GRRRRatiSbu twee BRIC_HT_E_N S3Tï>.t3r6.™ss~ pakjes Wajang één speeidiertje. iisfflgfe. -""naar LEIDSCH DAGBLAD de brug op te Ug. Ik had f verwacht, dat hU een |twrikMWara?VwSzSdhü:edXdkln 'het hem niet kwalyk nemen. Ik weet dat het met mU afgelopen is en het IHet^spUte^<e°°alleen" maaf datUe niet gedaan hebt wat ik je vroeg". „Als je dat werkelyk wilde", vroeg ik, „waarom heb je dan om hulp ;getikt? Ik heb je gehoord". „Zwakheid", zei hij, „een laatste angst die, geloof ik, natuurlijk is. uk was kaar om te gaan. Ik had al tijden lang met de gedachte ge speeld. Je had me met rust moe- Sten laten". Ik zei niets. Hij maakte me een ifbeetje bang. Hij zat daar zo kalm. yk wist dat er iets op komst was. „Voor het geval dit sleepbootavon- jtuur zal mislukken", zei hij, „moet i Ie iets voor me doen. Als je me :aat belooft, wordt het hele geval paaglijk, een laatste roekeloos avon tuur. Ook al mislukt het, zal ik er toch plezier in hebben, want ik help je me in mtfn flessen en trekt me één zwemvoet aan. Ik heb er geeft het niet dat ik half verlamd ben. Ik kan op. één been lopen. Dan ga ik wandelen tussen de witte rot- lan'gs het bos dat je gezien hebt in plek,a waar de^odern" bUna \2uw is. He?Sis dé enige plek onder°de zee waar ik niet de behoefte gevoeld heb om te jagen en te doden. Ik ik me misschien nog los kon maken. Toen Ik je die avond, na dat schaak- VeetTe het nog?"^*^ Ik wist het nog. laid. Ik kMs'hem Middagik ging hem^rlfhalen' vm Vorig jaar 127.433 woningen Ha7a monk' staande gorilla/ UCLC VVCCII. f|amingo Vinden kinderen geweldigFijn om mee te spelen. Steeds bij twee pakjes Wajang:één zo'n speeidiertje cadeau. Weken lang. Elke week twee nieuwe exemplaren.Handbeschilderd in na- tuurlijke'kleuren. Vraag erom bij uw Wajang-leverancier. Volgende week: jg' Wajang, een goud-eerlijke plantenmargarine zen vind ik zo grappig, zie je?" meelevend. ,flet zal dat u niet meer niest, irstellend van de gel nis. ,flet was nietsI Je dacht zeker dat ik wegliep en hier geluk in viel? Niets daarvan! Ik wilde even onderzoeken, i bodem hier eruit ziet. En dat kan men het beste in zo'n RECHTER TIE EN DE VOSSEMOORDEN 1357^ Rechter Tiejieeft de oude^ klerk om een ander dossier blijkbaar op^eV^t^^ondlageblevenZbl' de voorberrtdingen van der kde'arwnieme^bri"]"die'zijn corTespondmtu'met^e legende Prins had onthuld..Plotseling slaakt de Rechter een gesmoorde neraal Mo had drie vrouwen en twee bijvrc mïlienaam van zijn tweede bijvrouw was 5oei de papieren uit de doos en begint te ijsberen. is niet verhoord omdat ze zich, een dag voor Mo en hij ken. Dat kon alleen maa gevonden van zijn brief moest hem brieven zelf op de aangegeven plaats hebben verborgen! De anonie me briefschrijver was natuurlijk ook Soengs moordenaar. Hij had zich bedreigd gevoeld, en dat betekende dat Soeng op het juiste spoor was geweest Zijn vader de generaal, moest inderdaad on schuldig veroordeeld zijn! „Geef me het bélastingregister van de families Soeng!" zegt de Rechter tot de klerk. DE WONDERLIJKE AVONTUREN VAN BRAMMETJE FOK 1043. De politieman Juutjes was niet van zijn stuk te brengen. Uitvoerig belikte hij het stompje potlood om proces-verbaal op te maken. „Uw naam?" „Bram Fok". „Beroep?" Zeeman". Zorgelijk keken Karo en Tutu toe, hoe de man van de wet nauwkeurig alle gegevens opschreef. Er was blijkbaar niets aan te doen. Bram Fok zou de werfbaas moeten betalen voor een schip, dat door Dienaar Dzjinn was gebouwd. Zo zou de man door zijn gemene streken toch nog rijker worden. Als Juutjes dat verhaal over de geest niet geloofde, zou Bram tot de laatste cent voor zijn eigen schip moeten betalen. Maar toen schoot hem iets te binnen, dat hem ineens in betere stemming bracht. - - - V.n Ntck 29 v Slrwaport n Sydntj Van Noort 31 v Briibana n Tawao 220 m NW Pto Rico

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1968 | | pagina 19