IConcert excellent zingend
Nederlands Madrigaalkoor
Geen nota's
Kermisachtige Platée
Bloemen
niet duur
„Nieuwe vormen niet
laten mislukken"
Scheepsjongens' van
Fabricius onthuld
de Stadsgehoorzaal)
OPENING HOLLAND FESTIVAL
22 man
'ld Glory"
|st
Frans eerbetoon
aan Charles Eyck
schuldig
„jaard
ARP-voorzitter Veerman
Critici kozen
grafiek
Franse poëzieprijs
voor Nederlandse
iO&Q U JUKI me
MimeCB DAGBUtp
FftODJA H
3,
Ardito-kwintet
naar Suriname
UTRECHT (ANP) Binnenkort,
vertrekt het Ardito-kwintet voor een
tournee door Suriname, die Neder
landse Antillen en Venezuela. De reis
is georganiseerd door de Nederland
se stichting voor culturele samenwer
king met Suriname en de Nederland
se Antillen „Sticusa".
Er zullen concerten worden gege
ven in o.m. Paramaribo, Lagunillas,
Curasao en Bonaire, maar ook
in New York. Het kwintet bestaat
uit Paul Verhey (fluit). Rob Visser,
(hobo), Sjef Douwes, (klarinet), Pe
ter Hoekemeijer (hoorn) en John
Mostard (fagot).
Er worden werken uitgevoerd van
Stamitz, Gambini, Danzi, Hindemith,
Willem Pijper, Jan van Vlijmen en
Willem Frederik Bon.
Begin juli keert het ensemble naar
ons land terug.
HOORN (GPD) De auteur Johan Fabricius heeft gister
avond aan de haven in Hoorn de op zijn boek geïnspireerde
beeldengroep „De drie scheepsjongens van Bontekoe" onthuld.
De groep herinnert aan de roemruchte jaren, waarin Hoorn
nog een belangrijke haven was, van waaruit de Oostinjevaar-
ders zee kozen.
De beeldhouwer Jan van Druten
gaf het drietal, dat in het boek van
Fabricius zo levensecht wordt be
schreven, op uitmuntende wijze in
klei gestalte, waarna de beeldengroep
door Anton Stijl aart uit Rumpt in
brons werd gegoten.
De onthulling van de beeldengroep
vormde het middelpunt van een
feestelijk programma, dat muzikaal
werd opgeluisterd door het tamboer
en pijperkorps Excelsior uit Delft en
de Wilbertdrummers uit Oegstgeest.
de Taveerne. De Bonte Koe moet
hebben gestaan, werd de genodigden
een oorlam geschonken, terwijl op het
Houten Hoofd het Shanty-koor van
de Hogere Zeevaartschool uit Den
Helder zeemansliedjes ten gehore ge
bracht.
,,Er is voor een schrijver nauwelijks
iets heerlijkers denkbaar dan enkele
van de door hem geschapen figuren
in deze vorm te zien voortleven", zei
Johan Fabricius bij de onthulling,
waarna de beeldengroep aan het ge
meentebestuur van Hoorn werd over-
In het Schippershuis (waarnaast gedragen.
EN Hoogtepunten van de gevarieerde avond, ge-
ii door het excellente Ned. Madrigaalkoor, optredend
[erman Strategiers leiding, was onbetwistbaar de her-
an de tien jaar geleden door Willem Mizée met dit koor
J luceerde Kantate II van de Zwitserse componist Hein-
- termeister, die. ondanks de hierin veelvuldig voorko
op den duur lichtelijk larmoyante herhalingen en de
oken preferentie voor het theatereffect van zijn opera's,
laai een indringende impressie maakte.
luw
iter, in 1910 in Feurertha-
in is, gelijk aan Carl Orff,
raa volgeling hij beschouwd
bv£m- in menig opzicht een
Ho r van de koorzang, ook al
ven émieuwingen nu alweer in
069 icht achterhaald. Met deze
tragische, sombere sfeer
intate heeft Suteimeister
h iets gebracht, waar-
s tóenlijk iets te zeggen had.
