Hoed op in Holland geen plezier maar plicht Kinderen verrassen blijven je Extra plaatsje voor vis Hollandse kruidenomelet 'Zo moet hef zegt Parijs A 2 iTERDAG 2 MAART 1968 L.D.EXTRA S Geef vis eens een extra plaats in het menu. Hij verdient het. Niet alleen om zijn hoge voedingswaarde, maar ook om zijn uitstekende smaak. Vis is een goede en doorgaans goedkope bron van dierlijk ei wit. De samenstelling van vis komt vrijwel overeen met die van vlees. Vis is echter arm aan ijzer. Zeevis is daarentegen een van de weinige leveranciers van jodiumzouten. Voor hen, die zich voornemen wat meer vis te gaan eten, geven wij hier wat recepten voor vier personen. Visschotel (W) ETEN S WAARD Viscocktail 1 kg aardappelen, 250 g kabeljauwfilets of diepvries kabeljauw of schelvis, 150 g uien, 1 teentje knoflook, 1 theelepel kerrie, 2 eetlepels paprikapoeder, zout (peper), plm. 60 g boter of margarine, paneermeel, ge raspte kaas. De uien schoonmaken en klein snipperen, de knoflook klein snijden. De diepvriesvis uit de ver pakking halen, verse vis me»t koud water afspoe len en de vis zouten. Boter of margarine smelten de uien met de knoflook en de vis bakken en gaar stoven. 100 g kabeljauw, 50 g garnalen, 4 eetlepels yoghurt, 1 sinaasappel, zout (peper), peter selie of paprikapoeder. De gare vis van graten ontdoen. De sinaasappel schoonmaken en in kleine stukjes snijden. De yoghurt vermengen met sinaasappel, zout (pe per). De vis hierdoor roeren en de cocktail in coupes scheppen. De peterselie wassen, fijnsnij- den en hiermee de cocktail garneren óf wat pa prikapoeder op de cocktail strooien. Vissoep De kerrie en paprika toevoegen en het mengsel op smaak afmaken. De aardappelen gaarkoken. Een vuurvaste schaal of schotel insmeren met bo ter of margarine en laag om laag vullen met de aardappelplakjes en vismengsel. Plakjes aardap pel als bovenste laagje houden. De schotel afwer ken met paneermeel en boter of margarine, ge raspte kaas en in een hete oven een bruin korstje laten krijgen. 1 1 water, een kleine vis of visresten als kop huid en graten, zout, ui, wortel, selderij, peterselie, tijm, laurierblad, 40 g (6 eetle pels) bloem, 40 g (3 eetlepels) boter of mar garine, melk (peper). De vis (resten) opzetten met het water, de schoon gemaakte, fijngesneden kruiden en 1 eetlepel zout. Het geheel aan de kook brengen. De bouillon plm uur zachtjes laten trekken en zeven. De bouillon binden met aangemengde bloem of met een roux. Voor de roux de boter of margari ne smelten, de bloem ineens toevoegen en de massa goed gladroeren. Bij gedeelten, onder goed roeren, de bouillon erbij schenken. De massa tel kens laten doorkoken en gladroeren. De soep eni ge minuten laten doorkoken en gladroeren. De gare vis van graten ontdoen, in kleine stukjes verdelen en aan de soep toevoegen. De soep af maken met fijngehakte peterselie. I handen vragen erom ien avond ging de telefoon: een mij zeer wand familielid bleek in 'een stad, zeven- flometer verder, in nood te verkeren. Wat fe dan? Je gaat op reis. Tijd om instruc- achter te laten, leveranciers te waar- toen. mijn afwezigheid te organiseren er niet overigens was ik zo optimis- i (of zo naïef) om te denken dat ik de lijkheden in de verre stad wel even in handomdraai zou oplossen, vanavond." riep ik toen ik de volgende end ijzig vroeg in het donker wegreed, werden drie volle dagen, waarin ik in vreemde stad slag moest leveren met on- nde mensen, instanties en instellingen laar eindelijk was alles geregeld en kon mder angst naar huis terugkeren. Ik had i tig geslapen, weinig gegeten en was moe. ijzelde en ik deed uren over de terug- zou het thuis zijn? ï\mks mijn grote verlangen naar huis, zag Kom er ACHT-er |ind van vrouw jj ius van hond ïer heeft hoed an links heeft snor 4 ik van schoen man rechts !k van hond I nrk op tafeltje links iülderij In veel kwaliteiten, veel kleuren Van vreemd voordelig tot net niet duur Legloon f 15,— per