«RAIFFEISENBANK
SCH
EEPS
Thalassa"
HBfflAO 11 NOVEMBER 1967LETDSCR DAGBLAD
Oorspronkelijke roman
door
Jan de Hartog
keek hem ongelovig aan. Alles
ik hem ooit had horen zingen
(£ooi los die ankertouwen" met
'tem alsof iemand het probeerde
«i stoomfluit. „Koor"? vroeg ik.
k", zei hij, „ik ben bij de bas-
We repeteren de Messias",
(sma zeiniets meer.
luisterde naar zijn gebabbel ter-
bi) een schoon hemd aantrok en
ie laarzen, zijn hoofd in de was-
stak, zijn haar kamde met een
I Idlng in het midden en zijn na-
jchoonmaakte met een penne-
allemaal voor de Messias. Hij
tte over zijn winkeltje, dat een
toekomst had, maar pas goed
ig zou komen wanneer er een-
fwegen zouden zijn voor de men-
„m op te fietsen; op het ogen-
deed hij hoofdzakelijk reparatie-
aan excavateurs, tractors en
irploegen. Ik wilde meer weten
zijn plotselinge passie voor zin-
maar ik dacht dat ik eerst maar
naar zijn bas zou luisteren voor
pver doorging.
repetitie werd in het gemeen-
ppelijke restaurant gehouden,
vond ik, bij het licht van twee
impen, een dertigtal mensen
imeld van wie drieëntwintig
ien waren; toen ze eenmaal be
te zingen bleek dat van de
ntwintig er twintig bij de bassen
len. De dirigent was een oude
met een bril en modderlaarzen
niet bij hem leken te passen,
erzocht de dames en heren hun
|es te openen op bladzij drieën-
lg; „Ik weet dat mijn Verlos-
Er werden kelen ge-
apt en met papier geritseld;
hief de ouc man zijn dirigeer -
er viel een stilte. De wind
opgestoken en loeide dóór de
erkleren. De barak kraakte
als een zeilschip op zee.
oude man sloeg een stemvork
zong „Aaah en de vrou-
lamen de noot over. Zij trok-
eldhaftig tegen de bassen van
laar werden ogenblikkelijk ver-
Id. De bassen loeiden als zee-
en, het was een slachting,
zat ijl een hoek van het lege
en keek naar de meester. Hij
ip volle kracht en was boven
„Jideren uit te horen. Ik vroeg
mc ff at er met hem gebeurd was;
(lk [reep het toen hij aan zijn solo
;arai am: „Ik weet dat mijn Verlos-
want daarbij keek hij naar
lager sopraantje aan de ande
nt van de lessenaar alsof hij
haar zong.
de Verlosser driemaal was
laakt en de oude man met de
ad aangekondigd dat hij aan-
']de zaterdag weer zou opstaan
zelfde plaats, zelfde tijd, kwam
eester naar mij toe met het
ïtje. „Hier is juffrouw De
zei hij, „ze wou graag
jmet Je kennismaken". Juffrouw
l0« öos reikte mij een droog handje
»g: „Hoe maakt u het, kapi-
Bennie heeft me al zoveel
u verteld!" Maar zij keek mij
Itof zij spelden in de mond had.
ester straalde; hij trakteerde
rondje grenadine en vroeg of
had in een stukje poldercake,
s prima. Toen ik de polder-
zag zei ik dat ik op het ogen-
in trek had, hetgeen jammer
zant de meester voegde eraan
»0, maar je moet hem probe-
Juffrouw De Roos bakt ze".
Jj| astte mij om het goed te ma-
J29 maar het was te laat en van
pnblik af zat juffrouw De Roos
'mij te kijken alsof ik een fa-
id was die om geld kwam vra-
1
ja-1
U-
Na de grenadine brachten wij haar
naar huis. Wij boden haar ieder een
arm aan, want de wind was intus
sen aangewakkerd en zij zag er uit
alsof zy weggeblazen zou worden als
we haar niet vasthielden. De mees
ter hield een roepend gesprek gaande
toen wij buiten waren, maar juffrouw
De Roos gaf geen geluid meer. We
sleepten haar naar kippenhok num
mer dertien, waar de meester de
deur voor haar opendeed. Zodra wij
haar loslieten woel zij naar binnen,
gilde: „Welterusten!" en de deur
smakte dicht. De meester sloeg een
arm om mijn schouder en drukte
mij tegen zich aan, iets wat hy niet
had durven doen met juffrouw De
Roos. „Mens!" zei hy, „wat fyn om
je te zien". Ik wilde dat ik hem
geloven kon.
