Hier und Heute wedijvert met de dagbladen maakte Antoinette Weynen carriere in Rome FILM Televisie bij onze oosterburen *TEKDAG M JUNI 1967 LD.-EXTRA Elk jaar als Wimbledon in de verte opdoemt, komen de verhalen los over be roemde wedstrijden welke op de historische grond van All-Eng land Club door de jaren heen zijn gespeeld. Het zijn er nogal wat die verdienen af en toe uit heit stoffige archief te wor den gediept om nog eens uitvoe rig te worden behandeld. Een van de roemrijkste partijen al ler tijden speelde zich een klei ne vijftien jaar geleden af, om precies te zijn in 1953. Het was niet eens een finale partij, zelfs geen kwart- of hal ve eindstrijd. Neen, het was een doodgewone derde ronde partij, zij het dan tussen twee rijk ge lauwerde matadoren: de ge plaatste Drobny, de ex-Tsjech, «pelend voor Egypte, en de on- ïeplaatste Budge Patty, Wim- bledom-fkampioen 1950, Ameri kaan van geboorte, maar al ve le jaren wonende in Parijs. Het was een gevecht dat bij na 4^ uur duurde en 93 games in beslag nam. Na afloop wa ren beide spelers totaal uit geput, het racket viel uit hun krachteloze handen. Men moest hen in hun sweater helpen, zij waren bijna niet meer in staat zonder hulp de weg naar de kleedkamers af te leggen. Hun gezicht was spierwit, hun be nen waren gezwollen, hun rackethand en hielen vuurrood, bezet met blaren, hun shirt was doorweekt.. Iedereen was trouwens doodmoe. De ballen- jongens, de lijnrechters, de toe schouwers. De scheidsrechter las met door emotie aangetas- ;e stem in het schemerdonker le score voor. Het was een ge vecht, groots als een monument. Het was niet alleen een lan ge, maar ook een schitte rende partij, met flonke rend vuurwerk van twee spelers die in de allereerste plaats ten- nisartiesten waren. De lange, elegante Patty, die met zijn knappe gezicht en verzorg de snorretje zó in een filmrol had kunnen stappen en Drobny, de gedrongen ex-Tsjech wiens superieure slagen de ken ners deden watertanden. Twee dikke vrienden ook; zij kwamen al jarenlang samen in dubbel spelen uit. TITANEN GEVECHT DROBNY- PATTY Briljant Drobny won de eerste set met 86. verloor de tweede ondanks enkele setpunten met 1618. In de derde drukte Patty sterk door met briljant volleren op Drobny's backhand- diens eni ge zwakke punt. Ook in de vier de had de Amerikaan een licht overwicht en bij 54 verwierf hij zijn eerste wedstrydpunt. Hij miste op zijn forehand. Dat was nog niet alarmerend, want bij 65 kreeg hij op Drobny's service wederom twee wedstrijdpunten. Het kwam er wederom niet van, want de wel niet als typische vechter bekend staande Drobny toonde juist in de crisis zijn beate spel. Vervol gens viel de „Egyptenaar" een paar keer languit en pijnlijk op de keiharde grasmat, maar won der boven wonder slaagde hij er toch in de set te veroveren: 8 6. In de vijfde en beslissende set kregen beide spelers last van beenkramp. Het publiek keek ademloos toe hoe eerst Patty, la ter Drobny korte tijd hulpeloo* langs de achterlijn strompelde. Het gevecht ging door, de zon ging langzaam onder, de lijnen werden al enigszins onduidelijk. Bij het wisselen van veld, at 'Drobny suiker en dronk wat water; Patty nam een krach tiger middel: cognac. Op een ge geven ogenblik was de water kan leeg. Men wachtte tegen alle officiële regels in tot er weer een volle stond. Drobny leidde met 31 en 42, maar Patty liet niet los. haalde mag nifiek op en kwam met 66 voor. Drobny kwam daarna 15- 40 op zijn service. Weer twee matchpoints voor Patty. Drob ny hakte ze weg met een volley en een service-ace. Nogmaals forceerde de Amerikaan een wedstrijdpunt en nu ging zijn forehand twee om naast de lijn Er vielen enige toe schouwers flauw, het licht werd slechter en bij 1010 zei um pire Legg dat er nog twee spel len zouden worden gespeeld. Toen brak Drobny het verzet van zijn rivaal. Het werd 11 L0 voor hem en met drie mees- berslagen 400 op zijn service- In het schemerdonker wachtte de ex-Tsjech even alvorens te serveren. Het zweet gutste op zijn brilleglazen. De daverende klap die daar na kwam, verraste Patty 8—6, 16—18, 3—6. 