SCHEEPSRIBBE RICHT EN mf=. De zark- Styles t is Zondag ARNOLDUS KEUKENS WENSDAG 14 JUNI 1967 UODSCH DAGBLAD ADVERTENTIE Om dagelijks vervolgverhaal AGATHA CHRISTIE i- Jlec'-reen keek ademloos toe, toen h drie dunne stroken papier om- leid. f^Éen brief ln het handschrift van moordenaar zelf, mes amis! Als H inhoud van die brief wat duldeiy- r was geweest, dan was mevrouw jlethorp tydig gewaarschuwo ge lest en mogelijk aan de dood ont- Maar zoals de zaken nu ston- i, was ze zich wel bewust van het aar, maar wist ze niet in welke santé het gevaar dreigde." jïonder doodse stilte paste Poirot Stroken papier aan elkaar; hy jjihraapte zijn keel en las: „MUn liefste Evelyn, Je zult Je er wel zorgen over en, dat je niets hoort. Maar het ^ln orde alleen zal het de komen- jebeureri in plaats van de nacht. Je begrijpt het wel. heerlijke tijd aanbreken j) het oude mens eenmaal dood en s! Nooit zal iemand de my ln verband kunnen plan van jou, van die s een geniale vondst! toeten heel voorzichtig 'keerde stap i vrienden, houdt de brief schryver werd ongetwyfeld ln zyn werk. Maar er ls i twyfel over zyn identiteit. Alle- tl kennen we dit handschrift en »n schreeuw die ons door merg been ging, verbrak de stilte j, ongeluk! Hoe kom je daaraan? 1 werd een stoel omvergegooid, jlrot sprong handig opzy. Een snel- I jbeweging van zijn kant nn z^n ralier viel met een enorme klap Éde grond. jAMessleurs, mesdames", zei Poirot jt een zwierige zwaai, „mag ik u Imoordenaar voorstellen: de heer 1 Inglethorp!" 3i,TsJe De 8Chi ■%toord ln goede karakter van Je, dat ik m'n mond hield." „Nou ja," mopperde lk nog, hoewel al een beetje vriende- ïyker gestemd, „toch vind ik dat je me wel een hint had kunnen geven." „Maar dat heb lk gedaan, beste vriend. Verscheidene malen zelfs. Je wilde het alleen niet begrijpen. Denk eens even na, heb ik ooit tegen je gezegd, dat volgens my John Ca vendish schuldig was? Heb lk je niet, Integendeel, gezegd dat het byna zeker was dat hy vrygespro- ken zou worden?" „Ja, maar..." „En heb ik het niet onmlddeliyk daarna erover gehad dat het moei- ïyk zou zyn de moordenaar zyn ge rechte straf te doen ondergaan? Was het je toen niet duidelyk, dat ik over twee totaal verschillende men sen sprak?" „Nee," zei lk, dat was me niet duidelyk!" „En verder," vervolgde Poirot, „heb ik in 't begin niet herhaalde- ïyk tegen Je gezegd, dat lk niet wilde dat Inglethorp nu gearresteerd zou worden? Dat had Je toch Iets moeten zeggen!" „Bedoel Je dat Je hem toen al ver dacht?" PANDA EN DE MEESTER DRINKER 48—93. Als Joris Goedbloed had gedacht dat hij de enige was, die wakker was, had hij het mis. Geheim Agent 38 had grimmig de wacht betrokken bij de voordeur van Hobbeldonk om op te passen dat niemand de proeven van professor Kalker kwam weghalen. „Die persoon zal mij ongetwijfeld een waardige doorgang wei geren!" prevelde Joris spijtig. „Ik zal mij helaas van een min der elegante manier moeten bedienen!" Met die woorden vatte hij een regenpijp en begon daarin ge ruisloos omhoog te klimmen. Nu wilde het toeval, dat het venster van Kalker's slaapkamer grensde aan deze pijp en aangezien de geéleerde graag met een open raam sliep, had de insluiper geen enkele moeite om een hou vast aan het