We gingen terug naar nummer zes
tien en hy zette theewater op, op
een petroleumstelletje dat prettig
huiseiyk stonk. De wind rammelde
met de ramen en donderde tegen
het houten huisje in golven. De mees
ter zat tegenover my aan de ruw
houten tafel te stralen in het lamp
licht; waar hy ook over praatte, hy
kwam steeds weer by Juffrouw De
Roos terecht, zyn hele Instelling te
genover het verleden vu gekleurd
door zyn liefde; ik kon niet met hem
praten over de dingen die my dwars
zaten, omdat zy voor hem niet be
stonden. Niets bestond meer behalve
Juffrouw De Roos en het heeriyke
leven dat zy samen zouden lelden.
Ik was jaloers.
Die nacht sliep ik niet best. Eerst
dacht ik dat het gebouwtje in elkaar
zou zakken, toen de wind tot een
storm aangroeide; daarna begon de
meester te snurken. Hy was een van
die alarmerende snurkers, die opeens
ophouden met een snauw en dan mi
nutenlang biyven liggen zonder te
ademen.
Om zes uur in de morgen bezorg
de hy my byna een hartverlamming
door luidkeels te brullen: „Ik weet
dat myn Verlosser leeft!" Ik keek
uit myn kooi en zag hem by het
petroleumstelletje staan in lang on
dergoed, bezig eieren te bakken.
Toen hij zich omkeerde en my zag
straalde hy en vroeg: „Lekker ge
slapen?" op een toon die my deed
wachten op het woordje „lieveling".
Ik zei dat ik best geslapen had; ik
begon er een beetje genoeg van t«
krygen te fungeren als een plaats
vervanger voor juffrouw De Roos.
Hij was my len ver weg, zelfs de
oorlog was hy te boven, want zonder
de oorlog zouden zy elkander nooit
hebben ontmoet.
Ik ontbeet haastig, onder het voor
wendsel dat ik de eerste bus naar
Lemmer moest halen. Hy bracht my
naar de halte; toen het vehikel het
modderspoor opwaggelde wuifde hy
my na. Hy wuifde tot hy uit het
gezicht verdween; zy zou een beste
man aan hem hebben.
(Wordt vervolgd)
laat het overschijven naar een kosteloze en
3j% rentedragende prive-rekenlng bij de
Raiffeisenbank.
Vraag folders of mondeling advies.
spaarbank en alle bankzaken
PANDA EN DE MEESTER VERVALSER
2995. De heer Sjoerd Fraaiprater sloot de deur van zijn wo
ning achter zich en draaide zich om om een pretritje te gaan ma
ken in zijn auto. Maar toen schrok hij vreselijk.
„Al-allemaal Frascatie Super Sports!" riep hij verwilderd uit.
VreselijkHoe kan ik nu nog showen met m'n wagen? Iederéén
hier heeft er een!"
Op dat moment ontdekte hij een figuur, die in een van de voer
tuigen ging zitten en aanstalten maakte om weg te rijden.
RECHTER TIE EN HET RAADSEL VAN DE RING
4212. „Die dikke pandhuishouder begon meteen met me aan
te pappen en hij noemde een belachelijke prijs voor de ring, dus
griste ik 'm meteen weer uit z'n fikke en liep weer naar buiten",
vertelt de zuster van Seng Kioe. ,,Maar het was bepaald me dag
niet. Nauwelijks ben ik buiten of daar word ik beetgepakt door
een reus van een kerel. Een echte griezel en niet goed snik ook,
want hij riep maar steeds dat ik z'n meissie was. Gelukkig had
ome Twan op me staan wachten en die liet 't niet op zich zitten.
Hij gaf die gorilla een enorme kledder, üodat ie me van de schrik
DE WONDERLIJKE AVONTUREN VAN BRAMMETJE FOK
976. Het voordeel van een rariteitenverzameling als deze was,
dat je het zo gek niet kon verzinnen of het was er.
