SARKHAN
l§P:?
ÉBERICHTEN
i&m-
NOURILAX
liïiüi
440 m nno
(ITERDAG 14 OKTOBER 1967
ESI-
LEIDSCB DAGBLAD
ONS
DAGELIJKS
VERVOLGVERHAAL
Oorspronkelijke roman door
William 1. Lederer en
Eugene Burdick
het gezicht van Cogswell ver-
n een harde, vermoeide glim-
t zal de mededeling over prins
aan de ambassadeur doorgeven."
I liep kalm de gang af naar de
jrentlekamer. De deelnemers za-
nog. Cogswell ging naar het
van de tafel en keek iedereen
i alvorens Iets te zeggen.
ÏS Mijne heren, ik heb nieuws. Prins
poverste Coldstream en profes-
DR0( McCauley zijn per helikopter op
1 terugweg naar Haldho. Cold-
gm is de piloot. Ze hebben een
[Vietnamese gevangene bij zich.
gullen binnen een half uur hier
de ambassade landen."
jftlen seconden lang sprak nie-
Rid een woord.
at is een merkwaardige reactie,
bt Cogswell.
'e2l9jGod zij dank!" zei generaal Hajn.
hoop dat de prins nog ln leven
zei Hobson.
k zou willen verzoeken de verga-
te verdagen," zei ambassa-
Brown. „Er moeten nog enkele
bereidingen getroffen worden."
Ie vergadering ls verdaagd," zet
well. „Maar heren, ik stel vooi
overste Coldstream en
essor McCauley hier te halen
zou enkele raadselachtige
[ei Coldstream dat de prins nog
ven was?" vroeg Hobson.
ls niet gezegd dat hy dood
Jeremia."
oldstream en McCauley zullen
rrest worden gesteld," zei Hajn.
il bepaal ik, generaal,' zei
terwijl hij naar de deur liep.
»ng ze zich op het terrein van
mbassade bevinden, zal Ik dai,
len."
•neraal Hajn besefte, dat hij Lln
ambassade moest zien te nrij'
zodra hij landde en McCauley
[oldstream uit Sarkhan. Hij ging
nek naar een telefoon. Er was er
de ontvangkamer en in de hai
er verscheidene. Hij hoorde
cherpe toon zijn naam roepen,
sus Colt kwam door de kamer
cm toe rijden.
eneraal," zei Colt zacht, „op
igenblik ben ik de enige journa-
[dle dit gebeuren zal bijwonen,
m verstandig zijn het zo te la-
ijn raakte de schouder van Coit
liep de deur uit, ging naar de
de beste telefoon en vroeg
de telefoniste verbinding met
bepaald nummer. Hij vroeg zich
de telefoon afgetapt was.
telefoon rinkelde in het visbe-
an de Zuidoost-Aziatische tïan-
laatschappij. Er was juist een
met garnalen aangekomen en
erste een hele drukte,
liep naar de telefoon. Onder
eegde hij zijn handen af en gaf
j! ijn helper enkele aanwijzingen,
garnalen bederven als we
langer wachten," zei hij. We
en de vis en de garnalen met
Uk verduurzamen. Van de vis
trassi gemaakt worden; de gar-
moeten ingelegd worden."
»k1 is een dikke zoutige pasta
bedorven vis als hoofdbestand-
Het wordt in geheel Oost-Azié
ilkt als toespijs bij de rijst of
plantaardig voedsel. Het
t niet zoveel op als garnalen,
pakte de telefoon met 4Jn
hand en zei hallo,
tou de visschoonmaker willen
en," hoorde hij de generaal
jes zeggen.
iar spreekt u mee!"
begreep dat er iets niet in orde
cenfl Iulsteï"de aandachtig.
„Dat is voldoende," onderbrak hij.
„Het is duidelijk. De hinderlaag bij
de helikopter is mislukt. We moeten
aannemen dat onze drie vrienden
naar de hoogvlakte zijn gegaan ea
gezien hebben wat daar gebeurt. U
moet hen verhinderen te vertellen
wat ze gezien hebben. Als u dat niet
doet, zult u niet langer van nut zijn."
Tuc liet zijn gehele loopbaan aan
zijn geest voorbijgaan om zich vroe
gere gebeurtenissen te herinneren,
die als leidraad konden dienen. Hij
dacht aan de tactiek die gebruikt
was bij de talloze revoluties waar
over hij gelezen had. Hij dacht ooic
met een stekende pijn aan de ont
vangst die hem in Haidho ten deel
zou vallen als hij mocht falen.
.Generaal, ik zal voor de zaken
buiten zorgen," zei Tuc hees maar
kalm. „U brengt de prins de ambas
sade uit naar het paleis. Dan zorgc
u dat de andere twee buiten komen.
