koelkasten
Nacht
zonder
einde
tramPo"ne
springen
Auteur Cornelius Ryan
naar Prins Bernliard
Bond Christelijke
Oranjeverenigingen
op de vingers getikt
ZATERDAG 25 MAART 1967
LEIDSCH DAGBLAD
PAGINA 23
Ons dagelijks vervolgverhaal
door
Alistair Macleau
99
.Een touw, Mason!" zei hij zacht.
Geef me een touw. De spleet sluit
ant het ijs beweegt".
Ik wist dat hij het bij het rechte
ind kon hebben. Alle gletsjers be
regen. sommige op de westkust
jroenland zelfs verbazingwekkend
In het noorden bijvoorbeeld
ewoog de grote Upernavikgletsjer
dan een meter per
6ort. Als om de woorden van Small-
ood te bevestigen, begon het
mijn voeten te trillen en te kra-
en gleed het een paar centi-
eter
„Vlug!" Tot het laatste moment
ist Smallwood zijn zenuwen in be-
■ang te houden. Er lag een drin-
ende klank in zijn stem, maar de-
bleef volkomen beheerst en op zijn
sicht viel niets te lezen. „Vlug of ik
ihiet haar neer!"
Ik wist dat hij het meende.
.Goed", zei ik kalm. Het leven van
largaret Ross hing aan een zijden
raadje, maar lk had me nog nooit
zeker van mezelf gevoeld. Ik rol-
het touw uit dat ik over mijn
houder droeg. „Daar komt het".
Hij strekte zijn handen uit om het
op te vangen. Ik deed een
naar voren en met met mijn
inden dicht tegen het lichaam ge
rukt wierp ik me als een vallende
boven op hem. Hij zag me
inkomen, maar door' het om
heen kronkelende touw en de
perkte ruimte in de spleet kon hij
gauw niet schrap zetten,
ijn voeten raakten hem tegen de
houder en boven op elkaar kwa-
met een smak op de rots-
»dem terecht. Ondanks zijn klein
«tuur was Smallwood opmerkelijk
erk, maar hij kreeg geen enkele
ins. Weliswaar moest hij even ver-
ift zijn geweest toen ik boven-
hem viel, maar daar stond tegen-
ir dat ik verzwakt was door mijn
Dedverlies van de wond aan mijn
houder. En toch had hy geen kans.
kneep mijn handen om de magere
ïl, stoorde me niet aan zijn woe-
nde schoppen en zijn pogingen om
et zijn vingers mijn ogen uit te
eken, maar sloeg zonder ophouden
achterhoofd tegen de blauwe
r van de spleet tot ik zijn
haam voelde verslappen. Daarna
oest ik maken dat ik wegkwam,
mt de ijsmuren waren al minder
halve meter van elkaar.
Ik bevond mij alleen met Small-
de spleet. Wel was Jackstraw,
ïergelaten door Hillcrest en een
inen, even beneden geweest
touw om het middel van
argaret te knopen, maar meteen
ad hy zich weer naar boven laten
jjsen. Ik zou er een eed op gedaan
ebben dat mijn gevecht seconden
ad geduurd, maar later hoorde ik
vier minuten achter elkaar
adden gevochten. Het kan zijn
weet het niet meer. Ik werd me
5 weer iets bewust toen ik de drin-
nde stem van Jackstraw hoorde en
touw op myn schouder te-
chtkwam.
„Vlug, dokter MasonDe spleet
zich elk moment sluiten".
„Ik kom. Eerst echter graag nog
ander touw". Ik wees op de
aagbare radio aan mijn voeten. „Er
dat ding te veel gebeurd en
leden om het hier te laten liggen".
Twintig seconden later, toen ik me
rer de rand van de spleet werkte,
hoof het ijs opnieuw een paar een- I
jneter in de richting van de ijs- j
i op hetzelfde ogenblik hoor
de stem van Smallwood. Hij
g op handen en knieën en keek
ADVERTENTIE
Een van de vele attractie*
in het 1.000.000 ma grote
recreatiecentrum .Duinreli'o.a.
bos en duin
speeltuin
midget-golf
kano's gondel
sportlandebowling
Café-Rest.
„De Schaapskooi"
blik naar de steeds dichterbijko-
mende ijswanden.
„Gooi me een touw toe!" Hij kon
de dood zijn hand naar hem zien
uitstrekken, maar hield zijn stem
volkomen in bedwang en zijn ge
zicht bleef een onbewogen masker.
„In vredesnaam, gooi me een touw
toe".