kamer. APD. WONINGINRICHTING ,<r Herenstraat 77 - Tel. 24502 25 g '3 afgestreken eetl.) havermout, 4 eetl. wa ter, 4 eieren, K theel. (olijf)olie, zout en peper naar smaak, 2 eetl. fijngesneden peterselie of diverse tuinkruiden, b.v. peterselie, dragon, kervel, bieslook etc., boter of margarine om in te bakken. Week de havermout in het water. Klop de eieren los met de olie, het zout en de peper. Roer er op het laatst de havermout en het grootste gedeelte van de fijngesneden peterselie (of andere kruiden) door. Smelt op een matig vuur in een koekepan (met een middellijn van circa 20 cm) de boter of mar garine en giet er het mengsel in. Schep telkens het gaar geworden deel los van de bodem en laat het vloeibare ei over het vrijgekomen deel van da panbodem lopen. Dit zo vaak herhalen totdat u een mooie omelet kunt vormen. Garneren met (te overgebleven peterselie of an dere tuinkruiden. ADVERTENTIE „Je hebt gestofzuigd, zie ik." „Ja, tussen de middag. Wil je nog meer thee?" „Graag. Wacht ik schenk het zelf wel even in." Want ik wilde wel even de keuken in ogenschouw nemen. De keuken was precies als de woonkamer: schoon en opgeruimd. Niet één vuil bordje. De katten zagen er welgedaan en tevreden uit. Het fornuis glom. Was ik eigenlijke wel weggeweest waren de drie moeilijke da gen in de verre stad niets anders geioeest dan een nachtmerrie? „Als ik had geweten hoe ik met die was automaat moest omgaan, zou ik de was ook gedaan hebben," zei Marian die de aardap pels kwam opzetten. „Je.je hebt geweldig je best gedaan," sta melde ik. Ik herinnerde me hoe ik was vertrokken: heel vroeg in de ochtend, het dochtertje was nog niet eens wakker. Bij het ontwaken zag ze zich plotseling voor de taak gesteld mijn werk over te nemen, terwijl ze toch gewoon naar school moest en geen flauw idee had hoe lang moeder zou uitblijven. Op de plaats waar ik mij drie dagen lang had bevonden had ik zelfs niet naar huis kunnen opbel len; ik had mij moeten beperken tot een boodschap-langs-een-omweg: ,,'t Spijt me, maar ik kan hier nog niet weg." Toch had het kind de situatie meesterlijk opgevangen. Ze had gewerkt, gesopt, gekookt. Ze had drie mannen-met-drukke-bezigheden gevoed en verzorgd, zonder dat er iemand was tot wie ze zich om advies kon wenden. Ik wed dat ze zelfs die karbonaden gaar ge kregen zou hebben als ik niet plotseling was komen binnenvallen. ,Je bent een schat" zei ik. „Ik ben trots op je." Ze straalde. „Ach, weet. je mams," vertrouwde ze me toe. „Ik vond het helemaal geen leuk werk. maar het moest gedaan ivorden en daarom deed ik het." Goedwillende mensen hadden mij er vaak op gewezen dat ik mijn kinderen verkeerd op voedde: met te veel vrijheid en te weinig ver antwoordelijkheidsgevoel. ,,'t Zijn wel aardige kinderen," besloten ze dan, „maar ze hebben geen greintje conside ratie of plichtsbesef." En rood van schaamte had ik menigmaal die conclusie moeten beamen. Maar het dochter tje had gedaan wat gedaan moest worden; zonder zeuren en zonder zelfmedelijden. Kin deren blijvenje verrassen! THEA BECKMAN De jonge Nederlandse vrouw houdt niet van hoeden: 80 procent van de 15- tot 25- jarigen draagt er nooit een, 68 procent van de 25- tot 35-jarigen evenmin. Beide groepen wijzen de hoed af, omdat ze vin den dat een hoed oud (er) maakt, niet mo dieus is en in dit winderige klimaat on praktisch is. De hoofddoek is zowel bij jongeren als bij ouderen het sterkst in trek. Dat zijn de resultaten van een onderzoek, dat is ingesteld in opdracht van de com missie Detailhandel in Dameshoeden, naar de draaggewoonten en de image met betrekking tot de dameshoed. Boven de 35 jaar stijgt de belangstelling voor dit hoofddeksel aanmerkelijk. Sociale motieven gaan dan een rol spelen: recepties, kerkbezoek, de kring waartoe men behoort. De meest fervente hoedendraagsters zitten in de groep boven de 50 jaar. Men voelt zich dan kennelijk te oud om nog blootshoofds te lopen. Mogelijke