NTED
et verhaal van James
„La Musica": stroom
van emoties
of
f10.000,-
en voor u
FBI
Vooru
f1.000,-
Reliëfs en gouaches
van Karei Appel
Twee
kleine kereltjes
roeien samen
de wereld rond
evoluon
BY THE
„LANGZAAM MAAR ZEKER
RAAKTE IK ERBIJ BETROKKEN.
IK WIST NIET DAT ER IEMAND
VERMOORD MOEST WORDEN.'
door
Ifilliam B. Huie
ANE
„Theater" speelde:
FORD MUSTANG
'0
J
DANSSCHOOL
AUTOBAND
ACAPULCO
eindhoven
Morgen: Op het
spoor van King
Advocaat Ray
verdedigde
ook Ruby
DRIVE-IN
BIOSCOOP
de bank waar ook
zich thuis voelt
IAG 1? NOVEMBER 1968
LEIDSCH DAGBLAD
PAGINA 8
via zijn advocaat twee
met James Earl Ray had
en naar Chicago,
Ottawa, Los Angeles, Bir-
en Alabama was gereisd
_iëren wat Ray me verteld
ik tot de volgende conclu-
len;
komplot om Martin Luther
vermoorden bestond al op
1967, acht maanden voor
jri op 4 april 1968;
ty raakte zonder zijn medewe-
oi»i8 augustus 1967 in Montreal
kompiot betrokken en han-
I had fcarna in opdracht van de sa
ri afraders,
23 maart 1968- nog geen
daeJèken voor de moord waarvan
c^fotouldigd wordt, wist Ray niet
[komplot tot een moord zou
dat het gericht was tegen
het verhaal van de Odyssee
in Windsor in de Canadese
willen hervatten. In
van Windsor ontmoette
11 augustus 1967 om drie uur
zijn voortdurend verlichte
«levtsie-apparatuur bewaak-
Memphis schrijft Ray over
loeting:
wilde dat ik onderweg naar
tweemaal de Ameri-
tussen Windsor en De-
smokkelwaar zou overste-
vermoed dat hij dacht dat
erg zou opvallen in mijn ou-
i Plymouth. Raoul kwam een
lr na mü het stadion van
f binnen. Hij droeg een ak-
q zei kom mee. Onderweg
grens stopten we. Raoul
drie pakjes tevoorschijn en
ie achter de rugleuning van
ig van mijn wagen. We re-
een eindje in de richting
toen liet ik hem eruit. Hij
hjj met een taxi de grens
ig. Ik kwam goed door de
en in Detroit nam hij de
ran mij over. Toen reden we
busstation van Detroit waar
binnen ging, nadat hij me
ïad dat ik weer terug moest
laar het station van Windsor
op hem moest wachten. Ik
[eveer een minuut of tien in
lion gewacht toen hij in een
iveerde. Daarna volgde de-
rocedure, behalve dat hij me
opdracht gaf via een andere
aar Dftroit te rijden.
witte Ford Mustang 1966 met rode
bekleding die ongeveer 18.000 mijl had
gereden. Het enige wat me aan die
wagen niet aan stond was de kleur.
Raoul vond het ook niets, maar hij
zei dat ik 'm toch maar moest ne
men. Op zijn verzoek gaf ik Raoul
een stel sleutels en hij noteerde mijn
huisadres. Weer zei hij me dat hij
me zou schrijven over nieuwe in
structies en gaf me 500 dollar om
van te leven en nog eens 500 dollar
cm een camera en wat spullen te
kopen". (Ray weet nog steeds niet
waarom hem gevraagd werd die fo
to-uitrusting aan te schaffen).
Toen ik het verhaal van Ray con-
troleerde, ontdekte ik in Birming
ham dat in de ochtend van maandag
8 augustus 1967 Ray als Eric S. Galt
een kluis bij de Birmingham Trust
National Bank in de binnenstad
huurde. De bank hield een journaal
bij van elke keer dat de kluis ge
opend werd. Volgens dit journaal is
de kluis niet geopend direct nadat
Ray hem huurde, wel echter 's mid
dags om 2.32 uur toen Ray vijf minu
ten in de kluis bleef. Verder blijkt uit
dit journaal dat de kluis achtereen
volgens op 5 september van 1,52 tot
1 58 's middags, op 21 september van
11.04 tot 11.08 's ochtends en op 28
september van 10.16 tot 1019 's och
tends. voor Ray geopend werd.
