JCHING-LING
«bouwde aan de
Chinese
revolutie
sl n EXTRA™
HEifte Irie uitzonderlijkste zusters ter wereld (II)
i ¥m(vrouw Sun Yat-sen)
Door
Roy MacGregor
Hostie
Leide,
[ad.
nsburj
antooi
!I1 Gij
chEr
urg 94
ag t/m
hinevt
een
i uw
centj
jpara'
g. nat
issenh;
iden
oord i
csver.
fverdi
76,
ook I wij onz manschappen konden aanvoeren om
Desk rebellen veerstand te bieden.
en df
ids) 1
ïtTaJevair in Kanton
geling
dachtdat het voor hem wellicht bezwaarlijk
;n bij^ ziJn en vrouw by zich te hebben en drong
47 ÖP aan lat hy me achter zou laten Einde-
7.50 f' zag h in dat myn redenering verstandig was
^o^jgWertrol alleen, maar hy liet de gehele lijfwacht,
iakkinltaande uit vyftig man, achter om het huis te
ing koChermo. Een half uur na zijn vertrek klon-
huwt geweeschoten in de nabijheid".
8 huis vaann de Sun's in Kanton woonden,
,sting halvervege de helling van een heuvel en was
ing eit de reidentie van president Sun verbonden
)r een jang die zich als een brug over stra-
e i en fcuhen spande. De troepen van de opstandi-
péclaa18ena*ail Tsjen beschoten het huis vanaf de
ig. u'wivel van weerskanten.
?- Irfen d« dag aanbrak, beantwoordde de lijfwacht
folder1 ®UI vuur met geweren en machinege-
betuifen. ?sjen bracht drie kanonnen in de strijd,
Venl(at biinen een uur een derde van de lyfwacht
geschikeld was. Het bad van madame Sun,
ze ten paar minuten tevoren uit gestapt was,
ntie, r<1 stu; geschoten.
fan dl achl uur controleerde kolonel Bow, een van
a's aiies en aanvoerder van de lijfwacht, de
ïetA'erjmunitle en constateerde dat deze snel minder-
^et°08 Er verd besloten cat de kolonel zou probe-
l met madame Sun en twee manschappen door
i strojgang naar de residentie te vluchten. De reste-
irtstrafle nunschappen zouden achterblijven en
^erafhten de achtervolgers tegen te houden <ze
l. öierden tenslotte in de pan gehakt).
Jut edadane Sun vertelde: „We kropen met ons vie-
j febij; dotr de gang. Df kogels floten ons om de
De^Ff1' Tivee keer schanpte een kogel myn slaap
oertjeTtselLig schreeuwde Kolonel Bow luidkeels en het
Scbied itroomde langs zijn been het duurde ver-
teó 3Vd,ne u*61* voor ve eindelyk de achtertuin van
Ou® ptleis hadden kereikt. Een half uur daarna
Leidfen we een steekvlam opschieten en een ge
ilt* van de brug verd volkomen vernield",
ïenst»
Ger.i
Ontsnapt
Jaar, j
•meent avontuur was nog niet afgelopen. Het paleis
ontl de hele dag «nder granaatvuur en machine-
32tJHieervuur. Plafonds stortten in, muren werden
loor v kogels dooraefd, alle ramen waren eruit. Om
iren, t uur 's middafs werden de ijzeren paleishekken
rouwejtormd en f oreerden de soldaten van Tsjen d»
ja^Mdingang. Geükkig voor madame Sun hadden
tenm. soldaten mee: belangstelling voor de buit dan
uwelBf de vrouw ran de president. slaagde erin
ondfmen met <vee soldaten te ontsnappen waar-
id. 'ze de uniformpet van kolonel Bow en de re-
ajas van hair man droeg.
ijTe drongen loor gepeupel. Eindelyk waren we in
ii klein staatje. Ik was totaal uitgeput en
wooleekte de childwachten me neer te schieten,
tar ze sleeïten me voort en steunden me aan
rdeD lerskanten ze zeiden dat ik niet naar de lij-
rden D moest tijken, omdat ik anders misschien
-den luw zou vallei. Een half uur later, toen de ge-
•den Oerschoten mnderden, kwamen we aan een klei-
)ogsti boei-derij. D' boer trachtte ons weg te jagen
hij bang was voor de gevolgen als hy ons
istrafcerdak zou gven. Hij slaagde hierin niet door-
1,52 fit ik net op tij'flauw viel".
