Tweemaal Shaffer bij de Haagse Comedie Dierenballet bij Scapino Jelle de Boer vraagt teruggave van zijn schilderijencollectie Zeldzame expositie geopend Prinselijk Paar bij Jeroen Bosch In Luzern in beslaggenomen In tegenwoordigheid van Prinses Beatrix en Prins Claus heeft minis ter dr. M.A.M. Klompé zaterdagmid dag In de Stadsschouwburg Casino in 's-Hertogenbosch de Jeroen Bosch-tentoonstelling, die daar tot 15 november gehouden zal worden, officieel geopend. De grote Casinozaal was voor een groot deel gevuld met genodigden, onder wie museumdirecteuren uit binnen- en buitenland, die werken van Jeroen Bosch in bruikleen heb ben afgestaan, voorts de Commissa ris van de Koningin in Noord-Bra bant, dr. C. Kortmann, leden van Gedeputeerde Staten, Brabantse bur gemeesters en zeer veel Bosschenaren die op een of andere wijze aan de tot standkoming van de tentoonstelling hebben bijgedragen. Zij werden verwelkomd door mr, J A. de Roy van Zuydewijn, voorzitter van de stichting Jeroen Bosch-ten toonstelling, die bijzondere dank bracht aan de bruikleengevers. Ook burgemeester mr. R. Lambooy sprak een welkomstwoord waarin hij hulde bracht aan de organisator en stimu lator van de tentoonstelling, mr. T. Fr enken. Prof. dr. J. Bruijn, hoogleraar in de algemene kunstgeschiedenis aan de Gemeente-Universiteit te Amster dam. hield een inleiding waarin hij een overzicht gaf van de waardering voor het werk van Jeroen Bosch in de loop der eeuwen en de motieven die daaraan ten grondslag hebben gelegen. „Ook op de dag van van daag is het nog een open vraag of we in Bosch het meest de geniale te kenaar en schilder, de moralist, de scepticus, de ketter, de fantast of de denker moeten zien", zei hij. Naar gelang de ontwikkeling van het den ken in bepaalde tijdperken werd daarom het werk van Bosch gepre zen of verguisd. „Het is aan onze tijd, die in haar stormachtige gees telijke ontwikkeling zoveel overeen komst vertoont met het herfsttij der middeleeuwen, voorbehouden om het werk van deze schilder weer de waar dering te geven die liet toekomt", al dus prof. Bruijn. Minister Klompé zag deze tentoon stelling in een reeks van belangrijke exposities, die sinds 1954 in ons land hebben plaats gehad. Het bijzondere van deze tentoonstelling zag zij in 't feit dat hier in een provinciestad, die op museumgebied tot dusver slechts een bescheiden plaats heeft ingeno men, een initiatief is ontplooid dat de aanvankelijk aanwezige scepsis bij de experts in de randstad heeft weten om te buigen tot een royale mede werking van velen in binnen- en bui tenland. De tentoonstelling is tevens aanlei ding geweest voor een ingrijpende vernieuwing van het Centraal Noord- Brabants Museum. Minister Klompé achtte liet van groot belang dat de hoofdstad van de grootste van de drie zuidelijke provincies voortaan over een behoorlijke expositieruimte beschikt. „Dit maakt het mogelijk een steeds groter deel van de bevol king tot museumbezoek te brengen en daarmee tot confrontatie met uit eenlopende uitingen van beeldende kunst." Over Jeroen Bosch zei minister Klompé, dat deze „ongetwijfeld ve len in zijn tijd heeft gesohockeerd. Dat doet de kunstenaar vandaag ook. Hij snuift daarmee in de toekomst en geeft ons een wekroep voor de kunst van de nieuwe tijd. Het is goed dit nog eens te bedenken", aldus dr. Klompé. „Het getuigt van moed een zo markante figuur als Jeroen Bosch, wiens kunst nog lang niet geheel doorgrond is, voor het voetlicht te brengen en te trachten een deel te geven van zijn werk in het kader van de tijd waarin hij heeft geleefd. Juist ook omdat wij er consequenties uit kunnen trekken voor onze turbu lente wereld van vandaag". De Amsterdamse kunsthandelaar Jelle de Boer, wiens omstreden col lectie schilderijen van Van Gogh en van Franse impressionisten op 15 augustus door de politie in Luzern in beslag werd genomen, omdat er verdenking van valsheid of bedrog was gerezen, heeft aan de politie een verzoek tot teruggave van de doeken gedaan. Dit heeft zijn ma nager, de heer W. T. J. van de Werd, meegedeeld. Van de politie in Luzern is in middels een lijst van de in beslag genomen schilderijen ontvangen