gunstige ontvangst van ar bar a Garsons Macbird koelkasten Bloembollenhandelaren profiteren van E.E.G. Satire geheel in de kluchtsfeer Lof en blaam voor Concertgebouworkest iDAG 26 APRIL 1967 LEIDSCH DAGBLAD Politiemuzikanten in Tilburg bijeen (Van onze kunstredactie) Ier „boe-geroep" is gisteravond in de Nijmeegse Stads- rburg Barbara Garson's satiri over het politieke leven erika, Macbird, ontvangen. Toch kwamen de insinuaties, lee het stuk vol zit, alle over het voetlicht. Regisseur Droiset had de verdachtmakingen echter omgeven met zó luchtige vondsten, dat de toeschouwers van deze para- p Shakespeare's Macbeth een voorstelling te zien kregen, iregeld een glimlach en soms een grijns tevoorschijn Ef rdachtmakingen in Macbird zijn niet van de lucht: het hele mnse -politieke leven wordt afgeschilderd als corrupt en ge- ios, en als één grote strijd om persoonlijke macht. Barbara volgt de handeling van Shakespeare's stuk nauwgezet. Zo het dat Johnson (Macbird), net als generaal Macbeth de koning Duncan, door machtswellust overmand, de moord op ',nt Kennedy (Ken O'dunc) geraamt. ennedy's komen er in U)£ t erg veel beter af. Geen en- mkel gaat hun hlecht af als gaat Johnson van zijn l UjS troon te stoten en deze veilig te stel len voor Bobby. Aan het speurwerk van de com missie-Warren naar drijfveren ach ter en dader (s) van de moord op Kennedy en de oorlog in Vietnam („Vietland") is Barbara Garson na tuurlijk niet voorbij gegaan. Haar Earl of Warren laat zich gemakke lijk overhalen om de feiten te ver doezelen en de felste bestrijder van het Vietnambeleid in de Amerikaan se senaat, Wayne Morse, strijdt bij voorbeeld als een Don Quichot- te tegen windmolens. Geen wrangheid In de regie van Hans Croiset werd het geen wrange satire. Alle grapjes en vele (intelligente) vondsten van Barbara Garson diepte hü uit In de richting van de klucht. Zo versche- Een scène uit Barbara Gar- sons Lady Macbird". nen de Kennedy's als kleurige cricke ters ten tonele en Johnson als een wilde rugbyspeler. De soms toch beslist bittere satire van Barbara Garson verdronk nu in een zee van kluchtigheden. Alle moorddadigheid, corruptie en machtswellust op het toneel bracht geen moment verbijstering en angsti ge rillingen te weeg, terwijl Barbara Garson er gezien de insinuaties in het stuk toch niet alléén op uit is geweest de schouwburgbe- bezoekers een blijspelletje voor te zetten. Croiset schrijft in het pro gramma dat een van de drijfveren achter de opvoering „de demonstra tie van het vrije woord" is geweest. Hiervan blijft echter niet veel over als dit vrije woord zo zachtjes wordt uitgesproken dat het nauwelijks ver staanbaar is. En hierop kwam de fraaie verpakking van Croiset. die naast de regie ook de aankleding van spelers en toneel voor zijn re kening had genomen, neer. Geestige vondsten Wie zich wilde overgeven aan de talrijke geestige vondsten van de re gisseur kon overigens genieten van voortreffelijk spel. Hiervoor zorgde in de eerste plaats Sien Vroom, die schitterend een handenpompende en schouderslaande Macbird op de plan ken zette. Vooral aan het slot, als Macbird sterft aan een hartaanval, omdat rebelse negers zijn netjes be snoeide tuin (Washington) in brand steken toonde hij zijn acteurskwali teiten. Alle rollen werden trouwens goed gespeeld. Albert Abspoel en Arthur Boonie voldeden goed als Robert en John Ken O' Dunc. De laatste was bovendien een geestige van Wayne tot Morse. Margriet de Groot was een meer onbenullige dan meer doortas tende Lady Macbird (Lady Bird Johnson). Carol Lindsson maakte In Washington: Ter gelegenheid van het veertig jarig bestaan van het Tilburgse Po litie Muziekkorps wordt binnenkort een internationaal politiemuziekfesti- val georganiseerd, waaraan in totaal 19 politiemuziekkorpsen met bijna 1000 muzikanten zullen deelnemen. België is vertegenwoordigd door de politiekapel uit Brussel, Denemarken door het politiemuziekkorps uit Oden- se. 