*n het vure minderde, vermomde madame
Bokseropstand
ïoudtn
fcwytsq
xlden,
us vei
land
gemai
sezicht ls klrfn en rand- Het is heel teer- bij"» verfijnd, alsof het altijd heel goed
j. ™en'rzorgd is en rooit ontberingen heeft gekend. In werkelijkheid is het 't gezicht van
noVe3fl vrouw> die óijna haar hele leven in een sfeer van oproer en revolutie heeft ge-
'v'en kfd. Madame Sun Yat sen. geboren Ching-Ling soong, tweede dochter van de voor-
tink. klige kruideiier uit Shanghai, is nu de machtigste vrouw in het „nieuwe China" van
neriao Tse-toerg. Ze heeft het meest schokkende incident uit haar verbazingwekkende
nsdagpen als volit beschreven:
reken
salon I
D 15,tn ongeveer twee uur s ochtends op 16 juni
'and f' wekte fSun> mÜn echtgenoot, mij uit
behadn zoete dJ>men en zei dat ik me vlug moest
ij aankleden- W verkeerden in groot gevaar en
ent-wkgten vluoten. Hy had telefonisch bericht onfc-
faion aKen dat generaal Tsjen, die verondersteld
n 15, fd een traw aanhanger te zijn van de voorlo-
:e regerin van mijn echtgenoot, zyn troepen
irempjj gestuun' om ons aan te vallen. We moesten
Mei-ling spoedig en werd een vrolijk Ameri
kaans schoolmeisje, hoewel ze trots op haar Chi
nese afkomst was. Ching-ling was veel gereser
veerder en hield zich meer afzijdig, hoewel se
met enkele vrienden jarenlang benden onder
hield.
Ze werkte heel hard. en studeerde hoofdzakelijk
filosofie. Ze schreef lange brieven naar vrienden
in China, waarin se hen dringend vroeg haar op
de hoogte te houden van de laatste politieke ont
wikkelingen. Op intelligente wijze bepaalde ze
haar eigen positie als de dochter van een ryke
christen-Chinees, die een „buitenlandse" opvoe
ding kreeg. Ze begon lange artikelen voor stu
dentenbladen te echryven waarvan er een nog
bestaat „over de invloed van in het buitenland op
geleide studenten in China," waarin ze waar
schuwde voor de gevaren van „buitenlandse in
vloeden" Ze gaf hierin toe dat „progressieve
ideeën" en de kerk de Chinezen hielpen bij de
bestrijding van corruptie en het versnellen van
de vrouwenemancipatie.
Tot Ching-iing's grote spijt was te nog in Wes-
leyan toen in 1911 de revolutie in China uitbrak,
die culmineerde in de installatie van „oom" Sun
ale eerste president van de voorlopige republikein
se regering van China tl januari 1912).
Sun zich als een oude boerin, en met de overle
vende schildwacht (de andere was bij de boer
derij neergeschoten), die als een marskramer ge
kleed was, bereikte ze het huis van een vriend
De volgende ochtend kwamen ze in Shameen en
daar zorgde een andere vriend voor een kleine
motorboot die hen naar een huis in Linnen zou
brengen.
Dee rivier lag vol schepen met oorlogsbuit, meisjes
en allerlei goederen Diezelfde namiddag vertrok
madame Sun uit Kanton en slaagde er tenslot
te in zich aan boord van een schip weer bij dr.
Sun te voegen. Ze gingen onmiddellijk beiden
vermomd naar Hongkong.
Ching-Ling soon, madame Sun Yat sen, heeft al
tijd in dergelijke woelige omstandigheden geleefd.
In 1893 geboren, groeide ze op in het huis in
Shanghai dat eigenlijk al een geheime cel van
nationalistische politici was-
Haar vader was een uitgeverij begonnen waar zo
genaamd methodisten by bels werden uitgegeven.
In feite was Charlie Soong de belangrijkste druk
ker en uitgever van opruiende pamfletten in een
China dat smeulde van wraak over de buiten
landse overheersing van de economie. De keizer
in Peking was machteloos, hij stond zwaar in het
krijt bij Engeland en Amerika, en de regerings
ambtenaren van die landen eigenden zich de in
voerrechten toe als gedeeltelijke betaling van die
schuld. Het land verarmde en er was weinig hoop
op een verbetering van de toestand.
