Thalassa
ERICHTEN
WSê,
"akte'hèm^eetw«- Meer werk en
ontspanning voor
Amerika's jeugd
Wat doe je met trek
bij eest pilsje?
Dan pakje zo'n
lekker blikje vlees!
SEnE£
i§ËË-
LEIDSCH DAGBLAD
ONS
DAGELIJKS
VERVOLG
VERHAAL
99
99
Oorspronkelijke roman
door
Jan de Hartog
71
Tot mün verbazing telegrafeerde
hy terug: Arriveer Le Havre
tien uur vijftien, haal af. Ik scheen
hem op het Juiste ogenblik gevangen
te. zlgfc' °en Ult 6 renstap
had moeite met ademen. Toen hy
i glas wyn kreeg morste hy op
zyn hemd en snauwde tegen Nicole,
toen die het wilde afvegen met een
zakdoek; de kastelein deed het met
een handdoek. Nadat hy door Pjotr
legde hy zyn hand op Draads arm
en zei: „Goeie ouwe Draad! Man,
ik ben bhj dat wy er levend door
heen gekomen zyn". Hy zuchtte, de
gelukkige zucht van een zieke, en
toen keek hy my aan met een glim
lach en zei: „All right, schipper,
vertel op over je boot".
Ik vertelde, maar ik was er niet
met myn gedachten by. Ik zat te
kyken naar zyn biye gezicht, zyn
gebroken jeugd. Als er ooit een moe
derloos kind geweest was, ver van
huis dan was hy het.
Teneinde een bemanning by elkaar
te krygen plaatsten wy een kleine
advertentie in een Hollands week
blad: Sleepbootmaatschappy zoekt
ervaren officieren en volledige be
manning met oorlogservaring voor
bergingsdienst, één seizoen. wy
hadden besloten die advertentie te
plaatsen omdat het goedkoper was
dan naar Holland te reizen en zelf
te zoeken. Wy hoopten dat wy een
paar antwoorden zouden krygen
PANDA EN DE POLYDINGVS.
33—96. Pletro Explori staarde verblekend naar het gelaat van
ie Polydlngus, dat zo plotseling zichtbaar was geworden. Daarop
iraatae hi) zich haastig om en maakte aanstalten om weg te dra-
Hij werd echter geremd door Panda, die hem aan een mouw vast
zat is de Polydingus maar!" zei hij. „Weet u loei? Dat arme
dat zo hang is!"
„B-bang..Hah!" sprak de ontdekkingsreiziger, zich snel herstel
lend. „Z-zo! Is hij hang? Hij moest zich schamen. Laat hij een
voorbeeld aan mij nemen! Zodra ik hem zag, dacht ik: eens kij
ken of hij goed hard kan lopen! Daarom draaide ik me om."
Hij greep een snuifdoos uit zijn zak en nam zelfverzekerd een
snuifje uit de inhoud. Nu moet men van zo'n plukje tabak in de
neus soms niezen en dat gebeurde nu dan ook. Zeer tot schrik
van Panda.
„Als er wordt geniest, komt dat gelach..." mompelde deze be
zorgd. „En door dat lachen ontstaan er scheuren..O, wee!"
later. Ik ging hem afhalen aan het
station met Draad. Draad wist zich
(prachtig te beheersen toen hy hem
op een hoekplaats in een derdeklas-
coupé zag zitten, grynzend achter
raampje. Hy praatte
uit de goe-
en. Nicole
„Wel, wel,
het ermee,
derenwagen moest 1
qtrgcïe daarvoor. Hf)
el," en: „Hoe ga£
be-
)f hy hem op de knie wil-
;tuurman was bly hem te
kon het toch niet laten
;iftig te zyn. Hy brouwde: „Je ziet
ryk en gezond uit. Hoe gaat het
net je miljonairsdochter?" Draad
ïield zich goed, maar ik zag hem
)lozen.
Nicole, Jacques en Pjotr kwa-
en op een drafje het perron af met
le rolstoel op zyn piepende wieltjes;
le twee jongens tilden de stuurman
lit de coupé en zetten hem in de
itoel. Er stond nog steeds een
itorm; toen wy het station uitkwa-
i, wikkelde Nicole hem in zyn
en zyn bouffante, en hy werd
naar het Café De la Marine gere-
len als een zak aardappelen. Toen
Ik hem zo zag, stelde ik my voor
hoe hy eraan toe zou zyn op de
t Pjotr en
aldoor Hollands praatten, merprogramma reeds voorziet.
ADVERTENTIE
net zyn levende oog te knipperen
RECHTER TIE EN DE VOSSEMOORDEN
„Nee, Edelachtbare," zegt de oude klerk, „ik herinner
onopgeloste moordzaak van achttien jaar geleden, en toch
jaar me nog helder voor de geest. Het was een slechte
ons d-istrict, het jaar dat de Negende Prins in opstand-
jen zijn vader, de Keizer. De Negende Prins bewoonde
ditzelfde paleis, zoals U weet. Nu is er het gerechtsgebouw onder
gebracht en de residentie van de magistraat Lo..Dat hele jaar zijn
er processen gevoerd tegen de handlangers van de Negende Prins,
onder leiding van de Keizerlijke Grootinquisiteur. Misschien herin
nert U zich dat ook de beroemde generaal Mo te-ling werd ver
oordeeld. Na zijn grote veldslagen had hij zich voor zijn levens
avond in ons district teruggetrokken..Maar een onopgeloste
moordzaak, nee". Rechter Tie bedenkt dat de zaak waar Soeng
belangstelling voor had, best verband kan houden met de misluk
te samenzwering van de Negende Prins en hij vraagt de klerk om
hem alle betreffende dossiers te brengen. De Rechter gaat zitten,
terwijl de klerk de documenten met behulp van een bamboe
ladder naar beneden haalt. „Ik hoorde dat Soeng hier vaak werkte,"
zegt Rechter Tie langs zijn neus weg. U weet wel, die vermoorde
student." „Ja, hij schreef een verhandeling over de boerenopstand
van 200 jaar geleden," antwoordt de klerk. „Waarom zou h{j toch
vermoord zijn? Het leek zo'n studieuze jongeman..." De klerk
brengt het ene na het andere dossier naar de tafel van Rechter
Tie. Er wacht de Rechter een enorm corvee.
DE WONDERLIJKE AVONTUREN VAN BRAMMETJE FOK
1041. Op zijn bekende korte manier legde Tutu aan Bramme-
tje uit, wat er allemaal was gebeurd voordat de Dienaar Dzjinn
-as verdwenen.
Strenger en strenger werden de gelaatstrekken van de zeeman
Bram.
„Het is me volkomen duidelijk.néé, blijf staan", riep hij de
werfbaas toe, die er stilletjes met de tekenaar vandoor wilde gaan.
„Jullie hebben die Dienaar willen overnemen.jullie hébben be
drog gepleegd.hier zal werk van gemaakt worden".
Hij sprong op de kade en greep de werfbaas bij de jas.
„Je dacht toch niet, dat je er zo gemakkelijk zou afkomen, wel?"
De ander had nu moeten beven op de benen. Maar inplaats daar
van zei hij brutaal: ,JIiet jij gaat de politie waarschuwen, maar
ik. Tenminste..als je me dit schip niet zou betalen, dat tenslotte
op mijn werf is gebouwd, ook al heeft die Dzjinn dat gedaan!"
C.ﻄ