8—6, 12—10, De volgende dag nodigde het bestuur van de All-England Club Drobny en Patty uit voor een klein diner. Het doodver moeide tweetal voldeed er aan, hoewel beiden die nacht geen oog hadden kunnen dichtdoen, zo hevig werkte de spanning nog na. Het bestuur overhandigde de spelers twee zilveren siga rettendozen met daarin gegra veerd alle bijzonderheden van deze historische strijd. Voor Drobny was het een Pyrrus-overwinning, wamt zij had hem alle kostbare fysieke reserves gekost. Een paar dagen later wipte de jonge Deen Niel sen de nu 15 uur per dag sla pende ex-Tsjech uit het toer nooi door een gemakkelijke zege in drie sets. Pikant detail by dit alles: twee jaar later ontmoetten Pat ty en Drobny elkaar in de fi nale van een indoor-toernooi in Lyon. De strijd werd toen ge staakt bij de stand: 2119, 8 10, 21—21 Guten Tag, Herr Intendant". De man achter de regietafel in de controlekamer van een van de studio's ergens in het griezelig grote gebouw van de Westdeutsche Rund funk in Keulen beantwoordt verveeld de groet van een jonge redacteur, die een bundel teksten komt brengen. De mannen en vrouwen in de controlekamer hangen ontspannen achter over in hun stoelen en staren naar de monitorschermen, waar op ze presentator Werner Schawer zich gereed zien maken voor de aankondiging van de 3056ste uitzending van „Hier und Heute", het regionale programma van de WDR voor Noord- rij n-Westf alen. Dit jaar, om precies te zijn 1 de cember. bestaat „Hier und Heute" tien iaar en in die tijd heeft dit programma zich in de harten van bijna vijf miljoen televisiekijkers in West-Duitsland, België en ooste lijk Nederland een plaats veroverd, die omgekeerd evenredig is aan de kleinheid van de lettertjes waar mee het in de Duitse programma bladen aangekondigd staat. Tien jaar lang zes keer per week, onge veer 40 minuten per avond. Er wa ren rustige uitzendingen bij, maar ook spectaculaire, met grote pri meurs. die door dagbladjournalis ten groen van jaloezie werden be keken. Hoofdredacteur Hans Jesse ver telt daarover in zijn ruime werkkamer met uitzicht op de Rijn. Hij haalt boeken met kranten knipsels voor de dag en zyn ogen schitteren van pret en opwinding als hy verhaalt van de keren, dat de dagbladen hijgend achter de nieuwtjes aanholden, die „zijn" „Hier und Heute" het enorme kij kerspubliek het eerst kon voorscho- Toen vorig jaar de beroemde wit te walvis in de Rijn werd gesigna leerd, zorgde een cameraploeg van „Hier und Heute" voor de eerste filmopnamen, die ooit van het dier waren gemaakt. De enige inter views, welke generaal Eisenhouwer en Lyndon Johnson bij recente be zoeken aan Duitsland gaven, waren aan een verslaggever van „Hier und Heute." Een reportageploeg van „Hier und Heute" zorgde er voor, dat een gevaarlijke gangster bende, die de bevolking van een dal in het Sauerland terroriseerde, werd opgerold en voor de camera's van „Hier und Heute" vond de her eniging plaats van een man, die zijn geheugen had verloren, met zijn familie. Hans Jesse: „Dit laat ste was natuurlijk een soort stunt, die weliswaar erg aanslaat bij de kijkers, maar die we toch onmid- Ook in westen van Nederland De Duitse televisie is ook in Nederland zeer -populair. Elke avond draaien duizen den tv-bezitters in het oosten van ons land de knop verder, naar het programma van onze oosterburen. Maar bin nen afzienbare tijd zal ook het westelijk deel van Neder land naar „Duitsland" kun nen kijken door de boute van een nieuwe zender bij Kleef, die de onbedoelde, maar prettige nevenwerking heeft ook ver naar Neder land uit te stralen. Een on zer verslaggevers bracht een bezoek aan de Westdeutsche Rundfunk in Keulen en aan het Zweiten Deutsches Fern- sehen in Mainz waar hij sprak met de makers van en. kele programma's. dellijk laten vallen als er voldoende echt actueel nieuws is. Wy willen een werkelijk „nieuwsprogramma" maken, een programma, dat de kij kers in ons gebied op de hoogte houdt van alles wat er die dag in hun omgeving gebeurde. Aan dit doel offeren we zonodig alle sappi ge verhaaltjes op." Nederland Ook Nederland