Eerst wist Ching-ling van dit alles niets. Zo nu
en d*n kwam de nationalistische leider, dr. Sun
Yat sen, op bezoek, maar voor haar was hij een
„oom", een vriendelijke man, die haar com
plimentjes maakte over haar zingen en de cake die
ze had leren bakken. Ze was een dromerig, lief en
gehoorzaam kind.
Toen ze zeven jaar was werd die vrede en rust
verstoord. In 1899 brak de Bokseropstand uit
een opstand die geleid werd met de leuze: „Met
de Mantsjoerijers dood aan de buitenlanders".
In Shanghai was een grote buitenlandse gemeen
schap en Ching-ling kon niet meer gaan wande
len of ryden. In de straten vlakby haar huis werd
gevochten tussen de soldaten die probeerden de
buitenlandse inwoners te beschermen en sympa
thisanten met de rebellen. De buitenmuren wer
den met kogels doorzeefd. Ontsnappen was onmo
gelijk
In 1900 vernam Ching-ling dat dr. Sun was te
ruggekeerd naar China van een reis door Europa
om te proberen of de opstand in een beweging
kon worden omgezet, die dan tot doel zou heb
ben de macht der Mantsjoeryers omver te wer
pen en de vreemdelingen te verdrijven. Ching-ling
veraam dat dit de droom van alle „waarachtige
Chinezen was" en ze twijfelde nooit aan de re
delijkheid hiervan
De Bokseropstand werd neergeslagen en in 1901
werd het leven weer normaal. Eh-ling, de oudste
zuster van Ching-ling, werd naar een school in de
Ver. Staten gestuurd. Ching-ling, die drie jaar
jonger was, kwam op de McTyeire middelbare
school aan de Hankowweg in Shanghai, waar ze
vijf gelukkige jaren doorbracht. Haar leraressen
noemden haar echter wel erg „twistziek." Ze had
voor het grootste deel buitenlandse leraressen. Ze
wilde nooit aannemen wat zy vertelden over Chi
nese geschiedenis en in de schoolvakanties had ze
heftige ruzies met de Engelse dame die haar En
gels en Latijns onderwees.
Haar zusje, Mei-ling (de toekomstige madame
Tsjang Kai-Sjek), zes jaar jonger dan zij was, zei
altijd tegen haar: „Ching-ling, je moet niet tegen
spreken. Je moet geloven." In 1908 werd Ching-
ling, met haar jongere zusje Mei-ling, ook als
studente ingeschreven op het Amerikaanse
Wesleyan College, Macen, in Georgia, waar haar
oudste zuster al was. Net als Eh-ling, veranderde
In een van haar artikelen noemt ze dit „de be
langrijkste gebeurtenis van de twintigste eeuw".
Ongeveer diezelfde tijd hield ze op met aan Sun
Yat-sen te denken als aan een „oom" en begon
hem te zien als een man voor wie ze zeer nuttig
zou kunnen zyn, een man met wie het „een droom
zou zijn te trouwen".
Als vaderlandslievende Chinese was er maai- één
man van wie ze kon hopen dat hy haar nodig
zou hebben en ze smeekte haar ouders haar toe
stemming te geven weer naar huis te komen
Thuis was voor de Soongs in 1913 Japan. De re-
lutie was „mis gegaan" en een van de tegen
standers van dr. Sun had de macht gegTepen. Zijn
vrienden waren naar Japan gevlucht, waar de „va
der van de revolutie" zijn basis had en van waar
uit hy van tijd tot tijd geheime tochten naar
China ondernam om een verzetsbeweging te orga
niseren.
Ching-ling arriveerde bi het voorjaar van 1913
in Japan en begon een opwindend samenzweer-
stersbestaan. Eh-ling, die tot dusverre de secreta
resse van dr. Sun was geweest, was net getrouwd
en het lag volkomen in de lyn der dingen dat
de tweede zuster haar plaats innam Sun Yat-sen
had nooit een trouwer volgelinge gehad. Het was
duidelyk dat het meisje verliefd op hem was. Berst
probeerde hfj haar te ontmoedigen, hij hield haar
voor dat hij even oud was als haar vader, dat hy
aJ een vrouw had en drie kinderen, zy het door
eeen Chinees, niet-christelijk huwelijk. Ze luister
de altijd heel geduldig tot hy uitgesproken was
een vervolgde dan haar plan om zich onmisbaar
bij hem te maken.