Het volk zal zich buiten verzamelen
om de prins te verwelkomen ze
zullen woedend zijn op de twee Ame
rikanen. Bel me over een half uur op.
Ik zal in het kantoor tegenover de
ambassade zijn."
Tuc legde de haak neer. HU liep
op een drafje naar de kade, waar
een voorman toezicht hield op het
lossen van de lading garnalen; hU
zei, dat hU over een paar uur te
rug zou zijn.
Uit een telefooncel belde hij Hotel
Sunrise op.. De telefonist van het ho
tel was lid vkn het Sarkhanese Be-
vrU'dingsfront, een vaderlandslievend
man die het woord „marxisme" nog
nooit gehoord had. Hij verbond Tuc
met kamer 201.
„Zijn de overigen in Haidho aan
gekomen?" vroeg Tuc. Onmiddellijk
nadat Tuc het bericht gehoord had
over de slachting in het fort, had hij
de provinciale leiders naar Haidho
ontboden. Ze hadden opdracht niet
in de buurt van Tuc te komen
zich regelmatig in verbinding te stel
len met kamer 201; ze moesten ove
rigens ieder ln een ander hotel ver
blijven.
„Vandaag is het een kritieke dag,"
zei Tuc. „De imperialisten bereiden
een staatsgreep voor. De enige
kracht waarop wij volledig kunnen
vertrouwen is de kracht van het
volk."
Tuc gaf de negentienjarige jongen
in kamer 201 nauwgezette en uitvoe
rige instructies omtrent wat hij in
het komende uur doen moest.
Vanuit zijn stoel in de conferentie
kamer die hy niet verlaten had, zag
Jeremia Hobson generaal Hajn vast
beraden in de kamer terugkeren.
(Wordt vervolgd)
Nieuwe uitgaven
Oom olifant, door J. P. Martin
Het wilde paard van Santander, door
H. Griffiths
MattUs Mooimuziek. door H. Wer
ner. Uitg.„West-Friesland".
Hoorn
Het verloren weekend, door Ch. Jack
son
Geen remise voor Nero Wolff, door
R. Stout
De spion met de koude neus, door R.
Galton en A. Simpson
OSS 117 contra OSS, door J. Bruce
De man die de treinen voorbU zag
gaan, door G. Simenon
Steekspel in het duister, door Brian
McDerMott
De schipbreukelingen, door G. Sime
non
Het hui» van Jenny, door Erskine
Caldwell. Zwarte Beertjes. Ultg.:
A. W. Bruna en Zoon, Utrecht.
Een bagatel en nog wat, door Guus
Dijkhuizen
Vader koopt een auto, door J. l"Hote
Franz Kafka, door Max Brod. Uitg.
De Arbeiderspers, Amsterdam.
TURNPLOEG
Het Nederlandse herenteam dat
zaterdag 28 oktober in Sneek in de
interlandturnwedstrijd tegen Oos-
tenrUk uitkomt, bestaat uit de vol
gende turners: Cor Smulders (PSV),
Hans Gunneman (PSV), Jan Snel
lenberg (Attila, Utrecht), Alex Knip
(St. Mauritius Volendam), Gerrit ten
Boa (Hercules Hebe, Enschede) en
Pierre Mathon (PSV).
„Matiging jegens
Zuid-Afrika"
Mjoema Nyasoeloe, minister van
Onderwijs van Malawi (het vroegere
Njassaland) heeft gisteren in de al
gemene vergadering van de Verenig
de Naties verklaard, dat zyn land
niet minder dan andere landen
wenst dat de apartheid in Zuid-
Afrika verdwijnt, maar dat dit vrij
willig dient te geschieden. Hij drong
aan op redelykheld en realiteitszin
bij het beleid ten opzichte van Zuid-
Arika. Indien men Zuid-Afrika
dwingt groter vrijheid te verlenen
aan de zwarte bevolking, zal dit
slechts leiden tot groter verzet van
de blanken in dat land. Hy drong
er by de leden van de Verenigde
Naties op aan zich strikt te onthou
den van inmenging in de binnen
landse aangelegenheden van andere
landen, ook van Zuid-Afrika.
„Wij zien uit naar de dag dat de
autoriteiten van Zuid-Afrika ervan
overtuigd zuilen worden dat de niet-
Afrifcanen niets te vrezen hebben
van de Afrikanen en daarom de
apartheidspolitiek zullen opgeven",
aldus de minister.
PANDA EN DE MEESTER VERVALSER
5—95. Joris Goedbloed besloot, om zo snel mogelijk het ver
trouwen van Astral te winnen.
Jk ben degeen die u zoekt!" verklaarde hij daarom. „Toevallig
ben ik gisteren nog uitgeroepen tot Falder-Persoon Van Het Jaar'"
„O. ja?" vroeg de ander blij. ,Muk hoor! Even knurgel doen
dan?"
