■Ir SARKHAN r SCHEEP ERICHTEN ::r,TentE;:zei PhüRE' L?ukDr;rHs.sta"- Jeugd geeft per jaar twee miljard uit EE iSS,. Siïïri, Msr lif£ ilSSÏÏik Hf— DONDERDAG 26 OKTOBER 1967 ONS DAGELIJKS VERVOLGVERHAAL Oorspronkelijke roman door William J. Lederer en Eugene Burdick 111 „Majoor Phong, vraag de gevan gene waar hij vandaan komt," zei Hajn kortaf. Zich tot de aanwezigen wendend zei Hajn: „Majoor Phong Is officier bij de Sarkhanese inlich tingendienst, die blijkbaar bij enkele mensen aan deze tafel in di-scrediet is geraakt. Hij spreekt vloeiend Viet- De majoor wendde zich van Vat af, die iets tegen hem gezegd had. „HU zegt dat hU uit Noord-Viet- nam komt," zei hij in vlekkeloos Engels. „Wat deed hij op de hoogvlakte?" vroeg Hajn. De majoor stelde de vraag aan Vat en vertaalde het antwoord. „Hij behoorde bU een artillerieregiment, dat bevel had de 316e divisie te iterken, die de bijnaam heeft „de vuist van het volk." „Hun doel, majoor Phong?" vroeg Hajn. Kanonnier Vat zweeg, keek ichuldig de tafel rond en vroeg de majoor zUn vraag te herhalen. Coldstream fluisterde Lin in ln oor: „Phong ls een van de namen op mUn lUst." Kanonnier Vat sprak snel en ge baarde heftig met zijn handen. Hij iprak zacht, maar wat hij zei scheen Phong bijzonder op te winden. „HU heeft gezegd dat zUn regiment J1 mm mortieren had opgesteld om de aanval van de Vietnamese troe pen te ondersteunen." „ZUn er vóór zUn gevangenneming jalvo's afgegeven?" vroeg de gene raal van de mariniers. De majoor beantwoordde de vraag. „Ja, vijftienhonderd salvo's in dc twee dagen voor zUn gevangenne ming." Generaal Patrick stond op en liep op de gevangene toe. Vat keek naar hem op, onbevreesd, maar ernsrjg. HIJ sprong overeind en nam de hou ding aan. „Hij is kanonnier eerste klas," zei Phong, „geen koelie. HU geeft de elevatie aan en geeft het bevel tot vuren, maar hij doet dat zelf niet Niet meer." „Dat is mogelü'k," zei Patrick, „maar niet vanzelfsprekend. Ieder een by de rimboe-artillerie vuurt mee." „Generaal, is het u ooit opgeval len dat de Aziatische legers opere ren op een merkwaardige hiërar chieke basis. Koelies laden, maar de mandarUn richt," zei Hobson. „Deze man heeft geen enkele reden om tegen ons te liegen." „MUnheer Cogswell, de mensen van myn inlichtingendienst zouden de ondervraging van deze gevango ne willen voortzetten," zei Hajn. „Bent u klaar met hem?" Phong keerde zich om om de Ge vangene de kamer uit te brengen, maar de stem van Coldstream hield hem voor de deur tegen. „Majoor Phong, hoe staan de za ken in het noordoosten?" Phong bleef staan. „Dat weet ik niet," zei hU. „Ik woon in Haidho." „Neem me niet kwalUk. Enkeie n mUn mensen hebben met ïnü gesproken over ene Phong, die erg veel op u lükt en die jeugdgroepen in het noordoosten organiseert." „U vergist u," zei P ging naar de deur. .Majoor Phong," rie] „Bent u vergeten dat kamer mag verlaten?" „Ik zou graag de der ondervragen, Hooi Cauley. „U kunt uw gang „Kanonnier eerste k inner je Je wat ik met gedaan heb?" vroeg M< „Ja, mUnheer." „Vertel me nu dan man officieren en bU elkaar er met ji waren?" Hajn viel hem in de rede. „HU be dreigt de gevangene." „Hoeveel?" herhaalde McCauley. „Phori!" beval Phong zacht. „De majoor heeft „phori" tegen de gevangene gezegd," zei Lin. „Ge neraal Hajn, wat betek „Dat betekent mond McCauley. Dat klopt," zei prins Lin. phong heeft de gevangene gezegd zijn mond te houden." „Kanonnier Vat," zei McCauley en j wees op prins Lin, „deze man is de kroonprins van Sarkhan. Wat majoor Phong je ook opgedragen heeft, laat ik je verzekeren dat ik je volkomen in mUn macht heb. Spreek de waarheid en Je zult teruggebracht worden naar de grens. Lieg ons wat voor en het verhoor zal in de heli kopter voortgezet worden." Kanonnier Vat keek voor zich uilt. Majoor Phong keek hem ontsteld ADVERTENTIE PANDA EN DE MEESTER VERVALSER je heer Biggelink keek vreemd op toen zijn voorraad fruit plotseling verdubbelde; dat