waarop alle beschadigingen aan de doeken, die geëxposeerd waren in de Hof galerie, zijn vermeld. Politie en justitie in Luzern onderzoeken thans met behulp van röntgenfoto's en andere middelen de collectie. De heer De Boer heeft openbaarmaking van 'het onderzoek en de wijze waar op dit is geschied, gevraagd. De aanklacht van de belangheb bende vereniging van handelaren in Zwitserland, waarop de officier van justitie in Luzern, dr. Otto Winni- ger, opdracht tot in beslagneming gaf, steunt volgens de heer Van de Werd op een uitspraak van een schilder in De Steeg, dat alle stuk ken „vals" en „geoopiëerd" zijn „Deze schilder, zogenaamd ex-direc- teur van het Kröller-Müller-mu- seum (dat de grote Van Gogh-col- lectie 'bezit) is nooit directeur van diit museum geweest", aldus de heer Van de Werd. „Hij zal door ons worden gedagvaard. Ook willen wij dat zo mogelijk ter verantwoording zal worden geroepen de schilderes ln Laren van wier hand of van een zegsman een mysterieuze brief af komstig zou zijn, die bij navraa# door ons door geen mens is gezien, maar waarin wordt beweerd dat Jelle de Boer haar of haar buurman opdracht gaf schilderijen te ver vaardigen die als vervalsingen voor de heer De Boer konden dienen. Ge ruchten over deze anonieme brief die in 1966 zou zijn geschreven aan de Amsterdamse officier van Justi tie, zijn onlangs in de Zwitserse pers versohenen. De naam van de brief schrijver werd niet genoemd, noch de woordelyke tekst weergegeven maar wel werd in indireote zin om- sohreven wat de vernietigende en belastende inhoud was. Wij betwij felen ten stelligste, aldus de heer Van de Werd, of er wel een brief van deze dame is de het ANP desgevraagd mede dat er vorig jaar een soort aanklacht bjj hem was binnengekomen, waarin hij werd geattendeerd op een expositie van de heer De Boer van schilde ryen van Van Gogh die vals zouden zijn. In opdracht van de officier stelde toen de Amsterdamse ge meeintepolltie een onderzoek in en bracht daarover een rapport uit. Dit gaf mr. Hartsuiker toen echter geen aanleiding tot het doen van nadere stappen. Over de identiteit van de gene die hem destijds de brief had geschreven waarin op deze expositie werd geattendeerd, achtte mr. Hartsuiker zich niet gerechtigd me dedelingen te doen. Stradivarius voor f45.-? Een inwoner van Asten N.-B meent dat hij in het bezit is van een echte Stradivarius. Het is de 30-jarige textielhandelaar Marcel van Baars. Hij kocht de viool tij dens een vakantietocht door Bul garije en wel in een winkel waar allerlei tweedehands artikelen te koop lagen. De namen welke op het oude instrument staan ver meld doen vermoeden dat het in derdaad een Stradivarius is. De heer Van Baars kwam zaterdag van vakantie terug. Hij vertelde dat hij de viool voor 45 gulden had gekocht. Het is mijn hobby oude spullen te kopen en ik ge- loof stellig dat ik nu eens een keer bijzonder geluk het gehad", aldus de heer Van Baars. Kubelik Zwitser De in Tsjeoho-Slowakije geboren dirigent Rafael Kubelik is burger van het kanton Luzern geworden, hetgeen hem automatisch de Zwit serse nationaliteit geeft. Dit is in Luzern bekendgemaakt. De 53-jarige dirigent werd in 1948 zijn Tsjecho- slowaakse nationaliteit ontnomen wegens anti-communistische activi teit. Kubelik heeft sedert 1953 in Luzern gewoond. Carnaval cles Animaux Het Scapino Ballet is het nieuwe seizoen gistermiddag in de Amsterdamse Stadsschouwburg met een bijzonder charmante voorstelling begonnen, waarin drie nieuwe balletten werden uitgebracht en Ine Rietstap afscheid nam als danseres. Het werd, zoals te verwachten was, een uitstekend verzorgde voor stelling, waarin zowel de kinderen als hun begeleiders ple zier beleefden. Afscheid van Ine Rietstap Andree Howards fantasierijke bal let op Saint-Saens „Carnaval des Animaux", voerde in de vaak koste lijke aankleding de dieren ten tone le die de componist in zijn heerlijke muziek heeft gevangen. Het werd een vrolijke droom waarin enkele prach tige typeringen opvielen: de koste lijk onbeholpen schildpadden van Grada Tuender en Andre Verdoner, de sierlijke vissen van Marijke Ha mer en Divera tavenuiter, de pe dante ezel