Heempark nog te weinig ontdekt stukje natuur Ds. L. Kievit (Leiden) 25 jaar predikant Courrèges brengt de toekomstmode Bloemen en bijen AMUSANT SIMPEL Voor Leidse ..hippies Beat en bloemen op schuttersveld DONDERDAG 3 AUGUSTUS 1907 LEIDSCH DAGBLAD PAGINA 3 De kale jonker9 de wilde marjolein en de maagdepalm planten er zich voort De Kikkerpolderweg, met de bouw waarvan binnenkort wordt begonnen, zal voor het Leidse Heempark een belangrijke aan winst zijn. Nu moet men nog vrij veel moeite doen om de toe gang tot de 25.000 vierkante meter puur Nederlandse flora te bereiken: op het snijpunt van Mariënpoelstraat en Zweiland- laan de Groene Maredijk op, langs het rode watermolentje, over het hoge bruggetje van de Poelwetering, en dan na vijf tig meter rechts het geïmproviseerde planken bruggetje over en via het koolaspad naar de ingang. Geen fietsen en geen honden, dat staat duidelijk op een bord. Er staat ook bij dat men in het Heempark terecht kan op werkdagen van 85 uur (tussen 1 mei en 1 oktober) op zaterdagen, zon- en feestdagen van 25 uur. Dit in acht nemend, kan men het park vrijelijk betreden. daardoor een bijzonder uitgestrekte indruk. Maar elke (verboden» mis stap buiten het klinkerpad is dan ook een rechtstreekse bedreiging van soms zeldzaam gewas, zoals bijvoor beeld de witte parnassia, die zich nog slechts in een enkele vochtige duin pan wil verschuilen. De gevorderde botanicus met zijn wetenschap gewapend, de amateur met zijn voordelige pocketuitgave over de Nederlandse flora, kan er zich urenlang verwonderen in blijde erkenning. Alleen al het verrassende spel met de (meestal op keurige hor tus-bordjes vermelde) namen, is puur genoegen. Men staat verstomd by het uiteraard dove mansoor, loopt medi terend langs kardinaalsbloem en he melsleutel, en ondergaat de serene rust van de witte valeriaan. Ook de kale jonker, de maagde palm, de vrouwenmantel en de wilde marjolein, door haar geur geschikt om tussen de lakens van de linnen kast te bewaren, zijn het bewonderen waard. Boven in de opgemetselde waterput hangen de worstige leeuwebekjes aan de stenen en aan het eind van de hinkelbaan, een pad van platte paal koppen in de vijver, vindt men het vleesetende vetblad. Een bijzondere plant is zeker de kaardebol, waarvan de Duitse va riant in de textielindustrie werd ge bruikt. Er zyn Leidse bezoekers in het Heempark geweest, die by een Leids bedrijf de wol nog hebben gekaard met deze stekelbollen. Hoewel het park nu een wat stof- fig-warme indruk maakt, is er nog een grote uitbundigheid van kleuren, zoals het paarse kattekruid, het (zeld zame) gele vingerhoedskruid, de lila erica, een verlate voorjaarszonne bloem en de blauwe ereprijs, om er maar wat te noemen. Nog slechts weinig klassen van uit gebreid of middelbaar onderwijs ko men in het Heempark de kennis aan de natuur zelf toetsen. Ook het in dividuele bezoek is vrij bescheiden. Toch kan men er in groepsverband (na afspraak met de plantsoenen dienst, Stadhuis 20041) een excursie houden, onder deskundige leiding. Maar ook het bejaarde echtpaar of de vader met zyn kinderen kunnen er vaak uitleg krygen. Overdag werkt voorbaas J. van der Blom er met zijn drie mensen. En in de weekeinden is er altijd toezicht. Er is één „maar" aan het park, men heeft nooit alles gezien, want morgen is het weer heel anders. Dr. R. H. Cormanej hoogleraar Dr. R. H. Cormane m Utrecht, die geruime tijd werkzaam was in de Leidse universiteitskliniek voor in wendige geneeskunde, is met ingang van 1 september aan de Universiteit van Amsterdam benoemd tot gewoon hoogleraar in de huid- en geslachts ziekten. Prof. Cormane werd in 1925 te Bandoeng geboren. Hij studeerde aan de Leidse Universiteit, waar hij in 1953 het artsexamen behaalde en in 1958 promoveerde op een proefschrift over „Candida albicans en