nijis de suggestie, welke
van de dramatische
;aat. Al onmiddellijk is dit
Jin het steeds verscheuren-
ïètpider opklinkende „Kyrie
uiej Vervolgens treffen de
'o^reeds genoemde effecten,
Iniddel van ostinati. waar-
onderscheidt als een
van een totaal anders
kefoorzang. waarin door mid-
n hechte structuur, tonaal
tot één geheel verweven
lslagen troosteloosheid, de
gen over de dood, waar-
niei ingen van de laat-middel-
tthias Grünewald lijken op
ook door middel van de
rbo de teksten van Klopstock,
1 Hölty, Günther en Lenz,
op lotte uit op een volledige
so na veel menselijke strijd
gZe die Welt gesehen, Brust
054 oken voll von ihr, komm
1. ich geige dir".
ictieve, kleine koor heeft
lies, in een „dissonerend"
t de grootste trefzekerheid
wel technisch, declainato-
2 ritmisch een perfecte uit-
Of egeven. In een afwisselend
t' an gevoelige stemmingen,
gebroken door een schrR-
wrede en onbarmhartig
hardheid, waarvan de
Pot.snijdend doeltreffend was.
isinj [assing bleek de mezzo-so-
Tte Elisabeth Cooymans
ie\
5 fan
jaar op een Regerliederen-
Willem Ravelli
die
N (Reuter) Van de Li-
tanker „World Glory", die
E'iht van donderdag op vrij-
Indische Oceaan ten oos-
,eer lurban is tweeeën is gebro-
n brand gevlogen, werden
r id nog tweeëntwintig be-
'eden vermist.
avond tijdens het Holland Festival
onmiddellijk de aandacht trok en
sindsdien een grote naam opbouwt.
Na de pauze kon men in acht, door
Ton de Leeuw naar aard en stijl ka
rakteristiek voortreffelijk getoonzette
Europese volksliederen nog beter on
derkennen. welk een zangeres van
formaat en allure hier van zich deed
spreken. Niet alleen stemtechnisch,
ook wat haar erudiete, doorleefde
voordracht betreft.
De pianisten mevr. Tonny Weid-
Reactie op
loiieelcensuur
BRUSSEL (ANP) Een aantal
kunstenaars en een groep directeu
ren van kunsthandels heeft aan de
Belgische minister van Justitie een
brief gezonden, waarin de oprichting
wordt voorgesteld van een speciale
commissie „voor de beoordeling van
het zedelijk peil van ton toongestelde
werken". Deze commissie zou moeten
bestaan uit vooraanstaande perso
nen uit kunstkringen.
Het voorstel is gedaan, nadat de
afgelopen dagen verscheidene kunst
galerijen bezoek hadden gehad van
politiefunctionarissen die op- en aan
merkingen maakten over de tentoon
gestelde werken, speciaal „naakten".
VALKENBURG (GPD) De
kunstschilder Charles Eyck. die in
het Ravensbos bij Schimmert woont,
is benoemd tot Commandeur van de
„Academie Europeenne des arts" in
Frankrijk.
De bijbehorende gouden medaille
heeft hij gistermorgen via de post
ontvangen. De benoeming houdt ver
band met de kerkschilderingen die
Charles Eyck in Jeantes (N.-Frank-
rRk) heeft'gemaakt.
