SARKHAN
SCHEEPS
ERICHIM
Geniet menig maal met
tomaat
ilÉüE
VRIJDAG 30 JUNI 1967
LETDSCH DAGBLAD
ONS
DAGELIJKS
VERVOLGVERHAAL
„Ik voel me beter," zei Xinh. „En
iet is van belang dat jullie hoort wat
k te zeggen heb. Ik heb een paar
HOOFDSTUK IV
Het dorp van Xinh
Xinh Guyen, het hoofd van Cold-
streams handelsagentschap in het
dorpje Boa Binh, was zojuist het ma
gazijn van de maatschappij binnenge
gaan om de radiozender aan te zet
ten. Het was bijna tijd voor de uit
zending van het dagelijks werkroos-
ter, dat de schakel vormde tussen al
le agentschappen van Coldstream.
Er was in dit afgelegen gebied de
laatste tweeduizend jaar weinig vor-
ariderd. In het noorden stroomde in
een grote bocht de Sekong langs het
dorp. Op de rotswanden aan de over
kant waren merktekens, die de ver
schillende standen van de rivier aan
gaven.
Het zou gauw donker zijn en op de
ze tijd van de dag was er geen wind.
De vissersboten, geroeid met lange
buigzame riemen, naderden het ver
warde netwerk van haventjes. Vis
sers, die hun boten al gemeerd had
den, spreidden hun netten uit om ze
te laten drogen. Er stond een snelle
stroom in deze tyd van het jaar; de
netten moesten dagelijks gerepareerd
worden.
Dichtbij het magazijn stonden de
drie dozijn huisjes, die het dorp Boa
Binh vormden, kleine kubussen met
rieten daken gelyk kokosnoten en ge
bouwd op djatihouten palen, zodat ze
tweeëneenhalve meter boven de grond
uitstaken. Elk jaar trad de rivier tij
dens de natte moesson buiten haar
oevers. De dorpelingen trokken zich
dan in hun hoge hutten terug terwijl
het water over hun weiden en rijst
velden stroomde waar het vruchtbaar
zwart slib uit het noorden achterliet.
ten van de volwassenen, dat altijd
levendig was wanneer de ryst stond
te koken, ontbrak. Hij wist, dat er
vanavond een nieuw gevaar in de
rimboe schuilde. Xinh was in Boa
Binh geboren. Van zijn drieëntwintig
jaar was hij er maar zes weggeweest
om naar school te gaan in Haidho en
daarna was hij in dienst gekomen van
Coldstreams organisatie. Xinh liet
zich tegenover zijn vrienden in Boa
Binh nooit voorstaan op zijn opvoe
ding. Hij droeg dezelfde kleren als
sverkte met dezelfde ruwe, ge
kloofde handen.
Soms voele Xinh zich alleen in
zijn eigen dorp. Dat kwam deels
door zijn opvoeding en deels, omdat
■oor de blanke Coldstream werk
te. Het handelsmagazijn was, voorzo-
3e nu levenden zich konden her
inneren, het enige nieuwe, dat zich in
Boa Binh had voorgedaan. Men had
wel achting voor Xinh, maar de dor
pelingen wisten niet precies waar ze
met hem aan toe waren.
fee oude mannen zaten op de
voorgalerij van het magazijn te scha
ken. Een van hen was zyn vader
Tien, het dorpshoofd, een magert
kleine man. die door staar in zijn
linkeroog in zijn bewegingen belem
merd werd. Hy was daardoor aan
dat oog volkomen blind en hy hield
zijn hoofd naar links terwijl ny de
witte ivoren stukken op het bord be
studeerde.
Geërgerd, maar zonder zelfmede
lijden, vloekte hij zacht als hij per
ongeluk een schaakstuk omgooide.
Maar zijn slechte ogen deden niets af
zyn macht of zyn overwicht.
(Wordt vervolgd)
Atlas van
Jean Blaeu
heruitgegeven
(Van onze correspondent.»
De grootste atlas die ooit werd t
vaardigd, de beroemde bijna 600
kaarten tellende Franstalige
DVERTENTIE
f»nniiiA=jii
CARAVANPARK
ikele ruime jaarstandplaa
'ing-vans. Eigen tuin. Elec
PANDA EN DE MEESTER DRINKER
6293. Joris Goedbloed keek goedkeurend naar het groeiende
meningsverschil bij de cement-wagen en keerde zich toen voldaan
af.
