HT EN 5CH ERIC tAI )KHAM JAI (ftrlAN Staatscommissie grond- en kieswet werkt in fasen EL-MIOR jf OAVY, V* f MARCO EN 06 7WEE WEEAAt>et)Ul- KC'RS ÏWtMMBN OM Her WRAK, ZOEKEN O NAAR EEN OPENING /Al 06 eo£6 v/ja/ «er Sc Hip.., 2H ZOEKEN OP DE 6AN6BOORDEN EN IN OEKHOTTEN, SPEUREND NAAR HET LUK VAN 06 KOERIER TUSSEN oe LICHAMEN OER ANOERE SLACHTOF FERS HsWeff UWMUM* L©PIB ONS DAGELIJKS VERVOLGVERHAAL Oorspronkelijke roman door '...illam J, Lederer en Eugene Burdlck is v Coldstream nam aan dat niemand ]an hfen ooit eerder in werkelijkheid mentado had bijgewoond. Hij 0 jj/lel langzaam ln zwym. De eerste nacht regende het hard. tivitpoldstream was daar dankbaar voor. aclipe regen zou de geur van het bloed jregspoelen en hem beter beveiligen egen de strijdmieren. 1 hij Tegen de middag van de tweede |ag begon Coldstreams tong op te ng. bellen. De zon had haar uitgedroogd jhroin hij had geen speeksel meer. Hij strtfustte uit door zich zó sterk en zó lenjolledig te concentreren, dat hij niet 'peer wist waar hij was. Hij voelde meer in zijn handpalmen en indiijn armen. Alleen een prikkelend zc(evoel rond zijn enkels. Hij vroeg onddch af of hij stervende was en of dit da^et begin was van de opstijgende De terdoving. De prikkeling kroop lang- over zijn been naar zijn knie renssn toen voelde hij een licht prikje in Du*ijn zij. Hij keek omlaag, maar het es %is moeilijk zijn ogen op een be- er Maalde plek te richten. Zijn oogleden erd%aren styf en zijn gezichtszenuwen 'nijna verlamd door het voortdurend ™jjjken in het zonlicht, maar eindelijk gelukte het hem toch te kijken. Coldstream bonkte met zijn hielen stri€egen de houten wand, zodat zijn vol- duse Bewlcht aan zijn handen kwam te langen. Weer schoten de pijn en de loeiende straal snerpend door hem leen. Blindelings schopte hy zien Tijoor de pijn heen tot alle mieren af- waren. Hij wist, dat ze hem ilet zouden gaan bijten voor ze de jymvliezen van zijn mond of neus 73,,|ereikt hadden of de open wonden in 147/Jjn handen ontdekt hadden. De ge- 87^ele middag bleef hij ze afschudden. 89s, De mannen keken naar hem. Elke gg3jiaar uur vroeg de aanvoerder of hij gg'ets te zeggen had. Als Coldstream geprobeerde uit te leggen, dat hy niets 78 "e zeggen had gingen ze weer door 73^net het poetsen en sorteren var Coldstream het geluid van de kuchen de jeep. Om tien uur de volgende morgen wist Coldstream dat hij het geen dag meer zou kunnen uithou den. Zijn huid was zwart en korste- rig. Zijn benen konden hem nauwe lijks meer dragen en zijn gewicht hing steeds meer aan zijn gescheurde handpalmen. Zijn gedachten waren vaag en zijn ogen zagen alleen twee grote oranje zonneschichten. De drie wachten werden ongedul dig. De aanvoerder had nu toch al terug moeten zijn. Ze gingen naar de top van de berg om naar hem uit te kijken. Jan Ti liep het kleine dal in achter de blokhut. Hij wou proberen wilde honing te vinden om op Cold streams gezicht te smeren. „We zul len eens kijken hoe hij het vinden zal," had hij gelachen, „als de wes pen daarop af komen." Coldstream voelde weer de kriebe ling rond zijn enkels. Hij probeerde met zijn hielen tegen de muur te schoppen, maar hij was te zwak om ze te bewegen. Hij kon ze voelen aankruipen op zijn knieën, langzaam het terrein verkennend. Nu liepen ze op zijn dijen en kropen ze over z'n buik. Toen ze bloed roken, bewogen de mieren zich sneller. Er kroop er een op zijn lippen, toen weer een. Hij probeerde ze te vermorzelen en in zijn mond te krijgen. Nu vonden er verscheidene een weg naar zijn neusgaten. Hij kon hun fijne prikken voelen als ze in het slijmerige vlees beten. Dof voelde hij een zekere dankbaar heid dat zijn neus en zijn mond zo droog waren. Twee kolonnes mieren lieten zijn mond en zijn neus links liggen en kropen rechtstreeks tegen zijn armen op met de bloedige hand palmen als doel. Beneden op de weg hoorde Cold stream het geluid van jeeps. Hij voel en van de mieren hem binnenin zijn mond bijten. Mijn God, dacht hy, se niet binnen vyf minuten hier zyn, vinden ze een geraamte. Hi probeerde te schreeuwen, maar