Haar Engels was uistekend. Ze was politiek goed
onderlegd. Ze was vastberaden. Tenslotte vertelde
ze haar familie dat ze zich „gecompromitteerd
had" door via een raam dr. Suns slaapkamer bin
nen te klauteren en de nacht bij hem te blyven.
Madame San Yat - sen
7j% was nog geen eenentwintig jaar toen ze ma
dame Sun Yat-sen werd. Daarna had Ching-ling
•nige tijd geen contact met haar familie. Ze
maakte haar vader boos door hem te vertellen,
dat hij niet boos op lijn oude vriend moest zyn.
omdat deze de deehter des huizes verleid had."
De verleiding was van haar uitgegaan. Haar
moeder, een strenge methodiste. was ontzet.
Haar zusters beweerden geschokt te zyn. Haar
vrienden roddelden. Maar Ching-ling bleef onver
stoorbaar. Ze was trots en gelukkig.
Aan een vriendin schreef ze: „Ik probeer mijn
man zoveel mogelijk met zyn Engelse correspon
dentie te helpen, en myn Fran6 is zoveel ver
beterd dat ik nu Franse kranten kan lezen en di
rect kan vertalen. Je ziet dus dat het huwelijk
voor my net zoiets is als naar school gaan, al
leen hoef ik nu geen examen meer te doen."
Maar het was geen gemakkelijk leven! Haar man
leefde nog steeds in ballingschap en zyn rivaal
Yuan scheen de teugels nog steviger in handen te
hebben. Ching-ling leefde voortdurend in angst
dat er een aanslag op haar man gepleegd zou
worden, omdat hy het enige alternatief vormde
voor de regering die de dromen van de republi
keinen bespotte. Ze probeerde hem te bescher
men, hem te verwennen, hoewel het „heel moei-
ïyk was hem op tijd een maaltijd te laten gebrui
ken en onmogelijk om onze vele huizen ordeiyk
te houden."
In 1915 deed Yuan iets heel doms; hy riep zich
zelf tot keizer uit. Dr. Sun was bly en ook teleur
gesteld teleurgesteld over dit laatste verraad
aan de revolutie en blij by de gedachte dat hij he
lemaal opnieuw kon beginnen en zyn eigen demo
cratische regering kon opbouwen. Ongelukkigerwijs
veroorzaakte Yuans proclamatie grote chaos in
het land. De republikeinen waren in hun trouw
verdeeld, legeraanvoerders en trouwe onderda
nen van de Mantsjoeryers voelden dat het mo
ment was gekomen om, óf de dynastie te her
stellen. óf China op te lossen in een federatie van
provincies die geregeerd werden door krijgslie
den.
In juni 1916 stierf Yuan en zijn volgelingen ver
deelden zich in verschillende groeperingen. Nog
meer chaoe! Dr. Sun trachtte de strijdende groe-
peen te verenigen, maar slaagde niet. Een nieuwe
president Li, die de republikeinse regering had
hersteld, volgde en de oorlog werd aan Duitsland
verklaard. In de zomer van 1917 vestigde dr. Sun
een eigen voorlopige militaire regering in Kanton.
De jaren 1917-T8 brachten persoonlijk leed voor
Ching-ling. Haar stiefzoon keerde uit Amerika
naar China terug en weigerde haar te erkennen
hy had de Amerikaanse pers interviews toege
staan waarin hy ontkende dat zijn vader van plan
zou zyn dit „onwettige huwelijk" voort te zetten.
Verzoend
Weduwe
Maar Ching-lings huiselijk geluk en status als
„first lady" van China zouden niet lang duren-
Uitgeput door een leven van strijd stierf dr. Sun
hi de armen van zijn vrouw tijdens een reis voor
het houden van spreekbeurten op 12 maart 1925.
Hy liet een bedroefde weduwe achter, maar ook
een vrouw die vastbesloten was te waken over de
„winst der revolutie" en haar leven wilde wyden
aan de uitbreiding van de communistische Invloed
in China.