RIJNSBURG Hoewel zonder
twijfel van een zekere prijshoudend
er i exit»». held kan worden gesproken, waren
'^reddingsactie met sche- 1 de bloemen aan de R«nsbiirese rei-
dit
liegtuigen, die ernstig werd
d door huizenhoge golven en
"ij rm, konden vandaag negen
irugjden uit het ijskoude water
gepikt. De geredden vertel-
eniet 28.323 ton metende schip
pjj ig bemanningsleden aan
oen d, Tijdens de actie werden
ca' imen opgevist. Het zoeken
irtgezet
ling „Flora" toch zeker niet duur te
noemen. Anjers, Irissen en Duizend
schoon vormen momenteel wel het
grootste deel van de aanvoer, die
overigens nog dagelRks blijkt toe te
nemen.
me'
N (AFP) Een federale
3 k in Boston heeft gisteren
de kinderarts dr. Spock en
eter ren schuldig verklaard aan
fct® feding omdat zij jongelui
elllf^ngespoord niet aan hun
dienstplicht te voldoen. De
Waren een studentengeeste-
_edlj schrjjver en een student.
19! agde w
Helaas blijft de toestand in één van
onze voornaamste afzetgebieden,
Frankrijk, nog steeds onrustig het
geen een regelmatige afzet van bloe
men sterk belememrd. In het begin,
van de week leek het erop, dat de
zaak weer wat op gang' kwam, het
geen onmiddellijk enige opleving in
de anjerprijzen tot gevolg had. Hal
verwege de week gooiden de stakers
echter weer roet in het eten. Ver
schillende stations in de stad Parijs
waren niet op tijd bereikbaar, waar
door de importerende groothandel
onmiddellijk een afwachtende hou
ding aannam en slechts mondjes
maat bestelde.
Dit weekeinde zal men vrijwel alle
bloemsoorten tegen zeer schappelijke
werd vrijgesproken. prijzen kunnen kopen, met uitzonde-
fcnïsen zullen later bekend ring van de gladiolen, die nog stijf
tmaakt. De maximumstraf aan de pn)s blijven, doch deze fraaie
gevangenisstraf en tien- j bloemen kan men nog de hele zomer
gen lollar boete I in huis hebben,
stl
ner-Van der Staay en Jan van der
Meer waren volkomen tegen hun
veeleisende taak opgewassen, wat al
onmiddellijk bleek tijdens het uit de
diepste diepten opstijgende „Kyrie
eleison".
Sutermeisters Kantate was vooraf
gegaan door edel klinkende geestelij
ke a cappella zangen van Orlando di
Lasso de motettèn VII en VIII uit
diens onvergelijkelij k schone „Pro-
phetia Sibyllarium", het „Ave Ma
ria" uit Verdi's afscheidszangen, de
„Quattro pezzi sacra" en diens „Lau-
da alia vergine madre" (voor sopra
nen en alten), alle perfect op toon
gehouden, ondanks de zwaarste chro
matiek.
Na de pauze heeft Strategier het
helaas in verband met de warmte?
in te gering aantal opgekomen ge
hoor nog verrast met „Trois chan
son" van zijn hand: luchtige, gra
cieuze en vooral geestige, knap ge
componeerde juweeltjes op kostelijke
teksten, waarin tenslotte de man, die
zijn vrouw voor vijfhonderd pond had
gekocht, haar wil verkopen voor
vijf stuivers 1
Solisten en dirigent tijdens
het concert van het Ned. Madri
gaalkoor. V.l.n.r. Vera Verzijden
(alt), Herman Strategier (diri
gent), Elizabeth Cooymans (mez
zo-sopraan), Jan van der Meer
(piano), Tonny Weidnervan der
Staay (piano). (Foto LD/Holvast)
Tot besluit is men vergast op het,
naar de amusementsmuziek riekende,
levendig opgebouwde en meeslepende
„Concert pour piano et chocur" van
Geza Frid, waarin het vocaliserende
subliem zingende koor geen noot liet
vallen. Wat in dit geval héél wat wil
zeggen! De alt Vera Verzijden vol
deed prima in de wat langdurige
introductie, terwijl Jan van der Meer
zijn virtuoze en stuwende pianistische
ondersteuning een schrikbarend
zware opgaaf! eminent verklankte.
Geza Frid mocht, na het enthou
siaste applaus, een welverdiende ova
tie in ontvangst nemen.