Ray kwam dus maar vier keer in
die kluis. Volgens Ray gebruikte hij
de kluis om ei zijn identiteitspapie
ren, Raouls telefoonnummer in New
Orleans en een beetje geld in te be
waren. Bankbedienden sloten op 13
december '67 journaal van de kluis
af, nadat ze „de sleutel van de klant"
per post hadden ontvangen uit Baton
Roude (Louisiana). Volgens de bank
had Ray alias Eric S. Galt als refe
rentie een zekere Karl Galt, 2512 La
Fayette St., St. Louis, opgegeven.
Veel is geschreven over dat geld
van Ray in die kluis in Birmingham.
Men heeft verondersteld dat hij het
zelf meegebracht had om de auto te
kopen- Maar de eigenaar van de wa
gen, William Paisley en z'n vader,
vertellen het volgende verhaal:
ARNHEM (GPD) Toneel
groep „Theater" heeft dezer
dagen het „kleine toneelsei
zoen" in het Arnhemse Studio
theater aan de Rijn officieel
geopend met de opvoering van
de eenakter „La musica" van
de Franse romancière en to
neelschrijfster Margerita Du-
ras. ï)eze autrice is geen onbe
kende in ons land. Enkele van
haar romans zijn in het Neder
lands vertaald en de toneel
groep „Theater" voerde in een
vorig seizoen met succes „Les
eaux et les forets" (onder de
titel „Hele dagen in de bo
men") op.
Margeriite Duras kent de kunst om
de werkelijkheid op te roepen achter
het gesproken woord en de daaraan
ontleende actie. In La Musica treedt
j deze eigenschap sterk op de voor-
I grond. Hier is de kracht van de ge-
speelde dialoog dat het drama tus-
sen twee gescheiden mensen gestal-
te krijgt door datgene wat de tekst
niet zegt.
Een dialoog achter de dialoog. Bei-
de mensen, een jong architect en zijn
vrouw, jong en gelukkig getrouwd,
vervreemden van elkaar, een toe
stand die uitloopt op een scheiding
als elk een nieuwe partner heeft ge
vonden. In een laatst gesprek in een
ADVERTENTIE
grens in de file zag ik dat
nebeambten alle auto's bin-
buiten keerden. Ik herinner-
het televisietoestel dat ik in
i had gekocht en dat in de
imte zat. In de hoop dat ze
n auto niet zouden nazoeken
rde ik het toestel. Ik moest
lit de file in een andere rij
luanebeambten keken niet al-
ar het tv-toestel maar ze ke-
de rest van de wagen gron-
Zonder echter de pakjes te
was zenuwachtig toen ik bij
am. We parkeerden in 'n zij-
Hij kreeg z'n drie pakjes en
750 dollar en de opdracht de
ymouth te verkopen en naar
[ham te gaan waar hij me via
ite restante brief nieuwe or-
u geven. Hij herhaalde het
nummer waar ik hem in ge
nood in New Orleans kon
n De volgende keer, zo zei hij
me geld voor een nieuwe auto
Ik bracht hem weer naar het
ion n Detroit en vertrok naar
il Die nacht logeerde ik in
Kei ongeveer vijf mijl ooste-
n Gaty in de Amerikaanse
ndiana. De volgende dag ver-
ik de oude rode Plymouth in
en nam de trein naar Bir-
^hrijft: „Toen ik twee dagen
hingham was, ontving ik een
an Raoul (maandag 28 augus-
'7)' Hij schreef me dat ik hem
"Ad moest opzoeken in het
Café, recht tegenover het
Moor. Ik ontmoette hem. Hij
^ik een behoorlijke auto van
"W dollar kon kopen. De vol-
dag vond ik zo"n auto en
Kis in de Starlite vertelde ik
KA- De volgende morgen gaf
op straat 2000 dollar in bil-
Van 100 en 50 en 20 dollar.
Kon die ik wou kopen was een
De witte Ford Mustang werd in
een plaatselijk dagblad op 27 augus
tus. 1967, voor 1995 dollar te koop
aangeboden. De dinsdagmiddag daar-
belde Ray naar het huis van de
Paisley's en 's avonds reed meneer
Paisley met Ray een blokje in de
wagen rond. Ray zei de wagen di
rect te nemen en vertelde dat hij
„zaken deed" met de Birmingham
Trust Bank en daar wilde hij meneer
Paisley de volgende ochtend ontmoe
ten en hem contant betalen.
