gunstige ontvangst van
ar bar a Garsons Macbird
koelkasten
Bloembollenhandelaren
profiteren van E.E.G.
Satire geheel in
de kluchtsfeer
Lof en blaam voor
Concertgebouworkest
iDAG 26 APRIL 1967 LEIDSCH DAGBLAD
Politiemuzikanten
in Tilburg bijeen
(Van onze kunstredactie)
Ier „boe-geroep" is gisteravond in de Nijmeegse Stads-
rburg Barbara Garson's satiri over het politieke leven
erika, Macbird, ontvangen. Toch kwamen de insinuaties,
lee het stuk vol zit, alle over het voetlicht. Regisseur
Droiset had de verdachtmakingen echter omgeven met zó
luchtige vondsten, dat de toeschouwers van deze para-
p Shakespeare's Macbeth een voorstelling te zien kregen,
iregeld een glimlach en soms een grijns tevoorschijn
Ef
rdachtmakingen in Macbird zijn niet van de lucht: het hele
mnse -politieke leven wordt afgeschilderd als corrupt en ge-
ios, en als één grote strijd om persoonlijke macht. Barbara
volgt de handeling van Shakespeare's stuk nauwgezet. Zo
het dat Johnson (Macbird), net als generaal Macbeth de
koning Duncan, door machtswellust overmand, de moord op
',nt Kennedy (Ken O'dunc) geraamt.
ennedy's komen er in
U)£ t erg veel beter af. Geen en-
mkel gaat hun hlecht af als
gaat Johnson van zijn
l UjS
troon te stoten en deze veilig te stel
len voor Bobby.
Aan het speurwerk van de com
missie-Warren naar drijfveren ach
ter en dader (s) van de moord op
Kennedy en de oorlog in Vietnam
(„Vietland") is Barbara Garson na
tuurlijk niet voorbij gegaan. Haar
Earl of Warren laat zich gemakke
lijk overhalen om de feiten te ver
doezelen en de felste bestrijder van
het Vietnambeleid in de Amerikaan
se senaat, Wayne Morse, strijdt bij
voorbeeld als een Don Quichot-
te tegen windmolens.
Geen wrangheid
In de regie van Hans Croiset werd
het geen wrange satire. Alle grapjes
en vele (intelligente) vondsten van
Barbara Garson diepte hü uit In de
richting van de klucht. Zo versche-
Een scène uit Barbara Gar-
sons Lady Macbird".
nen de Kennedy's als kleurige cricke
ters ten tonele en Johnson als een
wilde rugbyspeler. De soms toch
beslist bittere satire van Barbara
Garson verdronk nu in een zee van
kluchtigheden.
Alle moorddadigheid, corruptie en
machtswellust op het toneel bracht
geen moment verbijstering en angsti
ge rillingen te weeg, terwijl Barbara
Garson er gezien de insinuaties
in het stuk toch niet alléén op
uit is geweest de schouwburgbe-
bezoekers een blijspelletje voor te
zetten. Croiset schrijft in het pro
gramma dat een van de drijfveren
achter de opvoering „de demonstra
tie van het vrije woord" is geweest.
Hiervan blijft echter niet veel over
als dit vrije woord zo zachtjes wordt
uitgesproken dat het nauwelijks ver
staanbaar is. En hierop kwam de
fraaie verpakking van Croiset. die
naast de regie ook de aankleding
van spelers en toneel voor zijn re
kening had genomen, neer.
Geestige vondsten
Wie zich wilde overgeven aan de
talrijke geestige vondsten van de re
gisseur kon overigens genieten van
voortreffelijk spel. Hiervoor zorgde in
de eerste plaats Sien Vroom, die
schitterend een handenpompende en
schouderslaande Macbird op de plan
ken zette. Vooral aan het slot, als
Macbird sterft aan een hartaanval,
omdat rebelse negers zijn netjes be
snoeide tuin (Washington) in brand
steken toonde hij zijn acteurskwali
teiten.
Alle rollen werden trouwens goed
gespeeld. Albert Abspoel en Arthur
Boonie voldeden goed als Robert en
John Ken O' Dunc. De laatste was
bovendien een geestige van Wayne
tot Morse. Margriet de Groot was een
meer onbenullige dan meer doortas
tende Lady Macbird (Lady Bird
Johnson). Carol Lindsson maakte
In Washington:
Ter gelegenheid van het veertig
jarig bestaan van het Tilburgse Po
litie Muziekkorps wordt binnenkort
een internationaal politiemuziekfesti-
val georganiseerd, waaraan in totaal
19 politiemuziekkorpsen met bijna
1000 muzikanten zullen deelnemen.
