lensen is een moeilijke jongen D WS-praeses Solleveld: Als ik een speler verkoop geef ik er gebruiksaanwijzing bij tls kleine jongen CHTPUNTJE li'opacup jeiwile Hemsem gaat mch nu aam |ugd van Roodenburg wijden I1-'"-: 5 (door Mattif Kantebeen) et valt me enorm zwaar niet meer actief te zijn. Het doet je wel ihoor, als je de jongens nog heerlijk ziet voetballen. Het is een |y en 0111 die zo maar te laten schieten valt echt niet mee". Dit elt Henuie Hensen, vele jaren steunpilaar van het eerste elftal van J Benburg. Op 23 april nam hij afscheid als actief voetballer in de issingswedstrijd tegen Unitas 0111 het kampioenschap van de eerste ie B. Een afscheid, waaraan nog een pikante bijzonderheid zat. (lie speelde zijn laatste wedstrijd door toevallige omstandigheden op ^mde Roodenburg-terrein in de Leidse Hout, het veld, waarop hij als e jongen voor het eerst tegen een Roodenburg-bal trapte. als kleine jongen, want op elfjarige leeftijd was ik door een elatie lid van Roodenburg geworden. Maar in die tijd moest }ilf jaar zijn om in verenigingsverband te voetballen. Een admi- jef foefje op de identiteitskaart maakte het me mogelijk om toch jarige leeftijd in het aspiranten C-elftal te spelen. Toen ik veertien speelde toen in de A-aspiranten) moest ik tijdens een jeugdkamp Him bü de A-junioren invallen. Tctf aan mijn zestiende heb ik daar- eld. Want toen kwam het debuut voor het eerste elftal. Dat staat goed bij. Het was een wedstrijd voor de derde klasse tegen Hollan- h Vlaardingen. Wij verloren met spelers als Du Prie, W. van Dorp jebr. De Zeeuw kansloos met 51." op een vergeeld krante- juit het L.D. staat nog te le- Roodenburg tóch een licht- %j|telde. Een lichtpuntje, dat, met zorg zou worden be- 'in de naaste toekomst voor je Houtclub 'n krachtig steun- f worden. Dat lichtpunt was Hensen, die, toen als links- opgesteld, het enige doelpunt scoorde. Wel, Roo- hééft hem kennelijk met want Hennie is na debuut bijna onaf- „j, gedurende 16 jaar, een on- ikracht voor het blauwzwar- geweest. Op 32-jarige leef- 91 hij het welletjes. Een defi- werd onder een suc- voetbalcarrière gezet. „Ik mijn hoogtepunt heen. Het alleen maar bergafwaarts. Drnamelijk om te voorkomen, i een lager elftal als een ver-, Setballer zou rondlopen, ben Bit besluit gekomen. Het is ook een soort angst voor Misschien dat ik nog één sei- jt hard trainen mee had kun- iaien, maar het risico werd root. Ik ben de laatste jaren 20l| wat voorzichtiger geworden. pat het voetballen harder is n. tl. Nee, want hoe hoger je ftballen (ik ben met Roo- ^jvan de vierde naar de eer- je gegaan), hoe minder hard Löt. Mijn werkkring (hoofd fratie van de Ursula-kliniek) dat met zich mee. Je gaat joudere leeftijd beseffen, dat og andere, belangrijkere din- voetbal zijn. Op een enkele ring na heb ik nooit blessu- 4 september 1955, toen Lissabon in de eerste wed- pr het eerste toernooi om de beker voor landskampioe- 3-3 gelijkspeelde tegen Par- lgrado en 25 mei 1967, toen in Lissabon Celtic Glasgow ïlaan in de twaalfde fi- f 2—1 versloeg, zijn bijna 25 toeschouwers naar de Euro- llions getrokken om 'n wed- p dit toernooi te zien. De pchte van de totaal 639 ont- i was de in 1960 gehouden ■sen Real Madrid en Ein- [fankfurt, toen 128.000 toe- i naar het Hampden Park ff stroomden om getuige 1 een 7-3 overwinning van irden. [gelopen seizoen stond de [le-wedstrijd tussen Real Én Internazionale Milaan 't I de belangstelling: 125.000 pers. Overigens hebben de tijden, die voor dit twaalfde kerden gespeeld, weinig re- geleverd. Het toeschouwers- pe liep via 41.564 en 36.431 34.584 en ook het aantal [n daalde: 211 uit 65 wed- fêgen 224 uit 58 wedstrijden De kleine Hennie Hensen vertelt onder 't knabbelen van een Gorkum- se zoute bol (afscheidsgeschenk