„HARLEKIJN" „R ITSstrijdlustig en informatief programma „Cabaret-chantant" met een eigen gezicht Ook op de tv: Gangstei films in Amerika zijn „in KATERDAG 14 OKTOBER 1963 L.D.JjJXï, tekst per week gewijzigd zou wor den op grond van actuele situaties. Men heeft echter besloten hierop niet in te gaan, omdat dan het ex clusieve karakter van Harlekijn zou verdwijnen. Van Rooyen: „Het is een zeer interessante aanbieding, maar we willen geen schnabbelaars worden; we hebben alles op de éne in de Singer concertzaal te Laren. Ze maakt erg veel indruk op het pubhek". Na een paar jaar uitproberen beschouwt Harlekijn zich nu als een professionele groep. De overgangstijd van de semi-pro- fessionele activiteit sloot ongeveer Laurens van Rooyen: „Er is een soort drie-eenheid in Harlekijn: de komische toer, het persiflerende van Herman, de jazzy sound van de combo-Erik van der Wurff en ik heb zelf een image van de ro mantische concertpianist. Odille zal de jazzy sound versterken met haar optreden. De muziek is de kaart van de Harlekijn-formule gezet". Harlekijn treedt geregeld op voor de radio, binnenkort ook voor de Belgische. De programma's zijn voor radio aangepast: men brengt voornamelijk „Luisterliedjes", die theatereffecten kunnen missen. OP het ogenblik werkt men aan de voorbereidingen voor een tournee door België. Harlekijn zal er 25 voorstellingen geven, die gesubsidieerd worden door het Davids-Fonds, ingesteld om de kleinkunst in België van de grond te krijgen. Voor de Belgische tournee wordt Harlekijn versterkt met de Vlaamse Lisette Mertens. Harlekijn voelt het gemis van een vrouw in het programma. Voor de voorstellingen in Nederland heeft men aangetrokken Odille Jan- se, studente Spaans in Amsterdam. Van Rooyen: „Lisette en Odille zijn wat je noemt natuurtalenten, maar er moet juist daarom nog hard aan worden gewerkt voor we ze lance ren. Het moet direct goed zitten. We hebben Odille ontdekt tijdens een t.v.-opname van de VARA en vonden haar mogelijkheden nogal opzienbarend. Die worden nu dus uitgewerkt. Misschien zijn we zo ver voor de Nederlandse première van het programma op 27 oktober een half jaar geleden af, toen de groep o.a. in de Blauwe zaal van Esplanade in Utrecht een reeks van drie goed bezochte voorstellingen De professionele status is begon nen na mei, toen Herman van Veen en Laurens van Rooyen examen de den aan het Utrechts conservato rium. Beiden zullen nu nog twee jaar werken voor het einddiploma solo-spel (Van Veen: zang, Van Rooyen: piano). kurk waar alles op drijft, maar het blijft gaan om de formule: muziek tekst-presentatie. Harlekijn is geen oabaret, geen tour de chant, geen concert, maar het heeft wel overal mee te maken. We willen dat Har lekijn een begrip wordt zonder na dere omschrijving". De omslag van het door „Har lekijn" uitgegeven programma- hoekje: vele malen Herman van Veen. Proefballonnetje dat de ether waardig is bevonden Gangsterfilms zijn in de Staten weer „in". Het is beg; met twee films, die thans goe>: ken doen, „The St. Valentine massacre", een zo getrouw nu ke uitbeelding van de be: massamoord in Chigago in de twintig -en „Bonnie and Clyde' ke veel kritiek heeft gehad het bloedige geweld dat erin ti is. De producers zijn er door successen van overtuigd, da! publiek meer schietende ganj bendes wil zien. Scenario-schrijver John Lee hin is voor Columbia bezig „The shadow world". Paran bereidt „The brotherhood" v« een verhaal van de Mafia met Douglas in de hoofdrol onder van Martin Ritt. Twentieth tury Fox laat Frank Sinatra Remick en Mlia Farrow opt in „The detective", welke filn ruptie door ogenschijnlijk reap bele burgers