1
(Stijgende belangstelling
voor het amateurvoetba
Naam van Désar ontbreekt
op lijst van topscorers
Tekort aan talent
eids volleybal?
LBA-VOORZITTER J. C. BRINCKMANN: „IK ZOU
BEREID ZIJN AFSTAND TE DOEN VAN DIE f3000
De dag en de nacht
Status
Meer armslag
voor toto
Ondanks de toenemende pu
blieke belangstelling blijft er
voor de amateurs het probleem:
hoe houden wü ons financieel
op de been? De heer J. C.
Brinckmann ijvert dan ook voor
meer armslag voor de nationale
sporttoto, „want het gaat er niet
om dat het amateurvoetbal,
waarvoor tienduizenden be
stuurders en leiders hun vrije
tyd con amore beschikbaar
stellen, in armoede moet worden
bedreven". Voor de amateur
sport niet alleen voetbal
moet meer geld beschikbaar
kunnen zijn. Dat verdient dit
maal op het spek binden wil hij
toch niet, want in de instelling van
een hoofdklasse bij de amateurs ziet
hij weinig heil. Niet alleen om prak
tische (het promotie-degradatiepro
bleem) en economische redenen (het
wegvallen van geld in het laatje
brengende streekderby's en aan de
andere kant de kostbare verre rei
zen), maar bovendien is hij van me
ning, dat bij de huidige constellatie
van het betaalde voetbal het ama
teurvoetbal er geen belang bü heeft
de beste krachten in één of twee
hoofdklassen te concentreren. Met
andere woorden te zeggen: hier hebt
u onze beste spelers. We kunnen er
toch niets tegen doen, dus zoekt u
maar uit.
„We zien het toch bij het Neder
lands elftal", onderstreept de heer
Brinckmann zijn betoog. „Nauwe
lijks was Mexico van de baan (na de
nederlaag tegen de Finnen of de
scouts van het betaalde voetbal tra
den in het strijdperk. Ik geef die
jongens geen ongelijk als ze een con
tract kunnen krijgen. Maar moet ik
dat in de hand werken? Nee, dat
doe ik niet.
(Van onze sportredacteur)
In het seizoen 19651966 (het
eerste jaar dat hij voor UVS
speelde) was Gerard Désar top
scorer van het nationale ama
teurvoetbal. Vooral met het
hoofd scoorde hij vele prachtige
doelpunten. In het afgelopen
seizoen verging het de goed
lachse, In Leiden biochemie stu
derende Brabander minder
goed. Zijn naam ontbrak op de
lijst van topscorers en de kij
kers in de Kikkerpolder konden
zich niet aan de indruk onttrek
ken, dat de springkracht, waar
mee de ex-semiprof van RBC
in het eerste jaar van zijn op
treden in het amateurvoetbal
schrik en ontsteltenis had ge
zaaid ln vele verdedigingen, in
sterke mate was teruggelopen.
Gerard Désar zelf is het daar
mee niet geheel eens. „Ik spring
nog even hoog, alleenik
ben minder risico gaan nemen.
Een paar keer heb ik, zonder
dat de man in kwestie daaraan
schuld had, een stoot gekregen
van een doelman, waardoor ik
dagen duizelig ben geweest.
Eenmaal zelfs twee weken. Dat
gaat aan je knagen, dan durf
je niet persé meer zo hoog te
springen.
ben geworden. Kijk, bij RBC
moest ik op de training altijd
drie kwartier eerder komen. Het
was mijn taak de keepers onder
handen te nemen. Ik moest ko
gelen en koppen. Bij UVS krij
gen we nooit een training op de
goal. Ook dat kan een oorzaak
zijn, maar ik geloof, dat ook In
dit geval de factor „minder ri
sico nemen" een rol speelt".
Er waren echter meer oorza
ken dan de risicofactor alleen,
waardoor het seizoen 19661967
niet zo succesvol is geweest
voor de Leidse Brabander. „In
januari moest ik kandidaats
doen en ik heb dan ook meer
tijd aan myn studie besteed
dan het jaar daarvoor, toen ik
eigenlijk teveel aan de voetbal
lerij heb gedaan. Daarbij kwam
nog, dat ik eind 1966 een knie
blessure opliep, die me niet best
zat en me geruime tijd op non
actief heeft gehouden. Je gaat
steeds slechter spelen. Je gaat
je afvragen: hoe komt dat nu?
En gan ga je jezelf ook nog
eens mentaal omlaag halen.