van Unitas, samen met een fles sherry), dat hij zijn lichaamslengte nooit als een handicap heeft gezien. Bij cen trumverdedigers is een goed inzicht veel belangrijker dan de lengte. Na tuurlijk heeft lengte voordelen, maar het gemis ervan is te overbruggen. Wanneer ik b.v. voor 50 denk, ik kan er niet bij, dan wacht ik af. Als ik mijn tegenstander voor de komen de wedstrijd ken, voel ik me veel zekerder. Daar bereid je je op voor. Gérard Désar van UVS heb ik altijd een moeilijke tegenstander gevonden. Een kopduel ging ik zelden met hem aan. Liefst ging ik er b.v. 5 meter achter staan. Ook maakte ik wel ge bruik van „klimmen". Als het ging om een doelpunt te voorkomen, heb ik het beslist niet gelaten.. Dat is toch geen schande". Hennie heeft zich altijd op zijn manier op een wedstrijd voorbereid. De ook tijdens het gesprek stug ro kende Hensen, achtte het voor zich zelf niet bezwaarlijk om tot enkele uren voor de wedstrijd een sigaret op te steken. „Van een lange voorberei ding ben ik nooit een voorstander geweest. Ik zou het liefst na het om kleden zo het veld in rennen om te beginnen. Wanneer ik me naar de kleedkamer begaf, vermeed ik zoveel mogelijk de mensen. Vervelend is het als er om voorspellingen en dergelij ke dingen gevraagd wordt. Zo van: „En wat denk je van straks". Daar kan ik beslist niet tegen. Een trai ningsavond bij Roodenburg is voor mij naast de inspanning ook altijd een ontspanning geweest. Vroeger trainde ik tweemaal in de week, de de laatste jaren wegens tijdgebrek éénmaal. Eén avond keihard trainen v/as voor mij eigenlijk niet voldoende Op het laatst voelde ik, dat het me wel eens teveel werd en dan ging ik even terzijde van de training. De jongens en de trainer accepteerden dat. Ik heb daar nooit moeilijkheden mee gehad. Er heerst een voortref felijke sfeer bij Roodenburg. Ik heb er altijd ontzettend fijn gespeeld. Als het slecht zou gaan met Roodepburg en ze zouden een beroep op me doen. zou ik het beslist niet afwijzen. Ik weet wat voor pijn en moeite het heeft gekost om zover te komen". Het is bekend, dat Hennie op som mige momenten bijzonder fel kan reageren op naar zijn mening be staande misvattingen. Over het feit dat hU wel eens een moeilijke jon gen genoemd wordt, vertelt hij: „Ik heb dit altijd gedaan voor Rooden burg óf vocir het elftal en een heel enkele keer voor mijzelf. Als het voor het algemeen belang is, waarom dan niet. Die kreet „moeilijke jongen" is me ook wel in de schoenen gescho ven. Als er iets haperde werd ik er altijd op af gestuurd, omdat ze wis ten, dat ik het wel ongezouten op ta fel zou leggen. Och, ik heb ook wel dingen gedaan, waarvan ik later spijt heb gekregen. Op latere leeftijd zie je dan de onredelijkheid ervan in. Maar ook nu heb ik nog kritiek op Roodenburg. Ik zal dat beslist niet verbloemen. Roodenburg Is in een betrekkelijk kleine periode van een kleine club uitgegroeid tot een grote vereniging en dan komt er vooral or ganisatorisch echt wel het één en an der om de hoek kijken. Roodenburg moet nog volgroeien. Ook het be stuur zal in deze tijd van modern amateurisme mee moeten gaan. Roo denburg zal zich beslist wel in de eerste klasse kunnen redden, mits de zaken met evenveel élan worden aangepakt zoals dat altijd, vooral de laatste jaren, het geval is geweest". Spelpeil Hensen heeft dus op de valreep van zijn voetbalcarrière nog eerste klasse gespeeld. En de top van het amateurvoetbal ligt beslist niet op een lager plan dan de staart van het betaalde voetbal. Overigens vindt Hensen het spelpeil in Leiden de laatste jaren sterk vooruit gegaan. „Kijk maar eens naar de wedstrijd UVS—Roodenburg met 10.000 toe schouwers. Zoiets is in Leiden nog nooit voorgekomen. Dat wil niet zeg gen, dat ik het niet jammer vindt, dat Leiden