Jan Bols werpt alle jrognoses )iiiver... Stien Kaiser record op de rijdt 3000 meter nieuw LDV DEGRADEERT UIT EREKLASSE Cijfers van titelstrijd 1 Ard Schenk nationaal kampioen Twee wijzigingen kernploeg dames Nederlandse roeiers staan in kwade reuk I Peter t een stuk kaas uit het vuistje Sfeerloze titelstrijd in Heerenveen AO 18 DECEMBER 1967 PAGINA T eidsch dagblad leidsch dagblad sport - leidsch dagblad - sport leidsch dagblad leidsch dagblad - sport - leidsch dagblad (Van onze speciale verslaggever) Onverwacht tengere, maar onverzettelijke Jan Bols drong, laatst overgeblevene van een groepje „guerrilla-strijders" h nog door, tot binnen het bastion. De Drent doorbrak het ?ren scherm van de prestaties, die gedegen oefening ver- len, een scherm dat de leden van de nationale schaatskern- eg tot diep in de waterkoude zondagmiddag overeind hiel- Langrijder Bols, geschoold op het koersrijwiel, bijgeslepen het gloednieuwe ijs van Heerenveen, explodeerde pas aan eind van een titeltoernooi dat een formidabele come-back rdvan Ard Schenk. Maar terwijl de kampioen zich opmaakte ir de kroning, zette Bols de klok vooruit. En verbijsterd esten officials constateren: ook zonder een gerichte training, ar mèt een ijzeren wilskracht en een superieure conditie, topprestaties mogelijk. Nog steeds, in de schaatssport. Jan Bols (derde) Ard Schenk (kampioen) Peter Nottet (tweede) het voor sommigen té vroege ■vecht om de nationale eer werd t kille, door regen- en hagelvla- geteisterde Amsterdamse baan met erkende waarden gespot. Schenk: „Toen Kees zijn vijfhon- meter min of meer had „ge- wist ik, dat de kans op de ti- r levensgroot in zat. Hij kon ook Hjk meer terugkomen. Met dit onder deze omstandigheden, je reserves hebben. Je moet er krachten komen, techniek, glij- was onmogelijk. Dit was geen In- met olie-ijs. Daarom kon ik nu sen. Kees had nog niet voldoende gekweekt. Ik kennelijk wel. on de techniek vergeten en op ht overschakelen. Dat heeft me kampioenschap gebracht", henk zei het, nadat hij driemaal het erepodium had gestaan. Tot de langste afstand had hij zich, de vinnige vechter Nottet in spoor, de meester over het veld [>nd. Op gewekt rkerk. opgewekt gearriveerd na Seslaagde krachtmeting op Noors sneuvelde al tijdens de sprint, r dan anderhalve seconde moest iereldkampioen prijs geven, door- hij uit zyn glijdende ritme werd i*d. Nog één mogelijkheid restte kleine „donkere" daarna: een glanzende „wraak" als hij in voorgaande jaar op de vijf kilo- tr op Schenk had genomen. Maar na een kwieke start op dit tot idenafstand geworden onder brak er iets in Verkerk. „Ik teveel duwen. Het ritme was het. Ik voel zoiets meteen aan. i ik heb me niet bewust zover 'de achtergrond laten rijden. Ik ïïe ervan wat ik kon. Maar ik me ook niet geforceerd. Er is dit *n nog zo lang te gaan". En Verkerk trok zich zaterdaga- in het eenvoudige Diemense ho tel terug met de zekerheid, dat een titel voor hem onbereikbaar was ge worden. „Toch", zei hy, „heb ik met niet zó maar bij de gang van zaken neerge legd. Zaterdagnacht op bed heb ik nog eens rustig nagedacht. Ik wist, na een poosje, dat ik iets moest doen om mezelf meer moed te geven. Om mezelf te bewijzen, dat de mogelijk heden er ook nu zullen zijn. Ik was tevreden over de prestaties van de kernploeg. Liebrechts was terugge wezen— ook al op die sprint, hij hoefde verder nergens meer