tot onderwerp „The shadow world" houd bezig met het begin van de t in de Ver. Staten. De centra guur zou op Al Capone lijken wel hy nooit lid van de Ma geweest, omdat hij geen Sic r was. Maar hij leidde de orgi tie van buitenaf en later na Mafia zijn methoden over f haar operaties. Scenario-schrijver Mahin i voor het eerst naar Hoiljv» 1930 om mee te helpen te schrijven voor Howarl Hij was copy-writer voor iel ac tentiebureau en had kort* geschreven, die Ben Hejht derde. Hecht en Charles gingen naar Hollywood Q „schrijf fabriek" te Mahin ging mee als hun Zijn eerste opdracht was he ven van de dialoog voor ce", een film waarin Paul hoofdrol speelde en die was op het leven van Al „Scarface" werd „Public enemy", „Dittle een reeks andere minder films van het hele generatie van werd door de pen: Clark Gable, Edward G. Robinson, GeoB Humphrey Bogart, Spenc en anderen. Tegen het einde van dertig nam de belangstelig gangsterfilms af en kwam *t georganiseerde geweld varfle logsfilm er voor in de plaat: Mahin wijst er er thans bijna twee bioscoopbezoekers zijn gangsterfilm iets nieuws is. Techniek maakt van de wereld één groot dorp In de komende 15 jaar zal het publiek gaan genie ten van een enorme voor uitgang in de techniek van televisie- en radio-uitzen dingen, maar waarschijn lijk zullen deze technische vorderingen de financiële en maatschappelijke posi tie van technici, acteurs en musici ongunstig beïnvloe den. Deze voorspellingen zijn neer gelegd in een rapport, dat uitge bracht is aan het tweede inter nationale congres van het Inter nationale Secretariaat van de vakbonden in het amusements bedrijf, dat eind september in Londen is gehouden. De schrij ver van het rapport is Helmuth Haselmayr, president van de Duitse Radio-Unie en hoofd van de technische diensten van de Beierse radio. Hij somt de vol gende te verwachten ontwikke lingen op: 1. Kleurentelevisie zal de zwart-wit uitzendingen geheel verdringen. 2. De t.v.-toestellen worden kleiner en goedkoper en elk gezin zal er twee of drie gaan bezitten. 8. Beeldopnamen zullen in de televisie gemeengoed wor den. 4. Prefabricatie en computeri sering zullen de tegenwoordige techniek zowel op het terrein van het nieuws als van de ont spanning belangrijk wijzigen. 5. Filmcamera's zullen worden vervangen door kleinere en gemakkelijker te handteren elektronische camera's. Haselmayr voorspelt verder op gezag van M. Sarnoff, presi dent van R.CA, dat er één en kel instrument zal worden ont wikkeld dat een t.v.-ontvanger, een telefoon, een tape-recorder en een radio en een elektronisch geheugen dat verschillende gegevens verzamelt, combineert terwijl de ontwikkeling van de laser - straal driedimensionale beelden mogelyk zal maken. Haselmayr concludeert: „Het lezen zal alleen nog door intel lectuelen gebeuren en voor de meeste mensen worden vervan gen door het gebruik van audio visuele media, zoals die thans reeds worden gebruikt voor het leren van vreemde talen. De snelheid van de communicatie aal van de wereld een enkel groot dorp maken". Vrije tijd Deze ontwikkelingen, die ge paard gaan met te verwachten wijzigingen in de arbeidsvoor waarden in industrieel ontwik kelde landen, met name een enorme toeneming van de vrije tijd, zullen de amusements-in- dustrie tot drastische herzie ningen dwingen van haar rol, status en organisatie. Vooral wegens de enorme kosten welke verbonden zijn aan het produce ren van programma's en wegens de invloed van commerciële sponsors op de uitzending van wereldgebeurtenissenzullen kleine landen afdalen tot de sta tus van provincies. Modernisering en automatise ring zullen grote gevolgen heb ben