België is vertegenwoordigd door de
politiekapel uit Brussel, Denemarken
door het politiemuziekkorps uit Oden-
se.
's Middags zal op het Heuvelplein
een muzikale show worden gegeven
met een gezamenlijk optreden van
alle deelnemers in de mars „In rech
te baan" van Joh. Wichers.
Het openbare gedeelte van het Fes
tival wordt afgesloten met een tap
toe eveneens op het Heuvelplein
waaraan wordt meegewerkt door de
kapel van de Ned. Rijkspolitie en
de muziekkorpsen van de Belgische
en Deense politie.
Schatten van Toet-
Anch-Amon naar
Londen?
Goudschatten, die meer dan 3.000
jaar geleden zijn begraven met een
jeugdige koning van Egypte, zullen
dit jaar wellicht in Londen worden
tentoongesteld.
De Britse Raad voor Schone Kun
sten heeft Egypte verzocht, toe te
staan dat degrafschattcn van de
jonge Pharao Toet-Anch-Amon zul
len worden getoond in het Brits mu
seum te Londen. Als de regering Nas
ser haar toestemming geeft, zullen
de schatten, die op het ogenblik in
Parijs worden tentoongesteld, deze
zomer in Londen worden getoond.
De 40 voorwerpen, maken slechts
een klein gedeelte uit van de inhoud
van het graf, maar zij weerspiegelen
niettemin de glans en glorie van de
overleden vorst.
De Britse fiscus heeft de 17e
eeuwse dagboekschrijver Sa- '6
muel Pepys een aangifteformu-
lier toegezonden via zijn uitge- b
ver, waarop o.m. de vraag voor
komt waar hij zijn inkomsten 9
aangeeft en of hij een pensioen 6
geniet.
De betrokken uitgever is be- S
zig met een nieuwe editie van b
Pepys dagboeken, hetgeen de '<5
fiscus kennelyk niet ontgaan is. P
Maar helaas zal Pepys, die in b
1653 werd geboren en in 1703 <5
stierf, de vragen van de Britse P
fiscus niet kunnen beantwoor- b
den.
(Van onze bloembollenmedewerker)
„Searpellini" staat op een groot bord in Lisse te lezen. Het is
in de schuur waar de eens bekende firma Belle Teeuwen was
gevestigd. Searpellini is er het levende bewijs van, dat de EEG
voordelen heeft te bieden aan vooruitstrevende mensen. Hij
bouwt in de zes landen een net van aan- en afvoerlijnen, die
steunen op dochterondernemingen in de grootste gespeciali
seerde tuinbouwcentra. Lisse is er een van. In Noord-Afrika
komt een Searpellini, in Genève en in Gent staan al takken of
ondernemingen. De bedoeling is het heen en weer schuiven van
eigen en gekochte produkten.
Mammoetbedri j f
De opzet van deze zaak komt het
meest overeen met de visie van de
studiegroep Economische beschou
wingen van Theorie en praktijk, de
vereniging van oud-leerlingen van de
RMTS uit Lisse.
De leden van deze studiegroep heb
ben blijkens de publicaties in het or
gaan van deze vereniging de huidige
situatie al lang achter zich gelaten.
Voor bloembollenmensen is hun vi
sie zo iets als science fiction. Zij na
melijk hebben zich, losmakend van
de traditie, op het standpunt,
gesteld, dat het bloembollenvak niet
een grote onderneming kan stellen
tegenover mammoetinkopers als
Woolworth, V en D, Edeka, Galerie
Moderne enz. Er is in de bloembol
lensector ook niet een onderneming,
die zo maar op dergelijke afzet kan
omschakelen, omdat de inkoop dan
in feite ongelooflijk moeilijk zou wor
den, doordat deze over te veel klei
nere bedrijven zou moeten gaan.
Om het geheel te ondervangen en
om tevens van de griezelige eenzij
digheid in de handel af te komen,
construeerden zij een n.v. op papier,
die zelfs belastingtechnisch te verwe-
wezenlijken zou zjjn.
In vele oude bloembollenzaken zit
ten „verborgen reserves", die te voor
schijn komen als men liquideert. Dat
kost scheeosladingen belasting. Men
kan ook een zaak laten doodbloeden.
Er zou als volgt te werk moeten wor-
den gegaan. Kwekers en exporteurs
§9m-wp. pm« ificpiici zouden een n.v. moeten stichten,
p 7 CI1 1 waarbij dan liefst ook nog afne-
mers-groothandelaren zouden moe
ten worden betrokken door middel
van aandelen. Er zou een produktie-
schema moeten worden opgezet, ge
richt op grootscheepse afzet. Om te
weten wat men moest produceren
zou dus de groothandelaar of grote
marktbroeier zijn gegevens naar het
centrale kantoor moeten doorgeven.