Het Ned. Madrigaalkoor heeft deze
zomerse avond opnieuw, onder Stra
tegiers soepele leiding, zijn grote
naam in elk opzicht hoog gehouden.
H.
DEN HAAG (GPD) Dirigent Bruno Maderna wil de mu
ziekwereld verbeteren, hij heeft dit niet alleen in het recente
verleden getoond met de opvoeringen van Monteverdi's Orfeo
en Wagner's Tannhauser. Hij heeft hiervan ook gisteravond
blijk gegeven met de vertoning van Rameau's Plateé in het Am
sterdamse theater Carré, ter gelegenheid van de feestelijke ope
ning van het Holland Festival.
Ten overstaan van een, in groot avondtoilet gestoken, publiek van
genodigden, o.w. vele autoriteitenheeft hij zijn idealen kenbaar ge
maakt: de opera democratiseren, de kloof tussen kunstenaar en be
zoeker opheffen en een „theater in het rond" creëren, waarin het
publiek als een actief element opgenomen is. Hij wil geen conventio
nele toneelruimte meer, geen streng afgebakende plek loaar de han
deling zich voltrekt, maar een operaspel dat van alle kanten komt
en het zioaartepunt heeft in een soort circuspiste.
Décors waren er niet, alles werd de zo moeilijke coloratuurpartij van
gedaan met bonte brutale lichteffec
ten in de piste waiar het zo'n wirwar
was van bewegende en dansende fi
guren dat de aandacht telkenmale
van de muziek afgeleid werd. De in
18de-eeuwse kostuums gestoken,
steeds druk commentaar op het ge
beuren gevende koorleden, vormden
een extra opdringerig element.
De solisten verschenen of in de
piste, of op houten stellages en wa
ren zo overdadig en gewild grappig
gekleed, dat er weinig grappigs meer
aan was. Gelukkig werden er uitste
kende vocale prestaties geleverd. De
hoge tenor Michel Senechall herstel
de zich na een niet zo gelukkig be
gin, heel gauw en gaf een technisch
bewonderenswaardige vertolking van
(Van onze parlementaire redactie)
BINNENHOF (GPD) De noord-
Nederlanders, die woensdag- en
donderdag naar Den Haag waren
gekomen om daar te horen, wat de
regering dacht te doen aan hun
economische problemen, hadden
zich de verre reis eigenlijk wel kun
nen besparen. Met het debat over
de nota-noorden des lands is het
gegaan zoals het eerder ging met
andere debatten over andere no
ta's: over Zuid-Limburg, over de
textiel, over de scheepsbouw, er
textiel, over de scheepsbouw, er
kwam eigenljjk niets concreets uit.
Zelfde manier
Al deez nota's komen ongeveer op de
zelfde manier tot stand. Bij de be
grotingsbehandelingen in het na-
Jaar klaagt een deel van de Kamer
over de toestand in het noorden, in
in het zuiden, in de scheepsbouw
enzovoorts. De ministers antwoor
den, dat ze hun best doen en dat
het in de toekomst wel mee zal
vallen. De kamerleden geloven dat
niet zo erg, maar ze vinden ook
dat je op grond van wat vage on
rust een minister niet naar huis
kunt sturen.
Tien tegen één, dat zo'n situatie
voorlopig eindigt met de toezegging
van de betrokken minister om nog
eens een nota te schrijven, waarin
hR het hele probleem en zijn eigen
visie daarop nog weer eens be
schrijft. De minister heeft weer
even de tijd en de kamerleden kun
nen hun achterban melden: stil
maar, er komt een nota. Ze vertel
len er niet bij, dat zo'n nota ver
moedelijk niets nieuws zal bevat
ten, omdat de minister intussen
zijn beleid echt niet gaat verande
ren.
Misverstand
En zo groeit dan het misverstand.
Als de dag van de openbare dis
cussie over de nota is aangebroken,
zitten de tribunes mudvol met al
lerlei provinciale en gemeentelijke
autoriteiten en andere belangheb
benden, die heel wat van de parle
mentaire confrontatie verwachten
De oppositie haakt daar vrolijk op
in en dient het ene machteloze
voorstel na het andere in.
