GALOP
IS VOOR
KENNERS
Tallozen huldigden Henk
Geirnaert zeer hartelijk
RITMEESTER
„Litteris
Zaclitj es
Sacrum" in
met deuren"
Grote genegenheid
van vele zijden
Nixon het
liefst als
president
Ned. schooljeugd kan
niet zingen
Vrouw (80)
verbrand
Compliment voor de
jongere generatie
NU VOLOP
haandag zo november 19bt
IBTD8CH DAGBLAD
PAPIN A
„U werd door uw vader al vroeg achter de vodden gezeten'
had wethouder S. Sannes, voorzitter van het bestuur der
Stichting „Leidse Muziekschool", gelezen in een artikel in
ons blad over de jubilerende directeur van deze school, de heer
Henk Geirnaert. „Ook het bestuur zit u wel eens achter de
vodden", zo vervolgde hij zijn toespraak tot de jubilaris, die 40
jaar aan de school is verbonden, waarvan 20 als directeur. „U
bent wel eens lastig voor het bestuur, maar u vindt dat het be
stuur ook wel eens lastig is". Desondanks gewaagde de heer
Sannes van een steeds harmonieuze samenwerking. „Wanneer
men ziet hoe het leerlingental onder uw directoraat groeide van
250 tot 2500, dan heeft u héél wat bereikt, hoewel er vele moei
lijkheden moesten worden overwonnen. Wij zijn erg tevreden
over uw directeurschap", aldus wethouder Sannes, die er voorts
wees, dat alle problemen steeds bevredigend zijn opgelost.
wyl de heer Stevens een persoonlijk
f geschenk aanbood. Het College van
■n W uitte bij monde van wet-
I houder Sannes nog zijn grote waar
dering door middel van een fraai
bloemstuk en een extra-maand sala-
Dit waren enige van de vele lof-
iüngen, die directeur Geirnaert za-
erdagmiddag mocht incasseren tij-
sens de drukbezochte receptie in de
ancertzaal van de Muziekschool
Rapenburg, waar hij en zijn
Khtgenote de gelukwensen van hon-
lerden in ontvangst namen. Onder
anbieding van geschenken voerden
oorts oa.. het woord de heer Henk
iuurman namens de Ver. van lera-
der school, Marianne van Lee-
ten namens de leerlingen, de mede-
lirecteur de heer Loek Stevens en
Vlam, als voorzitter van de
toude Leidse Maatschappij voor
toonkunst (met zangvereniging),
literend uit 1834, waaruit de huidi
ge gemeentelijke Muziekschool
voortgekomen.
Ook wees hij, na een historisch
overzicht, op het belangrijke
moeilijke werk, dat door de heer
Geirnaert is verricht en waardoor
zoveel meer waardering voor de
ziek is ontstaan. Hij eerde de heer
Geirnaert als een der „baanbre
kers' speciaal wat betreft goed on
derwijs.' aan de jeugd. De maat
schappij heeft daarvoor bijzonder
veel respect." aldus dr. Vlam, die
ook het door de heer Geirnaert ver
richte belangrijke werk voor
jeugdconcerten releveerde.
Allen hadden zich ingespannen
de heer Geirnaert te
Burgemeester Van der Willigen
en diens echtgenote wensen de
heer en mevrouw Geirnaert ge
luk. (Foto LD/Holvast)
wel met een filmcamera en projec
tor, alsmede de vele daarvoor beno
digde onderdelen, waartoe elke cate
gorie het zijne had bijgedragen, ter-
ris.
Bloemstukken waren er overigens
in groten getale, alsmede fraaie
deaus van velerlei zijden.
Diep onder de indruk van de hem
betoonde sympathie sprak de heer
Geirnaert een humoristisch dank
woord, zowel tot het College
W., het bestuur van de Muziek
school, de leraren als de leerlingen,
alsmede dr. C. Vlam, waarin hij spe
ciaal ook betrok mevrouw M. Tee
baalHulsbergen
de zorgen, zonder
moeilijk had kunnen volbrengen, de
secretaresse mej. Questroo en zijn
collega de heer Stevens.