Wat Bram gezien had en snel opzette was een bijzonder duik-
masker, waarmee je onbeperkt onder water kon blijven. De lucht
uit het water werd namelijk, door een soort vlies, van het nat
Haal 'oMties Nederlandse
dap
chepen
op 750 m ONO Dubran
I- WrW 9 v Kings Lynn n Mlstlev
IK &UoG^„«£urg
*N> 9 v Sontos n Bohia
vif !<>lh 9 65 m O Koap Verd. «II.
A kis 10 tc Koeweit verw
3ie ÏVArKlUn
"Berk 9 op 50 m Z Al leant*
Mik 9 v Karachi te New York
m» 9 v Londen t* Antw
le i» op 200 m O Aden
to-non 7 te Mobile
g(* «Welland p 10 Madeira
«Walmeer 9 v Basrah n Koeweit
Mibtrk 10 v Mobile te Rott
-irC "stel,lui, 8 te Iquique
mM "Heiveld 10 v Fushikl t* Daepo
lion, Jj*» 9 v Genua^LWorno
'flikuit 10^vAmst t* Hamburg
«holt 9 v Bordeaux te Cork
T 9 v Delfzijl n Karskar
9 v Rott n Limerick
I Broer* 12 te Rott verw
Herturth 9 te Benghazi
•"kerk 9 150 m OZO Bclra
''roedes 10 te MatarBnl
<""9v Hamburg n Rotterdam
..111 X" r Lubeck n Gothenburg
ft]/ M» Antw n Londen
Jam 'lltotele, 9 v Amst n Homburg
nibarg 9 v Dublin n 7
*Hiroli 9 te Klrkcaldy v#r|w k,
*«li op 400 m NO Pto Rico
10 te Rott verw
„JÜJ"y.J.oh#nnB 8 v Saffie n 7
mgM kei 10 v Shoreham te Rott
52" 10 v Whitstable n Antw
W«ir 10 v Londen te Rott
!*l<e 10 v Kopenhagen te Wlsmar
5 p 9 K. de Gate
aRe ■«-" f op 400 m NO St. Helena
960. fri'land 10 te Harlingen verw
«M0 Scilly n Manchester
S.'Ke 9 v Bayonne n Sllloth
S 'len 9 op 360 m WZW Landsend
9 v Penang n Marseille
fP'sseveln 9 v Santos n Montevideo
KcSSSSA
„W-wacht even!" riep Sjoerd overspannen. „H-hoe kom je aaii
die Frascatie? Ik bedoel: h-hoe komen al die auto's hier zo plotse
ling? W-wat is er gebeurd?"
„Als vertegenwoordiger van de Frascati-fabriek heb ik hier en
kele verkopen gedaan!" verklaarde Joris. „Maar houd mij niet lan
ger op, goede vriend. Ik moet mij terugreppen naar mijn directie
om nabestellingen te plaatsen! Uw voertuig staat hierachter, als
ik me niet vergis! Goedenmiddag!"
Met die woorden startte hij de motor en reed over het trottoir
heen, de Heer Fraaiprater diep teleurgesteld achterlatend
gescheiden, waardoor Bram als een vis onder water kon blijven.
Om sneller vooruit te komen nam Bram bovendien de cirkel-
zaagvis mee, die in het aquarium helemaal tam was geworden en
blij was er eens uit te kunnen. Pijlsnel schoot Bram kort daarna
door het water, op zoek naar zijn schip en naar de man, die er
mee vandoor was gegaan.
De cirkelzaag draaide met kracht en geweld
losliet, en toen zijn we er gauw vandoor gegaan. Alle mannen den
ken maar dat een zwerversmeid als ik met een natte vinger te lij
men is. Ome Twan was er echt eentje uit duizenden". Rechter Tie
bedenkt dat. die grote kerel wel eens de achterlijke zoon van dro
gist Wang kan zijn geweest. Er komt schot in de zaak. Nu moet
hij het meisje nog vertellen wat er met haar beschermer gebeurd
is, bepaald geen prettige taak. „Twan is gisteravond vermoord",
zegt hij kalm. Het meisje wordt doodsbleek. „Vermoord?" roept zs
verbijsterd uit. Dat moet die smeerlap van een Bakker hebben ge
daan. Die had meteen de pest in toen Twan ons loskocht". Ze barst
in snikken uit.
Tankvaart