aan te denken en Verheyen eigenlijk ook. Ik moest me alleen nog even voor mezelf inzetten". Manier En dat deed Verkerk dan, op een manier, zoals alleen hij dat kan. Toen op de zondag het ijs soms spie gelde door regenwater, maar af en toe ook door de bleke zon, vond Ver kerk na 1100 meter op de „verlengde sprint" nog steeds nieuweling Karei te Winkel aan zijn zijde. En opeens was daar, op het voorlaatste rechte eind, de ouderwetse Verkerk-explosie. Een tempoverhoging en een magi straal „getrokken" binnenbocht brachten hem naast de vertwijfeld vechtende, ongetwijfeld zeer snel naar topniveau gegroeide Te Winkel. En er voorbij. Verkerk had zich weer eens iets bewezen. „Daarvoor", zei Schenk, was ik tóch bang geweest. Hij had de reeks van drie afstanden winnen voor my kunnen verstoren. Hij kwam nog vér, die kleine, n gelukkig net niet ver genoeg. Zie je nou. hoe je altijd rekening met hem moet houden Verlicht schudde Schenk handen: gefeliciteerd met je titel. Handen van evenzeer van druk ontdane mensen. Wat, immers, kon nu nog gebeuren met het in maanden geselecteerde gezelschap. Wie nog zou zich tussen het groepje kunnen drin- De technische commissie van de KNSB heeft naar aanleiding van de resultaten van de Ne derlandse kampioenschappen en Tan de eerder in dit seizoen ge leverde prestaties twee wijzigin gen aangebracht in de samen stelling van de dameskernploeg. Nel Post en Truus Veldhof, die als veertiende en vijftiende ein digden in de strijd om de na tionale titel, maken geen deel O eer uit van de formatie. De 20-jarige Rieneke Demming (Eerwolde) en de 21-jarige Beppie Geyssen (Amsterdam) "omen hun plaatsen in. Stien Kaiser. Carry Geyssen, Ans Schut. Willy Burgmeijer, Elly Tan der Brom, Rieneke Dem ming en Beppie Geijssen zullen dinsdag a.s. per vliegtuig naar Zwitserland reizen om in Davos k trainen. Op 4 en 5 januari komen de Nederlandse dames in Borlyn uit in internationale wedstrijden. Na afloop ze ontmoeting keren twee le den van de kernploeg naar Ne derland terug. De overige meis jes zullen de training voortzet ten. De KNSB heeft aan Bep pie Geijssen, achtste in het eindklassement, de voorkeur ge geven boven Jannie Goorman, die zevende werd, mede omdat de Amsterdamse bij een val op de 1500 meter vele seconden heeft verspeeld. Dankzij gelden, die beschik baar zijn gekomen door een ac tie van de KNSB zelf, zullen voorts een jongens- en een meisjesploeg naar Inzeil rei zen om uit te komen tegen bui tenlandse schaatsers. Verder zullen vier meisjes nog in de gelegenheid worden gesteld op een nog nader aan te wijzen baan buiten Nederland te trai- gen, nadat in de voorgaande weken gen zal daarheen de weg voor Jan allerlei publikaties hadden gewaar-1 Bols leiden, als hy dinsdagmorgen schuwd voor een aanval op de geves tigde posities door wat al een „scha- duw-kernploeg" was gaan heten? „Alles gaat uitstekend", zei Wim de Graaff nog, kwiek de kleedkamer bin nen stappend, toen de rijders na drie afstanden uitrustten in de veronder stelling, dat de tien kilometers een compleet formele apotheose zouden zijn, nu de kampioen al bekend was. „Alles gaat uitstekend", jawel, en Kees Verkerk zei nog: „Jorrit staat nu derde, Ard is kampioen, Peter heeft zichzelf bewezen. Allemaal goed voor het moreel. Als Jorritsma straks op de tien kilometer nog een beetje bij me in de buurt blijft, kan hij op die derde