therapie met antibiotica". Hij ontving een opleiding tot internist in de univer siteitskliniek voor inwendige genees kunde te Leiden en was daar 1st 1960 werkzaam. Van 1960 tot 1963 ontving hij een opleiding tot derma toloog in de universiteitskliniek voor huid- en geslachtsziekten van de rijksuniversiteit te Utrecht, waar hij sindsdien werkzaam is geweest. Assistente van de gemeentesecretaris O Teneinde de gemeentesecretaris, dr. J. v. d. Poel, van werkzaamheden enigzins te ontlasten hebben B. en W., met ingang van een nader vast te stellen datum, mej. mr. G. M. Vink in de rang van referendaris c benoemd tot assistente van de secre taris. De beide loco-secretarissen zulle»), in geval van afwezigheid van de se cretaris. eveneens van de diensten van de assistente kunnen profiteren, waardoor ook zij in dat geval mincier zwaar zullen worden belast. (Van een speciale medewerkster) André Courrèges, de Parijse couturier die in het voorjaar van 1965 de wereld met zijn kosmonautenmode verraste, trad in Parijs met een nieuwe wintercollectie voor het voetlicht, waar mee hij volgens mij het straatbeeld opnieuw sterk zal beïnvloe den. Men doet er goed aan op het vier kante klinkerpleintje met de fietsen- klemmen eerst even rechtsaf te gaan langs de keet van de plantsoendienst. Men vindt er een complete bijenstal met korven, manden en kasten vol bijenvolken, eigendom van de Leidse b ij enhoudersvereniging. De aanwezigheid van dit stuifmeel transporterende en honing verzame lende volkje is bij het natuurpark even nuttig als aangenaam en leer zaam. Er is zelfs een demonstratie- kast met een glazen plaat, waarach ter men de bijen de raten kan zien vullen. In de weekeinden is er altijd wel een clublid, dat er iets over wil vertellen. En dan het Heempark- in. Tussen het hoogtij van sneeuwklokje en kro kus en de gloriedagen van herfststyl- Het schuurtje van de Leidse bijenhouders in het Heempark. loos en kerstroos ligt bijna een vol jaar bloeifeesten van ruim 700 in heemse bomen, heesters, planten en bloemen. Wie er zijn schreden zet op het een meter brede en ruim drie ki lometer lange, van wat artistiek-slor- dig gerangschikte straatklinkerkneus jes aangelegde voetpad, kan er intens genieten. De zeer weelderige groei verandert vrijwel dagelijks van aanzien. De voortdurende opeenvolging van op bloeien en afsterven maakt het Heempark het gehele jaar door boei end. Hoewel ei* een allerslechtste grondsoort is, blijken alle plantaar dige Nederlanders er op een enkele uitzondering na meer of minder uit bundig te floreren. Zozeer zelfs, dat de beschikbare mankracht voor on derhoud zich in hoofdzaak moet be perken tot het breidelen van al te onstuimige voortplanting van som mige gewassen. Niet alleen de natuur plantsoenendienst woeke; Ds. L. Kievit, de wijkpredikant van de Leidse hervormde Vlarewijk, gaat jubileren. Woensdag 16 augustus zal hij het feit herdenken, dat zijn vader hem voor 25 jaar in het Zuid-Holland se Schoonrewoerd in het predikambt bevestigde. Sinds november 1964 predikant in de Sleutelstad Na een lange vacature-tijd (ruim twee jaar) deed ds. Kievit op 1 no vember 1964 zijn intrede in de Leid se hervormde gemeente, waar hij be roepen was in de vacature van ds. M. Ottevanger, die op 1 mei 1962 met emeritaat was gegaan en zich daarna in De Bilt vestigde. Dr. Kievit, die daags na de viering van zijn zilveren jubileum 49 jaar hoopt te worden, werd te Benschop geboren, waar zijn vader, de later zo bekend geworden ds. I. Kievit van Baarn, predikant was. De over enkele tijd jubilerende pastor be zocht het lyceum in Baarn en stu deerde aan de ryksuniversiteit in Utrecht theologie. Zijn eerste ge meente Schoonrewoerd diende hij tot augustus 1945. Een beroep naar de hervormde gemeente in Putten werd aangenomen. Hier deed ds. Kievit op 26 