's Middags zal op het Heuvelplein een muzikale show worden gegeven met een gezamenlijk optreden van alle deelnemers in de mars „In rech te baan" van Joh. Wichers. Het openbare gedeelte van het Fes tival wordt afgesloten met een tap toe eveneens op het Heuvelplein waaraan wordt meegewerkt door de kapel van de Ned. Rijkspolitie en de muziekkorpsen van de Belgische en Deense politie. Schatten van Toet- Anch-Amon naar Londen? Goudschatten, die meer dan 3.000 jaar geleden zijn begraven met een jeugdige koning van Egypte, zullen dit jaar wellicht in Londen worden tentoongesteld. De Britse Raad voor Schone Kun sten heeft Egypte verzocht, toe te staan dat degrafschattcn van de jonge Pharao Toet-Anch-Amon zul len worden getoond in het Brits mu seum te Londen. Als de regering Nas ser haar toestemming geeft, zullen de schatten, die op het ogenblik in Parijs worden tentoongesteld, deze zomer in Londen worden getoond. De 40 voorwerpen, maken slechts een klein gedeelte uit van de inhoud van het graf, maar zij weerspiegelen niettemin de glans en glorie van de overleden vorst. De Britse fiscus heeft de 17e eeuwse dagboekschrijver Sa- '6 muel Pepys een aangifteformu- lier toegezonden via zijn uitge- b ver, waarop o.m. de vraag voor komt waar hij zijn inkomsten 9 aangeeft en of hij een pensioen 6 geniet. De betrokken uitgever is be- S zig met een nieuwe editie van b Pepys dagboeken, hetgeen de '<5 fiscus kennelyk niet ontgaan is. P Maar helaas zal Pepys, die in b 1653 werd geboren en in 1703 <5 stierf, de vragen van de Britse P fiscus niet kunnen beantwoor- b den. (Van onze bloembollenmedewerker) „Searpellini" staat op een groot bord in Lisse te lezen. Het is in de schuur waar de eens bekende firma Belle Teeuwen was gevestigd. Searpellini is er het levende bewijs van, dat de EEG voordelen heeft te bieden aan vooruitstrevende mensen. Hij bouwt in de zes landen een net van aan- en afvoerlijnen, die steunen op dochterondernemingen in de grootste gespeciali seerde tuinbouwcentra. Lisse is er een van. In Noord-Afrika komt een Searpellini, in Genève en in Gent staan al takken of ondernemingen. De bedoeling is het heen en weer schuiven van eigen en gekochte produkten. Mammoetbedri j f De opzet van deze zaak komt het meest overeen met de visie van de studiegroep Economische beschou wingen van Theorie en praktijk, de vereniging van oud-leerlingen van de RMTS uit Lisse. De leden van deze studiegroep heb ben blijkens de publicaties in het or gaan van deze vereniging de huidige situatie al lang achter zich gelaten. Voor bloembollenmensen is hun vi sie zo iets als science fiction. Zij na melijk hebben zich, losmakend van de traditie, op het standpunt, gesteld, dat het bloembollenvak niet een grote onderneming kan stellen tegenover mammoetinkopers als Woolworth, V en D, Edeka, Galerie Moderne enz. Er is in de bloembol lensector ook niet een onderneming, die zo maar op dergelijke afzet kan omschakelen, omdat de inkoop dan in feite ongelooflijk moeilijk zou wor den, doordat deze over te veel klei nere bedrijven zou moeten gaan. Om het geheel te ondervangen en om tevens van de griezelige eenzij digheid in de handel af te komen, construeerden zij een n.v. op papier, die zelfs belastingtechnisch te verwe- wezenlijken zou zjjn. In vele oude bloembollenzaken zit ten „verborgen reserves", die te voor schijn komen als men liquideert. Dat kost scheeosladingen belasting. Men kan ook een zaak laten doodbloeden. Er zou als volgt te werk moeten wor- den gegaan. Kwekers en exporteurs §9m-wp. pm« ificpiici zouden een n.v. moeten stichten, p 7 CI1 1 waarbij dan liefst ook nog afne- mers-groothandelaren zouden moe ten worden betrokken door middel van aandelen. Er zou een produktie- schema moeten worden opgezet, ge richt op grootscheepse afzet. Om te weten wat men moest produceren zou dus de groothandelaar of