De regeringspartijen zijn een stuk
voorzichtiger en proberen de vage
mededelingen van de minister zo
gunstig mogelijk uit te leggen. De
ministers meestal zijn het er
meer dan één om het stuk zoveel
mogelijk glans te geven houden
zich bij hun oude standpunten en
vertellen niets nieuws.
Zo groeit langzamerhand de kater.
Na twintig uur praten heeft zelfs
™™UIT
KAMER
GEKLAPT
de verste buitenstaander in de ga
ten, dat er net zo goed niets gezegd
had kunnen worden. Ze reizen
weer af met in hun achterhoofd
het bekende gezegde: ze dronken
een glas, ze deden een plas en alles
bleef zoals het was.
Meer en meer blijkt, dat zakelijke
discussies eigenlijk alleen maar
worden gehouden als het gaat om
concrete onderwerpenbegrotings
hoofdstukken en wetsontwerpen.
Het zou beter zijn als er voorlopig
geen nota's meer zouden komen.
Staatsaandelen
Het gebrek aan concrete punten bü
de notadebatten heeft ook tot ge
volg, dat de volksvertegenwoordi
gers binnen de kortste keren hun
principiële stokpaardjes te voor
schijn halen. Deze week gebeurde
dat weer. In hun ijver om voor het
noorden toch iets aardigs te doen
kwamen de regeringspartijen met
het aardige idee om hier en daar
wat staatsaandelen te verkopen en
met de opbrengst nieuwe staats
deelnemingen in het noorden te fi
nancieren. Zo zou de Staat kunnen
bijspringen zonder dat de schatkist
er minder van werd.
Op h et eerste gezicht leek het een
bruikbaar voorstel. Zelfs de men
sen. die vonden dat de Staat zoveel
mogelijk als ondernemer moest op
treden, zouden er eigenlijk weinig
tegen kunnen hebben omdat per
saldo het staatsbezit gelijk zou blij
ven.
Wat?
Maar in het licht van de feiten hield
die redenering nauwelijks stand.
Minister De Block liep er niet erg
warm voor en dat is begrijpelijk,
want wie de bezittingen van de
Staat nagaat komt tot de conclusie,
dat er niet zo gek veel te verkopen
valt. Op de staatsbalans van 1967
bedraagt het totaal aan staatsdeel
nemingen weliswaar 7.9 miljard
gulden, maar daar vallen al direct
twee posten vanaf omdat geen
sterveling die wil kopen of omdat
de regering van welke politieke
samenstelling dan ook ze niet
wil verkopen. Dat zijn de N.V. Ne
derlandse Spoorwegen met 2,2 mil
jard en de PTT met 3,1 miljard.
De Rijkspostspaarbank, die onmis
baar is als financier van het Rijk,
is natuurlijk ook niet te koop even
min als de Nederlandsche Bank,
die precies 20 jaar geleden werd
genationaliseerd omdat het hard
nodig werd dat de minister van Fi
nanciën en niet de president van de
Nederlandsche Bank de verant
woordelijkheid ging dragen voor de
monetaire situatie. Een andere gro
te post, de Nationale Investerings
bank (206 miljoen) zal weinig be
langstelling ontmoeten, omdat de
ze bank riskante leningen verstrekt
waar de particuliere bankiers geen
belangstelling voor hebben.
De eigen Staatsdrukkerij (30 miljoen)
zal de Staat ook wel niet willen
missen, evenals de Artillerie-inrich
tingen, de Bank voor de Neder
landse Gemeenten en het staats-
aandeel in de Nederlandse Midden-
standsbank. Ook de post „Overige
staatsbedrijven en deelnemingen"
geeft niet veel hoop, want die post
bestaat voor een flink deel uit al
lerlei buurtspoorwegen dochter
ondernemingen van de NS, die
meestal verlies geven en voor
een ander deel uit bezittingen die
heel erg klein zijn.