Daar moeten de produkten worden
verzameld en verpakt in een geauto
matiseerde verpakkingshal.
Men zou gaan profiteren van de
vakkennis van de kwekers, de ex
portorganisatie van exporteurs en de
kennis van de afnemers en con
sumenten. De deelnemende bedrijven
zouden de zeer gespecialiseerde be-
van de vele soor
ten bloembollen moeten uitvoeren,
naar gelang zij geoutilleerd zouden
zjjn.
Op deze manier voorkomt men een
log bedrijf met een loodzware top.
De deelnemende zaken zouden hun
werk betaald krijgen en, als er goed
wordt gewerkt, dividend uit hun aan
delen kunnen krijgen. Hun zelfstan
digheid zou dan gemakkelijker op te
geven zijn dan in een regelrechte
fusie!
om het geheel van de vaste lasten
per produkt te verminderen, zou een
groot aantal produkten moeten wor
den gevoerd die het gehele jaar door
werk aan mensen en machines kun
nen gegeven. Bij een zeer dicht net
van relaties over de gehele wereld
zou men een razendsnelle bloembol-
lenhandel op touw kunnen zetten.
Men zou in het centrale kantoor
overschotten snel kunnen wegwer
ken naar gebieden waar de prijzen
te hoog zijn, dus waar tekorten zijn.
Een bijkomstigheid zou dan
zy'n, dat de enorme schommelingen
in de bloemenprijzen zouden zijn te
voorkomen.
Dianieren
In de praktijk bestaan naast het
bekende „bollenreizen" nu drie ma
nieren. De eenvoudigste is het ver
strekken van inkoop-opdrachten
aan exporteurs op provisie-basis. De
exporteur moet zoveel bollen inko-
ADV ERTENTIE
Gezelligheid met volle teugen
GRAPILLOM
alcoholvrij druivensap
Negen vrouwelijke studenten
in de theologie aan de universi
teit van de Noorse hoofdstad Oslo
voeren een campagne tegen
mini-rokken. Gisteren paradeer
den zij in klassieke Noorse dracht
in een van de hoofdstraten, toen
er „toevallig" een collega-in-het-
kort langskroam
pen tegen prijzen die in overleg met
zijn opdrachtgever worden vastge
steld.
Hij heeft nog zijn exportvergun
ning en zijn pakgelegenheid. Dit sys
teem wordt al toegepast De expor
teur verschuift zijn risico naar de
afnemer
De 2e methode is het eerst toegepast
door een combinatie van elf Duitse
zaken, die een inkoopkantoor in Hil-
legom inrichtten. Opzet was wellicht
de winst, die de exporteur in zijn
zak stak, zelf te verdienen en dan
bovendien geen gezeur aan de deur
meer te hebben van elkaar onder-
biedende bloembollenvertegenwoor
digers. Deze zaak bestaat nog steeds
en is zelfs gevolgd door een inkoop
bureau van een groot zaadhuis in
Munster. „Kiepenkerl" betekent
marskramer, de naam is in Voorhout
te lezen.
E.E.G.
De N.V. Afzet van Theorie en
Praktijk begint gestalte te krijgen
in Searpellini. Deze Italiaanse zaak
wil zelf de bloembollen inkopen. Dat
betekent een vakkundige inkoop,
desnoods controle te velde en eigen
controle voordat ze worden verzonden
naar andere gebieden. Men kan bij
wanprestaties zelfs gebruik maken
van het scheidsgerecht. Searpellini
heeft ook een entree op de beurzen
in Haarlem en Hillegom!
De heer Searpellini vertelde ons.
dat hü wel heeft vernomen veel
duurder te zullen werken dan hü
dacht. Bloembollenmensen hadden
hem dat voorgerekend. Maar hij ex
porteert via de zaak in Lisse bloem
bollen naar Zweden, waar hü met
een Belgische azalea's kan verko
pen en Italiaanse zaden.
In België verkoopt Searpellini ook
verschillende produkten. In Italië is
het niet anders. Een nieuw steun
punt i<n de Europese handel, van
C'carpellini wordt het klimaat van
Noord-Afrika. Hij gaat alle tuin-
bouwprodukten verkopen en inko
pen, die in zjjn onderneming pas
sen. Hij ziet al geen grenzen meer
en denkt Europees. Economisch mag
Italië van hem best een provincie
worden van een groot Europa.