raamkozijn te vinden. ..Victorie!" mompelde de indringer, „ik bevind mij op de goede weg!" Helaas had hij niet in de gaten dat de geleerde zich op zijn weg bevond en wel recht onder zijn voeten Eerste neger in Opperste Gerechtshof V.S. DSTUK XIII rot geeft uitleg tTJ'olrot, wat een gemene streek," «ïlk. „Ik zou Je wel kunnen ver Waarom heb je me zo de gek gehouden? Want dat heb jÈe zaten in de bibliotheek. We had een paar koortsachtig drukke achter de rug. In de kamer ^tden waren John en Mary weer -Aen; Inglethorp en Juffrouw Ho- zaten ln voorarrest. Nu had ik *iyk Poirot voor my alleen en, lk nog steeds brandend Hprsglerig was, moest hy nu maar iover de brug komen. fcen zweeg Poirot; tenslotte zei Ik heb Je niet voor de gek ge- iden, mon ami. Hoogstens heb ik A gelaten dat jy Jezelf voor de gek Ja, maar waarom?" ld ,Tja, hoe zal ik je dat nu eens leggen? Weet je, beste vriend, jy it van nature zó eeriyk en wat je ïkt ls zó duidelyk op je gezicht te tn, dat - enfin, jy kunt- nu een- al onmogeiyk Je gevoelens ver gen! Als ik jou op de hoogte had iracht van myn ideeën, zou, de ste de beste keer, dat je Ingle- irp zag, dat sluwe heerschap „lont oken" hebben zoals jullie dat noemen. En dat zou be nen: bonjour wat betreft onze len hem te pakken te krygen!" Ic geloof dat ik toch diplomatie- ben dan jy denkt." vriend," smeekte Poirot, i smeek Je, word nou niet boos! hulp is heel waardevol geweest. 1 is alleen vanwege dat byzonder „Ja. Om te beginnen zou, wie er verder ook voordeel mocht hebben van mevrouw Inglethorps dood, haar man er het meeste profyt van heb ben. Daar viel niet aan te ontkomen. Toen ik die eerste dag met Jou naar Styles ging, had ik er geen Idee van hoe de misdaad gepleegd was; maar uit wat lk wist over Inglethorp, stel de ik me voor dat het heel moeiiyk zou zyn iets te vinden, dat hem er mee in verband zou brengen. Toen ik op het chateau kwam, begreep ik on mlddeliyk, dat mevrouw Inglethorp zelf het testament verbrand had. En, tussen haakjes, daar kun je niet over mopperen, beste vriend, want ik heb genoeg m'n best gedaan om je de be tekenis te lat en zien van dat vuur in de slaapkamer, midden in de zomer." ,Ja, ja," zei ik ongeduldig. „Ga verder." .Welnu, beste vriend, zoals ik zei, .s mijn zienswijze wat betreft In glethorps schuld danig aan wankelen gebracht. Er waren in feite zoveel bewyzen tegen hem, dat ik geneigd was te geloven dat hy het niet gedaan had." „Wanneer ben je van mening ver anderd?" ,Toen ik merkte dat, hoe meer pogingen ik ondernam om hem van blaam te zuiveren, des te meer po gingen hij deed om zich te laten ar resteren. Toen ik dan ook ontdekte dat Inglethorp niets met mevrouw Raikes te maken had, maar dat het in werkeiykheid John Cavendish was wiens belangstelling in die richting ging, was ik zeker van myn zaak." „Maar waarom?" „Eenvoudig hierom: als Inglethorp zelf een verhouding had met me vrouw Raikes, was zyn zwygen vol komen begrypeiyk. Maar toen ik er achter kwam dat het hele dorp wist dat het John was die zich aange trokken voelde tot dat knappe vrouwtje, kreeg zyn zwygen een heel andere betekenis. Het had geen zin net te doen of hy bang was voor een schandaal, om de doodeen voudige reden dat er. wat hem be