Goed beschouwd blijven er daarom
maar een paar kanjers over, die de
moeite waard zijn: de Staatsmij
nen (875 miljoen) en de Hoogovens
(168). Wil van het plannetje van
de regeringspartijen nog iets te
recht komen dan zal de regering
van die posten het een en ander
op de piarkt moeten brengen.
Op de tocht
Het opvallende was echter, dat mi
nister De Block nauwelijks warm
liep voor vermindering van deze
vormen van staatsdeelneming. De
meeste ministers van Economische
Zaken socialist of niet steu
nen de filosofie, dat de Staat zelf
iets te zeggen moet hebben in be
langrijke basisindustrieën zoals de
mijnen en de staalindustrie. Al
was het alleen maar om de markt
verhoudingen te kunnen beïnvloe
den.
Het slot van de redenering ligt voor
de hand. Als de Kamer dinsdag de
motie inzake de omruil van staats
deelneming aanneemt (en dat ge
beurt) zullen de praktische gevol
gen niet erg groot zijn. Maar de
oude redenering, dat de Staat een
vaste greep op de basisindustrieën
moet houden wordt een beetje op
de tocht gezet. En dat is een prin
cipiële verandering, die voor de toe
komst belangrijke gevolgen kan
hebben.
de overrijpe maagd Platée, die denkt
dat iedere man verliefd op haar is
en in het ootje genomen wordt.
Om deze travesti-figuur gegroe
peerd waren de bas Arnold van Mill
als Jupiter. wiens zware geluid tref
fend contrasteerde met de lichte
stemmen van Jean Angot als Cithe-
rol en Lode Devos als Mercure. In de
vrouwenrollen van Clarine en La Fo
lio, excelleerden Nelly Mortorco en
Elaine Manchet. Antoinette Tienes
sen als Junon, viel tegen.
De partituur was door Maderna ge
moderniseerd, d.w.z. de orginele >n-
strumentatievoorschriften van Ra-
meau waren vervangen door nieuwe.
In een tijd als deze, waarin gestreefd
wordt naar een historisch-getrouwe
reconstructie van het klankverleden
is het onbegrijpelijk. Instrumenteren
kan Bruno Maderna beslist wel en
hij liet ook het Kunstmaandorkest
goed spelen, maar het was geen Ra
in eau.
Het Ned. Operaokor en het Nationa
le Ballet verleenden hun medewer
king.
DEN HAAG (GPD) Vrijheid en Men vraagt zich af. of men er deel
verantwoordelijkheid zijn zaken, die
moeten worden geleerd. Het is niet
eerlijk bR de eerste de beste misluk
king te zeggen dat het niet kan. BR
de doorgaande technische ontwikke
ling, bR verdergaande concentraties,
bR het doorgaan van de opmars van
de computer wordt straks niet alleen
de werknemer, maar eigenlRk ieder
in zRn vrRheid bedreigd. Het is geen
kunst nieuwe vormen te laten mis
lukken door ze onvoorbereid te laten
beginnen.
Deze woorden sprak de nieuwe
voorzitter van de AR partij, dr. A.
Veerman, tot de bijzondere deputa-
tenvergadering van de ARP, die van
daag ter gelegenheid van de voorzit
terswisseling in Rotterdam bijeen
was. Dr. Veerman is, geheel overeen
komstig de verwachtingen, gekozen
tot opvolger van dr. W. P. Berghuis,
die om gezondheidsredenen het voor
zitterschap heeft moeten neerleggen.
In Rotterdam werd van de vertrek
kende voorzitter afscheid genomen.
Onbehagen
Dr. Veerman verdiepte zich in zRn
openingstoespraak in de vraag,
waarom bij zoveel mensen onbeha
gen leeft. „De kern is", meende hR,
„Dat de mens in het Westen zijn vrij
heid en zijn mens-zijn bedreigd ziet
worden door instituten en structuren
van een wereld die hR heeft opge
bouwd en bezig is verder op te bou
wen, een wereld die goed bedoeld Is
maar die toch door velen als vRan-
dig wordt ervaren.