De volgende ochtend ontmoette
Paisley Ray zoals afgesproken voor
de bank en verwachtte toen eigenlijk
dat Ray met hem naar binnen zou
gaan om het geld te halen. Paisley
schrok een beetje toen Ray hem ver
telde dat hij het geld bij zich had
en hem prompt 2000 dollar overhan
digde, nog wel in biljetten van 20
dollar. „Man wees toch voorzichtig
met dat geld", zei Paisley, „hier op
klaarlichte dag midden op straat".
Paisley gaf Ray 5 dollar wisselgeld
en liep direct door naar de bank waar
hij de 2000 dollar stortte. Toen liep
hij met Ray naar een parkeerplaats,
gaf hem 2 stel sleutels en de auto.
Het stortingsbewijs van Paisley
toont aan dat die transactie in de
ochtend van 30 augustus 1967 plaats
had- Het journaal van Ray's kluis
meldt dat hij niet in de kluis ge
weest is tussen 28 augustus en 5 sep
tember. Die 2000 dollar heeft waar
schijnlijk nooit in Ray's kluis gezeten.
Ray had dit bedrag ook niet bij zich
toen hij naar Birmingham kwam. Hij
„haalde het niet uit de bankkluis"
om de auto te betalen. Net als Ray
voortdurend beweert, werden die 2000
dollar hem in Birmingham overhan
digd, misschien slechts enkele minu
ten voor hij ze aan meneer Paisley
doorgaf.
Ray schrijft-
„Ik veronderstel dat ik in een of
ander komploc om King te doden be
trokken- raakte, toen ik die pakjes
vanuit Canada de Verenigde Staten
binnen smokkelde. Ik vermoed dat
het allemaal al besloten was voor de
auto in Birmingham werd gekocht,
want niemand zou me ooit 3000 dol
lar in Birmingham geven om wat
verdovende middelen de grens over
te brengen. Maar mij is nooit iets
verteld over een plan om King of
iemand anders te vermoorden".
Over zijn zesweeks verblijf in Bir
mingham sohtijft Ray:
Tijdens mijn verblijf in Birming
ham gebeurde er niet veel. Ik ben
daar driemaal naar een dansschool
geweest. Dat kostte totaal 10 dollar.
Ik dacht dat ik misschien wel in
Zuid-Amerika terecht zou komen en
in die landen is het wel belangrijk
dat je een beetje die Zuidamerikaan-
se dansen kent.
Ik kocht in Birmingham ook de
foto-uitrusting voor Raoul. Ik deed
rij-examen, slaagde en kreeg een rij
bewijs. Ik kocht na 1 oktober ook 'n
nieuw Alabama-nummerplaat (op
naam van Ens S. Galt) De 5e of
oktober ontving ik bericht van Raoul
en hij schreef me waar en wanneer
ik hem kon ontmoeten: in Nuevola-
redo in Mexico.
Op weg naar Mexico postte ik de
sleutels van de kluis in Birmingham,
omdat ik zeker wist dat ik nooit
meer in Birmingham zou komen.
Toen ik ongeveer twee uur in een
motel in Nuevolaredo was, kwam
Raoul m'n kamer binnen. Hij gaf me
opdraoht achter hem aan te rijden
de grens over en hem naar Texas te
volgen. Hij nam een taxi en nadat
we de Amerikaanse douane gepas
seerd waren, stapte hij bij my in. Hij
nam me mee naar een auto die voor
een in aanbouw zijnd huis stond en
opende de achterbak van die wagen
nam er een autoband uit en legde
die in de achterbak van mijn wagen.
Vervolgens reden we weer naar de
grens. Bij de Mexicaanse douane
stapte hij uit en wachtte naast het
gebouw. Ik volgde zijn instructies en
vroeg de douane om een toeristen-
kaart en vertelde ze dat ik het bin
nenland van Mexico in wilde en niet
alleen naar Nuevolaredo ging. (Er
is geen toeristenkaart nodig om de
grenssteden van Mexico te bezoeken;
alleen als je naar het binnenland
gaat). Toen de douane de auto ging
nazoeken gaf ik hem 3 dollar, zoals
Raoul me gezegd had, en toen hield
h:j op met zoeken en tekende alles
af. Raoul en ik gingen vervolgens
weer naar het motel waar we elkaar
getroffen hadden en waar ik stond
ingeschreven. Daar vonden we de auto
waar Raoul de band uit gehaald had;
bij was er door een andere chauffeur
paar toe geveden. Raoul legde de
band en het wiel van mijn auto weer
in de andere wagen (die een Mexi
caans nummerbord had). We praat
ten een tijdje en Raoul vertelde me
dat ik het wiel. de band en de in
houd van de band door de tweede
Mexicaanse douane moest brengen,
ongeveer 50 kilometer zuidelijk van
de grens-
Ik logeerde die nacht in het motel
de volgende morgen verscheen
Raoul die de band weer in mijn wa
gen legde. Toen reed ik achter hem
san naar de tweede Mexicaanse dou
ane waar de beambten onze beide
wagens controleerden. We reden een
eindje door en toen we uit het gezicht
van de douanes waren legden we de
band weer van mijn auto in de zijne.