Ik had me ook slecht voorbe
reid op het seizoen, minder goed
dan in welk jaar ook, dat ik
heb gesport. Dat is mede de
oorzaak geweest, dat ik de eer-
„Ik neem minder risico"
Désar grinnikt en vervolgt:
„De mensen zeggen „jij kopt zo
goed", maar ik kop helemaal
niet beter dan de doorsnee-
voetballer. Ik had vroeger een
heleboel lef om erin te sprin
gen, om erin te gaan en als je
je nu maar tactisch opstelt,
waardoor je een flinke aanloop
kunt nemen, dan komt die ho
ge sprong vanzelf wel. Dat is
geen extreme springkracht van
de man persoonlijk, dat is een
kwestie van durf.
Behalve met kopballen is Dé
sar in het voorbije seizoen ech
ter ook met schieten minder
succesvol geweest. „Ja, ik heb
tientallen malen aan onze
oefenmeester gevraagd: hoe
komt het toch dat toen ik bij
UVS kwam, ik drie tot vijf doel
punten in een wedstrijd kon
scoren en nu niet meer? Hij
heeft me daar eigenlijk nooit
een afdoend antwoord op gege
ven. Het is natuurlijk wel zo,
dat de clubs in het westen nu
weten wat voor vlees ze in de
kuip hebben en een extra man
netje naast me zetten, maar het
kan ook best aan mü liggen dat
ik wat afwerken betreft minder
ste vijftien, zestien wedstrijden
vaak onvoldoende heb gespeeld.
Pas tegen het einde van het
seizoen ging het beter. Niet al
leen kregen we een omzetting
in het elftal, waardoor het spel
type mogelijk werd dat ik het
liefste speel, maar bovendien
gingen alle UVS-spelers zich
toen mentaal opvijzelen, om die
laatste ontmoeting met Rooden-
burg zo goed mogelijk te spe
len". Gerard Désar lacht sma
kelijk en zegt „Dat doen de
Leidenaars altijd wel als ze te
gen elkaar in het veld moe
ten.
Naar de mening van Désar is
het spel van UVS technisch en
als team vergelijkbaar met eer
ste divisie-voetbal. „Niet bjj de
bovenste, hoor", zwakt hij het
lachend wat af. „Alleen men
taal zijn we stukken en stuk
ken zwakker. Als je met voet
balliefhebbers praat hoor je al
tijd: UVS speelt wat techniek
betreft bij de beste, maar als
het op beslissingen aankomt la
ten ze het lelijk liggen. Dat
komt misschien ook wel door de
hele sfeer in de vereniging. Die
is, al komt er verandering in,
wat slap, wat Leids. Westbra
bantse en Zeelandse clubs zijn
mentaal veel sterker. Daar zeg
gen ze ook tegen een speler die
op zaterdag aankomt met de
boodschap: „Ik weet nog niet of
ik morgen kan spelen", jij speelt
dit hele seizoen niet meer. Ze
zijn daar radicaler en dat ont
breekt naar mijn mening bij
UVS teveel. Ik vind: we moeten
amateur zijn, maar je moet dat
amateurisme toch ergens ook op
een disciplinaire basis plaatsen.
Anders komt er niets van te
recht".
Gerard Désar heeft goede
verwachtingen van het komen
de seizoen. „Ik denk dat we
weer bij de bovenste drie
draaien. De spelers, die de af
gelopen twee jaar in dienst wa
ren zijn er nu uit en zij kun
nen net dat stootje geven waar
door we iets sterker zijn dan de
rest. Wij moeten proberen zeven
a acht wedstrijden te spelen zo
als die laatste tegen Rooden-
burg. Dat kan. Dat is alleen
een mentale kwestie. We moe
ten hier achtduizend mensen
gaan trekken bij thuiswed
strijden. Dat kan niet als we,
net als vorig jaar, acht of ne
gen wedstrijden slecht spelen.
Dan helpt een zo'n goede er
tussendoor ook niet
R. H. Vo»
se van de Kangeroes, Gerard Kool
schijn, Jan de Vries en Wim Hendrik-
se van V.V.S., Petit en Molhoek van
L.U.S.V. Van de uitgewekenen, Xan-
dri Kikkert, ex-S.V. Argos nu Cele
bes (Den Haag) en de aanvaller pur
sang J. de Vink, via Kangeroes naar
Blokkeer-D.E.S. spreken we dan maar
niet eens.