„De finale is nu begonnen." zo
zei de heer Geirnaert, ..moge ook
deze in grote terts eindigen!"
Tot de vele aanwezigen behoorden
burgemeester mr. C. G. van der
Willigen, de wethouders C. J. Piena
en mevr. N. A. de Haan-Groen, als
mede de oud-voorzitter van de Maat
schappij voor Toonkunst en oud-wet
houder ir. J. J G. Van Hoek, ter
wijl tevens afgevaardigden uit de
gemeenten in de omgeving, waar de
school haar afdelingen heeft, aanwe-
zig
Nog lange tijd bleven de vele
wezigen onder het genot van
verversing bijeen, waarbij duidelijk
tot uittn gkwam welk een groot ge
negenheid men de jubilerende direc
teur allerwegen hartelijk toedraagt.
Een opinie-onderzoek van Associa
ted Press heeft uitgewezen dat de ge
delegeerden naar de Republikein
se Nationale Conventie in 1968 Nixon
de meeste kansen geven op het pre
sidentschap terwijl de Califomische
goeverneur Reagan hoogstwaar
schijnlijk tot vice-president zal wor
den gekozen.
De overgrote meerderheid van
afgevaardigden naar de bijeenkomst
hebben zich voor het team Nixon-
Reagan uitgesproken. Reagan werd
door republikeinen in alle 50 staten
beschouwd als de beste vice-president.
Van de republikeinen die de
schriftelijke vragen van Associated
Press h adden ontvangen, heeft 44
al haar goe- procent gereageerd. Van hen, die ant-
woordden, verwachtte 42 procent ii
wederom tot afgevaardigde te
worden gekozen.
De voornaamste vragen en de ant
woorden hierop waren: Wie zoudt t
de republikeinse presidentskandi
daat willen zien? Nixon 46 procent.
Rockefeller 20 procent, Reagan 19
procent, Romney 7 procent, anderen
8 procent.
Wie is volgens u de sterkste k&ndi-
Nixon 45 procent, Rockefeller 24
procent, Reagan 22 procent, Romney
6 procent, anderen 3 procent.
Welke combinatie (presidentvice-
president) beschouwt u als de
sterkste?
Nixon-Reagan 40 procent, Rocke-
feller-Reagan 29 procent.
Wel inpompen van kennis
expressie op achtergrond
Nog geen 15% van de kwekelingen wordt in staat geacht de
muzikale vorming van de leerlingen van de lagere scholen ter
hand te nemen. Dit zei de heer Charles Delnooz, rijksinspecteur
van het Lager Onderwijs, zaterdag op een congres van de
Stichting Centraal beraad amateuristische muziekbeoefening in
Utrecht
Door nog niet bekende oorzaak is
gistermiddag de bijna 80-jarige
vr. E. Lethmann in haar woning
Haarlem door brand om het le-
gekomen. Vast staat, dat zjj
een stoel heeft gezeten en er af
is gevallen. Haar gedeeltelijk ver
koolde lichaam lag op de grond, toen
de brandweer het vuur had geblust
.Bij de komst van de brandweer
stohd de achterkamer in lichterlaaie.
Het stoffelijk overschot is naar de
Mariastichting in Haarlem overge
bracht, waar sectie werd verricht.
Er zjjn geen sporen van misdrijf
gevonden.
Hij klaagde over de slechte muziek-
didaktiek bij het onderwijs. Als voor
naamste bron van ellende noemde hij
het rationalisme bij het onderwijs,
waardoor van de scholen instituten
worden gemaakt waar het intellec
tualisme hoogtij viert. Er wordt een
overdreven aandacht besteed aan het
inpompen van kennis, maar aan ex
pressie wordt weinig of niets gedaan.
Ook het muziekonderwijs is in de
greep van het intellectualisme. Te
veel wordt volgens de heer Delnooz
het muziekonderwijs theoretisch be
naderd. Muzikale aanlegkwaliteiten
worden op de kweekschool niet ont
wikkeld. Men gaat er zonder meer
in uit dat iedere kwekeling in staat
muziekonderwijs te geven.
