SCHEEP S(Cy>B£RICHTEN
"SSSSaS
3ffi5S?J3s2
®f „Mooi," zei Nam Tho en hi) liet
gevend dorp was.'^
"'"Sn binnem Op toteérsta ïek hg -
ibreteI1j.Z Het°tweed fb'l^dd* kü0gram
""ovionserven, munitie en de vijf gewe-
aet, en uit het rek van Xinh. Opt der-
hofW in van de
!in4»n de
b« nacht is al
mj,«ndde nTchthomedeS
sa. laan, thans komen
^aarligt,"
„Vlssentari!" antwoordde Jan Tl,
prins Lin in het leven geroepen' had.
vroeg in de avond, maar de lichten
uit de huizen verspreidden een flauw
)rêiddeWUm ""V" 71
t te ruiken. Na acht uur
vnglat hu wist dat er een bot versplin-
n dj. legde hU de zeventig met
gi^de rivier af en hees zich met c
fvef
als de
i Pala-
gen en kroop onder de heg door, dié
het huis van Hajn omgaf. Binnen de
stevig Uzerdraad met heel dichte ma
zen. Tuc vólgde de heg tot aan de
veW^rVu" haf in "de afgeSpfn
Jaren geleerd dat 's nachts één enke-
en^weer beginnen. Toef hij °ta de
hfl met
DIERENPARK
WASSENAAR
dit'J7udbifvoilTeeW"90ed S°°U?" VWeg Mj StrmBWat is
„Dit is doorzichtig sillicaat!" legde professor Kalker uit. „Het is
erwerkl tot een zogenaamde flesvorm. Ik bewaar er een drank
in, waarmeeeft.... waarmee men iets kan doen. Laat me
"ubliemi"' d°et mm 6r mee?- Drinken. Ja, drinken!
„Inderdaad!" prevelde Joris terwijl hij het glaswerk bijeen guar-
drinken meesterlijk!
innering aan je schitte.
gaan; dag m'n jongen
Hij pakte de zak op en stapte naar de keukendeur toe om
laatste iifftafsfop aur/sfupff iverd^anda 'vtêl
„Jij bent Joris!" riep hij. „En je probeert weer om
drank te stelen! Schurk! Maar nu ben je er bij!"
Zweden verhoogt
straf op handel
in narcotica
ËEnfSï
tig pet. van alle i
maarmen"zag al snel ^rTda^het
nsdag zijn voor de zomercompe-
van -de KNZB de volgende wed-
GZC—DAW 6—7.
DE WONDERLIJKE AVONTUREN VAN BRAMMETJE FOK
866. Zo kivam het, dat Bram tenslotte toch het- witte geluks-
olifantje kon overdragen aan de Grootvizier. De blijdschap van de
machtige man was niet te beschrijven. Hij beloonde Bram rijke
lijk, knuffelde het olifantje en nodigde onze vrienden meteen uit
voor een feestmaal om de terugkeer van het geluk te vieren.
Aan tafel moest Bram nog eens uitgebreid vertellen over zijn
avonturen, en zij lachten schaterend toen
dorpshoofd door pech was achtervolgd.
„Het mooiste was", grinnikte Bram, „dat
pige vruchten. Het rijpe fruit smakte neer op het hoofd?
voelig met zijn vork in de wang van zijn tafelgenoot prikte.
Bijgeloof natuurlijk", herhaalde Bram, maar het kl
meer. alsof h\j zeker van zijn zaak was.
EINDE VAN DIT V.
asi&
'«Ê5E,
:;.;m°slu,Cop„v.r
inFrók.