Toen gaf hij me 2000 dollar, het he-
bedrag weer in biljetten van 20.
Hij zei dat de identiteitspapieren die
hij beloofd nad nog niet in orde wa
ren, maar dat hij ze zeker zou hebben
ais we elkaar de volgende keer spra-
Ds. Martin Luther King werd
tijdens zijn campagnes voor de
burgerrechten in het zuiden van
de Verenigde Staten vele malen
mishandeld. Zonder vrees ging hij
echter iedere keer weer op pad
totdat op 4 april 1968 om één mi
nuut over zes 's avonds (plaatse
lijke tijd) de fatale kogel hem
trof. Was het Ray die deze kogel
afvuurde? In deze aflevering
tracht William Bradford Huie
daar achter te komen.
ken. Dan zou hy ook de 12.000 dollar
voor me hebben, waar ik in een an
der land een zaak mee kon begin
nen.
Raoul zei dat hij me over een
maand of twee weer wilde ontmoeten
en stelde voor dat ik in Mexico zou
blijven. Ik zei dat ik wel een tijdje in
Mexico wou blijven maar dat ik dan
naar Los Angeles wilde gaan en daar
op hem zou wachten. (Ik wilde ei
genlijk naar Los Angeles om te pro
beren daar een baantje op een schip
te krijgen). Raoul vond het best,
maar dan moest ik via het telefoon
nummer in New Orleans zo nu en dan
laten weten waar ik was en hy zou
mij per poste restante in Los Ange
les schrijven.
Ik besloot naar Acapulco te gaan.
Daar logeerde ik vijf nachten, en
g:ng toen naar Puerto Vallarta. Ik
had al eens iets over Puerto Vallarta
in een tijdschrift gelezen. Het is de
mooiste stad van Mexico. Ik bleef
een maand in Puerto Vallarta. De
eerste drie weken logeerde ik in het
In een vijvertje in het
Evoluon vindt u twee kleine,
mechanische mannetjes in een
roeibootje. Elk trekt aan één
riem en zo varen ze hun ronde,
nu al een heel jaar lang,
op draadloos overgebrachte
energie, waardoor zij ook de
juiste koers houden.
Veel van zulke interessante
en vernuftige zaken maken een
bezoek aan het Evoluon tot
een belevenis. Voor iedereen!
Toegang f 1.-
dagelijks 10-18 uur
zondags 13-18 uur
Ruim parkeerterrein
Gerieflijk restaurant.
Voordelige Trein-
Toegangsbiljetten
verkrijgbaar op meer
dan 100 N.S.-stations
In 1966 gesticht door Philip*.
hotel over de boedelscheiding ont
moeten zy elkaar weer.
Zy zijn moderne mensen, zich ver
standelijk schikkend in de nieuwe
situatie. Maar terugziend op hun
verleden ontkomen ze niet aan de
herinnering aan momenten van ge
luk naast de sleur van het leven in
de dagelijkse tredmolen. Het onder
houd wordt telkens onderbroken
door telefoongesprekken die ieder
met de verontruste nieuwe partner
voert. Er volgen geruststellende ant
woorden maar achter dit uiterlijke
woordenspel openbaart zich het
schrijnend verdriet dat beiden ver
vult.
Het leidt niet tot een verzoening.
Ieder gaat zijn nieuwe weg. Alleen
het toeval resteert, als dit hen nog
eens tezamen zal brengen. Dan zul
len zij als gelieven voor elkander ge
storven zijn. De titel „La Musica" is
beeld van hetgeen achter de woor
den de innerlijke stroom van emo
ties openbaart. Henny Orri speelde
de vrouw met een gava dictie en met
treffende innerlijke beheersing van
haar diepste gevoelens. Eric van der
Donck was haar tegenspeler en
slaagde er volstrekt in de spanning
in zijn gevoelsleven over te dragen.
Theo Kling regisseerde het spel zeer
zorgvuldig.