geen hoger voetbal dan de eerste klasse heeft. Talentvolle spe lers (en die lopen er beslist in Lei den) spelen niet hoger dan de eerste- klasse en komen daarin nooit volle dig tot ontplooiing. Het komende jaar za.l het spelniveau in de eerste klasse beslist vooruit gaan in verband met de sanering van het betaalde voet bal. Leiden zal daar echter niet al te zeer van kunnen profiteren, om dat het niet zoveel spelers in het be taalde voetbal heeft zitten. Ik denk meer aan verenigingen als Overmaas e.d." Erg belangrijk vindt Hennie deze afroming van het betaalde voetbal niet. Nee, veel belangrijker is voor hem de jeugd. Op verzoek van Roo denburg heeft hij voor het komende seizoen de taak van jeugdtrainer op zijn schouders genomen. Op de za terdagmiddagen kan men hem al aan de voorbereiding van zijn toe komstig aandeel voor Roodenburg op het Noord-complex aan het werk zien. Met speurdersogen slaat hij dan de toekomst van Roodenburg gade. Hij gelooft dat hier belangrijk werk voor hem ligt. „De jeugd moet inge- HENN1E HENSEN 1 Het is een hobby schakeld worden bij de opbouw van de vereniging. Ik ben blij,, dat Roo denburg my gevraagd heeft dit werk te doen. Ik heb er nog een soort taak liggen, ik voel, dat ik aan Rooden burg nog wat verschuldigd ben. Toen bekend werd, dat ik een streep onder mijn voetballoopbaan zou zetten, ben ik door andere verenigingen gepolst om daar te gaan trainen. Maar ik ben téveel clubman om naar een an dere vereniging te gaan. Het wordt dan zo gauw een kwestie van geld en dat wil ik vermijden". Het is zaterdagmorgen, 15 juli. Eindelijk zijn wij erin geslaagd een gesprek te arrangeren met Henk Solleveld, de jeugdige DWS-voorzitter. De zaak en de transferperiode hebben een snellere ontmoeting in de weg gestaan. En ook op deze och tend wordt de praeses van de „Door Wilskracht Sterk"-club nog van alle kanten benaderd. „Hoeveel moet hij kosten? Wat? 25 duizend? Vergeet u dat maar. Waarom gaf u die jongen dan een minimumcontractvan f 1.500? Nee, vergeet het maar?" Even later een ander telefoon gesprek: „Zo, heeft u belang stelling voor onze speler. U wilt weten wat-ie kost? Nou, schrijf maar op en schrik niet. Hij zit tussen de 50 en 75 duizend. Ja, we willen hem niet kwijt. Van daar". Henk Solleveld is vooral op deze ogenblikken een rasechte koopman. Met een glinsterend linkeroog, het rechter is ontsto ken en werkt niet mee, handelt hy de voetbalzaken af. Al heeft DWS dan een min der goed jaar gehad de resul taten waren teleurstellend het is desondanks niet alleen Ajax dat de aandacht trekt en soms leuke aanbiedingen krijgt. Voor een groot gedeelte komt dat waarschijnlijk door deze voorzitter. Henk Solleveld, die zoals bekend een selfmade-man is van bediende in een foto- handel bracht hij het tot eige naar van zeven zaken, waarvan WA het hoofdkwartier op het Dam rak is gevestigd heeft ook DWS naar de top van ons na tionale voetbal gebracht. Onder zijn leiding kwam DWS terug uit de eerste divisie en werd direct landskampioen. Inmiddels hanteert hü de ha mer al weer vijf jaar. „In die tijd heb ik al heel wat meege maakt", mijmert hij een beetje voor zich heen. „DWS is nu he lemaal self-supporting. De ex- ploftatietekorten vangen wij met eigen middelen op. Natuur lijk moet er elk jaar geld bij. De gemeente subsidieert niets. Zelfs krijgen wij geen vermindering van de vermakelijkheidsbelas ting. Eigenlijk zou ik in de po litiek moeten gaan! Voor cul turele aangelegenheden wordt wel geld uitgetrokken. Neem nu eens die opera-geschiedenis. Het rijk heeft daarvoor 21/4 mil joen beschikbaar gesteld. De ge meente Amsterdam heeft daar nog eens 750 duizend guldentjes bij gedaan. Dat is samen 3 mil joen voor pakweg 30 voorstel lingen. Dat betekent dat 30.000 mensen daarvan kunnen