plaats blijven staan en brons is precies wat Jorrit ook nog nodig heeft voor zijn zelfvertrouwen". Niemand Maar zag dan niemand Jan Bols zitten? Herinnerden De Graaff en Verkerk en al die anderen zich niet, hoe de onverzettelijke rijder uit Hoo- geveen n aeen al evenzeer matige sprint had teruggeslagen op de vijf kilometer, waarin hij vierde werd? Nee, niemand lette in die ogenblik ken op Jan Bols, die alles aanhoorde, vriendelijk knikte, en nog maar even een broodje ham opat. Om daarna vlijtig schaatsen te gaan slijpen. En niemand wist op dat moment, dat Jan Bols-de-wielrenner het wieier- woord „afzien" wat zoveel wil zeggen als: tot het uiterste kunnen dóórgaan levensgroot in zijn wa pen heeft staan. Niemand realiseer de zich, dat Jan Bols geen afstand vreest, getraind als hij is in de ein deloze oefemkilometers op de wijde wegen, en de urenlange wielerraces in hoog tempo. Nadat Nottet de ne derlaag op twee afstanden tegen Schenk had vereffend met een In ijs koude regen niet voor mogelijk ge houden zege op de „uitrijdende" nieuwe kampioen, die zich juist zó ver achter de Loosduiner op bleef houden dat hij óók een „puntenzege" zou behalen, begon de deceptie voor De Graaff zich af te tekenen. Stijlrijder Dat gebeurde in de rit Verkerk Jorritsma. De vlekkeloze stijlrijder uit Rotterdam trachtte in de eerste drie, vier ronden méé te gaan met het wel rappe, maar beslist niet su per-hoge aanvangstempo van de we reldkampioen. Verkerk schonk zelfs Jorritsma vele honderden meters lang de gelegenheid om met een lich te tempoverhoging weer „bij" te ko men. Maar Jorritsma faalde. Hij trachtte wanhopig een eigen ritme te vinden, ging in de bochten Cmachte- loos „wringen" en wankede tenslotte als 'n doodvermoeide tochtryder naar de finish. Vér boven de zeventien minuten lag zijn tijd. En toen kon Jan Bols hard toeslaan. De door Leen Pfrommer getrainde, diep-zit- tende stayer trok zich moreel op aan de zege, die Eddie Verheyen vlak vóór hem op kernploeglid Te Win kel had bevochten. Hy vond naast zich de erkende „langloper" Beukers, immer op pad om een incidenteel succes te bevechten. De rit tussen de twee „outsiders" werd een school voorbeeld van wat de op conditie steunende techniek der lange-af- standryders vermag te bewerkstelli- gen. En onder de druk van Bols en Beukers begon dan eindelijk toch de veste van de kernploeg te wankelen. Ruim twee seconden sneller dan Not' tet, die op dat moment leidde, be ëindigde Jan Bols (23) winnend zijn rit. Zijn redelijke verrichting op de 1500 meter gaf steun aan de presta tie van grote allure op de „schaats- marathon". En de cijfers spraken: Jan Bols op de derde plaats in het eindklassement. Jorritsma was peil loos diep weggetuimeld. Alsnog was een rijder „van buiten" via de lange weg van de eenzame oefening naar het hoogste niveau geklommen. Hoe anders kon, enkele uren later, de beslissing luiden dan: „Bols opge nomen in de kernploeg"? Er is, voor het eerst sinds lang, financiële ruim te voor uitbreiding van de selectie. De Graaff: „Ik heb onmiddellijk vóór gezegd. En ik wilde beslist niet, dat een van de kernploeg afviel. Dat kon ook niet. Stel je voor: Jorritsma heeft toch prachtig gereden in het voorseizoen? De anderen hebben hun plaatsen toch waar gemaakt. Vergeet niet, dat ook Eriks en Te Winkel uit stekend hebben gereden, maar het was duidelijk: Bols moest erbij. Hij