voor het radio- en televisie- personeel. In de Ver. Staten bij voorbeeld zal ernstige werkloos heid ontstaan door het overscha kelen van het gebruik van een groot aantal zendstations voor de relays van kust-naar-kust op het gebruik van een satelliet stelsel. Herscholing Haselmayr meent, dat een technicus, die thans zijn loop baan begint, in de loop der tij den op zijn minst drie keer her schoold moet worden. Veranderingen in de betaling van het personeel en in het co- pyrightstelsel zullen waarschijn lijk ook noodzakelijk worden. Het aantal musici bij radio en t.v. zal minder worden en waar schijnlijk ook het aantal acteurs in de filmindustrie, welke een aanhangsel zal worden van de televisie-industrie, hoewel het moeilijk is in dit opzicht voor spellingen te doen. Haselmayr merkt tenslotte op. dat de vakbeweging niet vijan dig moet staan tegenover nieuwe ontwikkelingen, zolang ten volle rekening wordt gehouden met het menselijke element. Zo no dig moeten wijzigingen in de vorm van de vakbewegingsor ganisatie worden overwogen. Maar voor alles is een sterke in ternationale organisatie van werknemers nodig, welke de ontwikkeling van de industrie, die steeds meer geïnternationa liseerd wordt, op de voet volgt en dienovereenkomstig handelt. stuk hoven de rivier München en toont niet als een machtig maar als de aan de heid ontrukte vriend en de schone kunsten. Onder gentschap ontstonden prachtige kastelen in Hij was ook de van de componist Richari iom ner. Munchen heeft als Europees voor een groot deel aan danken. Tekenen van zinnigheid leidden in zijn afzetting. Enige verdronk hij onder zeer 5#kn00pj zinnige omstandigheden, papj^ "ttET cabaret-chantant Harlekijn dat eind sep- «*--*• tember in de voor dit doel niet bijzonder geschikte Utrechtse Tivoli-zaal met het nieuwe programma optrad voor een 550 man sterk pu bliek, krijgt in het seizoen '68-69 voor de VARA-tele- visie een serie shows. Laurens van Rooyen en Herman van Veen zijn de twee rond wie de shows worden opgetrokken, zoals destijds rond Rudi Carrell en Tom Manders. De programma's worden opgezet ln het genre-Harlekijn, dat men misschien cabaret-chantant kan noemen. Utrechter Laurens van Rooyen: „In elk geval zonder va riété-toestanden als dansmeisjes". Zaterdag 16 september stond Harlekijn voor het eerst voor de Nederlandse t.v. Herman van Veen en Laurens van Rooyen deden enke le toppers uit het vorige program ma, die dit jaar zijn gehandhaafd, en het Tivoli-publiek overtuigden van de grote mogelijkheden die Van Veen heeft. De komende win ter zullen zy nog een- of tweemaal voor de t.v. optreden. De Utrechtse groep kreeg de aanbieding om in het NTS-programma "Monitor" elke zondag op te treden met een soort herkenningsfilm, waarvan de Laurens van Rooyen. Op 21 mei men gebruikt daarvoor nu eenmaal graag de zomermaanden liet de AVRO- radio een proefballonnetje op: het „open" programma Rits. De twintigjarige Ad 's Gravesande (loot van Minjon, met conserva torium achter de rug) tekende voor de samenstelling, produk- tie enzovoort. Ruim-denkende, en nog alt-ijd jong voelende Herman Broekhuyzen hield als chef de vinger op de pols. Chris van Hoorn en René in der Maur voltooiden het thema dat eens een nieuw, fris radioprogram maatje moest maken volgens de formule: jeugdigen en in de jeugd geïnteresseerden boeien „En toen stond al veel voor ons vast wat we niet zo precies konden formuleren maar waarbij voorop stond dat we ons programma niet moesten ophangen aan alles wat „in" is, dat we wel jazzy konden zijn, maar de beat beslist moesten vergeten, en dat we vooral dingen moesten opzoeken, die doodgewoon lijken, maar