komt by de actua liteiten ruimschoots aan bod. Zeker drie tot vier keer per week filmt een reportageploeg uit Keulen er gens in Limburg, Brabant of Gel derland waar de mensen de Duitse t.v. kunnen ontvangen. „Maar," zo zegt de heer Jesse met nadruk, „wy doen dat niet met het idee: er kij ken daar ook mensen naar ons pro gramma en daarom moeten we ook voor die kykers iets brengen. We nemen alleen maar die onderwer pen in het buitenland, die voor het Duitse publiek en in het byzonder voor de kykers in Noordryn-West- falen op de één of andere manier interessant zyn of met Duitsland in verband staan. We bemoeien ons nooit met uitsluitend binnenlandse problemen zoals byvoorbeeld het provo-vraagstuk. Dat zou een on toelaatbare inmenging in de bin nenlandse aangelegenheden van een ander land zyn." Dezelfde mening is ook de Neder land-expert van „Hier und Heute" Gunther Ernst toegedaan. Hy is één van de 15 verslaggevers die samen met 15 redacteuren en 12 cameraploegen de staf van „Hier und Heute" vormen, en ons land goed kent. (Zyn vrouw is verwant met de Enschedese textielfamilie van Heek». Desondanks is de heer Jesse (Nederland is my na aan het hart gebakken) niet bevreesd hete Hollandse hangyzers aan te pakken voorzover Duitsland er iets mee te maken heeft. Van hem is byvoorbeeld de geruchtmakende re portage van verleden jaar, waarin werd afgerekend met het sprookje Nog een geziene gast in West- Duitsland zij het niet in Hier und Heute is onze landgenoot Lou „Buitengebeuren" van Burg. Elk seizoen lanceert hij daar „Het gouden schot". dat de Duitse toeristen de Hollandse stranden, molens en geveltjes me den na de incidenten by de brui loft van prinses Beatrix. Ernst be wees nuchter en zakelijk dat niet de provo-rookbommen, maar de verminderde service en de verhoog de prijzen van de Nederl. hotels verantwoordelyk waren voor de teruggang van het aantal Duitse „Feriengaste". Ook baarde hy op zien door het openbaar maken van de schandalige praktyken van de Duitse dierenhandelaar Heinz Vie- ter, die in Nederland huisdieren opkocht om ze weer als vivisectie materiaal te verkopen. Deze reportages hebben er toe by gedragen dat de belangstelling in Nederland voor het beeldscherm, -dagblad in tydschriftopmaak- zo als thans Hans Jesse „Hier und Heute" definieert, nog is toegeno men. De zogenaamde infratest-en- quêtes onder de kijkers hebben uit gewezen dat ruim 50% van de tv- toestelbezitters in de Bondsrepu bliek elke avond het fragment uit de Rheinische Symphonie van Schumann hoort, waarmee „Hier und Heute" begint. Op een waar deringsschaal van min 10 tot plus 10 kreeg „Hier und 'Heute" van de toeschouwers het cijfer plus vyf, wat in vergelijking tot andere pro gramma's erg hoog is. Kijkerspost Haar informaties krygt de redac tie van correspondenten overal in Noordryn- Westfalen en van de grote stroom kykerspost, die elke dag binnenvloeit. De Nederlandse VW-vertegenwoordiging in Keu- zorgt met de VVV in Arnhem en de Nederlandse briefschrijvers voor de informaties uit Nederland. Ty- dens de dagelykse redactieverga dering 's ochtends wordt een keus gemaakt uit de berg tips en ideeën en aan de hand daarvan gaan de reporter en de cameraploegen op weg. Elk filmpje duurt normaal slechts drie tot vier minuten behalve heit. „Schwerpumikttihema", heit belangrijkste ondea-werp van de uitzending, dat meestal wat meer achtergrondinformatie geeft. Steeds blyven enkele minder actuele on derwerpen in reserve voor het ge val dat een film niet op tyd in de studio is. Soms is het een kwestie van minuten. Dan is de anders zo rustige controlekamer in de studio een hel van opwinding en spanning. Haalt hy het of haalt hy het niet? De film haalt het. maar voor het opnemen van het com mentaar op de band is geen tyd meer. De reporter moet zyn tekst voor de vuist weg voor de micro foon spreken. Iedere fout wordt door byna vyf miljoen luisteraars gehoord. Maar dit risico nemen de makers van „Hier und Heute" graag op de koop toe als ze maar actueel zyn, want zegt de chef „als het even kan, moeten de kranten by ons het nakyken heb