zal met open armen worden ontvan gen. Aan een jongen met zo'n inhoud hebben we veel. Ik denk in het bij zonder aan Grenoble". Via Noorwe- in het vliegtuig naar Oslo stapt. Als enige rijder die het allemaal zélf deed. Voor hem is de nationale titel strijd niet te vroeg gekomen. MEER KANSEN IN AUSTRALIË De 18-jarige tennisspeelster Judith Salome, die dit jaar op Wimbledon de meisjestitel won maar momenteel in de tenniskampioenschappen van de verschillende Australische staten ge noegen moet nemen met meer be scheiden klasseringen, heeft ver klaard dat zy graag in Australië zou willen wonen. Zij is van mening dat de omstandigheden in dat land om kampioenen voort te brengen gunsti ger zijn dan waar ook. „Men heeft in Australië de beste oefenmeesters, de beste tegenstanders en het beste kli maat ter wereld", aldus Judith. Na nederlaag tegen Excelsior (Van onze dammedewerker) Het degredatiespook heeft de Leid- se Damvereniging in de competitie van de ereklasse van de Kon. Ned. Dambond niet losgelaten. In een rommelige wedstrijd ging ook de beslissingswedstrijd tegen Ex celsior met 128 verloren. Met het reeds eerder gedegradeer- 500 m 1500 m 5000 m 10.000 m totaal 1. Schenk 42.8 1) 2.14.7 1) 7.54.9 1) 16.57.7 5) 186.075 2. Nottet 43.1 2) 2.17.0 4) 7.56.4 2) 16.34.6 2) 186.137 3. Bols 45.1 (15) 2.19.0 8) 8.06.5 4) 16.32.2 1) 189.693 4. Verkerk 44.4 9) 2.15.4 2, 8.12.1 9) 16.59.9 7) 189.738 5. Te Winkel 44.6 (10) 2.16.7 3) 8.09.5 6 i 16.56.8 4) 189.957 6. Eriks 44.1 6) 2.18.0 6) 8.10.1 8) 17.03.7 8) 190.295 7. Jorritsma 44.3 7) 2.17.5 5) 8.05.5 3) 17.36.6 (15) 191.513 8. Verheyen 44.9 (13) 2.21.3 (12) 8.09.5 6) 16.56.5 3) 191.775 9. Liebrechts 44.6 (10) 2.18.1 7) 8.13.7 (12) 17.19.9 (13) 191.998 10. Van der Berg 45.8 (17) 2.23.7 (20) 8.12.6 (10) 17.17.2 (12) 194.820 11. Borgers 46.1 (20) 2.22.4 (16) 8.22.4 (16) 17.15.1 (11) 195.562 12. Hekman 47.6 (23) 2.22.7 (17) 8.13.0 (11) 17.08.5 9) 195.892 13. Van Os 46.1 (20) 2.25.2 (22) 8.21.8 (15) 17.11.0 (10) 196.230 14. Van Dijk 46.3 (22) 2.23.0 (19! 8.19.0 (13) 17.27.6 (14) 196.247 15. Beukers 56.4 (24) 2.21.4 (13) 8.08.5 5) 16.58.5 6) 203.308 16. Wa anders 57.3 (25) 2.23.3 (14) 8.19.3 (14) 17.43.9 (16) 207.908 ADV ER 1 ENTlï f De voorzitter van de Koninklijke Nederlandse Roeibond, de heer J. D. Ferman, heeft in zijn openingswoord tot de alge mene vergadering van deze organisatie in Amsterdam ern stige kritiek geuit op het gedrag van roeiers en supporters tijdens en na wedstrijden in het buitenland. Hij zei, dat de Nederlanders bij buitenlandse organisatoren in een kwade reuk staan en dat zij het vermogen tot aanpassen missen. „De uit training zijnde roeier wordt door vele buitenlandse gastheren als een vandaal gezien", aldus de heer Ferman, die een dringend beroep deed op de aanwezige verenigings bestuurders om dit probleem in eigen kring aan te pakken. Over de affaire-Van Nes, de roeier die tijdens de Europese kampioenschappen in Vichy een FISA-occicial uitschold, zei de heer Ferman: ,JJet moge dan waar zijn dat er verzachten de omstandigheden aanwezig waren, toch neemt dit niet weg dat de door deze roeier aangenomen houding zeer misplaatst en ongepast was en eenvoudig niet kan worden geduld. Het incident heeft grote beroering onder roeiers en officials ge wekt en heeft de goede naam van de Nederlandse roeisport bijzonder geschaad". Tenslotte deelde de heer Ferman mee dat de conseil d' ad ministration van de FIS A nog geen beslissing heeft genomen over een eventuele straf voor Vann Nes. 48. VOEDZAAM MA*. 