In 1926 reisde Ching-ling naar Moskou om een
beleefdheidsbezoek by Stalin af te leggen. In
haar afwezigheid bewees Tsjang Kai-sjek een
krachtig leider van de Kwo Min-tang te zyn. Hy
bewoog zich echter in politiek voortdurend verder
naar rechts, zover naar rechts als madame Sun
Ching-ling, weduwe van dr. Sun Yat-sen^
gevierde vrouw in communistisch-China.
naar links ging. Hy begreep dat hy de Kwo Min-
tang van communisten moest zuiveren als hy
zich ooit van Stalin en de Sowjet-adviseurs, die
iedere beweging die hy maakte nauwlettend ga
desloegen, wilde losmaken.
Ching-ling was een obstakel op Tsjang Kai-
sjeks weg. Haar invloed was zeer groot en ze
genoot enorm respect als de weduwe van de
grote dr. Sun. Bij haar terugkeer uit Mos~
kou, besloot Tsjang het probleem op te los
sen" door haar ten huwelijk te vragen. Hij
was de jonge leeuw van de republiek. Zij was
de „first lady" van de revolutie. Wat een
schitterend paar zouden ze vormen.
Ching-ling was ontzet over het aanzoek. Ze
wist dat Tsjang haar zuster Mei-ling ook al
ten huwelijk had gevraagd en afgewezen was.
Ze wist ook dat Tsjang al een vrouw (een
zekere mej. Maohad en nog twee vrouwen
in Kanton bezat. Maar wat veel belangrijker
was: hoe kon hij zo ijdel en gevoelloos zijn
om te verwachten dat hij de plaats van dt\
Sun zou kunnen innemen?
Tsjatig*» v ijandin
Toen, 3 mei 1918, stierf cto vader van Ching-
ling aan kanker. Ze hadden zich verzoend om
dat Charlie Soong had begrepen hoe toegewyd
zijn dochter aan haar echtgenoot was, en de
tweede dochter was diep bedroefd. Ook het maat
schappelijk bestaan gaf weinig voldoening. Aan
het einde van het jaar had haar man door
allerlei intriges de macht verloren en tot 1920
woonden de Suns als vergeten burgers in hun
huis aan de Rue Molière in Shanghai.
In 1920 scheen dr. Suns fortuin ten goede te ke
ren. Hy kreeg de uitnodiging om als president
van een andere, zy het voorlopige, regering naar
Kanton terug te keren en gedurende twee jaar
leek het alsof hy de macht vast in handen zou
krijgen. Toen, op het moment waarop de presi
dent van de noordeiyke regering in Peking zich
bereid verklaarde af te treden ten gunste van dr.
Sun als president over geheel China, besloot ge
neraal Tsjen, gouverneur van Kwantoeng, de re
gering in Kanton omver te werpen, waarby hy
er bijna in slaagde dr. Sim en diens vrouw tij
dens de schermutselingen te doden
Russische invloed
Na de ooup van 1922 waarby se door het oog van
de naald kropen, kwamen dr. Sun en Ching-ling
voortdurend meer onder de invloed van de spe
ciale agent van de Sowjet-Unie, Joffe. Joffe, die
vooral Ching-ling fascineerde, vertelde hen dat
hoewel dr- Sun de „geboren leidei-" der Chinese
revolutie was. zyn organisatie gebrekkig was.
Kijk, naai- wat de Sowjet-Unie in vyf jaar onder
Lenin had bereikt! De buitenlanders waren ver-
dieven en de jonge staat was blyven bestaan. De
arbeiders van dr. Sun moesten herschoold wor
den naar het voorbeeld van de Russische com
munistische party. De arbeiders moesten als sol
daten worden geoefend.
Ching-ling drong er bij haar man op aan Joffe's
hulp te aanvaarden by de training van kaders,
van gewapende hulptroepen, van „propagandis
ten." Tegen het einde van 1923 was de chaotische
„Sun party" met Lenin's aanmoediging en de
praktische steun van Joffe en Borodin omge
schoold tot een hechte organisatie, de Kwo Min-
tang. Toen Lenin in 1924 stervende was, kon hy
met enige voldoening constateren: „we hebben
vele vrienden in het oo6ten."
De nieuwe regering-Sun had eigenlijk geen tegen
standers. Intelligente jonge mannen, zoals
Tsjang Kai-sjek. hadden een militaire en politie
ke opleiding in Moskou ontvangen. Jonge studen
ten zoels Tsjoe En-lai, waren als communisten
naar China teruggekeerd om binnen de Kwo
Min-tang, die de steun ontving van en geïnfil
treerd werd door „eigen-kweek communisten"
als Mao Tse-toeng, te werken. Voor de eerste
maal zag Ching-ling haar echtgenoot gelukkig,
toen hy dit geweldige apparaat, dat in de Sowjet-
Unie gemaakt was. hanteerde.