erfenis van een tijd, waarin ook het dragen van zwart een bepaalde leeftijd inluidde. Hoe belangrijk het dragen van een hoed als een verplichting wordt gevoeld, blijkt uit het feit dat 44 procent het prettig vindt, hetzelfde percen tage de hoed liever niet draagt, maar het doet omdat het nu eenmaal hoort en 12 procent geen mening heeft. Twee factoren, die het hoeden dra gen bevorderen, zijn de sociale status van de vrouw en haar godsdienst. Beter gesitueerden en vrouwen uit de middenklasse dragen vaker iets op het hoofd dan arbeidersvrouwen. Katholieke en protestantse dames winnen het in hoedenbezit van vrouwen zonder godsdienst. Het onderzoek wees voorts uit dat bijna de helft van de vrouwen de prijs voor een hoed aan de hoge kant vindt. De meesten leggen 20 tot 30 gulden voor een hoed neer. De aan koop van een hoed is meestal een sluitpost na aankoop van andere kleding wordt pas geld besteed aan een hoofddeksel. - Het marktonderzoekbureau, dat het onderzoek verrichtte, adviseert aan de hand van deze gege vens hoedendetaillisten dan ook het volgende: de verhoging van de charme bij het dragen van een hoed moet ste.k gepousseerd worden. De aandacht zou moeten worden verlegd naar de jonge, aan trekkelijke vrouw (de oudere vrouw hoeft niet meer gewonnen te worden). Belangrijk is, dat er voor deze jeugdige, minder kapitaalkrachtige groep aanbiedingen zijn in lagere prijsklassen. Hoeden, die met de mode meegaan, zijn een noodzaak. De vraag of hoeden in de mode zijn werd door velen namelijk negatief beantwoord. Slotconclusie: de hoed moet worden losgemaakt van de leeftijd. Op het jonge meisje moet in de toekomst de aandacht gericht zijn. De concurren tie tussen hoofddoek en hoed kan beginnen! ik er verschrikkelijk tegenop. In gedachten zag ik stapels vuile vaten op de aanrecht staan, zag ik de gekwetste blikken van drie mannen die onverwachts door mij in de steek waren gelaten, zag ik de katten honge rig rondsluipen, de plantjes kwijnen en stof overal stof! Zo moe als ik was zou ik diezelfde avond weer danig aan de slag moe ten. Nou ja, niets aan te doen. „Hai, mams," zei Marian die met een grote aardappelpan op haar schoot zat. „Fijn dat je er weer bent. Ik zit juist met een probleem. Wil je eerst thee?" Ze zet te de pan neer en ging thee inschenken: goudbruine, verse thee. Ik had me doodmoe in de stoel laten zakken en keek rond. De kamer zag er keurig uit. Marian wierp zich weer op de aardappelen. „Ik heb al boodschappen gedaan," babbelde ze, „alleen weet ik niet goed hoe je karbo nade moet braden. Pa wilde vanavond karbo naatjes, zei hij.eh.. hoe maak je zoiets klaar?" „O, dat doe ik wel," zei ik haastig. Hebben jullie in die drie dagen behoorlijk te eten gehad?" „Natuurlijk," zei ze verbaasd. „Ik heb toch gekookt. Eergisteren heb ik omelet gemaakt, da's zo moeilijk niet, en gisteren heb ik brui ne bonen in de kast gevonden en daarbij heb ik rookworst genomen en. haar die al tot de hoed zijn bekeerd hier een ter 'schetsen van wat Parijs graag op ieders 60. &0U zien. En aan ieders voeten, pder een overzichtje van wat er aan hoeden, p en bijous is geshowd. MN re£ iretten (Dior en Patou) itrozen-petten (Dior) der hiidersbaret (St. Laurent) LI Capone" soepele vilthoeden urban sjaals in bedrukte dessins, gestreept met noppen (Dior) ote hoeden (Lanvin) leine dopjes van wit leer of stro (Patou) elfs ©tons bij St. Laurent e rechte sjaals, in een streep- of noppendes- t met een monogram. Ze worden opzij gedra- jén flap vóór en één flap achter. bÜ -US ge-f soorten lange kettingen tezamen ge ver tnge kettingen met hangers, ook gebruikt als iter uur em inge kettingen met kralen in aflopende groot- nit sek. ;n koord met kwast van kleine parels bij len toderne, strakke zilveren banden rond de tjn van rechte witte wollen crêpe japonnen ardin. - fMOEDERLIJKE OVERPEINZING "fèlfet

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1968 | | pagina 11