Aan specialisering van begaafde
kwekelingen wordt niets gedaan. Het
resultaat is dat de scholieren niet
kunnen zingen. „Ze brengen geluiden
voort", vindt de heer Delnooz. Op
korte termjjn acht hij verbetering
mogelijk als de schoolbesturen beslui
ten het muziekonderwijs in handen te
geven van die leerkrachten die het
aankunnen en die via bijscholings
cursussen op het goede spoor wor
den gezet. Voorts dient by het benoe
mingsbeleid rekening te worden ge
houden met de vakbekwaamheid om
muziekonderwijs te geven.
Op langere termijn zal men zich
moeten bezinnen op de didaktiek van
het muziekonderwijs. Een onafhan-
De heer W. W. Jonkman, Zaandam schreef ons:
„Midden in de polder
en geen reparatiespullen bij me.
Maar Finilec
plakte en pompte
a la minuut.
kelijk Instituut zou zich met de re
search op dit terrein moeten gaan
bezighouden. Een eigentijds reper
toire van liederen is voorts gewenst.
Het oude volkslied zegt de jeugd niets
meer. De methode van muziekonder
wijs moet de ongeren voorts tot be
zieling brengen. Dit betekent volgens
de heer Delnooz dat het onderwijs
met levende muziek moet worden ge
geven.
kunst
laleiöoscQQP
Koni ngi ii zag Y erma
H.M. de Koningin heeft zaterdag
avond in gezelschap van jonkvrouwe
C. B. Röell de voorspelling v
„Yerma" door de Haagse Comedie
de Koninklijke Schouwburg in Den
Haag bijgewoond.
Een scène uit Zachtjes met de
deuren". V.l.n.r.: Cecile Manders,
Annie Beerbaum, Kees Nix en 1
v. d. Wijngaard.
Foto LD/Holvast)
Galop: een Ritmeester van
onmiskenbaar ras.
Galop - een sigaar voor
mannen die zuiver ras
kunnen herkennen
g voor g
De Kon. Ver. Litteris Sacrum diende haar grote schare dona
teurs een lichte, samakelijke en pikante hors
d'oeuvre op in de vorm van „Zachtjes met de deuren" (Les pon
tes claqent), blijspel in drie bedrijven van Michel Fernand,
waarvan Alfred Pleiter een vlot lopende vertaling leverde.
Met beminnelijke humor belicht hij
het probleem van de opvoeding van
de moderne jeugd in het gezin van de
tot de bemiddelde middenstand be
horende André, de vader, en Alice, de
moeder van twee welgeschapen doch
ters Daniële en Pinky, en één stam
houder, Frangois, alle drie om en na-
Na de voetbalwedstrijd Volen-
dam-Ado op 1 oktober j.l. ging
ik op de brommer terug naar
Zaandam. In de polder De Pur-
mer begaf mijn band het met
een luid gesis. Daar sta je dan
in de kale vlakte op zondag.
Dus dan maar lopen. Nog 20 km.
naar Zaandam. Laat er nou een
auto stoppen met een dame die
belangstellend vroeg wat er aan
de hand was. Dat legde ik haar
uit. Toen stapte ze uit met iets
wat op een bus haarlak leek. Ik
stond vreemd te kijken toen na
enige manipulaties de band weer
hard was. Finilec mijnheer. Plakt
en pompt a la minuut. U begrijpt
dat ik mij meteen zo'n brommer
bus heb aangeschaft. O ja, de
band is nu nóg op spanning:'
Finilec is nu ook verkrijgbaar in
een leuke cadeau verpakking.
Een aardig geschenk voor St.
Nicolaas of Kerstmis.
Finilec is een product van Aero-
chemie N.V., Van Hallstraat 167,
Amsterdam.
VERKRIJGBAAR
by de huwbare leeftijd. Als we ver
der uit de doeken doen dat ze er alle
drie nogal genuanceerde begrippen
a houden die ze niet onder stoe
len of banken steken, waarby Da
niële een extatisch verlangen naar
het moederschap aan de dag legt om
haar leven een doel te geven, dan be
grijpt u dat een handige auteur als
Fernand, die blijk geeft de mogelijk
heden die het toneel biedt door
door te kennen, geen moeite heeft
het publiek een avond te boeien
te amuseren. Het is alleen jammer,
dat hij zijn kruit in het 1ste en
bedrijf zó royaal heeft verschoten,
dat hy in het 3de niet meer tot
climax kan komen.