valt te begrijpen, hij naar Panda en Astral, die blij bezig waren het ooft naar de vliegende schotel te bren- prevelde d zaken doen? M'r. veel reden tot i D-dit is te gek! raakt in de war!" hij toen zijn bezoekers weer opstapten en hij heel wat meer op zijn stal- letjes overhield dan hij voordien had. Hij mopperde dan ook niet langer. Maar Joris die misnoegd had toegekeken deed dat wel. ..Het eh.jalder en van jruit is natuurlijk aardig!" sprak hij. Maar er zijn toch andere voorwerpen die eerder om vervalseh vermeerdering vragen. Neem nu bijvoorbeeld diamanten!" de harde matras met alle comfort van een zachte! „De gevangene voelt zich met mU „Denk Je dat de professor t «er- De jeugd tussen de 16 en 24 jaar geeft per jaar ruim twee miljard gulden uit. Deze groep koopt bijv. jaarlijks voor 37 mil joen gulden aan grammofoonplaten, ze geeft 120 miljoen gul den voor sport en hobby's uit, 140 miljoen gulden aan sigaretten en shag en 246 miljoen aan kleding en schoeisel. Het r geld wordt uitgegeven aan vakantie: 325 miljoen gulden. RECHTER TIE EN HET RAADSEL VAN DE RING 2812. Tsjiao Tai doet de deur open en stapt de armoedige yezicu en naam oovennjf op een slaapbank. Zijn ka meraad ligt tegenover hem op een andere bank. Het meisje is bij het raam bezig met haar toilet. „Ik kan je helpen de huur te betalen, Seng Kxoe", zegt Tsjiao Tai tegen de reus, die hem wan trouwend opneemt. Seng Kioe krabt zich over zijn brede borst en g7ld hèfjebij jf?°\,VWtig ko^lsMkm^veltM^^'nah!^ met een argeloos gezicht. Hij heeft besloten het drietal met een list in te rekenen. Kennelijk zitten ze zonder geld. Meneer komt ons effe vijftig stukken koper brenge. omdat ie ons zo aardia vindt", zegt Seng Kioe tot zijn kameraad, die wakl Ze is half open. Ze port I aantrekkelijk en naar gewaad hangt half open. Ze port haar broer met haar kam tegen zijn ribben en roept; „Vooruit, vent, waar wacht je nog op? Pak die cente van m aj". „Hou jij je bek maar", zegt Seng Kioe korzelig. „Die zaak met ome Twan heb je ook lelijk verkankelemiend. Je hebt niet eens ze gouwe ring te pakke kenne krijge". Tsjiao Tai spitst zijn oren. Ome Twan moet de vermoorde landloper zijn. Sparen door 11% v; 14% van de 3% van de lajn lette niet op hem. „Je handen. Laat ze zien met de handpalmen naar boven," beval ge neraal Patrick. McCauley herhaalde het bevel en kanonnier Vat aarzelde niet. HU stak zUn handen uit. „Als er salvo's zUn afgegeven dan heeft deze man daar geen deel aan jenomen," zei de generaal. „De mortiergranaten zUn bedekt met een vaseline gelUkend smeermiddel daaroverheen gaat een olieiaag ze tegen vocht te beschermen. Die olie blUft dagenlang aan de han den kleven. De handen van cjeze man zUn droog." zUn de aa fototoi i het totale bezitten zU 40. 30 De bromfiets speelt een belang- rUke rol in het leven van de twie- ner: 53% van de jongens en 32% van de meisjes hebben er een en 19% van de jongens en 24% van de meisjes vei'wachten er binnen twee jaar een te kunnen kopen ADVERTENTIE de harde matras met alle comfort van een zachte! Tegen de wijze waarop de seksuali teit in kranten, boeken en tUdschrif- ten wordt behandeld heeft 15% van de jongens en 22% van de meisjes bezwaar. OpmerkelUk is dat 11% van de jongens en 22% van de meisjes tegen mini-mode is gekant. BU de jonggehuwden sprak 13% van de ten hadden ingenomen. Het nieuwe schip kwam langzaam in beweging. De zwagrden langs het schip verlieten hun starre positie en ped delden het vaartuig vooruit, totdat de boeg tegen de wal stootte. Toen gebeurde het wonderlijke. Tussen de bomen door. .Over de struiken heen. Recht op een ravijn aj ADVERTENTIE 24 de Wat lijmt meteen-laat nooit meer los? CEÈatbiC^MT Krachtlijm Snelfix zich uit tegen de mini-mode. Pr.nse. Am. 24 200 m ONO B.1I. Forut HUI 24 240 m NO Alor#n Forart'ÏÏKI4 150 m NO Mox.m- Fore»tUTown 24 300 m WNW B«r- V^ÏSt&SBJS^

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1967 | | pagina 25