ben". Enkele jaren geleden verliet An toinette Weynen Den Haag om in Rome haar weg in de film wereld te zoeken. Op het ogenblik heeft ze een succesvolle carrière in de film- en reclamewereld opge bouwd. „Ik heb nu in zo'n vyftien films en verschillende tv-spelen kleine en grotere rollen gespeeld", zegt Antoinette Weynen, die met haar donkere ogen en bruine ha ren helemaal geen Nederlandse in druk wekt. „Ik heb o.a. met Sophia Loren en Gina Lollobrigida op de set gestaan. Daarnaast werk ik als fotomodel en in .tv-commercials". Het was voor haar een hele gok om zonder meer naar Rome te ko men. In Holland had ze nooit met film te maken gehad, wel had ze zo nu en dan voor reclamefoto's geposeerd. Maar de belangstelling en de wil om iets te bereiken was er. „Ik interesseerde me altijd al voor film en mode, maar in ons land waren er toentertijd geen mo gelijkheden en Rome was helemaal „in", waarom zou ik het dan niet proberen? Bovendien, lukte 't me niet, was er nog niets verloren, dacht ik, want dan was ik een er varing van een nieuw land en een nieuwe taal rijker", zegt Antoinette nuchter. Het was in het begin verschrik- kelyk moeilyk, ik kende nie mand, niemand kende mij en bewys dan maar eens met dat handjevol foto's, dat je iets kunt". Een der eerste stappen die zy on dernam: „Ik heb me er onmiddel lijk op toegelegd behoorlijk Ita liaans te leren spreken en dat bracht me geluk. Ik sprak binnen twee jaar behoorlijk Italiaans en ik kreeg regelmatig werk in tv- programma's. Met de Italiaanse ko miek Corrado heb ik bijvoorbeeld Italiaanse lessen voor de Noordita- liaanse tv gegeven. Maar de film was toch mijn uiteindelijke doel". Het was nu niet meer zo moei lyk voor haar. Ze had inmiddels haar introducties, mensen die ge zien hadden dat ze werkelijk wat in haar mars had en al gauw lag de weg voor haar open. „Dat was wat ik wilde, wat me aantrok en waarvoor ik naar Rome was geko men. Filmen is heerlijk", zegt ae enthousiast. „Je bent steeds iemand anders, eigenlyk leef je naast je schoenen, jeb ent jezelf niet meer. Ik vind het altyd weer een sensa tie een ander te zyn". In haar eng- thousiasme voor het werk rollen haar ongemerkt de Italiaanse woor den van de lippen, ze merkt het niet. „Ik praat byna nooit Neder lands", zegt ze verontschuldigend, „Ik moet nu echt even nadenken. Ik heb me, gelukkig, nog steeds lllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll illllllllllllllllllllllllllllllllilllllllllllllllllllllllllllllllllll niet genoeg aangepast. Myn noor- delyke mentaliteit heeft nog steeds de overhand. Ik kan niet tegen die hardheid en dat cynisme in dit werk en vooral, ik haat zakelijk heid. Ik weiger dan ook gewoon myn enthousiasme voor een zaak te verliezen, dat heeft me by te genslagen enorm gehilpen". Geschrapt Vooral de laatste maanden heeft ze met hart en ziel gewerkt. „Ik heb byvoorbeeld in Soraya's film een rol gehad, die er overigens wel uit werd geknipt. Dat was geen prettige tijd. Soraya was beeld schoon, maar miste het talent om met anderen om te gaan, er ging niets van haar uit. Nee, dan So phia Loren en Gina Lollobrigida. dat zijn actrices die werkelijk wat kunnen en weten wat er van hen verlangd wordt. Daar had je echt contact mee, iets wat volgens my noodzakelyk is als je dag in, dag uit met elkaar samenwerkt". Een belangrijke rol speelt An toinette in de film „Operazio- ne gold 7", een film die op het ogenblik in de Nederlandse biosco pen onder de titel „sabotagecomplot gouden 7" draait, waarin zy te zien is als nachtclubzangeres. Ze is beet tevreden met haar le ventje in Rome, maar toch word ze wel eens opstandig en ongedul dig. „Je wilt gewoon dat eens „d grote kans" komt, je wilt iets ge weldigs doen en niet altijd derde o tweede reserve zijn", zegt ze. Haa. grootste wens is een film met An- tonioni te maken. „Helemaal niet origineel hoor, iedereen wil dat, ot ik zou iets heel komisch willen doen, zo op de Franse manier ANTOINETTE VAN WEYNEN uit Nederland èen zeer charmante eerste reserve

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1967 | | pagina 12