Vanaf dat moment werd Chtng-llng de gezworen
vyandin van Tsjang Kai-sjek, hoewel ze een zetel
aanvaardde in de centrale uitvoerende raad van
de Kwo Min-tang (om een oogje op Tsjang te
houden). Die vijandigheid werd nóg groter
toen hy er tenslotte in slaagde haar zuster Mei-
ling te huwen. Ze werd onherstelbaar toen hy
in 1927 de Kwo Min-tang van communisten zui
verde en in hetzelfde Jaar waarby hy haar zwa»
ger werd, honderden en duizenden van haar vrien
den en bekenden liet vermoorden.
In 1930, na haar terugkeer uit Moskou waar
heen ze in ballingschap was gegaan was zij
aanwezig by de byzetting van het lichaam van
haar echtgenoot ln een mausoleum, maar ze waar
schuwde de wereld dat ze in haar bezoek geen
hoop op verzoening met die „verraderlyke con
tra-revolutionair" moest zien.
In de oorlog met Japan van 1931 tot 1945, woonde
Ching-ling meesttijds in China waar ze in zie
kenhuizen werkte en by de verzorging van vluch
telingen hielp. Ze was ook betrokken bij de tyde*
ljjke verzoening en het verbond tussen de Kwo
Min-tang en de communisten die in 1936 door
Mao Tse-toeng geleid werden, maar ze maakte
gaan geheim van het feit dat het verbond moest
eindigen zodra de Japanner» verslagen waren.
Tsjang verdreven
Ze wa» dol van blijdschap toen Mao In 1949
Tsjang Kai-sjek van het Chinese vasteland ver
dreef en de Volksrepubliek „naar het voorbeeld
van dr. Sun" uitriep.
Sedert 1949 woont madame Sun nu gelukkig in hei
nieuwe China, geëerd als de weduwe van dr. Sun
en om haar leven „ln dienst van de revolutie." Ze
heeft vele officiële functies, en se is vicevoorzlt-
ster van de staatsraad. Ze ziet er nog heel teer
uit, hoewel niemand eraan twyfelt dat ze zo taal
is als gedroogd bamboe.
Niemand weet hoe Ching-ling over haar eigen fa
milie denkt. Mei-ling is natuurlyk „een verraad
ster van de revolutie" en woont met haar man op
Formosa Eh-lings huwelyk met een andere „ver
rader". en het fortuin dat ze in Wallstreet heeft
gemaakt, vindt Ching-ling byna even schandelijk
als Tsjang Kai-sjeks bewering dat hy „de mantei
van dr. Sun zou hebben geërfd."
Haar broers staan ook allemaal aan „de andere
kant". Waarschyniyk heeft Ching-ling de raad
van haar mend en voorzitter Mao gevolgd die
ook „de oude familiebanden vergeten heeft bij het
lid worden van de nieuwe grote familie van voor
uitstrevende Chinese volken".
Al te lang weduwe, al te lang alleen, zal ze waar
schyniyk het kleine meisje vergeten zyn, dat het
zo moeilijk vond haar haar te vlechten en dat het
zo heerlijk vond om cake te bakken voor haar
vader en voor de „oom", die haar gehele levens
patroon zou wyzigen.
Weekendbijlage Leidsch Dogblod
LDEXTRALDEXTR ALDEXTRALDEXTRALD
EXTRALDEXTRALDEXTRALDEXTRALDEX
LDEXTRALDEXTRALDEXTRALDEXTRALD
EXTR A T .TYEYTRAT .DEXTR A T .DEXTR ALDEX
LD EX PI! 1 CRALD
EXTR LI/ LA I AMILDEX
LDEAI KAL.Ut;A'X KALiLfJlA I HrtLiL,r.A.rRALD
EXTRALDEXTRALDEXTRALDEXTRALDEX
LDEXTRALDEXTRALDEXTRALDEXTRALD
EXTRALDEXTRALDEXTRALDEXTRALDEX
LDEXTRALDEXTRALDEXTRALDEXTRALD
Zaterdag 8 februari 1969