Ik dacht aan het spoor van doden
dat Smallwood achter had gelaten
de dode gezagvoerder van het vlieg
tuig, de drie dode bemanningsleden,
kolonel Harrison, Brewster, mevrouw
Dansby-Gregg Marie LeGarde en
Mahler die hy op het randje van de De rechts-radicale „Actie,
dood had gebracht het meisje dat schap Oder-Neisse" heeft gisteren in
zich nu bevend tegen me aan- een brief aan de burgemeester
drukte en dat hij vele malen met j Aken geprotesteerd tegen het toe
de dood had bedreigd. Vervol-
Protest tegen
onderscheiding
voor Luns
gens keek ik naar Jackstraw.
had een rol touw over de arm. In
de uitdrukking op zijn gezicht
weerspiegelden zich dezelfde onver
zoenlijkheid en onbarmhartigheid
die mij op dat moment beheersten.
De Eskimo begaf zich naar de rand
van de spleet. Hy hief 't touw hoog
boven zijn hoofd, slingerde het naai
de man beneden hem en ging zon
der een woord te zeggen wt
Jackstraw en ik wendden
de spleet af terwijl we Margart
Ross tussen ons in namen en haar
ondersteunden, liepen we langzaam
de gletsjer op waar de commandant
van d elandingstroep ons opwachtte.
Onder het lopen voelden we de glets
jer onder onze voeten sidderen toen
miljoenen tonnen ijs naar beneden
en in de richtig van de Kagalak-
fjord schoven.
EINDE
kennen van de internationale Kareis-
prijs van de stad Aken wegens zijn
verdiensten voor de eenwording van
Europa aan minister Luns. De Neder
landse minister van Buitenlandse
Zaken zal deze onderscheiding op 4
mei ontvangen.
„Akon" is een radicaal groepje dart
strijdt tegen het loslaten van de
Duitse aanspraken op de vroeger on
der Duits gezag gestaan hebbende
westelijke Poolse g bieden.
In de brief wordt aan minister
Luns onder meer verweten dat hij
zich openlijk heeft uitgesproken voor
de Oder-Neisse-grens als oostgrens
van een herenigd Duitsland. Hy
werkt de eenwording van Europa te
gen inplaats van dat hy deze bevor
dert, aldus de brief, die zich ook keert
tegen de vroegere toekenning van de
prijs aan Winston Churchill en de
Italiaanse oud-president Antonio
i bevroren vis
in de voornaamste vissrplaats van
Groot-Brittannië, Huil, waren in ja
nuari en februari van dit jaar bij
na het dubbele van de overeenkom
stige maanden van het vorige jaar.
In januari bedroegen deze aanvoe
ren 35.569 cwt (v.j. 26.872 cwt) en
in februari 102.601 cwt (v.J. 48.928
cwt). Deze grote aanvoer, van diep-
vriesvis moet vooral worden toege
schreven aan het grote aantal diep-
1966 in de vaart is ge
komen.
De schrijver van „De langste dag" en ,.De laatste slag", Cor
nelius Ryan (46), is gistermiddag met zijn 13-jarige zoon Geof
frey op uitnodiging van Prins Bernhard op Schiphol
men.
PANDA EN DE MEESTER LOODGIETER
4392. Jk moet U nu verlaten, goede vriend!" sprak Joris
Goedbloed, zodra hij zijn assistent zag naderen. „Bedenk, wat ik U
zei: deze sluis staat op doorbarsten. En een dergelijk tafereel zou
teveel zijn voor mijn gevoelige aard
D-d-d-de on-onbeschaamdheid!" riep de architect, stotterend
van woede. „Mijn onverwoestbare, oersterke sluis beledigen!" In
tussen was Panda naderbij gekomen, en terwijl hij verbaasd van
de vertrekkende Joris naar de woedende sluis-ontwerper keek, brak
de sluis door. Een grote golf sloeg door de brokkelende resten en
overspoelde de waterbouwkundige en Panda. Met een rommelend
geluid stortte het water door de vrijgekomen ruimte en liep gorge
lend weg. ,AIs ik het niet had gedacht!" prevelde Joris hoofd
schuddend. Alweer had ik gelijk. Op den duur gaat dat vervelen
maar omdat ik een genie ben, kan ik niets anders verwachten
RECHTER TIE EN HET GESTOLEN HALSSNOER
1193. Rechter Tie gaat de tuin in, een prachtige tuin vol
kleine vijvers, rotspartijen, bloeiende struiken en orchideeën.
Kleine kleurige vogeltjes kwinkeleren in de takken. De oude man
is verzonken in de beschouwing van een prachtige gele orchidee, zo
groot als een mannenhand. Als hij de Rechter hoort, draait hij zich
om. Zonder een spoor van schrik of verbazing zegt hij: „Er is van
nacht iets geweldigs gebeurd, Tie. Deze zeldzame bloem is ontloken.