treft, helemaal geen schandaal was! President Johnson heeft meege deeld dat hy procureur-generaal Thurgood Marshall heeft voorgedra gen als lid van het Amerikaanse Op perste Gerechtshof. De 58-jarige Marshall is de eerste neger, die lid zal worden van dit hoogste rechts college in de Ver. Staten. Marshall, die vroeger Juridisch ad viseur is geweest van de Bond ter behartiging van de belangen van ge- kleurden (NAACP), wordt de opvol ger van rechter, Tom C. Clark, die maandag is afgetreden na de afslui ting van de zittingsperiode 1966-67, Clark trad af, omdat zyn zoon, Ram sey Clark, eerder dit Jaar door Johnson is benoemd tot minister van Justitie. ADVERTENTIE Want Doublemint kauwen bevor dert de spijsvertering, 't Ie heerlijk en zo gezond. Doublemint reinigt uw tanden en verfrist mond en' adem. Koop vandaag nog een pakje - plezier voor twee - en merk zelf hoe goed Doublemint u doet. DE WONDERLIJKE AVONTUREN VAN BRAMMETJE FOK 848. Al bracht Bram zijn bezwaren niet onder woorden, toch merkte hel dorpshoofd wel, dat zijn bezoeker het niet met hem eens was. Daarom zei hij iets strenger: „Luister goed, niemand zal u kwaad doen, maar probeert u vooral niet dat olifantje weg te halen. Want dan zouden we boos kunnen worden. En in onze boosheid zouden we domme dingen kunnen doen". ,JVIaar het geluksolifantje is van de Grootvizier", probeerde Bram toch nog. „Het gelijk is van niemand ...en tegelijk voor iedereen", zei hei dorpshoofd en daar kon Bram weinig tegenin brengen. Mopperend trok hij zich terug in de kajuit van de Kokanje, waar Karo en Tutu eerbiedig wachtten op het goede idee, dat ongetwijfeld komen zou. Ze zagen Brams ogen oplichten, zij zagen zijn vinger omhoog gaan en zij hoorden hem zeggen: „Wacht eens .ik heb een goed idee". „Zie je wel? zet Karo tevreden. Wordt vervolgd Hoge commissaris van de V.N. voor Zuidwest-Afrika De Algemene Vergadering van de Ver. Naties heeft gisteren de samen stelling van de raad voor Zuidwest- Afrika en de ebnoemlng van de Griek Stavropolos tot hoge commis saris goedgekeurd. Zij zullen worden belast met de voorbereiding van het bestuur door de Verenigde Naties van Zuidwest-Afrika. By een geheime stemming zyn vertegenwoordigers van Nlgerië, Pa kistan, de VAR, Joego-Slavië, Co lumbia, Zambië, Turkije, Guyana, In donesië, India en Chili tot leden van de raad gekozen. Het was de vyfde byzondere zitting van de Algemene Vergadering over het gebied. Zuid-Afrlka en Portugal, die op 19 mei tegen de resolutie stemden waar- by de raad werd ingesteld, namen gisteren niet aan de stemming deel. Zuid-Afrika heeft reeds laten weten de raad niet tot Zuidwest-Afrika toe te zullen laten en het is niet duide lyk hoe de raad zyn taak kan uit voeren. By de stemming van gisteren wer den slechts 102 geldige stemmen uit gebracht. Achttien landen onthielden zich van stemming. Daar onthoudin gen niet meetellen, werd slechts in feite door 84 landen gestemd. De grote mogendhedende Ver. Sta ten, de Sowjet-Unie, Groot-Brittan- nië en Frankrykweigerden lid van de raad te worden. ADVERTENTIE Haarlemmerstr. 55 - Leiden t.o. Rex-theater Tei. 31497-24166 MMOmZ Kiep Palot Etto A-nstardam 13 320 m O

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1967 | | pagina 17