Interesse
Neen, eerder moet die stil
stand worden gezocht in een naar
mate de competitie vordert groter
wordend manco aan inzet, aan in
teresse, welke zich bij verschillende
speelsters - en spelers duidelijk ma
nifesteert. Dat manco wordt veroor
zaakt door een reeks factoren welke
niet los van elkaar kunnen worden
gezien, n.l. slechte opkomst op de
training, trainers uit eigen gelederen,
die, hoe goed zjj de trainingen ook
trachten voor te bereiden, veelal de
scholing en/of ervaring missen om
hun inzichten op anderen over te
brengen, de financiële moeilijkheden
waarvoor de te vele verenigingen in
Leiden zich elk jaar weer geplaatst
zien en die hen dwingen op de oude
voet voort te gaan. Bij een samen
gaan van een aantal kleine verenigin
gen zouden de financiële mogelijkhe
den stellig groter worden. Dan zou,
Volleybal is een spectacu
laire sport. Op deze foto een spel
moment uit de wedstrijd Neder
landJapan dames.
een trainer kunnen worden aange
trokken met de vereiste scholing en
met de nodige ervaring. Het aanwe
zige talent en we herhalen dat
dat talent er is en ook altijd is ge
weest in het Leidse volleybal, even
als overigens in de andere takken
van sport zal zodoende een
betere kans krijgen om zich te
ontplooien. Met de betere training
zal de animo, de inzet groter wor
den en daarmede zullen de prestaties
een stijgende lijn gaan vertonen i.p.v.
zoals nu een horizontale met 'n ten
dens naar beneden. Niet in 't minst
omdat capabele trainers de enkele
goeden die in Leiden acte de présen-
ce geven niet te na gesproken be
halve aan de techniek en tactiek ook
aandacht, grote aandacht zelfs, zul
len wijden aan de conditie. Daaraan
ontbreekt het vele Leidse topspelers
en speelsters. Hoeveel wedstrijden
tegen technisch gelijkwaardige ploe
gen gingen niet in de competitie ver
loren in de beslissende vijfde set?
We herhalen dat alleen een bunde
ling van krachten kan leiden tot de
Weg Omhoog voor het Leidse vol-
leybal!
(door LD-sportredacteur René Vos)
„Er is weer een toenemende belangstelling voor het amateurvoetbal. Over
|e laatste twee seizoenen is liet aantal kijkers met 25 proeent gestegen
'evreden, aan 'n kloeke sigaar trekkend, laat LBA-voorzitter, J. C. Brinck-
jann in zijn kantoor aan de Haagse Sweelinckstraat deze voor bet amateur-
oetbal plezierige verschuiving in de kijkgewoonte van bet Nederlandse
oetbalpubliek de revue passeren.
Bi,Kijk eens naar een ploeg als UVS. In hun laatste thuiswedstrijd
pkken die Leidse ex-semiprofs 10.000 toeschouwers. Daar hebben ze
hun betaalde periode alleen maar van gedroomd. Kijk eens naar
ortclub Enschede. Na de splitsing met FC Twente „stoomde" zij
twee seizoenen van de derde naar de eerste klasse en trekt vele,
1/le kijkers. Wij hebben, vertelt de voorzitter van de Landelijke Bond
I\n Amateurverenigingen, onlangs een enquête gehouden onder een
ntal clubs, die, hetzij gedwongen hetzij vrijwillig naar het ama
teurvoetbal terugkeerden. Natuurlijk, ik heb niet in de kas kunnen
3 ken van die verenigingen, maar zonder meer waren al die bestuur-
i^rs enthousiast. Zij zeiden: het is een verschil van de dag met de
fa cht
7lk weet niet of sommige clubs, die
jh krampachtig blijven vastklam-
p aan de status betaald voetbal
t uit redenen van prestige doen of
t zij geen kans zien ooit van de
lulden af te komen. Ik zie het na-
ilijk als een zaak van het hoogste
lang, dat een naar het amateuris-
me terugkerende vereniging schul
den-vrij is of althans voor de leden
het bestaansrecht kan waarborgen.
Men kan moeilijk van de KNVB ver
langen, of van wie dan ook, dat men
geld gaat pompen in een club om
haar het leven mogelijk te maken,
terwijl men daarvoor jarenlang de
gelegenheid heeft gehad, toen men
minder berooid was, om op een nor
male en behoorlijke wijze terug te
keren. Zelfs in de eerste klasse. Men
heeft daarvan geen gebruik willen
maken. Dan moet men nu ook de
consequenties aanvaarden.
Maar ach, er is over deze zaak
al zoveel gezegd. Het probleem is na
tuurlijk, dat de KNVB moeilijk een
vereniging kan dwingen terug te ke
ren naar het amateurvoetbal, zolang
die vereniging tegenover de bond en
haar spelers daarover oefent de
KNVB controle uit haar verplich
tingen nakomt. Maar voor mij is het
onbegrijpelijk, dat men in de krin
gen van het betaalde voetbal zelf
niet zegt: mensen stop er toch mee.
Gooi toch die hele tweede divisie
overboord. Afgezien van het feit, dat
er in die tweede divisie clubs spelen,
die al jarenlang meedraaien. Dat
kan best. Maar voetbalzaken bedrij
ven en een zaak is het toch in
wezen op dit niveau vind ik on
verantwoord. Een voetballer, die dui
zend gulden per jaar verdient is naar
mijn mening geen semiprof. Die
man krijgt een vergoeding omdat hij
komt voetballen en trainen. Dat
heeft niets met betaald voetbal te
maken. Dat is verbasterd amateur
voetbal
Ook het besluit van het betaalde
voetbal om de jeugdelftallen af te
schaffen acht de heer J. C. Brinck
mann een weinig gelukkige zaak.