Ik had haar speciaal per koerier uit het zuiden laten komen, en
maandenlang héb ik haar persoonlijk verzorgd en gekoesterd. Maar
nooit had ik gehoopt om haar te zullen zien bloeien." Rechter Tie
bekijkt de fraaie orchidee van dichterbij. De gele, fluwelige bloem
blaadjes met de dieppaarse vlekken geven de bloem een bijna kat
achtige gratie. Een ondefinieerbaar maar geraffineerd parfum
stijgt eruit op. „En nooit zult ge zoiets zien!" zegt de Oppereunuch
fel. Met zijn lange nagels knipt hij de ranke stengel af en beweegt
de bloem langzaam heen en weer voor zijn gezicht. „Ik begreep
meteen dat U geen gewone dokter was, Tie," zegt hij. Anders zoudt
ge gebeefd hebben toen ik U ontbood, terwijl de beul gereed stond
achter mijn stoel. De volgende keer dat ge een rol speelt, moet ge
erom denken ook uw persoonlijkheid te maskeren."
i bijna ongelovige
DE WONDERLIJKE AVONTUREN VAN BRAMMET JE FOK
783. Meegesleurd door de zuiging van de machtige riemen gleed
en zweefde het goede schip Kokanje voort. Tevergeefs wierp Bram
het roer om een ontembare kracht had het schip stuurloos
geniaakt en Bram van zeeman tot toeschouwer vernederd.
Karo zag het allemaal niet zo somber in. „Ach, we hebben in
ieder geval windje mee, Bram", zei hij luchtig. „Ik moet zeggen, dat
dit spookgaljoen me nogal meevalt ik had het me griezeliger
voorgesteld"Nu hij kalmer werd. was het beurt aan Bram om zich
zorgen te maken. „Zolang er niets in de weg komt, ben ik er ook
niet bang voor. Maar wat zou je denken, als we een klip tegen
komen? Of een zandbank?" Hij had het nog niet gezegd of Tutu
kraste vol ontsteltenis: „Berrrrg. Rrrrecht voorrruit
Het was dus zover. Het spookgaljoen kon dwars door de bergen
zweven maar de Kokanje was van steviger materiaal vervaar
digd. Een botsing ivas onvermijdelijk
'Dienster kreeg
de fooi van
haar leven
dienster van Finse afkomst
iplevr. Jennie Bauman heeft de „fooi"
In haar leven gekregen in de vorm
:1jn een retourbiljet voor een vlieg-
naar Finland ter waarde van
1)67 dollar en een bedrag van 1000
i Har ter besteding tijdens een va-
ntie van drie maanden, waarin zy
Ie broers en twee zusters in FLn-
I ld zal bezoeken. Zij vertrekt 15
»ni.
De „fooi" heeft zij gekregen van
vrijgezel en rechtbankgriffier J. j
Bacon, die drie maal in de week
het restaurant van mevr. Bauman
t. „Zij is een eerste klas dienster j
de beste die ik ooit gezien heb. De
insen eisen zo veel van een dien- j
jler en ik vind het tijd, dat iemand j
r eens iets tegenover stelt", aldus I
„motivering" van de heer Bacon.
IEIDEN
25*7
2829
MURT
SCHUTTERSVELD
Op de vraag waarom hij door de
Prins werd uitgenodigd, antwoordde
de in Ierland geboren auteur: „Het
staat natuurlijk in verband met mijn
serie boeken over de laatste oorlog.
Tot nu toe heb ik het eerste. „De
langste dag" en het vijfde boek, „De
laatste slag" over de slag om Berlijn,
uit de serie van vijf voltooid. Ik moet
er dus nog drie schrijven en in die
boeken zal ook Nederland een be
langrijke rol spelen. Wat de Prins
precies met mij wil bespreken, kan
ik u nog niet zeggen. De hoffelijk
heid gebiedt me eerst het gesprek
met de Prins af te wachten."
De tegenwoordig in Amerika wo
nende schrijver toonde het telegram
dat hij in Parys van Prins Bernhard
ontving. Het eindigde met de woor
den: „Bel alsjeblieft als je bent aan
gekomen, Bernard".
„Dat ls nu democratie op zijn best",
meende Ryan. „Ik kan me niet voor
stellen dat Prins Philip me dat zou
schrijven. Prins Bernhard is een van
dc weinige prinsen van een regerend
vorstenhuis, die niet bang is om een
ambassadeur voor zijn volk te zijn."
Cornelius Ryan met zijn zoon
Geoffrey.