die we zelf fleur en kleur konden geven". Experitnen teren We moesten, zo horen we verder van de Jonge samensteller, echt nog onze weg zoeken, experimenteren noemt men dat. En al zijn we nu voor dit seizoen op elke zondag avond geplaatst, omdat Rits ether waardig was bevonden, we zyn nog niet aan het einde van onze experi menten, wat we weten: er luisteren (dat was dus in de zomer) zo'n 150.000 mensen naar deze Rits. Dat is heel wat, omdat Rits allereerst een wat strijdlustig informatief pro gramma is. Naar de populaire zo- mertoer luisteren slechts tweemaal zoveel mensen. Rits duurt een uur, maar valt uit een in blokjes; eerst een halfuurtje gesprekken en plaatjes, dan een kwartiertje jazz-discussie of wat klassieke muziek (maar niet ro mantisch) en het laatste kwartier tje of priem (prikken in de pers) of kelderen (afdalen naar buitenis sigheden). Vreemde lieden Geen „bekende Nederlanders" in dat eerste half uur. Nee, vreemde lieden, zoals een man die van toma ten houdt en er rustig uren over zou kunnen praten. „We weten vaak dat we het risico lopen dat de luis teraar er niets aan vindt. Maar het gekke is dat er ook lui zijn die dat juist erg aardig vinden. We hadden ook eens een gesprek met een twee ling van 86 jaar. In die jazz-discus- sie praten we niet onder „leiding" van een betweter, een al-weter of welke geplaatste deskundige dan ook. Wel op niveau, maar erg „open". In „kelderen" hebben we ook altijd wat buitenissigs. Bijv. een gesprekje met een striptease- girl, een praatje met een lesbische enz. We proberen onze vragen altijd nog al erg indringend te stellen. We zitten wel eens kantje-boord: kan dat nog of gaat dat een beetje te ver! En nu is het vreemde, en gelukkig meteen, van de radio, dat we hier toch wat vrijer kunnen doen; er zijn niet zoveel taboes. In het begin dachten we het bete re werk van Minjon ertussendoor te kunnen geven. Maar dat planne tje sloeg toch niet zo aan. Het ging eenvoudig niet. Rits kreeg zijn eigen gezicht. Liever radio Ad 's Gravesande heeft zo jong als hij nog is al werk voor de televisie ge daan. Wijlen „Rooster" presenteer de hy. Toch kiest hij nu voor de ra dio. „Bij de televisie is het echt wel fijn werken, daar niet van. Maar wat je er ook doet, je doet het met zovelen dat van jezelf zo weinig overblijft. Je hebt er iemand voor het licht, voor de camera, iemand die de baas is over de vloer, ie mand in de regiekamer, iemand achter de knoppen Het kan niet an ders, dat weet ik wel, maar je strui kelt gewoonweg over iedereen. Bij de radio is het knusser, je werkt in kleine kring, je monteert zelf, je eigen inbreng is zoveel groter. Het is meer je eigen werk". En na die aanloopperiode in de zomermaanden heeft Rits nu zijn eigen avond gekregen, en nog wel Ad 's Gravesande, samenstel ler van een fris radio-program ma. de zondagavond. Bang van de tele visie? „Ach, er zijn nog zoveel men sen, die niet kijken en liever wat radio horen. We proberen het uur tje zo klinkend te maken, dat men er de televisie voor laat staan. Dat is die avond onze sport r odewijk II van Beieren, de f befaamde koning van het vroegere koninkrijk Beie ren, nu de zuidelijkste deelstaat van de huidige Westduitse Bondsrepubliek, heeft een nieuw monument gekregen. Na alle mogelijke en onmogelijke fi nanciële en gemeente-politieke inspanningen gedurende een periode van elf jaar, is een speciaal voor dit doel gestichte vereniging erin geslaagd, voor de nog steeds vereerde sprook jeskoning" een waardig gedenk teken op te richten. Het monument staat op een vijf meter hoog granieten voet-

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1967 | | pagina 12