hi kon niet. Als hy zyn mond open deed, kropen er nog meer mierer lar binnen. Er stonden zes jeeps aan de voet van de helling. Ongeveer twintig Sarkhanese uniformen klommen eruit. Ze liepen de helling op. (Wordt vervolgd) De samenstelling van de staats- kieswet geven, ter voorbereiding commissie, die de wenselijkheid van I de beslissing in de ministerraad, veranderingen in de grondwet en de Met de beide voorzitters kieswet zal bestuderen is hoewel jjg commissie zullen deze drie allang in de kranten gestaan gis- bewindslieden een informele contact- teen officieel bekendgemaakt De groep vormen die erv00r moet zor_ gen, dat divergenties tussen het werk van de commissie en de werkzaam heden van het kabinet worden ver staatscommissie zal voorrang geven het bestuderen van de vraag of herziening van de kieswet binnen het kader van de bestaande grond wet wenselijk en mogeiyk is, aldus toelichting op het Koninklijke Besluit tot instelling van de com missie. 73 Tegen de schemering kwam de ge- 87 egende regen weer en Coldstream 89 fist dat hy minstens tot de helft van 88^je volgende morgen van de mieren 90 levryd zou zyn. 86ïj Na het invallen van de duisternis ^Hoorde hy de mannen met elkaar 89 >raten. Vaak noemden ze namen. 887£oldstream probeerde ze te onthou- !en. Ook hoorde hy hoe de vier man- ien hem prezen. Ze hadden verwacht ren ak de pUn' de zon- de mieren en het loedverlies hem snel zouden breken. 141M Maar deze blanke, deze lange, 46.5lanke vyand van het volk. had te- en de dood gevochten met dezelfde [73 apperheid en wysheid die Ramaya- .a, de aapgod, getoond had. Telkens 91 reer had hy de mieren afgeschud. 04 !n zyn taaie huid had weerstand ge- oden aan de zon. Goed, ze was wel erbrand en geblakerd, maar niet ge- 2»rsten. De blanke was zo verstan- ig geweest zyn spieren slap te hou- 142 !en. De huid was niet kapot en de 99.5pleren waren niet verwrongen. De tweede avond vond de aanvoer- 576 !er, dat hy raad nodig had uit Haid- io. Hy zei dat hy de jeep zou nemen n de patrouille by de Drie Pieken oi iu opzoeken. De patrouille had een 94 sgerradio en kon zich in verbinding tellen met het hoofdkwartier. Hy zi ou zo spoedig mogelyk terugkomen, lij gaf de overigen opdracht de blan- :e in de mentado te laten zolang hy 'Jij bewustzyn bleef. De aanvoerder De staatscommissie zal op dere wyze werken dan vroegere staatscommissies deden. Er komt niet één advies, maar de commissie zal in fasen rapporteren. Telkens wan neer de studie over een bepaald on derwerp klaar is, zal daarover ad vies worden uitgebracht. Anderzyds kan de minister van Binnenlandse Zaken bepaalde vraagstukken aan de commissie om advies voorleggen. Het werk van de commissie krygt zowel een staatkundig als een staats- rechteiyk karakter, dit komt ook in de leiding van de commissie tot ui ting. Er zyn twee voorzitters be noemd, mr. J. M. Th. Cals en mr. A. M. Donner, respectievelyk afkom stig uit de politieke en wetenschap- peiyke sfeer. Op grond van nader beraad is af gezien van het oorspronkelyk voor nemen, de commissie onder te verde len in twee kamers, waarvan de ene de grondwet en de andere de kies wet zou bestuderen. De commissie zal als geheel adviezen uitbrengen. Wel vindt binnen de commissie een werkverdeling plaats, en zullen twee ler kamers worden ingesteld, deze krygen het karakter van subcommissies en niet van zelfstan dige adviesorganen. Namens het kabinet zullen de mi nisters van Binnenlandse Zaken, van Algemene Zaken (de minister-presi dent) en van Justitie voortdurend aandacht aan de werkzaamheden ter «liep de helling af. Even later hoorde herziening van de grondwet en de Kon. Bibliotheek dringend toe aan nieuw gebouw In 1956 en 1963 heeft de Koninklu- ke Bibliotheek in Den Haag de be schikking gekregen over belangryke uitbreidingen, maar over zes jaar zyn deze ruimten letterlijk en figuur lijk tot aan het plafond gevuld. Slechts zeer vergaande maatregelen kunnen het naderend ruimtegebrek een oplossing geven. Zakeiyk gezien zou de Koninklyke Bibliotheek ge baat zijn by de stichting van een nieuw gebouw, aldus