pro fiteren. Ongeveer hetzelfde aantal dat één goede voetbal wedstrijd bezoekt. Ik vind het maar een abominabel slechte verdeling van ons nationale in komen. Oneerlijk ook! Echt, als ik in de politiek zou gaan, zou ik daarvan een programmapunt maken". Ofschoon het full-profsys- teem enorm veel geld kost, ge looft Hendrikus Solleveld, zoals hij officieel bij de burgerlijke stand staat ingescherven, er hei lig in. „Het kan slagen wanneer ook de speler zelf erin gelooft. Zij moeten het als het leren van een vak beschouwen". En hij vervolgt: „Ja, iedereen zegt nu wel dat DWS de enige full- profclub is, maar kijkt u nu eens goed rond. In de eredivisie trainen bijna alle spelers over dag. Natuurlijk, het zijn semi- profs, maar hun dagindeling is nagenoeg identiek aan die van de profs van ons". DWS heeft momenteel twaalf spelers een full-profcontract aangeboden. Dat aantal zal waarschijnlijk tot veertien wor den opgevoerd. Daarnaast zijn er nog zo'n negen semi-profs. Dit zijn voornamelijk de jonge re spelers die in het B-team zullen worden opgesteld. Over het verdwijnen van de jeugd- competitie heeft de 45-jarige Solleveld zo zijn eigen mening: „Het maakt in mijn ogen alle maal niet zo veel uit. Een spe ler die er op 21-jarige leeftijd nog niet is, komt er m.i. nooit meer. Natuurlijk zijn er uitzon deringen. Ik voor mij voel er echter niet voor een oudere spe ler te houden die het in het be taalde voetbal nog niet heeft waargemaakt". Het is duidelijk. De resulta ten maken ook hier uit wat er gebeurt. Onder trainer Van der Leek waren de successen gering, waardoor ontslag volgde. (Dat lag voor de hand. Toen Van der Leek kwam was de defensie een gevolg van het „verkoop beleid" van de DWS-leiders een zeef. Van der Leek slaagde erin de zaak sluitend te krijgen. Dat kostte tijd, „want tenslotte ben ik Fred Kaps niet", zoals Van der Leek later zou verkla ren. De oppositie tegen de oefenmeester, waartegen de bik kelharde Solleveld allerminst bikkelhard optrad, was toen al te ver doorgevreten. Op het mo ment dat DWS weer aardige successen ging boeken, ging Jaap de laan uitsportredac tie LD). Maar laten wij de heer Solleveld weer aan het woord laten: „Denk niet dat zo'n ont slag gemakkelijk is. Er zijn al tijd menselijke aspecten die een rol spelen. Maar weinig mensen zijn echt, wat Je noemt, bikkel hard. Maar het kon niet anders! Er waren teveel fouten gemaakt. Er was teveel onenig heid". En daarom heeft het DWS-bestuur thans het ver trouwen gegeven aan de ex- Fortuna Vlaardingen-oefen- meester Zalai. Hij zal moeten proberen DWS naar een van de hoogste plaatsen op de ranglijst te voeren. En dan begint weer de oude strijd. Iedereen weet het: wan neer een elftal goed draait, be staat er belangstelling voor de spelers. Hoewel er officieel een transferperiode is ingesteld, zijn er nog altijd clubs die reeds eer der d.m.v. koppelaars („Er zijn er in ons land meer dan wij denken", zegt Henk Solle veld), proberen de spelers „plat" te maken. Het is duidelijk dat er niet overal waardering be staat voor een dergelijke han delwijze. Henk Solleveld is in ieder geval een fel tegenstander van een dergelijk optreden. „Er zijn clubs in ons land die bang voor mij zijn. Ik heb een enor me hekel aan oneerlijk spel. Zelf doe ik eerlijke zaken. Als ik een speler verkoop dan geef ik er zelfs a.h.w. een gebruiks aanwijzing bij. Een andere club zal bij mij nooit een „zeeper" kopen. Want laten we eerlijk zijn: er komt altijd een. moment dat ze mij zouden kunnen te rugpakken. En daarvoor koop ik toch ook niets". 531 :H DAGBLAD - SPORT - LEIDSCH DAGBLAD - SPORT - LEIDSCH DAGBLAD - SPORT - LEIDSCH DAGBLAD - SPORT - LEIDSCH DAGBLAD - SPORT - LEIDSCH DAGBLAD

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1967 | | pagina 27