grote marktbroeier zijn gegevens naar het centrale kantoor moeten doorgeven. Daar moeten de produkten worden verzameld en verpakt in een geauto matiseerde verpakkingshal. Men zou gaan profiteren van de vakkennis van de kwekers, de ex portorganisatie van exporteurs en de kennis van de afnemers en con sumenten. De deelnemende bedrijven zouden de zeer gespecialiseerde be- van de vele soor ten bloembollen moeten uitvoeren, naar gelang zij geoutilleerd zouden zjjn. Op deze manier voorkomt men een log bedrijf met een loodzware top. De deelnemende zaken zouden hun werk betaald krijgen en, als er goed wordt gewerkt, dividend uit hun aan delen kunnen krijgen. Hun zelfstan digheid zou dan gemakkelijker op te geven zijn dan in een regelrechte fusie! om het geheel van de vaste lasten per produkt te verminderen, zou een groot aantal produkten moeten wor den gevoerd die het gehele jaar door werk aan mensen en machines kun nen gegeven. Bij een zeer dicht net van relaties over de gehele wereld zou men een razendsnelle bloembol- lenhandel op touw kunnen zetten. Men zou in het centrale kantoor overschotten snel kunnen wegwer ken naar gebieden waar de prijzen te hoog zijn, dus waar tekorten zijn. Een bijkomstigheid zou dan zy'n, dat de enorme schommelingen in de bloemenprijzen zouden zijn te voorkomen. Dianieren In de praktijk bestaan naast het bekende „bollenreizen" nu drie ma nieren. De eenvoudigste is het ver strekken van inkoop-opdrachten aan exporteurs op provisie-basis. De exporteur moet zoveel bollen inko- ADV ERTENTIE Gezelligheid met volle teugen GRAPILLOM alcoholvrij druivensap Negen vrouwelijke studenten in de theologie aan de universi teit van de Noorse hoofdstad Oslo voeren een campagne tegen mini-rokken. Gisteren paradeer den zij in klassieke Noorse dracht in een van de hoofdstraten, toen er „toevallig" een collega-in-het- kort langskroam pen tegen prijzen die in overleg met zijn opdrachtgever worden vastge steld. Hij heeft nog zijn exportvergun ning en zijn pakgelegenheid. Dit sys teem wordt al toegepast De expor teur verschuift zijn risico naar de afnemer De 2e methode is het eerst toegepast door een combinatie van elf Duitse zaken, die een inkoopkantoor in Hil- legom inrichtten. Opzet was wellicht de winst, die de exporteur in zijn zak stak, zelf te verdienen en dan bovendien geen gezeur aan de deur meer te hebben van elkaar onder- biedende bloembollenvertegenwoor digers. Deze zaak bestaat nog steeds en is zelfs gevolgd door een inkoop bureau van een groot zaadhuis in Munster. „Kiepenkerl" betekent marskramer, de naam is in Voorhout te lezen. E.E.G. De N.V. Afzet van Theorie en Praktijk begint gestalte te krijgen in Searpellini. Deze Italiaanse zaak wil zelf de bloembollen inkopen. Dat betekent een vakkundige inkoop, desnoods controle te velde en eigen controle voordat ze worden verzonden naar andere gebieden. Men kan bij wanprestaties zelfs gebruik maken van het scheidsgerecht. Searpellini heeft ook een entree op de beurzen in Haarlem en Hillegom! De heer Searpellini vertelde ons. dat hü wel heeft vernomen veel duurder te zullen werken dan hü dacht. Bloembollenmensen hadden hem dat voorgerekend. Maar hij ex porteert via de zaak in Lisse bloem bollen naar Zweden, waar hü met een Belgische azalea's kan verko pen en Italiaanse zaden. In België verkoopt Searpellini ook verschillende produkten. In Italië is het niet anders. Een nieuw steun punt i<n de Europese handel, van C'carpellini wordt het klimaat van Noord-Afrika. Hij gaat alle tuin- bouwprodukten verkopen en inko pen, die in zjjn onderneming pas sen. Hij ziet al geen grenzen meer en denkt Europees. Economisch mag Italië van hem best een provincie worden van een groot Europa. In de bloembollenstreek echter ge looft men er nog niet zo in. We heb ben wel geruchten gehoord over fu sies, die mislukten, er schijnt weer ergens een samenwerking op touw te worden