van Fred Wisden. Een aanwinst voor het Scapino-reper- toire. Dat geldt ook voor Armando Na varro's „Surprise", waarin hij virtu oos gebruik maakt van verschillende dansstijlen. De muziek van Benja min Britten en de kleurige aankle ding van Ruth Hellmer steunden dit ballet vol aanstekelijke dansvreugde en gratie, verpakt in een vorm die gistermiddag ook bij de kleintjes dui delijk aansloeg. Jan Rebel is in zijn „Hiawa, de jonge held" wat te lang van stof en te pretentieus geworden. Het simpe le verhaal dat hij vertelt is te zeer uitgesponnen, zijn knipoog naar de oosterse dans werd een lome bewe ging van het ooglid. De patronen die hij met de vier vogels maakt, boei den nog wel, maar als hij daarna ook nog een groepje meisjes en een aan tal jongens opvoert is het verschil in kostuums eigenlijk het enige. En dat is wat weinig. Ine Rietstap danste als Swanhilda in de tweede acte uit „Coppelia" na twintig jaar de planken af. Met bloe men, geschenken en veel waarderen de woorden werd ze uitgeluid als danseres en binnengehaald in de rijen van pedagogen, want ze zal zich als docente van de Scapino Dansacademie blijven inzetten voor het ballet in Nederland. De begeleiding van het Zuidhol lands Orkest, gedirigeerd door Jan van der Waart, bleef onder de maat. Brittens muziek bleek een veel te zware opgave voor dit orkest, maar ook Saint-Saens „Carnaval" leed aan gebrek aan slagvaardigheid van dit gezelschap. Delibes kwam er zonder aanzienlijke kleerscheuren af. De Engelsman Peter Shaffer is bij de Haagse Comedie kind aan huis, zij 't met tussenpozen. Maar dat ligt aan de frequentie, waarmee hij zijn toneelwerken publiceert. In de Ko ninklijke Schouwburg gingen het afgelopen weekeind twee nieuwe kor te stukken van hem onder de titel „helder zien in donker". Het werk van Peter Shaffer mag een minder persoonlijke toon bezit ten dan van landgenoten uit de jon gere generatie als Osborne en Pin ter, het wordt toch herkend als met inzicht in het toneel geschreven en wordt dan ook graag gespeeld. Dat geldt zeker voor de langste van de twee, die zaterdag werden gepreseïi- teerd: „Black Comedy", waarin zo waar de pure Feydeau-styi in onze tijd tot leven bleek te komen, louter door 1 prachtige vondst van Shaf fer, een trouvaille die hier wel ver klapt moet worden om iets over „Kij ken in het donker" te kunnen ver tellen. De schrijver verwisselt name lijk donker met licht. De toeschou wer hoort eerst alleen maar een ge sprek tussen een Londense schilder en diens lief op zijn appartement. Als de hoofdstop doorslaat gloeit pas het duister aan en kan men pas goed zien hoe mensen en mensjes lahgs elkaar heen tasten op zoek naar din gen, die zy wat de schilder betreft maar beter niet kunnen weten, zodat het elektrisch inconveniënt hem eigehiyk wel zeer gelegen komt. De Franse kluchtorganisator by uitstek is niet meer voor export naar onze tyd geschikt, men moet hem in zyn eigen tyd zien. Onder onze tegenwoordige bedden valt niet veel meer te verstoppen, de camouflerende knevels zyn uit de tyd eh een slipje is ook veel te nuch ter om de langepypenonderbroek te vervangen. Het is dan ook te meer te waarderen dat Shaffer met één machinatie die hele verrukelyke we reld toch nog tot leven wist te bren gen. Om maar even de gedachten te bepalen: in het donker struikelen achtereenvolgens binnen een oude vryster, een tweede geliefde, een a.s. schoonvader, een homoseksuele over buurman, de man van het licht en een kunstkoper. Het is niet zo moei- lyk alle complicaties te becyferen die uit een dergelyke duistere ontmoe ting kunnen voortkomen. Shaffer be- dehkt er nog een paar meer en het wordt dan ook één grote dolle ont wikkeling goed voor een langgerekte schaterlach van vyf kwartier. Carl van der Plas heeft met een gelukkige hand de juiste toon van dit vernuftige kluchtplezier gepeild en er ontspanning van gemaakt die nog wel vaak voor een lachgraag publiek voor de dag zal moeten wor den gehaald. Met name de wyze waarop herhalingen in zyn enscene ring versterkend gingen werken be helst een aanwijzing dat het Haagse gezelschap er weer een vaardige spel leider by heeft gekregen. Hep van Delft heeft voor „Black Comedy" een zeer kleurig pop-appar tement ontworpen. Wat inconsequent was dit interieur voor de arme kun stenaar wel, maar in het kolderach tige geheel misstond dat toch niet. Guid de Moor was zeer op dreef als de gepynigde schilder, Paula Petri, kittig eh op de passende momenten met een pruilmondje, was een leven dige tegenparty. Trouwens uit alle rollen heeft Carl van der Plas veel weten te halen: de oude juffrouw, die onder invloed raakt was by Myra Ward een genot om naar te kyken, om de homoseksueel van Steye van Brandehberg mogen we na zoveel t.v.