augustus van dat jaar zijn intre de. Na zeven Veluwse jaren nu in de maand augustus van het jaar 1952 verwisselde ds. Kievit deze standplaats met Woerden. In 1957 deed hervormd Putten wederom een beroep op zijn oud-predikant. Een beroep, dat ook werd aangenomen: acht september 1957 was ds. Kievit wederom in zijn oude gemeente te rug. Aan „de roep" van Leiden, waar niet minder dan vijf vergeefse be roepen in de vacature van ds. Otte vanger waren uitgebracht, meende ds. Kievit in 1964 gehoor te moeten geven. Op 1 november van dat jaar had de hervormde Marewijk weer een eigen predikant en kon dr. P. L. Schoonheim, die haar ruim twee jaar als consulent diende, zich weer ge heel aan het bijzondere kerkewerk gaan wijden. Ds. Kievit, die zijn ambt in Lei den aanvaardde met predikatie over het herderschap van Christus (Joh. 10 14) paart de inhoud van zijn prediking steeds aan de volle rykdom van het evangelie. Centraal t daarby het verzoenend werk de Christus der Schriften, s. Kievit neemt in het kerkelijk leven een vooraanstaande plaats in hy heeft tal van bestuursfuncties vervuld. Hij heeft deel uitgemaakt het classicaal bestuur van Har derwijk en van de provinciale kerk vergadering van Gelderland. De clas- Burgerlijke Stand VAN LEIDEN Ds. L. KIEVIT sicale vergadering van Harderwijk digde hem ook af naar de gene rale synode (wat later toen hij te Woerden stond ook de classis Gouda deed) die hij ook drie jaar als lid van het breed moderamen en als assessor heeft gediend. Hij maakt deel uit van de commissies voor 'het opzicht en van die voor het theolo gisch hoger onderwijs vanwege de ge nerale synode. De jubilaris behoort tot de modaliteit van de Geref. Bond in de Ned. Herv. Kerk, en is lid van het hoofdbestuur van de Geref. "bond in deze kerk. Van zijn hand ver schenen enkele brochures, alsmede bydragen en meditaties in verschei dene periodieken. Een origineel mini-Courrègesjurkje mag dan veel geld kosten, de con- fectie-industrie zal er wel weer voor zorgen dat copieën over een maand of drie voor een paar tienjes in de rekken van vrijwel alle kledingma gazijnen hangen. En daarmee werpt Courrèges zich opnieuw tegen wil en dank op als een apostel van de haute-couture van morgen. Sinds het overweldigende succes van zyn collectie van 1965 hield hij zioh verbluft op de ach tergrond, spande hij processen aan tegen iedereen die zijn creaties co- pieerde, en reorganiseerde hy zyn hele modehuis in een groots bou- tique-concern. Dat alles onder het motto: „als er dan gecopieerd moet worden, dan doe ik het wel zelf." Nu twee jaar na zijn kosmonau tenmode thans het succes van zyn toekomstkledingCreaties bestemd voor hetzelfde tydperk als waarvoor Emanuel Ungaro ijzn wintercollectie bedacht. En toch is het onmogelijk om het werk van de twee couturiers met elkaar te vergelyken. Zorgde Ungaro voor een poëtische noot met zyn hartveroverdnde vensterruitpak- jes, Courrèges mikte helemaal op jeugdige carrièrezoeksters. Zyn stijl is zakelijk maar amusant. Uiteraard blijven de rokken ook by Courrèges boven de knie. „Ik moet de vrouw nog zien, die in een rok tot op haar hielen nog juist de laatste metro inspringt," zo luid de zijn commentaar na afloop van de show. André Courrèges met één van zijn mannequins, gehuld in een doorzichtige, overigens simpele cocktailcreatie. geraffineerde creaties uit de collec tie. die zelf door vrouwen, die niet zo heel erg bedreven zijn met naald en draad gemakkelyk kan worden nagemaakt. Ook al is dat Courrèges bedoeling bepaald niet. Courrèges rekent er overigens wel op dat zyn klanten bepaald niet preuts zyn. Evenals het huis Real bleek hy wat voor een blote boe- zemlook te voelen. De fraaie vor men van zyn mannequins kwamen dan ook onder zyn zeer dunne voile cocktailjurkjes, maar vooral onder zijn avondjaponnen met