een artikel ln het weekblad „Uitleg" van het mi nisterie van Onderwys en weten schappen. Het artikel onderstreept nog eens, dat Nederland het enige land in Europa is, dat geen regeling kent, volgens welke een exemplaar van in land verschenen publikaties moet worden aangeboden aan een daar- aangewezen depot. In Duits land en Zwitserland bestaat welis waar geen wettelyk depot, maar doen de uitgevers dit vrywillig, het geen in Nederland evenmin het ge val is. De Koninklyke Bibliotheek telt thans 890.000 banden met een planklengte van ruim 21 kilometer. Invoering van een „wettelyk depoc" hoe wenseiyk en noodzakeiyk op zichzelf zou echter de behoefte aan ruimte vergroten met een kiio- meter plank per jaar. PANDA EN DE WARAPUR1-D1 AMANT 3594. „De schurkens kunnen nog niet ver weg zijn!" ver klaarde Pat O'Nozzle. „En omdat de diamant niet meer in die Kof fer zit, stel ik vast, dat ze de edelsteen bij zich hebben. Nu zal ik je laten zien, hoe een groot detective boze spalpeens vangt! Hij kiest een hoog punt voor zijn uitzichtens!" Met die woorden greep hij een langsdraaiende wiek van de mo len, en vatte met z'n vrije hand Panda. „Hupla!" vervolgde hij, Panda naast zich op de wiek trekkend. „Nu beloof ik je dat we een helder uitzicht op die twee boe- vens zullen hebben!" Hij hoefde niet lang te wachten. Want toen hij met scherpe blik om zich heen speurde, ontdekte hij Aal de Glibber en Henkie, die zich op de wiek vóór hen bevonden. DE WONDERLIJKE AVONTUREN VAN BRAMMETJE FOK 6- De Boormannetjes vormden een gemengd gezelschap. Er waren kleintjes bij, dat waren de Fretboortjes. Er waren an deren, die voor de administratie zorgden, die heetten de Witte Boortjes. En er was een leider, de Drilboor, die zijn mannen nu een kort bevel gaf. „Pak 'mBreng 'mBóór 'm De Boormannetjes stootten een doorborend gehuil uit en storm den naar voren. Hun lansen waren dreigend geheven. Bram daar entegen was ongewapend. Hij had er wat voor gegeven, als hij nu de verdwijnlaarzen van de schoenmaker in zijn bezit had gehaa, maar die waren er nu eenmaal niet. Er was maar één wapen, dat hij gébruiken kon: een veer uit het gewei van de Gevederde Eland. „Kom maar op", riep hij uit en de Boormannetjes gilden van de lach. Zij konden zich niet voorstellen hoe Bram hen daarmee loilde tegenhouden. Want zelfs tegen kietelen waren zij bestand. PLEIDOOI VOOR DE HERTOGIN VAN WINDSOR De nieuwe editie van „Burkc's Peerage" bevat een pleidooi van een vooraanstaande advocaat om de her togin van Windsor de rang en status van echtgenote van een prins te ge ven om een einde te maken aan de onwaardige toestand, die is ontstaan door een „geërgerde en huichelach tige maatschappy". „De hertoging is officieel gedegradeerd tot de positie van een tweede klasse echtgenote." aldus Philip Thomas, genealoog en deskundige op het gebied van de dynastieke wet. „Welke ook de ongeschreven code was van de maatschappy van 1956, die licdde tot de gedwongen troonsaf stand van Koning Edward VIII (de hertog van Windsor), niets behalve onverschilligheid voor de fundamen tele opvatting van het recht kan een verklaring, maar zeker geen veront schuldiging zyn voor de blyvende ontzegging van de hertogelyke sta tus van volledige gelykheid voor de erkenning van zyn vrouw als gema lin van een prins van den bloede," aldus Thomas. De advocaat schryft verder, dat tydens het leven van Koningin Mary het verdriet van een moeder een excuus geweest kan zyn voor de weigering om haar schoondochter te erkennen. „Sinds de troonsbestyging van Ko ningin Elizabeth II kan echter niets dan onverschilligheid voor het recht de weigering verklaren om een einde te maken aan deze bittere straf, die, als een laatste overwinningsdaad van een geërgerde en huichelachtige maatschappy, onopzettelyk aan de afgetreden koning werd opgelegd," aldus Thomas. ADVERTENTIE vanaf f 15,90 HERENMODE CONFEKTIE LEIDEN GANGETJE 6 'WTJDAG 1 SEPTEMBER 1967 LEIDSCH DAGBLAD Posities Nederlandse schepen Zwarte watert 1* ,°'lf2lil Tankvaart

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1967 | | pagina 19