-uitzendingen misschien niet meer lachen, of juist wel, maar hy werd heel grappig neergezet. Gysbert Tersteeg, Ingeborg Elze vier, Frans van der Lingen en Wiebe Brandsma bleven niet achter. Aan het slot raakt „Black Comedy" wat dolgedraaid, maar dat neemt toch hiet weg dat het excellent klucht- werk is. Het is jammer dat „White Lies", het stuk dat voor de pauze ging, te zeer het stempel droeg van een ge forceerd maakwerkje. Een zangidool, dat met hulp van een waarzegster iets van zyn manager op de mouw gespeld moet krijgen, is een al erg simpel uitgangspunt, maar als dan bovendien de gekozen karakters niet harmohiëren met de situatie waarin zy worden geplaatst of sterker nog als de schryver naar goedkope zwen kingen toeschryft dan wordt zo'n eenakter wel een loos geval. Carl van der Plas heeft aan die zwakte niets kunnen doen. Zelfs niet met het mooie stykvolle decor van Hep vah Delft als steun. Myra Ward had enkele goede momenten, maar als geheel sloot haar rol niet en ble ven enkele maniertjes in de weg zit ten. Maar ja de goedkope wysheden over leugentjes om bestwil, die de schryver haar in de mond legt, zyn ook wél overtuigend te brengen. My ra Ward en Steye van Brandenberg (als de manager-ontdekker) konden zich in „Black Comedy" ruimschoots revancheren. Voor Jaap Wieringa be hoefde dat niet. In zyn rol zat meer lyn en dat kwam heel redeiyk aan het licht. Voor Carl van der Plas een positieve rekening door het overrom- pelehde plezier dat hy uit ,31ack Comedy" wist te halen. Chinezen halen U 2-vliegtuig neer Boven het zuiden van China is gis teren een Amerikaans onbemand ver kenningsvliegtuig neergeschoten. Dergelyke toestellen plegen op zeer grote hoogte te vliegen. Het persbu reau „Nieuw China", dat dit bekend maakte, zei dat dit de tiende maal was, dat een Amerikaans „piraten- vliegtuig" boven China is neerge haald. Op 8 september schoten de Chinezen een van Formosa afkom stig Amerikaans U2 verkennings vliegtuig neer. Syrië wil boycot olie voortzetten Syrië heeft er gisteren bij de Ara bische landen op aangedrongen de boycot op olieleveranties aan de „bondgenoten" van Israël voort te zetten. In een toespraak voor radio en tv zei president El-Atassi, dat zyn land de diplomatieke, economische en culturele betrekkingen met deze landen niet zal hernieuwen, zy zyn direct verantwoordelyk voor de leve ring van wapens aan Israël, dat zy economisch en politiek steunen, zo zei El-Atassi in 'n politieke verklaring van de regerende Baath-party, de eerste na de Arabisch-Israëlische oorlog. Syrië was niet aanwezig op de re cente Arabische topconferentie in Khartoem, waar andere Arabische landen besloten het verbod op de le vering van olie aan de Ver. Staten, Engeland en West-Duitsland op te heffen. Nylon damespantoffels met modieuze -zilvervosgar- nering- en solide gevulkaniseerde rubberzooi. Uitste kende pasvorm. In 5 warme kleuren. rftfk em Maten36/42 Kleuter- en meisjespantoffels van ijzers! nylon en met solide loopzooi. Lief hielbandmodelletje voor de kleuters; vlotte instappers voor de meisjes. In rood, koningsblauw en maïsgeel. Maten: 30/35 4.95; 26/29 4.50;22/25 Herenpantoffel in gezellig leest. Van bruin/beige nubuck-leer en mpt imitatie lamsvachtvoering. Nylon damespantoffels met een ideale pasvorm, Bijna onverslijtbaar. In goudgeel, smaragdgroen en kersrood. Maten: 36/42 Herenmuilen en pantoffels van zeer sterk peau pêche. Prettige, royale leest. In een warme kleur bruin. Maten: 40/46 5.95; 36/39 5.25; 30/35 4.25; 25/29

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1967 | | pagina 14