Hoe is het ontstaan?
X Onder camera verstaan wy
thans: fototoestel. De volledige
A naam luidt: camera obscura
X' hetgeen letteriyk betekent: don-
kere kamer. Men mag daarby
evenwel niet denken aan het
A vertrek waarin belichte fotogra-
ffische platen worden ontwikkeld,
want de camera obscura be-
A stond reeds lang voordat men
kon fotograferen. De uitvinding
;SJ ervan wordt toegeschreven aan
A de Napolitaan Porta (plm. 1550).
q' Men verstond eronder een doos
met een lens en een spiegel wel-
2 ke een beeld weerkaatst op een
<f matglazen plaat. Uit dit optische
instrument ontwikkelde zich het
A moderne foto-apparaat. Toen
,c| Beets zyn boek Camera Obscu-
h ra noemde, dacht hy aan het
ft „aardige speelgoed" der oor-
spronkeiyke camera.
c8cK*o§cK®o§OK»o§cKSC8<
RECHTER TIE EN HET RAADSEL VAN DE RING
IS12. Terwijl Tsjiao Tai en Leng naar het gerechtsgebouw
worden gedragen, doet de pandhuishouder verwoede pogingen
Tsjiao Tai aan het praten te krijgen. Tenslotte haalt hij zelfs
een streng koperstukken tevoorschijn en zegt: „Kom meneer, zo erg
is het toch niet om mij te vertellen waarvoor ik ontboden word.
Kan dit presentje uw tong misschien wat losser maken? Vertelt
u me nou alleen of het soms om dat akkefietje van gisteravond
gaat!" „Ik ben onomkoopbaar", zegt Tsjiao Tai bars. „Natuurlijk,
dat spreekt", roep te pandhuishouder uit". Maar tot welk bedrag
bent u onomkoopbaar. Een zilverstuk misschien?" „Uw poging tot
werkt zacht en zeker bij verstoppingsproblemen
DE WONDERLIJKE AVONTUREN VAN BRAMMETJE FOK
952. „Zie je het?" riep Bram triomfantelijk naar boven. „Die
schildpad is tussen de machine gekomen.en dat zou zo erg niet
zijn geweest, als het dier niet tegelijkertijd was gegroeid.
Misschien ook iets met groeipoeder gegetendat zullen we
nooit precies weten".
„Prachtig, prachtig", juichte Schubbejak. „Wat moeten we nu
doen?"
Met die woorden haalde hij een soort schroevedraaier tevoor
schijn en gaf die aan Joris.
.Mier dan!" verklaarde hij. „Bewijs vriendschap! Elke vijf-aard-
minuten een knurgel! Leuk!"
„Heb dank!" sprak Joris warm. „Een aardig geschenk! Ik ver
heug me reeds op de knurgels die ik elke vijf minuten krijg!"
Maar Joris hooggespannen verwachtingen over de knurgels wer
den heftig geschokt. Want na enkele minuten lichtte het gereed-
schapje op en ontlaadde een hoge elektrische spanning
omkoperij zal het er voor u niet beter op maken, meneer Leng",
zegt Tsjiao Tai heel hooghartig, en eindelijk begrijpt de pandhuis
houder dat hij beter zijn mond kan houden. Als ze op het voor
plein van het gerechtsgebouw zijn uitgestapt, zegt Tsjiao Tal:
Blijft u hier maar even rustig wachten, meneer Leng. Ik kom
u zo wel halen". Hij gaat binnen bij de Rechter en vertelt wat
hij te weten is gekomen. „Volgens een van de klerken heeft een
jong meisje de ring eergisteren aangeboden", besluit hij. „Volgens
diezelfde klerk knoeit Leng met de belastingen, en het is me ook
opgevallen dat hij erg in de rats zit over iets dat er gisteravond
gebeurd is". „Mooi werk, Tsjiao Tai", zegt Rechter Tie. ,fireng hem
maar binnen, dan zal ik hem eens aan de tand voelen".
,,Pak een oliekannetje en druppel het op het schild van de schild
pad. Dan glibbert hij naar buiten.en dan kunnen de machines
weer draaien", riep Bram.
De visser liet geen minuut verloren gaan. In zijn kleine toestand
was het oliekannetje veel te zwaar voor hem, maar hij slaagde
erin de olie eruit te halen door met kracht op het knopje te
springen.
De olie gutste omlaag. Binnen enkele ogenblikken zou Bram we
ten of het middel werkte.
Ub£Xn.
B tlBlII
i",
ui—r j
E"°BAmb"a"" 1>R" j
ISS
12 710 m ZW
pHÏSS
i&fïf.-SEL.
«o40mmw°N2w0 SS?
IS!!:!",?.".'»;
