetwelk ondoenlijk. De 57 strofen (schrikt u niet; ook onder deze strofen zyn vele zeer kleine. De laatste b.v. luidt slechts „Einde van de film") vertellen een verhaal. Een verhaal van „een ge baarde jager in jagerskostuum" die met zijn Simca 1500 het bospad op of in is komen rijden. Hij haalt een picnicmand uit de achterbak. Ook „een meisje in het wit" stapt uit de Simca. De jager bereidt zich op de Jacht voor; het meisje „sleept de mand door het bos." Dan komt er weer een los vers, dat luidt: „Hoe veel bomen zjjn er nodig/ voor een bos./ Een met bomen begroeide/ uitgestrektheid gronds./ Akkoord Dr. J. Naarding die vooral ten dienste/ van het onderwijs/ de vijf entwintigste druk' uitgaf van Koe nen-Endepols Verklarend Hand woordenboek Der Nederlandse Taal' (Tevens Vreemde-Woordentolk)/ Maar hoeveel." Ter instructie had de auteur by dit probleem van „hoeveel" even kunnen wijzen op het speelliedje „Mijn vader zou eens een raampje beslaan" of, indien iemand een op lossing op de weg der poezie zou wensen, op Emily Dickinsons „To make a prairie it takes a clover and one bee,/And Revery./ The revery alone will do/ If bees are few." Dat klinkt toch altijd prettiger dan Koe nen-Endepols. Maar gaan wy ver der. Zij, de jager en het meisje, pak ken nu de mand uit, hij spreidt de dekens en hij richt zyn kijker. Mocht nu iemand behoefte hebben aan weer een woordenboek, dan volgt er nu iemand behoefte hebben aan weer een woordenboek, dan volgt er nu iets uit Een Jagerswoordenboek Maar dit is meer bedoeld als inlei ding tot het optreden van een echte jager die blijkbaar sluipt tussen de bomen en het bos. Een geheimzinni- ge om niet te zeggen symbolische jager want over hem hoort men „H<iJ is ook niet de dood" en als men de verwijzing naar onderaan de blz. volgt, dan blykt die jager ook niet de hooggeleerde Gomperts te zyn, want daar kan men lezen „Laat) staan/ een jager om te leven." Het wordt te veel als ik u alles ga vertellen dat in deze bundel aan te treffen is. Ik zou nog even willen I wijzen op o.a. een boek van A. i Koolhaas, een notenschrift dat, naa* i ik aanneem, de jachtsignalen geeft, j de foto's van wilde zwijnen die aan I het spit geregen worden en het zoe nen van jager en meisje. Het ge heel eindigt met een dichte hoeveel heid aantekeningen, zonder spatie gezet, waarin de schrijver inderdaad zegt dat deze bundel „aanschouwe lijk onderwijs in poëzie" bevat en nog een register om aan te tonen dat dit verzen lezen resp. schrijven niet zomaar gaat; men heeft er een welvoorziene boekenkast voor nodig. Ik ben er wel van overtuigd hie# te doen te hebben met een wat moeizame maar niet onbeslaagde parodie op het moderne verzen schrijven. En voor wie deze bundel werkelijk als „een leergang" wil ge bruiken; wit papier te over voo* eigen aantekeningen. Rein Bloem. De Bomen en hel Bos. De Bezige Bij. Amster dam. CLARA EGGINM Schaatsen Hoewel Kees Ver kerk noch Europees noch wereld kampioen is geworden, hebben zijn bewonderaars gemeend hem tocli, voor hetgeen hij presteerde, een hul diging te moeten aanbieden. Een uur was maandagavond voldoende om een bedrag van f 2540,- op t» brengen. Boksen De Schot Walter Mao- Go wan heeft in verband met eea voetblessure uitstel aangevraagd van het boksgevecht om de Europe se titel in het bantamgewlcht teger de Italiaanse kampioen Sal va tor Burruni. dat voor 27 februari te B/ me op het programma staat.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1969 | | pagina 11