OUERBflMHB
SCHEEPS
ERICHTEN
Nacht j
zonder
einde S
s::
BSVrKrr
jüIJDAG 17 MAART 1967
Ons dagelijks vervolgverhaal
t door
t Alistair Maclean
bocht en verdween naar het zuid
zou hij af en toe ztfn
de piloot was bUjkbaa'r zo7 "groot 'ge
weest dat hU niet eens de moeite
LEIDSCH DAGBLAD
ADVERTENTIE
igieter baande zich een weg door de ver
zamelde menigte, die eerbiedig opzij week.
„Daar is hij!" fluisterde men. „Hij gaat de burgemeester van die
waterstraal redden! Hij had al zo'n voorgevoel dat er iets mis zou
gaan! En nu komt hij precies op tijd!" Maar er was één persoon,
die helemaal geen eerbied voor Joris Goedbloed had. Dat was
Panda, die brutaal op zijn plaats bleef staan.
„Nu wil je zeker, dat ik wegga!?" zei hij kwaad. Zodat die water
druppels ophouden met hun wraak En dan kun jij net doen alsof
je alles hier hebt gerepareerd! Maar ik heb je wel door!" Op dat
moment was de burgemeester, hoog in de lucht, aan het eind van
lijke toestand. V ij S
Helpr riep hij geschrokken. ,Daat me neer!"
„Hoort ge de ongelukkige daarboven, baaske?" vroeg Joris ver
wijtend. ,JJoor Uw halsstarrige houding zou hij daar moeten blij
ven! Maar foei! Dat staat U slecht! Maak toch even ruimte, opdat
'edereen concludeerde dat de kassier het
het bos verborgen moest hebbenmaar
ZoZiïZ SfflSELKS hAtn Th
TchTTfe%7kVLfhlTsTefinTTmol%\TslaToTTadt^n
let zal me een genoegen zijn",
Tlcrest staarde ons beiden aan en
ègen ongeloof en een blik van
'begrijpen in zjjn ogen. Ik neem
Jdat hü ons goed kende, maar
rist niet wat we hadden meege
er waren geen woorden te
i hem dat te doen inzien,
[leer leek wat onbehaaglijk ge
en ik was blij dat Joss de op-
fcg bracht.
h3, Kapitein Hillcrest. Nog drie
fooi". Hillcrest scheen zich met
onderbreking even blij te voe-
kls ik. „Barclay, zei hü tegen de
Lstel drie Wessexvuurpijlen op.
[acht op myn bevel. Ik zal zelf
lagnesiumfakkel aansteken; voor
fiiligheid neem ik er 2 mee. Als
Joss, geef dan een sein
|de claxon",
vergezelde Hillcrest en alles
prima. Precies op tüd, toen de
vuurpyl omhoog suisde, hoor-
|ve uit de richting van het zuid-
hoog gefluit. Vlak daar-
Jheerde een donkerblauwe scha-
zonder navigatielichten op on-
honderdvyftig meter hoogte
ons heen, maakte in de verte
bocht, kwam met verminderde i
terug, beschreef een tweede I
Honderden gordijnen,hon
derden fleurige, kleurige,
niet-strijken-gordijnen van
Terlenka, allemaal op die
grole show-oarroussel in
de winkel.Ga morgen eens
heerlijk snuffelen tussen al
die nieuwe kleuren en des
sins Verrukkelijk, die
Terlenka. En gemakkelijk
W. J. ZIRKZEE
VAN 'T HOFFSTRAAT 5—7 - LEIDEN
TEL. 01710—24610
DE WONDERLIJKE AVONTUREN VAN BRAMMETJE FOK
776. Een schreeuw klonk van boven. Net op het moment, dat de
plank wipte en Karo en Tutu in de diepte dreigden te storten, was
Bram over de bergtop gekomen. In één oogopslag doorzag hij de
situatie. Er stond hem maar één ding te doen om de ramp te uoor-
komen en hij had er maar één enkele seconde voor.
Bram deed het! Hij smeet de zware rol stof, die hij voor de vleu
gels van de Vliegmannen had meegebracht, omlaag. Zijn hand,
gewend aan mastworpen, maakte ook nu geen fout. De rol plofte
neer op de plank en de kooi bleef op het uiterste punt van de plank
hangen. Gered! Groot was de vreugde van de Vliegmannen, die
zich nu schaamden, dat zij zo weinig vertrouwen in de zeeman
hadden gehad. IJverig stikten zij hun vleugels, met een brede zoom,
aan elkaar en als dolle, dartele vlinders deden zij onze vrienden
uitgeleide, toen dezen al vliegend het dal verlieten, dat zij met een
trammetje waren binnengekomen. Het gevaarlijke avontuur had
een heerlijk besluit gekregen!
isities Nederlandse
hepen
I 16 t« Gr»v*llnt»
llnabani IS 133