In de bloembollenstreek echter ge
looft men er nog niet zo in. We heb
ben wel geruchten gehoord over fu
sies, die mislukten, er schijnt
weer ergens een samenwerking op
touw te worden gezet. Searpellini
doet het alleen in het groot, de
bloembollenzaken zün. door de in
vloed van de gehele familie, moei
lijk wendbaar. Ze zijn wel snel
splijtbaar, hoewel het aantal kin
deren dat zo nodig in de zaak moet,
snel afneemt. Men vermoedt zelfs
schrikbarend snel. Zij die er wel in
komen krjjgen dan de sleep niet-bol-
lenmensen te betalen.
De NV Afzet is er nog niet. Straks
gaan buitenlandse zaken nog zorgen,
dat de Nederlandse kwekers kunnen
bljjven bestaan.
De „Evening Star" in Washington^ heeft het Concertgebouw
orkest uit Amsterdam gisteren na het eerste van een tweetal
concerten in de Constitution Hall „een prachtig orkest" ge
noemd.
Het blad spreekt van „een van de grote orkesten van de we
reld".
Irving Lowens, muziekcriticus van
de „Evening Star" schrijft: Bernard
Haitink, de eerste dirigent van het
Concergebouworkest, is nog jong—
hij moet zjjn 38ste verjaardag nog
vieren. Hü is een voortreffelijke en
wat flegmatieke musicus, iemand
die het midden van de weg bewan
delt, wiens interpretaties keurig,
maar niet opwindend zün-
De ereplaats voor de pauze viel
toe aan de eerste uitvoering ter
plaatse van de Partita voor orkest,
die in 1960 in opdracht van de ge
meente Amsterdam gecomponeerd
is door de componist-pianist Hans
Henkemans. Deze is een goede, eer-
lüke vakman, wiens muziek geheel
van deze tjjd is, op een Impressio
nistische manier, maar ik heb in de
Partita niets buitengewoons kunnen
beluisteren.
De muziekcriticus van de Washing
ton Post oefent in zün artikel over
de uitvoering van het Concertge
bouworkest van maandagavond kri
tiek uit zowel op het publiek in de
zaal als op de uitvoering zelf.
Paul Hume schrijft dat het publiek
alles wat het orkest speelde toe
juichte alsof het een „top-uitvoering"
betrof. Hij noemde het publiek het
gewone „abonnementspubliek" en
sprak de hoop uit dat dinsdag een
kritischer gehoor de zaal zou vul
len.
Hü vervolgt dan dat het concert
op verschillende punten slecht was.
Bernard Haitink, aldus Hume, slaag
de er niet in de hoge maatstaf op het
gebied van klankkleur en techniek
die lange jaren met de naam Con
certgebouworkest synoniem geweest
is, te handhaven.
„Na een weinig geïnspireerde uit
voering van Beethovens ouverture
Egmont, speelde het orkest een Par
tita voor orkest een ongeïnspireerd
stuk."
Hume had het meeste waardering
voor de uitvoering van Bruckner.
„Hier bereikte het ensemble met na
me in het scherzo, passages van gro
te klankkleur en bezield samenspel."
SPECIALE AANBIEDING:
LEUK WOLLEN BRETEL
BROEKJE EN FLEURIG
GESTREEPTE TINO. VOOR
LEEFTIJD 1'/a-4 JAAR.
DEZE VOORDELIGE
COMBINATIE REEDS v.a. f 9,75.
een büzonder aardig type van ei tot
hoofd (Stevenson) en Joop Kees
maat was een goed onderdanige tra
want van Macbird. Van de anderen
moet Otto Molenkamp nog als een
makkelük te verleiden graaf van
Warren genoemd worden.
Buitenlanders vestigen zich graag
in de Bollenstreek
lekkerrrr koud
In het applaus liet Hans Croiset
Barbara Garson delen. De schrijfster
die In Amsterdam logeerde was en
kele dagen langer in ons land geble
ven dan zü aanvankelijk van plan
was om de continentale première te
kunnen büwonen.
Intertest tapijt wordt
geleverd via de erkende
woninginrichter.
wyers
Premiere
„Het paradijs"
ferkgroep Haagsche Comdie
zaterdagmiddag 6 mei in
aradijs", het eigen theatertje
de schouwburg in Den Haag
nière van „Het masker van
Het is een Brecht-pro-
met muziek van Kurt
m Paul Dessau. Voor de ver-
•kocb en de regie tekent Reinier
yann. De muzikale leiding be-
Andrew Jongsma en Hans
ensande. Medewerkenden zün:
den Ambtman. Guus Hoes,
^Heidemann, Nannie Venneer,
van der Velde en Jaap Wie
een koor en orkest uit leden
j iet Conservatorium en het
masker van de boze" wordt
zaterdagmiddag en vrijdag-
in „Het Paradijs" opgevoerd.
Het internationale
nerk voor goedgekeurde
tapijten.
S^edina