DEN HAAG (GPD) Voor het
eerst in de geschiedenis van het Hol.
land Festival zijn ook de beeldende
kunsten betrokken in het program
ma door de organisatie van een prijs
vraag op het gebied van de grafiek.
Gistermiddag opende mr. H. J. Rei-
nink. voorzitter van het Holland
Festival, in het Haagse Gemeente
museum de expositie die het resul
taat is van dit initiatief
VRf buitenlandse critici hebben uit
de 579 ingezonden werken van Ne
derlandse kunstenaars 188 prenten
gekozen, die worden geëxposeerd en
daaruit drie prijswinnaars geselec
teerd. De gelukkigen waren Martin
Engelman, le prijs (f2500), Con
stant, 2e prRs (f 1750), Theo Blom,
3e prijs (f 1250).
Uit de 125 grafische werken van
Amerikaanse, Engelse, Franse, Duit
se en Poolse kunstenaars hebben vRf
Nederlandse critici de volgende prijs
winnaars aangewezen: le prijs
Richard Hamilton. 2e prijs Kitaj, 3e
Prijs Peter Schmidt, allen uit Enge
land.
aan heeft. De mogelRkheden van de
ze tRd ziet men niet als mogelRk
heden, maar als machten die men
als vreemd ervaart, waar men zelf
niet in functioneert, niet in mee
speelt maar die de mens bedrei
gen".
„Tegen die wereld moeten wR ons
kritisch opstellen", zei dr. Veerman,
„Niet door te trachten de klok terug
te draaien, maar door eraan mee te
werken, haar zo om te vormen dat
de mens er zRn vrRheid en mede-
verantwoordelRkheid weer in beleven
kan".
PartRvernieuwing zal in de eerste
plaats moeten zRn programmaver
nieuwing en programmavernieuwing
zal In de eerste plaats moeten zRn
mentaliteitsvernieuwing.
Vier puil ten
Vier praktische punten haalde dr.
Veerman in dit verband naar vorent
allereerst de kloof tussen arm en rijlf
in deze wereld en tussen het tech
nisch kunnen en de onvoorstelbare
vernietigingskansen. „Daar ligt onze
primaire opdracht".
In de tweede plaats noemde de
heer Veerman het van belang, de
mens meer te betrekken bR het werk
van de overheid. In de derde plaats
wees hR erop, dat vernieuwingen
moeten worden geleerd en in de vier
de plaats maakte hR zRn gehoor er
op opmerkzaam, dat het hier niet al
leen gaat om een politieke opdracht,
maar vooral om een cultuuropdracht,
samen te verwezenlRken met kerk,
maatschappelRke instellingen en het
onderwRs.
HEERENVEEN (ANP)
De Heerenveense Neerlandica
mevrouw D. Schouten-Schepel
is een poëzieprijs van de Aca
demie Francaise toegekend. Zij
heeft voor haar bundel Franse
gedichten „On m'a dit" (in 1967
uitgegeven door Les editions de
la revue moderne, Parijs) de
Prix Henry Jousselin van de
Academie Francaise ontvan
gen.
De dichteres publiceert reeds ge
ruime tRd in Frankrijk onder haar
meisjesnaam Dieuw Schepel. Haar
eerste bundel getiteld „Miroirfc",
uitgegeven door Les editions Debres-
se, Parijs, werd direct door de Franse
literaire tRdschriften zeer goed ont
vangen. Verzoeken om medewerking
aan diverse literaire tRdschriften
volgden. Behalve gedichten publi
ceerde zR ook artikelen o&. over
grote Nederlandse dichters als Bloem
en Roland Holst. Geregeld verschR-
nen ook gedichten in Franse bloem
lezingen. Mevr. Schouten heeft niet
in FrankrRk gestudeerd of gewoond.