gezet. Searpellini doet het alleen in het groot, de bloembollenzaken zün. door de in vloed van de gehele familie, moei lijk wendbaar. Ze zijn wel snel splijtbaar, hoewel het aantal kin deren dat zo nodig in de zaak moet, snel afneemt. Men vermoedt zelfs schrikbarend snel. Zij die er wel in komen krjjgen dan de sleep niet-bol- lenmensen te betalen. De NV Afzet is er nog niet. Straks gaan buitenlandse zaken nog zorgen, dat de Nederlandse kwekers kunnen bljjven bestaan. De „Evening Star" in Washington^ heeft het Concertgebouw orkest uit Amsterdam gisteren na het eerste van een tweetal concerten in de Constitution Hall „een prachtig orkest" ge noemd. Het blad spreekt van „een van de grote orkesten van de we reld". Irving Lowens, muziekcriticus van de „Evening Star" schrijft: Bernard Haitink, de eerste dirigent van het Concergebouworkest, is nog jong— hij moet zjjn 38ste verjaardag nog vieren. Hü is een voortreffelijke en wat flegmatieke musicus, iemand die het midden van de weg bewan delt, wiens interpretaties keurig, maar niet opwindend zün- De ereplaats voor de pauze viel toe aan de eerste uitvoering ter plaatse van de Partita voor orkest, die in 1960 in opdracht van de ge meente Amsterdam gecomponeerd is door de componist-pianist Hans Henkemans. Deze is een goede, eer- lüke vakman, wiens muziek geheel van deze tjjd is, op een Impressio nistische manier, maar ik heb in de Partita niets buitengewoons kunnen beluisteren. De muziekcriticus van de Washing ton Post oefent in zün artikel over de uitvoering van het Concertge bouworkest van maandagavond kri tiek uit zowel op het publiek in de zaal als op de uitvoering zelf. Paul Hume schrijft dat het publiek alles wat het orkest speelde toe juichte alsof het een „top-uitvoering" betrof. Hij noemde het publiek het gewone „abonnementspubliek" en sprak de hoop uit dat dinsdag een kritischer gehoor de zaal zou vul len. Hü vervolgt dan dat het concert op verschillende punten slecht was. Bernard Haitink, aldus Hume, slaag de er niet in de hoge maatstaf op het gebied van klankkleur en techniek die lange jaren met de naam Con certgebouworkest synoniem geweest is, te handhaven. „Na een weinig geïnspireerde uit voering van Beethovens ouverture Egmont, speelde het orkest een Par tita voor orkest een ongeïnspireerd stuk." Hume had het meeste waardering voor de uitvoering van Bruckner. „Hier bereikte het ensemble met na me in het scherzo, passages van gro te klankkleur en bezield samenspel." SPECIALE AANBIEDING: LEUK WOLLEN BRETEL BROEKJE EN FLEURIG GESTREEPTE TINO. VOOR LEEFTIJD 1'/a-4 JAAR. DEZE VOORDELIGE COMBINATIE REEDS v.a. f 9,75. een büzonder aardig type van ei tot hoofd (Stevenson) en Joop Kees maat was een goed onderdanige tra want van Macbird. Van de anderen moet Otto Molenkamp nog als een makkelük te verleiden graaf van Warren genoemd worden. Buitenlanders vestigen zich graag in de Bollenstreek lekkerrrr koud In het applaus liet Hans Croiset Barbara Garson delen. De schrijfster die In Amsterdam logeerde was en kele dagen langer in ons land geble ven dan zü aanvankelijk van plan was om de continentale première te kunnen büwonen. Intertest tapijt wordt geleverd via de erkende woninginrichter. wyers Premiere „Het paradijs" ferkgroep Haagsche Comdie zaterdagmiddag 6 mei in aradijs", het eigen theatertje de schouwburg in Den Haag nière van „Het masker van Het is een Brecht-pro- met muziek van Kurt m Paul Dessau. Voor de ver- •kocb en de regie tekent Reinier yann. De muzikale leiding be- Andrew Jongsma en Hans ensande. Medewerkenden zün: den Ambtman. Guus Hoes, ^Heidemann, Nannie Venneer, van der Velde en Jaap Wie een koor en orkest uit leden j iet Conservatorium en het masker van de boze" wordt zaterdagmiddag en vrijdag- in „Het Paradijs" opgevoerd. Het internationale nerk voor goedgekeurde tapijten. S^edina

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1967 | | pagina 13