„Als men in het betaalde voetbal iets
wil bereiken, dan moet men toch wel
ergens een reserve hebben waaruit
men kan putten. Maar het is
aangelegenheid van het betaalde
voetbal. Consequenties voor
amateurvoetbal heeft zij niet. In
tegendeel. Het betekent dat de semi-
profs minder spelers nodig hebben.
Minder afroming dus. En dat er nu
een aantal spelers terugkomt naar
het amateurvoetbal vind ik prachtig.
Wij hebben elftallen en verenigingen
genoeg." De LBA-praeses lacht en
zegt: „Het komt er bij ons niet op
duizend of meer spelers op aan
Kolder
De transfersom, welke een ama
teurclub ontvangt wanneer een van
haar spelers door een semiprofclub
wordt gecontracteerd, acht de heer
Brinckmann niet voor herziening
vatbaar. „Die drieduizend gulden
is een fictie. Dat bedrag is een rem
en als die niet meer nodig zou zijn,
m.a.w. als het betaalde voetbal uit
sluitend talenten zou contracteren,
die van het amateurvoetbal naar het
betaalde willen en geen spelersjacht
zou ontketenen, zou ik bereid zijn
van die 3000 gulden afstand te doen.
Wij amateurs zijn nu eenmaal de
basis voor het betaalde voetbal. De
spelers komen uit onze rijen. Wij
hebben het betaalde voetbal a
vaard. Dan moeten we ook het ma
teriaal ervoor leveren. Dat is een lo
gische zaak. In wezen vind ik het
dan ook kolder, dat een amateurclub
drieduizend gulden krijgt voor
een speler. Een voetballer is niet te
betalen met drie-, zes- of twaalfdui
zend gulden. Uiteraard, ik heb be
grip voor het argument: „Ik raak
een paar goede spelers kwijt en dan
loopt de publieke belangstelling te
rug". Dat is zuur. Maar ook bij eer-
steklasse-amateurclubs melden zich
spelers van derde-, vierde en afde
lingsclubs. Die jongens willen hoger
op, die mag je niet tegenhouden,
maar ook voor die lager geplaatste
verenigingen is het soms een moei
lijk te verteren zaak. De instelling
van sommige amateurclubs „we moe
ten er wat voor terughebben" moe
ten we nu maar eens vergeten: wij
J. C. BRINCKMANN
(Foto L.D./Holvast)
amateurs verkopen geen voetballers.
Die man is vrij om te gaan en te
staan waar hij wil. Het amateur
voetbal moet zich ei-van bewust zijn,
dat het er is om het betaalde voetbal
van spelers te voorzien. Zoals de
jeugdafdeling van elke vereniging
niet anders doet dan jaar in jaar uit
spelers opkweken voor de hogere elf
tallen. Het is „bouwen, gebouwd, af
stoten". Het kost soms moeite om
van de trots afstand te doen. Dat
geef ik graag toe
Een gezonde instelling dus van
LBA-voorzitter ten opzichte van het
betaalde voetbal. Maar de kat heie
even en de volleyballers
gaan weer van start voor
Zal die hetzelfde beeld
als in de voorbije drie, vier
Zullen de Leidse ploegen, die
of hoofdklas ^eniveau
Ie de présence geven (een enkele
r.nmiprino- als b.v. in de afgelopen
de dames van S.V. Argos
Kangeroes en de heren van
V.) weer alle zeilen moeten bij-
om zich te verzekeren van
redelijke eindklassering of erger,
zich in de klasse waarin zü uit
te handhaven? Men mag zich
met recht zorgen over maken,
waarom? Van de spelers/ speel-
in de Leidse overgangskiasse-
Loofdklasseploegen zijn velen al
in actie. Zonder te willen be-
dat zij uitgespeeld raken is het
stellig zo dat bij velen van hen
minst gezegd een stilstand
en tactisch niveau moet
geconstateerd. Waar ligt de
van die stilstand? In een
aan talent? Bepaald niet, ge-
de prestaties van, om er enkele
loemen, speelsters als Hanna
v. Gellecum van de S.V. Argos,
Smit van de Kangeroes en spe-
als Jaap Broersma, Coos Taco-
Daan Carree en Eduard Huus-
ËIDSCH DAGBLAD - SFOKT - LEIDSCH DAGBLAD - SPORT - LEIDSCH DAGBLAD - SPORT - LEIDSCH DAGBLAD - SPORT - r rmsCH DAGBLAD - SPORT - LF.msrH DAGBLAD