Met name de originele vondst
de „verhouding" van Oma met
„oude heer", veroorzaakt in het
bedrijf een explosie van hilariteit die
niet meer te overtreffen is. Om het
verrassende element voor de komen
de opvoeringen op woensdag en
terdag a.s. te bewaren, moeten wy
het hierby laten.
De regisseur Bram Harteveld, die
een forse greep in Litteris rest
moest doen, we zagen nl. vier onbe
kende gezichten, wist desondanks de
vereiste homogeniteit te bereiken,
waarmee we hèm èn de Litteris-jeugd
kunnen complimenteren. Hy zorgde
tevens voor een, na een aarzelende
inzet, nogal een voorkomend
schynsel bij 'n première, voor een
vlot tempo, waaraan hy de dynamiek
wel eens opofferde.
Overgaande tot de bespreking der
rollen, het programma volgende:
Bob Hageman, de vader, de succes
volle zakenman, die zyn gezin prak
tisch alleen aan tafel voltallig om zich
heen kan zien en er dan ook op staat
dat het daar punctueel verschynt en
zich overeenkomstig zijn wens ge
draagt waartoe hy 'n welhaast hope
loze stryd voert, verwyt elke neder
laag aan zyn vrouw, zy, in doorlo
pend contact met de kinderen, heeft
hen slecht opgevoed. De auteur legt
hem een gunstige tekst in de mond.
van hy zich met zelfverzekerde
durf en vaardigheid bediende. Hy be-
eegt zich gemakkelyk. soms wat
druk, maar schoot niettemin met
uitbeelding praktisch in de roos.
Annie Beerbaum-Meyer. de moeder,
die de wezenlyke problemen van haar
kinderen niet onderkent en dus ook
absoluut geen invloed op hun gedra
gingen heeft, was qua verschyning
aanvaardbaar en gemakkelyk
beweging. Zy trof de juiste toon
in de dagelykse conversatie, maar
raakte in de emotionele scènes
soms in de theatrale zone.
Dominique, de oudste dochter werd
door Bet v. d. Wijngaard-d. Vries raak
getroffen als het meisje met filmster
allures, omringd door talloze aanbid
ders. Kees Nix had ais Frangois niet
de status van student in de medicy-
nen maar met het hart uitgaande
naar zyn hobby: trompettist van een
band. had wèl de allure, maar nog
niet v oldoende technische ervaring
voor het volledig uitbeelden van deze
rol.
Cecile Meinders speelde de rol van
de extatische Daniële, de jongste
dochter en kweet zich opvallend goed
van deze moeilyke opgave. Vooral in
haar belangryke scène met haar
broer Frangois. die ze met eeriyke
innige bewogenheid speelde, betoon
de zy zich een apnwinst voor Litteris.
Het vriendinnetje van Frangois, Pin
ky vond in Stanneke Balt een ver
tolkster die zich volkomen by het
team aanpaste.
De in het biyspel spectaculaire
vondst van de auteur van Oma, die
hele nachten kaartende met „de oude
heer" doorbracht, vormde, door de
onbevangen en argeloze, laconieke
weergave van Rosien Hasselbach-
Gaykema een aangename verrassing!
Annet Pieters-van der Staak gaf
op de haar eigen vrymoedige wyze
een in dit ongebonden huishouden
onvermydelyk brutaal dienstmeisje
te zien.
Sjoerd de Mik als George, de be
wonderaar v^n Daniële gaf aan deze
rol alle facetten van de verlegen, on
beholpen, dood-fataoenlyke aanbid
der.
Voor het decor tekenen Hans van
den Wyngaard en Bob Hageman.
Het stuk vond een in alle opzich
ten geslaagd onthaal by het publiek,
dat de spelers langdurig toejuichte.
Hel een bewijs dat een goed blijspei,
goed gebracht, nog algemeen wordt
gewaardeerd. B. H*
Veertig jaar bij Muziekschool
Republikeinen zien
advertentie