3 I nvvzaaoA de Ons Genoegen en nog zes clubs uit de drie gewestelijke kampioen schappen zullen de Leidenaren vol gend jaar uitkomen in de landelijke hoofdklasse. Bleek in de voorgaande wedstrijden dat de onderste borden te weinig pun ten scoorden, juist in deze belangrijke wedstrijd was het de kop die het er bij liet zitten. Van Leeuwen zag een goede stand verloren gaan door een lichte com binatie terwijl Varkevisser zfjn aan val gestuit zag door een hechte verdediging en met remise genoegen moest nemen. Een verrassende slagzet van De Koning bracht de partijen weer op gelijke voet: 3—3. Good-old Slegten- horst was deze keer niet op dreef en het zich door 'n simpele schyfwïnst- forcing verrassen. Evenals voor Kle;n die een schijf moest offeren, ging voor hem de partij verloren waardoor de achterstand opliep tot 73. Toch waren de Leidenaren nog niet kans loos. Immers, Klinkenberg en Uitten- boogaard stonden zo goed als gewon nen, terwyl ook Ong en Bronstring groot voordeel hadden. Huisman echter had het zeer moei lijk. In een lastige stand miste hij een remise voortzetting en verloor. Toen ook nog Klinkenberg zich door een listige meerslagcombinatie de winst liet ontfutselen en Ong zijn voordeel niet in winst kon omzetten, hadden de Bosschenaren het elfde punt bin nen en was de degradatie voor LDV een feilt. Gedetailleerd: J. H. v. Leeuwen (L.D.V.)drs. J. C. Bus (Excelsior) 02, C. VarkevisserJ. Hobbelen 11, E. BronstringN. Koeken 11, B. SlegtenhorstJ. Craane 02, A. HuismanR. v. d. Heuvel 02, F. M. Ong—J. v. Galen 1—1, W. Klein Jr.— ir. J. de Jong 02, J. Klinkenberg M. Sluiter 11, H. de KoningJ. v. Liempt 20, Th. UittenbogaardG. Gloudemand 20; totaal 812. De schaatstitelstrijd voor de da mes junioren (15 en 16 jaar), die in Amsterdam werd gehouden, werd ge wonnen door Trynie Rep uit Oost- zaan. T. Dijkstra uit Buitenpost ein digde als tweede. In de leeftijdsgroep 17 en 18 jaar zegevierde R. Hekman. Tweede werd hier S. v. d. Lende uit Sonnega. Het Nederlandse waterpoloteam is op zijn toernee door Zuid-Afrika ook tegen Natal ongeslagen gebleven. Het won met 115. De toeschouwers twijfelden. Zou Carry Geyssen op de Thialf ijsbaan van Heerenveen, waar door de schaars bezette tribunes alle sfeer ontbrak, voor een verrassing gaan zorgen. Of zou Stien Kaiser, 's werelds sterkste klassementsrijdster, ondanks een zwakke 500 meter haar reputatie handhaven? De 28-jarige wereldkampioene gaf een antwoord dat niet voor tweeër lei uitleg vatbaar was. Toen aan het eind van de eerste dag het tussen- klassement werd opgemaakt had zij de achterstand van een half punt, in de sprint opgelopen, al ruim schoots weggewerkt. Een duidelijke overwinning op haai rivale op de 1500 meter maakte haar sterk favo riet voor een vierde nationale titel Indrukwekkend waren haar pres taties zondag. Het zachte ijs en de wind hielden haar op de 1000 meter nog juist van een verbetering van het nationale record af. Op grootse wijze stelde zij later in de middag het Nederlandse record op de 3 km „Ik dacht niet, dat het zou gaan' bekende Stien Kaiser na afloop eer lijk. „Zeker", zei coach Piet Zwanen burg, „ze viel halverwege de wed strijd wat terug. Stien was op 5 mi nuten 15 weggegaan. Het was de