„Het wegdek had zo'n cement-beurt hard nodig!" -prevelde hij.
„Ik ben blij, dat ik dit voor de gemeenschap heb kunnen doen.
Het is alleen te hopen dat de heren met hun getrappel geen voet
afdrukken achterlaten. En nu moet ik mij dringend naar Hob
beldonk reppen om een nieuwe, goede verdwijn-drank te verkrij
gen!"
Hij verdween haastig, terwijl de Geheime Agenten intussen de
wegwerker arresteerden en hem naar Generaal Dondersteen brach
ten.
„Dit is Joris Goedbloed!" meldde een van hen trots. „De dief
van de verdwijn-drank!"
„Onzin!" bulderde de militair. „Dit is hem niet! Laat deze ft
guur inrukken! Bah! Aan jullie heb ik niets! Ga de aanplakbil
jetten verspreiden waarop Goedbloed is afgebeeld in zijn vermom
mingen. De burg er-bevolking moet in het geweer komen om die
schurk te vangen, als jullie het niet kunnen!"
De agenten gehoorzaamden bedremmeld en zo kwam het, dat
even later overal biljetten hingen, waarop een beloning van vijf
duizend florijnen werd uitgeloofd voor het vangen van Joris Goed
bloed. zichtbaar of onzichtbaar
DUIVENSPORT
De LPV „De Vriendenclub"
Wedvlucht Chateauroux.
In concours 97 oude vogels. Uit
slag: 1, 3, 7. W. de Ridder, 2, 5. 10.
H. Holtrop, 4. Th. Dongelmans 6> 8.
Ch. v. d. Voorn, 9. W. Vijlbrief.
Wedvlucht Tergnier. In con
cours 137 oude vogels. Uitslag: 1, 2.
H. Holtrop, 3. Th. Dongelmans-4, 9.
W. Vijlbrief, 5. W. de Ridder, 6. R.
Pet, 7. Jac. Siera, 8, 7. Beekman, 10.
W. J. Mark.
De Leidse Postduiven Club Wed
vlucht Chateauroux.
In concours 159 duiven. Uitslag: 1,
3, 5. 6. H. van Riet. 3, 4. A. Pracht,
7. Bink/v. d. IJssel, 8. G. van Stein,
9. J. Degen sr., 10. J. van Alphen jr.
Wedvlucht Tergnier. In con
cours 205 duiven. Uitslag: 1.6. J. van
Alphen sr.. 2. L. v. d. Nieuwendijk, 3.
J. Knijnenburg, 4. W. Bey, 5. Bink/
v. d. IJssel, 7. A. Pracht, 8. W. v. d.
Nieuwendijk, 9, 10. W. Onstenk.
Met een voorsprong van bijna
vijf minuten op zijn naaste concur
renten heeft de Zwitser Peter Altzi
de eerste etappe van de Ronde
Oost-Zwitserland gewonnen. Hij leg
de de 142 km tussen Altenrhein
Schwanden af in 3 uur 30 min. 6 s
De Nederlander Jan Schepers klas
seerde zich als derde
DE WONDERLIJKE AVONTUREN VAN BRAMMETJE FOK
862. De verontwaardiging deed Bram even vergeten, dat hij
tegen het dorpshoofd sprak.
„Wat?" riep hij uit. Krijgen we het olifantje niet mee? Dat is
een lelijke streek, dat is gemene bedriegerij".
Hij stampte op de bodem, die intussen drooggevallen ivas.
„Er is nu toch geen reden meer om dat dier hier te houden?"
„Dat zal ik beoordelen"bleef het dorpshoofd kalm. „Zoveel ge
luk zou u toch ook niet willen afstaan?"
Hoe Bram ook praatte, er was geen verandering te brengen in
het standpunt van het dorpshoofd. Moedeloos keerde Bram zich
tot zijn vrienden.
„Nu weet ik het ook niet meer. En dat na^ alle moeite, die we
hebben gedaan. Het is hopeloos".
Toch was ook hier de redding nabijom juister te zijn, even
nabij als een eenzame hengelaar, Krokodillekoos, die nog niet eens
in de gaten had dat het water inmiddels verdwenen was.
(ADVERTENTIE)
Vraag uw groenteman naar de gratis folder vol
handige, feestelijke, hartige tomaatmogelijkheden
Posities Nederlandse
sa.
Witte Zee Met booreiland 28 325