AMSTERDAM Morgenmiddag
wordt in het Stedelijk Museum te
Amsterdam een expositie openge
steld van reliëfs en gouaches van
Karei Appel. Zy duurt tot en met
5 januari 1969.
In 1966, een jaar na de grote over
zichtetentoonstelling in het Stede
lijk, is Karei Appel opnieuw begon
nen houten reliëfs te maken. In de
jaren van Cobra (1948'51) had hij
immers al kleine plastiekjes van
hout gemaakt, alsook een serie van
Hotel Rio; de laatste week in het
Iropicana hotel dat aan het strand
ligt. Ik heb een tijdje met de ge
dachte gespeeld terug te gaan naar
Amerika, daar een auto te stelen en
die dan in Puerto Vallarta voor een
si,ukje grond, waarop ik me blijvend
wilde vestigen, te ruilen.
MEMPHIS Reuter
Percy Foreman, een bekende
strafpleiter uit Texas, die in
een briljante carrière tot
dusver slechts één moord- j
proces verloor, heeft erin toe
gestemd James Earl Ray bij
het proces dat vandaag in
Memphis begint, te verdedi
gen.
Foreman zei, dat hij tot
zijn besluit was gekomen om
dat de zaak interessant was
en niet vanwege het geld. De
advocaat, die miljonair is,
vraagt honoraria tot 250.000
dollar (ongeveer 900.000 gul
den) per geval. Hij ontkende,
dat de Ku Klux Klan of een
andere rechtse organisatie
hem betaalt, hoewel de eer
ste het hem zoel enkele keren
had gevraagd. Opmerkelijk
was in elk geval, dat Ray
maandag onverwacht besloot
af te zien van de bijstand
van de advocaat die tot dan
toe zijn belangen behartigde.
Foreman zoas korte tijd ver
dediger van Jack Ruby, de
nachtclubeigenaar die Lee
Oswald, de vermoedelijk
moordenaar van president
John Kennedy, doodschoot.
Hij trok zich echter na en
kele dagen terug. Foreman
verklaarde, dat Ray zelf en
diens twee broers hem had
den gevraagd de verdediging
op zich te nemen.
Onmiddellijk na de moord op
ds. King braken in vele Ameri
kaanse steden onlusten uit, die
maar met moeite bedwongen kon
den worden. Hier een nachtelijk
beeld uit New York waar in de
negerwijk Harlem brand werd ge
sticht. Was het de bedoeling van
de opdrachtgevers van Ray dat
via de moord op ds. King in de
Verenigde Staten de totale chaos
zou uitbreken?
drie grote beschilderde reliëfs waar
van er zich één in de collectie van
het museum bevindt. Later, in 1962
werkte hij in Nice aan een reeks ge
beitelde en beschilderde boomstron
ken (Stedelijk van Abbemuseum,
Eindhoven; verzameling Sijmons, Am
sterdam)
DROUWEN (GPD) De eerete
Nederlandse drive -in -bioscoop komt
niet in een van de grote stedelijk®
centra, maar in het landelijke Drou-
wen. De eigenaar van een café-res
taurant in Drouwer., K. HilboUing,
wil op een weiland achter zijn zaak
een jïrojectiesoherm van 15 bij 20
meter installeren. Op het terrein ia
plaats voor zeker 600 automobilisten.
De auto's krijgen bfj het binnen
rijden ofitvangers voor de geluids
installatie, die aangesloten kunnen
worden op stopcontacten die aan
palen zjjn bevestigd. Op het terrein
komt ook een drive-in restaurant
waardoor het mogelijk wordt in de
auto bediend te worden. De onder
nemende heer Hübolling heeft ook
plannen voor een ponybaan en voor
een met dierfiguren versierde kano
en roeivijver.
(ADVERTENTIE)
de heer J. W. Hoogeveen
beheerder bijkantoor Amstelveen
Contant geld nodig voor privé-
doeleinden? Neem een persoon
lijke lening bij de NMB. Dat gaat
prettig en snel. Aflossing in maxi
maal 36 maanden op gunstige
voorwaarden.
Bijvoorbeeld: ƒ3.000,- in handen,
betaling In 18 x 183,15. Of:
ƒ10.000,- in handen, betaling in
36 x 332,67.
Loop eens binnen bij het dichtst
bijzijnde NMB-kantoor. Men geeft
u er graag alle inlichtingen over
de persoonlijke lening. U zult zien,
dat bij de NMB de persoonlijke
lening samengaat met persoonlijke
NEDERLANDSCHE
MIDDENSTANDSBANK
260 vestigingen In Nederland