be doeling dat ze beneden haar record tijd van 5.16.5 zou blijven. Aanvan kelijk reed ze boven het schema maar vergeet ook niet dat je reke ning moet houden hoe het schema is opgebouwd. Ik had gerekend op duidelijke winst in de laatste kilo meter". „Toen u zei dat het nog kon", viel de Delftse haar coach bij, „geloofde ik er weer in. Ik dacht ik probeer het. Ik heb beslist mijn top nog niet bereikt. Het was bo vendien mijn eerste 3000 meter van dit seizoen. Of er op de duizend me ter een record heeft ingezeten? Het ijs was toen nog te zacht en ik dacht dat er ook teveel wind stond" De titelhoudster heeft het de laat ste tijd niet gemakkelijk gehad. Ze kreeg weer last van een oude kuit- blessure, waarvoor ze driemaal per week in het ziekenhuis in Heeren veen is gemasseerd. Haar wat te leurstellende 500 meter weet ze ech ter niet aan die blessure. ,Het ging niet. Ik zat gewoon vast. Het kwam ook niet door de wind, daar had iedereen last van, het was gewoon eigen schuld". Imponerend Bij de heren junioren ,die tegelijk met de dames-senioren hun titel strijd in Heerenveen reden, impo neerde Ronnie Nooitgedagt. De Ara sterdammer, die twee weken geleden het senioren record van Ard Schenk op de drie kilometer overnam, eiste met ruime voorsprong op Brouwer de nationale jeugdtitel op. Zijn drie kilometer, zaterdag bij een snijdende noordenwind gereden, was een van de schaarse hoogtepunten van deze titelstrijd. Ondanks de verraderlijke wind bleef de Amsterdammer - „Heya Ronnie" stond er op een spandoek te lezen met 4 min. 50.8 sec. ruim beneden de vijf minuten- grens. Zelfs die prestatie heeft de wed strijden in Heerenveen niet kunnen redden. Nog geen 600 toeschouwers bezetten de aan 10.000 man plaats biedende tribunes. ,We moeten de kampioenschappen van de dames en de heren weer combineren", stelde de heer Wessels vast, allang voordat de laatste strijd gestreden was. Een mening die velen, ondanks de goecie organisatie waarvoor de Friezen ge zorgd hadden, met hem deelden. In kampioene Stien Kaiser had hij een groot medestander. „Dit kan niet", zei ze nadat ze de titel had opgeëist, ,er is geen sfeer. Je wordt niet ge ïnspireerd. En voor grote prestaties heb Je toch ook het publiek no dig Uitslagen 500 meter: 1. Carry Geyssen (Am sterdam 49.4; 2. Stien Kaiser (Delft) 49.9; 3. Wil Burgmeyer (Nieuvvveeni 50.4; 4. Elly van de Brom (Amsterdam) 50.5; 5. Rinske Se iristra (Warga) 50.7. 1500 meter: 1. Stien Kaiser 2.29.2; 2. Carry Geyssen 2.33.1; 3. Ans Schut 1000 meter: 1. Stien Kaiser 1 min 37.6 sec.; 2. Carry Geyssen 1.39.2; 3. Elly v. d. Brom 1.39.4; 4. Wil Burg meyer 1.40.3; 5. Ans Schut 1.41.0. 3000 meter: 1. Stien Kaiser 5.14.6 (Ned. record oud record 5.16.5); 2 Ans Schut 5.19.1; 3. Garry Geyssen 5.24.2; 4. Wil Burgmeyer 5.25.0; 5 Rieneke Demming (Terwolde) 5.28.5. Eindstand: 1. en kampioene van Nederland Stien Kaiser 200.866; 2. i Carry Geyssen 204.066 3. Ans Schut 206.083 4. Wil Burgmeyer 206.584; 5. Elly van der Brom 208.333; 6. Rie neke Demming 213.200; 7. Jannie Goorman 214.667; 8. Beppie Geyssen 215.367; 9. Willy Venneulen 216.134; 10.Rinske Seinstra 217.784. De tijden waarmee Ronnie Nooit gedagt kampioen bij de junioren werd waren: 500 meter 46.4 (vierde), 1500 meter 2.19.9 (1ste), 3000 meter 4.50.8 (ste), 5000 meter 8.17.6 (1ste).

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1967 | | pagina 7