tussengezet- te horizontale stroken van doorzich tig vinyl, zeer duidelijk tot uitdruk king. Courrèges hele wintercollectie zal dit keer aan een Tahitiaanse bloem van wit vilt te herkennen zyn. De Paryse mode-ontwerper liet ze zyn mannequins niet alleen in het haar dragen, maar appliceerde ze op vrij wel al zyn pakjes, zyn kousen en zelfs zyn bontmantels van wit ko- nyn. Er waren by Courrèges talloze Bermuda-shortpakjes te zien .Crea ties van witte wollen stof met opge stikte, halfronde, chocoladebruine zakjes. Wit en chocoladebruin waren ook het merendeel van zyn winter mantels, voorzien van trenchcoatkra gen en behalve de zakjes als gar nering een rugceintuurtje. De sim pelste lyn hadden Courrèges rechte wollen jurkjes met korte mouwtjes. Zo was er een beige exemplaar met op het bovenlyfje een hoofdletter „i" van witte wollen stof geappliceerd. Door de eenvoud één van de meest Kapelaan Seijsener bouwpastoor in Alpl ïen Kapelaan J. P. Seysener van de' St.-Joseph-parochie aan de Herc- slngel in Leiden is door de bisschop van Rotterdam benoemd tot bouw pastoor in Alphen a. d. Rijn. Bouwpastoor Seysener (47) werd te Alphen aan den Ryn geboren en priester gewyd in 1947. Als kapelaan is hy werkzaam geweest te Waddinx- veen, Amstelveen, Ryswyk, Wasse naar en Leiden. Vrydag 11 augustus vangt bouwpastoor Seysener zyn werkzaamheden in de Plus X-paro- chie aan van waaruit hy de stichting van de nieuwe parochie in Alphen- noord, alsmede de bouw van een kerk en pastorie alsdaar zal voorbereiden. Het zou geen overdaad zijn indien de gemeentelijke instanties eens zorg droegen voor meer licht in de Suri- namestraat in Leiden. Nu reeds vele weken is de verlichting van vier lan taarnpalen defect. Reeds geruime tijd geleden heb ik op het niet functio neren van de verlichting de aan dacht gevestigd. Het resultaat bl jft echter uit. Nog onlangs is een wiel- rydster, die een kind achterop had, door de duisternis misleid tegen de trottoirband opgereden. Gelukkig is alles nog goed afgelopen (enkele schaafwonden). Geldt ook hier het spreekwoord: als het kalf verdronken is dempt men de put? Mevr. Cambier. Leiden heeft gisteravond zijn eerste „love-in" beleefd, een nieuwe rage, die evenals de ..dri ve-in" en de „teach-in" uit Ame rika is overgewaaid en in ons land al aardig „in" begint te ra kenDeze „love-in" bleek overi gens niet meer te zijn dan een avondje vol beatrumoer, tijdens welk en dat is het essentiele van de nieuwe rage met bloe men wordt gestrooid en de dan sende menigte wordt aange spoord om lief voor elkaar te zijn. Een tent op het Schutters veld diende als een tempel dei- liefde. Hoewel de tent ruw geschat tweeduizend hippe we zens kan bevatten, waren er op deze avond, georganiseerd door de „P. R. Production Group" van het Studentenwerkbureau Am sterdam in samenwerking met het tienerweekblad „Hitweek", niet meer dan tweehonderd „lief desparen" bij elkaar gekomen Twee beatbands produceerden 'n aanzienlijke hoeveelheid geluid en veelkleurige schijnwerpers zorgden voor flitsende lichteffec ten, die op sommige langharige knapen en mini-gerokte meisjes bewustzijnsverruimend schenen te werken. Bovendien werd de oproep om lief voor elkaar te zijn op veler lei manier geïnterpreteerd. Het beatcircus. zoals deze klankrijke manifestatie typerend genoeg werd genoemd, leek zonder inci denten te verlopen, toen tegen het middernachtelijke uur enige onder invloed van gerstennat. verkerende jongelui voor wat minder plezierige sensatie meenden te moeten zorgen. In- plaats van lief te zijn sloegen ±ij een van de lieftallige „hippies' een blauw oog, hetgeen de poïit.ie tot ingrijpen deed besluiten. De tent staat ook vanavond, nog in Leidenmorgenavond dient zij de beatminnende jeugd van Lisse.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1967 | | pagina 3