Cornelius Ryan vertelde net uit
Jamaica te komen, waar hij de laat
ste hand heeft gelegd aan het film
script naar zyn nieuwste boek „De
laatste slag". „De mensen van de
filmmaatschappij MGM hebben nog
niet besloten wanneer de opnamen
voor de film zullen beginnen en waar
de buitenopnamen zullen worden ge
maakt Het is mogelijk dat ze in Ne
derland worden gemaakt met als
achtergrond Limburg en de Maas. De
studio-opnamen zullen in Hollywood
worden gefilmd. Dat „De laatste dag"
nog grootser zal worden dan „De
langste dag" ls nu wel zeker".
In ons land zijn van „De langste
dag" 180.000 boeken verkocht en van
„De laatste slag", dat eind vorig jaar
in ons land werd uitgebracht, nu
reeds 50.000 exemplaren.
Tot morgenmiddag blijft Cornelius
Ryan in ons land. Dan vertrekt hjj
naar Londen.
De Bond van Christelijke Oranje
verenigingen in Nederland heeft op
een brief, die hij de regering had ge-
scliTeven over de gezagshandhaving
in ons land een terechtwijzend ant
woord ontvangen.
De bond had de minister-presi
dent, de minster van Binnenlandse
Zaken en de minster van Justitie om
hun medewerking gevraagd voor een
definitieve oplossing van het gezags
probleem en daarbij gezegd van oor
deel te zijn, dat slechts één middel
ten dienste staat om dat doel te be
reiken: langdurige vrijheidsstraffen
voor degenen, die zich aan gezags
ondermijnende activiteiten in het
openbaar, het verstoren van de open
bare orde in het algemeen en het be
ledigen van leden van 't vorstenhuis
in het openbaar schuldig maken. De
brief, die ln het najaar van 1966 was
verzonden, is in de ministerraad ter
tafel gewees t en op 5 januari J.l.
heeft minister Struijcken
drie ministers geantwoord
Tenslotte merkt de bewindsman
nog op, dat het stellen van hogere
dan de thans in de wet voorkomende
strafmaxima de indruk aöu kunnen
wekken, dat de handhaving van de
openbare orde of de eerbied voor het
Koninklijk huis slechts met machts
middelen zou kunnen worden afge
dwongen. De regering nteent dat" de
rechtsgoederen, die hier in het geding
zjjn, niet primair door straf, maar
vooral door ontwikkeling van de de
mocratische krachten in ons volk ge
waarborgdmoeten Worden, aldus be
sluit de minister.zjjn brief.
Outl-SA-maii Geschokte gelovigen
verraadt zichzelf
De 74-jarige voormalige SA-man
Fritz Grüttemeier uit Detmold, die
gezocht werd wegens moord op een
Joodse Journalist in 1943, heeft zich
zelf door hebzucht verraden na meer
dan twintig jaar onder een valse
naam te hebben geleefd.
Hij had de naam van een regi
mentskameraad aangenomen die af
komstig was van Silezië. Grüttenhei-
mer kwam onlangs op het idee een
aanvrage tot schadevergoeding in te
dienen voor eigendommen die in het
nu door Polen bestuurde gebied ver
loren zouden zijn gegaan. Een onder
zoek wees echter uit dat zijn makker
aan het oostfront was gesneuveld.
De voormalige SA-man, die be
weerd de moord niet te hebben ge
pleegd, deelde zijn ondervragers mee
dat hij van 1945 tot 1947 in de kelder
van het huis van een vriend had ge
leefd en in die tijd nooit naar buiten
was gegaan.
De gelovigen van een kerk in Pitts
burgh (VB.) hebben op Goede Vrij
dag een kruisweg gevolgd, die d©
gang van Christus uitbeeldde in
voorstellingen die betrekking hadden
op de huidige werkelijkheid, zoals
rassenonlusten, een bijeenkomst van
de Ku Klux Klan, de armoede en de
oorlog. Het merendeel der gelovigen
toonde zich geschokt en gegeneerd.
Het commentaar van de pastoor
der parochie, die de eeuwige actua
liteit van het lijden van Christus
wilde uitbeelden, luidde: „Ik denk,
dat de mensen nerveus worden wan
neer er verband wordt gebracht tus
sen de godsdienst en de werkelijk
heid".
Het Deense vrachtschip „Thuro-
sand" heeft begin deze maand 3000
kisten verse haring in de Schotse
haven Peterhead gelost. Dit is de
derde lading, die binnen 14 dagen
uit Noorwegen in Schotland is aan
gevoerd. Deze haring is bestemd voor
de visverwerkende industrieën ter
Rechter
lekkerrrr koud
